Gevaarlijke Vrienden.
Vachten, Voeizakken
DE OOeLOD
Démobilësatie
P. J. JANSSEN,
BUITENLAND
NAGEKOMEN BERICHT
FEUILLETON
en Tochtdekens
Anegang h. Warmoesstr.
Naar in de pers verluidde, is onze opper
bevelhebber, generaal Snijders, in onderhoud
geweest met den Ministerraad, gehouden op
Dinsdag 2 November, 's namiddags 4 uur.
Hieruit mag worden afgeleid, dat aan de
besprekingen in dezen Kabinetsraad o.m. de
vragen en wenken,* betreffende eventueele
demobilisatie, zooals die tot uiting zijn ge
komen in het Afdelingsverslag der Tweede
Kamer, nopens de algemeene beschouwingen
over de Staatsbegrooting 1916, wel niet
vreemd zullen zijn geweest.
Het ware te wenschen, dat de démobili-
■wtie in 't verschiet wasl
Als van de vraag, of Nederland nog in
oorlogsgevaar verkeert, de démobilisatie
moet afhangen, dan kan menschelijkerwijs
gesproken, ook geen Ministerraad den loop
van het Europeesoh conflict achterhalen en
het uur voorzien, waarop de Voorzienigheid
Nederland in den wereldkTijg zal betrekken.
In de eerste dagen van vrees en ontzetting,
teen de volkeren elkander den oorlog ver
klaarden en de neutrale mogendheden even
eens militaire maatregelen troffen voor 'het
geval de wereldkrijg ook hen zon medeslepen,
was er niemand onder de zon die wist dat
thans in Holland steeds meer de meening
van een zich sterk uitbreidend getal van
Hollanders en niet Hollanders wordt, dat n.L
„Nederland niet meer in de tweede helft van
1915 in die mate van oorlogsgevaar zou ver»
toeren als voorheen."
De telkens opduikende berichten over ver-
ei-gering en verslechtering van Neêrlands si
tuatie, zijn dan ook steeds onwaar gebleken,
althans God zij dank niet gerealiseerd.
Maar onderstellen wij een oogenblik dat
Nederland op zekeren dag op 't kantje af in
't geweer had móeten komen, cou dan werke
lijk de voorkoming van een oorlog van ons
dierbaar Vaderland, te danken zijn geweest
aan de mobilisatie?
Kan iemand aanvaarden dat de groote
mogendheden van een oorlog met Nederland
eventueel zouden afzien, omdat 't Nederland-
flche leger ingeval van mobilisatie een 10 of
12 uur eerder paraat staat als bij démobili
satie?
Een krijgsman wint al veel, al wint hij
niets dan tijd. Dat is op zich zeiven alleszins
aannemelijk. Wat echter radicaal onaanne
melijk moet genoemd worden, is de veronder
stelling dat een der oorlogvoerende partijen
den strijd met Nederland zou afhankelijk
stellen van een gemobiliseerd of gedémobili-
6eerd Nederlandsch leger!
Er is nog een tweede kwestie. Gesteld
dat ons een oorlogsverklaring vroeger of
later boven 't hoofd hangt, zijn dan de voor
bereidende maatregelen gedurende 14 maait-
den door een gemobiliseerd leger op ieder
gebied voltrokken, ontoereikend, om met het
leger dat binnen 12 uur onder de wapens
staat, een vijandelijken inval te weerstaan
en vervolgens oorlog te voeren....?
Veertien maanden is 'bet Nederlandsehe le
ger afgericht, geschoold en getraind. Men
moet er niet kinderachtig over denken dat
het militieplichtige Nederlandsehe volk be
zig is, op ouderen leeftijd voor de derde maal
zijn 10 of 12 maandenlange militiepliohten
zijner jeugd, te herhalen met offeringen die
door het militairisme nooit genoeg zullen
kunuen worden naar waarde geschat.
Het militairisme, dat werkt met staal en
Ijzer, eischt despotisch met stalen woorden
en ijzeren taal, 'het blindelings vertrouwen
van Volksvertegenwoordiging en Volk.
