Be afstammeling van Robinson
VERHUREN VAN LUXE AUTOMOBIELEN
FEUILLETON
HAAGSCHE BRIEVEN.
STADSNIEUWS
SchagcheEsiraat 7a
LXXIX.
Minister Treub is gevallen «n zijn val heeft
in heel het land sensatie verwekt. Hier in het
Haagje het meest. Dit is niet meer dan natuur
lijk. We leven hier altijd op ten «enigszins meer
intietnen voet met de „hooge oomes" dan eiders,
i/ie kent hier Cort v, d. Linden niet? En Treub?
Én Bosboom? En generaal Snijders? Op een
kwartier aistand hooren we san liet geluid van
den hoorn, of de auto van minister Rambonnet
of die van Cort af .Pleijte aankomt. Ook de
kieuren der wagens hebben we leeren onder
scheiden. Zoo goed ais we aan onze kinderen
weer ieeren, om aan de nestels van koetsier en
palfrenier te zien, of de Koningin of de Ko
ningin-Moeder in het aansnellend hof rij tuig zit.
Zoodat ik maai zeggen wil, dat het geen naag-
sche „opsnijderij" is, als wij ons altijd eenigszms
meer verwant gevoelen aan de bewindslieden dan
de niet-Hagenaars.
Minister Treub viej toch uit - zich zeiven al
erg in het oog. Zijn hooge figuur met den eenigs-
zins geronden en gebogen rug, kwam nog te
meer uit, sinds hij als minister nagenoeg gere
geld 'n hoogen hoed droeg, der traditie, getrouw.
Zijn gelaat stond altijd "eenigszins Siuursch
en hartelijk lachen heb ik hem maar zelden zien
doen. Toch maakte hij gaarne zelf een of andere
6nedige opmerking en hield hij veel van een ge
moedelijke mop.
Hij woonde op den Scheveningschen Wég en,
men wees elkander zijn kleine, lage villa aan,
vlak achter het bekende „Hotel de la Promenade"
gelegen. Dat villaatje is al vaak onderwerp van
gesprek geweest, vöoral sinds er tot tweemaal
toe was ingebroken. -Sindsdien liep er een hond
op het erf, een pracht-herdershond, als ik me
niet- vergis, uit Haarlem afkomstig, gedresseerd
als de beste politiehond.
In het begin ging 'Treub wel eens wandelen
met zijn nieuwbakken huisvriend, maar dat was
niks gedaan. 'Treub heeft nu eenmaal geen type
om met een hond aan de lijn achter zich te
loopen. Hij loopt mèestal diep in gedachten en
dan maakte het precies den indruk, of men ieder
oogen'blik verwachten kon, dat hij in verstrooid
heid den achtef hem loopenden hond vergeten
zou.
Minister Treub trok in den laataien tijd nog
meer de aandacht. Het pikante sausje van de
particuliere aangelegenheden kwam zich vermen
gen met de bewondering, die zijn geniale wets
ontwerpen verwekten en de opspraak die zijn
brutaal en tyranniek optreden tegen de Tweede
Kamer uitlokte.
Men had er een stil genoegen fa, dat die
Treub zoo durfde. Een man, die toont een
„kerel" te zijn, wint bij de massa gelukkig nog
altijd de sympathie. Daar komt bij, dat onder
ons gezegd, de Tweede Kamer niet erg populair
is. Dit vindt zijn grond in allerlei omstandig-
lieden, waarover ik het misschien later wel eena
afzonderlijk zal hebben, want voor het verband
van dezen brief ia het geifbeg om het feit te con-
staieeren.
De Tweede Kamer is, hoe gek het ook klinke,
beelemaa! niet populair. In sociëteit en café,
langs de straat en op het kautoor vond men het
maar wat heerlijk, dat die Treub zoo'n lef had,
om „die kerels" zoo flink op hun kop te zitlen.
Wij mogen zoo democratisch zijn, als we wil
len als er eens ooit een verlicht despoot onder
ons opstond, zouden we toch eigenlijk allemaal
trotsch op hem zijn, al zouden we ook allemaal
dat is nu eenmaal echt Hollandsch aan
zijn jaspanden gaan hangen, om hem naar bene
den te trekken, neen, meer nog, om zelf wat
grooter te lijken, dan de Goede God ons nu een
maal schiep.
