TWEEPE BLAP
Gevaarlijke Vrienden.
DE OORLOB
L» «ftó
P. J. JANSSEN,
FEUILLETON
BUITENLAND
59 CENT PER EL.
Anegang h. Warmoesstr.
OORLOOS-^-Lerlei
DEDEAoSlJ11^ VAN
DONDERDAG 4 NOVEMBER 1915
geworden. Of dan de overvloedige oogst dan nu
weer ineens mislukt is? Och neen, natuurlijk
niet. De boerkens verkiezen nu thuis te blijven.
Wie aardappelen hebben wil moet nu maar bij
hen komen; zelf doen zij thans geen moeite
meer. Met een gewone winst' verkiezen zij zich
n tewomen B^oera;sledhte I niS meer tevreden te stellen. Daarvoor is het
gepolstT— \'oorzichügjes wordt pashet ter- j immers nu eenmaal oorlogstijd, - zelfs voor het
VREDES V OORUrrZICHTEN
Er schijnen werkelijk VTedeeondferhandie*-
liugen te worden gevoerd; natuurlijk nog
rein verkend.... Het is de Amerikaanfiche
gezant te Berlijn die deze zeer kieache taak
op ziek heeft genomen. De Amerikaansrfie
correspondenten der Engelsche bladen
nen er ronduit over, de Bnteche
it- lip telegrammen door en het is dus
duidelijk dat bedoelde stappen Engeland
let Onaangenaam kunnen zijn. Trouwens,
of Amerika in dezen gansehen oorlog iets
doen zon, dat Engeland onaangenaam ware,
valt te betwijfelen.
Engelsche bladen doen het voorkomen, als
of het zoeken naar den vrede eigenlijk van
deu Duitschen Keizer uitgaat, maar, zegt de
L. K., dit strookt niet met de omstandigheid,
dat de Engelsche pers de grootste belang
stelling voor de diplomatieke stappen van
den Amikaanschen gezant te Berlijn aan den
dag legt, terwijl de Duitsche pers er zich niet
veel om bekommert.
Dat is trouwens te verklaren: na de mis
lukking van den Gallipoli-aaaval en de nog
veel grootere catastropfli e, die de Sa lom -
expeditie bedreigt, hebben de Engelse e
op het oogenblik meer belang bu een staken
verliezen Zooals de zaken nu staan, zynzij
snel op weg om Servië te veroveren, en het
is niet aannemelijk, dat zij daarvan zullen
afzien, omdat Engeland thans het oogenblik
voor den vrede gewensdht acht.
Dat we aan deze geruchten een beschou
wing wijden, schrijft het blad verder, vindt
zijn oorzaak hierin, dat ze niet op losse eor-
respondentenpraatjes ruston. In het En-
ecke Lagerhuis heeft het lid Bryee gevraagd,
of er door verantwoordelijke personen te
Londen en Berlijn rechtstreeks of indirect
gedachtenwisseling Ihtad plaats gehad over
een vredesslniting. De regeering ontweek in
haar antwoord een ingaan >p de vraag, en
toen de heer Bryce nader aandrong, zei mi
nister Lloyd George, dat hij opzettelijk de
vraag niet had beantwoord.
„Mag ik dan vragen," hield de heer Bryce
vol, „of de regeering van plan is zulke on
derhandelingen, indien ze hangend zijn, niet
aan te moedigent"
Hierop werd hem in 't geheel geen ant
woord meer gegeven.
Hieruit valt af te leiden, dat de regee
ring zulke onderhandelingen waarschijnlijk
wèl zou willen aanmoedigen.
Men kan het intussehen voor zeker hou
den, dat, hls Duitschland en Oostenrijk op
die verkapt-Engelsche aanbiedingen ingaan,
ze het zeker niet zullen doen, alvorens met
Servië de aanleiding tot dezen geheel en
Europeeschen oorlog definitief te hebben-
afgerekend.
Oostenrijk laat reeds door zijn officieus
Wiener Korrespondenz-Biiro bekend maken,
dat het, Jn geen geval geneigd zal zijn, „nu
of later" Oostemrijksch gebied aan Italië af
te staan....
