Nieuwe Haarlemsche Courant | 1915 | 4 september 1915 | pagina 9

van de Openbare Godsdienstoefeningen in de R.-K, Kerken te Haarlem en Omliggende plaatsen

Haariea sa Meiipsseden.

De besmette rat

Caïn.

EVANGELIE-VERKLARING

^@20üf$w@fC§@dSgiiigg.

DE OFFICIEELE KERKLIJST

Dit nummer behoort by de „Nieuwe Haarl. Courant" van 4 September 1915.

De nadruk van de berichten en mededelingen in dit blad is verboden.

VIJFTIENDE ZONDAG- NA
PINKSTEREN.

op de moeder toetredend, zeide Hü tot baar:
„ween niet". En de moeder, die zeker reeds
van Jesus' wonderkracht gehoord had, zal

met een smeekenden blik naar den Zaligma-

den H. Apostel Pstulus oü£rerifin. Ziin wn,nrr1 vwPX

esn jij zult me helpen niet waar

[ker hebben opgezien. Zijn woord klonk als mijn man, die de familie en in 'tbizondler
jeen blijde voorspelling van wat zij zoo gaar- de tante goéd kende.

Hij was anders erg kalm, maar er kwam
nu een zekere opwinding over hem, nu hij
met mijn man over de middelen begon te be
raadslagen, om de ramp, die ons huiselijk
geluk bedreigde, af te wenden. Ik schrok er

Les nit den brief van

aan de Galaten; V, 2a—VI, 10,

Ine hoopte, maar nauwelijks verwachtte, en
Broeders! Zoo wij door den Geest leven, volstrekt niet vragen dnrfde.
laat ons ook naar den Geest wandelen! Laat i Toch wordt die hoop niet beschaamd. Na-
ons geen bejagers worden van iidele eer, dat de dragers, zonder eenig hevel, maar ge-
elkander uittartend, elkander benijdend, troffen door Jesus' Majesteit, stil stonden!
Broeders! Mocht ook iemand door eenig raakte Hij de lijkbaar aan en zeide: „Jonge-
misdrijf overvallen zijn: gij, die geestelijk jk 7eg u: fita op." En de doode zat over-

zijt, onderricht den zoodanige in den1 geest eiI)d en begon te spreken." De Heer van le-
van zachtmoedigheid, terwijl^ gij acht geeft ven en dood had bevolen, en de dood haastte
op u zeiven, opdat ook gij niet in bekoring 'zich zijn prooi terug te geven. „En Jesus gaf
komt. Draagt elkanders lasten; en zóó zult hem aan zijn© moeder, en vreeze heving al-
gij de wet van Christus vervullen. Want als ien> en zjj verheerlijkten God, zeggenide: een
iemand meent iets te zijn, ofschoon hij niets groot Propheet is onder ons opgestaan en
is, bedriegt hij zich zeiven. Een ieder nu he- G0d heeft Zijn volk bezocht." Niet te ver-
PToeve zijn eigen werk; en zóó zal hij roem J wonderen is die geestdrift. Het bovennatuur-

korten
Hein?"

Hein, die hij ons in de kamer zat thee te
drinker., was ónze eerste logé de vriend van

genoeg had, liep naar de modiste en zei, dat hier blijven, moeten we allemaal in quaran-
het niet noodig was, zioh niet storend aan -taine."

de protesten. j „Als 't maar niet te laat is," zei Hein diep

Het ergste evenwel was nog, wat ze in de ernstig, „we zijn nu al besmet en krijgen de
wachtkamer der patiënten deed. Zij ging er Pest."

bij zitten en ondervroeg de menschen een Tante had ademloos staan luisteren, ho-
voor een naar leeftijd, familiekwaal enz. En Pend nog iets te hooren, wat baar goed zon
wanneer ze dan met een recept nit Emiis kunnen redden. Nu echter begreep ze, dat
kamer terugkwamen, gebeurde het soms dat het om baar leven ging.
zij de recepten afnam, stak scheurde en zei: Met een schreeuw stoof ze de trap af, zette

.Drink maar kamille of vlierthee, dat is °en hoed van mij achterste voren op, trok

van, zoo kras als de middelen waren, die ze jbeter dan al die geleerdheid." een mantel aan van de meid en rende naar

bespraken: Was die tante zoo'n heks?" I Mijn oude dienstbode, die jaren hij .myn station.

