Uit de geschiedenis der Bulgaren.
VAN OVERAL
WETENSWAARDIGHEDEN
iiopigo iioging-en om haar voorraad parfu-
fumeriën ongeschonden over de gran te
krijgen.
liet lange wachten begon Gerrit te ver
velen. Hij had toch niets aan ie geven en
besloot naar de restauratie te gaan.
Aan.de deur der visitezaal stond een lange,
zware Pruis. Spoedig had deze bemerkt, dat
het valies van den heer Bommel niet was
geteekend met het gewone witte kruis. Dat
kwam hem verdacht voor; die man was
zeker een smokkelaar, die aan het scherp
ziend oog der douane trachtte te ontkomen.
Gerrit zag zich den toegang verspet! en
of hij al beweerde, dat hij niets belastbaars
bij zich had, hij moest naar de lange tafel
zijn valies openen. Met groote zorg w..d het
door woe ld en, werkelijk, daar kwam een
kistje sigaren voor den dag. De douauier
keek. den smokkelaar venijnig aan en begon
;te praten van boete, gevangenis en meer van
'die akelige dingen, die den armen man een
[rilling over het lijf deden gaan. Bommel ver
klaarde zich geheel onschuldig; hij wist niet,
dat er sigaren in zijn valies waren; wel
had hij tegen zijn vrouw gezegd, dat hij er
pp reis noodig had, maar hij had niet kun
nen denken, dat zij die in het valies zou
hebben gepakt."
Maar het hielp niet, hij had willen smok
kelen, dus hij moest gestraft worden
Bommel was doodsbenauwd, dat ze hem zou
den inrekenen, en ging erbarmelijk te keer,
dat de kommiezen medelijden met hem kre
gen. Na nogmaals zijn onschuld betuigd te
hebben, kwam hij na het betalen van 20
Mark weer vrij.
Zijn vrienden hadden ijselijk veel schik in
het geval en wilden absoluut een van die
lekkere sigaren rooken. Goed en wel in den
trein gezeten, begon Gerrit uit te pakken;
de kist werd geopend en er zaten in,: een
scheermes, zeep, zakdoeken, enz.; maar siga
ren niet.
Algemeene vroolijkheid der vrienden en
kwaadaardigheid van den bedrogene, die 20
Mark had weggegooid. Maar er was nu een
maal niets aan te doen, hij moest zich maar
geduldig in zijn lot schikken.
In Keulen kreeg de goeden man onder
den invloed van het Duitsche bier al zijn
vroolijkheid weer terug en de eerste dag van
het verblijf werd heel prettig doergeb» acht.
1 Ook den tweeden dag uitstapjes en rij toer
tjes en kijken naar de toebereidselen voor
dbt; fameuzen optocht, die dén volgenden
dag zou plaats hebben. Br was voel volk
ia de stad, meer dan de vrienden hadden
gedacht. Alvorens op reis te gaan hadden zij
lechter een vernuftig middel verzonnen om
telkaar niet te verliezen. Zij hadden een klein
fluitje gekocht en Bommel was aangewezen
om daarop „verzamelen" te blazen, voor het
geval zij van elkaar mochten raken.
Het was al laat in den avond, toen het
gezelschap, na alle mogelijke bierkelders en
bierhuizien bezocht te hebben, naar .iet hotel
terugiieerde. Op eens merkte Gerrit Bom
mel, dat hij alleen stond, hij had er whs naar
staan kijken en was daardoor wat achter
gebleven.
Maar geen nood! hij haalde zijn fluitje
uit den zak en floot zoo hard hij kon. Na
een oogenblik wachtens nog eens.
De uitwerking was echter geheel audets
dan hij verwacht had. Van alle kanten kwa
men politie-agenten aandraven met een paar
geheime agenten en een hoop volk, en voor
dat Bommel begrijpen kon, wat dat te be
duiden had, werd hij bij de armen en bij
den kraag gepakt en geducht dooreengoschud.
