TWEEDE BLAD
17VOGELZANG,
Voor de Dames
"lÈfE OORLOG"""
BLOUSES en ROKKEN
BINNENLAND
DE TOESTAND IN BELSiE.
Groote Houtstraat 29\
VRiJDftG 6 AUGUSTUS ISI5
(Van onzen Brusselsqhen Correspondent.)
Brussel, 2 Aug. 1915.
Het- heelt er allen schijn van, dat de
'Hoogeschoien in België vooreerst nog vel
geslote* zullen blijven. Omdat de e
a vei hel hef zoo wil? Neen, dat met. Die
hooft wel reeds andere dingen gedaan om
K in het bezette en door den oorlog ge
tetterde België cultuur en ontwikkeling te
brengen en voort te zetten. Of er dan geen
studenten zijn? Och, elders zijn die ook.
Zoo in Berlijn zijn er 'bijna 90.000 en onder
hen zelfs eene Belgische dame. Bovendien
aijn tal van jongelieden zoo juist van de
athenea en kolleges en gereed om hoogstu
denten te worden. Blijven de höogescholen
dan gesloten uit een zeker solidariteitsgevoel
U vraagt: „8ólidariteits-gevoel?" en zet een
ongeloovig gezicht. Ja, toch, solidariteits-ge-
voel. Schreef niet bij het begin van den oor
log een dame-studente, dat geen enkel stu
dent of studente de hoogeschool zoude be
zoeken zoo lang andere Belgische studenten
aan het front vertoefden? En 'dit alleen om ze
geen concurrentie aan te doen door gebruik
te maken van do gelegenheid om ze een "jaar
vooruit te. komen? Een kwestie alleen van
carrière en van mededinging dus. Zoo iets
is enkel mogelijk wanneer men de zaken
louier als gevoelskwestie behandelt. Practi-
ech'e vaderlandsliefde schuilt er, voorwaar niet
in, omdat .het, zoo zou men meenen, ook in
België wel zaak is, dat ook op wetenschap
pelijk terrein nieuwe krachten aanvullen,
goedmaken en voortzetten, wat door den oor-
Jog en den dood op het slagveld daaraan voor
schade is toegebracht. Uitlatingen als van
c'c studenten moeten dan ook, zooa's gezegd,
alleen als gevoelsuiting, en opwelling van
hot oogenblik, worden opgenomen.
Maar daarmee is nog niet opgelost, waar
om de hoogsscholen vooralsnog zullen ge
sloten blijven. Wel, omdat er geen hoogleer-
aren zjjn, die over hun gevoelskwesties vre
ten heen te stappen en het 't zwaarste laten
wegen, dat ook de wetenschappelijke vor
ming juist nu voor België noodig is. Het
schijnt echter, dat ook op de studenten een
moree'on druk "ligt van niet deel te nemen
aan colleges, zoolang de oorlog duurt en
pen vreemde macht het gezag vertegenwoor
digt. Hoe t zij, de professoren zullen
ook nog niet beginnen. Voorloopig tenminste
niet, tenzij hun gedachten of de maatregelen
anders zullen worden 1
Ook ten opzicht© van de in 1915 geoogste
gerst en de verdeeling daarvan, is thans een
uitgebreide maatregel genomen. De ve'e eco
nomische maatregelen, welke in de laatste
maanden in hst bezette gebied van. België
teenomen zijn, worden van steeds meer histo
rische waarde, omdat nog nooit in een bezet
land op zoo groot© schaal voor de inwoners
,van het volk, waarmee oorlog gevoerd wordt,
is gezorgd. Voor den aankoop en do ver-
doeiiEig der 'gerst is een commissie opgericht,
jD© jforstcentraie is gemachtigd om te be
schikken over den geheelen zomer- en winter-
gerst van dit jaar. De vrije in- en verkoop
van deze gerst is verboden. De gerstcentrale
koopt de niet voor zaaigerst bestemde gerst
tegen den prijs van ten hoogste 36 francs de
100 kilo, vrij spoor of boot, plus 6 o/0 interest
per jaar van alle na 1 September 1915 aan
gekochte gerst. De centrale laat aan eiken
bezitter van een landbouwbedrijf per H.A.
zijner in het jaar 1915 met gerst bezaaide
oppervlakte 150 K.G. van eigen voortbrengst
en van de beste hoedanigheid behouden. Aan
do eigenaars van zaaigerst kan een ruiling
van zaaigerst door de Eivilkomissarlssen op
schriftelijke aanvraag worden toegestaan.