Het Neder la ndsdhe volk heeft bet bewijs
geleverd toen het onder de wapenen werd ge
roepen in dagen van dreigend oorlogsgevaar,
dat het zijn roemvolle crijhoid op het altaar
der Vaderlandsliefde weet te offeren, en zijn
tegenzin in militairisme kan doen verkeeren
in gehoorzame volgzaamheid aan Vorstin en
Vaderland.
Daarmee zeggen wij, is het bewijs geleverd,
dat de vrije Hollander zich als 't moet met
war enheldenino6{j &an de banden van mili
taire hoofdzaak wil binden en laten binden.
'tegenover dit bewjj8 staat een overal te
constateeren ieit dat de vrije, zich vrijwillig
tijdens het dreigend oorlog»^.7aar opofferen
de Hollanders thans nu wij gelukkig niet
meer van „dreigend" behoeven te spreken
naar zijn maatschappelijke vrijheid terug
verlangt!
Met tegenzin blijft de gehuwde van zijn
gezin verwijderd.
Met tegenzin onderbreekt de jongeman
zijn maatschappelijke carrière.
Met tegenzin derven gehuwden en onge-
huwden de inkomsten aan hun socialen ar
beid verbonden.
Met tegenzin dragen zij; de militaire klee
ding des vaderlands waarvoor zij in de eerste
dagen alles veil hadden, maar waarvan zij
op heden overtuigd zijn dat het te veel vraagt
van zijn burgers.
Met tegenzin constateeren zij iederen dag
achteruitgang in welstand, om maar te zwij
gen van 't getal dat al zijn spaarpenningen
heeft ingeteerd en achterop is geraakt.
Met tegenzin hangt de gèmobiliseerde ar
beider en zakenman in dagelijksche mardben
en oefeningen, achter de muziek aan, omdat
hij toch zooveel nuttiger en loonender arbeid
zou kunnen presteeren.
Met tegenzin ziet menig jong arts en advo
caat de practijk verloopen.
Met tegenzin zijn onderwijzers en hoofden
van scholen van het geven van onderwijs
verstoken en zien zij zich beroofd van de ge
legenheid tot doorstudeeren voor hoofd- en
andere acten.
Met tegenzin zien leden van verschillende
sociale klayssen hun wapenbroeders cQe 't
eerzaam ambt van politieagent of tramcon
ducteur bek leed en, naar huis gaan.
Met tegenzin ziet men.... onderscheid! mar
ken!
Dit laatste vooral....
Wil bet Departement van Oorlog de liefde
voor het militair bedrijf in spannende pe
rioden niet op het spel zetten, dan mag bij
het hoogste militair gezag wel zeer ernstig
overwogen worden of het geen tijd wordt,
dat er een gedeeltelijke démobilisatie in
treedt, onder dien verstande, dat men door
gaat met bet contingent dat eertijds vrij-
lootte, den landstorm, op te roepen zoolang
ais dat nuttig en noodig wordt geoordeeld.
Wij, die reeds 14 maanden gemobiliseerd
staan, wij willen ieder oogenblik ten strijde
trekken* wanneer het uur geslagen befeft,
maar zoolang de klok nog vreedzaam tikt,
verlangen wij met hart en ziel naar onze
haardsteden, om daar, zoolang het oorlogsge
vaar blijft geluwd, onzen eersten en voor-
naamsten plicht te vervullen jegens vrouw
en kind, ouden vader of bejaarde moeder.
