i Ik koop geen omdat ik bij LEDERWAREN in Spanje, de grootste keuze vind, tegen de billijkste prijzen. SPECULAAS Bons in alle prijzen voor verschillende artikelen. H.H. Veehouders. Delicatessenhande! M. VAN RE IJ SEN, ARIE SMIT Luxe mandjes, naar verkiezing gevuld met diverse Delicatessen W. ENGELGEER, Horlogemaker i ',;v* KLOKKEN METWESTMI verkrijgbaar. HEERENr^ E. SASSEN CO. De Karavaan. Ons Ruil hoekje. "h Electrische Luxe-Broodbakkerij Van heden af de van ouds bekende J. J. HUIDERS Behangerij - Stoffeerderij - Beddenmakerij. 't Eenvoudigste voor ^J^'t meest welkom voor Dames^V^ /'als St. NICOLAASGESDHENkN is een BON voor een Blouse, waarop \ide Dames zelf hare keuze kunnen doen uit onze Rijke x Collectie. Groote Houtstraat 89 Telefoon 1456 Zomervaart bij Haarlem, heeft zijn werkzaam heden hervat. Mobilisatie-Pakketten. KONINGSTRAAT 37 maal bekroond in Binnen- en Buitenland. J. HENDRIK FORTGENS Leidschestr. 49 Haarlem. HAARLEM. Uitstekend geschikt eis St. Hicoiaas-Cadeags. Groote Markt 31. Haarlem* Btf Door WILLEM KAUFF. Daar trok eens een groote karavaan door de woestijn. Op de ontzaglijke vlakte waar men niets dan zanct en hemel ziei, hoorde men van heel vene reeds de klokjes der kameelen en de zilveren beilcn der paarden - een dichte stofwolk, die vóór hen dreef, verried hunne nabijheid; en telkens als cr een windruk de wolk opendreef, fonkelden de wagens en schitterden de gewaden iogverblindend. Zoo vertoonde zich de karavaan aan een man. die van ter zijde op haar afreed. Hij bereeo een schoon Arabisch paardhet was Dek leed mei een tijgervel, droeg zilveren klokjes san de hoogroode riemen en een waaiende rei- gerpluim op den kop. De ruiter zag er statig uit en zijn kleedij stemde overeen met de pracht van zijn ros; op zijn hoofd droeg hij een witten rijkmet goud bestikten tulband; zijn jas en wijde broek waren vlammend rood; aan zijtje zijde hing een krom zwaard met kostelijk ge vest. Hij had den tulband diep over zijn gezicht getrokken, hetgeen hem met de zwarte oogen, die schitterden onder zijn verweerde wenkbrauwen, en de lange baard die neerhing onder zijn krom men neus, een wild stoutmoedig uitzicht gaf. Toen de ruiter ongeveer op een vijftigtal schre den de voorhoede der karavaangenaderd was, joeg hij zijn paard vooruit en bereikte in enkele oogenblikken de spits van den stoet. Het was een zoo ongewoon voorval, een ruiter, alleen, door de woestijn te zien trekken, dat de bewakers der karavaan, een aanval vreezend, hunne lansen tegen hem keerden. „Wat wilt ge," riep de ruiter, toen hij zich zoo strijdlustig ontvangen zag.... „Denkt ge dat een man alleen uwe karavaan zal aanran den?" Verlegen staken de bewakers hunne lansen weer omhoog; maar hun aanvoerder reed op den vreemdeling af en vroeg wat hij begeerde. „Wie is de meester dezer karavaan," vroeg de ruiter. „Ze behoort niet aan éénen meester," ant woordde de eerste „maar aan verschillende koop lieden die van Mekka naar huis trekken en die wij begeleiden door de wildernis. Want allerlei gespuis maakt dikwijl? de reis onveilig." „Breng mij dan bij de kooplieden," verzocht nu de vreemdeling. „Dat kan nu niet gaan," antwoordde de aan voerder, „want wij moeten zonder oponthoud verder en de kooplieden zijn minstens nog een kwartier achter; wilt ge echter met mij verder rijden tot waar we legeren en onze middagrust nemen, dan kan ik uwen wensch inwilligen." De vreemdeling zei hierop niets; hij haalde zijne lange pijp te voorschijn, die hij aan den zadel had vastgebonden en begon, met groote trekken te rooken, terwijl hij voortreed naast den aanvoerder der voorhoede. Deze wist niet wat hij aan den vreemdeling had; hij durfde hem zijn naam niet vragen, en hoe behendig hij ook een gesprek trachtte aan te knoopen, steeds had de vreemdeling zijn: „Ge rookt daar lekkere tabak," of: „Uw paard heeft een fermen kop," met een kort „ja, ja," geant woord. Eindelijk waren ze op de plaats aangekomen waar ze hun middagrust wilden nemen. De aanvoerder zette zijn mannen op wacht voor de aankomst der karavaan, hij zelf bleef bij den vreemdeling. Dertig zwaar beladen kameelen trokken voorbij, geleid door gewapende drijvers. Na hen kwamen, op prachtige paarden, de vijf kooplieden aan wie de karavaan toebehoorde. De meeste waren mannen van gevorderden leef tijd; ze zagen er deftig en gezet uit: slechts één leek veel jonger dan de anderen, en ook vroolijker en levendiger. Een groot aantal kameelen en pakpaarden sloot den stoet. Men had tenten opgeslagen en de kameelen en paarden in 't ronde gebonden. In het midden stond