Ook de vrienden kwamen op het hoeren
van het afgesproken signaal bij elkaar en
zagen tot hun schrik hun reisgenoot in han
den der politie alsof hij wel een moord go-
pi eegd had, iets waartoe ze hem echter niet
in staat oordeelden.
Bommel redeneerde wanhopig tegen zijn
aanvallers, maar zij verstonden zijn gebroken
Duitsch niet en namen hem mes mar het
dicht bijzijnd bureau. Zijn vrienden volgden
hem van verre en begrepen er niets van,
'waarom hun kameraad werd opgepikt- Ein
delijk werd het hun duidelijk: Gerrit had
liet signaalfluitje gebruikt, dat ook de Keul-
sehe politie bezigt als ze assistentie noodig
heeft. Vandaar die opschudding en vandaar
ook de arrestatie van den man, rlie zoo
noodeloos de hcele wijk-politie had in rep
en roer gezet. Zo zagen het nu: de Duitsche
Polizei laat niet met zich spotten.
Vergeefs beproefden de vrienden hun ka
meraad te verlossen. Al hun parlementeefen
niet den ondercommissaris hieïp nio'Do po
litie had het druk met de feestelijkhelea
.en zou di n volgenden dag wel eens zien wat
er met den arrestant gebeuren moest.
's Morgens vroeg waren de vrienden weer
aan 't commissariaat om bun makker te ver
lossen; maar net ging niet, eerst in deu
namiddag, toen de optocht was afgeloopen,
keerde Gerrit Bommel in het hotel op het
Domplein terug. Hij was nu vrij, doch 't was
gedaan met zijn plezier, 's Avonds giag hij
nog uit, doch amuseerde zich niet en was
blij, dat het gezelschap daags daarna weer
naar huis ging.
Onderweg peinsde hij over zijn ongelukkig
avontuur. Hij was er erg verlegen mee, doch
besloot zich goed te houden.
„Zoo Gerrit, heb je je goed geamuseerd,
was de optocht mooi?" vroeg zijn vrouw,
toen hij thuis kwam. Gerrit aarzelde een
oogenblik, doch antwoordde flinkweg:
„Jawel vrouw, hij was mooi, heel mooi."
In de Berliner Bossen Courier vertelt Dr.
Paul Rohrtach het volgende uit de geschie
denis der Bulgaren:
Op den linkeroever van de Wolga, in de'
nabijheid van de diêtrictsstad Spask, in het
gouvernement Kasan, ligt een dorp Bolgary
geheeten. Het onderscheidt zich in niets van
andere groote Russische kerkdorpen dan door
een merkwaardig oud bolwerk, dat grooten-
deels nog bestaande, in een wijden kring
met overblijfselen van ingestorte torens om
de tegenwoordige plaats loopt. Blijkbaar heeft
daar vroeger een oord van veel grootere
beteekenis gestaan. Behalve de oude vesting
werken vindt men daar een menigte graf-
steenen en tal van antiquiteiten, wapens, mun
ten en dergelijke dingen graait men uit de
aarde op. De' munten, Arabische en oud-
Armenische en andere reiken van het mid
den van de zesde tot het einde van de tiende
eeuw. De naam van de plaats herinnert aan
Bulgarije. Inderdaad zijn uit deze buurt dan
ook de Bulgaren gekomen en hier hebben
hun bloedverwanten nog eeuwen geleefd, toen
het Bulgaarsche volk op den Balkan zich
reeds gevormd had.
De Bulgaren zijn oorspronkelijk evenals
de Madjaren leden van de groote Finsche
volkenfamilie, waartoe ook de Finnen in het
tegenwoordige Finland en ontelbare kleine
restjes van volkeren in het noorden en oos
ten van het tegenwoordige Russische rijk
behooren. Het grootste gedeelte van het zoo
genaamde groot-Rusland is door menschen
bewoond, die van ras een menging zijn van
slaviscfaen en Finschen oorsprong.