Ten overvloede kan bier nog gewezen
-don oo het telegram uit Londen, dus een
telegram dat ook door de Engelsche oen-
16 doorgelaten, waarin verzekerd wordt,
aT m verzoek van Engeland een
samenkomst heeft plaats gehad tusschen een
Duitsch en Engelsch minister en dat L nge
land den vrede aanbood1
VERSPREIDE BERICHTEN
Oorlogswinsten in België.
Een nieuw staaltje, dat er op wijst hoe de
boeren in België zich aan alle bepalingen omtrent
de vaststelling der prijzen willen onttrekken, wan
neer deze bepalingen hun lastig zijn.
Nauwelijks was de aardappeloogst ten einde
of liever aangevangen of de aanvoer op de
markten was buitengewoon groot. En de boer-
kens verheugden zich reedis over de goede zaken,
welke zij zouden maken, wijl zij de prijzen nu
juist niet zoo bizonder laag hadden gesteld. De
overheid ging ^ai? ook al ras met deze
prijzen bemoeien, met het directe gevolg, dat
«raklaps de aanvoer buitengewoon gering w„
LAKLEER «oor DAMES
HOEDEN host bij ons maar
TELEF. 2610. - HAARLEM.
geteisterde België! Ge zegt misschien, dat de
verbruikers zelf de boeren dan maar eens heele-
m.aal met hunne aardappelen moesten laten zit
ten? Och, dan zijn er weer de groothandelaars,
die het wel zoo weten aan te leggen, dat zij
den geheelen oogst opkoopen en zich van de
markt meester maken. Hier en daar wordt ge
mompeld. dat wellicht ook sommige voedings
comités schuld hebben aan de duurte der aard
appelen, omdat zij ze duurder verkoopen dan
door de bepaling is aangewezen. Waarom zou
den wij dan ook niet? zoo vragen de.onnoo-
zeie boerkens. Maar wie zijn met dat al de du,
„Het werk der aardappelschil."
Reeds vroeger hebben wij een en ander gemeld
over het weikdat in België den typ.schen naam
draagt van het werk der aardappelschil.
Dit werk zal daar thans aan üe te werk stelling
van de werkloozen worden dienstbaar gemaakt.
Een onderneming, welke niet lang geleden opge
richt werd, om al de aardappelschillen in meel
voor beesienvoeder om te zetten, heeft onlangs
aan ae verschillende hulp- en voedingscomités
aanbiedingen gedaan om al de schillen op te
koopen, welke zij hadden kunnen verzamelen. Dit
voorstel is des te belangrijker wijl de industriëele
behandeling ervan aan vele werkloozen, zooais
gezegd, bezigheid zal verschaffen. De bestuur
ders der kantienen voor uitdeeling van aard-
appelen aan werkloozen, hebben maatregelen
genomen om diezen te noodzaken de schillen
terug te brengen. Ofschoon deze onderneming
zich nog slechts in haar aanvangsstadium be
vindt, zijn de verkregen resultaten allermerk
waardigst'.
De kantienen der stad Brussel alleen hebben
50,000 kilogram aardappelschillen in nog geen
maand tijd opgebracht. De zuivere winst aldus
verkregen, beloopt meer dan 1500 francs. Men
denkt, dat, als de werking ervan geheel geregeld
zal wezen, men het dubbele resultaat per maand
zal bekomen.
De meest-mill tairistische natiën.
De Belgische Kurier geeft de volgende verge
lijking van de uitgaven, door de oorlogvoerende
landen in het tiental jaren van 1994 tot 1914
voor het leger en vloot gedaan.
Ze waren als volgt:
Engeland
Frankrijk
Rusland
Italië
De Vierbond
Duitschland
Oostenrijk-Hongarije
De Tweebond
13,304 millioen mark.
9,694
12,390
4,263
39,651
11,741
5,066
16,807
Bijgevolg heeft de Vierbond in het laatste tien
tal jaren vóór den oorlog ongeveer 23 milliard
mark méér voor leger en vloot uitgegeven dan de
Tweebond, en merkt de L. K. op, Italië niet mee
gerekend want dit doet de B. K. ten onrechte:
Italië wapende zich aan den kant der Centralen
nog altijd; 20 milliard mark meer.
