HIEUWE HAARLE/ASCHE COURAHT tw£ede blao
VERHül VAK LUKE mil
h alstammeiing van Robinson
WAT ANDEREN ZEGGEN
DE OORLOG
H. J. v. c2. SHEER,
Sc^cL^Ctfjek'SYPaat 7.
Ir^SLLETON
DE VAL VAN TREUB
verder de beweegredenen der meerderheid na en
legt daarbij er nadruk op, dat die meerderheid!
handelde onder den drang der soc.-dem., die
Ivan geen pensioenbelasting wüden weten en die
Het Vaderland kan het niet anders dan betreu- j mitsdien oordeelden, dat de minister weg moest,
ren, „dat de Kamer in de noodzakelijkheid isHn, zegt het, de soc.-dem heerschen over de
geweest een votum uit te brengen, dat een man concentratie.
als Treub tot heengaan dwingt," maar, meent 't,
zij kon niet anders. Het was plicht, daar de
minister de Kamer het mes op de keel zette met
cïe bedreiging: geen Staatspensioneering zonder
Pensioenwet, waardoor aan de Kamer de vrije
beslissing over een der belastingwetten werd
ontnomen. En dat mocht, verklaart het blad, de
Kamer zich niet laten welgevallen; er moet in
deze zaak niet vergeten worden dat ook de Sta-
ten-Generaal hare verantwoordelijkheid en hare
waardigheid hebben, en daarover kan slechts
licht gedacht worden door hem die met onze
cönstitutioneele instellingen onbekend is of deze
minacht. Het werd de Kamer daarenboven nog
moeilijker gemaakt dan noodig was om die
samenkoppeling te aanvaarden, doordat de
Minister deze absoluut niet motiveerde.
Zoo stond dan gaat het blad voort
de Kamer tegenover een onbuigzaam Minis
ter die niet cc minste moeite deed, hoe ook
van alle kanten aangezocht, om door eenige
Zij wilden, gelijk men wee!, niet met de
Concentratie een Kabinet vormen, tengevol
ge waarvan een buiten-parlementair Kabinet
hei Kabinet van den volkswil is op
getreden.
Dat was heel slim van de sociaal-demo
craten. Want zij staan achter de liberale
groepen, gewapend met een flinke zweep;
willen de liberalen niet dansen op hun maat,
dan loopt „de meerderheid" in 1917 gevaar
en cat is in de oogen der liberalen een ramp
voor het land. De sociaal-democraten kunnen
politiek, welke het verlokkende voorbeeld der
S. D. A. P. volgde, eii een staatspensioen
beloofde zonder zich rekenschap te geven
van de kosien, zonder ook zich te bekom
meren om liet ethisch moment in de sociale
wetgeving. Het staatspensioen was. in nor
male omstandigheden c-en avontuur, in de
zen tijd werd het een dwaasheid. Treub
trachtte de politieke slimmelingen te redden,
koppelde hun stelsel vast aan de Pensioen
belasting, zij hebben het niet gevild, Treub
is gevalien.
DE OORLOGSKOSTEN VAN
ENGELAND.
400 millioen hebben gespaard, het land zou
dus niet 600 maar 1000 millioen armer zijn
geworden. Voorts moet nog in aanmerking
worden genomen het verlies aan kapitaal
door dooden en gewonden veroorzaakt. Dit
verlies moet op eenige honderden millioen
worden geschat. Dan zijn er nog: de over
spanning van een deel der bevolking, de
plotselinge storing van de industrie bij het
uitbreken van den oorlog en de grootere
verstoring, welke waarschijnlijk bij het her
stel van den vrede zal ontstaan. Ten slotte
moet nog in aanmerking worden genomen
de schade, welke het crediet geleden heeft,
en voortkomt uit de omstandigheid, dat een
betrekkelijk klein gedeelte van het volk
over een groot deel van den toekomstigen
rijkdom van het land te beschikken krijgt,
Onder oorlogskosten dient men ook te omdat deze menschen in staat
aan den pecu*
land wordt toege-
vrij handelen, want zij dragen geen verant-ns '•fit vin h
woordelijkheid. Of rechtsche dan wel link- lana "i^onTten-
hrtiirfrfoiV ifi meerderheid ziin is door hot verlies <ijji rijkdci i
hun precies hetzelfde. Zij werken op de harts- fe,voi8,e de" 00r;9~ Pethick Lawrence
tochten der zoogenaamde „proletariërs", en behandelt deze kwestie wat Engeland aan-
die maken tusschen rechts en links weinig 8aat> In de «{Economist". Om te weten hoe
waren aan
deden te nemen in de oorlogsleeningen.