Juist een week na on® gesprek kwam Emil, moeder had gediend, was wanhopig. Ze Toen we haar de straat uit hadden ge-
mijn man heel plechtig de huiskamer bin- kookte niets goed en zelfs beweerde de oude keken, Emil en ik, kwam Hein naar bene-
neustappen en reikte mij met plechtig ge- tante, dat zij, de eenvoudige ziel, veel te op- 'den. Hij had de rat in zijn hand: 't beest was
baar den brief toe. „Van de tante." jzichtig gekleed ging en dat het niet te pas van blik en kon worden opgewonden.

Er stond in dat zjj den volgenden dag kwam. j We stuurden tante haar goed achterna,

kwam en afgehaald moest 'worden. j Emil dorst me baast niet aan te kijken, maar niet voordat bet goed met zwavel was

Nieuwsgierig zaten mijn mans vriend enl z0° schaamde hij zich over zijn familie en uitgerookt voor de besmetting en opdat ze

- - - i - tik nit te kijken tegen het uur, waarop zij Min vriend maakte al aanstalten om in 'she- 'niet meer uit logeeren kon gaan.

hebben in zich zeiven alleen, en niet m eenen 'lijk©, dat hier voor hunne oogen plaats zou arriveeren. Eindelijk daar hield een rij- mels naam maar heen te gaan. Misschien

andere; want een ieder zal Zijn eigen last gieePi deed hen van een heiligen eerbied I tuig stil. Drie koffers, vijf hoedendoozen, zou tante'» humeur wat verbeteren, als zij

dragen. Ivoor de Goddelijke Majesteit huiveren, en leeDige paraplnie» en paraeol», plaid®, luchth groote logeerkamer krijgen kon. rJSiiRPrSfifiSnflP. dl ¥0 ikSsUinil VBfiF

H« nu, die onderwezen wordt m het woord, om aan dien eerbied op waardige wijze uiting kussens kwamen eerst voor den dag, daarna Maar gelukkig wisten we hem dat uit zijn U'nwUölJU IUU

deele aan dengene, die hem onderwijst, van te geven, loofden zij God, di© zulk een al- jEmil en eindelijk in een gei® Perzische hoofd te praten, waarop besloten werd een
alle goederen mede. Bedriegt u niet! God machtigen Profeet gezonden had, en daar- shawl gewikkeld, de verwachte: een lange dor vroeg in scherts besproken middelen
laat. Zich niet bespotten! Want wat de door ODTiifiTiw ffftinonrl hnrl 7Hn nitvfirkoTGii maffere, hoekige "orfirkëliik tft eraan toenassen.

.door opnieuw getoond had Zijn uitverkoren magere, hoekige persoon met gebiedende Werkelijk te gaan toepassen.

li ,volk niet te vergeten. armbewegingen, waarop de koetsier nietEerst werd op voorstel van Emil besloten

hij toch die in zijn vleesch zaait, zal oak van Verschillende lessen zijn voor ons allen in minder dan Emil nauwkeurig lette. Itante uit te rooken.

mensch gezaaid heeft, dat zal hij ook maaien;1 volk niet te vergeten.

het vleesch verderf maaien; die echter in het. Evangelie-verhaal vah dezen Zondag he
den geest zaait, zal van den geest het eenwig sloten.

leven maaien. En laat ons, het goede doen- j Vooreefst, dat de dood geen stand en waar
de, niet moede worden; want, indien wij niet digheid, maar ook geen leeftijd ontziet, dat