Treul) was dus populaif, te meer nog, omdat
buiten de politieke tinnegieters, die de concen
tratie- en Congresheldén n aioopen, toch
eigenlijk ieder verstandig tnensch vond, dat Mi
nister Treub groot gelijk had, dat hij geen mil-
lioeuen voor staatspensionneermghefhebberij
wilde zien gevoteerd, vóórdat tenminste de bron
nen waren ontdekt, waaruit de gouden stroom
moest komen, om te betalen.
De oude heer Lokman, die soms zoo aardig
en juist kan vertolken, wat er in de volksziel
-omgaat, zei het dezer dagen typisch.: Ieder fat
soenlijk mensch betaalt toch eerst zijn oude
schulden vójir hij er, aan denkt, om nieuwe te
maken. En Nederland heeft voorloopig wat te
betalen. Ail Als straks deze nieuwe belasting
biljetten ingevuld moeten worden.
Dit alles bijeengenomen en mot de vóórweten-
schap, dat het er zou spannen bij de debatten,
viel 't niet te verwonderen, dat 't stacp- en
stampvol was in en om het Tweede Kamergebouw
op Donderdag en Vrijdag van verleden week.
Ieder, die maar eenige connectie met Kamerle
den had, deed zijn best, om 'a kaart voor dé ge
reserveerde Tribune machtig te worden. Het
,yvulgus profanum electorum" ik weet niet,
bf dit latijn wel klassiek is, maar het is zelfs
voor een niet-misdienaar duidelijk Het zich
geduldig door de wakende veldwachters in de rij
plaatsen, hunkerend naar hei kleinste openge-
komen plekje op de publieke tribune.
Ook de loges waren geheel bezel In de pre-
sidentloge - vrouwen van ministers en invloed
rijke Kamerleden. Daarnaast leden van den
Raad van State, Eerste Kamer en Rekenkamer.
Vervolgens hooge ambtenaren.
Voor een der bekende vierkante galen, die ge
legenheid laten, om naar beneden in de vroe
gere danszaal ie staren, zag men de nog altijd
even sierlijke kuif, waaronder het ook nog altijd
ook nooit aan eenige groote wet zal verbonden
blijven. Hij bereidde veel voor. hij mocht de vol
tooiing niet zien.
Dat is nog wel het meest tragische.
Den Haag, 30 Jan. '16.
PROV. STATEN VAN NOORD-HOLLAND.
(81ot).
Gisterenmiddag, toen de sitting der Staten
heropend werd, "kwam aan de orde het com
missie-rapport inzake de voorstellen aan»
gaande voorziening ln verband met den wa
tersnood.
Namens de commissie bracht de heer VAN
TIENEN een mondeling rapport uit. Spr.
deelde mede,-dat, behalve de voorstellen van
Ged! Staten, eenige ingekomen stokken in
handen der commissie om advies waren ge
en W.
i under prettige gezicht van dén heer Heems- steld: t reeds vermelde adres van B.
.w, m-ci f]pit oT'hrninrlpn siroeven Indo-koo van Zaandam en éenige- andere.
oom missie adviseerde tot aanneming
De
naast dén gebruinden stroeven Indo-kop
van den heer Vau Leeuw-en, vice-president van
den Raad van State. En de altijd-lachende bril- j vau het voorstel van Ged. Staten inzake oena
leglazen van den heer van Lennep, eens Haar-1 verordening in geval van overstrooming of
lem's afgevaardigde in de Tweede Kamer dijkbreuk en dat unaniem.
maakte het rijtje vol. In de loge daarnaast j De VOORZITTER stelde dit punt eerst
gloeide van Kol's rood gelaat, waaromheen het aan de orde. Daar niemand het woord erover
mooie spierwitte haar. alsof de eigenaar pasverlaitgde, werd de verordening zJis. aangu-
juist een copieus diner in „Central" of Royal" juomeu
had gesavoureerd, rijkelijk besproeid met een
lijnen „Munrus", American flag, extra dry.
