TWEEDE BLAD
Eick wat wils
PE O'ORLOG
BUITENLAND
Allerlei.
Öorlogsvaria.
Nuttige wenken,
Spreuken en gezegden.
Lachhoek|e.
WOENSPAG 15 SEPTEMBER ISI5
VERSPREIDE BERICHTEN
Amerika overwinnaar.
Aan een hoofdartikel uit „Sozialdemokra-
tcn" (Kopenhagen) is het volgende ontleend:
„Ken oppervlakkige beschouwing zou do
meening kunnen doen vestigen, dat Amerika
zich met huid en haar aan Engeland heeft
verkocht. Hierbij zijn dan ook begrepen de
landen waarmee Engeland verbonden is. Dit
kan tenminste worden afgeleid uit de houding
van regeering en pers, en niet het minst uit
do munitie-export, welke onder hoogdruk
plaats vindt. Toch zal men goed doen met
deze symptomen niet ernstig te nemen. De
verbittering tegen Duitschland wordt vooral
door de millionaira gefabriceerd, Rockefeller
en Morgan drijven geen gevoelspolitiek. Zij
gebruiken de pers om die stemmingen en
gevoelens te wekken, welke zij voor het
oogenblik het meest noodig hebben. Zij ver
zekeren het Amerikaansche volk, dat zij door
wapcnuitvocr meewerken aan de vrijheid en
aan de democratie. Hetzelfde zouden zij ook
verzekeren als Duitschland de kooper was
en als zij aan beide partijen zouden kunnen
leveren, dan zouden zij een sportief welwil
lende neutraliteit in dit opzicht aan den da.g
leggen.
„Dat, dit zoo is kan men wel zien aan
de kredieten, welke aan de verbonden mo
gendheden worden gegeven. De Amerikaan-
sclio kapitalisten denken er immers geen
oogenblik aan om aan Duitschlands vijan
den baar geld ter beschikking te stellen.
Zij bedanken eveneens voor een leeniug ten
gunste der oorlogvoerenden. En zij lachen
om de simpele 4i/a welke de Engelse he
leening hen biedt.
„De eenige sympathie, welke de Ameri
kaansche stemming leidt, is de sympathie
van den Dollar".
Ten slotte zegt het artikel: „Bij het einde
van den oorlog zal Engeland, zelfs al mocht
het Duitschland overwinnen, moeten erken
nen, dat Amerika zich intusschen een gelijk
waardige vloot heeft weten te verschaften en
ook op economisch gebied zal Amerika zijne
goede vrienden terdege hebben gepiukt. Én-
geland verliest niet alleen een aanzienlijk
deel van zijne financieele sterkte, maar ook
zijn invloed op den Zuid-Amerikaanschen han
del. Amerika is de eenige overwinnaar in
den Europeeschen oorlog. Het financieele
zwaartepunt der wereld wordt van Londen
naar New-York verlegd."
Deze voorstelling van zaken doet denken
aan het spreekwoord: Waar twee honden
vechten om een been, gaat een derde er
mee heenl
Behandeling der krijgsgevangenen in
Turkije.
De „Morning Post" drukt een brief af
ran een Britsch officier, die als krijgsgevan
gene in een stad in Klein-Azië is. Deze
officier schrijft: „Wij zijn ondergebracht
in een der beste huizen van de stad, hebben
een dragelijk leven en zooveel gemak als
mogelijk is. .Wij worden behoorlijk en vrien
delijk behandeld door de Turksche officie
ren, die zich altijd uiterst hoffelijk jegens
ons gedragen. Ik ontvang maandelijks het
tractement van een Turksch officier, dat-
ruim voldoende is voor mijn behoeften. Er
zijn hier nog acht andere Britsche officieren,
ren, waaronder drie Australische en verder
zes officieren van duikbooten. Bovendien
zijn er twee Eransehe officieren en twaalf
Russische, allen zeelieden. De Britsche en
Eransehe hebben tezamen een soort ge
meenschappelijke tafel met wier zorg ik
ben belast. Dit geeft mij eenige bezigheid.