OERSPRchTü rfgtiuCr* i cN
De wederwaardigheden van mevrouw
Carton de Wiart.
met de vroegere berichten, duidelijk laten
zien, dat de behandeling in de Rerlijnsche
gevangenis altijd goed geweest is. Het blijkt
even duidelijk, hoe de vroegere persgesprek-
ken, welke ijverige Fransche en Engdache
correspondenten bij de aankomst van fcfevr.
Carton de Wiart in Zwitserland, openbaar
gemaakt hebben, niet voor bét minste mot de
waarheid overeenstemden, maar op tenden-
tieuse manier verdraaid waren.
Duitschland en Cblna na den oorlog.
Te Berlijn, is zooeven een werk verschenen, ge
titeld: „Duitschland en China na den oorlog"
dat een tweetal verhandelingen bevat, waarin het
vraagstuk, welke taak Duitschland in de toe
komst in China zal hebben ie vervullen, wordt
behandeld.
Het eerste artikel, geschreven door Dr. Paul
Rohrbach, behandelt Duitschland en China's
geestelijk leven, het tweede, van de hand van
Wolf von Dewall, de economische taak van
Duitschland en China
Vooral het artikel van von Dewall is zeer be
langrijk. Dc „Frankf. Ztg." ontleent daaraan het
verstótb"zij"wrvullen" ée schoone rol van S^oot het verlies aan nationalen rijkdom is lïet Noordsch brnd ,,i ideas regn.geeft vojgencje.
vrienden des volks, doch behoeven niet in de d00^ efn ,®°rl®5' wFlke per dagö millioen be.angryk bencht van Catherine politieke veranderingen door den oorlog
volksnooden te voorzien. P°nd sterling kost, of per jaar 1600 millioen ^rotb, ovu ear. o oe. B du zg m het verre Oos en geschapen, zullen tengevolge
Het blad komt vervolgens op de motie die Pond» nioet eerst worden bepaald wat natio- i" --Adresje, met du wl bespr a. ,n damu C.tr- hebben, dat'de Duitsche economische politiek in
- at. m™V;a nalen rijkdom is. Daarbij valt al aanstonds ton de Wiart gehad lieef, de «obtgenoo.e Qiina geheel herzien moet worden. Japan wil
- van den^Belgische» monster van Justitie. een wereldmacht worden en niet de willooze
we.ke in Brussel tot dr.© maanden gevangenis j eikkoe van Engeland. Voor de niet-Britsche
verooruecid wem en deze straf in Berlyn wereld beteekent dit voor de toekomst een be-
utgeiboet heeft. Daarnaar nam het onder- paa!de geruststelling Japan's toekomstige poli-
bcud ongeveer deze vorm: j iiA kan geen vastelandspoFtiek zijn, want
„ioen de Belgische regeer.ng van Bras el japan's taak ligt op de zee, wat voor China
naar Antwerpen verp a .ts. werd, rnte-t mn zpowel politiek als oeconomisch gebied een
man a.s minister van JuAitie natuur.ij-c ton nieuwe toekomst mogelijk maakt
daarheen reizen. Hij wi.de volstrekt, ua. ik, j Voor Duitschland zijn de spoorwegconcessies
zooa.s do andere eciitgenootea der minu.ers, in China de belangrijkste aangelegenheid, waar-
nein voigde. Al aar ten eerste dacht ik niet op het in de allereerste plaats de aandacht moei
dat de oor.og zoo lang zou duren, eu dan vond vestigen. \'on Dewall vestigt vooral de aandacht
toenadering het conflict te voorkomen, en o_r
kwam de regeeringsmeerderheid voor de naar zijne meening met de feiten in strijd is. nalen rijkdom is. Daarbij
vraag te staan, kunnen wij er toe overgaanWant, betoogt het door de belastingwetten weg elke vorm van wederkeengo verpüch-
aan een man als Treub de politieke levens- naar de afdeelingen'te verzenden (en iets anders tusschen afzonderlijke pcJnen- oJ