De aangekochte gerst wordt als volgt ver
deeld: De Belgische gistfabrikanten kunnen
door aankoop de volgens bewijs voor elk af
zonderlijk bedrijf vereischte gerst ontvangen.
De overgebleven gerst wordt aan de Bel
gische brouwerijen naar verhouding' van de
door elke brouwerij gedurende 1913 verac-
cijnsde grondstoffen verkocht. Aanspraak op
gerst hebben alleen die brouwerijen en gist
fabrikanten, die gedurende het eerste halfjaar
van 1915 hun bedrijf tenminste drie maanden
lang aan den gang hebben gehouden. In elke
provincie en in elk kanton wordt een gersten-
subcomité gevormd en eike gemeente moet
SPECIALITEIT IN
een oogstboek houden over de gent. De
daarin vermelde gerst geldt tegen brand
schade te zijn verzekerd. Als ïk voorts nog
zeg, dat in' verschillende gevallen, .welke
zich kunnen voordoen en die a!s twijfelachtig
kunnen worden beschouwd, eveneens is voor
zien, dan is het duidelijk, dat een respectabel
stuk werk hier is voorbereid.
Ik schreef vroeger reeds over de maatrege
len, welke worden genomen om het fruit,
dat nu niet over zee en Holland kan worden
afgezet, naar Duitschland te vervoeren. De
fruitboomen beloofden in de Lente een oogst
zonder weerga, doet 'de droogte, welke van
einde Mei tot einde Juni heeft geheerscht,
heeft vele onrijpe vruchten doen vallen,
vooral appelen cn peren. Hierdoor zal er
minder fruit zijn, dan oorspronkelijk werd
verwacht, maar toch zal de opbrengst nog
meer zijn, dan de gemiddelde der vorige
jaren, in eenige streken van de provincie
Luxemburg zal zelfs 'groote overvloed zijn.
Gerekend kan worden op een aanzienlijke
oogst van de verschillende soorten pruimen.
Met tuinbouwers is ree'ds overeengekomen
voor de levering van 8—9000 wagonladin
gen fruit bestemd om te worden uitgevoerd.
DUURZAME POLITIEK VAN
VRIENDSCHAP MET ENGE
LAND.
Men schrijft ons uit Berliin:
Terwijl in zijn veelbesproken onderhoud
met een Hollandsch dagbladcorrespondent de
heer Churchill den .Hollanders verzekerde,
dat "Engeland 'er niet aan dacht Holland's
neutraliteit in gevaar te brengen, doch daar
bij tevens langs zijn neus weg de „onnatuur
lijke" vorm van teretoriaai bezit der Sehelde-
monding betreurde, publiceert ongeveer ter
zeifder tijde de „Times" de. volgende keurige
beschouwing, die er niet anders op wordt al
schrijft ook hel blad, dat een Nederlander
die uiting had gedaan. Zij luidt: „Helderden-
kende waarnemers, die volstrekt niet En-
gelsch gezind zijn, zien in het verlies aan
koloniën, dat Duitschland in dezen oorlog
lijdt, een vingerwijzing naar het gevaar, dat
in het bezit van overzeesche gebieden ligt,
als daarbij niet een duurzame politiek van
vriendschap met Engeland gevolgd wordt."
