1
Tandarts Swaap
SAFE-DEPOSIT.
IHTRONISATIE
EXPEDITIE
mmmmmi n tel 2110
v. d. WERF, I
De Stichting van het
Roode Kruis.
DE SPAARDE-EÊÜIC
G. fflOSIMAUS ZOON te 's-Hertogenbosch
Katholieken
Het Geluk en Ongeluk
WETENSWAARDIGHEDEN
^dverientiën.
Kruisstraat 41, laarisiR.
P. LUBBERS I
Muis, Oscar, ia Littirscbildir
VAN OVERAL
Nieuwe Gracht 98 HAARLEM.
Hmsferiisimi
K. VISSER,
A. v. DiEPEfj, Spoorstraat
't .Geluk en 't Ongeluk zijn broeders,
Maar vrienden niet.
Zij waren beurtlings .voor hunne oudere
Genot, verdriet.
Het Ongeluk, wat boersch' van wezen
Was niets bemind;
't Geluk was welgemaakt van leden,
En 't liefste kind.
Men zond, ze beide als kleine; knapen
Naar school on kerk.
't Geluk wasi altijd aan het spelen
Zijn broer aan 't werk.
Zij kwamen thuis, 't Geluk kon praten
En werd beroemd;
En 't Ongeluk, volleerd, vollezen,
Werd niet genoemd.
't Geluk werd nu oon ambt gegeven.
En 't Ongeluk?
Hat had het sober en ellendig.,
En altijd druk.
Nu ging 't Geluk ten eerste trouwer.
Met IJdelheid.
En 't Ongeluk werd ieder meisje
Met spot ontzeid.
Het stil gevoel van hoogor waarde
Was al zijn troo3t.
Met haar ,te voeden werd zijn arbeid
Alleen verpoosd.
Dan, 't tv ijk Geluk veroudde spoedig,
Verwijfd, verweekt;
Maar 't Ongeluk werd sterk als ijzer,
Dat buigt noch breekt.
't Geluk werd ziek en zeer verdrietig
En vol van pijn;
Maar 't Ongeluk kon nooit 'gezonder,
Noch blijder zijn.
Liet zich in 't eind aan hem verbinden
Met vaster knoop.
't Geluk is daarna 't eerst gestorven
Met hem zijn deel; i
Maar 't Ongeluk ontsliep met weinig
En wachtte veel.
mikado over; in enkele jaj*n was do Japanse lie
Roode KruLsdienst de boste der wereld.
ZIJN.DE DAGEN VAN I1ET GEWEER
GETELD?
In de „Daily Mail" wordt cle vraag bespro
ken, van belang voor de munitie- en wapenfabri-
cage, vooral van later, of de geweren langzamer
hand ook moeten plaats maken voor de machine
geweren.
De Duitschevs zijn steeds meesiers geweest in
tiet vak om heden de wapens te maken en te
verbeteren, die morgen zullen gebruikt worden.
In plaats van nieuwe toestanden aart te passen
aan oude theorieën, veranderen zij die theorieën
en brengen die in verbinding met de toestanden.
Die taktiek is wel de oorzaak van het uithou
dingsvermogen in een oorlog tegen een gewa
pende wereld.
Een van de lieveliugs-theorieën van de leera
ren aan de groote militaire scholen is dat in de
tegenwoordige oorlogen het afgeloopen is met
het geweer, als wapen. Zij herinneren er aan dat
evenals het vóórlaadkanon, is vervangen door
het achterlaadkanon, ook het automatisch geweer
zal vervangen worden door het machinegeweer.
Alleen de gedachte reeds dat het geweer uitge
diend heeft is natuurlijk een schok niet alleen
voor de militaire traditie, maar ook voor de
populaire opvatting dat een soldaat onbestaan
baar is zonder geweer.
I Jet lange bruine geweer en de blinkende bajo
net zijn, volgens de menigte, de symbolen van
een marcheerenden troep en een leger, het is
moeilijk zich voor -te stellen, dat een regiment
op marsch zal gaan naar het front zonder die
eindjes stalen buis en die paar meter hout en
leder op den schouder.