De heeren Mr. van Gijn en Mr. Kann, respec
tievelijk thesaurier-generaal van „Financiën" en
I secretaris-generaal van „Binnenlandscha Za-
I ken", vulden een ander vak
De heer VAN TIENEN deelde aangaand.»
de andere voordracht mede, dat de cominhs
sie medegaat met de credietaanvrage en dat
door haar is aangenomen een voorstel om
Ged. Staten uit te noodigen zoo spoedig mo-.
u' «urutu evil aiiuu >£m gelijk in te dienen voorstellen inzake verdere
leder staarde maar onafgebroken naar beneden droogmaking van het ondergeloopen land.
en. wachtte nerveus tot „het" gebeuren zou. I De oommissie stelde er prij6 op, dal <aar-
j Het duurde lang daar tusschen de groene omtrent oo,; lmar ©ordeeJwordt gevraagd
bankjes, maar men zorgde voor aangename af- eD vroeg machtiging hare werkzaamheden
IwiWlintr Ina de zitting voort te zetten. Verder werd
i c door haar erop aangedrongen, dut Ged. Sta-
Soms een rumoer dat hooren en zien vergm- t dichtmaken van de zeegaten zoo
gen dan weer ademlooze Sn.joende inter- gpoedig m<)gelijk vooretgang make om verder
•iupties wisselden ct met ui arstingen van dreigend gevaar te voorkómen.
J nend gelach. En de sprekers wonden zich zelv Onder die voorwaarden adviseerde de com-
en hun auditorium heerlijk op. ooral Schap miss;0 unanieni de voordracht aan te nemen,
toen hij op zijn manier Treub s „verraad aan De heer SLINGENBERG deed opmerken-,
l!!if ti!eilSirn .£inS uitleggen en hem ver- de eornmiss;e de 7aak niet genoegzaam
wSP»? 01 +an«niu h! nnn 'Had kunnen bezien, vandaar dat spr. zal voor-
De heer de Meester overtiof hem echter nog. 6te]jen oin de fitting niet heden te doen ein-
Deze eigenaardige spreker maakt altijd zelfs bij A[gnu maar h,aar Jü*gm uit te stellen, ten
oe meest kame redeneenng, den indruk, of hij dfin hoofino-nnin,,,. unncaando d« Vdnn-
vreeselijk boos en opgewonded is. Hoeveel temeer
nu, nu hij werkelijk geagiteerd was. Hij zwaaide
al maar met zijn armen en stompte ieder woord
er bij zijn auditorium in, op de manier van
vrouwen, die een stroozak vullen.
einde den hoofingenieur aangaande de plan
nen te hooren en daarna nader den Staten
van advies te dienen.
Wegens de beraadslagingen kon de comm.
nu niet den hoofdingenieur hooren.
In de commissie-vergadering is een derge-
Hoezeer stak de houding van Treub bij dierjjjk voorstel met 119 stemmen verworpen,
van deze manentjes afl E>aar zat hij rustig en terwi.il één lid daarna zeide anders te hebben
oogenschijnlijk zonder eenige bevangenheid tus-jwjj]eu stemmen. Verder zet spr. uiteen, dat
schen a zijn collega's, die door hun voortdurende de Staten voor een fait aceompli staan, waar-
aanwczigheid toond«i hoeveel belang zij stelden I T8n echter aan Ged. Stoten niet eenig verwilt
in denafloop van het confhct. Toen de redenaars j6 te doen. Maar, opdat men een volgenden
m derde instantie bezig waren, hunne voor Treub kcer Dit>t wed€r
voor een fait accompli zal
vernietigende conclusies te trekken, corrigeerde staan, wil spr. dat de vergadering nu worde
hij zoo koelbloedig zijn stenogrammen, als onze veidaagd, Dan kunnen Ged, Staten een nn-
correotor op het'rustigste uur vau zijn arbeids
dag.
En zijn stem klonk even hard en stug als altijd,
maar even logisch redeneerend en zijn belagers
vernietigend.
Want eigenlijk vernietigde hij alzijn aan
vallers.
Hij was eerlijk, zij onoprecht.
Hij had gelijk, zij zochten uitvluchten.
Hij diende hel
tegen zeer billijk tarief.
Ha Ja Va tla SI^EERj
der uitgewerkt plan indienen.
In de huidige omstandigheden vindt spr. 't
bovendien gewensebt. dat de Stoten niet uit.
eengaan in verband met nieuwe rampen, die
kunnen komen, terwijl volgens het voorstel
van de meerderheid der oommissie de Staten
heden zullen uiteengaan. Ook is spr. tegen
een permanentie der commissie, wier taak
t.— r j u i - nu is afgeloopen en die men daarna anders
1161 landsbelang, zij bekrompen kan 8Bmeilstellen.
partijpouuek. - - j Mede namens eenige andere leden dient spr.
