a§r
w
OPRUIMING
De afstammeling van Robinson
P. J. JANSSEN,
De eerste stormloopf.
De strijd in het Oosten.
SPOTKOOPJES bij
DE OORLOQ
Anetjanjj h. Warmoesstr.
FEÜ8LLETOÜ -
ui.
Waar wij ia oru vorig ariikei d« belasting
en huurkiezers behandeld hebben en de lezers
daaruit .hebben kunnen zien wat er vereischt
wordt om als zoodanig op de kiezerslijst ge
plaatst te worden, moeten wij thans een andere
voorname categorie behandelen, krachtens wel
ken grondslag heel wat menschen op de lijst ge
plaatst kunnen worden.
We bedoelen hiermede de categorie „loon-
kiezers."
De loonkiezers zijn te onderscheiden in loon-
kiezers krachtens dienstbetrekking en inwonende
zoons. Zij moeten zich elk jaar opnieuw aange
ven, waarvoor zij, wanneer zij reeds eenmaal op
de kiezerslijst voorkomen, telkenjare een aanma
ning vanwege den Burgemeester ontvangen, mits
zij tenminste nog in dezelfde gemeente wonen.
Daarvoor zendt de Burgemeester hen een aan
gifte-formulier toe, hetwelk zij ingevuld voor
den 15en Februari ter gemeente-secretarie moe
ten terugbezorgen. Mocht hij soms een ander
aangifte-formulier noodig hebben, dan kan hij
dit daar ook krijgen.
Wat wordt er nu vereischt om als loonkiezer
op de kiezerslijst geplaatst ie worden?
Om als loonkiezer op de kiezerslijst geplaatst
te worden is het noodig dat men van 1 Januari
1915 tot 31 Januari 1916 in dienstbetrekking is
jeweest en men tenminste 500 gulden loon heeft
verdiend. Zoo zij bij den patroon inwonen en in
den kost zijn, dan moeten zij in den loop van
1915 minstens 175 gulden hebben verdiend en
zoo zij bij den patroon inwonen of van hem vrij
wonen hebben, maar niet in den kost zijn, dan
moeten zij in den loop van het jaar 1915 min-
itens 400 gulden loon hebben ontvangen. Vrije
kost wordt geacht voortdurend geuoten te zijn,
ook al bleven Zon- en algemeen erkende Chris
telijke feestdagen er buiten. Men moet er even
wel op letten, dat alleen geld, bijv. Nieuwjaars-
en kermisfooien, ia aanmerking mag komen om
bij het loon geteld te worden, wanneer men an
ders niet aan het gestelde bedrag kan komen,
maar niet de geschatte waarde van levensmidde
len, kleeding, vrij gebruik van een stukje grond
of iets dergelijks, hetwelk men ook als loon voor
verrichten arbeid heeft ontvangen
Wanneer- men in een seizoenbedrijf werkzaam
is, waarin gedurende een gedeelte van het jaar
de werkzaamheden niet worden uitgeoefend, dan
wordt men toch geacht gedurende den stilstand
van het bedrijf niettemin in dienstbetrekking te
zijn geweest en kan men dus voor dien tijd het
gewone loon berekenen.
Heeft iemand vast werk, maand- of jaarloon
ai wordt dit loon wegens ziekte of verwonding
gedurende ten hoogste twee maanden niet of
niet ten volle ontvangen, dan wordt toch gere
kend dat men het tot het normale bedrag heeft
genoten. Wordt in de plaats van het inkomen
wegens dienstbetrekking eene tijdelijke ongeval
lenrente volgens de Ongevallenwet genoten, dan
wordt ook ter vervanging daarvan het normale
loon berekend. Verder geldt nog het inkomen-
van de vrouw geheel voor den man en het loon
van inwonende minderjarige kinderen voor de
helft voor den vader.
Zooals men ziet zijn er heel wat faciliteiten om
als loonkiezer op de kiezerslijst geplaatst te wor
den en moet het dus al een heel bijzonder geval
zijn wanneer men nu nog geen gelegenheid ziet
om van dezen weg gebruik te maken.
