pe mülob
Gevaarlijke Vrienden.
P. J. JAHSSEN,
HisiegpaBïfj h. Warmoesstr.
BRIEVEN UIT DUITSCHLAND.
BINNENLAND
Kg triumt vao
FEUikLE'üON
OORLOGSDAGEN.
BERLIJN, 23 Oct. 1915.
Nu is Duitedhland met zijn. bondgenooten
waarlijk de belegerde vesting
waarvan zijn vijanden droomden, doeh een
vesting, zoo uitgestrekt, dat zybaast de helft
van een werelddeel omvat. Van bet strand
der Noordzee tot aan de Zwiteersche grens,
dan van het Stilfser Joch tot aan de Adria-
tilcbe zee, van de Oostzee naar bet Zuiden,
en niet zoo heel ver meer van de Egeïsche
zee.... dat is bet steeds nog zicb vergroo-
tend vestingsgebied dat de anderen hepen;
daar geen militaire macht de levende mu
ren er omheen doorbreken kan, door hongers
nood te verslaan.
Een en een kwart jaar voert DuitscMand
dezen reuzenstrijd. In dien tijd is het dui
delijk geworden dat bet, zij bet ook door
het invoeren van eenige veranderingen in
zijn levenswijze, voor onbeperkten tijd vol
houden kan. De nieuwe aardappeloogst was
meer dan bevredigend. De broodkaarten, ^een
regeling die bijzonder goede resultaten bad
omdat van een centrale uit een gelijke Iijk©
verdeeling der voorraden over het ganscne
rijk plaats vond, gingen de verkwisting te
gen, en in bet tweede oorlogsjaar ton bet
systeem der zoogenaamde suppletoire brood
kaart ingevoerd worden, waardoor aan elk
die door uithuizigheid meer op broodver-
brnik aangewezen is,, een pond wekelijks
meer kan worden toegestaan.
Voor de andere noodzakelijke levensmid
delen: vleesch, eieren, melk en boter wordt
nog niet door een centrale instantie voor
gelijkmatige verdeeling gezorgd en zoo kon
Ret gebeuren, dat in Berlijn scliaarscbte
heerscht, terwijl in andere gemeenten over
vloed of tenminste rijkelijk voorraad te vin
den ie. Het gaat wel niet aan van gebrek
te spreken, wanneer enm, zooals wij
hier de vorige week voor een pond!
boter dxie marken moesten betalen,
terwijl een betere kwaliteit in Zuid-Duitsch-
land, doeh ook in een gedeelte van West-
falen en in Sleeswijk-Holstein slechts een
mark tachtig kost En wanneer de melk in
Berlijn in prijs stijgt zoodat een verbod uit
gevaardigd werd melk te gebruiken voor
allerhande fabrikaties en tot de invoering
van melk kaarten besloten ie om kinderen
en zieken een voldoende quantum voor do
toekomst te waarborgen, zoo ligt dit gedeel
telijk aan het feit, dat Berlijn speciaal te
weinig veevoeder krijgt. Kortom, wij heb
ben in de afgeloopen weken steeds meer in
gezien dat de hoofdstad des njks bet stief
kind der le vensmi dd el en v er zorgi ng werd.
zoodra de handel na het vaststellen van
maximumprijzen door de autoriteiten bier
dezelfde duitjes niet meer kon verdienen.
Slechts een monopolie van het rijk, evenals
dit voor het graan geschiedde, kan hierin
verandering brengen. Te beginnen met de
volgende week zijn ook beperkingen in bet
vleesch verb ruik, namelijk twee vleeschlooze
dagen en bovendien nog een dag waarop in
de restauraties noch boter, noch braadvet
voor bet toebereiden van vleesch gebruikt
mag worden, te wachten. In Oostenrijk be
staat deze maatregel reeds sinds eenige
maanden, wij hoorden ervan in Dresden, dat
niet zoo heel ver van de Oostenrijksebe grens
ligt en in Mittenwald in Beieren, dat er
maar een half uurtje vandaan is. De maat
regel kan alleen effect hebben in de restau
rants, in publieke eetgelegenbedcn dus, want
de bevolking kan zich natuurlijk, zooals het
bijvoorbeeld in ons land grootendeels ge
schiedt, best voor twee dagen van vleesch
voorzien. Doch niet ten onrechte vermoedt
de regeering dat in de restaurants, weer de
prijzen immers al gelijken tred hebben
gebonden met de dunrte der levensmiddelen,
aan bet noodige sparen veel minder gedacht
wordt dan in particuliere huishoudens.