De eerste Bulgaarsche vorst, wiens naam
oris overgeleverd is, is Kubrat uit de zeven
de eeuw na Christus. In dien tijd waren de
Bulgaren door heel zuid-Rusland en den Bal
kan doorgedrongen. Het gelukte echter don
Byzantijnschen keizer, zooals reeds zoo vaak
met dergelijke barbaarsche volkeren', hen in
zijn dienst te nemen en tegen andere vijanden
van het rijk te gebruiken. Kubrat-hielp kei
zer Heraclius tegen de Avaren en werd tot
Patricius van het Romeinsche rijk benoemd.
Zijn zoon Asparuch stichtte tegen hst einde
van de zevende eeuw het Donaurijk der
Bulgaren, doordat hij de daar sedert de volks
verhuizing gevestigde Slavische stammen voor
goed onderwierp.
Oorspronkelijk is dus Bulgarije een vreem
de heerschappij van Finsche elementen op
Slavisch gebied, dat de Siaven van hun kant
de vroegere romaansche bevolking des :aads
en den Byzantijnen afgenomen hadden. In
den loop der eeuwen smolten echter heer-
schers en onderworpenen samen tot een volk
met Slavische taal en in hoofdzaak Slavisch
karakter. Ethnografisch beschouwd zijn de
Bulgaren dus zeer nauw verwant met de
eveneens uit Finnen en Slaven ontstane Mus
covite», terwijl de Ukrainers of zoogenaam
de klein-Russen een ander Slavisch type vor
men. £ij hebben ten tijde van de vestiging
van het Russische rijk een zekere bijmen
ging gekregen van het bloed der Gemaan-
sche Warjagcren, Vikingen uit Zweden.
Het nieuwe Bulgaarsche volk van beide
kanten van den Balkan kreeg van uit By
zantium het Christendom. De Bulgaren van
de Wolga daarentegen werden Mohameda-
nen cn wisten zidli daar tot den grooten in
val der Mongolen in den aanvang der der
tiende eeuw te handhaven. Omstreeks het
jaar 1246 vertelt een Italiaansche monnik,
die naar den opperchan der Tartaren naar
Binnen-Azië trok, dat hij aan de Wolga het
land gevonden had, dat Groot-Bulgarije heet
te, in onderscheid mot het Bulgarije aan de
Donau. In het Wolga-gebied wonen thans
nog kleine Finscftie volken, die de Russen
Mordwinen en Tsjoewsen noemen en die de
overblijfselen vormen van h£t oorspronke
lijke Bulgarendom.
De eerste groote beheerscher der Bulga
ren Simeon (omstr. 900) regeerde, behalve
over't eigenlijke nu zoo genoemde Bulgarije,
ever Macedonië, Albanië en het Griek&sbe
Thessalië. Hij nam deu titel van Keizer of
Czaar aan. Dit Czarendom handhaafde zich
in afwisselenden omvang en met afwisse
lende lotgevallen bijna vijf eeuwen lang. In
het begin werd het eens hevig door den Rus-
scben Warjagischen grootvorst Swjatoslaw
van Kief in het nauw gebracht, die tegelij
kertijd ook de Wolga-Bulgaren aanviel, om
Slaven onder hen buit te maken. De eerste
Tlnssiseh-Bulgaarsche oorlog heeft dus reeds
duizend jaar geleden plaats gevonden.
In 1393 veroverden de Turken de residen
tie van den Bulgaarschen Czaar Ternowo,
tussehen den Midden-Balkan en de Donau.
