Vloerzeilen
P. J. JANSSEN
UIT DE PROVINCIE
WAT ANDEREN ZEGGEN
SOCIALE BERICHTEN
UIT ONZE OOST
LEGER EN VLOOT
RECHTSZAKEN.
Anegang h. Warmoesstr
Goedkoopst adres.
VERREGAAND!
een Belgische dame zou hebben getwist over
de rechtmatigheid van den Duiteohem inval
in België, gelooven wij niet. Alhoewel het
mogelijk is in dezen zin, dat er moraal-tiheo-
logen zijn, die het geoorloofde van contract
breuk in noodgeval van zelfbehoud! verde
digen. Zooals diefstal van brood, om niet
van honger te sterven, ze-d eli jk-geo or lo o l'cl
mag heeten. Maar dit is een puur-theoreti-
sche, een academische kwestie. En al zou
een Ned. priester wat uit tact- en kiesdk-
heidsoverweging misschien heter nagelaten
iware die theorie tegenover een Belgisch
onderdaan hebben gedefendeerd. dan mocht
dit nog in de verte niet als aanleiding gel
den tot een algemeene ophitsing tegen onze
priesters en tot de beleedigende bewering-,
alsof zij werktuigen zouden zijn in Duitsche
handen om de Belgen te verdoelen. Zulk een
laster overschrijdt de grens van wat wij Ne
derlandsche katholieken, van de amti-cleri-
caIeii onder onze gasten, uit België op den
duur verdragen.
ned: r. k. fabrieks-, haven- en
arbeiders in dienst van genoemde onderneming
hoog tijd wordt zich te organiseeren.
(Wordt vervolg'
len, nu Italië aan den oorlog is gaan mee
doen.
Waar er een hof ie en waar diplomaten!
samenkomen, die misschien over Nederland
spreken, is het z.i. verstandig, dat onze di
plomaten aan dat gesprek deelnemen.
ONZE NIJVERHEID.
In dc „N. Eott. Ct." komt nog eens een pleit-
rode voor op het nieuwe leven, dat na den oor
log in ons land dient ontkiemen. Men moet
tieh daarop tijdig voorbereiden:
lo. de propaganda voor d» betere waardee-
ring voortzetten en zoodanig uitbreiden, dat de
breede lagen der bevolking worden bereikt, en
2o. het stichten van een bureau dat er voor
waakt, dat de Ned. nijverheid niet worde achter
gesteld, de producten der eigen nijverheid beter
helpt bekend maken en behulpzaam is bij de
juiste keuze uit de voorhanden adressen.
In de discussie deed mr. Vlaanderen, namens
het Hoofdbestuur sprekende, opmerken, dat
wordt het voorstel van het bureau aangenomen,
tot grooter ontwikkeling te brengen, om nieuwe
betrekkingen aan te knoopen, nieuwe markten
ie zoeken voor onze producten, en nieuwe wegen
voor ons verkeer. Voorbereiden misschien, wel
licht ook, om nieuwe industrieën te vestigen
.Voorbereiden, om gevestigde industrieën or een commissie zal benoemd worden om de
zaak uit te voeren. In die oommissie zullen dan
worden uitgenoodigd vertegenwoordigers van
de Nederlandsche Vereeniging van Werkgevers,
van die Vereeniging Het Nederlandsche Fabri
kaat, de direcetur van het Bureau voor Han
en om nieuwe arbeidsgelegenheid in hot delsinlichtingen, een nijverheidslaboralorium te
leven te roepen. De oorlog heeft op leemten j Delft.
van onze industrieels organisatie het oog doen i Ten slotte is het voorstel aangenomen, even-
vellen; de nood van den oorlog heeft nieuwe; als een voorstel van Dordrecht om te zijner tijd,
mogelijkheden aan den dag gebracht, aan voor- j naar het oordeel van het hoofdbestuur, een ver
been ongekende fabrikaten den weg gebaand, j oeniging te stichten tot het houden van een
In dit blad is reeds van deskundige zijde de aan- nationale Nijverheidstentoonstelling. Dit werd
aangenomen.
