Madonna.
G. H. VOGELZANG,
Brieven uit Lisse.
Graote Houtstraat 29A.
BLOUSES en ROKKEN
OiRLOG
FEUILLETON
SPECIALITEIT IN
DE VERWIKKELINGEN
OP DEN BALKAN.
In zijn wekelijksch artikel in de Kreuzztg. zegt
prof. Hoetzsch o. a.: „Het lijdt voor ons geen
twijfel, dat het hoofddoel van den oorlog met
in het Oosten ligt, vooral niet voor Oostenrijk-
Hongarije. Daar moet wel in de eerste plaats wor
den gedacht aan verdediging en duurzame be
velling. Maar de overwinningen in het Oosten
waren de absoluut noodzakelijke voorwaarde
voor de uitzichten en voor den taak in het Zuid-
Oosten. Bijna met geweld vestigen het hernieuw
de offensief tegen Servië en de Bulgaarsche
mobilisatie onze aandacht op het verwarde, Oos-
tersche vraagstuk, waaruit door de Superieure
militaire kracht van de centrale mogendheden,
verbonden met Turkije en Bulgarije, een nieuwe
en duurzame regeling der politieke toestanden,
dienstbaar aan onze belangen, moet worden ge
schapen. Misschien is dat het grootste van dezen
veldtocht,in het Oosten, dat hij ons de mogelijk
heid heeft gegeven, uit een veredigingsoorlog
tegen de grootste coalitie ons te wijden aan het
winnen van een positief toekomstdoel, dat voor
ons in het Zuid-Oosten ligt besloten.
In een artikel getiteld„De Grieksche mobi
lisatie", zegt de Frankf. Ztg., dat Servië het ver
standigst had gehandeld, door toe te geven aan
de Bulgaarsche eischen. Ook had het den
Duitsch-Oostenrijkschen troepen den doortocht
door het Donaugebied moeten toestaan, Pastisj
is de booze geest van Servië, zegt het blad; hij
heeft reeds in 1885 door een brief uit Sofia, die
den aanal van Bulgarije op Servië aankondigde,
in Servië een revolutie veroorzaakt.
De spanning tusschen Bulgarije en Grieken
land noemt .net blad zeer ernstig. Bulgarije
maakt aanspraak op streken in Zuid-Macedonië
en Roemelië, waarin de Grieken overheerschen.
Het moeilijkste punt is Saloniki, dat geheel en
al Grieksch is. Aan den anderen kant is de toe
stand van Griekenland hoogst netelig, want het
heeft geen reden, van Bulgarije te gelooven, dat
het ingeval de centrale mogendheden op den
Balkan de overwinning zullen behalen, het-
ne^mtde FIankf- Ztg. als waarschijnlijk aan-
r,rioV<S,1ieot 5''es _,zaI nemen. De mobilisatie
van GrieKen.and is dan ook niet het ge volg van
een besluit, aan den oorlog deel te nemen, doch
slechts een voorzorgsmaatregel voor het uiterste
geval. Dit zal echter geschieden, indien Bulga
rije werkelijk Macedonië wil veroveren. Als Bul
garije zegeviert, dan zal het zich zelfs onder be
paalde omstandigheden niet laten afhouden van
een oorlog met Roemenië. Dit is dan ook de
grond voor de sympathie tusschen Roemenië en
Griekenland. Doch hierin speelt ook weer Italië
een rol. Griekenland heeft wegens het Albanee-
sche vraagstuk ook Italië tot doodsvijand. Even
min als een Bulgaarschen inbreuk op de Griek
sche rechten in Macedonië, zou Griekenland
kunnen dulden, dat Italië een gedeelte van
Albanië bezette.
De Frankf. Ztg. meent nu het begin voor een
oplossing van het vraagstuk wellicht in deze
richting te vinden, dat de centrale mogendheden
aan Roemenië en Griekenland de verzekering
geven, dat Bulgarije niet op kosten van Grieken
land zal worden vergroot. Dan zouden Grieken
land noch Roemenië er iets tegen kunnen hebben,
dat de centralen door hun gebied opmarcheer
den om Turkije hulp te brengen. De buitenge
wone moeilijkheid ligt daarin, dat Roemenië en
Griekenland dezelfde verzekering ook zouden
erlangen omtrent integriteit van Servië.
