kijwiei banden
Madonna.
H. J. v. d« MEER,
ingezonden Mededeeling
SAMQUINOSE
Goedkoopst adres
fcchachgelstraat 7-9 bij de Anegasg,
FEUILLETON
STATEN-üENERAAL.
KERKNIEUWS
SPORT EN WEDSTRIJDEN
RECHTSZAKEN.
Hij liet hem in* de door de firma gedreven
beeldenfabriek, gevestigd aan de Brouwers
gracht, pakhuiswerk enz. verrichten.
Een paar maanden geleden had in de fa
briek een looddiefstal met braak plaal3 en de
nieuwe pakhuisknecht kwam den ochtend, dat
de looddiefstal ontdekt werd, eerst te tien
uur op het werk, in plaats van zes uur. 'Hij
gaf voor, 's nachts ongesteld te zijn geweest.
De huiseigenaar liet het lood, dat de dief
had laten zitten, weghalen, op een stuk onder
hot kozijn na. Dit stuk lood bleek latei ook
verdwenen te zijn.
Eerst hierna kreeg de heer Cohen vermoe
den op zijn pakhuisknecht, die hij au ook
verdacht van de vele diefstallen, die in de
fabneiv plaats hadden, een 'vermoeden waar
in bij versterkt werd door het drankmisbruik
dat de man maakte en door de uitgaven,, die
deze aan zijn lunch ten koste legde. Iiij liet
echter niets blijken.
Hoewel op 16 Juni bij een kweslia over
werkzaamheden door den pakhuisknecht met
een kolenschop aangevallen, ontsloeg de heer
Cohen zijn knecht niet, omdat hij dezen nu
eenmaal als den dief wilde ontmaskeren, te
meer omdat het met de diefstallen in de
fabriek maar niet ophield. Voorzichtigheids,
halve wapende de h er Cohen zich echter
om tegen verdere gewelddadigheden van den
knecht beveiligd to zjjn.
Eenigen tijd na dit voorval vond de heer
Cohen op de eerste verdieping der fabriek,
waar de pakhuisknecht in het magazijn
werkte, onder het pakpapier een klokgarni-
tuut (klok met twee vazen), die van een
boogere verdieping afkomstig waren. Le heer
Cohen zeide niets, stuurde den pakhuisknecht
uit met een boodschap waarmede eea paar
uren gemoeid waren, en ontbood de politie,
met wie hij afsprak dat hij den volgenden
ochtend tegen tien uur den pakhuiskneent
zou uitzenden met een klokgarnituur voor
een klant, op het Damrak en dat de recherche
hem dan zou volgen.
Hel vermoeden was, dat de man dan het
opzij gezette garnituur tevens zou meevoeren.
Lit (?leek echter niet het geval. Wel wa3
het klokgarnituur weer in een anderen hoek
van het magaz n geplaatst, maar melegeno-
men had hij het niet. Toch hadden de heide
rechercheurs, die den man gevolgd hadden,
op andere wijze succes. Na de boodschap op
het Damrak te hebben verricht, ging de pak
huisknecht naar de Jordaan, waar hij in de
Tuinstraat een groentenwiukel bezocht.
Nadat de pakhuisknecht dien winkel ver
laten bad, gingen de rechercheurs hier bin
nen en noodigden de winkelierster uit hun
den inhoud te laten zien van het pak, dat zij
juist wilde wegbergen, 't Bleken zes uur
werken, klokstellen en beeldjes te wezen,
die zij van den bezoeker gekocht had. Hij
had voorgegeven de goederen te verkoopen
voor een Belg, die ze fabriceerde.
Alsof er niets gebeurd was, keerde de pak
huisknecht ruim elf uur in de fabriek terug
en terwijl de rechercheurs op 'het kantoor
van den heer Cohen, Keizersgracht 4, het
voorgevallene bespraken, kwam de meester
knecht waarschuwen, dat de pakhuisknecht
de fabriek had verlaten, nadat twee jongens
hem waren komenwaarschuwen. De vogel
wat dus gevlogen.
Inmiddels bleken in bet magazijn weer een
paar beeldjes klaar gelegd te zijn, blijkbaar
om op een gegeven oogenblik te worden
meegenomen.