Vleesehresten, yet van sausen, worden er
verdaan en dit is niet onbelangrijk bij het
teer groote aantal menschen, die dagelijks
in Berlijn buitensbuis eten. Ook hier zou
het doei natuurlijk nog volledig bereikt
worden door een staatsmonopolie, dat tot
aan de wortelen van den handel, tot den
producent toe, ingrijpt.
Er is reeds van een isolement van Berlijn
gesproken en hieruit zoowel als uit de korte
aanduidingen, die Ik gaf, moge blijken, dat
de toestand der levensmiddelenverzorgLug in
Berlijn niet verward moet worden met den
toestand in het Duitsche rijk. Dat hij in
vele andere steden beter is dan hier. zag
ik in vele groote en kleine plaatsen die ik
bezocht. Men moet echter toegeven, dat de
regeling, hier kampend tegen speculanten die
hun schaapjes op het droge willen brengen,
bij de gecompliceerde toestanden van de vele
autonome gemeenten die tezamen weer Groot-
Berlijn vormen, bijzonder lastig is. Een op
luchting was het voor de bekwaarda wereld
stads-gemoederen, toen zij op het oogenblik
dat de boterduurta zich op de merkwaardigste
wijze uitte (ze kostte namelijk in een winkel
60 penning meer dan in een andere) plot»
seling bemerkten dat in Berlijn ae be
legeringstoestand heerscht. Als een bliksem
straal voer de verordening van het militaire
oberkommando in den helderen hemel der
speculantende boter wordt voor dien en
dien prijs verkocht en wel van stonde afl
Wat het vleesch betreft: varkensvleesch
is werkelijk haast een luxevoorwerp gewor
den. Doch zoolang de stad haar goedkoop©
vleeschhallen met voorraden vulr, zoolang
men om slechts eenige prijzen te no8inen,
in de groote warenhuizen goed kalfsvlee3ch
voor 1 mark 30 per pond, versche ossen-
tong voor 1 mark 10 het pond en goed
koop© visch van allerlei soort kan krijgen,
kan men, al is er ook veel tijd en geduldi
voor noodig daar te koopen, niet van vleesch-
nood spreken. Beschouwt men de reeds ge
troffen maatregelen eji die ongetwijfeld nog
komen zullen als het uitstrekken der orga
nisatie over een gebied waarop men zoolang
het ging het vrije spel der krachten niet
beteugelen wilde, dan doet men zeker het
wijst. Maar zijn wij nu nog ver vaa het
staatssocialisme af?
Bewonderenswaardig ls manier waarop
men zich alweer assimileert en de anderen,
armen, onervarenen, onverstandigen, tracht
bij dit aanpassingsproces t© helpen. Als padde
stoelen schieten de cttrsusscn op, waar nrac-
tisch© husvrouiwen de 'moeders uit bet "volk
leeren hoe zij onder d© veranderd© tijds
omstandigheden hun kirftleren toch voldoende
voeden kunnen. Surrogaten van allerlei aard
worden aangewend. Tentoonstellingen wor
den gehouden die onder den naam „oorlogs
noodhulp" alles demonstree-ren wat in het
huishouden op het gebied van voedings- en
verlichtingswezen thans doelmatig is. Ook dit
is organisatie, een deel van het geheel, dat
dezen oor og ook In Duitschland zelf tot de
meest imposante prestatie maakt die men be
leven kan. A».
LAKLEER voor PASSES-
HOEDEN kost bij ons maat*
59 CEÜT PER EL.
TELEF. 2610.
HAARLEM.
DE STRIJD IN SERVIE.