De laatste Bulgaarsche czaar Iwan Sisman
de derde, sneuvelde in het Rhodopegebergte
ih de buurt van het tegenwoordige grensge
bied tussehen Bulgarije en Servië in een
strijd tegen de Turken. Vijf eeuwen lang
stonden de Bulgaren onder Turksche heer
schappij en de herinnering aan het groote
Bulgaarsche rijk raakte zoo in vergetelheid,
dat ten slotte in Europa nog 6lechte weini
gen den naam der Bulgaren kenden. Die na
tionaliteit der Bulgaren bleef echter be
waard, omdat de Turken evenals in Servië,
Bosnië en Griekenland, zich geen moeite ga
ven om den Islam in te voeren.
Zij gaven er veeleer de voorkeur aan te
heerschen over onderworpen belastingbeta
lende ongeloovigen. Slechte een klein ge
deelte van de Bulgaren, de zoogenaamde Po-
maken, in het Rhodope-gebergte, en een
aantal onde adellijke families namen als
een soort van voorrecht den Islam aan. Zij
behielden echter evenals de tot Mohameda-
nen geworden Slavische sekse, in Bosnië hnn
Slavische taal en daarmee ook een zekere
eenheid met hun volk.
Als men eenige onbeteekende verschijnse
len buiten beschouwing laat, kan men zeg
gen, dat het opnieuw ontwaken der Bulga
ren begint onder den Russisch-Turksohen
oorlog van 1828/29, die Russische troepen
naar Adrianopel bracht en onder de Bulga
ren de gedachte van vrijlbeid wtekte. De
geestelijke prikkel ging na dezen oorlog uit
van die Bulgaren, die in Rusland of Oosten-
rijk-Hongarije tot welvaart en ontwikkeling
waren gekomen. De groote menigte van het
volk bestond echter uit boeren zonder ont
wikkeling.
Het is verbazend zoo snel als de Bulgaren
na het herstel van hun onafhankelijkheid
de gevolgen van den oorlog van 1877/78, die
tot op dat oogenblik een onontwikkelde
vormlooze, bijna geheel analphabetische me
nigte hadden gevormd, in ontwikkeling en
politieken- en militairen aanleg naar boven
kwamen. Men zou gemeend hebben, dat bier
alie voorwaarden ontbraken tot de snelle
ontwikkeling van een levenskrachtigen Staat
Onder de Bulgaareche aanvoerders, profes
soren, diplomaten en bank-directeuren vindt
men dan ook ternauwernood merschen, die
onder zijn dan tegen of even de vijftig. Want
eerst na 1878 kou men in Bulgarije in eenigs-
zins aanzienlijken omvang inrichtingen var
onderwijs stichten.
GEWAARWORDINGEN VAN EEN
GEWONDE.
Door de Duitsche pers doet een brief van
een Russisch officier de ronde, die ecu be
langwekkende schildering geeft van de ge
voelens van een gewonde gedurende den slag.
Men leest daarin:
Plotseling had ik het gevoel, alsof ik
een hamerslag in mijn rug lcreeg. De strot
wierp mij omver,'maar eigenlijke pijn voel
de ik niet. Ik vroeg mij verbaasd af, wat
dan eigenlijk gebeurd was. Het was als
drukte er een zware last op mijn schouders.
Ik dacht, dat de ontploffing van een gra
naat in mijn buurt mij met aarde en zand
overdekte. Ik probeerde op te staan, maar
het ging niet. Ik werd eenigszins onwel en
bleef liggen.
Mijn onpasselijkheid werd erger, mijn
schouders schenen to branden. Ik vorrwrde
mij niet cn wachtte de dingen, die komen
zouden af. Het suisen. van de granaten en
shrappels nam toe. Het gehikte mij een zak
onder mijn hoofd te schuiven. Ik kroeg een
gevoel van vrees. Als mij nu plotseling nog
een ander projectiel trof? Ik licht hal, hoofd
op. De granaten barsten op vrij grooten
afstand. Eenige soldaten lagen onbeweeglijk
op den grond.
Toevallig viel mijn blik op mijn handen.
Ze zaten vol bloed. En eveneens mijn horst
en de eene schouder. Ik ben gew.md, dacht
ik bij me zelf. Zoo bleef ik tien minuten
liggen, zocd r g dachten, .onder gevoe'eus.