„Dus dat is je vrouw," was 'teerste woord,En tegen den avond werden een aantal
op sclievpen toon gesproken, dat ik van haar hoogst noodzakelijke proeven genomen, die
hoorde. „Ik had ze me wel anders voorge- tengevolge hadden dat tante's kamer iang-
steld, je hebt vroeger altijd gezegd, dat je zaneihand werd gevuld met een afschuwe-

n r\ 4 nl J 1**1 n k 4 H J n

moede worden^ zullen wij te zijnen tijde de dood ons op iederen leeftijd overvallen'oen groote blonde vrouw zon willen, zoo- Bib® zwavelachtige damp.
maaien. Laat ons derhalve, zoolang wij tijd ;]jan, Vervolgers stemmen alle Kerkvaders alsweet je nog ©p dat hal toi Tante zei goeden nacht en ging naar bed.

Lnknvi Tv>nl Jnnv, n Dvi nil H rt/lll WO Afll O 17101 i 1 i 1 1 IJ Tl T71 In Jh+n vrrnK..l

Afd. OVEItVEEN EN OMSTREKEN.

Zaterdag 4 Sept., des avonds van half
8 tot half 9 zitting Spaarbank en Spaarkas in
het gewone lokaal.

Namens het Bestuur,
,F. H. v. GALEN, waarn. secr

beben, weldoen aan allen, doch voorname
lijk aan de huisgenooten des geloof».

Evang. volgens den H. Lucas: VII, 1116.

In dien tijd begaf Jezus Zich naar eene
stad, die Naïm genoemd wordt, en met Hem
gingen Zijne leerlingen en eene talrijke
schare. Als Hij nu de poort der stad nader
de, zie, werd er een overledene uitgedragen,

overeen, dat in het verhaal van het Evan
gelie ons een beeld gegeven is van een chris
ten, die door de zonde dood is naar de ziel,

Zij lachte, waarbij twee rijen 'tanden te Terwijl we wachtten totdat ze terug zon ko-
voorschijn kwamen als verweerde grafzer- men en klagen, waarop Emil haar zou ver
ken. jzekerd hebben, dat dit kwaad er de eerste
maar door de kracht van Gods genade tot j „Maar dat is niets Emil, ik voor mü Van dagen niet op zon verbeteren, gebeurde er
een nieuw geestelijk leven kan worden op-i'tmet elke vrouw wel vinden, ik zal ze wel ©chter niets. Eindelijk ging ik naar onze ka-me&Qe leden-vorgadering. Agenda: 1 Opening,
gewekt. Hard en ongevoelig voor goed© in- eens opvoeden tot een huisvrouw." jmer en vond daar tante in mijn mans bed. Notulen. 2 Installatie nieuwe leden. 8. Half-

Afdeeling HEEMSTEDE.
R. K. Vereenigingsgebouw.
Woensdag 8 Sept. 's avonds 8 uur alge-

Ik werd nu toch boos. „Zeg aan Emil," zei ze kalm, „dat bij maar 1 jaarlyksch verslag van den Pennmgm, 4. Ver-

„Pardon, lieve tante" zei ik, „ik geloof °P 111 Ün bed m08t gaan slapen." Daarna slag Centrale Raad. 5 Voorstel tot intrekking

niet, dat ik nog veel lesjes noodig'hób, daar sloot ze de oogen en zweeg.

De eerste aanslag was mislukt.

Een dag ging voorbij, waarop we in doffe
moedeloosheid neerzaten, totdat 's avonds hij

drukken, is het gemoed van den zondaar.