draad af te snijden?" Als zooveien, die tot werd van haar niet gevraagd), legde de Kamer tusschen hen i n de gemeenscha.),
die meerderheid behaoren, deze vraag beyes-niet eenig verband tusschen die wetten, of tus- f|,aatf; ook.k.olj -1 ?"et lu aanmerking «nk
tigend hebben beantwoord, zal het naar onzeschen die wetten en het oniwerp-ouderdomsrenie. -latten, mlanusche wiasels, hjp
meening ook beïnvloed zijn door de overtui-jZij had zelve, den vorigen dag, voorgesteld, al 1I}uus'riCCi0
ging dat Treub zelf zijn aanblijven niet on-\de belastingwetten ten spoedigste te behandelen. enZ; J a „,iPn wor
misbaar achtte. IZij had dit mede cp aandring van Minister "a n - ka" Vier d
Tn>!,h 7ii hvnlWnl «m Initr Verdeeld. Hij Omvat
Van personeele redenen waarom hij heen, Treub gedaan. Zij b'.eef volkomen vrij om laterWr. - n. nnrn^rcndi>
zou willen was natuurlijk geen sprake; zelve te regelen welke ontwerpen het eerst zou- JJJa V tJ?»n miinwer-
's Ministers eerlijke en onomwonden verkla-jden worden afgedaan, behoudens 's Ministers 'c,.hln!' Sp°0Itnu^ i)(,
ring neemt allen twijfel daaromtrent geheel bevoegdheid om, indien dan de Kamer hem «.Jii-'l mF 1?'80 ü-'mvii vAnnm ik het dwa end daii" mii met m ne k nde cn
fff, 1«! dwarsboomde, hem te gaa,,. .Maar door thans T™"T!S nJSlï
aan anderen overlaten, juist omdat zij vinden
dat daardoor de kans op totstandkoming
hunner plannen zal worden verhoogd, en
Treub is, getuige ook al de historie van zijn
wethouderschap in de hoofdstad vele jaren
geleden, een derzulken.
Treub is een man van buitengewone be
kwaamheid, waaraan wij in ons blad steeds
den tol van onze bewondering hebben be
taald, maar hij is nu eenmaal niet een
•taatsman, d. w. z. de man, die er tevens
ernstig naar streeft zelf te bereiken wat hi,
voorstelt, en higis zich daarvan zelf zoó
bewust, dat hij toen hij voor de eerste maal
zijne finanriëele plannen in de Tweede Ka
mer ontwikkelde, hij de meening niet onuit
gesproken liet, dat er eenige Ministers van
Financiën den politieken oood zouden ster
ven aleer over de financiëele regeling in
Nederland beslist zou zijn.
En een staatsman was juist op de moei
lijke plaats waar Treub zat, allereerst noo
dig, zoowel zijne financiëele voorstellen als.
zijne sociale plannen maakten beleid, weer
beleid en nog eens beleid onmisbaar, en men
heeft de Memorie van Toelichting op zijn
Ouderdomswet maar te lezen, om te zien
hoe agressieve toon dezen bewindsman
beter wapen lijkt dan waardeering voor an
dermans werk.
Daaraan voegt het blad nog toe, dat voor
het ministerie het heengaan van Treub een ver
lies is, maar dat ook deze zaak twee kanten
heeft: voor ieder ministerie zou hij een groole
kracht zijn geweest, maar tevens de zwakheid,
omdat hij hem de. afstoo.encle pool altijd over-
heersdiend was. En ook aan Treub zal worden
bewaarheid dat niemand is onmisbaar. Het
heeft dan ook alle hoop en vertrouwen dat de
beproefde staatsmanswijsheid van Cort van der
Linden ook aan deze crisis een goede oplossing
zal weten te geven
Oe „Nederlander" vestigt de aandacht op den
zonderlingen gang van zaken, dat den eenen
dag de meerderheid der Kamer niet eenig uitstel
van afdeelingsondcrzoek der belastingwetten
meerQ>°hS-aan en da* den anderen dag diezelfde
den ontwèroe?" vollim van wantrouwen tegen
irevolne waarvan a£ ie wetten "Spreekt, ten-
werkzaamheden wordtafgevoerd. Het blaï gaat
tegen zeer billijk tarief.
ae«e*oon 242-.