's Avonds tien uur kreeg de meesterknecht
van den beer Cohen bezoek van den pak
huisknecht; deze deelde liem mede, dat bij
den heer Cohen met een mes zou bewerken,
zoo hij zijn aanklacht niet introk.
Een uur later, j.l. Vrijdag, had de recher
che den pakhuisknecht echter onschadelijk
gemaakt. Zij arresteerde bem niet zonder
veel moeite bij een café dat bij gewoon was
te bezoeken.
De politie zoekt, thans eventueele mede
plichtigen van den pakhuisknecht. Er blij
ken bij den beer Coben nu reeds voor een
200 aan goederen gestolen te zijn.
Ongeluk bij het liooi opsteken. De 16-
jarige zoon van den veehouder J. D., in de
Zuid-Buurt te Vlaardiuigen, had bij 't hooi
opsteken het ongeluk met de vork gekwetst
to wor len. De ongelukkige werd in het zie
kenhuis opgenomen, waar hij thans is over
leden.
Door den bliksem getroffen. Onder Lek-
kerkerk is Maandagavond de brievenbestel
ler F. A. van Zoest bij het naar buis gaan
waarschijnlijk door den bliksem getroffen.
Hij werd dood op den dijk gevonden.
Ecu nuto-ongeluk. Maandagmiddag werd
Naar de roman van W. COLLINS.
14 (Uit het Engelsch.)
Het was even merkwaardig te zien,
hoe madame Beckover verbaasd keek,
toen zij zag dat de deftige beer, die
geen aoht geslagen bad op haar buiging,
plotseling veranderde en haar onderdanig
alle spijzen en dranken aanbood. Maar eeu
veel belangrijker stadie van de menschelijke
natuur leverde het gebelgde, beschermende
en tegelijkertijd diep geschokte voorkomen
van Vance zelf, terwijl hij er zich innerlijk
tegen verzette cm een vrouw uit een reizend
paardenspel te bedienen.
De rector, die een scherpe opmerker was,
jOp zijn kalme en bescheidene wijze, werd
.door twee eigenaardigheden getroffen in 't
^gedrag van de kleine Mary gedurende den
maaltijd. In de eerste plaats bespeurde hij
'niet zonder eenige belangstelling en verba
zing dat terwijl de clown's.vrouw zeer na
tuurlijk verlegen en bedeeed was in haar
(toestand, bij vreemden, die verre boven haar
te Steenwijk een handkar, geduwd dooT
Corn. Kist, op den Bijksweg bij het uitwij
ken door een ackteroprijdende auto van
Heerenveen, gemerkt P 10, aangereden. Op
de kar waren gezeten de vrouw en de doch
ter van Kist. Beiden sloegen tegen den
grond. Kermende van pijn werd de vrouw
opgenomen en naar haar woning vervoer ds
waar de ontboden geneesheer zware kneu
zing van heup- en dijbeen constateerde. De
kar was vrij erg beschadigd, terwijl van de
auto, die ook nog tegen een boom gereden
was, de vooras geheel was verbogen. De
zaak is bij de politie in onderzoek.
TWEEDE KAM EU.
(Zitting van gisteren.)
Nadat de Kamer had aangenomen het w. o.
tot wijziging van de bevorderingswet voor de
zeemacht van 1902, kwam aan de orde het w. o.
tot aanvulling en verhooging van Hoofdstuk IX
der Staatsbegrooting voor 1915 maatregelen tot
bestrijding aer werkloosheid.)
Bij de algemeene beschouwingen dienaan-
gaand deed de heer ALBARDA de vraag of
de Regeering niet overweegt de particuliere
nijverheid op de eene of andere wijze te steunen,
teneinde de werkgelegenheid grooter te maken;
terwijl de heer DE MURALT deed opmerken,
dat hij had gehoopt, dat de Minister veel meer
had gedaan, dan in het ontwerp is voorgesteld,
inzonderheid in verband met den omvang der
werkloosheid in de bouwvakken.