Do Amsterdamsche zegsman van de „Times"
vindt.in de laatste gebeurtenissen In Zuid-
west-Afrika aanleiding tot deze nadeiikelijke
beschouwing. Ondanks den doorzichtigen
voorzorgsmaatregel om die uiting door een
Hollander te laten doen, zal men wel in
Nederland dezen tamelijk brutalen .wenk van
de „Times" niet misverstaan, en men zal er
misschien over gaan nadenken, of Churchiils
trouwhartig gepraat wel als ernst is op te
vatten of liever dit opwerpen van een ge
zichtspunt in de „Times, dat een oud meubel
stuk vormt in de al-Britsche politiek en hare
middelen. Iets geheel dergelijks stond ook
voor 20 jaar geleden in de zomerdagen van
1895 in 'de Engelsche pers to lezoii, doch
toen mot- betrekking tot Duitschland. De
IXiiteche Keizer reisde toen op bezook naar
Groot-Britanje en de voor de toenmalige En-
gelsehe regeering als spraakorgaan fungee-
i rende Londensche „.Standard" begroette den
I keizer met een reeks onbetrouwbare ultla-
j tingen. In deze artikelen vond men ook de
i zinsnedeDuitschland moge bedenken, dat
Engeland's tegemoetkoming voor Duitschland
van veel meer waarde zij dan alle andere
diplomatieke betrekkingen. Wat de „Times"
heden zegt, beteekent tegenover Holland het
zelfde, doch in het koloniale overgebracht.
Voor Holland beteekent zijn groot onbe
schermd koloniaal rijk ten goede als ten
kwade onvergelijkelijk veel meer dan voor
het Duitsche rijk zijn kolonies ooit beteekend
hebben of in de toekomst ooit beteekenen
kunnen.
Het is teekenend,dat men juist op dit
oogenblik van Britsché zijde den Hollanders
te verstaan geeft: Wanneer Gijlieden Uw
politiek niet duurzaam naar de Engelsche
vingerwijzingen gelieft in te richten, dan zult
gij JJw koloniën verliezen!
Men heeft reeds herhaaldelijk juist bij de
Brilsche politiek en do Britsehe pers kunnen
waarnemen, dat, als zij zelf voor groote
zorgen en gevaren stonden, hun pienterheid
en flegma hen verliet.. Zoo is het ook weer
hier. De Hollanders zijn lieden met voldoend
koele koppen en zij; zullen de oorlogssituatie
en de verschillende aspecten daarvan nuch
ter genoeg taxeeren, om te weten, dat Groot-
Britanje heden minder dan ooit in staat zou
zijn, dit zijn dreigement tegenover Holland
ton uitvoer te leggen, zelfs ai zou Nederland
in het acute geval weigeren, zijn neutraliteit
ten. behoeve van Engeland op te geven.
Men mag derhalve aannemen, dat de drei
gende wenk van <le „Times" resp. van de ach
ter haar staande politici, die spoedig weer
aan bel roer hopen te zijn, het tegendeel zal
bereiken van datgene, wat zij van de pu
blieke opinie in Nederland eigenlijk wilden
bereiken. En evengoed zal men in Nederland
welen, wat men in Engeland sedert eenige
eeuwen te verstaan beeft onder een duurza
me politiek van vriendschap met Engeland".
Overigens is die „Times"uiting op zichzelf
beschouwd en onder een zeker hoekpunt be
keken, gedeeltelijk juist. Een Europeesche
continentale macht, welke direct noch in
direct, noch alleen noch' met behulp van
anderen haar koloniaal bezit tegen Engeland
kan verdedigen, zal dit bezit in een oorlog
met Engeland of als maatregel van Engel
sche ongenade onder sommige omstandighe
den moeten verliezen, ten minste tijdelijk.
Trekt nu een groote of een kleine mogend
heid uit het feit dezer mogelijkheid de door
de „Times" aangeduidde conclusie om „een
duurzame politiek van vriendschap met En
geland te volgen" dan volgt daaruit met on
verbiddelijke consequentie het intreden in dc
politieke en daarmede ook in de economische
onderhoorigheid van Groot-Britanje. De lei
ders der ai-Britsche politiek hebben aan het
Duitsche rijk herhaaldelijk dergelijke vrien
delijk gemeende aanbiedingen gedaan. Vorst
Büiow en zijn voorgangers zijn behalve in
den beginne Caprivi gelukkigerwijze niet
op den lijmstok gekropen, in het juiste inzicht,
dat het een slecht zaakje zou zijn, om
zich in de politieke economische afhankelijk-5
beid van Groot-Britanje te begeven en daar
voor Overzeesche koloniën van datzelfde'
Groot-Britanje zoo te zeggen in leen te krij
gen; koloniën, die men niet op een of andere
wijze en wel tegen Groot-Britanje
verdedigen kan, vormen geen werkelijk bezit.
