TWEEDE BLAD
a
TAFELKLEEDEN
ee° m"u
Malss ws
Gevaarlijke Vrienden.
P. J. JANSSEN,
i I
BïiJïïïïfUtóXïSbï^Si' A pk- !Kb
IIE O 8 LUS
feuilleton
I
HEVEN UIT DUITSCHLAND.
BINNENLAND
h«
Goedkoopst adres voor
Arsegjawg h. Warmoesstr.
öniriftz.Starinerlal Jpseiier
Setlisten) UfFhoiz j Beerweiler
lartanswelierkopfösGni)
Fossberg(n3im) j M#enrain(iiz5m.)
1
8al!on tOpbweÜerb^
Hei
Berhschweiler
mannsweiler
lnkWeiial
Cern'sy 'jteinbacb
HHHI
Sk"" ..-dTSdffi. skelet van opa.-
DINSDAG 28 DECEMBER I9i5
+U
1,80
,20
MÜ
ril-
m).
jiii.
i
30
jor
ad.
ar)
lid.
sen
ad.
san
ari
Ie
Ie
kerstgeschenken.
I Wordt in de moderne wereld in vrodesty-
ïtti anders nog «1 dikwijle genoeg door een-
èige pbilosopben of door dezulken, die
!lan hun egoïsme een doorschijnend weleu-
Kkappelyk manteltje weten om te hangen,
let recht van het individu en het opbe
Herkt op den voorgrond treden der eigen
Persoonlijkheid gepredikt, dan heeft de groo-
k orcek des ork>gs wederom luide haar stem
t'ten weerklinken voor de oeroude Christe
lijke» waarheid en voor de Christelijke mo-
Cifil der liefde tot God en den ewnmeench.
fca al die rijke schatten, die aan echt Chris
tv- dom en echte deugd in het Duitsche volk
voorhanden waren, vonden weder gelegen-
•Vul tot ongedachte en verdienstelijke werk-
'tJU nrheid te komen, voor het elvretleeei.
Alle kringen des volks staan thane gclp.,
in hnn g exn etuc. 11i PP el lik e doeleinden, m
'ion gemeeufeohapeplijke offervaardigheid en
liefdadigheid. Ook het Keizerlijk liol' laat
liet b ro wik a a r te nsyst.ee m in zijn geheeien
omvang voor ziehzelven gelden en de vleesch-
en vetlooze dagen worden in do keizerlijke
keuken zooals ook in de overige hofkeukens
fctven'r waargenomen. Ook al zijn er hooge
Susten aan tafel, dan treedt er toch geen
Verandering voor de geldende stelregels op.
Geen wonder, dat in het volk volkomen
Vertrouwen en oprechte liefde voor het vor
stenhuis beersebt, en dat bet zelfs kan voor
komen, dat een eenvoudige vrouw uit het
volk een soldatenvrouw uit Essen, aan haar
keizerlijke hoogheid der Kroonprinses een
brief schrijft, waarin zij op aandoenlijke, by-
Ua kinderlijke wijze hare ondervinding mee
deelt, „boe men nog zoo menig pondje vet
kan sparen." i'e briefschrijfster gaat nit- van
do juiste veronderstelling, dat ook in de
hoogste kringen de belangstelling niet ge-
richt mag zijn op een onbekommerd bestaans-
genot, doch dat daar ook ernstig voorgegaan
Wordt met het brengen van offers voor het
gemeenzaam geliefd vaderland.
-Misschien had de goede soldatenvrouw er
o.u. 0Ok van gehoord, hoe de kroonprinses
eenigon tijd geleden een lazaret te Chariot-
tfccbmg bezocht, alle lokaliteiten bezichtig
de, aan officieren en soldaten woorden van
ti oost toesprak, bloemen en sigaretten schonk
en zich door ieder afzonderlijk zijn oorolgs-
evonturen liet vertellen.
Dit voorbeeld klopt geheel met den gehee-
leu volkszin. Algemeen bewijst men den te
rugkeerenden soldaten, den verlofgangers,
den invaliden de grootste achting en tracht
door kleine beleefdheden hun zijn dank en
ferbièd te betuigen. Men laat bun den voor
buig bij bet iukoopeii, zelfs bij den reuzen-
®aiulraiig, zooals die op bepaalde momenten
*'(>or de boterwinkels kan voorkomen, men
ruimt bun zijn plaats in de tram enz.