Dr. Stephan Steiner meldt aan den Ber
liner Lokal Anz. uit het Duitsche hoofd
kwartier in Servië d.d. 20 October, de vol
gend© bijzonderheden over den opmarseh der
Duitschers in Servië
Sedert de dagen van den zoo gelukkig vol
brachten overtocht over den Donau zijn de
Duitsche voorwaartsdringende troepen voort
durend in gevecht. De door don snellen over
tocht blijkbaar overrompelde Serviërs heb
ben geen tijd gehad hun troepen, die juist
anders gegroepeerd werden, snel op de twee
de strategische linie te verzamelen ©n kon
den den omtrekkenden aanval "bij Posarewats
niet met voldoend© strijdkrachten tegenhou
den. De kracht van deze stelling kwam daar
om niet tot haar recht ©n zij werd daarom
tegen het oorspronkelijk plan in door de
Serviërs spoedig ontruimd, wat in het land
algemeene ontsteltenis wekte. De hoofdlijn
van den opmarseh is natuurlijk het Morawa-
dal, de levensader van Servië en heeft van
Semendria uit plaats langs den hoofdweg
Semendria—-Kragoejewats, waar de aanval in
het bergland van do Podoenawlje-bergreeks
slechts stap voor stap vooruitkomt, daar het
terrein zeer moeilijk is en men rekening moet
houden met het parallelle offensief der Oos
tenrijkers, die meer westelijk in hetzelfde
bergland tegen het gros van het Servische
leger in bloedige worsteling terrein winnen.
Een andere aanvalscolonne marcheert uit
Posarcwats tegen Swilanats en de andere bij
ri?.mrawate> zicli buigende straatweg in de
rniste©SKMatsi- Deze colonne vecht in het
herrrïe ln??ebied van Beksotmlawa-ge-
loo- gevoerdrenRrvrdt 6011 typisch© ber?,00,r'
beden van den door moeilijk
en door den taaien wil I°°r dö?
viërs zeer langzaam ^ta!1(i Jan de Ser"
reeds oonstateeren, dat di ïl Men kan nu
zich zeer goed aangepast troepen
ongewone moeilijkheden. Vooiil!1 aan de
uit Beieren en - uit de Mark w troepen
wonen onder
da moeilijkste omstandigheden wonderen van
volharding en dapperheid. Het terrein is door
de Serviërs overal tot verdediging ingericht
en de ©ene linie na de andere ligt in het
gekloofde terrein, waar het gebrek aan paral
lelle verbindingen de opdringende troepen tot
de grootste voorzichtigheid noodzaken. Bij
zonder hevig waren de gevechten in de laat
ste dagen om da hoogten bij ML Zrntae en
Bosewats, die men ten slotte den vijand, die
uiterst taai en dapper vocht, kon ontruk
ken. Ofschoon dit offensief natuurlijk één
groote operatie vaa alle 'daaraan deelnemen
de troepen vormt en men al de gevechten
tezamen als een grooten slag moet beschou
wen, valt deze slag uitéén in tallooze kleine,
blijkbaar volkomen van elkaar afhankelijke
gevechten. Dit is het typische karakter van
den bergoorlog en het stelt reeds wegens de
moeilijkheid van het overzicht en heit steeds
dreigende gevaar van verrassingen, uiterst
groote eischen aan de opmerkzaamheid van
de aanvoerders. ;Tot nu toe heeft men d©
moeilijkheden voortdurend overwonnen en de
samenwerking tusschen de Duitsche en Oos-
tenrijksohe legers is voorbeeldig. Al bieden
de Serviërs nog geduchten tegenstand, de
Duitsohers hebben tot nu toe oorlogsgeluk
gehad. De Serviërs vechten in heel kieine
afdeelingen, wat in den aard van de verde
digingsoorlog in het gebergte ligt Dagelijks
echter zien wij kleine - troepen gevangenen,
die in het algemeen een heel goeden indruk
maken. De troepen-eenheden zijn volkomen
door elkaar geloopen. De eerste, tweede en
derde ban vechten door elkander. De bewa
pening Is over het algemeen goed. De tweede
ban heeft vaak Turkscke geweren, die in
den vorigen Balkanoorlog buitgemaakt zijn.