Deze ook reeds voor den oorlog voor ieder
den tend mensch vanzelfsprekende waarheid,
is door het verloop van dezen oorlog ook nog
practisch bewezen.
Een zeevarende, onafhankelijke 'groote mo
gendheid kan uit zulke leeringen voor do
toekomst echter niet de conclusie afleiden dat
het dienstig is zich door een volgzame poli
tiek tegenover Engeland, door een duurzame
.politiek van vriendschap, een koloniaal
schijnbezit af te bedelen, doch zij zal veel
eer hot besluit eruit trekken, dat hij zich hot.
tot nu toe ontbrekende aan haar w^orkra ht
tegenover Groot-Britanje dient aan te schaf
fen. En dat zooiets met zekerheid bereikbaar
is toonen vele ervaringen in dezen oorlog.
In Holland zal men gezien het .bovenge
noemde „Times"-dreigement ook wel in de
beschouwingen opnemen, dat do oorlog nog
niet ten einde is en dat zijn verder verloop
zeker niet door de wenschen der Londen
sche pers bepaald wordt.
DE INMAAK VOOR DEN WINTER.
Eenige inmakers en fabrikanten schrijven aan
de N. R. Ct.:
De overtuiging van alle exporteurs van ver-1
echo groenten is, dat als er aan den uitvoer van
versche boonen geen paal en perk wordt gesteld
de inmaakboonen een weelde-artikel zullen wor
den en er voor de huismoeders zoowel als voor
groote en kleine inmakers geen kans zal zijn,
om voor winter-prorisie eepigen voorraad te
maken.
De prijzen zijn op heden reeds dubbel zoo 1
hoog als in vorige jaren om dezen tijd. Hierbij
de veel hoogere prijzen voor blik- en vaatwerk,
waardoor het op deze manier vanzelf spreekt,
dat de boonen een luxe-artikel zullen worden,
onbereikbaar voor den werkman en den midden
stand. Wordt dit niet spoedig onder de oogen
gezien dan zijn de boonen voor 7/8 gedeelte de
grens over en is de tijd voorbij om nog iets in
ons goede vaderland te houden voor volksvoe
ding.
EEN ANDER GELUID I
Ter opening vaa de algemeene vergadering
van het Neder! andsch onderwijzersgenootschap
deze week te Zwolle gehouden, Meld do voor
zitter een veelzins merkwaardige rede, lettende j
op do houding die het Genootschap steeds ten j
opzichte van het bijzonder onderwijs innam, dat j
beschouwd werd als een hinderlijke en minder-
waardige concurrent, dien men met alle midde-1
len moest pogen klein te houden en in discrediet j
te brengen. - j
Hij betuigde'n.l. aan de bevredigingscommis-
sie bij voorbaat den hartelijken dank van 't Ge- i
nootscliap, indien een 'der resultaten van haar
arbeid mocht zijn, dat de onderwijswetgeving
buiten de sfeer van den politieleen strijd word
gebracht.
Want, zei de heer L&ncéc, dit hebben we in
den loop der jaren wel ervaren, dat in de poli-
tieke arena voor ons lager onderwijs een uiterst!
bedenkelijke plaats is.
Dit woord eert den waarheidszin van den heer
Laneée, zegt het Huisgezin maar het be
vat- tevens een scherpe, zij het verdiende terecht
wijzing aan het adres der vrijzinnigheid, die het
lager onderwijs in die arena gehouden heeft.
Het heeft enkel van de vrijzinnigheid afge
hangen, het onderwijs los te maken van de poli
tiek en alle krachten te dóen samentrekken op
de degelijkheid en deugdelijkheid, van het onder-
VEKSPREIDE BERICHTEN
De Belgen in Engeland.