En de meer ernstige vragen der voorzorg
honden voortdurend de ernstigste geesten be
zig en vorderen een onnoemelijke hoeveelheid
van werkelijk heerlijke daden.
„Kerstgaven voor onze troepen!Dat was
in de laatste weken zoo echt het wachtwoord
Van de «Vaterliindische Frnnenverein.»
Ieder lid kreeg een bijzondere kaarkdm by
de verschillende giften geboekt weid. 342
milloen van zulke Kerstkaarten fladderden
tv er heel het land. En de binnengekomen
Kiften werden tot een pakket vereenigd, „0
wachting. Een enorm werk bleef echter te
doen over voor hen, die zich mei het rege
len en verzenden belast hadden. Telkens vijf
Kiften worden tot een pakket vereenigd, 20
Van zulke paketten in een zak verpakt en
deze dan aan de staats-afnoanecentralen ter
beschikking gesteld.
Op een zinrijke soort liefdadigheid mag
'dek de Kerstgave der Stad Berlijn" beroe-
ï&n waarbij aan de soldatenvrouw-en de ge-
Ifeenhci'l geschonken werd, om m de groote
ig-firn, utiekzalen, waarin de gi 11 enten toon
stelling is ondergebracht, pereaoonlijk hun
fcaket voor bun geliefden nit te zoeken, dat
zij juist voor bijzonder goed en praotiseh hou
den en wat zij dan tegelijk met het adres van
hun familieleden en met hun beste feestgroe
ten mochten voorzien.
Alleraardigst en practiseh georganiseerd
h> dikwijls ook het inzamelen van liefdegaven
in de scholen. Zoo vertelt de „Germania
is steeds
van een bezoek aan het Ursulineulyceum te
Berlijn het volgende aardige trekje: „Op
een der breedc, heldere corridors ontdekte
Lk naast een der schooldeuren een kaart met
het opschrift: Dinsdag sigaren en sigaret-
ternlag. Wat wilden die jonge meisjes met
sigaren en sigaretten? Hoe verbaasd en ver
bluft was ik, toen men mij zeide, dat bet be
den sigarenvevzameldag was voor de solda
ten. lederen dag werden door bepaalde eol-
lectrices verschillende bij aanslagbiljet aange
geven liefdegaven in ontvangst genomen. Al
les wat een soldaat noodig heeft of gaarne
ontvangt, werd door de ofi'erwilbge meisjes
geschonken; rookgerei, sehocolade. peperno
ten; ook zakdoeken, zeep en handdoeken,^post
papier, notitieboekjes en inktpotloden.
Bij deze kleine, docli door den zin der geef
sters zoo waardige geschenken komen dan
de groote ondernemingen van duurzame
koj
nog.
vooi-zorg, waarover ik reeds eerder gespro
ken heb. Op verblijdende wijze tracht men
thans den invaliden student enter hulp te ko
men. die zeker geen mindere zorg verdiend'
hebben dan de soldaten nit de lichamelijk
zwartwerkende kringen. Omdat de man-
scbapsverzorgingswet haar hulp berekent,
naar den graad van invaliditeit en volgens!,
den militairen dierst graad, zonder de
positie van den enkeling in het burgerlijk
leven als grondslag te kunnen nemen,blijft
hier veel te doen over voor den academisch en
hufehond, die op onzelfzuchtige wijze raad „„c.
wil geven, werk of positie bezorgt, het ver- dV'Vh& Du't'
keer met de overheden vergemakkelijkt, heil- scbe hoefdkwanier wordt gemeld hebben de
znme invloeden uitoefent op het gebied van Duitschers hun stellingen op den Harhnann-
STRIJD OM DEN HA RTMANNSWEILERKOPF.
weilerkopf weer geheel heroverd,
VERSPREIDE BERICHTEN
I>e diplomatie der bondgenooten.
De „Gazette de Lausanne" uit hare ge
voelens over de diplomatie der Verbonde
nen op de volgende wijze: „Weken gaan
kertijd een beeld ontwierp van de Katholieke voorbij, maanden vliegen heen, gebeurtenis-
wetgeving en bestuur enz.