Wij zijn ook aan het tuinieren gegaan, maar
op een goeden dag is een zwerm sprinkha
nen verschenen, die letterlijk alles heeft
opgegeten, behalve onze tomaten. Wij had
den meloenen, komkommers, zonnebloemen,
riekende latheris en boonen. Niets is over
gebleven.
Vervolgens roemt de schrijver zeer de
voorkomendheid van het Amerikaansche ge
zantschap te Konstantinopel, dat kleeren
zond aan de officieren en talrijke boeken,
welke laatste gift vooral hun bijzonder aan
genaam was.
De militaire opleiding van den Gzaar,
In de „Tagliche Rundschau" wordt van
de militaire opleiding van Gzaar, die nu
zelf het opperbevel over zijn troepen op
zich genomen heeft, het volgende verteld:
Van alle heerschers in Europa, zoo ver
haalt het blad, is de Gzaar stellig
het minst militair gezind en het min
ste soldaat. Tot na zijn negentiende levens
jaar had hij niets met het militaire leven
uit te staan. Eerst toen werd hij naar Sars-
koje Selo gecommandeerd, om daar dienst
te doen. iWegen3 het groote gevaar van ni
hilisten werd dit streng geheim gehouden.
Zoodra de kroonprins bij den troep, aan
gekomen was, zoo verhaalt het blad, werd
kolonel Kamenski, van de garde-gendarme
rie, uitgekozen om voor de veiligheid van
den jongen luitenant te zorgen. Overal
werden in de huizen wachten opgesteld om
toe te zien, dat er niets ernstigs gebeurde.
De bataljons-commandant richtte bovendien
nog een geheimen dienst onder zijn man
nen in, zoodat ieder soldaat een spion was
en zich door de anderen bespionneerd ge
voelde. ALs de kroonprins naderde, waagde
niemand zich te bewegen. De regiments
commandant was grootvorst Sergius, die la
ter in Moseou is vermoord.
Grootvorst Sergius was geen streng mili
tair opvoeder voor zijn luitenant. Als dag-
marschen van dertig kilometer gemaakt
moesten worden, dan was er steeds een wa
gen bij- de hand, waarin de kroonprins ach
teraan reed. Sergius echter meldde Gzaar
Alexander, dat luitenant Nicolaus Alexan-
drowitsj een groote militaire oefening had
meegemaakt
Be Zeppelin-raids boven Engeland.
In de Engelsche bladen is een lijst ge
publiceerd van de Zeppelin-Taids boven En-
geland, met het aantal dooden en gewonden
dat telkens officieel werd vermeld:
Gewon-
Datum. District. Dooden. den.
119 Jan. Yarmouth en Kings Lynn 4 9
14 April Blyth en Tyneside 2
16 April Lowestoft, Ipswich en
Bury St. Edmunds
10 Mei Southend 1
17 Mei Ramsgate 2 8
27 Mei Southend 3
31 Mei De districten rond Londen 6
4 Juni Zuid- en Zuid-Oostkust
6 Juni Oostkust 24 40
15 Juni Noord-Oostkust 15 15
9 Aug. Oostkust 13 12
12 Aug. Oostkust 6 23
17 Aug. Oostelijke graafschappen 10 36
7 Sept. Oostelijke graafschappen 17 43
8 Sept. Oostelijke graafschappen
en district van Londen 20 86
12 Sept. De dokken te Londen
Er zijn dus in het geheel 16 bezoeken
aan Engeland gebracht, waarbij volgens
deze „officieele" opgaven slechts 121 per
sonen werden gedood en 274 personen ge
wond.
Zijn deze mededeelingen juist, dan recht
vaardigen zij de meening, dat de Duitschers,
1 hun aanvallen voornamelijk richtende op
j terreinen van strategische waarde, daarbij
(zooveel mogelijk hebben getracht hunbom-
1 men daar te werpen, waar zoo min mogelijk
het leven van non-combattanten in gevaar
werd gebracht.