In de „Metropole", die thans in Londen
verschijnt, wordt voor de zooveclsie maal
een artikel gewijd aan de omstandigheden
der Belgische vluchtelingen, die in Engeland
zijn en blijven. Het blad vraagt wat er ge
daan moet worden, wijl, hoe ongelooflijk het
ook moge schijnen, in Engeland Belgen zijn,
die zich... gruwelijk vervelen! In dc eer
ste maanden der ballingschap was de ge-
dwongen werkeloosheid nog wel te dragen.
Het nieuwe van de omgeving, de spannende
en dramatische oorlogsgebeurtenissen, de
hoop op een spoedige terugkeer, dat a!les
werkte mee om den tijd te korten.
Dat alles is nu evenwel verdwenen. De
verbanning is als een normale toestand ge
worden. Da strijd mot'de wapenen heeft het
karakter van een uitputtingsoorlog aangeno
men en is, geworden een kamp tusschen in
dustrie en geld. De terugkeer schijnt ver,
zeer ver verwijderd en misschien zal zij eerst
in het voorjaar van 1916 kunnen geschieden.
Bovendien zijn veleii met' het Engelsche leven
in aanraking gekomen, waardoor het gevoel,
dat zij óver zijn, nog scherper is geworden.
Zij' hebben alles, geprobeerd en gedaan om
zich nuttig te maken. Zij hebben tusschen de
Engelsehen voor zich echter geen plaats kun
nen vinden en vragen thans: „Wat nu?"
De „Metropole" weet niet, wat op deze
vraag te antwoorden en geeft den raad, dat
zij, die zich vervelen, zich zullen wijden
aan studie of anderszins. Aan het eenige
vaderlandslievende remedieterugkeeren
naar België, om het land-zelf voor de toe
komst op te heffen, wordt niet gedacht.
Maar toch zijn er langzamerhand al méér
Belgen, die eindelijk verstandig worden en
naar hun land terugkeeren.
De vrijzinnigheid heeft niet gewild doordat
zij het stelsel der bevoorrechting van één soort1
ouderwijs niet wenschte prijs te geven.
Zoodra zij dat doet is het onderwijs buiten do
efeer van den politieleen strijd gebracht en kun- j
nen allen zich wijden aan het onderwijs, dat
ieder het beste acht. j
Van een vrijen en eerlijken wedstrijd met ge-(
lijke middelen hebben de oude Genootschappers
niet gedroomd.
Do naaste toekomst zal dien'brengen, mits do
vrijzinnigheid bereid is het gelijk recht voor al
len to huldigen.
TEGEN DE TABAKSBELASTING.
Do Nederl. Bond- van Sigarenwinkellers-
Vereenigingea zal een groote openbare pro-
testvergadering tegen tabaksbelasting hou
den op Woensdag 11 Augustus 1915, des
avonds 71/2 uur, in de Diamantbeurs, Wees-
perplein te Amsterdam, in samenwerking
met de Centrale Commissie van advies in
zake Tabaksbelasting, (waarbij aangestoten:
Het Verbond van Sigarenfabrikanten-Veree
nigingen, De Nedcrlandsche Sigarenmakers-
en Tabaksbewerkers Bond, De Nedcrlandsche
Federatie van Sigarenmakers en Tabakbe
werkers, en De NederlandscheBond van
Sigarenwinkeliers-Vereenigingen) en de Ver-
eeniging van Reizigers in Bewerkte Tabak
„Ons Belang". Het woord zal gevoerd worden
door de heeren'A. v. d. Berg, van de Neder
landsche Federatie van Sigarenmakers en
Tabakbewerkers; A. J. M. Goote, van de
Vereeniging van Reizigers in Bewerkte Ta
bak „Ons Belang", en F. S. Stroosnijder, van
den Nederlandschen Rond van Sigareuwinke-
liers-Vereenigingcn.
DE DUURTE DER LEVENSMIDDELEN.
Te Utrecht is op initiatief van het Chr.
Nat. .Vakverbond een vergadering gehouden
ter bespreking van het verkrijgbaar stellen
van levensmiddelen voor prijzen binnen het
bereik van de arbeidende bevolking.