De door den wereldoorlog geschapen si
tuatie en de daaruit ontstane groote nieuwe
opgaven vonden kort geleden een leerzame
bespreking vol practiseh© beteekenis op den
groo ten' liefdadigheidsdag te Bannen, die bij
gelegenheid der tentoonstelling voor gewon
den- en ziel; en voorzorg in den oorlog, tegelij
liefdadigheid, haar streven en haar succes,
Ook de algemeene vergadering van de St.
Vmcentinsvereenigingen, die in alle diocesen
werden gehouden, boden vele nobele opwek-
se 11 volgen-elkander op, alleeu de buiten-
landscbe politiek der geallieerden is steeds
en onveranderlijk dezelfde gebleven. Dik
wijls heb ik getracht de reden barer onvol-
voorbeeld moet zijn.
te redenaars, die de vergaderingen door
JOH. MAYRHOFER. schitterende redevoeringen overheersehen,
zjjn gewoonlijk slechts zeer middelmatige
politici. Men. kan ze niet met woorden be-
zij slechts in geval van noodzaak te worden
onderzocht, en met alle moge.ijke voorbe-
hoedmaatregeien en spoed.
En dan schrijft zij:
Wederkeeng is das, nog wel in een zeei re
cent iractaat, overeengekomen dat de brieven
post, zelfs al werd die aangetroffen op vijan
delijke schepen, onschenabaar zal zijn. riet we
reldverkeer moet, voor zoover het pei brief ge
schiedt, geheel buiten den oorlog blijven. Da:
kleine stukje van „een vrije zee" is door al ie
beschaafde naties geëerbiedigd.
Maar Engeland zet dat eenvoudig ter zijct
Het neemt de brievenmaien tr. beslag, natuurlijk
om den inhoud te onderzoeken, mei o3d na te
gaan of de malen contrabande bevatten, want
daarvoor is toch geen inbeslagneming noodig
Het doet dat, terwijl het schip zich „op zee"
bevindt; niet bv in een Engeische haven.
Hoe is zulk eene handeling te verdedigend
Hoe kan een land, dat geheel de wereld in
beweging bracht toen Duitschiand het tractaa.
van 1839 schond, dal beweert op te komen vooi
de „rechten der kleine naties", beweert te strij
den voor het recht, zich zoodanige rechtschernis
veroorloven?
Dat de bepalingen betreffende het Suezkanaa!
niet worden nageleefd, nu dat Kanaal wordt
of dreigt te worden aangevallen en dus ip
staat van verdediging moet worden gesteld, is
blijkbaar oorlogsnoodzaakhet raakt een geval
waarop het Suez-tractaat kennelijk niet bet oog
Maar hier geldt het een geval waarvoor juist
wij daaromtrent reeds eenigen tyd ge.eden J ^maakll
ook mededeelden. ons onmogelijk, dat de Engeische
„Over de vlakte van Kossowo Regeering bij deze, naar ons voorkomr onver
een van de pleegzusters - had een verblin- 1J voihard.
dende sneeuwjacht gewoed. Van de ossen- ded dj doend haar redl't van spreker,
weg, zeedat hij moest worden achtergelaten.' Sommigen herinneren zich ongetwijfeld dc ge-
Daagf ua den sneeuwstorm ontdekte men schiedcnis van dr Dubois du een kwarteeuw
wat er de vreeselijke gevolgen van waren ge- of zoo geleden op Java het geraanne, oi liever
weest. Binnen een paar uur passeerden wij een stuk geraamte van s mmschoi voorvader
vijf korpsen. De menschen lagen zooals zij den aapmensch, zou hebben eevondenHer
waren neergevallen, meest allen met het ge- geval maakte eerst vvat geruc.i.. de „missing-
lTat naar boven. Niemand raakte hen aan. link", de vermiste schakel, was gevonden; -
Degeen die voorbij moest stapte over de li- maar professor Yirchow stak den draak met ce
„Bij Podgoritza zaten we weer midden in Rsbd. in de Kamer op kluchtige wijze aan
de sneeuw en zonder wagens om er geduren- deze oude geschiedenis, waaraan nog wat vas,
de den na ebt beschutting te zoeken, maar zit, herinnerd. Ctiiorc
toen we onze slaapzakken in een kring rond- I Curiositeitshalve laten we oen heer de btuer,
om een groot vuur hadden gelegd en we wat zelf volgens het analytisch vers.ag verba:en.