Het bovenstaande geldt niet alleen voer de
menschen, die in één dienstbetrekking zijn, maar
ook voor hen, die in twee dienstbetrekkingen zijn
geweest, hetwelk ook geoorloofd is. Men mag in
den loop van 1 Januari 1915 tot 31 Januari
1916 thans bij zijn tweeden patroon zijn. Bijv.
men kan van 1 Jan. tot 1 September. 1915 bij
patroon A. zijn geweest en van 1 September tot.
a- Jan. 1916 bij patroon B. Vereischte is dan
evenwel dat de dienstbetrekkingen elkander heb
ben opgevolgd en er geen tijd-ruimte tusschen
verloopén is, want zoo er korter of langer geen
dienstbetrekking heeft plaats gehad, dan vervalt
de aanspraak op het kiesrecht. Wat verder de
eischen van loon etc. betreft, heeft men zich
geheel aan het bovenstaande te houden, want
hiervoor gelden dezelfde eischen als voor hen,
die in één dienstbetrekking waren. Alleen moet
er echter nog bij worden opgemerkt, dat, zoo
tegelijkertijd meer dan één dienstbetrekking
wordt waargenomen, slechts het loon van één
daarvan in aanmerking kan komen can het kies
recht te verkrijgen.
Bovenstaande eischen gelden ook voor inwo
nende zoons, die over hetzelfde genoemde tijdvak
in het bedrijf hunner ouden moeten werkzaam
zijn geweest en waarbij opgemerkt moet worden
dat zij, wanneer zij eerst inwonende zoon zijn
geweest en daarna in dienstbetrekking gaan, of
omgekeerd, niet in aanmerking kunnen komen om
loonkiezer te worden.
Verder heeft men nog loon-pensioenkiexers,
loon-lijfreniekiexert en hotk-penaioen^lijfrenteile-
ters, die loon en pensioen of lijfrente en loon,
Eensioen en lijfrente samen mogen tellen om aan
et vereischte bedrag te komen en verder zich
geheel moeten onderwerpen aan de voorschrif
ten, die voor de loonkiezers gesteld zijn.
Men moet deze loon-pensinenkiezers etc. even
wel niet verwarren met de pensioen- en lijfrente
kiezers, want deze zijn zij, die op 1 Februari
in het genot zijn van een door eene onderne
ming, openbare of bijzondere instelling verleend
pensioen of lijfrente tot minstens eenzelfde be
drag als voor loon is gesteld dus 500 gld.
waarbij dan ook weer pensioen of lijfrente van
de vrouw voor den man geldt. Evenwel pensioen
of lijfrente door een particulier persoon ver
leend komt hiervoor niet in aanmerking.
Deze pensioen- en lijfrenfekiezers moeten zich
slechts tiet eerste jaar aangeven, waarna zij vol
gende jaren vanzelf weer op de lijst terugge
bracht worden.
Spaarkiezers worden onderscheiden in groot
boek- en spaarbank-kiezers.
Grootboekkiezer kan men zijn als men op
1 Februari sedert een jaar den eigendom met
recht van vrije beschikking heeft van ten minste
f 100, ingeschreven in een van de grootboeken
der nationale schuld. Hierbij komt in aanmer
king de nominale waarde, dat is het bedrag,
dat op het bewijs van inschrijving is uitgedrukt.
Men heeft dus niets te maken met de reëele
of beurswaarde, dat Is het bedrag, waarvoor men
eene inschrijving van 100 gld. zou kunnen
koopen of verkoopeu en dat aanmerkelijk lager
is dan 100 gulden.
Spaarbankkiezer kunnen zij worden, die op 1
Februari sedert een jaar den eigendom met recht
van vrije beschikking hebben over tenminste 50
gulden, ingelegd in een spaarbank. Intusschen
gelden daarvoor alleen inlagen in de Rijkspost
spaarbank, in een gemeentelijke Spaarbank, of
in eene spaarbank, beheerd door het bestuur
eener rechtspersoonlijkheid bezittende vereeni-
ging, het bestuur eener vennootschap of het be
stuur van eene stichting. Is eene Spaarbank op
gericht na 1 Mei 1900, dan gelden inlagen
bij deze alleen dan, wanneer zij een waarborg
fonds van 25000 gulden bij de Nederlandsche
Bank heeft gedeponeerd
Spaarbank- en grootboekkiezers behoeven zich
slechts eenmaal aan te geven, waarbij zij moeten
overleggen eene door liet bestuur der Spaarbank
of door de directie der grootboeken afgegeven
verklaring, welke op aanvrage door het bestuur
of -directie wordt toegezonden en waarbij men
het nummer van het spaarbankboekje en het kan
toor van uitgifte moet vermelden.