De uniformen zijn verschillend. De derde ban
heeft in het geheel geen uniform en draagt de
nationale Servische kleeding. De jassen van
de linietroepen zijn gedeeltelijk van Russi-
schen, gedeeltelijk van Engelschen oorsprong
en dit uiterlijke verschil geeft den Servi-
schen troepen het aanzien van een samen
geraapte massa. Over het geheel weigeren
de gevangenen elke mededeeling, maar eeni
ge officieren vertelden belangwekkende bij
zonderheden over, den hinnenlandschen po-
litieken toestand. -
Do vliegerdienst van de Serviërs heeft ge
heel tekort geschoten, ofschoon er veel Fran-
sche vliegtuigen en vliegers waren.
Een werkelijk succes van den strijd zal
eerst dan blijken, als de strategische druk
van de uit verschillende richtingen opdrin
gende Duitschers, Oostenrijkers en Bulgaren
tengevolge van het verkorten der verschil
lende afstanden, ook tactisch merkbaar wordt.
DE SERVISCHE VESTING
DRIEHOEK.
De corresp. van Heer und Politiek schrijft:
Door het opdringen van de Bulgareu in
westelijke richting krijgt een eigenaardige
stelling van de Serviërs beteekenis, een stel
ling zooals wij ook in den oorlog tegen
Rusland herhaaldelijk aangetroffen hebben.
Het is een versterkt gebied, dat door den
driehoek van de vestingen Zajezar—Nisj—-
Pirot gevormd wordt. Reeds in den oorlog
van Bulgarije tegen Servië in 1885 was het
gebied Zajezar—Pirot met de rugdekking
Nisj het tooneel van het zegevierend voor-
waartsdringen van het Bulgaarsche leger.
Ook thans wordt reeds medegedeeld, dat de
rechtervleugel de vesting Zajezar reeds ge
naderd is eïï dat de linkervleugel van het
Bulgaarsche leger zfeh in de richting van
Pirot voortbeweegt. De aanval is dus gericht
tegen de open ruimte, die één zijde van dén
driehoek vormt. Het eerste Bulgaarsche leger
heeft de passen tusschen Belogradsjik en
Knjasjewats in bezit genomen. Knjasjewats
vormt een tusschenstelling op het versterkt©
front NisjZajezar, die de noordwestelijke
zijde van den driehoek vormt. Belogradsjik
1 ligt ten Oosten van Knjasjwats en ongeveer
halfweg ten Oosten van de lijn Zajezar—
Pirot. Belogradsjik is door een weg zoowel
'met Pirot als met Nisj verbonden. 'Terwijl
Nisj de meest westelijk gelegen vesting, een
grooten omvang heeft, zijn de beide andere
niet zoo goed aangelegd, al hebben zij ook
in vergelijking met andere Servische vestin
gen een aanzienlijken omvang. Zajezar aan
de Timok heeft een omtrek van veertig kilo
meter en is een verschanst kamp, dat door
een groot aantal versterkingen beschut is.
Behalve deze oude werken moeten üier thans
nog een reeks sterke en nieuwe werken
opgericht zijn. De vesting Pirot dekt den
weg naar Nisj. Ze ligt aan de spoorweglijn
NisjSofia en is bovendien het kruispunt
van verscheidene wegen, die naar alle wind
streken loopen. De weg naar het noorden
ontmoet den weg naar Belogradsjik. Pirot.
heeft dus een groote beteekenis voor den op
marseh en den terugtocht van de Serviërs.
Daarom heeft mem reeds vroeger de vesting
sterk ingericht. Het hoofdwerk vormde een
oude kerk. Daar zijn ook nog een reeks
oude schansen en grachten. De vesting, die
aan "den bp venloop van de Nizawa gelegen
is, en den overtocht dekt, is thans door
een aantal nieuwe veldwerken versterkt, die
een omvang hebben van 35 kilometer. Naar
bet Oosten zijn vier en naar het Zuiden érie
werken vooruitgeschoven. Ook het Westelijk
front wordt door. twee zwakkere werken be
schermd.
VERSPREIDE BERICHTEN
Fmnsche gebruiken.