Toen echter de pijn toenam en steels meer
brandde, pakte ik krampachtig den zak aan
en sleepte me moeizaam voort, tot ik ge
vonden werd
BRIEVEN DOOR DE LUCHT.
Het komt in dezen oorlog vaak voor. dat
vliegers pijlen laten vallen, waaraan voor
uitgenoodigd Daar de bergen te gaan, en terher-een' „CONCERT DEIi MOGENDHEDEN"
innering aan de gebeurteniseen van den verloo-
pen jaarkring herdenkingeboomen te planten.
IN OLD-EGYPTE,
De „Punch", het bekende Engelsche karika-
turenblad, gaat er prat op, de uitvaiuer te zijn
van het gevleugelde woord „het concert der mo
gendheden". Tijdens den Krimoorlog is in dit
den vijand bestemde mededeel in gen, op pa- KUNSTLEDEMATEN MET NATUURLIJKE blad nl. een teekening verschenen, voorstellende
SPIERBEWEGING. de heerschen der Eurcpeesche stateni ahorkest
leden met muziekinstrumenten op den schoot te
Het aantal invaliden, die in den oorlog han- zamen zittend. De oorsprong van het beeld is
den of beenen verloren hebben, is ontzettend hoog echter eenige duizenden jaren ouder. In de Egyp-
en hoe technisch volmaak* kunstledematen ook tische collectie van het museum te Turyn be-
r, mogen zijn, het blijven toch voor het lichaam vmcit zich een papyrus, die een beschrijving van
naam en adres droeg. Caesar vertelt, dat vreemcje aanhangsels. Professor Stodola, hoog-j de oud-Egyptische binnenlandsche politiek met
bpti (Tnllisc.be nnter een brief, die aan Quin- leeraar je Zürich, bespreekt nu in de „Zeitschriftteekening illustreert. Deze teekening stelt
pier geschreven, zijn vastgehecht.
lieede in de oudheid werd een dergelijke
methode gevolgd. Koning Philippus van Ma
cedonië zou in het jaar 353 vóer Ohristus
bij de belegering van Methone zijn rechter
oog door een pijl zijn kwijtgeraakt, die zijn
een Gallische ruiter een brief, die aan Quin
tus Cicero gericht was en waarin ontzet be
loofd werd, aan den riem van zijn werp
spies bond en toen in bet door den vijand
omsingelde kamp slingerde.
Van Frans van Sielungen is historisch
bewezen, dat hij bij de belegering van Trier,
in September 1522, een hoeveelheid open
brieven, aan pijlen gebonden in de stad deed
schieten, om haar burgers op te ruien tegen
den aartebissohop en ze over te halen tot
overgave van de vesting.
Zelfs heeft men met succes gepoogd, door
middel van holle kanonskogels brieven te
Deutscher Ingenieure" de mogelijkheid, deze
kunsthanden geheel normaal beweegbaar te ma-
ken door de spierkracht, die in de andere
lichaamsdeelen achtergebleven is, als energie
bron te gebruiken.
De spieren, die bijv de hand bewegen, bevin
den zich hoofdzakelijk in den onderarm. Gaat
de hand verloren, dan zijn de spieren nog ge
zond; pas na zeer lange werkeloosheid kunnen
ze zich niet meer wilskrachtig samentrekken. Om
deze krachtbron productief te maken, moet nu de
chirurg de spieruiteinden, de zenuwen met huid
verzenden en met documenten kan worden hek leen en en zoo afmaken, dat ze een goed me-
bowezen, dat zulk een kanonskogel post bij, chanisch aangrijpingspunt vormen,
de belegering van Neuss door Karei den. De cnirurgen achten het idee zeer wel uitvoer-
Stoute inl475, gedurende een geheele maand, ^aar €n door een ander hoog leeraar zijn reeds
van 21 April tot 22 Mei, van genoemd jaar, enkele opera hes uitgevoerd, die voorloopig uit-
heeft bestaan. Karei heeft de stad Neuss stekend gelukt zijn. Na het heelen en aanzetten
belegerd, waar de nood van dag tot dag van kunstledematen zal pas uit te maken zijn,
grooter werd, daar keizer Prederik de Der
de met de toegezegde ontzettingstroepen niet
"kwam opdagen. Eindelijk kwamen de Keu
lenaars den Neu&sers te hulp.