Anderen mogen bedroefd zijn om zijn deer-

niswaardigen toestand, hij gevoelt niets daar- t

een ëénige zoon zijner moeder, en deze was jvan. De dragers, die hem naar het graf dra-.'heeft mijn moeder voor gezorgd. Maar laat
weduwe; en eene groote schare uit de stad £eu> zÜn de verleiding der wereld, de vleie- ik u eerst voorstellen aan onzen logé, of
was met haar. Toen de Heer haar gezienl'Mem zijner vrienden, en vooral zijne onbe- kent u tiem al/

had, werd Hij door medelijden met haar he- -teugelde hartstochten. De Engelen des he-1 „Ja, ik ken hem, maar logeert die ook al

wogen en zeide tot haar: Ween niet! En Hij !mels en de H. Kerk treuren over hem, gelijk hier? Ik zal toch hoop ik niet op een zolder- de thee ineens mijn mans vriend zei:
trad nader en raakte de lijkbaar aan (en de eene moeder treurt over den dood van haren kamertje behoeven te slapen?" j »z°g> Emil, je hebt hier zoo'n mooie gele

dragers stonden stil). En Hij sprak: Jonge- z°on. Maar ook met hem heeft Jesus mede- j „Ik zal maar dadelijk meegaan om nw ka- genheid, zou ik de paar weken vacantie, die
ling! Ik zeg u, sta op! En lliij die gestorven Uüden en wil hem aan het leven terugs-dhen- mer te wijzen, zei ik trachtend mij goed te ik nog beb, hier proeven mogen nemen met
was, zette zich overeind en begon te spre- j ken. Hij zal de dragers, de hartstochten, doen houden. pestbacillen? Dat zou een prachtig en ac-

ken'En Jesus gaf hem aan ziine moeder En 'stilstaan, en hen beletten hem verder naar Toen wij onze kleino logeerkamer de tueel onderwerp voor me zijn om te promo-
vrees greep allen aan, en zij verheerlijkten den afgrond te voeren. En dan zal het woord groote Ibad mijn mans vriend in gebruik veeren."

God, zeggende: Een groot Profeet is onder u«r goddelijke .gebade totden doode spreken binnengingen, keek ze met opgetrokken neust Emil begreep hem

ons opgestaan! on: God heeft Zijn volk be
zocht!

j en wanneer hij wil luisteren naar die stem, rond.
dan zal het machtwoord van den priester I

„Pestbacillen, dat is mooi ja voor de we-

van het genomen besluit, van de alg. verg. op 9
October 1911, om aan geen coöperatie te doen.
6 Voorstel om aan eene coöperatieve melkin
richting te beginnen, met toelichting. Rond
vraag en sluiting. Aller opkomst noodzakelijk.

Namens het Bestuur,
G. DE KOK, Secretaris.

Afd. VELZEN EN OMSTREKEN.

Bondsgebouw Rijksstraatweg H. 24 H.

De leden van den R. K. Volksbond die ge
bruik .wenscben te maken van de Brandstoffen-
voorziening door bemiddeling van het Natio-

i.i I „Nou, enfin, zoolang als die vriendi hier is, tocschap, maar.... dat is erg gevaarlijk!" UUUi ucjiuuutama

-hem een nieuw leven, het leven der genade, kan het wel, maar dan moet ik mijn kamer i Tante keek °P vau kaar haakwerk, maar i naal steuncomité, kunnen dit en liefst zoo snoo-
scheriken. I hebben. En zoo kan ik hier niet slapen. Het 1 - 1

VIJFTIENDE ZONDAG NA
PINKSTEREN.

gij wenselit te betrekken.

Namens het Bestuur,
P. VAN 'T PADJE, Voor».
B. WATERLANDER, Secr.

Eindelijk leert ons de dankbaarheid der van ïaamTf" êwT'tofel 1 dan," vervolgde Emil, is er misschien j p^.ateSer^eefTofkTp h'oevJ

scharen hoe ook ons een heilzame daar. Die gordüneil, vind ik verschrikkelijk voor de dfmcs n°S een bezwaar, dat we daar- - G e t ook op hoeveel

geestdrift moet bezielen, wanneer wy getui- licht daar moet jo dadelijk donkerder voor vooreen kooi met ratten in huis zullen moe-
gen en voorwerpen zun van de groote won- JatuQ maken> c> ell lk zic> dat je watteQ de. ten halen."