De gedémobiliseerden zullen Vorstin en
Vaderland dankbaar zijn voor de vrijheid hen
geschonken en verklaren zich bereid op bet
eerste geroep te gaan daar, waar plicht ge
biedt en waar de Hoog© Regeering hen
wacht!
chener inderdaad zeer te pas. De nationalis
tische rekruten zagen echter met leede oogen
dat zij geheel onder de leiding van Engel-
sche officieren Overgingen. De Ieren bewe
ren zelfs, dat de Ulster-regimenten met de
meeste zorg gespaard .werden. De misnoegd
heid is nu zoo groot, dat hij weerklank
vindt in de Engelsche pers; de „Daily News"
liet zich onlangs in de volgende woorden uit:
„Er heerscht smart in Ierland over de schrik
kelijke verliezen van zekere divisies aan de
Dardanelles Van deze soldaten waren tot
boven de 90 ten honderd nationalisten, en
onder de nationalisten heerscht bitterheid,
omdat de Ulsterdivisie zich nog steeds ergens
in Engeland ophoudt."
Verschillende Engelsche bladen spannen
zich in om de klagers te susses waarbij zij
toegeven dat de gtrieven der Iersche nationa
listen niet geheel ongegrond zijn.
>- »in«R M goedkoopst b»j
TELEF. 2610. - HAARLEM.
DE IEBEN EN DE STRIJD
AAN DE DARDANELLES
Daar de Engelschen geregeld hun verlie
zen bekend maken, weet men met beslistheid
dat zij in de Dardanèllenonderneming onge
veer 100.000 man en 4,000 officieren verloren
hebben. Dat is 'n zeer hooge bloedprijs,
waarmee feitelijk niets bereikt is. De strijd
ginder schijnt inderdaad geheel opgeschorst
te zijn; misschien wordt hij op Servisch
grondgebied overgebracht
Wanneer men de Engelsche dagbladen leest,
die steeds vol loftuitingen staan jegens de
zuiver Engelsche regimenten, zou men kun
nen denken dat al do gesneuvelden en ver
minkten van het Dardanellen-avontuur. ge
boren Engelschen zijn. In feite schijnen 'do
zaken echter geheel anders te staan, daar na
dere onderzoekingen bewijzen dat vooral Ieren
Australiërs on Kanadeezen te lijden heb
ben gehad. Een Roemeensoh dagblad deel
de zelfs onlangs mede, dat de volbloed En
gelschen veel aan voetbal, tennis en golf
doen, op een zekeren afstand achter het
front. Die sportliefhebber ij kunnen Albion's
kinderen maar niet afleggen 1
Over die toestanden laten de Ieren nu
klachten hooren, omdat zij meenen het be
wijs to hebben, dat men steeds de niet-
Engelschen naar hét vuur zendt, om zooveel
mogelijk Britsche mannen te sparen.
Men herinnert zich dat de toestand in
Ierland bij het uitbreken van den oorlog
zeer gespannen was; een burgeroorlog kon
eiken dag losbarsten. De protestantache en
Engelsch-gezinde bewoners van de Iersche
provincie Ulster hadden talrijke regimenten
vrijwilligers ingericht om zioh gebeurlijk
met geweld tegen do invoering van zelfbe
stuur te verzetten. Het gevolg daarvan was,
0. katholieken op hun beurt nationalis
tische regimenten op de been brachten. Het
geen een groot gevaar voor Engeland dreigde
te worden, kwam aan dat land integendeel
ten goede; al die troepen kwamen lord Kit-
VERSPREIDE BERICHTEN
De inneming van Nisj.
Naar aanleiding van de inneming van Nisj
bereidde de menigte in Sofia, de Bulgaarsehe
hoofdstad, een huldebetooging voor den koning
en den minister-president.
De Koning dankte voor deze betooging en
zeide, dat de hem gebrachte hulde in de eerst©
plaats de onafgebroken successen van het dap
pere Bulgaarsehe leger gelden.
Radoslawof hield tot de menigte, die voor
het paleis van den minister-president bijeen
was, een tosepraak, waarin hij uiteenzette, dat
de Bulgaarsehe natie eindelijk haar historische
wensohen verwezenlijkt, en de stad in haar
maoht terug bracht, die haar voor veertig jaren
ontnomen werd. De staatslieden zullen' datgene,
wat het leger veroverde, weten te behouden!
De geallieerden te Saloniki.