In sommige gemeenten neemt men wel eens
genoegen met vertoon van het spaarbankboekje
of van het bewijs van inschrijving in de groot
boeken, maar omdat dit in strijd is met de wet
en het. daardoor tot gevolg kan hebben dat
men niet op de lijst geplaatst wordt, doet men
veel verstandiger een verklaring aan te vragen.
Hiermede hebben wij de belangrijkste wijzen,
waarop men kiezer kan worden voor onze lezers
uiteengezet. Er rest ons evenwel nog een enkele
wijze te behandelen, waaraan dan nog eenige
belangrijke opmerkingen vastgeknoopt moeten
worden, hetwelk wij in een slotartikel hopen te
doen.
O. J. BRAAKHUIS.
Het front in irak-Arablë.
Wbi 7
%u$cM;er
tijdje
^^TpróJffa
dUSarit
<a!atStrvt
Kind,
'man AH
VÓÈÊ
MsWtiAübzs A'
'KSstfr X sfyaföhfek:
e/Amsra
SMtafït-
YTfr; „xy
<Jsma!H
nfigMhat
efdarned0
'[UB/r -trr'j,
SsdèféFf
iïM&M/ffnfl/a.
Tamn
WHasib
Sthagara 0 °Sch8tua
/fufmrhu
Adv.
DE STRIJD OM BAGDAD.
(Bij de kaart.)
Gelijk men weet stellen de Engelaoken al
sedert een jaar pogingen in het werk om Bagh
dad, het eindpunt van den Bagdad-spoorweg,
in handen te krijgen.
De Eng-olsche hadden daartoe groote strijd
machten uit Voor Indië aan de noordelijke kust
van de Perzische Golf geland en naar het
Noord-Westen gedirigeerd. Voortrekkend langs
den Tiger waren zy, nu ongeveer twee maan
den geleden, er in geslaagd Bagdad op enkelo
mijlen na te naderen. En reeds maakte men
zich, zelfs ook in Berlijn, ongerust over de tocu
komst van Bagdad.
De militaire toestand welke ontstond aan da
rivieren Euphraat en Tiger, maakte het noodi-
*a kei ijk, dat er spoedig groote troepenmachten
zouden worden heengezonden om de Turken in
hun strijd daar bij te s/taan.
Dt 1 urken voerden daar den strijd slechts
met behulp van stammen, die later onbetrouw
baar bleken en Engclsch gold aannamen waar. I
door de eigenlijke Turksche strijdmachten ver
zwakt werden, Daarbij bleven de Engelacha
troepen meestal op den weft,die van af Bovin
over Amar* langs den Tiger gnat, zoodat rij
door geschut van hun ka nnonneerbooten konden
gesteund worden. Deze'konden ook de Euphraat
opvaren, terwijl het kanaal tusschen Kafnioh
en Katol Mara als legerweg diende, welke door
de Engelschen met geringe krachten kon be-
heersoht worden. Zoo waren-de Engeleohen
tot dicht bij de stad Bagdad gekomen en was
deze plaats, waaraan toch zeker niet elke stra.
logische beteokenis kan worden ontzegd, is
groot gevaar.
De Turken voorden eohter versterkingen aan
en deze kwamen nog juist op tijd om den En-
gelachen Opmarsoh tot staan te brengen. En ril
hebben dien opmarsoh toen niet alleen gestuit,
maar ook de Engelschen ongeveer 170 kiloma,
ters teruggedrongen.
De berichten uit Mesopotamia, hat gebied
tusschen de Euphrgat en den Tiger, meldden
in die dagen volop mededeelingan over de neder
lagen, die de Engelschen daar hadden te lijden-
In Engeland was men zeer terneergeslagen
en de Times verklaarde toen reeds, dat or niet
veel hoop was, dat de troepen van generaal
Townshend spoedig Bagdad zouden bereiken.
En nog steeds kan niet verwacht worden, dat
de Engelaoken hun offensief zouden kunnen
hervatten. Immer», teruggeslagen tot ln Koet.
el-Amara, zijn zij daar al ginds enkele waken
door de Turken omsingeld. Een nieuw ozpeu
ditiekorp» om de belegering der Turken door
te breken heeft reeds met groote moeilijkheden
te kampen gehad en het blijft voorloopg nog de
vraag of het aan de belegerde troepen wsl de
noodig hulp kan brengen.
De eigenlijke steun sckynen de Engelschen
thans te ontvangen van de Russen, die in den
Kaukasue oporeeren en het den Turken daar
vrij lastig maken.