De Frankf. Ztg. acht het mogelijk, deze ga
rantie te verleenen indien Servië zich bezint en
zich met Oostenrijk-Hongarije verzoent. De
grenzen op dan Balkan zouden dan door de
garantie van de middenstaten kunnen blijven,
zooals zij zijn en Oostenrijk-Hongarije zou in
Saloniki dezelide handelsvoordeelen kunnen be
reiken, die weryië thans geniet. Van de Balkan-
staten zou het ten eenenmale onaannemelijk zijn,
indien Bulgarije in het bezit van den spoorweg
van Saloniki naar Nisj zou komen. Ook Oosten
rijk heeft daar geen belang bij, juist wegens
Saloniki. In deze overwegingen ligt, meent het
blad, de eenige gunstige oplossing voor Grieken
land. Het is verloren, indien het een expeditie
vanwege het viervoudig verbond over zijn grond
gebied laat oprukken, want deze operatie zou in
de eerste plaats ten gunste van Italië geschie
den, terwijl bovendien het land aan den anderen
kant bedreigd zou worden door den toorn van
de in hot Oosten zegevierende centrale mogend
heden.
Het voorstel van de „Frankf. Ztg." komt dus
op het volgende neer: „Een verzoening van Ser
vië met de centrale mogendheden in overeen
stemming met de Grieksche regeering." Indien
het .zou gelukken, een modus vivendi te vinden,
dat aan den eenen kant den middenstaten zou
veroorloven, ongehinderd door Servië en -Bul
garije naar Konstantinopel te trekken; aan den
anderen kant echter de Grieksch-Servische grens-
lijn tegen Bulgarije onveranderd zou laten;
Griekenland in het bezit zou brengen van Zuid-
o,r.^ie. a Dodekanesus en wellicht van
indien het door doelmatige verdragen
°u zijn geoonden, Noord-Albanië met de lang-
gewensch te havens zou toekennen, dan zou het
wel mogelijk zijndat Griekenland zich bij de
centrale mogendheden aansloot. Maar bovenal
zou Servië tot rede moeten worden gebracht, en
dit Is, zoolang een Pasjitsj regeert, uitgesloten.
Daarom ziet de toekomst van Griekenland er
recht droevig uit.
VERSPREIDE BERICHTEN
Het Fransche blad „Excelsior" schrijft, dat het
in dezen oorlog gebleken is, dat de artillerie op
den duur den doorslag moet geven. Dientenge
volge is het aantal kanonnen bij alle strijdvoeren-
de mogendheden tijdens den oorlog ontzaglijk
toegenomen.
Er bestaat echter nog een categorie, waarvan
tot nog toe slechts hoogst zelden gebruik is ge
maakt en die toch groote diensten zou kunnen
bewijzen, nl. de scheepskanonnen. Het scheeps-
kanon wordt alleen gebruikt om zeer zware pro
jectielen op groote afstanden te werpen, terwijl
hun doordringingskracht dan nog van dien aard
moet zijn, dat zij. geblindeerde stalen platen kun
nen doorboren. De aanvangssnelheid van het
projectiel van een scheepskanon bedraagt 800 k
900 meter in de seconde, terwijl de snelheid van
den granaat van het gewone veldgeschut slechts
een aanvangssnelheid heeft van 520 meter per
seconde. Marinegeschut van 30 centimeter kali
ber, dat onder een hoek van minder dan 20 gr.
vuurt, zendt een projectiel van 450 K.G. 16 a 20
kilometer weg, terwijl de zuiverheid buitengewoon
blijft Een dergelijk kanon kan zeer goed te land
gebruikt worden. Er zal echter een speciaal affuit
moeten gebouwd worden, dat het mogelijk maakt
het kanon onder een hoek van 40 gr. te richten,
in welk geval een granaat 35 kilometer ver kan
worden geschoten. Ditzelfde hebben de Duit-
schers gedaan, om Duinkerken te bombardeeren.