In antwoord op deze opmerkingen, verklaarde
de Minister van Waterstaat, de heer Dr. LELY,
dat met het w. o. niet in alles kan worden voor
zien en dat hij gaarne meer had willen doen,
maar dat daartoe tijd van voorbereiding noodig
is. In dit verband, getuigde de Minister dat het
ontwerp reeds sinds Februari bij de Kamer aan
hangig is. Voor het loopend jaar zal de
Regeering niet meer kunnen doen. Steunen der
particuliere nijverheid achtte de Minister niet
op den weg der Regeering te liggen.
Bij de behandeling der artikelen van het w. o.
werd geene discussie gevoerd. Ten slotte ver-
eenigde de Kamer zich met het w. o.
Behandeld werd verder het w. o., houdende
wijziging van de Indische Begrooting 1915.
Bij art. 2 besprak de heer BOGAARDT den
post van f 3500 ten behoeve van de cursussen
over Indische onderwerpen voor onderwijzers en
onderwijzeressen. Het denkbeeld is spr. sympa
thiek; alleen de uitwerking lijkt hem minder ge
lukkig. Spr. had zelfstandige cursussen gewild.
De heer SCHEURER betuigde ook zijn in
stemming met de cursussen. Hij achte echter het
voorstel niet vèr strekkend genoeg. Hij wilde de
cursussen niet beperken tot Haarlem en Deventer
en vroeg of ze alleen neutrale onderwerpen zul
len omvatten. Spr. vreesde dat de christelijke
onderwijzers zullen worden uitgeschakeld en
drong aan op uitbreiding van den goeden maat
regel.
De heer DE VISSER juichte eveneens het ont
werp toe, maar hij vreesde een desillusie wat de
cursussen betreft. Spr. had door wandelleergan
gen belangstelling willen wekken. Spr. verzocht
den Minister te overwegen wat alsnog in deze
richting- kan worden gedaan.
De Minister van Koloniën, de heer PLEYTE,
zeide dat hij gaarne neg eens in overleg zal
treden met zijn ambtgenoot van binnenlandsche
zaken, want diens hulp heeft hij noodig, wil hij
de cursussen tot een integreerend deel van de
kweekscholen maken. Gaarne zal de Min. ieder
steunen die wil meehelpen om de belangstelling
voor Indië te wekkenook Vereenigingen die zich
daarvoor aanbieden.
Na replieken werd het artikel en de andere,
alsmede het geheele w. o. goedgekeurd, waarna
de vergadering tot heden werd verdaagd.
INGEZONDEN.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Re-
dactio zieb niet aansprakelijk.
A. S. HERSTEMMING IN DISTRICT I,
HAARLEMMERMEER.
Mijnheer de Redacteur,
Mag ik U beleefd om een klein plaatsje in
uw veelgelezen blad verzoeken? Bij voorbaat
mijn hartelijken dank!
in uw artikeltje „De uitslag te Haarlemmer
meer" schrijft U: hoewel het jammer is,
dat de Roomsche candidaten met een slechte
kans in herstemming komen...." Mijnheer de
Redacteur, 'k ben zoo vrij om hier met U van
meening te verschillen. Beschouwen wij de be
haalde stemmencijfers: Bus 382, van Mansum
299, Scheffer 77, dan blijkt, dat wanneer alle
roode heeren op den liberaal van Mansum over
gaan, deze toch nog slechts 376 kan halen. Bus
blijft dus in de meerderheid. Doch kan de libe
raal er niet méér halen? Mijn antwoord is rond
weg: Neen! De actie, door de heeren ontwikkeld,
was reusachtig. Ruim 91 pCt. der kiezers is door
hen letterlijk naar de stembus gesleept! Nog
nooit hebben zij zooveel actie ontplooid, maar
ook nog nooit viel het hen zoo gemakkelijk. Im
mersdie Knaap moest vallen, hij toch had
den heer Evelein, den gevierden liberalen opper-
stonden, de kleine Mary haar zelfbeheer-
sching behouden had, en zich spoedig, van
het oogemblik af dat zij de eetzaal wa6 bin
nengetreden, in die nieuwe wereld thuis
gevoelde. In de tweede plaats bemerkte hij,
dat zij steeds dicht bij Valentijm ging zitten,
en meer naar hem keek dan naar een ander;
en nu beproefde zij van hem woorden op te
vangen, waarin zij ook wel scheen te slagen
door steeds de uitdrukking en de beweging
zijner lippen gade te slaan
„liet karakter van dit kind is zeer bijzon
der", dacht dokter Joyce; „zij is in haar hart
ouder dan zij er uitziet; en zij houdt reedis
evenveel van Blytlh als bij van haar. Goede,
oude Valentijn! Het doet mij genoegen, dat
zijn geestdrift over dit kleine kind met haar
aardig gezichtje toch niet aan een onwaar
dige is verspild."