Zij zochten een veilige stelling op, bij het
'tegenwoordige dorp Hamm, konden den be- jaar geleden uitgevonden. Als uitvinder wordt
of de methode ook werkelijk blijvende waarde
heeft.
DE EERSTE ONDERZEEBOOT.
De eerste onderzeeboot werd ongeveer 300
legerden ook meermalen door roekelooze
boodschappers, die door de gelederen der be
legeraars wisten te glippen, berichten doen
toekomen. Toen echter de belegeraars steeds
de Hollandsche arts Cornelius Drebbelius ge
noemd.
Deze, een persoonlijk vriend van koning Jacob
I van Engeland, wandelde in 1620 langs den
waakzamer werden, probeerden zij bet op 21 Theems en zag daar visschersbooten voorbijva-
April met behulp van een kanonskogel, om ren, waaraan bevestigd waren de bekende houten
een brief naar Neuss te zenden, welke in
Neuss neerkwam, toen daar juist een pro
cessie gelhouden werd. Twee kogels vielen in
het water, een werd er opgevischt en stuk
geslagen. De belegerden trachtten een week
kisten met rondom gaten waarin de visch be
waard wordt. Werd er zoo'n kist van het bootje
losgemaakt, dan kwam het hooger op het water
te liggen.
Dit bracht Drebbelius op de gedachte, door
later, op dezelfde manier antwoord te ge- middel van zulke waterkisten een heel schip 1
ven: de kogel kwam echter in den Rijn te
recht.
De Keulenaars daarentegen hadden met
andere schoten op 2 en 4 Mei succes en ein
delijk gelukte het den inwoners van Neuss,
hun vrienden een post per kogel toe te stu
ren. Deze brief van landgraaf Hermann, den
dapperen bevelhebber van Neuss, wordt in
het Keulsche archief bewaard. Het brieven-
sdhieten duurde zoo voort, en op Zondag
voor een marcheerende muziekkapel, aangevoerd
door Ramses den Grooten in de gedaante van
een harpspelenden ezel. Hem volgt een cither-
tokkelende leeuw, die Ethiopië voorstelt; Noords
Egypte, als krokodil verkleed, blaast op de schal
mei. De stoet wordt gesloten door een phantas-
tisch dier, dat zoölogisch niev te verklaren is,
en op de fluit speelt. De origineele teekenaar
van deze papyrus geefi onzen huidigen journa
listen nog steeds recht, van het „concert der
mogendheden" te spreken.
DE GALLISCHE HAAN.
Geen dier uit de heraldiek zal zooveel lotswis
selingen ondergaan hebben als de Gallische
haan, die herhaaldelijk tot symbool van het
Fransche volk gekozen, evenveel maal daartoe
onwaardig verklaard werd. De haan kwam het
eerst voor op de republikeinsche assignaten, het
waardelooze papiergeld van de Fransche revo
lutie.
Deze „het licht en den morgen van een nieu
wen tijd verkondigende haan" werd door Napo
leon afgeschaft. De keizer wenschte geen dier,
dat op mesthoopen leefde en door vossen gegeten
werd. De Bourbonsche lelies, symbdol van het
oud-Fransche koningsschap, kon hij niet kiezen,
hij nam dus den adelaar van de Romeinscbe
Caesars als zinnebeeld van Frankrijk.
Lodewijk XV11I voerde in 1815 de lelies weer
in en deze bleven gehandhaafd tot de Juli-
revoiutie die Karei V van den troon verdreef.