Zij hebben daartoe een scheepskanon van 381
mM. gebruikt, geplaatst op een platform, op
welke wijze zij 38 K.M. ver konden schieten.
De wereldoorlog en de huwelijksadvertentie.
OORLOGS-ALLERLEI.
Naar den roman van W. COLLINS.
(Uit het Engelsch).
Zij vervolgde haar verfhaal weer; tooh aar-
^eikte, tot z« haar tiende jaar verbazing niet kon onderdrukken. niet schelen, zoolang...." om j,are jippen 01i trok zij met een gevoel
,JDe hi i d beware mij!" riep zij uit, „wat „Stil, stil!" viel juffrouw Beckover hem jvan verlichting haar japon strak over hare
meen ge «mr. model Wat heeft^dat met uwe m de rede; „maak niet zoo'n leven, ter wille knieën.
zoudt liem j „Gij hebt my van mijn grootsten angst
..artoe dient 'bevrijd en ik kan weer voor de eerste maal,
Imaakt over sedert ik u zag, vrij ademhalen. O, gij ziet
oprijzende en met den voet stampende, want hetgeen ik voor uwe zuster gedtan heb? [er zoo barsch uit; maar gij hebt toch eeni
de dankbaarheid had zijn gemoed en zijn li- Iedereen zou voor haar gedaan heb'bert wat 'gevoel evenals wij allen. Praat nu zooveel
Jörtuiging htero T- Maar Sb"™
le woorden die zooeven door
haagt, en...."
„Waartoe zou het dienen?" vroeg hij som-
her. „Gij weet niet wat ik weten wilde. Ik
ben teruggekomen om den man to vinden*
aan wien dit eens behoorde (hij haalde de
vlok haar weder uit zijn zak) en gij kuejt
mij niet helpen. Eerst geloofde ik het niet,
toen gij het zeidet, maar nu wel."
hAARLEMSCME COURANT
Als lid van de R. K. Vereeniging tot Wijk
verpleging ontvingen .we dezer dagen het
vijfde jaarverslag. De nuttige en zegenrijke
arbeid dezer onmisbare instelling wordt hier
ter plaatse oprecht gewaardeerd. Zeer duide
lijk blijkt dit uit het feit, dat niettegenstaande
de'drukkende tijdsomstandigheden waaronder
ook onze gemeente gebukt gaat, toch een ieder,
zoowel arbeiders als zij die ruimer met aard-
sche goederen zijn gezegend, de hun aange o-
den kwitantie in 1914 hebben voldaan. i
een gelukkig verschijnsel. Immers see
het bestuur-in staat op den ingeslagen weg
voort te gaan. Ala een der voornaamste oor
zaken dezer algemeena belangstelling mag
voorzeker genoemd worden: de belanglooze
ijver der Eerwaarde Zusters, die hun moeilijke
taak verrichten met een toewijding en ijver,
hoven allen lof verheven. Op finantieel gebied
ging de vereeniging in haar laatste boekjaar
weer vooruit. Een batig saldo viel to boeken
van ruim veertig gulden terwijl in 't vorige
jaar de uitgaven ruim honderdvijftig gulden
hooger waren dan de inkomsten. Hierdoor
wordt natuurlijk de reservekas weer g-rooter,
wat aan inrichting en werkzaamheden en
goede kan komen.
Onbegrijpelijk komt "t on3 voor dat er toch
nog gevonden worden, die vo-or hun lidmaat
schap bedankten. Door de propaganda echter,
welke als vanzelf van zoo'n nuttige vereeniging
uitgaat, alsmede door den ijver van den bode
den heer O. de Koning, bleef het evenwicht
behouden en bleven de ontvangsten op het.
oude peil. Ü6 linnenkast dezer instelling voor
ziet in een groote behoefte; getuige het ruime
gebruik, dat er van gemaakt wordt. Vanwege
het „Magazijn de Zon" werd de voorraad door
schenking van een negen lakens en sloopen,
wederom aangevuld. Een voorbeeld dat we ter
navolging aanbevelen.
Een- hoogst nuttige uitbreiding heeft deze
vereeniging te boeken inzake haren arbeid.