In plaats van de aftredende hoofdbestuurs
leden de heer F. C. Dufour en mr. dr. W. F-
J. Frowein werden gekozen de lieeren J. F.
Huls wit, directeur der Haarlemsche machine
fabriek, en J. IJssel de Schepper, directeur der
Kon. Stearine Kaarsenfabriek „Gouda."
dacht gevestigd op de mogelijkheid, de groote
ertsinvoeren, die over onze havens plaats heb
ben, ten nutte te doen komen ook aan n nieu
wen tak van Nederlandsch bedrijf. Er zijn, mee-
ncn, wij, reeds een tiental jaren geleden derge
lijke plannen geweest, waar toen echter Duitsch
d kapitaal de leiding bij zou hebben gehad. Maar
zit er niets in de gedachte, met Nederlandsche
energie Nederland van vreemde metaalnijver
heid onafhankelijker te makenHeeft de oorlog
niet in ieder geval de wenschelijkheid daarvan
bewezen? Van andere zijde werd ons gewezen
op onze mooie, bij uitstek nationale industi'ie,
de seheepsbouwnij verheid, en de eischen, die
daaraan reeds nu worden, en na den oorlog in
toenemende mate zullen worden gesteld. Zorgt
voor de toekomst en maakt u gereed, zooveel
mogelijk van eene komende periode in den
scheepsbouw te kunnen voordeel hebben was
het refrein van dat schrijven. Opent zich, in elk
geval, hier niet een perspectief, dat niet zonder
meer behoort te worden dichtgesloten? Een
klein berichtje over den aanmaak van papieren
zakken een noodfabricage, ontstaan uit door
den oorlog veroorzaakt gebrek deed ons zien,
dat ook hier mogelijk een nieuwe nijverheids
tak zou kunnen opkomen, waarvóór belangstel
ling is, en wellicht medewerking zou zijn te
vinden. Denk, tenslotte, aan de glazen peertjes
voor Philips gloeilampen, voor den oorlog uit
den vreemde betrokken, en nn te Leerdam aan
gemaakt.
Het zijn maar voorbeelden, die wij opsom
men, om te doen zien, dat er op verschillend ge
bied terreinen kunnen komen open te iiggen,
waarop nieuwe Nederlandsche bronnen van in
komst een voorspoed zouden kunnen worden
aangeboord."
Natuurlijk onderschrijven wij deze aanspo
ring van harte.
Intussehen aldus de Resb. is er één om
standigheid die ons wel wat doet vreezen.
Onze industrie WOrdt v»n hooger Hand. t« -wei
nig gesteund. Ze zit in de klem, welke buïten-
landsche bescherming haar aanlegde. Ons
eigen handelsstelsel biedt geen tegenwicht.
Zoolang wü aan onzen zgn. vrijhandel blijven
hangen; is de vrees gewettigd, dat, wat de oor
logsomstandigheden aan voorsprong brachten,
in normale tijden de vrijhandel weer ontneemt.
Ja, die vrijhandel werpt zijn schaduwen al
vooruit, wijl hij do ondernemers afschrikt iets
te beginnen wat straks dreigt doodgeknepen te
worden door de sterk concurrcerende buiten-
landsche nijverheid.
MAATSCHAPPIJ VAN NIJVERHEID.
Op de Zaterdag hervatte vergadering is van
gedachten gewisseld over het vraagstuk van
een uur daglicht meer in den zomer. Het resul
taat der gedachtenwissoling is dat een voorstel
van den heer van Lookeren Campagne (bij de
regeering aan te dringen op aanneming van den
Europeeschen tijd, jvaarmee men een proef ge
nomen wil zien) is aangenomen met 155 tegen
132 stemmen.
Daarna is gediscusseerd over het vraagstuk
van de waardeering der eigen nijverheid. Naar
aanleiding van rapporten van de departemen
ten ingekomen had but Hoofdbestuur als zijne
meening te kennen gegeven, dat op dit oogen-
blik voornamelijk tweeërlei noodig is:
costuums niets wist. Daarop volgde de aan
gifte bij de politie.
De rupsen en de arbeiders. Men schrijft
aan Het Vad.
Het is heusch gebeurd, op 24 Juni 1915,
's ochtends 8 uur.