De Engelsche ijveraar voor den wereldvrede
Norman Angel 1, schrijver van het werk „De val-
sche rekening", erkende onlangs in het blad
Neu Age, dat Duitschland niet het meest mili-
tairistische land is geweest, maar dat tusschen
1905 en 1914 „Duitschland's buren: Rusland
en Frankrijk, voor leger en vloot 4milliard
mark meer uitgavenjlan Duitschland' en Oosten
rijk-Hongarije.
In werkelijkheid bedroeg deze meerdere uit
gaaf in genoemd tijdperk blijkens bovenstaande
telling 5y2 milliard mark.
De inname van Kragujewats.
Uit het Oostenrijksch-Hongaarsehe oorlogs-
perskwartier wordt over do innamo van Kra
gujewats nog nadere bijzonderheden gemeld:
Hier ontmoetten de legers Kövesz en Oallwitz
elkaar na heftigen tegenstand door do Ser
viërs, die vaak in eon bajonetgevec.Ht over
wonnen moest worden, terwijl do Serviërs
dikwijls tot den laats ten man strevon. Onder-
tussehen werd Kragujewats ontruimd, zoowel
door de militairen als door do bovolki ïg.
winvTeini&e achtergeb!evenen lieten don over-
wat «cSL— huldigingsadres overhandigen,
Men W;.?eer koel werd opgenomen.
Val je wo verleden6 jaar1 n°\ tö S,^d hoa
val der bevolkiug^efnAeim.ellJkea °™r"
Tusschen 7 en 8 uur t 4 adrö3t v,olb"ia-
Oostenrijksch-Hongaarsehe^TaS,'?. S6Q
heschen werden. De vestingwerken had men
voor den aftocht laten springen.
Na de bezetting der stad werd de vervol
ging °P den straatweg naar Kraljevo voort
gezet.
De toestand in Saloniki.
Berichten uit Saloniki aan de Köln. Ztg.
melden, dat de Serviërs de hoop hebben op
gegeven dat hun afdoende hulp door de
bondgenooten zal worden verleend. Heel Ser
vië i6 aangegrepen door '11 paniek. Wie nog
gelegenheid vond van de spoor gebruik te
maken, is naar Nieuw-Servië of Griekenland
getrokken, om zich in veiligheid te stellen.
Inmiddels i6 thans het spoorverkeer ge
staakt. De Servische treinen blijven te Salo
niki, opdat ze den Bulgaren niet in handen
vallen. De stemming jegens de Grieken Is
in Servië zeer onwelwillend. Zij zijn in tal
van Servische steden reeds het voorweTp van
heftige vijandelijkheden geweest.
De financieels belangen der geallieerden in
Servië.
Do Köln. Vollcsztg. zegt, dat Engeland zeer
groot© oeconomische belangen in Servië heeft,
die ook nog voor groote uitbreiding vatbaar
zouden zijn. Galijk als bekend verondersteld
mag worden, is de Servische bodem zeer rijk 1
aan mineralen, tengevolge waarvan reeds in
den tijd van de Romeinen, de mijnbouw in Ser
vië een groote rol speelde. Aan deze tijden
herinnert nog de naam „Zilvergebergte", welk
gelbergte thans den naam Eopaonik draagt.