Op voorstel toch van de afdeeling Lisse van
het „Groene Kruis," welke plaatselijk optreedt
nis afdeeling. van de Provinoiale Zuid-Hol-
landsche Vereeniging tot pestrijding der Tu
berculose, volgde een der Eerwaarde zusters,
met goedvinden van het bestuur der R. K. Ver
eeniging, te Rotterdam en te Leiden een cursus
als huisbezoekster (Enquêtrice). In 't vervolg
zullen dus ook de R. K. Tuberculoselijders ge
nieten van de voordeelen geschonken door de
Centrale Vereeniging tot Bestrijding der Tu
berculose. Bovendien is hierdoor weder blijk
gegeven van do goede samenwerking met het
Groene Kruis en is 't ook een plicht deze zus-
tervereeniging krachtig finantieel te steunen.
Als bewijs van de reusachtige werkzaamhe
den welke de twee wijkzusters hebben te ver
richten diene het feit, dat circa vierduizend
bezoeken bij zieken werden afgelegd, dat ia elf
per dag. Hierbij dient niet vergeten te worden
dat deze bezoeken steeds te voet worden, afge-
legd.
Bovendien werden ook circa vierduizend
behandelingen in 't wijklokaal verricht aan
Vjiim. vijfhonderd personen. Dit zijn cijfers
i'.'eike voor zich zelf spreken en het onmisbare
v»n een dergelijke instelling zeer duidelijk
Paar voren brengen.
IVij spreken daarom de hoop uit en durven
vertrouwen dat de gaven ruimschoots blijven
toevloeien, opdat het bestuur in. staat zal blij
ven, het werk der vereeniging, niet alleen
voort te zetten maar zoo ruim mogelijk uit te
breiden om alzoo onder God's onmisbaren zegen
te blijven, arbeiden tot heil van onze lijdende
plaatsgenooten.
Over nuttige instellingen sprekende of lie
ver; sohrijvende, willen we en-passant nog
lijzen op een even nuttige instelling, doch ge-
heel van anderen aard, namelijk op de leesbi
bliotheek der R. K, Kiesvereeniging, welke op
Zondag 10 October weer zal worden geopend.
Een reuzenvoorraad, meer dan duizend boe
ken, is daar aanwezig. De. bibliotheek is even-
als verleden jaar weder gevestigd in een der
bovenzalen van de „Kleine Vereeniging". Met
een der bestuursleden hebben we een kijkje ge
nomen in deze bibliotheekzaal. Nieuwsgierig
als krantenmenschen steeeds sijn lieten wij ons
een en ander uitleggen over de uitgifte en
ruiling der boeken; het reataureeren enz. Ons
oog viel al dadelijk op een berg oud papier.
Een zeer groot aantal boeken waren juist in
de afgeloopen week voorzien van nieuwe om
slagen en nummers, ©en werkje, dat geheel be
langloos wordt verricht door den heer H. J.
Promes, bestuurslid der R. K. Kiesvereeniging.
Onze zegsman vond 't echter zoo jammer, dat
deze arbeid zoo slecht wordt gewaardeerd. Hoe
vaak toch gebeurt het, dat boeken, welke er
punctueel uitzien bij de afgifte, wanneer ze
worden teruggebracht er gehavend en vies uit
zien, zoodat men ze niet meer ter lezing durft
uitgeven. Voornamelijk gebeurt dit met groote
boekwerken, als de Katholieke Illustratie en
andere geïllustreerde werken. Hieruit re
meu de gevolgtrekking dat die boeken te veel
aan kinderen worden in handen gegeven. Hier
tegen kunnen de ouderen toch wel eenigzms
zorg dragen. Zeer zeker is 't ook gewenscht dat
de boeken op tijd worden terugbezorgd wat ook
nog al eens te wensbhen overlaat.
Thans toch, aldus onze zegsman, zijn alle
boeken van het vorige leesseizoen nog niet eens
teruggebracht, terwijl er ook verscheidenen
door den heer Pr. zelf moesten worden terugge
haald. Zie, dat is niet correct 1 Medewerking is
er noodig. Niet voor hun pleizier zitten een
paar menschen gedurende de maanden Octo
berMaart in de bibliotheek om het leesgrage
publiek te voldoen. Ook voor een riehtige wer
king zorge men er voor, nimmer te vergeten
den boekenhalers een cent mee te geven, zon
der welke geen boeken mogen worden af
gegeven. Hiertegen wordt nog al eens een
enkele maal gezondigd, zooals men ons zeide.