deren, die God in Zijne oneindige liefde ons kens hebt, dat moet wol zijn, en alsjeblief Er eins een rilling door tantos magere go-
naar ziel en lichaam voortdurend bewijst, en 'gauw ook> anders doe ik geen w dicht... stalfce' maar 20 zweeg, hopende dat het bij
Wij lezen in de Evangelieverbalen van hoé ook wij - die geestdrift moeten toonen Z6 no meer heeft gezegd, weet iV eeu voornemen zou blijven en dat do uitvoe-

drie dooden, die Jesus ten leven heeft opge- door luide Zijne weldaden te erkennen en 1 -, ring ook hij mij verzet zou vinden.

wekt: den zoon van de weduwe van Naïm, Zijne goddelijke Almacht te aanbidden en dfc6]i0ten ldet toe g-gyg,". t eikel1 Maar hoe hang ik ook was voor ratten én
-T.r"r aan tames eiscuen. voor pestj nog liever een kooi vol besmette

Nauwelijks echter was ik begonnen met diei-eu in huis dan tante,
vleeschbraden, «n dron« de geur daarvan' Den volgenden dag, toen de keeren uit
naai boven oor, of e lme stormde naar waren, werd er gescheld, een kruier stond
beneden en begon met knüschen bük de voor de deur en braclit een kooi vol grieze-
keuken op te nemen. ,lige ratteD>

„Ik uik, begon ze „dat j© rollade aan 't Even later kwamen de heeren thuis en

het dochtertje van Jaïrus, en Lazarus. Wat ,te prijzen,
ons in het Evangelie van dezen Zondag
wordt voorgesteld, geschiedde in het eerste
jaar van Zijn openhaar leven. Weinige da
gen te voren had Jesus den knecht des
hoofdinans van Capharnaum genezen, en.
verliet nu die stad om in andere streken het
Evangelie te verkondigen. Op die reis kwam

Cecilia, zei mijn man de dokter tegen me - UD

u,c iou, toon we enkele weken na onze bruiloft ge- praden bent, maar zooais jij dat doet, kan gingen bun dieren bewonderen.

Hij tegen den avond in de nabijheid van de zei lig zaten te schemeren, „bet is altijd be- jk ze -^t verdrp^f.f',,7yar peper in, j Nog denzelfden avond zouden er eenige

ongeluk is voor- IYe£d peper, en dan in de jus een beetje azijn, met pestbacillen worden ingeënt.
zoo onverwacht En wou je rijst koken? O, daar kan ik heele-1 Dit scheen nogal rustig te verlc

stad Nai'm, waar het wonder, dat ons in het ter, wanneer men op een

Evangelie van dezen Zondag verhaald wordt, I bereid, dan wanneer het zoo onverwacht -^n wou je rijst konen i u, tiaar kan ik heele-1 Dit scheen nogal rustig te verloopen, want
plaats bad. „Een doode werd uitgedragen komt. Een plotselinge zenuwschok is zeer maal niet tegen en nog mindor tegen hes- hoewel tante tusschen de wijze lessen, die ze
(buiten de stad gebracht) een eenige zoon gevaarlijk." sensap. me gaf, nauwkeurig toeluisterde, hoondlen

zijner moeder, en deze was weduwe." Wel I Ik werd bieek, waarop hij haastig voort- 1 „Meisje, zet alles maar gauw weer weg, we niets.

een hartroerend tafereel, dat ons hier voor ging. „Ja, zie je, zóó erg is 'tnu ook weer zoolang ik hier hen, wordt dat niet gegeten." Plotseling werd de deur opengerukt en

Afd. BEVERWIJK EN OMSTREKEN.

Vergadering op Zondag 5 Sept. des avondu
te 7 uur voor de leden van de spaarkas (brand
stoffen) in liet vereenigingsgebouw St. Agatha
Trouwe opkomst verzocht.

N.B. De bondsleden worden vriendelijk ver
zocht, deze vergadering by te wonen.