Een dame wandelt met haar hondje in de
Scheveningsehe boscbjes achter Hotel Prome
nade. Midden boven het pad hangt van een
boom een lange zijden draad, waarlangs een
leger rupsen naar boven en beneden glijden.
'Vlak er naast staan twee arbeiders met op hun
pet het woord „Plantsoen." De dame maakt do
mannen op de rupsen attent.
„Ik zal het geval rapporteeren," zegt de
oudere onverschillig, de rupsen, de rupsen kalm
aan liaar vernielingswerk overlatend.
„Wat," roept de dame uit, „en u zult de rup
sen intussehen niet dood maken?"
„Neen," is het antwoord, „daarvoor heb ik
geen opdracht, maar ik zal rapporteeren."
De jongere man luistert met aandacht naai
de wijze les van zijn meerdere.
Gebenedijd zij de geemente, die over zoo
nauwgezette arbeiders beschikt!
Schandelijk. Ook het hoofd der openbare
school te Neder woud, onder Lunteren, is ais
landweerman onder de wapens, en daar hij vrij
gezel is, heeft hij zijn woning tijdelijk gesloten.
Van deze gelegenheid nu hebben een of meer
personen gebruik gemaakt om een nachtelijk
In de vacature P. J. van Voorst "V ader as ^>ezoejc aan n0g a} eenzaam staande woon
voorzien door de benoeming van mr. M. Tyde-
man Jr. te Breda. Als voorzitter werd de heer
J. van Hasselt herbenoemd.
Nadat nog eene wetsherziening had plaats
gehad, is beslotende volgende vergadering
te Haarlem te houden, waarna de vergadering
werd. gesloten.
De Echo Beige zet hare lezers op tegen
de Nederlandedhe priesters.
Zij beweert, dat een kapelaan, ter gele
genheid van een bezoek aan een Belgische
dame, de inbraak van het Dnitsehe leger in
België zou hebben verdedigd.
Namen worden er natuurlijk niet genoemd.
Het geval kan niet onderzocht worden. Aan
den Hollandschen priester
l'Alleimagne, wordt hij gebeeten kan niet
om inlichtingen worden gevraagd.
Belgische lezers schijnen zoo'n naamloos
piaatje vlot te gelooven; en de Echo Beige
ziet de kans schoon om haar lezers op te
hiteen tegen onze priesters.
„Belgische katholieken", staat er hoven
dat artikel, „wacht u voor den valstrik
En dan wordt de f&hel opgedischt, dat
Duitechlaud bezig is een nieuw wapen te
smeden, door te trachten de Belgen in den
vreemde te verdeden. Onze priesters zouden
dan werktuigen in handen der Duitsch ens
zijnll
Zulk een geschrijf is ergerlijk, zegt de L.
K. terecht.
Toen de Belgen hij duizenden over onze
grenzen werden geworpen, zaten onze pas-
toriën en kloosters het eerst vol; is dat
nu al verKctent
Het verhaal van den kapelaan, die met
Oplichting. Een confectiefirma te Rot
terdam is opgelicht voor een dertigtal costuums
ter waarde vatl ^ngeveer 200. Hiervan wordt
verdacht een jongeman uit Amstelveen, thans
te Amsterdam aangehouden en vandaar naar
Rotterdam overgebracht. Op 16, 17 en 18 dezer
maand kookt hij achtereenvolgens bij de firma
deze costuums op crediet en gaf daarvoor wis
sels af, die hij valsclielijk met den naam van
zijn vader onderteekende, zeggende dat deze op
den 21sten zou betalen. Toen hij na dien datum
nogmaals een eostuum op crediet wilde koopen,
kreeg 'men argwaan en stuurde dit eostuum
onder rembours naar zijn vader, die bet niet in
ontvangst nam en van den koop van de overige
huis te brengen. Na de glasruiten te hebben
stukgeslagen, is men hierdoor naar binnen ge
klommen. En eenmaal binnen, heeft men op de
schandelijkste wijze huisgehouden. Meubelen
zijn totaal vernield, alle aardewerk is aan grui
zelementen getrapt en gordijnen en tapijten zijn
stukgesneden. Bovendien zijn enkele voorwer
pen gestolen.