- Adv.
waarvooi aan een Belgische groep concessie is
verleend en welke spoorweg bestemd is, de centra
van de Europeesdie cultuur met de oude Qii-
neesche cultuurwereld te verbinden. Tsingtau
is door zijn geographische ligging en zijn voor
deze ben aide tiiden wordf door de aanne- looPen< het kan niet direct in oorlogsina- en myne kinderen u et voor het gevaar v.u.h-1 treffelijke haven voorbeschikt de haven voor het
minrr a teriaal worden veranderd. Het kan alleen ten- Daar ui steeds in soc.a en urb u iie.ang Ghineesche spoorwegstelsel te worden.
rik of door niet-gebruiken slech- geste.d heb, hie.d ik me oezsg met dc armen-£en eerste voorwaarde voor een
ming der motie in groote moeilijkheid ge- „„hri.it
bracht. De zoo noodige afdoening der belas-
timrwetien wordt hriómmprH uiirifsfclri tcr worden." Deze waardevermindering van jkwarueren en deed al het moge.yke, om spoorwegpolitie!: op groote schaal in China, is,
-- -- - vast kapitaal, welke ia vredestijd ongeveer 9ari deze^ lieden n.euws van nunne^ verwan- da( men een vrij groot belang verwerft bij de
Het Kabinet, toch altijd een Kabinet „van
links", wordt verzwakt.
En dat allesomdat eenige sociaal-
Het be-
dem or raten die de tirncf verstaan van uunaering van ue genbs- langrijkste. wat men in China te doen heeft, Is,
«ehmemvw.' «1 'raven den Minisier willen waarde van het kapitaal, welke in hoofd- .teruggetrokken hadden, my te e.t en <-n oad concessie te verwerven, die echter volstrekt niet
SS n^ar'hun niS zaak moet worden'toegeschreven aan de mij de namen hunner ver .vamen, dia in altijd te'rsiond" in" daden'omgezêt'tóioèven" te
wegjagen zooara ueze mei naar nun pjpc toenamen vaa den rentevoet. jjeze is voor De.gic acntergebrnveu waren en van w e M worden. Evenzoo is het noodig inzake het mijn-
doen.
China steeds meer nijverheid
uit het voorbeeld van Japan
dodi veeleer voordeelig op
den invoer uit Europa werken.
Volgens de Chineesche douane-statistiek, word»
in-
Duitsche
koopiieoen in uima ging
danst.
En geheel de liberale
halve de vrij-lrberale groep,
slechts zeer zwak zich verzet
in het gareel.'
't Is bedroevend
omstandigheden zal de afwerking van het
toegevoegd. (.blonken: „Het va.t iemand onmogeiyk,
2. Het bezit van aïle inwonen, van den de micide.cn voor te s.eden, die ue nii.n-
aardepapi
een zijner meest beteekenende figuren.
politieke
talent eerbied in maar no? meer trok bet in sommen> welke aan het buitenland als oor- j vona men cieze. k wem aan iiangetiou .en te schakelen. Tengevolge van een en ander moet
hem aan dat 'hij kleine middelen veraf- Io2skosten moesten worden betaald, t.e ilek- maaiden gevangen s tra: veroor- 'Duitschland ernaar streven, dat Hongkong niet
schuwde. jken. Aan den anderen kant moet worden dee.d. i 'langer het centrale punt voor den Duitschen
Hij had een afkeer van politieke slimmig- °P"cteld' wat Engeland aan zijne bondge-
heden en onedel gescharrel i!100tcn aan &ocd oi aan ë'°id leent.
Door zijn hooghartigheid moge hii soms' Du voorraden aan -fabrikaten of half-
de rechterzijde hebben geprikkeld eene bit- :*'n"katen. De gezamenlijke waarden dezer I Zlcü fe.i neci wel liet onwet-eiyios narer Chineesche kust.
ter» stemming heerschip teaen hém imens I fabrikaten zulten voorloopig geczi groote j handelwijze voorste.de en geen oogenolik aan
tere stemming neerseftte tegen hem Keens-j veran(lerin„CI1 oadergaau. Want al vermin- 'twijfelt dat zij de bil.ke gevo gen van haar Opgraving^ achter het front.
Vraaet men naar de oorzaken van'dercjl eeni ;e voorraden zonder twijfel, an- j doen wijze heeft te dragen gehad. lie. ge- De weienschap gaat voor m teri a! te v.f-
Treub's val dan liggen die deels bii han idero SrocioQ tengevolge van den oorlog we- |sprek werd dan voortgewt a s volg,: zamelen, zelfs aan het front, on er net g 'don-
T. t,..,A Sa. r langer nei ceniraie puni voor een uuitscnen
l.ieru t b ijkt heel du.deldat de dame, handel in Zuid-China blijft. Duitschland heeft
welke door de nat.ona.e pe.s u.ee.ia on caul- ccn ejg,en handelstentrum noodig en daarenbo*
dige, l.jdsnde marie.ares atgezch.lderd werd, j ven fèn Duitsche handelskolonie aan de Zuid-
ziea ze.f heel wel tiet onwettelijke haver rhinp^c.-kr. r,,ci
zelf.
der aan.