Namens het Bestuur,
J. v. d, HOORN, 2e Secr,

oogen wordt gesteld. Een moeder vergezelt niet, maar de zaak is, ik heb een tante met
baar eenig kind grafwaarts, nadat ook haar-allerlei eigenschappen. En nu is wel haar
echtgenoot baar reeds ontnomen was. Die 'merkwaardigste deugd, haar familiezin. Zij
zoon was nog haar troost en haar steun, maar houdt o.a. erg van mij en daarom zou 't kun-
van nu af zal zij alleen staan op de wereld: Inen wezen, dat ze ons spoedig eens kwam
Een groote schare uit de stad was met baar, opzoeken."

om haar een bewijs van deelneming in hare j „Maar je hebt haar toch immers niet uit-
droefheid te geven. Niet te verwonderen, dat genoodigd;" zei ik met een klein beetje
de medelijdende en liefdevolle Jesus, haar .wantrouwen."

ziende, van medelijden over haar bewogen „Ja, lieve vrouw, als ze daarop wachten
werd. Maar Zijn medelijden was niet werke- wilde dan zou ze wel altijd in huis kunnen
loos, ook troostend en helpend wilde Jesua blijven. Maar ik beloof je we zullen alles
tusschen heiden komen. En door de menigte doen, wat we kunnen om haar bezoek te ver-

Ik vluchtte ook uit de keuken weg en ging hoerden we stommelen op de trap.

Tante natuurlijk ook de kamer uit en op
't voorbeeld der heeren naar boven.
Tot haar grooten schrik stoven ze haar

zitten schreien ln mijn mans kamer.
Zeo ging het nu dag in dag uit.

Niet alleen in huis was ze baas, maar ik 'kamer op, staken licht aan en keken langs
kon geen boodschap doen of tante ging mee den vloer: „Daar is hij, Emil, pas op."
en bestelde, wat zjj goed vond. Kocht ik Een grijs dier bewoog zich vlug schuivend
lichte handschoenen, zij greep ze mij uit de langs den vloer en verdween in den hoek,
handen, gaf ze terug ea z-ei bevelend: donkere te midden van hoedendoodzen, koffers enz.
van dezelfde maat, en 't kan best een beetje j „De kamer af," gebood Emil ernstig,
goedkooper ook," „Maar," riep tante, „mijn goed...."

Een nieuwe japon was al in de maak, maar „De kamer af, alles wat hier is, moet wor-
plotseling oordeelde tante, dat ik japonnen den verbrand en als we nog een oogenblik

Afdeeling HOORN.

Boncfsgebouw West.

Zondag 5 Sept. „Eerbied in Gods Huis"
7 uur 4, BVz uur 5-6, 1VA uur 7-1-2-8.

Dinsdag 7 Sept. 7-8 Spaar- en Voorschot
bank, halfnegen repetitie Tooneol.

Namens het Bestuur,
E. VLEKKE Az., secr

Afd. KROMMENIE EN OMSTREKEN.

Secretariaat: Van Hogendorpstraat 80.

Zaterdagavond van 7 tot 8 uur
Spaarkas.

Secretarissen van onze vakafdeelingen wor
den verzocht wanneer zy een nieuw lid krijgen
in hun vakvereeniging dit kenbaar te maken

Kent gij de geschiedenis van Cain? Oain was
de eerste mensch, die uit ouders is geboren, da
eeis o ook, dij, v©rteerd werd d00r de ge2© vlam

!an.j °n, r"J'<k de eerste, die een evenmensch
doodde, de eerste broedermoordenaar.

Hoe. is het toch zóó

Op dezelfde manier J" ,alet Cain fkomeQ?-<m op mens gave

seben dikwiik vhh f nu no» blJ de men- welken zin dit „nederzien" verstaan moet

Gods opperheerschappij uitwendig te betuigen
■door afstand te doen. van eenige veldvruchten;
en hij offerde van de vruchten der aarde aan
den Heer.