Slecht* even kwam ni] in heftige ganoedsaan- cg,, voorstel in om beden de vergadering to
doening. Het was, toen hij zinspeelde op de verdagen.
iusinueerende berichten laatste dagen, dat Do heer DUYS sluit, zich aan bü het betoog
hij om persoonlijke redenen ner eonfhct had ge- va 11 den heer Slinger berg en wil flat mén
zocht, om weg te kunnen koiutiu Met trillende 0o,k 't plan-Visser nader onder de oogen zal
stem, opgetrokken neusvleugels en schittering in zien, waarvan bóm nog onnitv-oer-
ziju mooie donkere oogen ontzegde hij ieder het baarheid ie aangetoond, al ife daar dan de
recht, om aan te nemen en.uit te spréken, dat provinciale ingenieur tegeu. In dit verband
hij iets anders dan het waarachtig landsbelang, vestigt spr. de aamftcht op de verantwoor-
1 zooals hij het ziet, op het oog had. idelijkheid der Stoten en deelt hij mede. dat is
1 Intussclien verloor hij het pleit. Tot zijn dood gebleken, dat van Ged. Staten niet is te ver-
j was besloten. Het concentratiemonster eischte Vachten een voorstel in den geest van het
een offer. Zoo viel Treub! 1 plan-Visser. En de meening van den provin
En wat het moment te tragischer maakte, was, cialen ingenieur is yoor hem niet een wet
dat iedereen voelde, dat het een val was voor der Meden en Perzen. Lr is reeds twijfel ge-
goed. Hiei geen tijdelijk oponthoud, hier het opperd of 't onderbond der zeedijken wel goed
j «inde. Geen politieke verstijving, maar de dood. was.
T oen het votum gevallai was en een meerder- j Hij acht dat men ucn heer Visser wat meer
'heid van 45 legen 42, dus van drie stemmen, I in de gelegenheid moet stellen ditsns plannen
het vonnis uitsprak, stond Treub op en mét lang- !te ontvouwen. De Commissaris had met hein
I zamen maar vasten tred liep hij naar het "groene eerst gisteren pos een vluchtig onderhoud,
tochtdeurtje. Nog eenmaal blikte hij om, alsof iEen en ander laakt spr. Hij acht zich uiet
hij afscheid nam van de bekende plaatsen en de verantwoord met eenvoudig .met de voor-
bekende gezichten, die hij nooit meer zou terug-dracht van Ged. Stoten mede te gaan en
faie/ajj Illi
Adv.
Nooit meer!
Treub heeft politiek afgedaan!
meent dat een aantal bezwaren aan 't plan
vau den provincialen ingenieur verbonden
zijn. o.a. een dreigend gevaar van onderloo-
Over de beoordeejing der feiten m de voor- pen van den Purinerpolder.
spelling der gevolgen is het niet aan mij, om in - Volgons hem moeten de Staten de gele-
dit blad te schrijven, maar tot slot wil ik dit nog genheid hebben zich over beide plannen een
consiateeren, dal 'Treub's naam uit de parlemen- oordeel te vormen en die gelegenheid hadden
taire annalen nooit zal verdwijnen, maar dat die zij "nu niet. Hij hoopt daarom dat Ged. Staten
zullen-medegaan met het voorstel der heeren
Sliugenberg ca., opdat de Stoten kunnen
overwegen de enorme economiaohe voordee-
len van het plan-Visser.
De héér FABIC8 acht dat er eenig bezwaar
is tegen het voorstel vau den heer Sliugen
berg, omdat allicht binnen 14 dagen Gedep.
Stoten niet met een nader uitgewerkt voor
stel gereed zullen zijn. Verder wil spr. dat
de Provinciale Staten zooveel mogelijk zelve
zullen beslissen over de te nemen maatre
gelen, doch hij meent dat indien een nieuwe
rainji komt, onmiddellijk moet worden ge
handeld en dat men dan niet met s'n zeven
tigen bfj elkaar moet komen. Men moet dan
in Ged. Staten vertrouwen stellen. Spr. gaat
mitsdien mede m»t het voorstel van de meer
derheid der conuniasie.