De Times verneemt uit Parijs, dat de dok
toren Lombard en Saint-Maurice van hot
Fransche leger in hechtenis .zijn genomen
op een beschuldiging, valsehe bewijzen vin
ongeschiktheid te hebben gegeven aan een
aantal mannen, die zich aan den militairen
dienst wenschten te onttrekken. Er wordt be
weerd, dat Dr. Lombard, die sinds den aan
vang van den oorlog het militaire hospitaal
heeft bestuurd, door hem gesticht te Neuilly,
sommen heeft ontvangen ter waarde van 40
tot 800 p. st. van personen, aan wie zuLte
bewijzen zijn verstrekt. Nog andere officie
ren van gezondheid en leden van net hos-
pitaalbestuur, zoowel als ontvangers van be
wijzen van ongeschiktheid zijn in hechtenis
genomen en een groot, aantal verdere ar
restaties .wordt verwacht.
Diplomatieke vredesbemoeii ngen.
De particuliere correspondent van de
Frankf. Ztg. te .Christiania zegt, dat het offi-
cieuse „Dagblad" in de zending van den
Zwitserschen gezant te Berlijn naar Stock
holm, een gebeurtenis van groot politiek be
lang ziet. De Zweedsche regeering heeft in
dertijd een bijzonderen gezant te Bern be
noemd. Het blad schrijft, dat het niet on
mogelijk is, dat de meerdere activiteit van
de Zweedsche diplomatie in neutrale landen
ten doel heeft om Zweden bij de vredeson
derhandelingen een leidende rol te laten spe
len, .Volgens een ander gerucht zou Zwelen
een vredesactie van de neutrale staten voor
bereiden.
Wantrouwen jegens de Fransche retiring.
In de „Figaro" brengt de oud-minister Ha-
notaux een artikel onder den titel „De crisis",
waarin bij de verhouding van Frankrijk tot
zyn regeering aan kritiek onderwerpt.
De ministers, de commissies, 3chrijft by,
herhalen altijd weer het woord van oen der
macülhebbers: „Ik heb wel ooren, maar geen
mond". In dit oogenblik echter, waarop
Frankrijk opnieuw een beslissing moet. ne
men,. en wederom zonder nauwkeurige in
lichtingen de regeering moet volgen, is het
noodig, een terugblik op het verledeue te
werpen en te vragen, of het onvoorwaarde
lijke vertrouwen, dat Frankrijk nu reeds 16
maanden aan zijn regeering heeft geschon
ken, thans opnieuw gerechtvaardigd is.
Men moet thans zichzelf beken non, dat
Frankrijk in vele belangrijke gevallen zich
ai heel weinig egoïstisch heeft getoond. Door
geen verdrag was Frankrijk tot de expeditie
tegen Turkije verplicht. Frankrijk heeft zich
ten volle in de Balkanpolitiek geschikt en
alles ter beschikking van zijn bondgenooten
gesteld. Reeds verscheidene maleii, o.a. in
Januari, had men het zoover gebracht, dat
Griekenland en Roemenië bereid waren van
leer te trekken.
In verband met al deze misslagen, kan men
thans, indien men zich tot de machthebben
den wendt, niet zonder scherpte spreken,
want deze machthebbers zijn dezelfde, die
gisteren gefaald hebben. Schenkt meu hen dus
opnieuw het vertrouwen en daartoe is
Frankrijk bereid dan is dit de laatste
proefneming.
Veldjmatbrtoven met Menu's
Wanneer men zoo hoort, dat het aantal
krijgsgevangenen, vooral in Rusland was
dit bet geval, weer met eenige honderden
of duizenden is vermeerderd, vraagt men
zich onwillekeurig af hoe al deze menschen
toch moeten worden gevoed. Het is immers
geen kleinigheid, dat bijv. Duitschland over
de twee millioenen krijgsgevangenen den kost
moet geven. Vooral met de uithongermgs-
politiek tegenover Duitschland moet het niet
verwonderen, dat in de oorlogvoerende lan
den allerlei berichten over slechte voeding
van deze gevangenen de ronde deden. Op heel
eigenaardige manier hebben de Duitschers
zich tegen deze berichten te weer gesteld.