Maar als de wetenschap spreken gaat, dan
moeten alle andere overwegingen zwijgen. Nog
vele jaren moesten voorbijgaan, nadat het kruit
uitgevonden was vóór dat de boogschutters ge
weren kregen.
Waarom maken de Duitschers thans mitrail
leurs aan, bij duizendtallen tegelijk? Waarom
werken zij dag en nacht om die mitrailleurs zoo
goed mogelijk te maken?
Het antwoord was te vinden bij La Bassée,
Neuve Chapelle, Yperen. Daar is het geschre
ven ook op vele huizen, boerderijen, kerken en
gegrift in bootnen en wallen,
Duitschers hebben zich tegenover Engèlschen
waar doet er niet toe, maar er zijn nog wel
plaatsen op de wereld waar verstandige Duit
schers verstandige Engelschen ontmoeten zonder
elkaar als wolven aan te vliegen. En dio Duit
schers hebben tot die Engelschen gezegd; „Jullie
schieten prachtig. Dat erkennen onze officieren,
Jullie soldaten hebben profijt getrokken van de
langdurige oefeningen van het geweer. Maar
onze 3oldaten hebben dienzelfden oefentijd ge
bruikt om handig met de mitrailleurs te leeren
schieten en daaruit komen in mindertijd veel
meer kogels dan uit de geweren."
De tegenwoordige oorlog zal vele oude ge
bruiken doen eindigen en nieuwe doen geboren
worden. Het lot van het geweer als voornaam
ste wapen der infanterie is beslist, zeggen Duit-
sche deskundigen.
Engeland is dikwijls de eerste geweest met
militaire nieuwigheden en het automatisch ge
weer wordt nog steeds verbeterd. Maar toch zal
het niet-zware machinegeweer ten slotte het ver
nuftige geweer komen verdringen.
Eén mitrailleur veegt een heel eskadron weg.
Twee of drie maanden geleden schatte men
dat Diutscliland 50,000 mitrailleurs moest heb
ben. Thans neemt men op goede gronden'aan
dat het er nu enorm veel meer moet bezitten.
Mitrailleurs zijn betrekkelijk goedkoop, de on-
•deraeeleii zijn gemakkelijk te vervangen en
nemen niet veel meer plaatsruimte in aan een
geweer.
De Duitsche soldaat heeft voor zoo'n schiet
tuig niet die vereering die de Engelsche voor
zijn Maxim vertoont. Het verlies van een mi
trailleur is voor den Duitschen soldaat een per
soonlijk verlies maar raakt de eer niet van zijn
regiment. Het is alsof hij een geweer verbj
Waar hij gaat neemt hij zijn machinery
mee, onder zijn arm of op zijn schouder, J
dijken en greppels. Als hij er mee schieten 11
gaat hij op zijn gemak zitten en het geeft
een rustig gevoel van zekerheid, dat hij
wapen schiet dan tien, twintig, honderd"1
meer uitricht dan de geweren voor hem.
Hij heeft vooral in de loopgraven, 95 ka»
meer in zijn voordeel door 100 maal te ki'"%
vuren op zijn vijand, terwijl- deze in denzci
tijd maar 5 maal schieten kan.
De mitrailleurs tellen in de verlieslijsten <t
met honderd stemmen. In 1870 verraste"
Duitschers de Franschen met het naaldg""'
maar in 1915 hebben zij, zegt James Dunn
„Daily Mail" de wereld verrast met cien flmr
leur.
BEACHY HEAD.