Ook in de middeleeuwen bloeide de mijnbouw j
in Servië om daarna bijna in volkomen verval
te geraken. Eerst sedert het midden van den I
vorigen eeuw begon men weer de rijke minerale
hulpbronnen van het land te ontginnen, en
het waren voornamelijk Engelsche kapitalis
ten, d'ie beseften, hoe groote waarde aan koper,
ijzer, lood, zilver en steenkolen, de Servische
bodem bevatte. De Servische regeering maakte
van de mijnindustrie een staatsmonopolie, maar
verpachtte tegelijkertijd groote concessies aan
Engelsche maatschappijen. Zoo word omstreeks
liet jaar 1870 de bekende koper- en ijzermijn te
Majdanpek, voor 00 jaren aan een Engelsche
maatschappij ter exploitatie gegeven. Ook een
ander bekende mijn „De Majdan Kutschajna"
is op het oogenblik in. het bezit van een Engel
sche maatschappij. Belgische kapitalisten leg
den den grondslag tot de exploitatie van de
groote koper- en steenkolenmijnen bij Kazan en
ij Majdanpek, en een nieuwe Engelsche
maatschappij is in het bezit gekomen van de
kolenbekkens van Wrschka Onka voor welker
exploitatie de Timok-spoorweg speciaal ge
bouwd is. Een Fransche maatschappij is in het
bezit van de zeer rijke kopermijnen van Bor;
deze zijn de grootste kopermijnen van cansch
Servië, waarvan de productie zich jaarlijks op
8000 ton laat becijferen. Deze kopermijnen zij 11
kortelings door de Bulgaarsche troepen In be
zit genomen en den kapitalisten in Engeland,
Frankrijk en België begint reeds de angst om
het hart te akan, wanneer zij aan hun aandoe-
len denken.
Wat Japan in den oorlog doet.
In oen verklaring die de Japansche minis
ter-president to Tokio heeft afgelegd, heeft hij
nauwkeurig do rol aangetoond die zijn land in
den grooten Europeeschen oorlog heeft ge
speeld.
De onmogelijkheid wnurin wij verkeOTen,
zeide hu, om troepen naar het westen te sturen,
belet om met onzen bondgmmoten onzen
martitiemen en militairen stsUn t8 ?oven
Onze arsenalen rijn gemobiliseerd als in oor.
logsti^d; wij hebben de rol van schildwacht aan
genomen. Wu zulkn met dulden dat onze bond
genooten, terwijl ztl strijden, in den rug worden
aangevallen.
Dr. Lederer, de Balk^corresp0ndent van het
waait een bruine, lange rookwolk over den stra
lend helderen hemel. Plotseling, als uit de zee
opgedoken, liggen twintig Fransche en Engelsche
oorlogsschepen voor de stad. Duidelijk zijn alle
bewegingen der menschen op de schepen te onder
scheiden. Als jagers om het wild op een drijf
jacht groepeeren zij zich in een grooten boog om
hun slachtoffer. Honderd verwoede vuurroode
honden springen plotseling over de blauwe zee
op het weerlooze wild. Te midden van het gebul
der van het geschut hoort men bet gekraak van
de instortende huizen. Met groot geraas valt de j
reusachtige Grieksche molen aan den oever in
elkaar. Uit de gevulde maismagazijnen slaanj
huishooge gele vlammen in de heete met rook1
bezwangerde lucht. Twee wagens met de post
naar Griekenland staan brandend op de kade.
Door drie granaten getroffen valt een gedeelte
van de steenen pier in zee. De heele kade is
één vurige rookende massa. En slechts de witte
vuurtoren, die met Fiansch geld is gebouwd,
stijgt onbeschadigd, ongedeerd, dik en zelfge
noegzaam, boven de ongelukkige stad omhoog.
Een waanzinnige paniek maakt zich van de
bevolking meesier. Schreeuwend in wilden angst,
trachten de overrompelde burgers de open plaats
te verlaten. Tienduizend kinderen en ouden, meis
jes en vrouwen, golven door het groene land
naar de hoogten van Badoma. Meedoogenloos
vuren de kanonnen van Engeischen en Franschen
de vluchtelingen achterna. Mei een verwoed af-
sperringsvuur sluiten zij den weg naar de hoog
ten af. De ongelukkigen moeten zich in het heu
velland verspreiden. Kinderen blijven hulpeloos
aan den weg liggen. Een paar vrouwen worden
gewond. Twee grijsaards bezwijken van angst en
ontzetting Met vollen stoom tracht een juist
gereed staande trein van de Levantlijn de stad in
de richting naar Feredzjik te verlaten. Verwoed
jagen hem de vurige honden van Franschen en
Engeischen achterna. Rechts en links springen
de granaten. Donderend stort de brug, die over
het moerassige land bij Dedeagatsj iigt, juist!
achter den trein, inéén. Vijf uren lang hebben de
zeemonsters tegen de open stad gewoed. Sedert
dien wordt de verwoeste plaats dagelijks ten min
ste met eenige granaten beschoten ofschoon er
niets meer te verwoesten is. Ook het tweede sta
tion, waar de spoor naar het westen gaaf, ligt
in puin.