Ter vergadering waren vertegenwoordigd
het C. N. V. Patrimonium, het Luthersche
Werkliedenverbond, het bureau voor de R,
K, Vakorganisatie, de Federatie der Dioc. R
Iv. Volksbonden en Vereenigingen in "Neder
land. De vergadering erd geleid door den hoe:!
M. W. Smit uit Amsterdam, twoedo-voorzit e
van het C. N. V. Na breedvoerige besprekini
werd besloten, bij de Regeering aan to drin
gen op i
1. regeling van uitvoering der levenemid
delen op de basis van het quantum var
vorige jaren;
2. ruimere distributie van voorraden dooi
middel van provinciale of districtbureaux me
financieele medewerking van het rijk;
3. handhaving van maximum-prijzen en be
slaglegging op de achtergehouden vorraden
Een commissie, waarin van elke medewer
kende corporatie een vertegenwoordiger zit
ting heeft, zal 13 dezer opnieuw te Utree hl
in Vergadering bijeenkonjen, om de wijze
van uitvoering nader vast te etellen.
SOCIALISTISCHE THEORIE EN
PRACKTIJK.
Onlangs werd gemeld, dat to Amsterdam ch
gemeente begrooting voor 1916 is sluitend ge
maakt zonder belastingverhooging en dat dit if
té danken aan de rijko baten, die uit de bedrij
ven iü de schatkist vloeien. Naar aanleiding
daarvan schrijft de nieuwe Haagache Ct., eei
anti-rev. orgaan:
„De onnoozele belastingbetaler klapt in zijr
handen. Dat is in AmsterdaTn iets ongewoons
geen belastingverhooging!
Indien hij dergelijke hooze en kleineerend*
veronderstellingen durfde koeetoren, zon hij
vreezen, dat do Ij. H. Ambtenaren, hoog of laag
zich al te met verrekend hadden.
Nu 't er echter staat, zwart op wit, kan hjj
niets doen dan juichen en blijde zijn. Hij eet
morgen witte- en geen regeeringsbrood en trak
teert de zijnen op een heerlijk zootje regeering»,
visch.
De onnoozele! Hij vermoedt niet, dat hij tóch
betaalt, via de Bedrijvenkas. Doch dit is het
érgste niet: de burger ia er nu eenmaal om be
lasting te betalen.
Maar wat erger is? Hij vermoedt evenmin, dal
weer een socialistisch dogma vermolmd en va>*-
gaan ineen zakte.
- Toch ia dit het geval.
Baten uit de bedrijven: dat is indirecte belas
ting, die onevenredig zwaar drukt op den min
deren man: dat is diefstal uit do smalle beur
zen; dat is kapitalistische uitbuiterfj.
Zóó haalt men het geld niet, waar het zit,
maar men. rolt het uit de zakken der bezitloozen.
Ge kunt verder gaan in dezen toon, zoo ge
wilt.
De sociaal-democraten zijn mordicus tegen
déze indirecte belasting. Gas, water, brood en
visoh moet tegen den kostenden prijs óf daai
beneden - 'geleverd worden. Er zijn nog kapi
taal-bezitters genoeg om belastinggeld te be
talen.
Om nog even naar Amsterdam te kijken.
Zou de roode raadsfractie niets voor deze
motio voelen
„De Gemeenteraad van Amsterdam, over
wegende, dat door de algemeene prijsstijging
allerwege relatieve loondaling intrad, stellen
voor den pijrs van gas, water enz. te verlagen
en "het tekort door verhoogde directe belastingen
te dokken."
Ons dunkt, dat Mervoor heel veel te zoggen
valt. Maar Vliegen en Wibaut zouden over deze
mötie wel eens het onaannemel ij k kun
nen uitspreken."
Tegen de vliegonplaag. In do „Daily Mail"
vinden wij eenige bijzonderheden omtrent do
onderzoekingen van prof H. Maxwell-Lefroy te
Londen, over de verdelging van vliegen.
Do geleorde heeft het vraagstuk van twee
zijden aangepakt en zich bezig gehouden met de
vragen:
lo. hoe doodt men vlieglarven en
80. hoe vangt men levende vliegen.