Deze plaats, tegenwoordig zoo dikwijl®C
noemd, omdat daar zooveel schepen doot' jj
sche duikbooten zijn ten gronde gegaan, h<* Ll
de geschiedenis van het zeevarend Eng'el',|i
steeds ecu rol van beteekenis gespeeld. De
rots springt aan de zuidkust van Engelart" .j
in zee vooruit. Van zee uit gezien, schijnt Z'i L
onoverkomelijke hinderpaal te vormen tussclL
het moderne Eastbourne en het bijna uitgel^L
Brighton. Op de steile rots leden in de dage" L
oude zeeroovers de meeste vaartuigen sctla
breuk, en men verhaalt, zooals men dat troi"\ 'f.
aan alle kusten verhaalt, dat heimelijke, bedfft
lijke lichtsignalen daarbij den armen schepe'L
misleidden en dat de buit vau het gestf"",;;
schip in moeilijk toegankelijke rotshole"»
thans een groote bezienswaardigheid zoude" (L
men, maar op last der regeering geheel L
gankelijk zijn gemaakt, werd verborgen. Me" L
weert, dat zelfs nog in 't midden der 19de
aan het strand aldaar die kwade praktijken
den uitgeoefend. Het gezicht op de zee va" p
rots is overweldigend schoon. Op de hoog'Li
een klein restaurant opgericht, waar men
moeilijke klimpartij kan uitrusten.
Ba^elgki te spreken van 10-41/, uur
KUNSTTANDEH volgm
&«aai*ik. sytitom
in goud gezet van af f 2,60 per t«nd.
Porcclein- en goudvullingen.
9p»rat8éw pg«I«»s.
- Firma A. H. KATER,
Woonplaat»HA6ESTRAAT 16
TELEFOON 2086.
Werkplaat»B8EE3TRAAT 23
TELEFOON 2073.
Prachtig» joig» M&naei-
kanarie», Bro«4 1915,
zaadva»t f 1,76, Popje»
t 0.25.
A, C0RSTE8S - VERSCHUREN
I ÏLBSOND,
Kapitaal f 1.000,000.—- Geplaatst »n volgestort f500,000.—
R«k«niNg-Couraiitv Wisselt, Effecten,
Coupons,
Wrssmd Bankpapier, Inoassesringon,
Deposito's, Assurantiën «nx,
Verschenen bij
en alom verkrijgbaar;
van het Alierh. Hart van Jezus in
de Woningen, door de plechtige toe
wijding der huisgezinnen aan dit
Goddeljjk Hart
door pater JOACHIM SS. CO.
Prjjs fO.10, 25 ex. f?,25 50 ex. 4.25, - 100 ex. f8.-
600 ex. 135.
xoopt «dat in winkel», waar oazeie.
l$ke of N. Malthniiaanish» artikelen
worden verkocht of voerhanden
zjjn koopt aan SiationibookeakaG-
tea «Haten eü]« leelvnir, welke
»k»r geep gevaar oplevert.
v.h. LUCAS en VO8033
Mtjiaeegeeb A Previaeiael Dagblad
heelt in STAD en PROYIMCLK
de grootste oplage (ruim 20000).
wordt in hoofdzaak geleien door
koopkraehtigen Midden-en Boe
renstand en heeft daardoor on
geëvenaarde pnblleitcitewaariU
Handelaannonees laag tarief.
Vraagt proefnummers en prijs
opgave.
BLOEMISTERIJ I
Alle menechen hebben geen ver
stand van planton, doch die er ver
stand van hebben worden mijn
klanten. Tuin gratia beplant met
bloemen graszoden eu grint f 9.50.
HEIMING, Prinsenbolwerkalaan.
SEBR. LOOTS, Pieterstr. 19-21
TELEF00H 721.
OUDE BELEOEH BORDEAUX
EIS BOURIiOQHE WIJISOL
uisaiii
Or. HeHietraet 102,
Speeia&l adres
Lvoor het maken van gelagen- sj
heldefoto'e, baitenopNameii, enz.
ALKMAAR. TELEF. 5/4.
Makelaar, Taxateur, en Veiler v'
Huizen, Landerijen en reerend'
goederen.