OORLOGS-ALLERLEI,
EEN MARSCH VAN 56 K.M.
MET ZWAARGESCHUT.
Schrijvende over de aaneenschakeling van
Russische nederlagen, meent een Rijnlandsch
medewerker van de „N. R. Ct.", dat men
alleen uit veldpostbrieven kan lezen, hoe
deze Russische débacle mogelijk is geweest.
De eerste brieven dateeren reeds van begin
Februari! Toen werden voortdurend batterijen
zware artillerie aan de Russische stellingen
bijeengetrokken.
Deze zware artillerie, gewoonlijk „Fussartil-
i ierie" genoemd, omdat de kanonniers te voet
I marcheeren, beschikt bij het Duitseha leger
over het meest verschillend kaliber van ge-
1 schut. Het begint bij de 3.5 c.M. revolver
kanonnen in de vestingen en het eindigt bij
de beruchte 42 c.M. mortieren. Daartusschen
zijn allerlei variaties van afmetingen op te
merken, 10 c.M. voor bestrijding van vlieg
tuigen, 15 o.M. .veidhouwitsera, 21 e,M. mor
tieren en tal van ander geschut, dat nog niet
vermeld mag worden.
Dit zware 'geschut heeft den .veldtocht in
Russisch-Polen beslist en zelfs in Duitsche
stafkringen zal het bewondering gewekt heb
ben, hoe met deze lompe, «ware kanonnen de
grootste marschen gemaakt «ijln, hoe het
ongelooflijke mogelijk is gemaakt.
Zelfs een marsch van 56 K.M.I
Hindenburg, de Ontwerper van dit groot-
scbe plan, heeft 't zijn soldaten niet gemak
kelijk gemaakt.
Een batterij zware artillerie lyjv. lag sinds
lang met andere voor Lomza. Ze hadden
weinig te doen, schoten per dag een aantal'
granaten af en het meeste haddén de bedie
ningsmanschappen in hun rustdagen te doen.
Dan werd er gewerkt I De Russische dor
pen moesten schoongemaakt .worden, meubels
en alle dingen op straat gezet en de kanon
niers - infanterie was er haast niet han
teerden 'den bezem om de kamers schoon te
vegen. 'Anderen waren met de witkwast aan
het werk om de wanden eenigszins van witte
kleur te voorzien en het ongedierte te ver
stikken.
De rijders der batterijen ruimden buitens
huis de mesthoopen en hef vuil uit de huizen
op en toen de huizen eü dorpen schoonge
maakt waren, kwamen de wegen aan 'de
beurt, om begaanbaar gemaakt te worden.
En toen dat alles klaar jvas, tot verbazing
der Russische dorpelingen, die zoo'n zinde
lijke aanvechting niet begrepen, kwamen an
dere 'dingen aan de beurt. Er werden in de
verschillende deelen van de stelling voor
Lomza bronnen gegraven, zelfs zweminrich
tingen voor de troepen, precies alsof men er
als in het Westen maanden en maanden wou
verblijven.
Tusschen al die bedrijven bleef de zwakke
Duitsche infanterie in de loopgraven, betrok
de jwachten en dacht aan het noodlottig uur,
dat de tienmaal sterkere Russische infanterie
zou aanvallen.
En achter hun loopgraven mopperden de
kanonniers der veie batterijen, dat zij als
werksters moesten schoonmaken en wel in
dorpen, waar de bevolking niets, hoegenaamd
niets voor hen deed. De kanonniers hadden
bijv: geen tijd hün goed te wasschen en dat
deden de Poolsche vrouwen tegen 50 pfen
nig plus de zeep per stuk. Ze deden 't boven
dien op 'ongewone manier! Een steen wordt
met zeep ingesmeerd en daarmee wordt in
de beek het waschgoed „behandeld", zoo
dat in een paar maanden al het ondergoed
der soldaten „mishandeld" was.