Er ia volgens een Reuterbericht uit Salo-
aiki een overeenkomst getroffen met de
Grieksehe autoriteiten, waarbij wordt bepaald,
dat de gealliëerden een havenhoofd zullen aan
leggen en een nieuwen doorgang, waardoor
een gemakkelijker verbinding tot stand zal
worden gebracht tussohen de kaden en het
spoorwegstation.
De locale overheid heeft erin toegestemd aan
de kaden plaats beschikbaar te stellen voor
de transportschepen der geallieerden, wanneer
de kaden niet worden ingenomen door Griek-
sehe transportschepen, want men moet beden
ken, dat de Engelsche, Fransche en Grieksehe
legers zoo goed als tegelijkertijd ontscheept
worden.
De Amerikaansche handel door Rusland be
moeilijkt
De Frankf. Ztg. verneemt uit New-York,
dat men in Amerika zich nu beklaagt over
het feit, dat Rusland bepalingen voor den
uitvoer heeft gemaakt, die belemmerend zijn
voor den Amerik. hamdeL De Amerik. fir
ma, die Russische producten wemscht te im
porteeren, moet nu beginnen met daartoe
een verzoek te doen bij een bureau in New-
York, waar de goederen nauwkeurig moe
ten worden omschreven en waar verdere
bijzonderheden moeten worden aangegeven.
Verder moet de importeur een borg, stellen
voor de volle waarde van de te betrekken
producten, welke borgtocht vervalt, indien
ook maar eenig deel van het geïmporteerde
goed binnen drie jaren weer uit de Ver-
ëenigde Staten wordt verzonden. Dit verzoek
gaat via Washington naar Rusland, waar
erover beslist wordt.
Voorzorgen foor Duitsche oud-strijders.
De „Lokal Anzeiger" verneemt uit Leip
zig dat het Bestuur der Nationaal-Liberale
Vere-eniging voor Leipzig en omgeving be
sloten heeft door bemiddeling-der Naliouaal-
Liberale Rijksdagfractie op een Rijkswerta-
lijk© voorzorg voor veteranen door den
wereldoorlog 19141915 aan te dringen. Alle
oud-strijders, die geen reoht op Rijksverzor
ging hebben, zouden in een dwangverzeke
ring moeten worden opgenomen, waardoor
hen voor allo eventualiteiten, finauciaele
waarborgen verstrekt zouden worden. De ver
zekerden hebben premie te betalen, waartoe
echter ook het rijk en de vakvereenigingen
bij te dragen hebben. Dit wetsontwerp zou
bij aanneming in de Rij ksverzekeringswetten
opgenomen moeten worden.
OOR LOGS-ALLERLEI.
ALLERZIELENDAG OP HET
SLAGVELD VAN GORLIOE.
Uit het Oostenrijksche oorlogsperskwartiesr
wordt geschreven: Op het met bloed ge
drenkte slagveld van Gorlice, waar de zege
tocht der bondgenooten door Galicië begon,
had op Allerzielendag een ontroerende plech-
tigheid plaats. Op een hoogte onmiddellijk I rijpheid gekomen is als gevolg van de stap
ten Noorden van Gorlice en op. heuvel 402
bij Tarnow zijn op een heerlijke omgeving
twee soldatenkerkhoven opgericht, waar tal
rijke vrome bezoekers bun gebed kwamen
storten.
Het Oosteiyijksche hoofdkwartier was ver
tegenwoordigd door den commandant van het
oorlogsperskwartier, generaal-majoor ridder
Von Hoehn en meerdere hoogere officieren,
het Duilsche hoofdkwartier door den eersten
luitenant Von ïïahnke. Verder waren aan
wezig de militaire commandant van Krakau,
veldmaarschalk Von Brandner, met talrijke
officieren van den staf, deputaties vaa de
legerkorpsen, welke aan den slag vaa .Gor
lice hadden deelgenomen, bloedverwanten van
gesneuvelde strijders, enz.