Nekkramp. Te Steenderen is een 7-jarig
knaapje aan nekkramp- overleden.
IJMUIDEN.
Personalia. Door den Minister van Water-
émissaire de '8taa^ ;a benoemd tot buitengewoon opzichter:
M. Zwamborn, alhier, bij liet onderhoud van de
Rijkswegen in Zuid-Holland.
SPAARNDAM.
Voor de gemobiliseerden. Alhier .zijn in de
forten heel wat militairen gelegerd en de be
hoefte aan een gelegenheid tot baden en zwem
men was zeer groot. De heer W. Dyserinck te
Haarlem heeft daarin voorzien en thans is men
druk bezig met den bouw van een bad- en
zweminrichting in de Mooie Nel; dank zij do
medewerking van dijkgraaf en hoogheemraden
van Rijdland, die daarvoor toestemming ver
leenden. Deze week zal de inrichting, in tegen
woordigheid van-autoriteiten, worden geopend.
SASSENHEIM.
Aanbesteding. Bij onderhandsche aanbeste-
ding is achildorwevk vari de K. K. Kerk to
Zoet rmoer den laagsfen inschrijver, den leer
J. H. Rohrey, alhier, opgedragen.
ONZE TOEKOMST.
De Maasbode betoogt, dat deze dagen van
nationale eaamhoorigheid een groot débacle
zijn voor de henepen geesten, die onder ons
waren opgestaan en die vooral bii zekere
Juni-gebeurtenissen begonnen te weeklagen
over de eenheid des volks, die h.i. gevaar
begon te loopen door een zeker drijvom
waaraan to eva! lig] ijk juist de politieke te
genstanders zich schuldig maakten.
Wij hadden schrijft ze een jaar te
voren juist getwist, dat de vaderlandselie
bodem er van dreunde, doch in 1914 was er
eendracht en stilte rondom het vaandel. Dat
kostte aan de verongelijkten wel een
zelfbehcersching, die eerst de historie op de
juiste waarde zal schatten, doch die zelfbc-
heersching bestond dan toch en bewees de
kracht, die zoowel in het volk als in het be
ginsel dér zich beheerscheiilden school. En
zoo bleek dan toch, dat al de jaren van
twist onze nationale saamhoorigheid onge
rept hebben gelaten, dat de_ bovengenoemde
profeten het ongetwijfeld mis hebben gehad.
Een les en een leering voor de toekomst.
Een les en een leering, die naar wij ge
looven, reeds vrucht hebben gedragen. Men
stelle zich eens voor, dat een wetsontwerp
tot het instellen van een gezantschap hij bet
Vaticaan in gewone tijden aan de orde zou
zijn gesteld. Zelfs onze op dit punt niet ge
ring te schatten verbeelding, waagt bet niet
zich de tooneelen van twist voor den geest
te balen, die dan zonden kiin ontstaan. Eu
nu? Zeker, er waren enkele dwaze dominé'e,
die ahveer aalx het beweren Kragen, dat de
eenheid des volks in gevaar kwam. doch het
volk zelf, onbeducht voor de denkbeeldige
gevaren, wandelde de estrades dézer rede
naars achteloos voorbij. En ook zagen wij
anderen, die thans ook hunnerzijds genoeg
zelfbehcersching bezaten, om aan gevoelig
heden het zwijgen op te leggen en aan wie
zeer zeker ook een woord van oprechte hulde
toekomt.
Het is verbazing wekkend, dut een volk
als liet onze, waarbij breede lagen zoo wan
hopig vastzitten -in enkele anti-elericale-ge
meenplaatsen, ziek zOo weinig heeft laten
verstoren en dat zelfs een zeker wantrou
wig anti-elericalisme, dat duizenden -en dui
zenden onzer als aangeboren schijnt, het ver
trouwen van dezulken in de Jeiding van de
zaken des lands geen o ogenblik beïnvloeden
kon. En dit zou voor pessimisten onder ons
ook een openbaring kunnen ziin: het diepe
gevoel van discipline, dat ons thans allen
als 't ware van zelfsprekend samentrekt om
de regeering.