hooi hadden kunnen machtig worden, heb- „De heer de Stoere zegt dat er mts is. da'
nopperd, ofschoon hem boos maakt, nl. de geschiedenis van de loa-
eenige van de zusters wakker schrikten, sielen, meegebracht door dr. Dubois. Hoogstens
doordat hun voeten al te warm werden en 30 jaar geleden was er te Amstei cam ee„ jeug-
zij nog net bijtijds merkten, dat bet vnnr zich dig doctor die ontdekte, Gat daar en c-a;.
aan haar slaapplaats had medgedoeld. skelet van opa bestond en ce minis te i va.i &:0-
„Te Skoetari kregen we eindelijk na zeven niën heeft hem toen subsidie gegeven om m
kingen voor echt-katholieke daden van naas- ^oendlieid te achterhalen. Ik wil er eens
tenliefde. Te Breslau hield de vorstbisschop op terugkomen. Als een nauwkeurig en on-
Dr, Bertram zelf een heerlijke toespraak, partijdig opmerker, heb ik de politieke siel-
waarin hij ook op het voorbeeld wees van sejs en de mentaliteit, die in Engeland en
den Heiligen Vader, die zijn erkenning en prakrijk heerschen en den boventoon voe-
verdere opwekking uitspreekt in een bijzon- ren? beschuldigd."
der schrijven over de in het diocees Breslaiu pe schrijver beschouwt deze overheer-
tijdens den oorlog verrichte werken van lief- Sching als eene overheerscliing van advo-
dadiigheid en wiens eigen werken voor alle caten en redenaars; in Engeland zoowei als j10-01 fiadOen minnen macnug h_maal-f ~nï"de m."chiedenis van dè fos
landen, die door den geesel des oorolgs ge- in Frankrijk. Hij past daarvoor het woord ben we toch niet te veel gemopperd, ofschoon hem boos maakt,
troffen zijn, ons voor altijd tot een lichtend van Napoleon op de Entente toe: „De groo
n q weken reizens een warm inaal van soep en Indië te gaan graven en eindelijk, na vee! graver
J? 2L, móet" t.evenovcr aardappelen, dat voor ons werd gereedge- heeft die doctor de hand gelegd op opa, zij he
DE STRIJD IN DE VOGEZEN. mTakt^en^ooT eenige Engeische zeelieden, dan niet meercompleet, wat'men hem wik na
de Po! di t ama in hel bezit had. is ook vroeger fmteo te.rnvoftvoe.rd; de den. Zij hadden een -verechnkkelijken tvd. doctor m stoat stelden, het heele p< net an
zooveel tijd niet kwalijk kon nemen.
Er was
die den
hunnen radden tong eene bondige, logische -- Belgrado kwamen met lange baar
de Sol di Lama in het bmt tód_, »_ook vroeger feiten worden teruggevoerd: de practük. opa te reconstrueeren. Intusschen kreeg Koloniën
reeds naar men zich herinneren zal in de doodt hen.
Fransche en Duitsche communiqués een schrifte-1
mannweilerkopf, in de Vogezen. Beide partijen! De „Manchester Guardian" bespreekt in
hielden staande', dat zij dien top in hun macht een hoofdartikel de poging om alle Duitsche
hadden, zoodat het de vraag werd wat men handelsmaatschappijen in Engeland te ont-
eigenlijk onder den top moest verstaan. Neutrale binden en zegt: Het gaat er hier niet om
beoordeelaars moesten toen tot de slotsom komen, den vijand goederentoevoer of anderen steun
dat de Franschen langs de westelijke helling tijdens den oorlog af te snijden, maar wel
vooruitgekomen en den top bereikt hadden, maar om den Duitschen handel niet enkel tijdens
de Duitschers die op de oostelijke helling hun den oorlog, doch voor altijd te vernietigen,
voornaamste stelling hadden, zich nog op een Dit wil dus zeggen, dat privaat bezit m
stuk van de kruin konden handhaven. i beslag wordt genomen. Elke regeering, die
Thans is opnieuw een papieren oorlog oververantwoordelijkheidsgevoel bezit dient der-
het bezit van deze hoogte uitgebroken. Hier, gelijke practijken niet toe te passen en,
men in Engeland in de grootse ongerustheid
verkeerde, zich nog bij een deel van het Ser
vische leger bevond.