Louis Philippe moest een neuw symbool zoeken;
met de lelies had het volk afgedaan en hij, de
burgerkoning, durfde niet grijpen naar den trot-
schen adelaar van een Napoleon.
Zoo werd dus de haan der assignaten in eere
na Pinksteren, op 21 Mei, was men reeds
zooveel behendigheid machtig geworden, dat
op de mededeeling der Keulenaars, dat de
aei was men reeus v0rsten te Moskou gegeven.
zooveel behendigheid machtig geworden, dat Dg waterbouwkundige Robert Byk geeft de
volgende beschrijving van de onderzeeboot: ze
onder water in een vlot te hangen en met riemen hersteld en heerschte, tot de adelaar van Napo-
i i- u t-t 1 i je(m jjj kem wijken deed. Na den slag van Sedan
werden echter Napoleon en adelaar verbannen
en de derde republiek keerde tot den haan terug.
De bepalingen der wapenkunde, die huisdieren,
uitgezonderd honden, stieren en paarden, op
wapens verbieden, werden door Frankrijk niet
nagekomen en zoo is de heroïsche haan het zin
nebeeld van de moderne Fransche republiek ge
bleven.
voort te bewegen Door glazen wanden kon men
in het water zien. Op zoo'n manier, meende
Drebbelius, zou men vijandelijke schepen kun
nen doorboren.
De luchtverversching in deze boot zou geschie
den door een lange, boven water uitstekende
buis. Twee van zulke schepen werden gebouwd;
in een van hen deed de Engelsche koning een
tocht op de Theems, het andere werd den groot-
KUNSTMATIGE SAMENSTELLING VAN
m Neuss belegerden m dezelfde week zou- werd door 12 riemen voortbewogen en ging dan Zooals men weet ontstaat natuurlijke kool,
den worden bevrijd, zij reeds een hier gedurende verscheidene reizen 12—15 voet onder steenkool, bruinkool en turf door het vergaan
antwoord ontvinger»^ „_ixr. i water. Byk spreekt niet over de luchtverver-Van plantaardige organismen. De steen- en
DE BEBOSSCHING IN LH1JN A. sching, maar Drebbelius' schoonzoon verklaarde bruinkoolvorming had eeuwen geleden plaats,
De bebossching van Ghina dat vroeger ddor later, dat deze ontdekt had, dat de lucht een turf wordt nog dagelijks gevormd. Een voor-
zijn houtrijkdom veel andere landen overtrof, fluidum voor de ademhaling bevatte, en dat hij waarde voor het ontstaan van kolen is de aan-
maar die op roekelooze wijze door de bevolking daaruit een vloeistof gemaakt had en die op reis wezigheid van water ii, een min of meer sterken
meenam. druk.
Hiermee zou hij dus de vloeibaarmaking van
uitgebuit is, maakt thans een punt van zorg
uit bij de tegenwoordige regeering.
De president Joeantsikai, door deskundigen echtej. met rech). betwijfelt 0p den boeg van de celstof en "andere koolhydraten steenkool en zelfs
voorgelicht, is tot de overtuiging gekofnen, t boot bevond zich nog een kruitmijn, waarmee anthraciet te fabriceeren. Hiervoor werden cel-
Door het toepassen van zeer hoogen druk is
de zuurstof ontdekt hebben, wat de wetenschap het onlangs twee Ehiitschen chemici gelukt, uit
vliegen.