Zoo moet 't ook zijn. Het gaat er thans
niet om, of misschien in het optreden der
regeering het een of ander ons niet bevalt
en ons aanleiding zou geven tot critiek, ook
tot felle en gerechtvaardigde critiek, het.
gaat er thans niet om, of wii niet den een
of anderen minister liever uit het kabinet
verwijderd zouden zien en hem door een
sterker broeder zonden zien vervangen. Al
de détail-critiek en afkeuring van personen
kan ons niet weghelpen over het feit, dat
wij in deze crisis, wel de ergste voor ons
nationale leven, die wij sedert 1830, mis
schien sedert een eeuw terug, doormaakten,
de leiding der regeering in de internationale
politiek moeten volgen. Doen wii dit niet,
dan vermeerderen wij de gevaren om ons
heen nog met het grootste: een nationale
verwarring op het oogenblik, waarop ons be
staan op het spel kan staan.
Het blad voegt daaraan toe te meenen
goed te doen in dezen somheren, ja angst
wekkenden tijd, op vorenstaande eens de
aandacht te vestigen. Op de gevaren, die ons
bedreigen, is, zegt het, herhaaldelijk gewezen
en we zullen er nog herhaalde malen over
moeten spreken, Doeh alleen te spreken over
gevaren zou ontmoedigen, wanneer wij niet
zonden mogen wijzen op het sterkende, be
moedigende, opwekkende, dat wii, bii alle te
kortkomingen, aantreffen in den geest des
volks. Daarin is iets van toet kalm-bewuste,
krachtig-sterkende van de oude. fiere leuze:
„Ik zal handhaven."
TRANSPOETARBEIDERSBOND
„ST. WILLIBRORDÜS."
Door bovengeno-emden Bond is aan de aïd.
besturen, de besturen van de R. K. Volksbonden
en Werkliedenvereenigingen een circulaire ge
richt waarin de arbeiders, in dienst van de
maatschappij „Van Gend en Loos," worden aan
gemaand, om zich, voor zoover zij Katholiek
zijn, bij den Bond aan te sluiten.
En toch Btaat liét vast dat het ook voor de
„De arbeiders weten zoo zegt de circulaire
dat de maatschappij in wier dienst zij zijn een j
der grootste ondernemingen is op het gebied
van goederenvervoer.
De arbeiders weten dat de maatschappij in
wier dienst zij zijn niet alleen is een reuzen-
onderneming, maar dat het ook is een zeer
winstgevende onderneming.
Verder weten de arbeiders dat er van eenige
regeling hunner rechtspositie geen sprake is,
dat op vele plaatsen dagelijks op zeer eigenaar
dige wijze met hun belangen wordt omgespron
gen.
De arbeiders weten ook, dat de arbeidstijden
in den regel veel te lang en de arbeidsloonen
veel te laag zijn.
De arbeiders hebben reeds ondervonden dat
plaatselijk niets kan worden bereikt.
Biina alle pogingen, daartoe reeds in het werk
gesteld, bleven zonder eenig resultaat.
Wil men aan deze onderneming iets bereiken,
iets blijvends, iets goeds, voor de arbeiders tot
stand brengen, dan zal het landelijk moeten
worden gedaan. Dan zal er moeten worden on
derhandeld met het hoofd der onderneming.
En wil men eenige kans van slagen hebben,
dan zullen dus de arbeiders in dienst van de
maatschappij „Van Gend en Loos" zich ook
landelijk moeten organiseeren.
Wij noodigen de arbeiders in dienst van deze
maatschappij daarom dringend uit toe te treden
tot den R. K. Fabrieks-, Haven- en Transport
arbeidersbond.
Waarom dit alles noodig is? Wel eenvoudig
hierom, omdat het bestuur van onzen Bend in
samenwerking met Jiet bestuur van den Moder
nen Bond besloten heeft opnieuw een pogib#
te doen om voor de arbeiders, in dienst van dé
maartschappij Van Gend en Loos verbetering
van arbeidsvoorwaarden te verkrijgen."
NACHTELIJK AVONTUUR.