Hypetheken, Oiiligatiee, Deposit
noning-Bereau, iicaeseeren v*"
Huurgelden.
et
haar te .werken. Inlichting®0
komen bjj alle Jiassiers
LETTERKUNDIG BIJVOEGSEL ajuNnd
Want IJdelheid verliet zijn broeder;
En juffrouwi Hoop
Somber dreigende onweerswolken pakten zich
in den zomer van het jaar 1858 samen boven
het hoofd van Oostenrijks jeugdigen koker,
Frans Jozef II.
Na door den bomaanslag van Orsini herin-
nerd tö zijn. aan vroegor om-
trent Italië, zeide Napoleon III, door „den wil
des volks" keizer der Franse hen, eenmaal op eeu
plechtige gelegenheid: „Italië moet vrij zijn tot
aan de Alpen."
Wanneer men bedenkt dat Oostenrijk destijds
geheel Lombardijo en Venetië bezat, dan be
grijpt men de diepe beteekenis dezer woorden,
In de zomer van 1858 had Napoleon te Plom-
bi6re3, een kleine badplaats in de Vogezen, een
geheime samenkomst met Carour, den almaoh-
tigen, maar gewetenloozen minister van Victor
Emmanuel II, koning van Sardinië en Pier-
mont.
Hier smeedden zij het plan tot den aanstaan
den z.g. „vrijheidsoorlog."
Op de receptie van Nieuwjaarsdag 1859,
zeido Napoleon tot den Oostenrijksehen gezant,
die hem de gelukwenschcn des Keizers kwam
overbrengen, „de verhouding mei; Oostenrijk is
niet meer vriendschappelijk. Frankrijk, zoowel
als Sardinië en Piermont, tuk op wapenroem
en gebieduitbreiding wapende zich met koorts-
achtigen ijver.
In April van liet jaar 1850 barstte de oorlog
uit.
Ovorlnden nog met den oorlogsroem van den
Krimoovlog van '55, aangevoerd door hun Kei
zer cn den beroemdsten <lo „génêraux <l'Afri-
qoe" Mac-Mahon stond in Met a» machtige
Fransehe armee Tu Lombardijo. Nadat, de ita-
liaansehe generaal Cialdini het den bondgenoo-
ten mogelijk gemaakt had zich te vereenigen,
trokken zij vereenigd de Sesia over en versloe
gen den Oostenrijksclien Keizer op den 4e Juni
bij Magenta.
Aan dezen veldslag ontleende Mac-Malion
zjjn fieren titel „Hertog van Magenta."
Nauwelijks den Oostenrijkers den tijd latende
zich achterwaarts te verzamelen grijpen de ver
bondenen hen opnieuw aan bij Solferino op den
24stcn Juni.
Op dezen St. Jansdag werd in de velden van
Solferino een'der bloedigste slagen der 19e
eeuw geleverd.
Driemaal honderdduizend man stonden den
geheclen dag tegenover elkaar terwijl de wit
gloeiende Italiaansche zon aan den staalblau-
wen hemel het aardijk verschroeide.
Met afwisselend geluk werd de veldslag ge
streden; do Oostenrijkers, hoewel met de groot
ste dapperheid 3trijdeude, werden ten slotte
toch teruggeworpen.
Droevig was het lot der gewonden in dezen
veldslag. Niemand was er om hen uit het strijd
gewoel te dragen, te laven en te verbinden.
Was er dan in beide legers totaal geen hospi
taal, geen verplegingsdienst?
O ja, or waren i.g. vliegende ambulances.
Zij gingen van de eena zijdo van het slagveld
naar de andere, droegen hier en daar een ge
wonde of stervende, eerst, gelijk een ooggetuige
zegt, de officieren, dan da soldaten.
Maar wat kon dit helpen op een slag véld als
dit. En buitendien, niets waarborgd da veilig
heid dier ambulances, de kogels troffen even
goed de verplegers en dokters als de strijdenden.