Een kleine verandering, welke tevens een ver
betering is, is er te boekenIn 't vorige seizoen
was de zitting eiken Zondagnamiddag van 3
tot 4 uur; thans is dit bepaald van half 4 tot
half 5, zoodat men op z'n gemak eerst de Ves
pers kan bijwonen.
Wanneer men onze opmerkingen eens goed
ter harte wilde nemen, zou dit de instellingen
op bijzondere wijze tén goede komen.
OPMERKER.
Wat voor 'n voortzetting van den strijd
noodig is.
De „Times" zegt naar aanleiding van d© ver
wachtingen, opgewekt door de overwinning in
1' rankrijk, dat een woord van waarschuwing
mag worden gesproken, tot hen, die nu spoe
dige resultaten willen. Eon groot strategisch
plan vraagt immer tijd om te kunnen worden
uitgewerkt. Het nam drie maanden om van
von Mackensen's eersten aanval op de Dunajeo
te komen tot den val van Warschau. En deze
drie maanden zagen nog tijdelijke tegenslagen,
zooals die bij de Dnjestr, do Pjeprz, en bij
Lublin.
Een groote beweging is begonnen, maar op
zijn gunstigst kan die slechts langzaam voort
gaan en het is zeer noodig, haar met gezond
verstand t© beoordeelen.
Wij hebben, zegt de Times, niet alleen over
winningen te behalen, maar daarmede voort te
gaan en dit zal een gduclit© 6n herhaalde in
spanning eischen; een groot aantal manschap
pen zal noodig zijn om de zware verliezen aan
te vullen en voorts oen gestadige aanvoer van
munitia Do gansohe natie j8 de gch^t, wei-
kor speerpunt het leger is, en ;nd;ell de schackt
niet sterk is, zal de gehard© ©taalpunt geen
uitwerking hebben.
Recruteu-werving in Engeland.
Een groote reklametocbt. voor de werving
van recruten zal inoi'gen> Zaterdag, te Londen
plaats hebben.
Vijf troepenkolonnes millea door verschillende
deelen van do metropool trekken. Zij zullen ver
gezeld worden door muziekcorpsen van ver
schillende regimenten. Op geschikte plaatsen
zal halt worden gemaakt en zullen redevoerin
gen worden gehouden. Reoruten, die gehoor
geven aan den oproep, zullen zioh terstond bij
den optooht voegen, mot de kolonne'a medemar-
oheeren en naderhand naar de depots gaan om
gekeurd to worden. De Times hoopt, dat het
prikkelend nieuws uit Frankrijk zal medewer
ken om dezen tocht tot een groot succes te
maken. Ieder regiment, waarvan mannen aan
den tocht deelnemen, is vertegenwoordigd aan
het front. Iedere kolonne zal een 1000 of 1200
man bevatten. Honderden officieren, die do
recruten drillen, zullen gereed staan om het
bevel te nemen over de mannen, die besluiten
te teekenen.
De artillerie in de moderne oorlogsvoering.
Niet om zich een grap te veroorloven heeft
een advocaat te Breslau do kwestie onderzocht
op welko wijze de oorlog zijn invloed heeft
doen gelden op de huwelijks-advertenties in de
I/uitsche bladen. Deze soort van advertentie
is reeds lang niet meer „een ongebruikelijke
weg" om tot een huwelijk te komen. Zij biedt
thans velen, die eenzaam leven, de eenige
maffelyfrïieid oen g-eschikten iiuwelylcs-partner
te vinden. Dat do oorlog het aantal huwelijk
zoekenden, vooral van het mannelijk geslacht,
zeer zou doen verminderen, was te voorzien.