„Ik werd dan n:.ar Berlijn gezonden en dor der kanonnen. Van het Bon-'e-Pr tri, i i
Minister B»rtlin<z gin? heen door chrjJ- 4- Het «emunte 6'eld- Difc kan slechts in moest mijne kinderen in Brua.e: achter at n. I Frankr.jk. bcr.cht een Du tsi e p ores or. dr.
nan krach* Minister' Treub'«%alJ Wr i zooverr« verminderen, als gemunt geld bui- Las eenige weken later, toen ik door voor- j Putter, over al.er!ei din en. bij het graaf verk
haast^dooreen overvloed van kr4htsbe'oon iten het lani wordt gebrac!lt- De verliezen spraak van den Sp.anseben gezant de toe-; gevondpn! Er werd b.v. een Franki-che be-
dat Mms de grens van de roekeloosheid na- te^ in" eeroo g^chat
worden op 101) millioen pond.
derde.
Voor een niet gering deel echter is Mr.
Treub ook slachtoffer van den siaaispen-
sionneeringszwendel, die in ongerechtigheid
geboren, zijn vitium originis niet kan ver
loochenen en bittere teleurstelling moet
brengen.
Onverschillig wie na hem zal voortzetten
het luguber bedrijf om Talma's wetten af te
breken velerlei ellende zal zijn deel
wezen.
De Tijd oordeelt aldus:
In Berlijn zat ik in de vrouw enge vangers.
Alles te zamen moet een totaal verlies aan De bestuurderes van d t gebouw wa> eene
nationaal vermogen geschat worden op (JOU buitengewoon goed-moed ge dame die wel i ï-
miUioau pond per jaar. j zag, dat ik geene ni. 8dj.d g tor was,-Zooa.s
Waar de regeering per jaar 1800 millioen de andere vrouwen in de gevangen s, rna r
lating verkreeg, naar Frankrijk te reizen, graaf plaats u:t de 5de of 6Je eeuw ont lekt.
werden mijne kinderen daarheen gestuurd, j Prof. Patter heeft naar Bonn een tjzaivn mei
uitgeeft, daar rijst de vraag wat er ge
schiedt met de andere 1203 millioen pond.
Gaan zij enkel van het eene bezit ovep in
het andere? Zeer zeker niet. Zij bestaan
veeleer in de vermindering der wezenlijke
uitgaven der afzonderlijke tóenschen. Jn En-
Treub is slachtoffer geworden èn van deB3-4W wK,r weflicht j beter voor mij was de twee mtrx te be-
-Sn^ïïfnÖfn vJ% rLiV"ruikt voor do ^aa^vermeerdering van talen daar-ik zodoende mijn t,d mar bclie-
(sax) gestuurd en een stuk terra s:gilla: i, be
nevens stukken van skeletten.
I)e Tempeliers toren to Nieuwpoort.
De Tempelierstoren te Nieuwpoort, welks
verwoesting in een der laatste communi-
zij werd toch gedwongen mij op dezelfde ma
nier a s de anderen te behandelen, i'oe.i ik1 qué's wercf vermeld, is het laatste over-
in de gevangen s kwa n, werd mij gevra gd blijfsel van de in 1383 door de Gentenaren
of ik verkoos te werk n o.wel liever twee en Engelschen verwoesten burcht van do
mark per dag voor kost en logies lie alen Tempelridders.
wi de. Ik verkoos den arbeid; maar de Sp an
echo gezant raaTde mjj .dit af. .Hj zegde dat
De ontzaglijk dikke steenen muren, ge
middeld 7 meter dik, hebben langen tijd
zelfs aan de Duitsche zware artillerie weer-
J. 0 r. I uxujiik voui rn «.uamir van i-i- stand kunnen bieden. De ruine was onge-
one omstandigheden. Van de Concentratie-jiet |and_ jjr zo-.iden dan nog 4—500 millioen veu benuttigen mocht. Ik had eene tel ge- j veer een vierhoekige lompe steenen massa
v I overblijven, welke door spaarzaamheid van ''jk al de andere gevangenen, mijn bed was van 50 meter hoogte, die reeds van verre
r de i de beer de beaufort stemde rjjj- en arm ni03ien worden verkregen. Het j hard, maar de deksels waren zuiver, lx ont- zichtbaar boven Nieuwpoort uitstak.