Abel volgde 't voorbeeld zijns broeders, ja,
offerde zelfs van 't beste, dat bij bezat, van de
eerstelingen zijner kudde en van het vette er
van.

Deze grootere offervaardigheid van Abri's
gemoed wilde de Schepper zichtbaar beloonen.
Hij zag echter op Abel en op diens gaven. In

hem toe misschien wel, terwijl de afgun-manende stem. Helaas, een andere stem, die van
stige broeder, gezeten op een steenhoop bij zijn de jaloezie, kreeg méér gehoor, en weldra ging

sehen dikwijls zóó ver knmti ir i

-l:i 11 Verschil van ka- j den, wijst de Heilige Schrift niet met zekerheid

verschil

Hön «1

hartstocht; jaloezie; beteugelt

rakter, verschil van levenawUo

gunstigd-worden, wekken vaak d i mt' 0011101 in later t5jd God meermalen,
hartstocht- ialoezie: betonen sl,aP6ndönzo°als by Aaron, Gedeon, David, Salomon

dan de mensch dien'hartstocht riet be^eoi;:scht j Elias' fn welgevallen in het offeren te ken-

hjj tot het onmenselijkste in-staat. 13'f60 d°°r Cen plot3ol'ner offerverslindend
- u VK a j. Hemelvuur, zoo mogen we ons voorstellen, dat

Men mag 't mogelijk noemen, dat nA Cain j iets dergelijks is geschied bij Abri's opdragen
eerst een of meerdere dochters van Adam en van de TOrstoHageil zijn6r kudde.

•&va ter wereld kwamen. In den Bijbel toon vin-

akker, en turend naar een bloedrood ondergaan
de zon, zijn jaloezie aan 't voeden was met ge
dachten van wraak.

Oain hoorde dan deze woorden;

„Waarom zijt gii vertoornd en waarom is
uw gelaat ingevallen? Zult gij niet, indien gij
goed doet, loon ontvangen, doch, als gij kwaad
doet, zal dan de zonde met haar straf niet aan
stonds voor de deur zijn? Maar har© begeerlijk
heid zal onder u zijn, en gij zult ze beheer-
schen."

Dit zjjn goddelijke vermaningen, en niet voor
Cain alleen.

't voor de eerste maal bewaarheid worden, dat
een niet bedwongen mensclielyke hartstocht tot
de onmensehelijkste daden voert.

Cain zinde er op, zjjn broeder te dooden. Uit
vrees, dat zijn ouders 't zouden zien en beletten,
troonde hq Abel mede naar het veld,'en dédr
sloeg hij hem dood.

Wat zijn ouders niet zagen, had God toch ge
zien. En als Cain gaat vluchten, klinkt er een
stem door de lucht, de stem vau het Opper
wezen

„Cain, waar is uw broeder Abel?"

Cain, die er zeker niet aan dacht, dat God

den we alleen van mannelijke afstammelingen
geslachtslijsten, en van Adam wordt slechts ge
teeld, dat hy na de geboorte van zijn derden
zoon nog 800 jaar leefde en „zonen en dochters
Sewon."

Stellig- was 't een „nederzien," dat Cain ge
waar werd, want toen hij daarop bemerkte,
at God niet evenzoo op zijne offergaven neder-
zag, werd bij hevig vertoornd.

Waartoe die toorn? Doellooze ontroering der
T geschokte ydelheid van den mensch, die be-

dö tweede Z00n van'speurt, hoe een ander meer wordt begunstigd
Cams eerste broeder. dan hyzelf. Dat zulk een gevoel opkomt is 't

®n knlniei!--ty Tp d°0r 0en ruw karakter gevolg onzer belaste natuur, maar dat we er
h» tot beleid. Abel,„ge,e0. d.t ,r „edeg«„, d«

IS! ai» w viel -t „iet be.toddea, i, eigeu fout.