Interessant is het na te gaan hoe sterk deze be>-
perking is en in hoeverre ook het vrouwelijk
geslacht het aanbod verminderde. De advocaat
uit Breslau heeft de resultaten van zijn onder
zoek gepubliceerd in het tijdschrift „Neue
Generation". Hij nam drie Zondagochtend
bladen waarin bij voorkeur huwelijks-an
nonces gepubliceerd worden van een beken
de krant. Een nummer van November 1913, en
een van Januari 1915, en een van Maart 1915.
In het vredes-nummer waren 467 huwelijks
advertenties, in de oorlogsnummers 131, slechts
28 procent dus van de „vredessterkte.".
De mannelijke zoekenden verminderden van 271
tot 69, dus tot 30 prooent, de vrouwelijke van
196 tot 52, dus tot 26,5 procent.
De leeftijd van de huwelijks-candidaten hooft
de volgende veranderingen getoond. In vredes
tijd waren 19 proeent van 20 tot 30 jaar,
tijdens den oorlog slechts 9 prooent. 49 procent
waren in vredestijden 30 procent tijdens den
oorlog tusschen de 30 en 40 jaar. Daarentegen
was het percentage tusschen 40 tot 50 jaar in
vredestijd slechts 13,5, tijdens den oorlog 25.
En het percentagè van mannen boven de 50
jaar steeg van 2,5 tot 13.
De oorlog heeft de oudere heeren lust in het
huwelijk doen krijgen I
OP LUISTERPOST.
Aan den Berliner Lokalanzeiger ontleenen
wij het volgende verhaal: „Dat er luisterposten
zijn moeten, daarover waren wij het allen eens.
Maar enkelen onzer waren de overtuiging toe
gedaan, dat het absoluut niet noodig was, dat
deze posten zoo ver van de eigen stellingen
lagen. Doch de posten waren er nu eenmaal en
wij moesten ze bezetten. Daar liet punt,
MK—BPMMQKaaMfi—n»a
paald als onze luisterpoet 800 meter voor onze
«loopgraaf lag en alleen te bereiken was dooï
draadhindernissen, hers en dwers over weide,
veld- en bremstruiken, kwamen wü slechts
langzaam vooruit. Vooral, omdat de vijand
raketten liet opstijgen en wij dan, volgens voor
schrift, onmiddellijk op den grond moesten
gaan liggen. Niettegenstaande men alleen
maar behoeft te blijven staan in het schijnsel
der raketten, om niet gezien te worden.
De mannen, die wij aflostten, meldden, dat er
niets bijzonders gebeurd was. Wij gingen in
een gat in den grond liggen en begonnen on
zen dienst, die hierin bestaat, dat wy zelf geen
geluid geven en letten op vreemde geluiden.
Om dan onmiddellijk handelend op te treden.
Voor ons luistergat, ongeveer op twintig
meter -afstand, liep bet M-kanaal. Onze oever
was volkomen kaal, de andere oever, door de
vijandelijke luisterposten bezet, begroeid met
wilken en hazelnootstruiken. Over het smalle
kanaal liep een primitief bruggetje, dat.voor
al in donkere naebten door de luisterpatrouil
les gebruikt werd om de overzijde te bereiken.
De nacht was buitengewoon stil. De rust
werd niet eens verstoord door het gebruikelijke
kanongedonder uit de richting van Y. Slechte
af en toe schreeuwde een vogel of klonk uit
de verte het rollen van een Fransche auto.
Langzamerhand wennen oog en oor aan de
duisternis en stilte en zien en hooren wij too-
neelen en geluiden, die te voren niet waarge
nomen konden worden.
Aan den overkant schijnt zich een groot dier
te bewegen. Maar.een dier kan niet vloe
ken. Heel duidelijk hoor ik het. En dan een
schaduw en nog een.
De kameraden hebben het ook gehoord en
zonder iets te zeggen, alleen door handbewe
gingen, spreken wy af, wat wij te doen hebben.
Wy grijpen naar de handgranaten en wachten
op den vijand. Wij kunnen wel raden, wat hjj
in zijn schild voert. Sedert wij hier liggen,
heeft hij gemerkt, dat het onschadelijk maken
van patrouilles onze specialiteit is. Zijn pa
trouilles wagen het dus niet meer over het
bruggetje te gaan, doch trachten in .bootjes
over het water te komen. Wij hebben ons luis
tergat verlaten, het geweer om den hals gehan
gen, in de linkerhand een granaat, in de rech
ter twee granaten genomen en gaan kruipend
naar den oever.