Toen het ontbijt was afgeloopen, fluister
de de oudste dochter haar moeder de vraag
in: „Mogen Carry on ik met haar naar bui
ten gaan, om haar den tuin eene te laten
zien, mama?"
„Zeker, lieve, zoo zij tenminste wil. Vraag
het haar maar eens och hemel, daar ver
gat ik het waarlijk! ik meen, schrijf het
op hare lei. Het is vreeselijk als ik er aan
denk dat zij doofstom is, als men dat lieve
kind zoo vroolijk en gelukkig daar ziet zit
ten. Zij schijnt de koek lekker te vinden.
Help mij onthouden. Emmy, dat ik als zy
bevelhebber door zijn „beruchte" motie uit zijn
wethouderszetel gedrongen! Doch wat kunnen
zij aanvoeren tegen den heer Bus?
Lees er alle verkiezingsbladen en blaadjes
maar op nain het nadeel van onzen candidaat
is niets, hoegenaamd niets geschreven!
Welk onbevooroordeeld kiezer in District I zal
niet zeggen, dat de eisch der Katholieken, die
ruim ]/4 deel der bevolking uitmaken, gerecht
vaardigd is?
Mijnheer de Redacteur; de actie der liberale
heeren in District I is lamgeslagen. Doch waar
zit vaak de fout? In eigen boezem!
Helaas! Men laat zich leiden of liever mis-
leiden door een of ander persoonlijk voordeel,
dat soms de candidaat der tegenpartij biedt
en.... verzaakt daarvoor zijn heilige begin
selen! Ware ioch elk katholiek overtuigd, dat
niet de persoon, maar het beginsel beslist, dan,
mijnheer, ik was er zeker van, de zege was ons.
Daarom raad ik allen: zet op zij alle persoon
lijke gevoelens, stemt zooals uw beginsel, uw
plicht u gebiedt, Christen-mannen, en uw candi
daat, zoo goed als de mijne, behaalt de over
winning.
H.
Met héél veel genoegen vernemen wij deze
opinie uit het district-zelf, waar men allicht
beter van de intieme verhoudingen op de hoogte
is dan wij op ons redactiebureau. Nu mogen de
katholieke kiezers hiernaar handelen! In de Meer
zal men nu weten, dat BUS er moet komen,
welnu, dan ook alle krachten ingespannen; wij
herhalen wat wij Zaterdag jl. schreven: het zou
inderdaad een schande zijn, zoo de katholieke
candidaten in de Meer juist achterbleven!
Rid.
BLOEMBOLLENCULTUUR
DE BLOEMBOLLENSTREEK OP 1 JULI
1915.
Men schrijft uit Hillegom aan de jMsb.
Toen einde Juli en begin Augustus van
het vorig jaar de Europeesehe oorlog uit
brak was de bevolking van Nederland op
zeer ernstige dingen voorbereid. Men vrees
de maar al te zeer, dat ook ons land, aan
alle zijden omsingeld door elkaar bevech
tende landen, zou worden betrokken in dien
vrëeselijken strijd, en we dus zoudeu moe
ten verdragen de verschrikkingen van den
oorlog. Goddank, Werd die vrees niet be
waarheid 1 Hij, die alles en allen bestiert
en leidt, bewaarde ons tot nog toe voor de
vreeselijkste rampen, en blijven wij bid
den, dat we ook in de toekomst daarvoor
mogen gespaard blijven en dat de oorlog
spoedig moge geëindigd zijn.
Was Nederland over 't algemeen dus met
angst en vreeze vervuld, dat we waarschijn
lijk óók oorlog zouden krijgen de bloem
bollenstreek was dubbel bevreesd, omdat,
zelfs als we niet in den strijd kwamen, de
bewoners van de streek HaarlemLeiden,
of juister tegenwoordig: Alkmaar—Den
Haag, hunn.e producten, de bloembollen,
waardeloos zagen.