De Magelangsehe correspondent van de
Java-Bode zendt het volgende fantastisch®
relaas van een ietwat duister „gebeuren".
Evenals Amerika het land is der onh®"
grensde mogelijkheden, is Indië het land der
onbegrensde geheimzinnigheden. De volgen
de spookachtige geschiedenis speelde zich M
tijdens een nachtoefening, gehouden door
een der bataljons van het garnizoen, terwijl
do nachtwind, suizelend door de slanke»
spichtige bamboebladeren, raadselachtige ge'
luiden verwekte en witte wolkensehepen»
scherp afstekend tegen den donkeren nacht
hemel, telkenmale het zwakke licht van het.
bescheiden maantje onderschepten.
De v ij and sloop onhoorbaar nader, in zoo
verre zulks, loopende op een paar model-
schoenen met stevige kopspijkers beslagen»
over een modderigen weg, bezaaid met groo-
te, gladde, keien, mogelijk was.
De lnitenant tuurt scherp voor zieli uit»
trouwens ieder is één waakzaamheid; van
den top van zijn bamboehoed tot den uiter
sten kopspijker aan de punt van zijn schoen
j Daar staat aan den kant van den weg
een doode hoorn, met een wanstaltige uitwas
en één rechte tak.
Juist zulke boom en zijn altijd zeer gevaar
lijk voor nachtelijke aanvallers je kunt
nooit weten, of niet een of andere spion
daarachter verborgen zit.
De lnitenant grijpt den dooden b >om l'il
de bult, welke wonderlijk week aanvoelt»
misschien vermolmd, onderzoekt verder.
„Doro"! zegt de boom onderdanig, die zich
plotseling ontpopt als een vrouwtje niet een
vracht op den rug en een langen stok in d®
hand en niets begrijpt van de belangstelling
van den toean luitenant. Als dat nu niet
„etwas noch niet dagewesen" is. dan wete">
wij het niet.
DOOR EEN KROKODIL VERSLONDEN-
Zondag had midden in de kotta Sidoardj" j
een noodlottig voorval plaats, meldt be'
Soer. H'bld. Een jonge inlandsche vroirtf'
had aldaar in de kali een had genomen d
was reeds weer op den oever, toen zij plot
seling door een grooten krokodil werd aa" -
gevallen. De ongelukkige vrouw gebreeuwd0
om hulp, en de mannen in de buurt haast
ten zich om deze te brengen, dodh helaas, d0
hulp kwam te laat. Vóór zij ter plaatse wa
ren aangekomen, was het ongure heest reeds
met zijn slachtoffer in <fe kali verdwenen-
Men zag dat een plek in het water door het
bloed der ongelukkige rood gekleurd werd»
doch van den krokodil werd verder ge00
spoor meer gevonden.
ARTIKEL 70 DER MILITIEWET-
Hot oiidm-zocjk naar de voorgeoefoudheid 010
lichting .1916 zal van 27 tot 31 Juli 1915 pJaats
hebben voor drie commissies op dezelfde
als het vorige jaar geregeld. De aanmeldt0"
moet thans geschieden voor 9 Juli bij de burg0,
meesters. Bij verhindering van deelna030
wegens Ziekte kan men zich nog 29 Juli
geven bij den inspecteur der infanterie, W1**
lemstraat 4, den Haag. Het nader onderzoe
heeft dan plaats op 10 Augustus.
In dronkenschap.
Voor den krijgsraad te 's-Gravenhage heef'
terecht gestaan een korporaal van het
Landweerbataljon, afkomstig uit Naarden, dl0
ziek heeft schuldig gemaakt aan het dreig00
en aangrijpen van een landweer le-luitena»''
die beltl. aanhield toen hij zich in beschonk0'1
toestand den openbaken weg bevond t®
Nederhorst den Berg.
Bekl. wist zich weinig of niets van het ge®*1
te herinneren. Na uit de provoost ontslagen t4
zijn, had hij een paar borrels gedronken, waft0,
door hij bevangen werd.
De auditeur-militair, de schuld van bek''
bewezen achtend, requireerde veroordeel in g t°®
4 maanden militaire gevangenisstraf, in
gaan 14 J uni.