Aan den overkant hoorden wij zacht roepen:
„Allons!" Zes man in het kleine bootje, kwa
men zij spookachtig zachtjes nader. Wy twijfel
den er geen oogenblik aan, dat zy het gemunt
hadden op onzen luisterpost om wraak te
nemen, omdat wy in den vorigen nacht een o£-
ficierspatrouïlle hadden afgemaakt
Het spookschip was nog drie meter onge
veer van den oever. Toen floot een der onzen,
drie Duitsche handgranaten suisden in het
bootje, dan nog eens drie en weer drie, alles
bliksemsnel.
De boot vloog niet aan stukken, hetgeen wij
vermoed hadden. In rook en vlammen gehuld
kenterde het en vyf lichamen dreven bewe
gingloos op het water. De zesde was niet t«
zien.
Snel kropen wij terug in onze granaattrech
ter en nauwelijks waren we er aangekomen of
de projectielen van een Fransch machinege
weer floten over onze hoofden. Na toen minu
ten hield het schieten op."
IN DE HOOGSTE DEEVEN.
Uit Tirol wordt aan het Berliner Tageblatt
geschreven
Een driehoekige witte kalkrots steekt zijn
scherpe kanten uit boven het hoogland. Van
alle zijden kan men de rots goed zien, van be
neden uit het zonnige dal, van boven, waar nog
hooger een plateau is. Van eiken berg ver in het
rond ziet men dezen rotstop en wie op de rots
geklauterd is, overziet een groot gedeelte van
het Tiroolsche land- Daarop had op dezen
scherpen top een klein groepje dappere solda
ten post gevat, met schaar-verrekijker en an
dere kykera. Langs een der kanten van dez»
rots kon men haar vry gemakkelijk beklim
men, maar ergens op een berg had de vijand
kanonnen geplaatst en bestreek daarmede
dezen gemakkelijken weg. Niemand kon daar
langs. De andere zijde van de rota was een
loodrechte wand. Geen Italiaansche shrap-
nell kon hem bereiken. En dus moest dagelijks
langs dozen loodrechtenwand alles naar boven
gebracht worden, water en ammunitie voor da
Oostenryksche soldaten. En dikwijls moest men
gewonden langs dezen zelfden onmogelijken
weg naar beneden transporteeren. De Italiaan
Elj tfilltPTIift* mnnr Hnocn* WA.
6j0 la de rede. Hij luisterde aandachtig en
n 'laar steeds aandachtig gade; hij sprak
hw' bewoog zich een paar malen slechts
de krampachtig op, toen zij hem uouiuoou.D~
£®ro? W,e^e Mary op Ihuar sterfbed haar ongeluk gedaan
juffrouw Beckover waren gesproken, hadden „Gij waart het, die Mary bijstondt, toen er
met de minfite uitweiking op hem). niemand in de wereld was, die voor haar
„Ik denk dat gij wel alles weet wat de heer kon zorgen. Zij was altijdvaders lieveling
•ylyth voor haar gedaan Ti'ooft, ver volgde maar vader was toen met in staat liaar
de goede vrouw „en gij weet ook zeker te helpen; en ik was ver, ver weg aan de
j® Welke .wijze zij haar gehoor verloren overzijde van den oceaan en ik kou ook niets
weten behoeft toch zeker niet van mij t.e voor haar (loeit. Maar nu ben ik' weer in
Hij s? da* £0heurd is?" het land, en zoo gij wn end en hebt, hetzij, in
slaan, j °P deze vraag geen acht te het noorden, of in het zuiden, in het oosten
- heelu van die verlaten jonge °f in het westen, en die door eenig geld ge-
op den groeten weg zat, lukkiger zouden zijn. dan staat het mijne
uitgeteerd zond<J
vrouw, die" ai}*561'1 van die verlaten jonge of in het westen, en die door eenig geld ge-
rigen toestand zij verkecrdel Hien
de zii en gaf hem zyn portefeuille terug,
„hier hebt ge uw geld; ik benu dankbaar
voor uw aanbod. Berg het maar weder in
uw zak. Wij verdienen gald genoeg
om het hoofd boven waker tek ouden en ver
langen niets meer. Beig het weder in uw
zak en dan zal ik zoo stoutmoedig wezen u
om iete anders te vragen.^
„Waarom danï vroeg hy, haar nieuwsgie
rig aanziende.
dankbaarheid voor
Mary niet van den heer Blyth af te nemen.