De exporteurs hadden weliswaar de pro
ducten in buitengewone, ja ongekende hoe
veelheid in het buitenland verkocht, doch
de uitvoer zou wel niet mogelijk zijn. De
bollen waren dan natuurlijk waardeloos, en
de kweekers zagen reeds een jaar van groot
tekort, soms een onoverkomelijk verlies te
gemoet.
Bovendien hadden de exporteurs nog vele
en groote vorderingen op de oorlogvoeren
de landen, en hoe zou het gaan met de be
talingen daarvan?
Men moet in de streek leven om tc kunnen
beseffen, hoe de tienduizenden immers
allen: winkeliers, arbeiders, middenstanders,
ambtenaren zijn afhankelijk van het bedrijf
hoe de tienduizenden bepaald angstig te
moede waren, en verschillenden er zelfs tij
delijk den moed en werklust bij lieten zin
ken.
Edoch! Gode zij dank werd de toestand
niet zoo somber, als hij algemeen als zeker
was voorgesteld. De uitvoer ging, met uit
zondering van dien naar Rusland, tamelijk
wel en ten slotte werd er slechts weinig
minder verzonden dan ia het voorgaande
normale jaar. Daarmee was echter alles nog
niet in 't reine. De bollen moeten ook be
taald worden, en hoe zou dat nu geschieden
op de a.s. voorjaarsreizen? (In 't voorjaar
n.l. gaan de exporteurs op reis ten einde de
bollen te verkoopen en de vorderingen van
't vorige jaar te ontvangen.)
In normale tijden kan de kweeker, wan
neer hij de bollen bij den exporteur heeft
geleverd, en waarvoor de betaaltijd is 1
Juli van het volgende jaar, van dezen laat
ste veelal wel eenig voorschot ontvangen.
Ook verstrekken de Raiffeisenbanlcen in de
ze bloembollenplaatsen wel voorschot aan de
kweekers tegen inpandgeving van hunne
vorderingen op de exporteurs. Thans echter
konden de exporteurs over 't algemeen geen
voorschot geven, bevreesd als ze waren,
dat ze zelf bedrijfskapitaal zouden behoeven.
De Ilaiffeisenbanken waren over 't algemeen
eveneens zoo angstig, dat zij óók geen voor-
heengaat, haar een stukje in een papier mee
geef!"
Emile en Caroline gingen terstond naar
liet kind toe en gaven haar te kennen dat
zij op de lei wilden schrijven. Zij schreven
om de beurt met grooten ijver, totdat een
kant vol was, en haar voorletters steeds on
der eiken regel plaatsende, bijvoorbeeld:
„Toe, ga mede om onzen tuin te zien. E. J."
„Wij zullen een mooi bouquet je voor u
plukken. C. J." „Ik heb een Javaansch
varkentje gekregen. C. J" „En Markus,
de tuinman, heeft voor mij een prieeltje ge
maakt, met nette houten stoeltjes er in. C.
J." „Gij krijgt dan mijn parasol, want an
ders steekt de zon u. C. J." „En ik zal
Leo zoo dikwijls in het water doen springen,
als gij maar verlangt. C. Op deze wijze
schreven zij voort totdat de lei vol was.
Het kind, na met haar hoofd geknikt te
hebben, en terwijl bij elke nieuwe uitnoodi-
ging een glimlach op haar gelaatt kwam,
keerde de lei om en met een zegevierend
gezich't als om te toornen dat zu ook kon
schrijven, begon zij langzaam eenige groote
kromme letters ex op te zetten. Het dtyirde
zeer lang vooral daar die heer Blyth met
ingehouden adem al dien tijd over haar
schouder keek eer zij do volgende woor
den had: „Ik vind het heel lief, dat gij zoo
vriendelijk voor mij zijt. Ik zal overal met
n gaan waar gij maar wilt."
schotten verstrekten. Mén begrijpt, de toe
stand was ernstig, en brandend was men
naar de resultaten van het reizen.
Het voorjaar kwaml
Al spoedig mochten we van betrouwbare
zijde vernemen, dat de betalingen meevie
len; even later, dat men ze zoo niet had
kunnen en mogen verwachten. Verschillen
de der oorlogvoerende rijken waren hierin
geheel normaal, doch in alle viel het kolos
saal mee.