Blauwe Bulgaarsche marine-infanterie houdt
thans Dedeagatsj bezet, om iedere landing te
verhinderen. Ofschoon men niet gelooft, dat
Franschen en Engeischen zich aan een zoo onzin-
nige onderneming zouden wagen, is men op alles
voorbereid. Niemand mag de wijk aan zee betre
den en ook de bevolking wordt niet vergund, om
haar achtergelaten bezittingen te halen, daar de
vijand schiet, zoodra zich maar iemand vertoont.
Öp den geheelen weg van Dedeagaisj naar Kon-
stantinopel wonen thans de vluchtelingen van
Dedeagatsj in oude, tijdens den Balkanoorlog
verwoeste huizen of onder den blooten hemel.
Bulgaren, Turken, Spanjolen door elkaar. Bijna
alleen meisjes, vrouwen, kinderen en grijsaards,
daar de jongere mannen allen te velde zijn. Hun
ellende is groot, ofschoon de Bulgaarsche over
heid alles doet om die te lenigen.
meensche haven Baltschik aan de Zwarte
Zee, eenige K.M. ten noorden van Warna
mislukte, daar er van Roe.neensche zijde be
slist stelling gekozen werd.
Voor de haven van Warna patronilleeren
voortdurend Bulgaarsdhe torpedobooten, doch
de Russische oorlogsschepen hebben zich niet
meer vertoond; ook het stormachtige weer
maakt iedere actie onmogelijk.
Vpor Kawala zijn Engelsch-Fransche sche
pen verscheren, zoodat ook hier waarschijn
lijk getracht zal worden een landing uit te
voeren. In Griekenland wordt een eventueele
landing met bezorgdheid tegemoet gezien.
FRANKFORT, 3 Nov. (Part.) De Frankf.
Ztg. meldt, dat volgens het te Boekarest ver
schijnende blad „Universal" in Warna CO,000
Bulgaren geconcentreerd werden. Het blad
verklaart dat er geen Turksche troepen bü
zijn, zooals gemeld werd.
EEN MUNITIEDEPOT IN DE LUCHT
GEVLOGEN.
DUINKERKEN, 3 Nov. (Part.) Van hei
infanterie-regiment No. TO^onrW*9! V-*n het
Tripke, Kragujewats binnen, waarin da'Sn
gele vlag op het arsenaal en de kazerne g0
Naar het Fransch.
13
Het nu verlaten watervlak had in het vroe
ge morgenlicht een nieuwe schoonheid en 'f
witte Casino, welks minaretten zich weer
spiegelden in de blauwe diepte van het meer
kon even goed een sprookpaleis zijn. Alleen
het Inide, blijde gekweel der vogels in de
hoornen rond het water verbrak de diepe
stilte.
Maar de betoovering werd weldra verbro
ken. leen de zes slagen van hot oude paro
chiekerkje, dat het middelpunt van Lacville
vormt, weerklonken, ontwaakte als bij too-
verslag het leven binnenshuis en buiten. Een
vrouw kwam uit de portiersloge van de
V illa du Lac en opende langzaam het groote,
vergulde hek.
Sylvia hoorde gcruisch van water en zelfs
het geklater van een stortbad. De heer Pol-
perro was er zeker opgesteld dat zjjn per
soneel de uiterste zindelijkheid in acht nam!
I Sylvia voelde zich prettig uitgerust en
?rl8ch. Zij gevoelde niet langer de door de i
aan
het station komen wij m de stad zelf. Een breede
straat, die parallel loopt met de zee verdeelt
Dedeagatsj in twee hellten. Alles links' van ons
alle gehouwen en van waarde, °d£
aan de zee lagen, zijn een groott smeulende puin
hoop. Een kilomete ik langs de straat
der verwoesting. Het ergsL hebben de Engei
schen en Franschen huis gehouden op den eersten
dag van het bom.ba£ Ju'st toen de men
schen aan het n"^»Z£den, zijn zij hun
vernietigingswerk beg^n-
Onheilspellend vbog om éea uur 's middags
een vliegmachine over d an Thasoso uit
CHINA.