De luitenant, hieromtrent door den preside01-,
mr. Zaaijer ondervraagd, deelde mede dat
bekl. niet in staat achtte in nuehteren toesta"
een gewelddaad tegen liem te plegen. Hij be
schouwde «bekl. als een slachtoffer van d00
drank en hij sprak de hoop uit, dat dit d00
krijgsraad mild zou stemmen in zijn oorde®
over bekl.'s daad.
wil ik u dit toch wel zeggen: de wijze
waarop gij uw zoon voor ziin gedrag in de
kerk straft, ie naar mijn oordeel even ver
keerd als gevaarlijk de zaken niet te ver
kleinen, zoo gij dit eenigs-zioö tegen kunt
gaan. Waarom hem niet een naar flrinke
klappen gegeven, zoo gij den kleinen bengel
streng straffen wilt, voor iets dat eigenlijk
zijn schuld niet was? Geef hem liever geen
pudding of zoo iets. Nu vereenigt hij in zijn
geest het toooren van de preek met de straf
om in de kou te worden opgestoten! Gij laat
hejji een tekst van buiten leeren. maar hij
overspant zich; ook zal ik u eens zeggen
waar ik bang voor ben als hii nog meer
leert als het u onverschillig is gij
maakt dat hij een grooten afkeer krijgt als
alle andere jongens voor slaag hebben."
„Mijnheer!" riep de heer Thoroe uit, zich
eensklaps omkeerende en den toeër Good-
worth met uitdagende blikken aanziende:
„Ik moet u nu eens voor altiid dringend
verzoeken, voortaan van deze profane uit
drukking in het gesprek, zelfs van uwe lip
pen, verschoond te mogen büiven. Al mijn
eerbied en toegenegenheid voor u. als me
vrouw Thorpe's vader, zullen mii niet weer
houden om steeds een heiligen afkeer te ge
voelen bij de herinnering aan zulk een vree-
seli.ike ongodsdienstigheid, als naar ik meen
opgesloten lag in de woorden, die gij zoo
even uitgesproken hebt. Mijn god-dienstige
overtuiging komt er tegen op...."
„Houd op!" zeide de heer Goodworth streng
en ernstig.
De heer Thorpe gehoorzaamde terstond.
De manieren van den ouden man getuigden
gewoonlijk meer van hartelijkheid dan waar
digheid, maar dit verdween nn geheel en al.
Toen hij met zijn hand op de tafel sloeg en
opstond, lag er iets in ziin blik dat niet
licht te tellen was.
„Mijnheer Thorpe", vervolgde hii kalmer,
maar op vastberaden toon: „ik wil u niet
meer lastig vallen, met u te zeggen, wat
mijne meening is over eerbied en genegen
heid, die er u toe gebracht hebben om mij
terecht te wijzen met zulke woorden als gij
daareven deed. Ik wenschte n slechts te zeg
gen, dat gij mij nimmer meer zulk eene be
risping behoeft te geven, daar ik niet voor
nemens ben, ooit weer een woord tegen u
te spreken over de opvoeding van mijnen
kleinzoon. Veroorloof mij, na deze verzeke
ring, op mijn Beurt u niet terecht te wij
zen, maar u bijtijds een goeden raad te ge
ven: ik beveel u aan, in het vervolg niet
zoo lichtvaardig en onbarmhartig iemand
van god&dienstloosheid te beschuldigen, om
dat zijne godsdienstig?» overtuiging mis
schien niet in alle opzichten met de uwe
overeenkomt. Een ernstigen grond voor 4®
meening van uw tegenstandonsovertui;, .ag'
aan te nemen, hoe ongunstig gii ook o v c
hem denkeu moogt, kan u niet benadeelen;
een Biechten gro-nd daarvoor aan te nemen,
kan hem nooit goed doen. Doe mii het ge
noegen, om hierover niet meer te spreken.
Laat ons elkaar de hand geven en nooit
meer een onderwerp aanraken, waaromtrent
wij te zeer verschillen om ooit met eenig
goed gevolg gedachten daarover te kunnen
wisselen."