Dat gaf direct reeds eenige verlichting.
Enkele exporteurs gaven reeds wat voor
schot; de zoo straks genoemde Raii'feisen-
banken werkten thans ook weer mee; een
enkele, die reeds vroeger gelden had uitge
leend, verhoogde het eenmaal voor uitlee-
nen vastgestelde' percentage der in pand
gegeven vordering, enz.
Het gaf bovendien gegronde hoop, dat
de Juli-betaiingen tamelijk wél zouden gaan.
En het werd 1 Juli 1
Als steeds eene buitengewone drukte langs
den weg, op de kantoren der expo; 'urs,
op de bankinstellingen (de meeste expor
teurs betalen per chèque), enz.
En hoe waren nu de resultaten?
Eenvoudig verbluffend. De exporteurs be
taalden zeer regelmatig. Zij, die gewoonlijk
op dien dag hunne schulden voldoen, betaal
den ook nu; hoogstens werd voor een ge
deelte der schuld eene halve of lieele aand
uitstel gevraagd; maakte' de kweeker het
aannemelijk, dat hij werkelijk het geheele
bedrag moest gebruiken, dan werd alles
voldaan. Openlijk werd Vrijdag 2 Juli in
de openbare raadsvergadering te Hillegom
verklaard door een handelaar in bloembol
len, dat de exporteurs schitterend hadden
betaald.
Men kan werkelijk herleving constatee-
ren in deze dagen. Door de betalingen der
exporteurs betalen de kweekers weer aan
hunne middenstanders-leveranciers, en alles
herstelt zich weer.
Men denke bij de besprekingen van de
betalingen nog eens terug aan de dagen
van den nazomer.
Bloemisten en kweekers waren zóó zeker
van hunnen ondergang, dat zij naar de Re
geering togen, en daar riepen: Regeering,
help ons, want we vergaan.
Minister Treub echter stelde als voor
waarde voor eventueel te verstrekken voor
schot, dat alle exporteurs en kweekers zich
zouden aansluiten bij een op te richten con
sortium, dat allen dan voor allen borg zou
den zijn.
Na verschillende besprekingen en confe
renties bleek diet echter onmogelijk, dat
te bereiken, en men moest toen wachten op
de komende dingen.
De verkoop der producten in het buiten
land is dit voorjaar flink geweest; men mag
hopen, dat de uitvoer even góed zal kun
nen plaats hebben als 't vorig jaar, en
dus, wél met zorg, maar toch met veel
meer moed en minder vrees gaat men de
toekomst tegemoet.
Z. D. II. de Aartsbisschop van Utrecht
heeft benoemd tot kapelaan te Enschedé (H.
Jacohus) den Wel eerw. heer 11. A. B. Geert-
man; lot kapelaan te Veendam den Wel-
eerw. heer A. W. J. Spitzen; tot assistent te
"Workurn den Weleerw. heer W. M. A. van
Rijn. i
ATHLETIEK.
Athletiek en voetbal.
Door de Propaganda-comtnissie van de N. A.
U is een circulaire rondgestuurd aan alle Voet
balbonden en vereenigingen in Nederland, om
deze op te wekken tot meerdere beoefening van
de athletiek.
Aanbevolen wordt, in voor- en najaar gedu
rende de pauzes van de voetbalwedstrijden eenige
athletiek-nmnmers in te lasschen, b.v. hardloo-
pen op de korte baan, speer- of discus-werpen of
polsstokspringen, terwijl het zeer wel mogelijk
is, om gedurende den winter veldloopen (cross
country), wandeltochten of wandelwedstrijden te
organiseeren.
In ieder geval wordt aangedrongen op het
aanleggen van een hardloopbaan, en het ge
schikt maken van een deel van het terrein voor
spring- en werpoefeningen.
CRICKET.
De stand der competities
van den N. C. B. is thans als volgt:
Eerste klasse.
Gew. Gew. Verl. Verl.
m. m.
m.
m.
Gesp.
inn. r.ofw. r.ofw. inn.
pnt.
's-Gr. C. C.