Hoe bloedig en verschrikkelijk ook de v.ldslag
van Solferino,die Oostenrijks macht in Lombar
dijs den doodslag toebracht, zou de geheele
wereld tot grooten zegen worden.
Op een heuvel, die een ruim uitzicht bood
over het slagveld stond een heer.
Hij staarde in het strijdgewoel, hij zag die
duizenden gewonden, die daar hulpeloos van
dorst versmachtten, hij zag hunne lichamen
vertrappen onder de hoeven der paarden en de
wielen van kanonnen en munitiewagens.
Dan vloog zijn geest verder en zijn oog zag
'het einde van den slag. De overwinnaars
(juichen in hunnen overwinningsroes en gaan
1 rusten om da vermoeienissen te vergeten, maar
de gewonden en stervenden blijven liggen. Hij
zag de verslagenen vluchten, medonemende wat
zij kunnen, maar hoevele duizenden gewonden
bleven niet liggen.
De reiziger op den heuvel zag dat tafereel in
den geest.
En zijn machtig genie ontwierp een plan.
Hij wilde trachten voor nu en voor altijd het
lot der gewonden in den oorlog te verbeteren.
Hij wilde komen tot eene instelling, interna
tionaal, door alle volken en legers geëerbiedigd
en gewaarborgd.
Wie was die man? Was hij eon machtig veld
heer, een staatsman, die slechts eon woord he-
U» «preVen om zAjo -wM tot. V»
brengen.
Neen, deze heer was een eenvoudig burger
heer, rijk aan verstand en machtige geestes
gaven.
Hij was een Zwitser, Henri Dunant, geboren
te Génève in het jaar 1828.
Deze is de stiohter van het Roode Krui».
Henri Dunant, genoeg gezien hebbende van
den slag snelde den heuvel af naar het nabij
gelegen dorpje Castiglione.
Met gold en goede woorden haalde hij de
verschrikte hoeren over om met hem gewonden
te gaan halen van het slagveld. De boerinnen
zouden ondertusschen zalfjes pluksel en ver
band bereiden.
Aldus geschiedde. Den gohoelen nacht en
daarop volgende dagen arbeidde Dunant en met
hem de boerenbevolking. Met zijne ongeletterde,
ongediplomeerde boerinnen-verpleegsters ver
richtte hij wonderen. Hij mocht het heerlijk
genoegen smaken talrijke gewonden ten doode
opgeschreven, het leven te behouden; menigeen
overledeno drukte hij zacht de oogen dicht.
Als een bollige vereerdden hem de soldaten.
„Le monsieur en blanc" (hij was steeds in het
wit geleed) was de weldoener van beide legers.
In deze moeilijke omstandigheden begon hij
den moeilijken arbeid: lioe schitterend zou het
einde zijn.
Kouwelijks was door de vredesverdragen van
lllnfianSa en Zurich de oorlog geëindigd of
ÏÏenri Dunant zet to zich aan den arbeid.
Hij schreef een prachtig boek „Souvenir de
Solferino". Allo zijne machtige gaven van geest
en hart legde hij er in.
Op hartroerende wijze beschreef hij het lot
der onverzorgde gewonden en zieken op de slag
velden waaraan Europa in de 19e eeuw zoo rijk
van was voorzien.
Hij beschreef de ellende van den oorlog van
1859, die allen nog zoo vorsch in 't gehougen lag.
In dit boek ontwikkelde hij zijn genleus plan-,
te komen tot do oprichting van tot het leger
behoorende afdceliugen, alleen gewijd aan ver
pleging van zieken en gewonden; afdeelingen
die door allen moesten ontzieu, ja beveiligd en
geholpen moesten worden.
Kou het anders of het meesterwerk van den
Zwitser maakte een ontzaglijken indruk op het
beschaafde Europa.
In alle talen werd het overgedrukt, niemand'
of hij kende Honri Dunants edelen naam.
Europa wist zich immers te wonen op den
vulkaan van revolutie en oorlog!