Elke krijgsgevangene n.l. wordt als hij naar
zijn vaderland schrijft, voorzien van speciaal
postpapier, dat tot briefhoofd draagt het vol
ledig menu, van 's morgens, 's middags en
'a avonds. En niet alleen hot geheel© wuex-
menu, maar ook met nauwkeunge aangd e
van de hoeveelheid, welke vaa,a .t
verstrekt. Deze menus zyn
taal van het land, waarheen do gevangene
zijn brief adresseert. Zij zijn zeer uitge
breid en toonen groote verscheidenheid.
De ladenvOorziening voor Fïtrijo.
Do {fumanité brengt een artikel, waarin
er de aandacht op wordt gevestigd, dat de
pogingen van de stad Parijs om oen kolen-
voorraad van 600.000 ton bijeen te bren
gen, tteneinde de kolenprijzen te kunnen
regelen, mislukt zijn. Met de staatsspoor
wegen was overeengekomen, dat van iftitl
den Augustus af dagelijks 5000 ton Engcl-
scho kolen aangevoerd zouden wordeu. Tot
nu toe {ijn slechts G0.000 ton bijeenge
bracht. De kolenhandelaars ontvingen och-
ter geregeld den noodigen aanvoer. Teug*
volge van een en ander zijn de kolenprij
zen te Parijs thans tot een ontzaglijk
hoogte gestegen.
Het militair doel der Zeppelin-aanvallen o.
lenden erkend.
Het weekblad Truth vindt het belachelijk,
dat vele Engelschen in de Zeppelin-aanva.
len niet anders kunnen zien, dan uitingc.r
van bloeddorst.
Het blad zegt dat er wel degelijk ce..
militaire grond bestaat voor deze aanvatten
dat Duitschland namelijk hoopt Eugalan
hierdoor te noodzaken tot het nemen van
omvangrijke verdedigingsmaa.rege.en. Ui r
door zonden veel soldaten en materieel aar.
het front onttrokken moeten worden. i.:
groote steden en tallooze arsenalen van Lo..
den tot Edinburgh toe te beschermen z.jn
honderden zware kanonnen, groote munitie
voorraden, tallooze vliegtuigen en duizeno
soldaten noodig.
Het blad vindt het verder gewoonweg be-
lachelwijk om als vergeldingsmaatregel ver
achter het Duitsche front vrouwen en kin
deren te gaan dooden, omdat Duitschlurei
toch niet zal om die reden af te
zien van verdere Zeppeiin-aanvalien te be
sluiten.
1921?
Zou er zooveel verloren zijn, indien c.
weeroptreding van Rechts in het Kabinet,
ongomeikt van 1917 naar 1921 opschoof
De „Standaard"-drieetar stelt zich die
vraag en antwoordt:
„Men móet, voor zulk een kwestie staande,
wel indenken wat er in zit.
Lukt Van der Linden's toeleg, dan zal de
eerstkomende Stembus tegelijk én over de
samenstelling van do Tweed© Kamer èn over
d© Grondwetsherziening beslissen.
Van tweeën één nu.
Bij de Stembus van 1917 haait de Grood-
wetsrevisie het, zoodat Art. 80 en Art. 191
(en waarom nu niet ook Art. 77?) or heel
anders door worden, oftewel de Revisie valt.
Dit laatst© is bijna niet denkbaar, en zou in
elk geval uiterst ongewenscht zijn. Dan toch
begonnen we weer „van voren af aan" eu
verzonken we met den financieeleu chaos in
een moeras, waar geen uitkomen aan was.
Slaagt nu het Kabinet er in, er met zijn
Revisie door te komen, dan blijft net natuur
lijk voorloopig aan, en zal men van liberate
zijde zich hebben op te maken, om ons bud
get weer in betere paden te leiden en ons
weer terug te leiden op de oude, ordinair©
paden.
Rechts zou, kwam het voor zulk een taak
te staan, vermoedelijk kracht verspelen.
Meu zou van Rechts een Kabinet krijgen,
waarin de financiën geheel het politieke spel
beheerschten. Van vordering op het politie
ke pad zou nauwelijks sprake zijn. Onze tie-
ginselen zouden ternauwernood aan de orde
komen. En bij de Stembus van 1921 zou 't
zoo bijna wanhopend voor ons staan, dat er
op keer in de zaken nauwelijks kans meer
was.