Voor het vangen van. vliegen bleken het ge-
schiktst de gewone glazen vliegenvanger»,
waarbij als aas een mengsel van gelijke deelen.
oase ine, bruine suiker en water gebruikt wordt.
Dit zijn alle goedkoope producten; de eerste 24
uur na de bereiding van het mengBel raakt geen
vlieg er aan. Maar dan begint eene gisting en
van dat oogenblik af, kan geen vlieg er van
afblyven.
Voor het dooden Van vliegenlarven ga men
aldus te werk:
De vlieg legt haar eieren nooit in huis, maar
VI.
HET PIENSTBODENVRAAGSTUK.
Dezen keer eens een huishoudelijk praat
je; een algemeen© klacht is tegenwoordig
over dc dienstboden; toch geloof ik, vergeef
't me dames, dat de schuld niet altijd ge
heel aan den kant van de dienstbode is
De, tijden zijn wel heel anders dan vroe
ger; maar zijn de eischen der dienstboden
veranderd, ook de dames, hoofden der huis
houding, hebben veel andere gewoonten aan
genomen.
Hoeveel dames gaan niet naar allerlei ver
gaderingen en bijeenkomsten omdat ze vin
den dat dit in den modernen tijd er zoo bij
hoort.
Thuisgekomen vinden ze niet alles naar
hun zin, maar hebben misschien niet eens
voldoende instructies gegeven, te veel ver
vuld als ze waren van hun voorliefde voor
de vrouwenbeweging. Nu geloof ik wel, dat er
onder do geachte lezeressen niet veel zoo
zijn, maar u weet toch wel dat dit tegen
woordig veel voorkomt. We moeten toch niet
alles op de dienstboden laten aankomen, maar
denkenze zijn ons tot hulp. Maar we blij ven
zelf 't hoofd en dan moeten we een beetje
meeleven met hun, ze wat hartelijks bewij
zen. Och, een goed woord vind altijd een
,6°ede p'aats en al is niet altijd alles naar
onzen zin, kijk, we hebben zelf ook onze
zwakheden.
Ook moeten we ze van tijd tot tjjd eens
ontspanning gunnen; 't werk kan wel eens
geschikt worden; echter is 't heel verkeerd
de meisjes iederen avond vrij te geven, daar
ze dan te veel gelegenheid hebben op straat
te zijn.
Er zijn werkelijk nog wel diensttmeisjes die
een goede hartelijke behandeling op prijs
stellen; even goed als huismoeders, die een
trouwe dienstbode waardeeren. Maar zooals
gewoonlijk: 't moot van beiden komenl Wftt
heeft moeder mij niet dikwijls verteld: wat
had ik toch een hartelijke hulp van Anna
toen jullie ziek was! En wat was Kaatje
altijd bezorgd toen moeder ziek .Was. Hoe
goed zorgde ze voor alles I
En zulke zijn er nu ook nog wel; er zijn
heuach nog wel meisjes die liever in een
gezellig huishouden zijn dan naar fabrieken
slenteren, want de huishouding is toch altijd
de meest gewilde werkkring voor de meisjes,
daar de meeste zelf later een éigen huis-
houden hopen op te zetten.
De zeer jonge dienstmeisjes moeten altijd in
't begin op een zekeren afstand worden ge
houden, daar ze zich anders spoedig vrij
heden veroorloven, die hun later slecht te
pas komen. Dit komt meestal voort uit ge
brek aan leiding en weinig ondervinding.
't Is dan ook een dankbare taak voor eene
dame die geen drukke huishouding heeft,
dergelijke meisjes een gepaste opleiding te
geven, en menig nette moeder uit de arbei
dersklasse zal dankbaar zijn als haar doch
ter in een degelijke huishouding een goede
opleiding krijgt.
Haarlem. L.
NOG VOOR DE INMAAK.
Gemengd zuur. Bloemkool, jonge wor
teltjes, heereboontjes, doperwten en tujpboon-
tjes worden allen afzonderlijk in water met
zout half gaar gekookt.
Dan goed koud laten worden. Vervolgens
legt men ze in flesschen door elkaar, roet
laurierbladeren, Spaansche peper en mieriks
wortel of droge gember en azijn. De flesch
sluiten met perkament papier. Na 8 dagen
is 't voor 't gebruik gereed.