De heer VAN DÈR WA BEDEN deelt
mede, dat hem is gebleken, dat een aantal
ingeifieur» .wantrouwen hadden of het plan-
Visser wel is uit te voeren. Hij meent ver
der in tegenstelling met den heer Duya, dat
het onderhoud van de zeedijken go#d wae en
dat men niet mag reppen van een verwaar-
loozing van-het toezicht op die dijken, zoo
als de lieer Duya deed.
Hier had men toch te maken met eon sa
menloop van velerlei omstandigheden, die
1 invloed hadden op een "dijk, die het 91 jaar
1 goed had gehouden. Bovendien vernam men
I nimmer'eênige critiek op 't onderhond, van
die dijiken.
j Naar de meening van spr. moet men mee
gaan met de voordracht van Ged. Staten
nuet voorbehoud, om nader aangaande een
plan zich uit te spreken. Op dien grond gaat
1 spr. med» mét het vooretel der commissie.
Namens Ged. Staten voerde de heer KAP-
PEYNE het woord. Spr. deelde mede, dat
natuurlijk God. Staten alle aandacht wijden
aan een dichtmal&n van de zeegaten, zoodat
een aandrang daartoe overbodig is, maar
'dis aandrang mag niet beduiden, dat, al wat
is geschied en zal geschieden geheel kom a
ivoor rekening del- provincie.
Ged. Stoten zijn overtuigd van het noodza
kelijke van een verdere droogmaking van 't
'Ondergeloopen land. Indien weder voor-
'stellen van dien aard komen, dan zullen Ged
Staten gaarne die weder in banden van eeri-
zelfde commissie stellen als die van heden,
j Daarom meent spr. dat de Staten «leze beide
jwerschen der commissie kunnen aanvaarden,
maar dat ze overbodig zijn.
i Verdaging der zitting achtte spr. formeel
onjuist en practisck onuitvoerbaar, daar het
•is te bezien of Ged. Stoten binnen 14 tlageu
met een nader plan gereed zullen zijn. Spr.
deelt mede, dat hem proefondervindelijk is
gebleken, dat de hoofdingenieur van den
iProv. Waterstaat alle vertrouwen van do
God. Staten en van de Staten verdient De
heer Duya praatte over zaken waarvan liij
geen verstond heeft, zooals weleer een lid
I van Ged. Staten gaarne latijn bezigde, hoe-
wel hij zelf geen latijn kende,
j De heer DUYS: Dan ben ik uitnemend ge-
schikt voor lid van Ged. Staten!
j "De heer VAN HAMEL: de heer Duye kan
zich in een andere vergadering beter oefenen
in de kunst- van interrumpeeren. Hier dobnt-
1 teeren wij maar luchtigjes!
j Dan treedt spr. in een beoordeeliug van 't.
plan van dei) lieer Viseer, <lat_a!s een „nood-
waterkeering" naar zijne meening niet spoe
dig is uit te voeren eü dat k daartegen een
bezwaar. In een werk van den heer-Jhr. Sebo-
rer van jaren her is dat reeds aangetoond
want het plan van den beer Visser k geen
'trouvaille, naar de heer Duys zeide.
I Tegen een contra-dictoir debat va» den
heer Visser mei den heer hoofdingenieur van
'deu Prov. Waterstaat, heeft spr. bezwaar.
Aan geen ander advies dan aan dat van dien
hoofdingenieur heeft spreker behoefte. Hü
acht dien ingenieur als deskundige ten volle
betrouwbaar.
De heer VAN TIENEN zegt dat. de meer-
derheid der edmmissie hare permanentie
I wemelde en begeerde, dat Ged. Staten met
die commissie vooraf overleg zou plegen
aangaande in te dienen plannen, om aldus
eene bespoediging van de zaken te be
werken, Hij meent dat ter verduidelijking te
moeten opmerken.
De heer BREEBAART betwijfelt of van
wege de Ged. Stoten in den Anna Paulowna-
polder is gedaan wat gedaau moest worden
en dringt met nadruk aan op een dichten
van de zeegaten. Dat is liet eerste werk en
daarin acht epr., verzuimden Ged. Stoten.
I Laat men met den meesten spoed de zeegaten
'dichtmaken, het koste wat het kost. Want
anders loopt geheel Noord-Holland onder.
Dat is de innige overtuiging van spr.
De heer CALKOEN dringt aan om aan het
debat nu een 'einde te maken en om met ap
plans te aanvaarden de voordracht van Ged.