5
1 3
1
0
9
Rood en Wit
4
1 2
1
0
7
V. R. A.
5
0 3
2
0
6
Hermes
5
0 2
3
0
4
Hilversum
5
0 0
3
2
—2
Binnen weinige minuten wandelden de
beide meisjes en de kleine Mary over het
grasperk en naast haar liep Leo met een
stok in zijn hek.
Valentijn rees op om haar te volgen, maar
plotseling scheen hij zich iets te herinneren
en ging met een ernstig gelaat weder zitten.
Hij en dokter Joyce zagen elkander met
veelbeteekenende blikken aan. Voor het ont
bijt hadden zij een onderhoud te zamen ge
had. Gedurende dat gesprek was de heer
Blyth zeer kalm geweest en ook zeer ern
stig. De dokter was eerst ongeloovig en
schertste met alles, maar was ook geëindigd
met in allen ernst te spreken en een "belofte
onder zekere voorwaarden af te leggen. De
tijd tot de vervulling van deze belofte was
nu aangebroken.
„Gy behoeft ons niet meeT te bedienen,
Vance," zeide dokter. Laat alles ook maar
staan. Ik zal schellen als ik u noodig heb."
Vance vertrok knorrig.
„Nu dat het jonge volkje vertrokken is,
mevrouw Beckover", zeide de heer Joyce,
„nu is het een goede gelegenheid om u na
mens mijn goeden ouden vriend den heer
Blyth een voorstel te doen; zooals gij zeker
reeds opgemerkt hebt, koestert hij groote
sympathie en genegenheid voor de kleine
Mary. Maar voor ik hiertoe overga (ik ben
ervan overtuigd dat gij het voorstel gaarne
zult goedkeuren, hoewel gij er ongetwijfeld
Tweede klas (Noord).
Gew. Gew. Verl. Verl.
m.
m.
m.
m.
Gesp. inn. r.ofw. r.ofw. inn.
pnt
Haarlem
5
3
2
0
0
13
V. V. V.
6
3
1
2
0
11
R. en W. II
7
1
2
3
1
6
Albion
4
1
1
0
2
3
V. R. A. Ila
5
1
0
1
3
0
V. R. A. lib
5
0
1
1
3
1
POGING TOT MOORD.
Voor de Haagsche rechtbank heeft terecht ge
staan de 36-jarige metselaarsknecht B. vau R.»
ter zake van poging tot moord op zijn echtge-
noote C. E. R., in hare woning in de Joh. Camp-
huysstraat te den Haag. htm wordt ten laste
gelegd, dat hij op 30 Maart jl. opzettelijk en
met voorbedachten rade, heeft gepoogd haar van
het leven te berooven door haar een helsche
machine thuis te doen bezorgen, bestaande in
een houten kistje, waarin op vernuftige wijze
waren aangebracht een automatische sigaren
aansteker met een hoeveelheid benzine, benevens
een hoeveelheid buskruit en spijkers; subsidiair
wordt hem ten laste gelegd zware mishandeling
en mishandeling. Bij het openen van het kistje
werd de vrouw niet gedood, doch ze bekwam
ernstige brandwonden. Hef M. vorderde in
deze zaak drie jaar gevangenisstraf.
EEN OPLICHTSTER.
Een 50-jarigg vrouw uit Haarlem, die reeds
verscheidene malen wegens oplichting veroor
deeld werd, laatstelijk op 5 Augustus 1913
door de Rechtbank te 's-Gravenhage tot 1 y2
jaar gevangenisstraf, had zich gisteren voor de
Vacantiekamer der Rechtbank te Amsterdam te
verantwoorden wegens twee feiten van oplich
ting. Op 14 Juni vervoegde zij zich bij mevr.
wed. GiessenTewes, Hugo de Grootkade, en
bewoog deze, na allerlei onware verhalen te heb
ben opgedischt, o. a. dat ze geld inzamelde voor
een tuberculeus meisje, dat naar Laren gezon
den moest worden, tot afgifte van f 1. En op
19 Juni wendde zij zich tot mej. M. H. I. J.
Lissonne, Prinsengracht, wie zij eveneens een
kleinigheid vroeg voor een tuberculeus meisje,
dat in een inrichting te Hellendoorn moest op
genomen worden. Ook hier trachtte zij haar ver
zoek aannemelijk te maken door bijvoeging van
allerlei listige verzinsels. Mej. Lissonne gaf de
bedriegster f 0.50, meer om van haar af te
komen het eten stond klaar! dan dat zij
geloof hechtte aan de bedriegelijke verhalen van
beklaagde. Het O. M. vorderde 2 jaar gevan
genisstraf.