Adv.
waar de Fransche en Duitsche linies in grilligen
vorm tegenover elkaar lagen en elkaar op som
mige punten dicht genaderd waren, hadden de
Franschen omstreeks den 20sten December een
plaatselijk succes van beteekenis behaald, door de
Duitschers uit een aantal loopgraven te werpen
en naar zij berichtten ruim 1300 gevan
genen te maken.
De Duitschers gaven dit succes der Franschen
toe, maar voegden erbij, dat een gedeelte der
verloren stellingen den volgenden dag werd
heroverd, waarbij zij 1500 Franschen gevangen
zouden hebben genomen. Op hun beurt erkenden
de Franschen toen de herovering van een ge
deelte der loopgraven door de Duitschers; echter
betwist men thans elkander weer het bezit van
den top van dien berg.
Gelijk men op bovenstaande afbeelding ziet,
is het een moeilijk operatie-terrein waar de Fran
schen en Duitschers elkaar hebben te bestoken.
Volgens het jongste Fransche bericht hebben de
Duitschers weer, na een verwoede beschieting,
een aanval gedaan op de geheele nieuwe Fran
sche linie tusschen den top van den. Hartmanns-
weilerkopf en Wattweiler, ten Zuiden van den
j Hartmannswedlerkopf, doch werden overal terug-
zoo zegt het blad, de tegenwoordige Brit-
sche regeering heeft dan ook den dringenden
plicht wel te onderzoeken wat zfj doet.
Het blad wijst er voorts op, dat de Duit
sche regeering: zoodanige maatregelen niet
heeft toegepast. Het blad achterhaalt dat het
tweeledig doel, dat bij de voorstanders van
deze maatregelen voorzit, n.l. den toestand
van vijandschap met Duitschiand normaal
te doen worden en hem dan na het sluiten
van den vrede voort te zetten als een han
delsboycot, en tijdens den oorlog de be-
schermingspolitiek zoodanig vasten voet te
doen krijgen, dat ze na den oorlog niet
gemakkelijk kan worden afgeschaft.
Invoerrechten en boycot als wapen in den
economischea oorlog. Dn dat nog al in het
land van den vrijhandel!
De ellende in Servië.
Verschillende EngelfGm bladen bevatten
weer verhalen van Engeische pleegzusters
die uit Servië zijn teruggekeerd, over den
toestand aldaar. Wat zu van de ellende, die
er in het zwaarbeproefde Servië geleden
wordt vertellen, komt overeen met hetgeen
marcheeren. Een van de zustere deelde mee, er genoeg van en vroeg toen aan Binnenland
sche Zaken om die kisten, die dr. Dubois mee
bracht, in het efhnoiogisch museum onder te
brengen. Dubois reisde met dat kakement ce
heele wereld rond en had daarbij een uitbundig
succes. Bij Virchow en dergelijke geleerden was
wel een glimlach, maar de heer Dubois gaf zelfs
den grootvader een naam, dien van pithecamro-
pus erectus, de rechtoploopende aapmensch. Men
TR APT aten snTFNNTS heeft geduld geoefend met den man. Dank zij
lltALiAIEN SLHEMNIS. de holle kies is hij ten slotte professor geworde:
Onze lezers weten dat in de laatste dagen eefl knap man, op wiens wetenschappelijkheid
Engeland de brievenmalen in beslag neemt die Snreker niets afdingt.
in neutrale schepen worden aangetroffen. Het Met dat al heeft hij niet voldaan aan zijn
heeft zich deze vrijheid veroorloofd tegenover beloften. De Kamer heeft jaar in jaar uit daar-
meer dan één „kleine natie", en het kan dit naar gevraagd en telkens antwoordde de minis-
veilig doen, omdat geen dier kleine naties zichter: ket volgend jaar. Maar elk jaar voerde tot
anders dan met een beioep op het recht daar-, uitstel. Het laatste nieuws was in Decembei
tegen kan verzetten
Zulk beroep op het recht is niet wel betwist
baar, merkt de Ned. op. Immers luiden her
innert zij de eerste twee artikelen van het
1912. Toen was de catalogus klaar en die is in
Maart 1913 gegeven aan curatoren. De huur
van den stal houdt 31 December 1915 op en
dan moet, zegt de minister, de man wel opkras
op den 18en October 1907 met 40 andere staten sen. De boel is overgebracht naar de lokalen
gesloten verdrag aldus: i van het oude museum van natuurlijke historie,
Art. 1. De brievenpost van onzijdigenmaar n;et onder het beheer van den heer Martin
staan dus onder nie-
van den heer Dubois.
of oorlogvoerenden, welke ook haar ambte-waar ze onder behoort Ze
lijke of particuliere aard zij, die op zee op man(js beheer, of onder dat
een onzijdig of vijandig schip wordt gevon
den is onschendbaar. Indien het schip wordt
genomen, wordt zij met zoo min mogelijke
vertraging door den prijsmaker verzonden.