Japan tegen het herstel der Chineesche
monarchie?
Men verzekert, zegt de Temps, dat volgens
berichten uit Washington, minister Lansing
heeft geweigerd zijn inzichten over den
vorm der regeering in China te kennen te
geven, toen de Japansche gezant hem dit
vroeg. De minister achtte het inderdaad een
inmenging in de interne aangelegenheden
van een soevereinen staat. De Vereenigde
Staten zullen dus het standpunt van Belang
stellende toeschouwers innemen.
Volgens, een telegram uit Peking aan de
Engelsche bladen is de waarschuwing van
Japan aan China om niet terug te koeren
tot een monarchalen regeeringsvorm in het
algemeen in China niet mot aangename ge
voelens ontvangen. Men koestert eenig wan
trouwen tegen de nota. Hooggeplaatste Ohi-
Q6Pz enverklaren dat de monarchistische pro
paganda zoo ver is gegaan, dat het onmo
gelijk is om terug te koeren, daar een te
rugkeer noodlottig zou wezen voor het pres
tige der regeering. Voor geheel China is een
strenge eensuur ingesteld.
NAGEKOMEN BERICHTEN
Onderstaande berichten bereikten ons
gisteren, na het sluiten der redactie
voor het nummer van gisteren.
TROEPENLANDINGEN IN BULAGRIJE.
FRANKFORT 2 Nov. (Part.) De Frankf.
Ztg verneemt uit Boedapest, dat de „Az Ls
bericht ontving uit Sofia, dat eenRus^Nie
poging, om troepen te landen nabu uo Koo-
front komt het officieele bericht, dat door
het Fransche zware geschut nen groot Duitsch j
munitiedepot in Bailleul in brand geschoten
is. Een vreeselijke ontploffing had plaats en
het geheele gebouw een nieuwgebouwde
fabriek vloog totaal in de lueht.
DE GAL AT A-BRUG VERNIELD.
LONDEN, 3 Nov. (Part.) Een Exchange-
telegram uit Athene meldt, dat volgens de
„Hestia" uit Konstantinopel gemeld wordt,
dat een Duitsch stoomschip van de Levant-
lija met een lading kolen, in de haast om de
Gouden Hoorn binnen te loepen, teneinde een
Engeischen onderzeeër te ontkomen, tegen de
Galata-brug opliep, welke geheel vernield
werd, zoodat de verbinding tussschen Stam
boel on Ga lata verbroken
DE STRIJD IN RUSLAND.
LONDEN, 3 Nov. (Part.) De Daily Express 1
verneemt uit Genève, dat volgens berichten!
uit Innsbrück, in Noord-Rusland d« hevige- 1
sneeuwval Hindenburg's leger belet verder
voort te gaan en dat het Duitsch© offensief
tegei: Dwinsk sedert 12 dagen gestuit wordt.
lu Ocst-Galic;ë worden bloedige gevechten,
geleverd.
De Duitschers, die ten zuidoosten van Riga
staan en vooral in de streek '-an Jacobstadt.
trachten door een hevige artillerie-actie de
Russische linies te forceeren.
DE STRIJD IN SERVIE
BERLIJN, 8. Nov. (Part.) De Lokal Anz.-
bevat een telegram uit Sofia over den strijr?
in Servië, waarin uiteengezet wordt dat het)
Servische leger volkomen in tweeën verdeeld
is. Het hoofdleger staat nu in Oud-Servië in
een kring om Staloo, tusschen Kragujowa»
en Nisj. De regeering zetelt in Valjewo.
Lit het oosten, zuiden en zuidwesten ruk
ken de Bulgaren op, terwijl de Oostenrijksch-
Hongaarsehe troepen uit het noordwesren
oprukken en in het noorden het leger van
v. Gallwitz zich bevindt, dat reeds tot eenige
kilometers ten zuiden van Kragujowats i»
voortgedrongen.