Gelukkig over hot reeds behaalde succes ging
de schrijver op reis. Hij bezocht alle hoven, hg
bezocht alle vorsten en staatshoofden, hij legde
hun zijne plannen uiteen, overwon hunne be
zwaren en won hen voor het edele doel.
Met de welsprekendheid en vrijmoedigheid
die men zoo gaarne ziet bij den strijder voor de
goede zaak werkte hij op aller, hart en gemoed,
De burgerij van zijno geboortestad Génève
steunde den onvermocidon werker in zijn edel
pogen. Uit haar midden benoemde zjj eene com
missie, die zich terstond aan den arbeid zette.
Deze verzocht allo mogendheden vertegen
woordiger to zenden op een congres te Génève
om te komen tot. verwezenlijking van Hcnri Du
nants ideaal.
En niet gelijk zoovele idealen bleek dit ideaal
een illusie, een utopie te zijn; op de eerste in
ternationale conferentie van Génève in October
van het jaar 1863 keurden de mogendheden in
beginsel het plan goed.
Waren thans 14 mogendheden bijoen, nog
grooter was de opkomst het volgend jaar, het
in de geschiedenis van het internationale, recht
j zoo beroemde jaar 1864.
In dit jaar sloten, de mogendheden van
i Europa de beroemde Conventie van Génève,
hier werden gelegd do fundamenten van het
j oorlogsrecht. Hier werd de volkomen neutrali
teit van den verplegingsdienst- in den voldoor-
log erkend.
Wat moest men nu aanneinon als internatio
naal onderscheidingsteeken.
Het besluit was spoedig genomen.
Wat kon men beter nemen als oen rood kruis,
het toeken des Christendoms, op een wit veld,
het toeken des vredes?
Vlag en armband onzijdig: mochten gewel
dige oorlogen on resolution nog tronen en rijken
doen wankelen: hot lot der gewonden en zieken
tenminste was verzekerd.
Dunant» vdt xpan cn haald© den
Ontzaglijk zijn de diensten 'die zij ter zee met
hunne uitstekende hospitaalschepen en te land
met hunne ambulances aan do Russische gewon
den hebben bewezen in de jongste worsteling
van „blank en geel."
Spoedig volgde ook China; thans z|jn alle
landen der wereld aangesloten, behalve het
keizerrijk Marokko en de republiek Brazilië,
Bewees en bewijst het Roode Kruis in alle
oorlogen ook groote diensten, in den vrede zit
het evenmin stil.
Wie herinnert zich niot de hevige uitbarsting
vau don Mont Pelie op Marktikique in 1901,
do geweldige aardbeving die Messina verwoestte
in December 1908. Van alle zijden sneldon hos
pitaalschepen en ambulances toe.
Bij brandou, mijn- en fabrieksongelukken,
overal hot Roode Kruis gereed om geslagen
wonden te heelen en het leed te verzachten.
Was dus de uitslag van Dunants arbeid schit
terend?
f Toon grijze haren als ecu eerekroon zijn hoofd
sierden, toon liclaas kreeg hij te kampen met
broodzorgen.
Lang leed hg stille armoede, maar nauwelijks
was het uitgelekt of zijn zorg nam een einde.
Regeeronde vorsten en staatshoofden verleenden
hem pensioenen en in 1901 kroeg hij den Nobel
prijs voor den vrede wie 'ia0 hem me.er ver
diend? Niemand beter dan bij.
Aldus sleet hij geëerd en onbezorgd zijn laat
ste dagen. In het jaar 1910 stierf hij op 82-
jarigen leeftijd in het dorp Heiden (kanton
Appenzell).
Zoolang oorlogen en revolution de menseli-
hoid teisteren, zoolang on nog langer, tot aan
den laatsten snik der mensclihcid, zal men den
naam van Henri Dunant eeren, die zulk een
werk tot stand wist te brengen.
Meer nog dan de Romein Maecenas, die zijne
tuinen openstelde voor het arme volk, verdiende
de Zwitser Henri Dunant den naam van wel-
doeuer der menscliheid.