De bepalingen van vorenstaand lid zün
niet van toepassing, in geval van blokkade
breuk op de brieven bestemd voor of her
komstig uit de geblokkeerde haven.
Art. 2. De onschendbaarheid der brie
venpost onttrekt de postbooten van onzijdi-
Vermoedelijk berust het kakement nog bij dezen,
wat niet in orde is.
Het gekste is, dat de catalogus met in han
den is van dr. Martin. De curatoren zijn er op
gaan zitten en wat doen die daarmee? Waarom
spannen zij zich niet voor deze zaak?
Deze kwestie hindert spreker. Regeering en
Kamer w orden hier al 26 jaar beetgenomendie
catalogus heette jaar op jaar gereed te zullen
komen en nog altijd is die
ie er niet of hij is zode.
gen niet aan de wétten en gebruiken vanSpreker dringt er daarom op aan, om dat var
den zeeoorlog betreffende onzijdige handels- ken eens te wasschen, er een eind aan te maken,
vaartuigen in het algemeen. Echter behooren want dit begint nu eindelijk wrveienjHejvordem
Naar het Fransch.
55
Ja, ik geloof dat ik weet wat het be-
'Oekeht, mompelde Paul tusschen de tanden.
-- Juist zoo'n brief kwam er naar het heette
Ook van mevrouw Woleky, toen zij verdwe
nen was. Maar laten we hier nu geen scène
blaken. Laten we dadelii'k naar de plaats
Kaan, waar ik denk dat ze nu is, want aks
datgene wat ik vrees waarheid is, is iedere
feconde goud waard.
Hij trok Chester bij den arm en samen gin-
Ken zij <le deur weer uit.
Nu zoo gauw mogelijk in het rijtuig!
fei hij gebiedend. Ik zal voor alles zorg
"ragen.
Chester hoorde hem den koetsier last ge-
Jen naar het bureau van polite te rijden.
k'ö zullen misschien twee, drie agenten noo-
hebben, mompelde Paul. Dat is Wel
fekele minuten oponthoud waard.
...Het rijtuig hield stil voor een onaanzienn
tik gebouwtje, boven welks ingang in groote
pvarte letters het woord „Gendarmerie" te
5 -ri'n stond.
Paul de Virieu snelde de wachtkamer bin
nen, legde het doel van zijn komst aan den
daajr aanwezigen commissaris uit eu kwam
in minder dan geen tijd met drie politie
agenten terug.
We moeten op een of andere manier
plaats maken voor deze wakkere kerels* zei
hij kortaf en zeer spoedig waren er ook
plaats-en voor hen ingeruimd. Chester merk
je met verbazing op, dat elk der drie man
nen gewapend was niet alleen met een knup
pel, maar ook met een revolver. De Fransche
politie maakt geen plichtplegingen, zelfs niet
met hooggeplaatste misdadigers.
—En nu, beval Paul den koetsier een
tientje hoor, als je ons binnen zeven minu
ten naar den Chalet des Muguets brengt.
Toen reden zij in duizelingwekkende vaart
voort en de koetsier liet zijn zweep met
zoo'n kracht op liet paard neerkomen, dat
Chester, ervan huiverde Het kleine, liehte
rijtuigje helde dan weer naar links, dan
weer naar rechts over.
Als de mau niet voorzichtig rijdt, riep
Chester, zullen we nog een ongeluk krijgen.,
en dan kunnen we heeleinaal niets uitrich
ten, zou ik zeggen.
Door een ongeluk te krijgen bederveu
we alles. Rijd dus zoo hard als je kunt, goede
vriend! riep Paul den koetsier toe Maar
rijd voorzichtig!