Op dit oogenblik kwam de knecht met het
ontbijt binnen. De heer Goodworth schonk
zich een glas sherry in, maakte een opmer
king omtrent het weer en was weldra weder
dezelfde goedhartige man als altiid. Maar
hjj vergat de belofte niet, die hii aan 4en
heer Thorpe gedaan had. Van d'at oogen
blik- af mengde hij zdch met woord noch
daad in de opvoeding van ziin kleinzoon.
Terwijl de theorie van den heer Thorpe's
beginsel over de opvoeding der jeugd in ziin
kamer werd behandeld, werd die in prak
tijk gebracht, voor zloover het Jack betrof,
door een allesbehalve gewenscht en aanmoe
digend voorbeeld, in de gevangenissfeer van
de kleedkamer.
Toen mevrouw Thorpe de eerste trappen
op was, hoorde zij haar zoon met een oor-
verdoovend geraas tegen de deur van zijn
gevangenis schoppen. Daar dit Jack's ge
woonte was, wanneer, hij, alsof hii stout wa<s
geweest, opgesloten werd bedroefde het
^uar wel, maar was er volstrekt niet over
verwonderd; zij ging eerst naar haar huis
kamer, om daar haar gebedenboek, dat in
een marokijnen band gebonden was, met
goud enslot, op een tafeltje neder te leggen,
waar zij ze altijd door de week op plaatste.
Misschien was zij zoo zenuwachtig, dat haar
hand beefde; of wellicht had zii zulk eon
liaast, hoe dit zij, toen zii het marokijnen
boek op de tafel legde, wierp zii een orna
ment, een ivoren kerktorent. .e in florentijn-
schen stijl, dat onder een stulpie stond, om
ver, zoodat het in duizend stukken brak.
Terwijl zij nu de overblijfselen er van op
raapte en zich het Ongeval verweet, hield zij
zich langer op in de huiskamer dan haar
plan was.
Toen zij Laar hand op de leuning- van de
trap legde, trof het haar plotseling, dat het
leven in de kleedkamer geheel opgehouden
had.
Op hetzelfde oogenblik dat zii dit met ge
noegen ontdekte, zag zij in haar moederlijke
verbeelding, en niet denkende aan hetgeen
de heer Thorpe heneden gezegd had, een
vreeselijk tooneel. Jack stond voor zijns va
ders scheerspiegel, met zijn Ingezeepte kin,
en een scheermes op zijn blooten hals. De
knaap had een bijzondere geneigdheid om
altijd bezigheden van volwassen mensehen
na te bootsen. Hij was toevallig eens dooT
zijn kindermeid medegenomen naar de kerk,
toen een vriendin van deze huwde. Jack had
den anderen dag er op gestaan om de trouw
plechtigheid na te doen, met, een bruid en
bruidegom van zijn eigen leeftiid: daartoe
had hij twee speelmakkers van Baregrove-
Square uitgekozen.
Dit spel was iets dat een ieder in het g0'
heugen bleef, en werd door elke vrouwelijk
dienstbode, die daarbij tegenwoordig was
weest, telkenmale verteld als een ho
gunst, aan iedere opvolgster, die 'het aie
bijgewoond had. Een andermaal, toen
tuinman onvoorzichtig zijn brandende pitf
op een plank had laten liggen, om een blo*0
te plukken voor een der werkmeiden, o'
liij gewend was met bloemen te vereer0
zag. Jaek de kans vrij om eens gauw, 0
der dat iemand het merkte." drie stev'jj",
trekken aan de pijp te kunnen doen: ffl? e
al spoedig liep hij waggelend, als een kb-'J v
dronkaard over het gras, men moest
stil naar huis brengen» doodsbleek, ter^'
het koude zweet hem uitbrak, en opdat '~iJ(
moeder er niets van te weten zou
bracht men hem naar de meest verwijd00
plaats, in de nabijheid der keuken. Ho''>
mevrouw Thorpe die jeugdige keddendd"0,,:
van haar zoon ,die wij hierboven vertel,
niet in al haren omvang vernam, had
toch een menigte soortgelijke ontdekt,
herinnering daaraan deed de arme
schrikte vrouw de tweede trap in allef'J
snellen.
<])-