JOODSCHE VORSTENGESLACHTEN IN
DEN KAUKASUS.
de jaarlijksche overstroomingen der reuz-
rivieren verband houden met ontbossching der
bergen, en heeft tot strenge doeltreffende maat
regelen besloten. j
In den Hemeltempel te Peking is een boom- j
kweekerij aangelegd, waaruit hot vorig jaar Onder de Kaukasische vorsten bevinden zich
reeds een half millioen boompjes betrokken zijn afstammelingen van de oudste Joodsche ge-
ter beplanting van de aan boomen arme bergen slachten uit het Russische Rijk Er is daar geen
westelijk van Peking. Reeds het»volgend jaar vorstengeslacht dat zijn stamboom niet volgen
denkt men het dubbele daarvan beschikbaar te kan tot de oudste tijden der Joodsche geschie-
krijgen i ^en's £n ^et 's historisch feit, dat verschil-
Teneinde de bevolking tot bescherming van If"Joden meer dan 2500 jaar geleden naar
11 i r. j - den Kaukasus kwamen. Na de verovering van
den aanplant op te wekken heeft de regeering door den kon v£m A
de boomcultuur m verband gebracht met de deze het ovenvonnen vofk naar den tot Assyria
godsdienstige beschouwingen der Chineez.en, op behoorenden Kaukasus. Hun aantal vermeer-
W runt van vereering der voorouders. Om aan derde do0r uit Babylon en Palestina komende
het groote belang der ambtelijke bemoeiingen Joden. Verschillende* naburige stammen, waar
in deze zaak uitdrukking te géven plantte de onder de machtige Chazaren, namen hun geloof
plaatsvervangende minister van Landbouw na- over, waardoor het aanzien der Joden zeer
bij Peking eigenhandig een aantal boomen; de steeg. Toen de Russen den Kaukasus verover-
minister deed hetzelfde op den purperheuvel bij tverden veel Joodsche^ stammen Grieksch
Nanking in tegenwoordigheid van buitenland-
scho aigevaardigden, hooge provinciale en
men een vijandelijk schip in de lucht kon laten stof, hout, turf enz. in gesloten vaten met toe-
voeging van water verhit. De temperatuursver-
hooging veroorzaakt een enorme stijging van dea
orthodox. De Osseten Tsetscharvzen, Zaccho-
ren, Mingreliërs. zijn alle afstammelingen van
Joden en hun hoofden hebben alle den rang van
plaatscluke ambtenaren en oommisa.ee van ver- De yorsten yan Mingrdië yoeren den titel
schillende corporatiën en scboleD. Dadiaan, wat hun afstamming van David aan-
Bv die gelegenheid maakte de minister be- duidj en een Dadiaan van Mingrelifi was in
kend dat bij de wet een ..boomendag zal worden 1887 candidaat voor den Bulgaarschen konings-
vnstgep^-H. Op dien dag wordt de bevolking troon-
druk, die soms wel op 5000 atmospheer kan
worden gebracht. Bij geringer druk ontstaan
stoffen met een koolstofgehalte van ongeveer 84
pet, bij maximum-druk en een verhittingsduur
van een paar honderd um, is het stof, stikstof,
waterstof en het voor de natuurlijke kool vooral
karakteristieke methaan (mijngas).
Het aldus verkregen preparaat stemt voldoen
de met den steenkool overeen en het werk, waar
voor de natuur duizenden jaren noodig had, is
op het laboratorium in enkele uren afgeloopen.
PAPIEREN reddingsbooten voor
ONDERZEEËRS.
Een Japansch zeeofficier, admiraal Yokoha
ma, is er in geslaagd papieren reddingsbooten
te maken, die vervaardigd zijn uit de vezels van
de moerbeiboom. Het papier is bijzonder taai
en houdbaar. De moeilijkheid was, het papier
waterdicht te maken, wat gelukte door een bijzon
dere chemische behandeling, die het niet alleen
waterdicht, maar ook steviger maakte. Twee og'
elkaar gelijmde bladen konden door twee tegen
over elkander staande personen niet stukgelmk-
ken worden. Dit waterdichte papier kan r-
scheidene uren in het water liggen, voor hc
ondoordringbaarheid verliest Na versclpju, m
"«fdjaFPTS^-yrarj
I P"
--- -- - xuuuijimg STEENKOOL.