Ailen. begaven zich naar het soldateokerk-
bof, waar Oostenrijk-Hongaarsche, Duitsche
en Russische helden in groepen begraven
liggen. Op het hoogtepunt van het kerkhof
staat een obelisk, waarvoor een altaar was
opgericht.
De plechtigheid, waarbij ook een deputatie
van Russische krijgsgevangenen aanwezig
was, begon met een H. Mis van Requiem.
Vervolgens werd het kerkhof gewijd, waar
na de aalmoezeniers van de verschillende ge
loofsbelijdenissen een toespraak hielden.
Nadat verschillende kransen op, de graven
waren neergelegd, begaf men zich in den nar
middag naar het kerkhof van Tarnow. Een
groots volksmenigte, met den burgemeester
der stad en den schenker van het tc.-ein,
verwachtte de gasten, die in de avondsche
mering op het aan vriend en vijand gewijde
kerkhof aankwamen. In vrome stemming
woonden de aanwezigen de Vespers der Over
ledenen in de herinueringskapel bij, waarna
de graven ingezegend werden.
NOQ IETS OVER DEN STRIJD
IN CHAMPAGNE.
William Philip Simons, de Parijsche corres
pondent van de „United! Press" te New-York,
geeft eene beschrijving van het slagveld in
Champagne na de laatste groote actie.
Dit slagveld' is ongeveer 15 mijlen lang en
bijna drie mijlen breed en loopt van Oost naar
West. Het rransche offensief begon in den
zuidelijken hoek, waar de loopgraven soms 50 tot
200 yards van elkaar verwijderd waren.
Gedurende twee maanden van te voren hadden
de Franschen ammunitie en massa's artillerie
opgehoopt en kilometers nieuwe loopgraven aan
gelegd, zoodat de infanterie zonder verliezen
voorwaarts konden dringen, niettegenstaande
het hevige vijandelijke vuur. Op 22 September
begonnen de Fransche kanonnen vuur te braken
en Duitsche gevangenen verklaarden later hunne
posities voor ondoordringbaar, doch hun voedsel
transporten waren afgesneden, doordat tenge
volge van het hevige vuur geen treinen naderbij
konden komen. Zij waren genoodzaakt in hun
bomvrije kelders te vluchten, doordat hun loop
graven totaal in puin geschoten waren en reeds
door het bombardement sneuvelde de helft der
bezetting.
Ondergrondsche ammunitievoorraden ontplof
ten en overal barstten shrapnells.
Een zoo hevig bombardement werd nimmer
aanschouwd, evenmin als een zoo uitgebreide
voorbereiding.
Den 25sten 's morgens, kwart over negen, werd
het bevel tot den aanval gegeven en direct opge
volgd.
De doode Duitschers werden in sommige van
hun eigen loopgraven begraven en ruim 20,000
man zouden op deze wijze den dood gevonden
hebben.
Voor de gevallen Franschen werden nieuwe
kerkhoven aangelegd, waar vele graven gedol
ven zijn. Overal bevinden zich verschoten over
blijfselen van kanonnen, karren en ander oorlogs
materiaal, evenals particuliere eigendommen van
strijders.
Alvorens een nieuwe slag een aanvang kan
nemen, moet dit alles opgeruimd worden, aldus
besluit de correspondent.
CHINA.
Van president tot Keizer.
.Volgens den Pekingschen correspondent
van de „Times", hebben d® meeste provin
cies in China reeds hun stem uitgebracht ten
gunste \Tan het herstel van het keizerrijk
met Joean Tsji Kay als keizer. De Japanscho
gezant heeft Vrijdag den Ohineezen minister
van Buitenlandsche Zaken om een verklaring
gevraagd van het antwoord, dat China on
langs gbgevea heeft op den gemeenschap-
pelijken raad van Japan, Rusland en Enge
land, om een wijziging van de regeering uit
te stellen.