Stoten en om aan heb te verleenen hei ge
vraagde crediet, nadat hij heeft opgemerkt
aan den heer Duys, dat Ged. Staten geena-
jzins den Purmerpofder aan zÜn lot «nanach
ten over te laten.
De heer VAN EMBDEN verdedigt aanne
ming van het vooretel-Slingenberg »a. «p-
dat d«f Stoten zich nader ven de waarde ran
het voorstel-Visser kunnen overtuigen en de
commissie nogmaals een paar keer kan bij
eenkomen, oin dan in to winnen teehnkah»
adviezen.
De beer DUYS meent, dal Indien maa aa
een crediet aan Ged. Staten verleenl oiea
daarmede tevens aanvaardt de teohniaehe
verantwoordelijkheid van de plannen eo
daartegen heeft spr. bezwaar, «onder dat
men nader bet plan-Vi*ser heeft bekeken,
waaraan* een aantal economische voordeele»
zijn verbonden en dat naar aan «preker 1»
verzekerd van deskundige *ud«. wel praetienb
uitvoerbaar ia.
Volgeua bem ia de provinciale ingenieur
niet alleen d e deskundige en er ia bij bsrn
.bezwaar om bij dien ingenieur te tweren.
|Uit de rede vc 'en heer Breebaarl blee^
Jat reede geuoe in. En dat alteenJiad epr
willen zeggen. Lnoudt vol dat het plan van
Géd. Staten voor een onderloopen van den
Purmerpolder grooter gevaar oplevert dan
dat. van deu heer Visser.
Hij wenso'nt deu provincialen ingenieur te
i genover den heer Visser iij. de commissie te
I hooren err acht dat diegenen die afstemmen
het vOorstel-Glingier'berg, zichzelf berodven
j van allo gelegenheid om zich een oordeel over
Giet plan-Visser te vormen. Hü hoopt, dat de
Staten geroemd vooretel zullen aanvaarden.
Da heer VLIEGEN zei u'teen. dat waarlij
inzake het dichtmaken van d« zeedijken we
wat meer spoed mag worden gemaakt S r
had den indruk, na een bezoek, dat o- mede
wordt' getalmd. Had men een dienst als d eb
van openbare werken van Amsterdam on
j d?r den arm genomen, dan was men m*-
op geechoten.
En anderen, die er over kunnen oor.lee' n.
dachten er evenzoo over. Er wordt niet
genoeg met ernst voortgemaakt.
Verder .bepleit spr. de idöe van verdagm
dei" vergadering en begeert hij eenig- ze
kerheid dat do Staten "eer'ang weier zul
len bijeen komen. Indien Ged. Stoten aan
gaande 't laatste eenigi zekerheid kunnen v r
scnaffen, dan meent spr is 't voorstel der
heeren.Slingenberg c s overbodig. Pd'en rf-i.
dan gaat spr. meds met het vooretel-Slin
genberg.
De heer MENDELS verdedigt in den b^ee e
het voorstel S'inaenberg
Do heer FABIUS acht deD tijd om verder
te öiscuseeren nu verstreken ^en bad ver
wacht, dat de voorzitter dat reels errder
aan de leden had kenbaar gemaakt.
De heer MET klaagde dat niet alle te ne
men maatregelen waren genomen en Imrinnert
aan 't gebeurde te Aartswoud, waar de sluis
deuren niet.tij'dig werden dichtgedaan.
De VOORZITTER zegt dat Ged Staten
hebben de verplichtingwaar dit Boodig is
en zoo dikwijls mogelijk de Staten in hunne
plannen te kennen en de Staten van a*le»
op de hoogte te houdeu ZooiraJe nadere voor
stellen gereed zuilen zijn, zullen de Staten
opnieuw worden bijeengeroepen en words i
do Staten heden gesloten Jan zullen rf,Gcd
Staten aau de Kroon vragen machtiging om
de commissie permanent te doen blijven.
Namens Ged Staten koo spr deze toezeg
ging doen.
De heer KAPPEIJNE betoogt dal inzake
den Anna Paulownapoider aan Ged Staten
niet eenig verwijt is te richten en dat met
het dichten vau de zeegaten groot en voort
gang is gemaakt.
Verder deelt spr. mede dat b den alle
gaten in dèn Wateriamischen zeedijk o.> t vee
na zijn verkaaid en dal heden in een der
gateil een zinker is gelegd.