motie. ii .j„/v\ wiiïiop.n nio j__ i ving de'' algemecne gevangen.skost. en ai- im 11fi..iHa,.
hoewel de dikke soep niet heet smakkeiyk
vóór
De Rotterdammer u t. 1 bedrag van 600 millioen als hoofdsom derving der algemecne gevangeniskost, en al
zich o a als vóS' aDÜ"reV- °rgaan' Iaat oorlogskosten, welkejioor den nationalen
Onceiwiifeld woidf j,., rijkdom mooten worden gedekt, vertegen-
Kabinet Cort van tier Linden' aM^SeS """i"11?' n0» "'^hot" Und^w0'",
verzwak, en zelfs bij de SuM,iss, dtnk£^ TS «."tt Zr
De Duitschers namen dezen toren her
haaldelijk onder vuur, omdat hy door de
en lekker uitzag, doch was zij zuiver cn vijandelijke arfillerieverkenners placht ge-
voedzaam." bruikt te worden. Vandaar uit kon het En-
Ook deze lijnen verdienen pijzonder o der- gelsche en Belgische artillerievuur niet al-
streept to worden, daar zij in tegenstellingleen tegen de strandbatterijen, maar ook
(.baar het i-'ranscli.)
^annecr vertri&kkent
fTorgeimehteml.
.iet pasagiersï
Neeg, antwoordde de jonge Bretagner,
Let i<$ een oorlogtsschip, dat alleen" troepen
Vervoert.
De vreemdè scheen over dit antwoord te.
vreden. Hij liet zijn hand, die hij- tot nog toe
op den schouder van den matroos had ge
houden, vallen en een snoer 'sapeken uit zijn
kordel nemende, reikte hij uien den matroos
Over.
Voordat Coédic begreep dat dit eene be
woning was, zooals in dat land altijd gebrui
kelijk is. was de vreemde verdwenen.
NEGENDE HOOFDSTUK.
Comberousse begrijpt er niets meer van.
v Coédic hervatte zijne wandeling lang» de
l®oe, en door de militaire muziek getrokken,
0''o ik te hij weldra point le jeune.
Daar was geheel Saigon vertegenwoor
digd. Europeanen, Annamieten, vreemde
kooplieden, of fier en in schitterende unifor-
meu, dames in elegante toiletten, mandarij
nen in zijden kleederen gehuld, vulden alle
lanen, alle houten banken, die lange den weg
stonden, en vormden een levenden stroom
langs do geheele kade.
De muziek zweeg, en Coédic liep voor
haar nit, toen zijne aandacht getrokken werd
uoor een. gesprek, dat achter hem gevoerd
werd.
Ik zeg dat hét 'een Bretagner is, zeide
een heer, die in gezelschap van twee jonge-
I lieden wandelde en die niemand anders was
j d;)n mijnheer Gloaguen, met Paul-Louis en
Lliandce. Zijn voorkomen duidt dat geheel cn
al aanAls die'daarNniet in rechte lijn
j alstamt van de Druïden, heet ik geen Gloa
guen. En Kieh vervolgens tot Coédic richten
de. vroeg hji:
ETet waar, mijn waarde, gij zyt immers
uit I mistere?
Jawel, mijnheer, antwoorde Goédic, met
band aan zijn hoed, van Kecouvrance.
Eiet gjj wel? zei de dokter met voldoe-
ïiilig; ik bon van Nantes, beste jongen, en
wij zullen waarschijnlijk de reis naar huis
le zamen maken, als gij ten minste op de
Juno thuis hoort. Deze he eren zullen zich
hedenavond ook met mij inschepen.
Onderwijl dit gesprek gevoerd werd, had
den de beide jongelieden den matroos eens
aandachtig ojigenornei).
Als ik mij ni^ ver&ie, zei Paul-Louis,
waart gjj aan boord )*au die stoomsloep....
Gij hebt gelijk, mijnheer, zei Coédic glim
lachend.
—v Zonder u, zouden wy stellig verdronken
ziju.... zijt gij reeds lang zeeman?