De Chineesche regeering zegt dat zij het
onmogelijk acht om zonder groot gevaar voor
rustverstoring tusschenbeide te komen in de
beweging, die zich gedurende de twee laatste
jaren ontwikkeld heeft en in 'dozen tijd tot
pen, die lang geleden gedaan zijn om
permanente constitutie voor te bereid
regeering verzekert uit geen enkel de
't land berichten over ongeregeldheden
vangen te hebben.
Onderstaande berichten bereikter
gisteren, na het sluiten der red;
voor het nummer van gisteren.
DE VERDEDIGING VAN MONAST
LÜGANO, 8 Nov. (Part.) Uit Saloniki
Magrini een telegram aan de Secoio gezo
waarin hij meldt, dat de Serviërs zich vo
reiden om Monastir tot het uiterste te v
digen. Alle mannen die daartoe in staat
zijn bewapend, behalve de aanwezige
garen, die echter door den stadscommai
gedwongen worden, loopgraven en ar
versterkingen aan te leggen. De sted<
commandant heeft dt consuls van de moj
heden der Quadruple-Entente aangera
stad te verlaten en ook een groot deel
de ourgerlijke bevolking is gevlucht. De
vische schatkist is weggebracht naar Koe
De Bulgaren zijn er in geslaagd, de hex
van Baboena te bezetten. De eommai
van Monastir heeft generaal Serrail
zocht, hem Fransche hulptroepen te ze
doch dit werd geweigerd, daar Serrail
zelf zijn beschikbare troepenmacht meet
centreeren; ook een verzoek om ondei
ning met munitie en geschut werd va
hand gewezen.
DE TOESTAND IN SALONIKI.
BERLUN, 8 Nov. (Part). Naar ver
wordt de stemming tusschende gealliëerd
Grieken te Salonikki voortdurend meer
spannen. De eersten kunnen het me
verkroppen, dat de als pro-Duitsch bel
staande Grieksehe kroonprins te Saloaik
sideert, terwijl vele Grieken er veronri
digd over zijn, dat de gealliëerden rai
in de stad Saloniki een Fransch po3
toor hebben ingericht. De gealliëerden
gen er, gesteund door de partij van Vt
los, voortdurend op aan, dat het Griel
leger, hetwelk voor het grootste ge.'
in, en rondom Saloniki is samengetrol
zal worden gedemobiliseerd.
EEN FRANSCHE NEDERLAAG E
SER VIE.
SOFIA, 8 Nov. (Part.) Nabij Prilep
het Servisch-Fran8che leger eeh erns
nederlaag geleden. De troepen zijn in
len aftocht naar Ochridam, vervolgd doe
Bulgaarsehe cavalerie.
DE AMERIKAANSCHE NOTA AA
ENGELAND.
LONDEN, 8 Nov. (Part.) In de Ai
kaansche nota aan Engeland omtrent de
hindering van den handel van Amerika
gevolge van de Engelsche bloccade
o.m. gezegd, dat wanneer goederen ge:
schikt onder voorwaardelijke contraband
stemd voor een vijandelijk land via
neutraal land het feit op zichzelf nog
voldoende is om in beslagneming te r
vaardigen. De Vereenigde Staten mooter
bezwaar maken tegen de inbeslagmname
schepen op losse verdenking. Verder
in de nota gevraagd of de bloccade wt
fectief is. De Duitsche havens zijn
het verkeer met Scandinavië. De nota
verder dat er geen beter vastgesteld oe
van volkenrecht bestaat dan dat, waar b
bloccade van neutrale havens in oorloi
verboden wordt. De regeering van d9
eenig de Staten wenscht de Engelsche r
ring met den meesten ernst er óp te w
dat zij erop moet blijven aandringen,
de betrekkingen tusschen de beide n
ringen niet moeten worden beheerscht
hetgeen het doelmatigst wordt geacht,
door de vastgestelde regelen van int*
t-ionaal verkeer.
DE HOUDING VAN DE NIEUW1
"GRIEKSCHE REGEERING.