En de kanonniers vroegen zichzelven her
haaldelijk af, waarom die vele batterijen voor
Lomza verzameld waren en werk deden, dat
wel' nuttig was, doch evengoed door den
landstorm zonder wapens had gedaan kun
nen worden.
Tot den 4den Juli!.... Toen kreeg de
©ene batterij na de andere bevel tot vertrek.
De paarden, die zoo dikwijls voor ploeg
en egge in de zware, Poolsche klei hadden
gestapt, kregen als van ouds de zware
kanonnen te trekken. I>e eono batterij ging
hierheen, de andere daarheen, en op ver
schillende tijden. De mooie zweminrichtingen,
de juist voltooide voetbalvelden werden in
den steek gelaten. Onbemerkt voor de Rus
sen verdween de ontzaggelijke hoeveelheid
zware artillerie.
Eenige batterijen bijv: vertrokken naar
Kofno in het bepaalde, geloof, dat zij naar
bet Westen gingen. Van Kofno per spoor
naai' Osterode. In Osterode uitstappen en
terwijl de manschappen daar rust kregen,
in een meertje konden baden, kwam 's nachts
onverwacht het marschbevel.
Toen ging het met het zwaar geschut over
Jebwabno naar Kaltenbom, vandaar naar
Sanawow, Schwielenenck, dag in, dag uit
over zandige wegen, soms in heeten zonne
schijn, soms in stortregens.
De kanonniers, uren en uren lang met
touwen over den schouder, om de loodzware
houwitsers te trekken door het mulle zand
of het klevende moeras.
Daarbij van warm eten geen sprake 1 De
veldkeukens konden hen niet bijhouden op
dien razenden marsch langs de Russische
zandwegen. Het eenige voedsel, dat de troe
pen bereikte, was het kommiesbrood, in Bres-
Lau gebakken. Was er tijd om te rusten,
dan. was er niets te koop in de verkoold©
dorpen, di© door de Russen in brand ge
stoken (waren en in éón veldpostbrief ver
telt de schrijver, dat hij zoo gelukkig is
geweest melk en boter te kunnen koopen.
Zoo gaat die. waanzinnige jacht verder!
'Alle beschikbare wegen worden door de op
rukkende kolonnes in beslag genomen. Het
stuift overal, of men zinkt in den modder, al
naar het weder is! Maar vooruit moet men
met het. zware geschut! Waar het te zwaar
valt, worden kompagnieën infanterie te hulp
geroepen en met vijftig, zestig man aan de
touwen, 'gaan de houwitsers en mortieren in
beweging.
Én overal op dien vreeselijken tocht rook
wolken aan den hemel, 's nachts vurige gloed,
aan alle kanten ellende, verwoesting.
Doch er is geen tjjd tot overleg, tot men-
schelijk 'denken 1 Als er rust gekommandeerd
wordt, vallen de kanonniers naast de stukken
neer, de stukrijders kunnen nauwelijks de
bespanningen losmaken, de paarden vallen
van vermoeienis neer, de officieren loopen
heen en yveer "met gesloten oogleden.
Er wordt geslapen, ja, maar een, ten hoog
ste drie uur, en weer gaan de batterijen op
weg, langs een groeten omweg, dien zij moe
ten maken, om den vijand te misleiden.
Eindelijk is het doel voor Przasriysz bereikt
en precies op tijd. Na veertien dagen, haast
onmenschelijke inspanning', bereiken de bat
terijen hun aangewezen stelling en tot hun
verbazing zien ze van alle zijden nieuwe
batterijen komen. Steeds nieuwe: veldartil
lerie, zware mortieren en houwitsers. Zij
galöppeeren met de druipende paarden over
akkers en velden en zonder dat er komman
do's gehoord worden, gaan die troepen artil
lerie naar de hun aangewezen plaatsen.
Allengs komt regelmaat in den chaos van
ontelbare artillerie 1 .Vooraan groepeert zich
de veldartillerie, dan komen de rijen zware
veldhouwitsers, dan volgen de zware mor
tieren van 21 c.M. en zelfs van 30 c.M.