Ook van het We'sten naderen de Oosten
rijksch-Hongaarsehe troepen, zoodat alleen
een uitweg naar Montenegro blijft
BERLIJN, 3 Nov. (Part.) De „Deutsche*
Tageszeitung" verneemt, uit Weenen, dat
volgeii6 berichten uit Milaan, de Servische
Centrale autoriteiten en het corps-diploma-
tique zich reeds op weg naar Montenegro
bevinden.
LONDEN, 3 Nov. (Part. T.) De „Times"
verneemt uit Athene, dat de Bulgaren, die
van Veles in de richting van Monastir op
rukken, den Babunabjrgketen, halverwege
VelesPrilep, hebben bereikt. De Serviërs
zijn achter Prilep en Monastir teruggetrok
ken. De bevolking van Monastir is naar
Giieksch grondgebied uitgeweken.
Da Franschen hebben de Bulgaren in de
nabijheid van Strumnitza teruggeworpen.
VREDES VOOR UITZICHTEN?
LONDEN, 3 Nov. (Part.) Uit New-York
wordt aan de Daily Express geseind, dat vol-
j gens een telegram uit BerUjn aan de „Ame-
i rican", op verzoek van Engeland de Duitsche
Minister van Koloniën en arg drie andere
Duitsche lieeren in Nederland een ontmoe
ting hadden mei Lord Haldane en drie an
dere Engeischen.
Naar zegt bood Engeland vrede aan.
indien Duitechland België en Frankrük zou
ontruimen in ruil voor den afstand door deze
tonden van hun uitgebreide koloniën in
Centraal-Afrika aan Duitschland, terwijl
Engeland dan Gibraltar aan Spanje zon af
staan.
DE STRIJD IN MEXICO.
DOUGLAS. (Arizona), 3 Nov. Tien Ameri
kanen zijn gewond door verdwaalde kogels.
0 b1 ds belegering door Villa bij Aqua
Parijsche hitte veroorzaakte afgematheid
Zij zag geen reden waarom zij ook niet zou
opstaan en naar huiten gaan als zij daar
lust in had
Zij was juist klaar met zich te kleeden,
toen ©en getrappel van paardenhoeven vóór
de villa haar aandacht trok.
Een staljongen hield een paard bjj de teu
gels en liet het op en neer loopen voor het
Ibardsteenen bordes, dat toegang verleende
tot de hal. Het was nog geen half zeven.
Wie zou er op dit vroege morgenuur uit
rijden gaan?
Weldra kreeg zij antwoord op die onuit
gesproken vraag; want Paul de Virieu, in
een rijpak gestoken, kwam het huis uit,' op
de hielen gevolgd door Polperro, die zijn
kokemutsje reeds op en zijn kokschort reeds
voor had.
Sylvia hoorde hem „mijnheer de graaf"
voor en „mijnheer ae graaf* na zeggen en zü
moest onwillekeurig m zichzelf glimlachen.
De eigenaar van het Hotel du Lao was vree-
selijk troteeh op zyn adellijken gast!
Ook graaf de Virieu zelf lachte en praat
te en was opgewekter dan zij hem nog ooit
gezien had. Zijn rijpak stond hem heel goed.
Hij wuifde den" hotelhouder vroolijk toe,
sprong in het zadel, reed het hek uit en
sloeg toen linies om.
Sylvia vroeg zich af of hij niissdhien een
ritje ging maken in 't Bosch van Monb-
Moreucy^dat in bJMLwfid8 vermeld stond
als de voornaamste hekonng van Lacville.
Er werd op de deur ftekiopt en na „bin
nen" geroepen te he v was Sylvia een zou gaan,
beetje verbaasd te zien> Jat Polperro zelf de
deur opende.
Ik kom eens yr S of madame goed
geslapen heeft, zfde en 0f u mis
schien een Engelsch ^'erlangt. Zoo ja,
dan zal dat worden opgecUmd, tenzij ma
dame het liever boven gebruikt.