De Russen schijnen van uit het Noorden te
willen opdringen naar Bagada; doch zullen
hierin zekeir niet makkelijker slagen dan de
Engelschen uit hot Zuiden, wijl immers de af
stand welke de Russen daarvoor moeten afleg-
gen veel te groot is-
Dit hebben de Russen echter gewonnen, dat
de Turksche troepen aan het Kaukasisch© front
versterkingen noodig hadden, welke vermoede
lijk nu weer onttrokken zijn aan het front in
Mesopotamio. Ware dit mot hot geval geweest,
dan had de bezetting yan Koot-ol-Amara waar
schijnlijk don strijd al moeten opgeven.
Yan den strijd in den Kaukasus hangt dus
voor een groot deel de uitslag van de gevech
ten in Mesopotamië af.
HET MONTENEGRIJNSCHE
RAADSEL OPGELOST.
In een lang en belangwekkend artikel over
de gebeurtenissen in Montenegro, geeft de
Konstantinopolitaansche correspondent van
de N. B. Ct. een volkomen duidelijke ver
klaring van de tegenstrijdige berichten over
de beteekenis van de vluobt van koning Ni
kita.
Wij ontleenen aan dit schrijven, dat is ge
dateerd van den 25sten Januari, hot volgende.
„Het O06ten blijft steeds het Land der on
begrensde mogelijkheden," zeide mij een be
kend diplomaat, die zoo ongeveer zijn ge-
heele loopbaan op het Balkan-schiereiland
heeft doorgebracht en een uitstekende ken
ner van de toestanden in alle Balkanetaten
i», toen wij het verrassende bericht verna
men, dat koning Nikita van Montenegro de
Adriatische Zee waa overgestoken en Rome
al gepasseerd was op weg naar Frankrijk.
Tegelijkertijd boorden we uit de in heel Euro
pa en waarschijnlijk ook wel in de reet van
de wereld, door Stefani en Ha va» rondgo-
eeinda „officieele" medcdeelingen van de
oonsula generaal van Montenegro te Rome
jen te Parijs, dat een groot deel van het le
ger de wapens niet wilde neerleggen, maar
onder prins Mirko, den tweeden zoon van
1 den Koning en generaal Martinowits of Woe-
j kotita (over den persoon van dien rebelscben
'generaal was men bet te Rome en te Parija
klaarblijkelijk niet eens) den tegenstand tot
het uiterste voortzette en me behulp van
achtergebleven Servische troepen Skoetari,
dat sterk bevestigd waa geworden en „bijge
volg onneembaar" was, met goed gevolg te
gen een Ooetemykechen aanval zon verdedi
gen. Bij die verdediging hielp ook oen Ita-
liaansche strijdmacht mee. Van den wapen
stilstand, de onderwerping en het onderhan
delen over vrede was dus niets waar. De
Montenegrijnen volgden het voorbeeld van
de Serviërs en koning Nikita had met zijn
vërzoek van den 13 Januari om vrede te slui
ten, de Monarchie eigenlijk alleen maar om
den tuin willen leiden....
Toen wij al dat opzienbarende nieuw» la
zen, en uit de uitbarstingen van verontwaar
diging in de pens van het Viervoudig Ver-
boud of vau voldoening en leedvermaak in
die der Entente constateerden dat dit alles
werkelijk ingeslagen.was, vielen we wezenlijk
bijna om van verbazing! Want wij wisten vol
strekt zeker, en konden bet zelf vertellen, dat
behalve het vertrek van den koning naar het
buitenland, de rest alles van a tot s gelogen
was.
Wij wisten ook, dat overal in het land de
militaire macht en de bevolking wapen» en
schietvoorraad zonder moeilijkheid inlever
den, dat geen enkele der Montenegrynsche
generaals zich daartegen verzette, en dat
prins Mirko als achtergebleven gevolmach
tigde van zijn vader vastbesloten en gezind
is, om de door dezen aangegane verplichtin
gen eerlijk na te komen.
„Trouwens deze voor den van nature toe
fieren en aan zijn wapens gehechten Monte
negrijnen natuurlijk pijnlijke operatie wordt
hem door de daarvoor aangewezen Oosteu-
rijksehe militaire autoriteit zooveel mogelijk
verzacht. Zoo behoeven oude familiestukken,
met welke geen kwaad meer aangericht kan
worden, niet te worden ingeleverd, zoodat de
meesten, ook de bekende groote pistolen,
welke ze in den gordel dragen en die altijd
weer de ver- en bewondering van de in de
Zwarte Bergen bezoekende toeristen opwek
ken, mogen behouden, evenals hun bandsj&r'»
da kromme sabel met het met dikwijl»
kostbare steen en ingelegde gevest Alleen
moeten alle patronen, hulzen, buskruit en
verdere munitie volledig worden afgegeven.