Onafzienbaar ver strekken zich die artil
leriestellingen uit, kilometers ver staat- kanon
aan kanon, een ontzettende macht, waarover
de artilleristen zelf verbaasd zijn.
Doch er is, ondanks hun vermoeienis, 'geen
tijd tot overleg! De stukken moeten in stel
ling gebracht worden, bomvrije dekkingen
gebouwd voor manschappen en munitie. En
precies als op manoeuvre gaat het toe, elke
batterij richt zijn eigen terrein in. Hier be
waarplaatsen voor munitie, ginds verband-
plaats, zJelfs da W. C. wordt niet vergeten.
En terwijl die vele duizenden kanonniers
aan den arbeid zijn, rollen honderden wa
gens aan met granaten. In de verte wordt
gewerkt aan een veldspoorweg en intusschen
knallen de zweepen, snuiven do paarden,
zuchten de menschen.
Maar zij' komen op den bepaalden tijd. aan.
Aan elke batterij worden duizend granaten
afgeleverd, opgeborgen in de voorgeschreven
bewaarplaatsen.
En terwijl dit achter het artillcriefront
plaats vindt, worden vooraan observatieposten
gebouwd, telefoon! eidingen gelogd. Een enkel
stuk geschut wordt ingeschoten en het wordt
reeds avond, wanneer dit zenuwachtig be
weeg van duizenden bc duizenden geëin
digd is.
Precies half twee van dien gedenkwaar-
digen nacht worden de manschappen gewekt.
LoaBi, stijf "van vermoeienis gaan de artil
leristen naar hun geschut, staan gereed met
de onheilspellende granateif. 's Nachts twee
uur begint van drie liniën artillerie een ont
zettende kanonnade, soms versterkt door bat
ter ij-salvo vuur. De aarde dreunt onder het
geweld der honderden kanonnen. Het rumoer
wordt zoo groot, dat bevelen schriftelijk over
handigd moeten worden.
Onafgebroken dreunt de kanonnade verder
tot 's middags vier uur, duizenden granaten
zijn reeds over de Russische stellingen ge
vlogen en gesprongen.'
Dan stormt de Thuringsehe infanterie en
steeds honderd meter voor hun kolonnes, val
len de Duitsche granaten neer, begeleiden
de honderden grijze soldaten, verpletteren
den tegenstander.
Onder dezen orkaan van Vuur en ijzer moe
ten de Russen bezwijken. Hoewel zelfs hun
paardenstallen bomvrij onder Re aarde waren
ingericht, zwaar gebetonneerd, is er niets,
dat dien ontzettenden stormvloed kan weer
staan! In anderhalf uur tijd zijn de Russische
stellingen veroverd 1
En als de artillerie door deze stellingen
trekt, schrikt zij van haar eigen verwoestin
gen
HET KANONGEBULDER
IN DE ALPEN.
De Romeinsche correspondent van de
Temps, de heer Jean Carrière, schrijft in d it
blad over den oorlog in do Alpen. Na ver
teld te hébben hoe schoon de mensehelijke
inspanning is, die de geweldigste oorlogs
machines heeft weten op te stellen op plaat
sen, waar een gems zou aarzelen, heeft Car
rière het over den indruk, die gewekt wordt,
wanneer in het "hooggebergte de artillerie aan
het woord komt.
Ik heb vroeger gelegenheid gehad, aldus
Carrière, toen ik de gevechten van Eoemeli-
ana, Henni en Bengazi beschreef, aan te
loonen dat in den modernen oorlog het ge
raas van het kanon het mooist was. Ik heb
'toen zelfs gezegd, dat voortaan de esthetica
der veldslagen niet meer voor de oogen,
maar voor de ooren was en dat een geweldige
symphonie er de geweldige schilderingen van
vroeger verving. Ik heb gezien, dat het mee-
rendeel "der militaire verslaggevers, di de
krijgsverrichtingen aan het Fransch-Du tsche
front volgden over een uitgestrekt terrein, de
opmerkingen bevestigd hebben, die ik in dat
opzicht gemaakt had op beperkter gebied in
Transvaal en Tripoli.