Uit den coalitie-angst, voor een perioie
van overgang, ontkomen, zou 't dan weer
een heroïeke strijd, onder zuivere banier,
voor ons beginsel kunnen worden. Er zou
zuiveriug van geheel onzen politieken toe
stand komen, en innerlijk gesterkt ea met
heiligen geestdrift als in oude dagen bezield,
zouden we bij de tweede electorale camoa"'
ne een anders nooit meer bereikbare positie
kunnen heroveren, die aan alle geschü en
Ifnl L°wer °na Gh^m publiek een
Ho iLt 631 003 °Pnieuw een bezielen-
de toekomst tegenvoerde.
atuurlyk zou voor zoo hoog opgezet doel
een nog harder strijd, dan anders zijn aan
te binden. Want wie niet om een min'steri-
©ele portefeuille, noch ook alleen om wat
meer geld uit de Staatskas, maar voo 't
hem heilig beginsel den strijd aanbindr stuit
allicht op veel heftiger tegenstand, mS heeft
dan ook den moed, om het breneen van
Naar het Fransch.
M»ar om het Casino op zijn mooist te
zien,, moest madame 'e avonds er naar toe
gaan en 't zou ook beter zijn als madame
er naar toe ging in gezelschap van een beer.
Ik denk ook niet dat madame er alleen naar
toe zou willen gaan, maar als madame er
werkelijk^ op gesteld is Lacville goed te zien,
dan zou 't ons, mijn vrouw en mij, veel ge
noegen doen, als madame onze geleide zou
willen aannemen, op een Zondagavond. Lac
ville is s Zondagsavonds heel vroolük of
misschien voegde mijnheer Girard er bü,
nu dame is een Engekcbe en geeft wellicht
de voorkeur aan een Zaterdagavond! Lac
ville is s Zaterdagsavond» ook heel interes
sant.
Maar gaat men daar dan 'e avonds naar
toe! vroeg Sylvia verbaasd. Ik dacht dat
men er alleen naar toe ging om van de bui
tenlucht te gemeten?
- Kr vertrekken dagelijks zeker wel hon-1
der- try men van het Gare dn
Nord naar Lacville, zei de hotelhouder. tC
zijn een massa Parijzenaans, di© «r ei^en
avond van de week doorbrengen.
Ze gaan er eerst om negen uur naar toe
on komen pas tegen twaalf nur 's nachts
thuis, na er een heel plcizierigen of heel
i onplezierigeö avond t© Tiobböii doorgebracht.
Honderd en twintig treinen! herhaalde
Sylvia verbaasd. Maar waarom gaan er
zooveel menschen naar Lacville? vroeg Syl
via.
Weer vestigde de hotelhouder zijn oogen
met een vragende uitdrukking op Ihaar. Was
het mogelijk dat die mooie madame Bailey
met wist wat de voornaamste bekoring van
Lacville was? Hu mocht geen kwaad spre
ken van het p aa sje, want zijn vrouw en hij
hadden ongeveer twaalfduizend gulden van
bun met moeite overgespaard geld gestoken
iu het hotel van hun bloedverwant, de Villa
du Lac. Als madan?.e Paüey werkelijk bet
mooie, gezond© Parijs voor de zomermaan-
den wilde verlaten, waarom zou dan niet
naar Lacville gaan, in plaats vau naar het
saaie, banale Zwitserland?
Al deze gedachten volgden elkaar met blik
semsnelheid op in mijnheer Giraids biein.
Er zijn veel menschen, die naar Lac
ville gaan om er baccarat te spelen, zeide
hij op luchtigen toon.
En toen begreep Sylvia waarom Anna
Maar ook zonder het baccaret is Lac
ville een klein paradijsje, madame, vervolg-
de hü geestdriftig. Het is een heerlijk,
™ooi plekje, net een décor uit de opera. Men
aeeft daar het romantische meer met hooge
1 om rn er rijke hoornen en vorstelijke villa's
d®n oever en dan het vroolijke, var-
vnkkelyke Casino!
Gaat ©r gauw een trein naar toe?