Zeer smakelijk bij vleeschgerechten,
WEEST ZUINIGI...
iWeest zuinig... op lucifers! Zet een
bakje neer voor de afgebrande houtjes, die
in vele gevallen nog eenmaal dienst kunnen
doen,
Weest zuinig.., op poetzegelsI Schrijf
geen stadsbrieven of briefkaarten. Loop er
'zelve even heen; ge komt er nog beter mede
klaar,
Weest zuinig,,, op thee-lichtjesI *I>e
theemuts heeft thans dubbel waarde.
Weest zuinig,,, met broodl Bereken
te nemen; ,wat ge meent noodig te hebben.
Weest zuinig,,, op .water (wanneer
'ge dit per meter betaalt)! Het water, waarin
de groente is gowasschon, kan bijv. dienst
doen voor het begieten van planten en bloe
men.
VOOR DE GEZONDHEID.
Onlangs nog, en het komt herhaaldelijk
voor, vroeg men om een middel tegen .wrat
ten. Het volgende dat „Vrouwenwereld"
geeft, kan zijn nut nog doen.
Dagelijks stevig er op drukken met een
stukje 'watten, bevochtigd met azijnzuur, is
in vele gevallen voldoende. Anders penceele
men ze dagelijks met de volgende oplos
sing:
1/2 gram Indisch extract, 1 gram salicyl-
zuur, 30 gram collodium.
Men kan iedere wrat afzonderlijk ook door
de volgende behandeling verwijderen. Ann
het begin daarvan, dicht bij' dé huid, wik
kelt men een draad sterk garen .er verschei
dene malen stevig om en knoopt het dan
toe; na eenigen tijd valt de wrat er vanzelf
af. Dikwijls zijn de wratten, vooral op dc
handen, zoo talrijk aanwezig, dat zij als het
ware in hoopjes bijeen staan. Voor dit geval
is de volgende behandeling geschikt: Men
bestrijke de geheele oppervlakte met een
laag saiicylzuur, legt 'daarop een vierdub
bele' laag van boorzuur, bedekt alles goed
roet een'stuk guttaperchapapier en beves
tigt' dit met een windsel (de verschillende
hiervoor vereischte voorwerpen moet men
natuurlijk uit een_ apotheek bestellen). Na
vijf dagen zijn de wratten, als het verband
goed 'gelegd is, er afgevallen. Is dit niet
geheel het geval, dan legt men opnieuw een
verband voor nogmaals vijf dagen.
ONS MENU VOOR ZONDAG.
Kalfssoep,
Roastbeef,
Kapucijners,
Aardappelen.
Sla.
Meloen.
PKACTiSCHE RAADGEVINGEN.
Wijnvlekken in mousseline en
andere wollen stoffen verwijdert men door
ze uit ,to wasschen met een warme amrno-
niakzeep-oplossing. Ook weeken in kokende
melk en daarna uitwasschen doet do vlek
ken verdwijnen. Zijn de vlekken nog nat,
dan behoeft men ze slechts met zout ui ie
smoren, dat de kleurstof tot zich noemt.
Bij verouderde en ingedroogde wijnvlekken
probeere men groene zoep. dat men eenigen
tijd op de vlekken laat inwerken, alvorens ze
uit t.e wasschon. Ook kan men biervoor
een paar aardappelen bezigen, die men schilt,
in schijven snijdt, goed afwaschl en dan met
i/4 liter kokend water begiet. Dit water wordt
als het koud is gezpofd en mot oen gelijke
hoeveelheid wijngeest vermengd. Met dit
mengsel wordt de vlek afgewreven en de
stof aan den vorkeerden kant met eon doek
drooggestreken.
BRIEVENBUS.
Iedere lezeres of lezer, die een bijdrage
heeft voor de „Damesrubriek", zende die op
aan de redactie van do „Nieuwe Haarlem-
sche Courant", (Damesrubriek), Postbus 1,
Kinder huis vest Sa/38, Haarlom.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
WIJS.