Welnu, hier in het hooggebergte, is het
geweld nog yeel grootscher; maar het wordt
er vergezeld door een even geweldig vizioen.
Men stelle zich voor, het op zich zelf zoo tref
fende geluid van het kanon, eindeloos door
de berg-echo's herhaald, dan kan men zich
verbeelden welk duizelingwekkende sympho
nie een artillerie-duel is op tweeduizend of
drieduizend meter. Er zijn oogenbiikken,
waarop men, wanneer de twee tegenstanders
tegelijk, spreken, de sensatie heeft, dat de
geheeie natuur in stukken springt.
Er is bovendien tusschen den oorlog in
de vlakte en dien in de bergen nog dit ver
schil. In de vlakte hoort men do kanon
schoten die voor u afgevuurd worden; men
hoort zelfs soms de uitwerking van het pro
jectiel wanneer het valt; men raadt de resul
taten, maar in het algemeen is het onmogelijk
om een artillerie-duel bij te wonen en er
het verloop van te volgen. Hier in de ber
gen daarentegen staan de tegenstanders
tegenover elkaar op zoo groote hoogte, dat
zij elkaar zonder moeite kunnen zien ten
gevolge van de* volmaakt heldere lucht var
de alpen*. Zoodat men, wanneer men een
waarnemingspost heeft, die van terzijde do
beide stellingen overheerscht, alle fazen van
den strijd kan volgen, alsof men een ver
schrikkelijke partij voetbal bijwoonde tus
schen bergreuzen. "Zoo streden onlangs een
Italiaansch en een Oostenrijkseh fort met
groote granaten. Men zag ieder schot inslaan.
Men zag het vuur der Italianen, dat goed
gericht was, hoe langer hoe dichter bij het
doel komen, dat zij wilden bereiken, en dan
plotseling een oorverdoovende en verblinden
de ontploffing, gelijk aan een vulkaan-uit
barsting, aan den Oostenrijkschen kant; de
batterij vloog in de lucht. Daarna een lange
stilte aan beide zijden. Er werd niet meer
geduelleerd.
CHINA.
President of keizer Joeanskjitai?
Naar de Times d.d. 12 September uit Peking
verneemt heeft de beweging tot herstel van de
monarchistische staatsinstellingen zoozeer aav
kracht gewonnen, dat enkele dagen geleden in
China algemeen geloofd werd, dat Joeansjikai
over enkele weken tot keizer zou worden, uiige-
roepen. - yjjg]
Echter heeft er thans een plotselinge frontver
andering plaats gevonden. President Joeansjikai
zelf heeft zich een tegenstander verklaard van
de beweging tot herstel van de monarchie, ter-
wijl de Raad van State geweigerd heeft, memo- 1
ries op deze wijziging betrekking hebbende, in
behandeling te nemen.
ABYSSINIE. I
Abyssinië en de H. Stoel.
De Negus van Abyssinië,Lek-Yiassi, zoon
WAT IS DRANKMISBRUIK?
Niet alleen de dronkaards, niet alleen zij, die
door de agenten als vuil goed naar het politie
bureau worden gesleept, of door vrienden op een
kruiwagen naar huis worden gerold, maken zich
hieraan schuldig. Het zijn sporadische gevallen
der ziekte, de epidemie zelf is het niet.
Ook zij, die zonder dronkaards te zijn het noo-
dige geld voor voedsel,'kleeding en deksel om
zetten in drank en tranen, en ook zij, die om
•den drank den arbeid vervvaarloozen èn tijd èn
geld verkwisten, en ook zij, die min of meer
door den drank bedwelmd, niet in staat zijn om
de plichten van hun ambt met den noodigen ernst
te verrichten, en ook zij, die èn tijd èn geld ter
hunne beschikking hebbende nochtans voortdu
rend een zoo ruim gebruik van drank maken, dat
zij in de algemeene overtuiging des volks te veel
drinken, zijn niet vrij te pleiten van drankmis
bruik.