Ten «lette constateert spr. dut op den Wz
tórlandeeben 7,eed ijk op 28 Januari 324 man
nen met werk bezig waren.
t)e heer VLIEGEN deelt mede, dat de dijk
waar hü op doelde, is die nabii Katwoude.
De heer SLJNGENBERG deelt mode. dat
hedenmiddag aan de commissie alle tjj<l out.
brak om deskundige voorlichting te verkrij
gen en verdedigt op grond daarvan aanne
ming van het voorstel.
liet voorstel-Slingenberg om tie vergade
ring tot over 14 dagen te verdagen, om dan
nadere voorstellen te overwegen, wordt met
85—33 stemmen verworpen.
De beer KLEEREKOPER doet eeü vo»r»tel
om aan Ged, Staten te verzoeken bij de SUi«n
in te dienen inzake den watersnood een »ver-
zichtelijk»- nota over 't geen is geschied m m!
gebeuren en div in eene oner 14 dagen te Wou
den vergadering te behandelen-
VOORZITTER zegt, dat'de Statea be
sloten om over 14 dagen niet te vergaderen,
dat hij 't verzoek aangaande eene nota as» Gsd.
Staten zal overbrengen en dat Ged. Staten daar.
iriadr bel rraiisuluj
24) —4
Toen net echter op verklaren «anuwm
hou hij «oo hult gekleed op de ka<J« gevon
den was, kou hij geen autwoord geven. Ou-
getwüfeld whs hij. teen bü door den drank
beneveld was door den een of anderen Chi
nees of MaJeior beroofd.
it hui wat nog hut «oudorlihgwte van alle»
was, waa dat men zijne kIeeren in de beste
orde aan boord teruggevonden bad. Zijn ge-
heelo leven door, met dien dag te beginnen,
hud zün karakter eeu groote verandering
ondergaan en behield bij. die altijd een der
vroolijksle matrozen geweest was, een trek
van verdriet op zün gelaat Zelfa gebeurde
he,V wel eens, dat by midden ouder zijn werk
ophield en zei:
Maar hoe zün dan toch die aatansobe
kleederen aan boord gekomen.waarom
heeft men ze nty dan ontnomen, ale men «e
mij weer teruggeeftf
Waarop men hem dan niet een schouder
ophalen antwoortlde, alsof men wilde zeggeni
„Ja, er gebeuren rare dingen op deze wereld,
Ongetwijfeld had hij de oplossing Tan dit leden Saigon verlaten en hare reis
raadsel kunneu vinden, indien hü dit voor
val in velband bad gebracht met iet« dat er
dienzeifderi "dag aan boord van de Juuo voor-
ieL Het was nauwelüke drie uur geledéu,
dat zy de kusten van Coehiuehina uit het
oog verloren hadden, toen de provoost op ka
pitein Maucarut toetrad, die op de brug heen
en weer liep en zeide:
Kommandaui, er is eeD vreemde per
soon betrapt, die zich op dit 6chip bevindt;
hij had zicb tusschen de levensmiddelen ver
borgen, Men kan hem een inlander uit Co
ehiuehina uoernen, maar evengoed een ne
ger; hü verstaat geen Fransch en er ia geen
woord uit hem te krügen.
Misschien ia het een koelie, di» bü bet
kol»nd ragen aan boord ia gebleven»
Neen. da commissaris verklaart hem
niet t« kennen.
Welnu, dan ia het de een of andere arme
drommel, die gratis de reia naar Singapore
port of Canton wil maken-
De provoost vroeg wat hü met hem moest
doen.
Web—in de boeien slaan, natuurlijk,
hernam de kommandant, en bÜ zette sijn
loop over de brug weer voort
TIENDE HOOFDSTUK.