een tent van blauwe zijde. Daar bracht de aanvoerder der wacht den vreemdeling binnen. Toen ze door den voor hang der tent waren getreden, zagen ze de vijf kooplieden zitten op goudbewerkte kussens, zwarte slaven reikten hun spijzen en dranken, „Wien brengt ge ons daar," riep de jonge koopman den geleider toe. Maar vóór de aan voerder kon antwoorden, zei de vreemdeling: „Ik heet Selim Baruch en ben van Bagdad; ik werd, op reis naar Hekka, door een roovers- bende gevangen genomen, maar ben voor drie dagen in 't geheim ontvlucht. De groote profeet liet me van verre de klokken uwer karavaan hoo- ren, en zoo ben ik bij u geraakt.... Veroorloof me in uw gezelschap te reizen, ge verleent uwe bescherming niet aan een onwaardige, en aU ge naar Bagdad komt, zal ik uwe goedheid rijkelijk beloonen, want ik ben de neef van den groot vizier De oudste der kooplieden nam het woord en zei: „Selim Baruch, wees welkom onder onze hoedeHet verheugt ons u te kunnen hel pen; maar ga eerst zitten en drink met ons Selim Baruch ging bij de kooplieden zitten en at en dronk met hen. Na het eten ruimden de slaven het gereedschap op en brachten lange j pijpen en Turkschen koeldrank. Lang zaten de kooplieden zwijgend, terwijl ze blauwachtige rook 1 i wolke voor zich uitbliezen en keken hoe ze krin-i gelden, optrokken en eindelijk in de lucht ver gingen. De jonge koopman verbrak eindelijk het stilzwijgen en zei: „Drie dagen zitten we zoo al te paard en aan den disch, zonder maar eenig tijdverdrijf gehad te hebbenik begin me geweldig te vervelen, want ik ben gewoon, na het eten gezang en muziek te hooren. Weet ge toch niets, vrienden, om den tijd te verdrijven?" De vier oudere kooplieden rookten voort en schenen ernstig na te denken; maar de vreem deling sprak: „Indien het me toegelaten is, wil ik u een TANTE BEZOEK! voorstel doen. Ik stel voor dat aan elke leger plaats een van ons iets zou vertellen. Dat zou den tijd wel verdrijven." „Selim Baruch, dat is een goede gedachte," zei Achmet, de oudste van de kooplieden, „laten we 't voorstel aannemen." „Het doet me genoegen dat mijn voorstel u bevalt," zei Selim, „en opdat ge zoudt zien, dat ik niets onbillijks verlang, wil ik ik er mee i beginnen." Genoegelijk schoven de kooplieden dichter bij een en lieten den vreemdeling in hun midden zitten. De slaven schonken de bekers weer vol, stopten opnieuw te pijpen hunner meesters en brachten gloeiende kolen om ze aan te steken. Selim ververschte zijne keel met een krachtigen teug koeldrank, streek zijn langen baard voor zijn mond weg en zei: „Luistert dan naar de geschiedenis van Kalif Ooievaar," (Wordt vervolgd.) t,Als tante binnenkomt, moeten jullie heel vriendelijk zijn hoor, kinderen. Je roept:. ,/ioera" en vliegt haar om den hals." „Hoera, beste tante!" RAADS6LS. Hieronder enkele raadsels, waarvan wij de oplossingen de.volgende week zullen geven. 1. Welke noten heeft iemand het liefst? 2. In welke glazen kan men het best schen ken? 3. Waarom dragen de predikanten tegen woordig hoeden? 4. Welke raad is het slechtst? 5. Met welke oogen kan men niet zien? OPLOSSINGEN VAN DE VORIGE MAAL. 1. Deugnieten. 2. Keurslijven. 3. De linker handschoen hand trekken. 4. Oorvijgen, 5. Ijs. aan de rechter- Beste kinderen, ongetwijfeld zijn er ook velen onder u, die aan verzamelen van album- en reclameplaatjes doen. (De Ruijterplaatjes, Ver- kadeplaatjes enz.) Daar het dikwijls gebeurt dal men dezelfde plaatjes in de hand gestopt krijgt en men niet in de gelegenheid is die plaatjes in te ruilen en de verzameling zoo afwisselend mogelijk te maken, stellen we hier de gelegen heid open om die plaatjes te ruilen. De kin deren, die dus plaatjes willen ruilen, geven ons hun adres op met de vermelding van de plaatjes die ze gaarne geruild hebben en van de plaatjes die ze gaarne in de plaats ontvangen. We zet ten dan hun naam en adres in de courant en zoo kunnen ze elkaar onderling schrijven. - J TELEFOON 1179, Joelstraat 35 Haarlem y TELEFOON 490. Commissionnairs in Effecten, Parklaan I4B Telef. No. 2061 Belasten zich met effectenorders. Sluiten prolongatiën. Openen Rekening Courant. Verzilveren coupons. TELEFOON 490. Bezoekt het modern ingericht FOTOGRAFISCH ATELIER van SPECIAAL ADRES VOOR BUITENOPNAMEN en INTERIEURS TELEFOON 2827. Kleine Banket- en Rolhammetjes - Lachschinken, Cervelaatworstjes, Braunschweïger Rfletworsijes, enz. Veeverloskundige TELEFOON 783. -.v:' -v DE KINDERCOURANT L. HOLZHAUS, Gr. Houtstraat hoek Anegang FmwmjJi! - v.i

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1915 | | pagina 10