Ik wil liever .beneden komen voor mijn
ontbijt, zeide Sylvia. Maar nu wil ik ]ie_
j ver nog niets gebruiKen, uiynheer Polperro
Ik behoef mijn ontbijt niet te hebben vóór
(halfnegen of negen uu
j Zij begon nu haar Kotter uit te pakken,
en terwijl zij bezig was haar goed weg te
I bergen, zeide rij tot zichzelf da£ eigenlijk
best eenigen tijd in Lacville kon kjjjven. Dit
alleen op reis zijn was iets nieuws voor haar,
en ofschoon zij Anna WoleJjy'g gestadig© na
bijheid en haar prettig gezelschap miste,
vond zij hot met onaangenaam, nu een® ge
heel haar eigen baas te zija b
Zij zette zich aan haar eeferiifhn
begon een paar brieven te schrijven waa^
onder een aan haar zaakwaarnemer Wil
liam Chester, om hem kennis te geven van
ne" Veraüderd adres en veranderde plan-
Da kennissen, die zii zich voorgenomen
had in Zwitserland te ontmoeten, waren ook
vrienden van Chester, en dus was het twij-
felachüg, of hij nu alleen naar Zwitserland
Eugauiien tijd, dat Sylvia zat te schrijven,1
ihad zü een eigenaardig en met te omsdbrij-
ven gevoel, een gevoel, alsof zü wachtte op
iels dat gauw zou gebeuren, iets prettigs,
I waarop zü zich verheugde,
j En toen zü naar beneden naar de eetzaal
'ging en Paul de Virieu binnen kwam, be-
greep Sylvia plotseling, wat het was, waar
op zü gewacht en waarop zij zich verheugd
had. Het was haar ontmoeting met den
Franschman.
Ik hoop dat ik u vanochtend niet ge
hinderd heb, toen ik uitreed, zei by in rijn
voortreffelijk Engelsch. Ik zag u aan uw
raam staan.
Sylvia schudde glimlachend het hoofd.
Ik was al een half uur wakker, zeide
zij vroolijk.
Ik veronderstel dat u ook paardrijd!
De meeste Engelsche dames die ik als jon-
gen erekend heb, reden heel goed.
iiiin vader was er erg op gesteld, dat
ik zou leeren paardrijden, en als kind héb
ik goede rijlessen gehad, maar nadat ik vol
wassen hen, heb ik heel weinig gelegenheid
!tot rijden gehad.
Sylvia bloosde licht, want zij verwachtte
niet anders of Virieu zou haar vragen met
hem te gaan rijden en zij had zich reeds
voorgenomen „neen" te antwoorden, of
schoon het heel prettig zou zün geweest „ja"
te zeggen.
Maar hij stelde niets van dien aard voor.
Weer viel 't Sylvia op, hoezeer de manieren
van Paul de Virieu tegenover haar ver
schilden van die van de andere jongelui van
haar kennis, hoe uiterst hoffelük en eerbie
dig zün houding was. Paal de Virien logen
strafte al haar begrippen over de Fran
schen!
Dien morgen moest Sylvia zichzelf beken
net en ze voelde er zich een beetje beleo-
digd door, dat Virieu haar behandelde als
of zü een oude dame was, voor wie hij een
eerbiedige belamr.-Uhug ^'odde. En toch,
tweemaal gedurende het halve uur, dat het
ontbijt duurde, zag zij dat zyn blauwe oogen
'op haar rustten met oen ernetigen onder
zoekenden blik en het kwam haar voor, dat
het niet de blik was, waarmee Paul de Vi
rieu een oude dame zou hebbon aangekeken.
Zü stonden tegelük vnn iiun tafeltjes op!
Hij opende de deur voor haar en volgde haar
eenige oogenblikken later in den tuin.
I Bent u al in - deu potager geweest
vroeg hij.
Sylvia keek hem aan, zonder hem te be
grijpen. Het woord „potager" kende ztj niet.
Wat men in uw taal de moestuin noemt
De menschen. die een jaar of vijftien ge-
NIEUWE HAARLEMSCHE COURflNT
i tt i .1 K Mfvi^lroar).CPnA