KRIJGSRAAD AAN BOORD
De Juno had nu reeds zeventig dagen ge-
voorspoedig geweest als men zich maar wen-
scheu 4ion. Het schip w as vroeger bekend
geweest als een der snelst va rende zeilsche
pen der Fransebe marine en toen men het
voorzien had van eeu machine van negen
honderd paardenkracht, had het niets van
hare goede hoedanigheden verloren. Integen
deel, ale de wind gtoS liggen en men dus aan
de zeilen niets had, stak bet schip Vin .pijp"
aan, zooals de matrozen het noemden en
maakte dan gemiddeld negen of tiert knoo-
pen. Maar die pÜP brandde niet geregeld de
geheele reis door, zooals bij pakketbooten,
die altijd kooveel haast hebben en bang z»in
een uur te verliezen, daar gedachtig zün
aan de spreuk: time is money
Men was dus de straat van Malakka ge
passeerd en bevond «ich in de Toresetraat
tusschen Nieuw^uinea en het vasteland van
Australië bij de Markiezën-eilanden aange
komen, werden ven twintigtal gendarmen
verwisseld voor een gelijk aantal, dat de reis
naar Frankrijk aanving; vervolgens had bet
schip de «teven naar Ta(ti gericht nm al
daar een compagnie mariniers aan land te
zetten, onder bevel van den batailtons-eom-
mandnnt Gerfelt Vervolgens zou men den
weg nemen naar de Papoesche eilanden en
na aldaar eenige dagen vertoefd te hebben,
zon men om Kaap Hoorn de kust van Bra
zilië aandoen om over Dakar, aan den Sene
gal, door de straat van Gibraltar Tonloa te
bereiken.
Er was gedurende dit gedeelte tjan de
reis niets-noemenswaardig voorgevallen. Het
oponthoud te Taïti en Nouka-Hiva wai te
kort geweest, .om de landstreek met een be
zoek te vereeren, want men had 6lecbto in
gezelschap van een aantal officieren eene
korte wandeling kunnen doen.
Zooals men dus wel begrüpen kan. vervèel-
men zich geducht aan boord en het militaire
deel der passagiers niet minder. Op het land
is het leven van een soldaat niets anders
dan een aaneenschakeling van exeercitiën en
andere bezigheden en heeft hu slechts weini
ge oogenblikkeu vrij. Aan boord is de soldaat
echter grooteudeels van excercitiën ontheven,
is in een beperkte ruimte geherbergd en leidt
als het ware een plantenleven. Op het eerste
appèl 6taat men op, bergt zijn hangmat, ont-
byt, begeeft zicb naar het dek en steekt eene
cigarette op. indien men tenminste nog in het
bezit is van een beetje tabak.
Vervolgens ziet men wóer uit naaz het
middagmaal, haalt tegen het uur van maar
bed gaan zün kool weer te voorechyn en gaat
6lapen; zoo herhaalt men deze bewerking el-
ken dag.
Eenige anderen weer lezen, .schrijven of
zoeken zich met knutselarijen te vermaken,
verdobbelen hun rantsoen wya, of brengén
hët grootste gedeelte van den dag slapende
door.
Daaraan is het daD ook te wytcn, dat de
matrozen, dï» zoo ving altyd in de weer en
druk aau het werk zün, met den schoonen-
naam yaa Bruinvisschen betiteld worden.
Niettegenstaande dat zijn die zeesoldaten
of mariniers veel waard, wanneer het op
handelen aankomt, zy zijn dapper, goed on
derricht en onversaagd. De matrozen kunnen
het echter nooit goed met hen vinden en zij
trachten hep zoovee! mogelyk te erscbalksn.
Nu een is Let een onzichtbaar touw, dat er
gens gebannen is, dan weer een emmer wa
ter, die toevallig juist boven ben omvalt en
dan weer vinden zy eeu oude muts of laars
in dè soep. Een nauwlettend toezicht kan d«w
voorvallen echter meestal verhinderen, maar
toch komen zij niet zelden voor. Do offieiecan
bestraffen den schuldige, maar lachen er am.
De kommandant Maucarut verveelds aich,
wanneer hij zicb op zee bevond, nooit, want
de zee was zijn element en daar hü ®T*r
zyn dienst waarnam, ontging er niets aan
schérpen blik. Hy zorgde goed voor syn
volk en deed op elke reis eeu voorraad »ie«-
we ontdekkingen op, zoodat hü elk jaar esn
paar artikels schrééf in de Revue Maritime
et Coloniale. Dit was de eenige weelde,, dis
hy zich veroorloofde en toch was hij volko
men gelukkig en vooral op ieze reia, die bij
maakte in gezelschap van zijn ouden, vriee-*
Gloaguem
(Wordt ver volg dj
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT TSLiL.flD
i J.J.nnlllfi I llfmnutLAM *4. a.1«n
V» Us ia*O