HET- GEHEUGEN DER DIEREN.
Dat paarden en honden een goed geheugen
hebben, en nog na jaren blijk gaven, hun
ouden meesier of een vroegere woning te her
kennen, is herhaaldelijk gebleken.
Maar ook apen munten uit door een goed
geheugen, zooais het volgend voorval aan
toont. 1
Eenige jaien geleden werd voor den dieren
tuin van New-York een meerkat aangekocht,
een allerliefst klein diertje, dat spoedig de
lieveling van alle bezoekers was.
Op zekeren dag, toen de apenkooi weer
door een dichte menigte omringd was, ge
rankte hot aapje in de grootste opwinding,
sprong, alsof het dol was, tegen een be
paalde plaats van' het traliehek der kooi en
wilde, niettegenstaande de pogingen van de
bewakers, niet tot bedaren komen. Eindelijk
bemerkte de oppasser dicht bij de kooi een
tamelijk haveloos uitzienden knaap, d'.en de
aap blijkbaar wilde bereiken. Toen bleek,
dat de jongen het d:er zes jaren geleden van
een matroos had gekregen en het vóór vier
jaar aan den dierentuin had verkocht toen
hij zonder werk was en voor het dier geen
voedsel meer kon koopen.
Nu, na die verscheidene jaren, herkende
het diertje zijn vroegeren baas en zijn vreug
de was grenzenloos, toen deze do hand door
de tralies stak en het over het kopje streek.
DE PAARLMOERSOHELPEN.
De eigenaardige glans, die over paarlmoer
ligt, wordt veroorzaakt, doordat een gedeelte
van het licht door de bovenste lagen en
een ander gedeelte door de onderste terug
gekaatst wordt.
De paarlmoerschelpen worden vooral ge-
vischt in de Perzische Golf en de Roode
Zee, dicht bij de kust der Z.uidzee-eilanden.
en in de Golf van Panama. Het wordt ook
verwerkt tot het vervaardigen van- cameeën.
OOIEVAARS EN DE OORLOG. -
Het gebied der Masurische meren in Oost-
Pruisen was in vredestijd het geliefkoosd van
duizenden ooievaars, die daar in de vele poelen
en plassen in overvloed kikvorschen vonden. Toen
ten vorige jare de Russen in die streken tal van
steden en dorpen verwoestten, hadden de ooie
vaars hun winterkwartier in Afrika opgeslagen.
Bij hun terugkeer vonden zij de oude nesten voor
het grootste gedeelte vernield. De meeste dieren
echter richtten zoo goed en zoo kwaad als het
ging, hun vorige woonstede weer in of bouwden
een nieuw verblijf in de onmiddellijke nabijheid.
Zoo ziet men thans, schrijft de „Königsberger
Allg. Ztg.", in tal van grensdorpen ooievaars
nesten tusschen de dakspant enin, of op half ver
nielde schoorsteenen of aan de gevelranden van
de puinhoopen der huizen. Groote troepen ooie
vaars uit de vuurlinies van Polén en Noord-
Frankrijk hebben, volgens genoemd blad, even
eens in de vlakte der Masurische meren een rus
tiger verblijf gevonden. Ook honderden kraan
vogels en reigers zijn er van elders neergestre
ken. Of echter deze vreemde gasten dit toe
vluchtsoord trouw zullen blijven, wanneer de
vrede op aarde is weergekeerd, zal de tijd moeten
leeren.
OOK 'N WAPEN IN DEN OORLOG.
In een meisjesschool te Frankfurt vertelde
de directeur in hoogsteigen persoon 'aan de
leerlingen in de lagere klasse, een en ander
van de oorlogsleenmg.
De directeur begon zijn verhaal met. te
zeggen: „Tot oorlogvoeren zijn 3 dingen noo
dig. Weet* gij welke dat zijn?"