T--' eA- toen hu1"1 'uv,m uog altijd v»or I (Hij wierp zijn portefeuille met bankpa-Kom, heiooi niy dat nu?"
- hetro r.®prak. was de pier in juffrouw Bcekover's sdhoot). „Hn»1' k ,f ef no°it aan gedacht haar weg te
n had611; aan Mary in hebt gij mijn beide handen er op, dat ik u neme antwoordde hij. „Waar zon ik haar
e aandoening- die volstrekt niet er mede wil beleedigen." Toon j oren gen? \yat ]-an
een alleen zwervend oud
hoop ten pr°or etopd Ihom no^altyd voor (Hij wierp zijn portefeuille met bankpa-|Kcm, beloof dat
k, was de pi
i Mary in kt
liaJ, herhaalde. Toen juffrouw zich geheel van hom had meester gemaakt, stapte hij de kleine kamer door, de omsla-Jman voor haar doen? Wanneer zij gelukkig
wa*,tov\er zoover met haar verhaal gekomen
zente '(gde zjj er niet veel meer bij, maar
fanj.e Vu.1!6 ten slotte: „Ik zorgde voor het
ik deei. ht, zooals ik haar beloofd had,
t 'x rrnuA wnorrlpR x daKt, foicipie jüij cie KitJiuü üamei uuuij TT- I UI Litmr uoenï wamieer zy ijtJiiLiiiitiij
en waaraan hij in ij ot luffrouw sen van zijn jas op en neder slaande. „Hier is waar zij thans woont laat haar dan
Beckover trachtte lucni te geven. 7,yn mijn tv.-o© hamien, dio tegen den beste blijven waar zij is."
„Is er ook iemand onder uwe kennissen kunnen opwerken. Maar geel 'hun wat om i God zeneno u voor dia woordenl" rien
wien een weinig geld goed zou doen t vroeg iets voor u te doen; dat is alles. Geef hun 'juffrouw Beckover hartstochtelijk uit, en
hm -,T—-t* -v.—Tl "V" Plotseling, zoo kortaf en ruw, dat zy har© iets om te doen of te bedenken, het kan mii voor de eeifte maal speelde er een glimlach
rit 6tond re6ds te vo
„Ik ben u erkentelijk voor die woorden*
ofschoon gij het wel wat beleefder hadt kun>
nen zeggen."
„Zijn naam wae Arthur Carr. Hebt art
nooit van iemand gehoord* die dien naam
gekend heeft?"
„Neon nooit thans is het de eerste maai.
„Misschien kent de schilder hem, ver
volgde Mat, meer tot zichzelven sprekend»'
dan tot juffrouw Beckover. ^Ik moet nu te«
rugkeeren en mijn kans bij den schilder wa->
ffon 99
„Schilder?" herhaalde juffrouw Beckover.
„Schilder? Gij meent tooh den heer Blyth
niet?"
„Wel zeker, meen ik hem."
„Maar waar kunt gij in 's hemelsnaam aan
denken? Hoe zou de heer Blyth er meer van
weten dan ik? Hij zag Mary voor het eeret
op haar tiende jaar; en hij weet niets andera
van haar moeder, dan wat ik hem verteld
heb."
Deze woorden schenen Mat te verbazen»
■ro ai «cinveu «o zyn ju- icuereen zou voor maar geciaan ncDDen waigov oei evenais wy tuien. ri»«i, nu awvwi «w ww.--";
chaam m gespannen toestand gebracht. iik 'deedgjd&.erij gezien had in welk een treu-ials gij maar wilt. Vraag mij alles watjibe-jfip. dezen uitslag had hy zich al.