LONDEN, 8 Nov. Aan den correspor
van de Times te Athene zou de pre
Skoeloedis hebben medegedeeld, dat ooi
van plan was tegenover de mogendhede]
Entente een zeer welwillende neutralite
acht te nemen.
EEN DUITSCHE KRUISER GEORP
DEERD.
BERLIJN, 8 Nov. (Officieel). In den a
van den 7den November is de kleine kn
„Undina", op patrouillevaart ten zuiden
de Zweedstfbe kust, door twee torpedoscfc
van vijandelijke onderzeeërs tot zinken
bracht. Bijna de geheele bemanning is g-
(De „Undina" was in 1902 gebouwd en
2700 ton. Red.)
Naar het Fransch.
Ja, Sylvialief, ga jij maar oen ritje ma
ten. Je hebt allen tijd, want ik ben van plan
tien heelen middag en avond in het Casino
door te brengen, zoide Anna snel in ant
woord op Sylvia's blik. Als je maar hier
bent na ds thee. Mijn vriendin kan het on
mogelijk zonder haar middagthee stellen,
Voegde zjj er hij, zich tot mevrouw Wachner
wendend.
Ik ook niet! riep mevrouw Wachner
vroolijk uit. Ik kan mijn kopje thee des
middags niet missen. Dus dat is afgespro
ken! U en ik gaan samen een toertje maken,
daarna drinken we een kopje thee en gaan
dan naar het Casino.
Sylvia ging met haar vriendin mee naar
haar kamer, terwijl Anna haar hoed opzette
*n geld voor den dag haalde.
Met dit warme weer zal hot heerlijk
lijn een ritje te maken, zelfs met dat dwaze
oude schepsel, zeide Anna, Sylvia oen blik
ran genegenheid toewerpend. Ondertusschen
ia! ik er voor zorgen, dat je een bewijs van
je graag wilt, mag
ïln^va^av°ad een beetje dobbelen. Maar
toch ou ik niet graag willen dat mijn lief
verslaafd raak-
aa ri-(rillino-1^ er kwam even. een
weemoedige trilling in haar stem Maar
ik geloof niet, dat ik daar heel bang voor
hoef te Zijn.
Toen do twee vriendinnen weer binnen
i -kwainen, zagen zij het echtpaar Wadhner
<ncht hij elkaar staan en zacht met elkaar
spreken. Toen zjj viak tij hen was, merkte
bylvia op dat zij ZOo in hun gesprek verdiept
waren, dat zy jlaar niet aankomen,
°r (fnn Z^i n TS ^hten, Oügedul-
digen toon in het Fransch tot de vrouw
zeggen:
- Hier is niets voor ons te doen, Sophie,
(het is dwaas van ons zoo onzen tijd to ver
spillen.... Waarop zijn vrouw antwoordde-
Je bent altijd zoo zwaartillend, zoo pes^
simistisch. Ik zeg dat hier wol wat voor
ons te d'oeu is. Laat het maar aan mij over.
Toen plotseling ziende dat Sylvia naast
haar stond, vervolgde de oude vrouw: Mijn
man zegt altijd dat hier niets voor hom te
doen is! Ziet u, zijn.laatste systeem bevalt
hem niet en hij heeft nog geen ander uit
gevonden. Maar ik heb hooi voorspeld, dat
hij vandaag winnen zaL Misschien zal me
vrouw Wolsky hem wel geluk aanbrengen..
Zij had een hooge. kleur en zag er ontdaan
uit.
Ik heb hem gezegd, dat hij om een open
rijtuig moest telefoneeron, vervolgde zij toen
opgewekter. Hij zal over oen paar minu
ten voor zijn. Zullen we u beiden eerst naar
het Casino rijden? Deze laatste vraag was
gericht tot haar man en Anna Wolsky.
Neen, zeide de heer Wachner stug,
zeker niet! Ik loop in elk gevaL
En ik loop ook, zeide Anna. Waarom
zoudt u voor ons een omweg maken? Ik
zon mij liever dadelijk naar buiten laten rij
den, Sylvia.