(De Kath. Onderofficier.) G.
uitgelaten ©ver liet nut van die mitrailleurs.
OORLOGSKATTEN.
De hond heeft in don oorlog steeds zij" L
gespeeld: eertijds werd hij afgericht-
den vijand aan te vallen, en kon een r
troep honden in het vijandelijk leger v
j warring veroorzaken; thans gebruikt
den hond voor meer humanitaire doelH1"^
I o.o. laat men hem gewonden opsporen-,,
kat wil voor den 'hond niet onderdoen.
terscbe volkeren namen de kat mee üPu
het front, omdat men daardoor hoopt0' f
zege te bevechten. Thans is men" niot
zoo bijgeloovig, wat. echter niet weg»®6'
dat men ook in den modernen oorlog .d®
van noode heeft.
I Op het oogenblik ligt het arbeidsveld v
de kat achter het front. Hier neemt po®sL
op Laar wijs aan den oorlog doel. Zii ve?pli
(echter niet tegen de menschelijko vga""
i van het vaderland, maar tege" de <-r61g
Ulo ratten en mnr/.en, (]j0 zjch tegOCU W1'
len doen aan de daar oj,fft.stapeMe
middelen.
Vooral de ratten zijn gevaarlijk. 111
taire autoriteiten vreezeu ze, beechouo'1" (|g
als ongelukshrengens. Niet zoozeer oüli-o'
portie, die zo opvreten. Dat ie niet ,u
loseaal kwantum. Maar gemakkelijk ve»'0.,.
reinigen ze liet restant. En bovendien
nen ze licht in het leger een epidemie
oorzaken. Niet onaardig is het dan ook-
da zeer hijgeloovigo Napoleon voor een r
bang was. Een rat was voor hem de Jj" .|i
bode van trieste somberheid, narigheid
ellende. a
Meuig Franschman en Enge kelim an he"
eon poes met zich meegenomen, en het B
snor van het dier in z'n loopgraaf kan
opruimen; do poes bevordert de gozelli£h"x
en houdt ratten en muizen op een
Dit ziin dan do particuliere katten, J
on French beschikken echter ook over ®e!.f
ge duizendtallen officieele legerkatten,
bewaking van de magazijnen.
„Kosmos" vertelt van de ambtelijke DjfH
sche legerkatten. Ze dragen een sierf"*,.
halsband met de letters K .M. K., dat be%
henE Kakcrliche Magazin-Katze. Voor
kat is een bedrag van 2 Mark per m""
uitgetrokken.... voor reis- en verbliifk'^
ton. De miauwende beambten hebben ech*^
de verplichting op zich. genomen, zich A
iedere inspectie in de magazijnen te ïnel'h'
Ook^ bezit ieder fort z'n „staatlich sub*"1,
tionierte" kat, de z.g. fort-kat. Onder d®,"jj,
zetting vindt zij in den regel goede W®
den eu dikwijls krijgt zo de lekkerste stukJ®.
v - - i
Belast zich met aan- en verk®°jj!
huur en verhuur van Huizen en D' -
derijen en roerende goederen, <>v"
al te ontbieden tegen billijke
goeding.
Plaatst voor particulieren 0a'
stellingen gelden op. eerste
theek en op Obligatie, op. de
zekerste .wijze, posten met geen
doende overwaarde worden niet d f
mij in behandeling genomen, iV.r
bij mij steeds veel aanvragen v jjg
komen, worden de posten sp°L
belegd.
Neemt gelden in Depot n\®L oIl-
opzegging van acht dagen. v°0l0,- 2
bepaald voor 1 jaar i, .v0,
jaar. 4 1/4, voor 8 jaar vast. 1
cent,
.Voor het Rentmeesterschap^^
Boerderijen en perceeien
schikbaar.
steeds
tun 'jaar. u,,.n jü®'
JVil zich in verbindiiig steil - vQOl-
eerste klas Hypotheekbank om