„Geld," riepen de meisjes in koor.
„En eerder
„Insectenpoeder," riep toen een van de
kleine meisjes uit, wier vader sedert het
voorjaar in Polen heeft gestaan.
Vlekken, die ontstaan zijn door strijken met
een te heet ijzer, kan men verwijderen
wanneer ze tenminste niet te diep zijn inge
brand door ze onmiddellijk te bestrijken
met water, waarin borax is opgelost, waar
na men de vlek droogstrijkfc.
Roestvlekken uit linnen en katoen kunnen
met behulp, van citroenzuur verwijderd wor-
den; waarna men de stof in schoon water
i flink moet uitspoelen-
Water uit regenputten en van gesmolten
sneeuw of ijs, moet men nooit drinken dan
gefiltreerd of gekookt. Het bevat altijd scha
delijke bcstanddeelen.
Hoe meer .de maatschappij zich afwendt
van het Christendom, hoe meer de nood
zakelijkheid zal blijken de leemten gedeel
telijk aan te vullen door .wetboeken.
Hoe dikwijls gebeurt het ons allen, dat
wij in onze verschillende omgevingen ons ge
voel geweld moeten aandoen, en verbergen
wat er in ons omgaat te midden van den
voortdifronden strijd des levens, als we onze
roeping en plicht getrouw willen vervullen.
Te zeggen wat men niet denkt, is altijd
verkeerd; alles te zeggen wat men denkt, is
meestal dwaas.
Een oppervlakkige studie der natuur
moge soms van het geloof in God afleiden;
een dieper doordringen voert zeker tot
Hem terug.
't Geluk zal dra het huis verlaat,
Als Vrouw vaak voor den spiegel staat.
Onweder en oorlog duren niet altoos.
AL TE BELÉEFD.
In een dorp in Nassau bezocht een schoolop
ziener een school, waarbij hij den onderwijzer
opmerkte, dat hij den kinderen niet genoeg be
leefdheid leerde. Ze spraken o. a. niet met „twee
woorden". Een collega aan een school in de
buurt was vooraf gewaarschuwd en had geluk
kig zijn kinderen nog kunnen leeren, achter elk
antwoord, dat ze den schoolopziener moesten
geven toe te voegen: „Herr Schulrat". Mijnheer
de schoolopziener komt en examineert. De zon-
denval komt ter sprake.
Met welke vloekwoorden sprak God tot Adam?
„De aarde zij vervloekt om uwe ^Ue, heer
schoolopziener," luidde 't antwoord.
Wat sprak God tot de slang? volgde.
„Op uw buik zult gij kruipen, heer schoolop
ziener."
De jongen moest ophouden en een ander den
zin voleindigen: „Stof zult gij eten, uw leven
lang, heer schoolopziener," luidde 't antwoord.
Dat leek zelfs dien schoolopziener al te be
leefd en hij verdween.
GOEDE RAAD, DIE NIET DUUR IS.
„Dokter, ik kan 's morgens niet vroeg -•
opstaan," klaagde een rijke patiënt.
„Dat is toch heusch zoo moeilijk niet,"
zei de dokter. „Om hoe laat staat u gewoon
lijk op?"
„Om negen uur, dokter.
„Welnu, eta dan eiken morgen een ha-'f
uur later op en na verloop van een maand1
zult u zien, dat u 's morgens om vier uur
opstaat,"
WAT 'N LEEPERD.
Heer. „Hoeveel broers heeft u?"
J)ame TwG6
Heer.'„Hè, dat is vreemd 1 Verleden weefc
heeft uw broeder taij verzekerd, dat hij maar j
een broeder heeft."
AFDOEND.
Sollicitant: „Dus 20 gulden per maand kan i
ik bij u verdienen? Daarvan zat ik ook I
geeif kromme sprongen maken."
Patroon: „Mijn kantoor is ook geen circus,
mijnheer."
NIEUWS HAARLEMSCHE COURANT
I
I