Het gezelschap vertrok. Anna Wolsky
ging te voet met haar langen, schralen,
zwartgalligen me gezel, terwijl Sylvia en me
vrouw v» aohnor in tegenovergestelde rioh-
ting wegreden.
De omstreken in de onmiddellijke omge
ving van Lacville zjju m0oi, het open
rijtuigje kraakte en ratelde en het paard
was oud en vermoeid, 0I1 toch vond Sylvia
het ritje alleraangenaamst.
De leelijk uitziende mevrouw Wachner
die zich zoo dwaas kon toetakelen, bezat een
zeldzame gave: er gingen levenslust en le
venskracht van haar uit. Soms drukte zij
zich uit in het Fransch, soms in het Engelsch
eu met het grootste gemak ging zjj van de
oene taal in de andere over.
Zij was in haar schik, omdat zij oen lan
gen. warmen, vervelenden middag in het
Casino was misgeloopen, en had zich nu
voorgenomen Sylvia Bailey aangenaam be
zig te houden en te amuseeren, en hierin
elaagdo zij volkomen» Zij* sen eon voel af to
weten van allerlei bekende en hooggeplaat
ste personen en zij verscheiden
i interessante en vermakelijke bijzonderheden
te vertellen van prinses Matilde Bonaparte,
wier prachtig kasteel zy voorbijreden.
Mevrouw Waehner toonde de vriendelijk
ste belangstelling in Sylvia on in Ihaar leven.
Het duurde met lang of de jonge Engelsche
j bad haar nieuwe kennis de voornaamste ge
beurtenissen uit haar kinderjaren en uit
haar jongemeisjestijd verteld, zelfs het een
en ander uit haar kort, niet zeer gelukkig
huwelijksleven. Waarop mevrouw Waehner
op achteloozen toon uitriep:
O, maar u zult wel gauw hertrouwen,
misschien bent u al geëngageerd?
O neen! Sylvia schudde het hoofd,
i Maar u bent zoo mooi en' zoo jong.
Het zou jammer zijn als u niet hertrouwde!
Mevrouw Waohner bleef dit volhouden.
Ik houd zoo van alles wat mooi is! riep zij
met geestdrift uit. U zag mij niet vel
leden week, maar ik zag u wel en ik zeide
tegen mijn man: „Er is zoo'n mooi vrouwtje
in Lacville gekomen, Frits! Toen begon- hij
te lachen. „Nu, dan zal je wel blij zijn," zeide
hij, „dan heb je nu iets om naar te kijken."
En dat was waar. Toen ik dienzelfden avond
weer m het Casino kwam, 6peet het mij
1 ..u niet zag. Maar nu zullen we elkaar
wijls ontmoeten, zeide zij vriendelijk,
want ik veronderstel, mevrouw, dat u
wel zult spelen.
Dit was de tweede keer, dat zij die v
deed.
ja, ik zal een beetje spelen, zei Sj
verlegen, maar ik zou toch niet g
verslaafd rakeu aan het spel.
O, neen, natuuurljjk niet, dat zou -v
selijk zijn! En daarbij zijn de meeste
söhen niet zoo rijk, dat zij er tegen km
veel geld te verliezen.... Zij keek Sylvit
derzoekend aan. Maar aan den and
kant verbaast men er zich over hoe soim
menschen het weten ;ian te leggen om a
aan geld te komen, als ze 't er op zetten
te spelen.
En toen plotseling op een ander on
werp overgaand, begon mevrouw Wacl
haar nieuwe kennis alles te vertellen
den tragisohen dood van hun vriend, die
jaar te voren in Ais verdronken was.
Ik spreek er nooit over als Frits
is, zeide ze snel, maar het gaat ons f
van beiden ooit uit de gedachten. O, 't
afschuwelijk! Wij hielden zooveel van
jongen Russisdhen vriend van ons. Hi.
Frits speelden volgens een prachtig syst
'twas het beste dat Frits ooft had ui
vonden en oen poos lang hebben zi.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