Van mijne geboorte af reeds. Myn vader
voer beurtelings ter kustvaart tusschen Nan
tes en Bordeaux, of vise] ite sardinen
Vervolgens heeft men my, na zijn dood, op
een opleidingssobool voor zeelieden geplaatst
en nu hen ik sedert een jaar matroos....
En als het ware door den gemeenzamen
toon van den dokter aangemoedigd, vroeg
hij, met de hand aan zyn hoed:
Misschien zlouden do heereu mij kunnen
vertellen, wat dit voor oen ding is: een man
uit dit land heeft het mjj zooeven gegeven,
maar ik weet niet, wat ik er mee doen moet,
Dat is geld, mijn. jongen, een snoer sa-
peken, zeido de dokter; van die kleine munt
jes zyn er zes noodig om de waarde van een
centime te krijgen en de geheele snoer is on
geveer een franc waard; gij ziet dus, dat die
Annamiet u geen groot geschenk heeft ge
geven.... Nu, mijn vriend, tot weemens....
aan boord van de Juno....
Tot weerziens, heereu, zei Coédic, op
militaire wijze deu groet der jongelieden be
antwoordend.
Hij zag de vreemdelingen, heengaan en
staarde hen eenige «ogenblikken na, totdat
hij uit~zijne droomeu werd opgewekt door
een tikje op zijn schouder, en, omkeerende,
stond hij weer tegenover dien zonderlingen
Annamiet. Waar kwam hij vandaan en wat
kwam hij'nu weer doen? Dit alles vroeg Coé
dic zich at', zonder dat hij er een antwoord
op kon geven.
Kent gij die lieden? vroeg de vreemde,
terwijl hij met zijn vinger naar mijnheer
Gloaguen wees. -
Niet erg best, antwoordde Coédic, zon
der bij zijne woorden te denken, alsof hij de
kracht niet had om den blik achter die twee
brilleglazen te weerstaan.
Wat zij u gezegd hébben?
Zij vroegen mij of ik uit Bretagne
kwam, ging de matroos onverschillig voort,
en zij schijnen zich hedenavond tegelijk met
mij in te schepen.
De vreemdeling had den arm van Coédic
gegrepen en hield dien als in een schroef om
kneld. Zijne oogen schoten vuur achter'zijne
blauwe brilleglazem
Zij gaan vanavond aan boord met u,
hernam hij en vertrekken morgen?
Coédic maakte een toestemmende buiging.
Maar zooeven hobt kü gezegd, dat geen
passagiers aan boord komen, hernam het zon
derlinge personaadje op woedenden toon;
zijne tanden knarsten op elkaar en aan zijne
mondhoeken vertoonde zich een wit schuim.
Dat dacht ik ook, zei Coédic, een weinig
ongeduldig. Maar zij schijnen een uitnoodi-
ging van den kommandant gekregen te heb
ben.... Maar wat hebt gij daarmee te ma
kenen waarom houdt ge mijn arm zoo
vast? Houd je handen thuis, als 't je blieft.
De vreemdeling scheen deze woorden niet
eens té bemerken. Hij scheen geheel in ge
dachten verzonken te zijn en keek-strak naar
den grond, alsof hij daar de oplossing van
het moeilijkste vraagstuk hoopte te vinden.
Gij met mij van kleeren willen ruilen?
hernam hij na een oogenblik. Ik u veel geld
zal geven..., reel
i Coédic begon te lachen.
l)at zou-cen mooie vertooning aan boord
'geven, als ik in dat vuile pakje aan kwam
zetten. Gij wilt dus, dat men mij in de boeien
zal slaan, voor een paar maanden lang?....
Welnu, dan gij hier kunt blijven....
Deserteeren.... Ik, Coédie?.... riep de
matroos vertoornd uit, eu zijne vreugde was
plotseling bedaard. Ah, zoo, man, is het daar
om te doeul Houd dan gerust je belooningen
maar, hoor; daarmee moet je bij mij niet
aankomen. Houd je geld maar en pmnk pauw
dat je wegkomt, anders sta ik niet voor je in.
Met deze woorden wierp hij den Annamiet
den snoer sapeken voor de voeten en keerde
hem den rug toe.
(Wordt vervolgd.)
>UUi llci ICtlIUi JLt OWlCiCH Uvf >4 Vwi <41 vla IVUIliiVJl j i
èinnmtellon l./.A tCT WOICi -'ll.
0 pppjpj Duitsche
dor non