Vihapen. V°e eU en der En die fout beging Cain. Hij gaf zóózeer toe

aan die toornige jaloerschheid, dat zelfs zyn
gelaat er van inviel.

Doch God had medelyden met Cain en sprak i

Een mensch, die goed doet, krijgt zéker zijn toch alles ziet, poogde te liegen tegen God, en
loon, al komt dat loon ook niet altijd terstond. zeide:

Waarom dus getreurd?
Maar 't kwaad wordt

straft, doordat do mensch van kwaad tot erger
glijdt, en elk toegeven aan de begeerlijkheid,

„Ik. weet het niet. Ben ik de bewaker

meestal terstond ge- mijns broeders?"

Doch de stem hernam:

„Wat hebt gij gedaan? De stem van het

deze sterker maakt tot liet stellen van steeds bloed uw broeders roept tot mij van de aarde,
liooger eischen. Dat is een straf, die voor do Nu derhalve zult gij gevloekt zijn op de aarde,

deur staat.

die haren mond geopend en het bloed uws

»an

d Zeker9a da&' wellicht na 't binnenhalen
meende Cain verplicht te zijn,

„Beheersch u," is derhalve de noodzakelijke broeders ontvangen heeft uit uwe hand. Als gij
lovenswet voor dan mensch. „Beheersch u," is haar bebouwen zult, dan zal zij aan u hare
het eerste uitdrukkelijk gebod van God, buiten vruchten n'et geven; zwerver en vluchteling
het Paradijs gegeven. „Beheersch u" is de on- zult ij zijn op de aarde."

verbiddelijke eisch voor een mensckwaardig be- j Cain kroinp ineen bij het hooren van die
staan. Het „beheersch u," worde verwaar- wooi n en zyn bitter hart vergalde tot wan-
loosd, en terstond staat de straf, in den vorm hoop. Hy antwoordde:

van ellende en wanordelijkheid, voor de deur j „Mijne ongerechtigheid Is te' groot, dan
van 's menschen hart, voor de deur der huise- dat ik vergiffenis zou verdienen. Zie, Gij jaagt
lijke woning, voor de deur der parlementen, mij heden van de bebouwde aard© weg, en ik
Hadde Cain maar geluisterd naar die ver- zal uwe bescherming missen; en ik zal zwerver

en vluchteling zijn op aarde; ieder alzoo, dis
my vindt, zal my dooden."

Cain had reden, zulks te vreezen. 't Is immer*
j lang niet onwaarschijnlijk, dat Abel, toen hij
i stierf, reeds vader, misschien reeds grootvader
was; voorzeker zouden zijne kinderen zijn dood
wreken, indien zij ooit Cain mochten ontmoe
ten.

Doch de Heer wide dat niet en sprak:
„Geenszins zal dat geschieden, maar wl*
Cain dcfoden zal, zevenvoudig zal hy worden
gestraft."

En de Heer merkte Cain met een te eken,
opdat niemand, die hem vinden mocht, hem zoq
dooden.

Wat dit voor een teeken was, kunnen we al
leen maar gissen. Misschien wel een teeken v<uf
zoo groote ellende, dat wie zich op Oain wild*
wreken, die wraak beter kon koelen door hen*
te laten leven, dan door hem te dooden.

De moordenaar van den eiersten Abel kon dm
niet door menschenhanden worden gedood.

Zoo dwaalt ook Israël, de moordenaar vaJ|
den tweeden Abel, Christus, de wereld rond, eti
geen macht is in staat hem te dooden,

Oain heeft uit jaloezie zijn broeder kwa#4
willen berokkenen, doch hij heeft sieh. «elf daalt
door een veel groot-er kwaad op den hale get
haald. Dat gebeurt meer in de geschiedenis
getuige psalm 7: „Eenen kuil heeft hij gedoh
ven en hem uitgediept, en hij valt in de groev*
die hy gemaakt heeft. Zijn smart keert op zij»
hoofd terug, en op zijn eigen schedel valt «4W
onreoht neder."

J. ZELT, B. J.