Zij reden met bliksemsnelheid het stadje
door en toen door de lange, flauw verlichte,
zeker wel. Dat menseh dat je zoo uitvroeg1 Chester en Paul de Virieu Hepen nu vlug
over de plannen? Ik vrees dat zij het is.... ,naar het huis. u«iia t;„v+^+ i
- Ik geloof dat het hier is! riep de koetsier Opeens viel er «en 1^htstraal
hun van den bok toe. - Ik heb t in zee mi- dwars over den sleeh te "««w d<K>r demaan
nuten gedaan. verlichten tuin. De luiken un de eetkamer
angst. j Het paard werd vlak voor het witte tuin- van den Chalet -
Ce politie agenten fluisterden met elkaar poortje tot staan gebracht. Was dit het huis en ook het raam mnfw°l anht
op veelbeteekenden, gejaagden toon. Zij voel- van de Wacbners? Chester boog zich voor- - Qm v» 1M.mihtaire wachl-
den dat er iets van beteekenis gaande was. over. Wat zag alles er heel andere uit iiu dan w^r^t^ ^^^^^met een ge.
iets wat misschien aanleiding kon worden bij daglicht! y^1 v™vtoineBfle en vrceMluke rome -r
tot bevordering. I - We zijn bijtijds, we zijn Goddank bij tijds, mnerde weerklonk lü d nachtstnte. t A as
Toen bet rijtuig eindelijk een donker pad zei Paul met een zonderlinge trilling in zün de jarde. be eiende stem xan
insloeg, begon Paul de Vmeu opeens te spre- stem. - Als we niet bijtijds waren zon er geMalte <Fe
ken, en weT^oo bardas hij kon. geen licht meer branden De ellendelingen I Zj tn
zonden er dan wel voor hebben gezorgd, dat bjja jet tow e fitak >t
Praat, münheer Chester, praat zoo hard
ogelijk! Zeg maar wat u invalt, het komt
er niet op aan! Ze naogen wel hooren dat we
mogelijk!*'zÓ^m^r wat u invalL het komt het overal donker was hoofdje? naï^buitofen keek met angstige,
- - - hToen wendde by zich tot de gendarmes en nooiu ei naar um
PS I. -p, y j verschrikte omuil
TTaw'hk wh OliMtw «nmoeelift te doen - Nu doen jullie bet b«t niet rtSTiïï"'tod'm'kUn
niet in staat zyn geweest zyn mond open te blijven, gaan jullie ook maar naai oinnen,
doen en te schreeuwen, zooals de ander nu het doet er niet toe langs welken weg.
deed. j Op bedaarden toon werd, in dne verscbil-
We gaan een avondvisite maken., wat leude organen, bet antwoord gegeven:
je in Engeland een avondvisite noemt! We Oni, monsieur.
gaan onze vriendin halen, onze wederzijdsche Nu deed zich een moeilijkheid voor,
vriendin mevrouw Bailey. Ze is een aller- poortj-i was op slot. Maar de een mep t
liefst vrouwtje., werkelijk allerliefst! We andir rustig over bet bek heen en oen ver
gaan haar lialen, omdat zij den avond heeft spreidden de drie agenten zich over eten uun
doorgebracht by haar vrienden de Wacbners. en zocht elk een plekje op, vanwaar liy net
De oude duivelin.... Je herinnert ie haar gezicht op bet huis had-
P
H"jk ben het, mevrouw Wachner.... Ik de
Virieuf
Hij zei bet op zijn gewonen, beleefden toon,
tengevolge van de hevige ontroering, w&ai-
aan hij ten prooi w7as geweest.
- Ik heb mijnbeer Chester meegebracht,
want wij komen mevrouw Bailey halen. In
Parijs heeft mynheer Chester een tijding ge
kregen. die haar onmiddellijken terugkeer;
naa- Engeland dringen noodig heeft ge
maakt. (Wordt vervolgd.)
IEUWE HAARLE/ASCME COURANT
ÏH
liaur streven en baar Riieeee. •ellranHêr r,»-, «Hoen de hnifon
AH - i 1 "11 n nr, L-J n t-1 «*1 lm C1
lijke oorlog gevoerd over het bezit van den Hart-1 ©coan»«iisc'Ii« oAriogj.
i VN 1n-ftl 111 TVflTI rf/vr, rfr.rtf Ent- Elo/J rl P tf Crnnn»„ 1 TT 'r
dat ecu verpleegster, die men verloren^waan
de, zekere mevrouw Sfobart, over wier lot
x* V1 XI CA Cl X O k i
j