Ik zal een trein voor madam© opzoeken
en ik zal madame een kaartje voor mijn
neef Polperro meegeven. Madame heeft ze-
ker wel eens geboord van keizerin Eu génie f
Nn, de villa Dn Lac was vroeger het eigen
dom van den kamerheer van de keizerin-
In de villa Du Lac van mijn neef logeert
altijd de hoogste adel. J^n onder anderen
heeft bü onder zijn gasten Graaf Pan1 de
Virieu, den zwager van een hertog
Monsieur Girard wist, hoezeer de Engel
schen gesteld zijn op titels.
Ziet u, madame, mijn neef js hofmees
ter geweest van de zuster van den keizer
van Brazilië dat beeft hem bekend ire
maakt in den adel. In den winter heeft
een hotel in Mentone... Hij zocht ijverig
in het spoorboekje en babbelde onderwijl
vrooiyk door.
Om de tien minuten gaat er een trein
van 't Gare du Nord, zeide hij eindelijk.
Of als madame dat liever doet, men kan ook
yan hier te voet gaan naar de Place d© la
Trinité en daar de tram nemen. maar men donkerWanw van het water. En onder elke
komt er met den trein op een vlugger -
en nrettfger manier, temjzu madame zich de
weekte vfn een automobiel wü veroorloven.
MÏÏr ik vre? dat Ut madame op een tien
A vijftien gulden zal komen.
lk zal met den Uein «aa°. zei Sylvia.
En ik wil de lunch gebruiken in de
ViUa du Lac, het hotel van uw neef, mon-
sieur Girard.
Het zou baar niet moeilijk vallen Anne
te ontmoeten, dacht zij, ^rant haar vrien-
din zlu Sl-w keVCasin® zijn- Sylvia voel-
plaat 6tond in groote, zwarte letters te lezen;
JBad Lacville".
Toen zij het Gare du Nord bereikt had,
staarde dezelfde reclameplaat haar aan van
de muren van het stationsgebouw en van de
wanden van de wachtkamer.
Het was todh vreemd, dat zij nog nooit
ven Lacville gehoord had en dat nooit een
barer Engelse he kennissen, die toch Parijs
door en door kenden, er haar over hadden
gesproken.
De trein naar Lacville was vel vroolijke,
de 5'belangstelling voor Anna's druk keuvelende menschen. In haar coupé
]a, ?®r ®pcl. Zij vond 't vreemd, eerste klasse had zü vijf reisgenot) en een
e- ^jjh er niet voor schaamde. man, een vrouw en dn® kinderen. Ze zagen
2tl Daar het station reed, van- er opgewekt en vroolu uit, en ie dunrde
dagelijks honderdren-twintig treinen niet lang of ®an en TTOUW waMD druk
haar Lacville vertrokken, viel het haar op gesprek me
hoeveel reclames en aanplakbiljetten van dei Ik geloof gen j ze de vrouw plots».
Plaats, die zü voor de eerste maal bezocht, Jing, - dat we heter hadden gedaan een an-
de muren bedekten. derepiaato dan Lacville tckiezen, om er
Od elke schutting, op elk in aanbouw z«nd den dag door te brengen! Er zijn zooveel
Qiuis op eik reclamebord prijkten groote andere plekjSfc waar de kinderen het pretti-
plakkaten in schreeuwende kleuren, met de ger zoudeu hebben gevonden,
afbeelding van een niet aanlokkelijk land- Maar er is geen andere plaats, zeide
icliap. Daar-zag men de zon fliiikeren op haar man op een gul-gemoedelijken toon,
een wijd watervlak, met hoog geboomte om- waar ik de gelegenheid heb me 'e middags
zoomd en opgevroolijkt met zeilbootjes. Elk een beetje te amuseeren.
bootje met een aardig paartje. Een groot O, ik was al een beetje bang, dat j«
wit gebouw, waarmee waarschijnlijk het Ca- dat van pan was! riep zijn vrouw hoofd-
sino bedoeld werd, stak scherp af tegen het schuddend uit. Maar herinner re nrear
NIEUWE HAARLE/ASCHE COURANT TW£EE„JLL„flD
Wolskv naar Taicvilla wac jrcoraatil