FAILLISSEMENTEN.
Failliet verklaard:
8 Juli. C. R. Friedrich, koopman, Arnhem.
9 Juli. L. van Leeuwen, zakkenkoopman,
's-Gravenhage, Jacob Catsstraat 49.
10 Juli. G. van de Meent, landbouwer, Wou
denberg.
Geëindigd: door het verbindend worden der
uitdeelingslijst de faillissementen M. de Jong
Mzn., manufacturier, Schoonhoven, vroeger "te
Bergambacht; D. L. de Goede, N.-Helvoet;
Geert de Boer, winkelier, Haarlem.
Opgeheven het faillissement H. J. Klooster
rijwielhandelaar, Apeldoorn.
(Vinum Sanguinosum in vacuo.)
Zuiver plantaardig tonicum, met vertrouwen
aangeraden bij bloedarmoede, zenuwzwakte
en algemeene verslappingstoestanden.
Door den heer B. Grundman, Voorstraat te
Woerden, ontvangen wij het volgende schrijven:
Woerden, 23 Febr. 1915.
Mijnheer,
Ik ben langen tijd zeer lijdende geweest aan
bloedarmoede en zenuwzwakte; ik kon mijn
werk niet meer verrichten. Ten einde raad heb
ik de Sanguinose geprobeerd, en tot mijn
blijdschap bemerkte ik bij de eerste flesch al
eenige beterschap. Ik heb zeven flesschen ge
bruikt en kan nu weer met lust mijn werk
verrichtenik ben zoo goed als heelemaal her
steld.
Mej. G. M. BLOK.
De SANGUINOSE is beslist het beste middel
voor hen die lijden aan bloedarmoede en zenuw
zwakte. Duizenden, wezenlijk duizenden die
staalpillen gebruikten en er door bedorven wer
den, hebben baat gevonden bij de Sanguinose.
De SANGUINOSE kost per fl. f 1.50; 6 fl.
f 8.—, 12 fl. f 15.—. Twee maal per dag
een eetlepel is voldoende; dat kost U 12^ ct.
per dag, en het helpt IJ! daarom Sanguinose!
Bij alle Apothekers ën voorname Drogisten.
VAN DAM Co.,
De Riemerstraat 2c/4. Den Haag
verwonderd over zult wezen), weniseh ik
en wij wenschen dit allen, zoo gij er niets
tegen hebt dat gij ons eenige bijzonder
heden mededeelt omtrent dit arme kind. Ziet
gij eenig bezwaar er in om ons in vertrou
wen mede te deelen wat gij van haar weet?'
„O hemel, neen, mijnheer!" riep madame
Beckover zeer verbaasd nit. „Ik zou mi)
schamen zoo ik er bezwaar in zag, om u al'
les wat ik ven de kleine Mary weet, te ver
tellen. Maar ik ben bang...."
„Zie, ik wist het wel dat gij er niets tegen
zoudt hebben", riep Valentijn uit, zijn zelf'
beiheersching door zijn opgetogenheid vei'',
liezende. „Goede ziel, ik heb het n wel ge
zegd, dokter, dat zij er niets tegen zou heb
ben."
„Beste Valentijn," viel de rector bem i»
de rede, „herinner u onze^afspraak. Ik zon
voor u het woord voeren."
„Ik zal geen woord meer sprekeg", zeide
Valentijn, „op mijn woord van eer, ik za'
niets meer zeggen."
„Ik daöht dat gij juist iets zeggen wildot?
zeide dokter Joyce tot madame Beckover.
„O, niets bijzonders, mijnheer", antwoord
de de clowns' vrouw zenuwachtig. „Ik w»
slechts bevreesd als ik weet dat het zee
dwaas is maar het is mij zoo vreemd 01
op zulk een mooie plaats en met zulke de
tige menschen wijin te drinken en ik w
nu zeer bevreesd...."
i
- Q - - - o --- x*