Zij, die daaraan hebben voldaan, mogen naar
huis gaau en daar hunne gewone werkzaam
heid hervatten. Van een samentrekken en
bewaken der mannelijke bevolking in inter-
neeringskumpen is geen sprake.
„Zeer verbitterd is men over bet algemeen
over de houding van Italië, dat niet alleen
niets heeft gedaan om het land tegen tien
opdringenden vijand to hulp te komen, maar
zelfs de laatste weken, toen de nood het
hoogst gestegen was, ook de proviandeering
staakte en niet» ondernam tegen de afslui
ting van de kust door de Ooetenrijkoche tor-
pedo-amaldeelen, zoodat het volk feitelijk
aan den hongerdood werd prijsgegeven.
„Zooals mon ziet is de toestand geheel an
ders dan de Montenegrijnsche ooosuie-geoe-
raal te Rome en te Parijs hadden willen doen
voorkomen. De vraag doet zich dus voor, hoe
die heeren aan die zoo geheel onware voor
stelling van zaken rijn gekomen. Daarom
trent begint nu, evenals over de redenen van
bet vertrek van den koning naar Frankrijk
en de omstandigheden waaronder dit heeft
plaats gehad, klaarheid te komen.
„Op grond van de (met geld van-do Entente
onder de Moslimsch-Albaneesche bewolking
van Podgoritea verwekte) onlusten en de
steeds dreigender houding, welke de Molis-
tvoren in cn om Skoetari aannamen, verdub
belden de gezanten van Italië en Frankrijk
ciie van Engeland en Rusland hebben rich
daar maar zwakjes bij angeeloten bun
aandrang bij het hof om zich naar Italië te
begeven, en het is ban eindelijk gelukt de
Koningin te bewegen met de beide prins#»-
sen daaraan gevolg te geven. De koning gaf
slechte zeer noode zijne toestemming, stelde
echter de voorwaarde, dat niemand van de
koninklijke familie in Italië zou blijven
op welk land ook hij uiterst verbolgen is
maar dat men zich naar Cap Saint-Martin
aan de Riviera zou begeven, waar kroonprins
Danilo tot herstel van zijn gemalin, de kroon
prinses Milizza (Jutta van Mecklenburg-
Strelitz) sinds twee paren een villa bewoont.
(Naar het Kransch.)
25)
Zijne ruwhold verloor hij lu gezelschap ge-
"«el en da aanwezigheid van een paar passa
giert* aan zijn tafel wa# hem verre van on-
aangeiiajun. Met zijn fijnen tact om met men
schen om te gaan, had hij dadelijk de aan
matigingen en het belachelijke van mistres»
O'Molloy over het hoofd gezien en rich van
de eerste minuut af, dat zij aan boord was,
doen kenueu als een man, die zich de kaas
uiet van het brood laat eten. Hij wist echter
Ook de goede hoedanigheden van dis dame
op prijs te «tellen.
Tegenover Flprry was hij voorkomend en
galaut, Van Chandos hield hij, om dien»
openhartigheid, waarheidsliefde en vlugheid.
Kolonel iiugon was de prettigste reiage-
hoot» dien men zicli wenscheu kon en die al-
tUd de een of anders vermakelijke geschiede,
tes t» vertellen had. Alleen met majoor O*
Ptelloy stond Lij op goen goeden voet; hij
"«d afkeer van diens ingebeelde ziekte en
|«n diens klaagliederen over zijn liver. Hier- 1
"oor en ook doordat de overige officieren f
zich wejni^ met hem ophielden, kwam het,
dat de majoor het grootste gedeelte vau den
dag in zijn hut doorbracht met het drinken
van verschillende dranken, om zijn cbroni-
eohon dorst te lesschen.
De tüd ging due rustig voorbij. Paul-Louis
jbracht zijn ty'd door met het lezen van tech-
i nische werken, die de kommandant hem leen-
ide, en hij was reede goed op de hoogte wat
den bouw en de machine van 't «chip betrof.
Chaudo» had zich een twintigtal vrienden
onder de matrozen gemaakt, maar bleef ge
woonlijk bfj Coédic, die hem in alle geheimen
van het zeewezen inwydde. Hü werd een soort
nndahipman en hy had gaarue al» zoodanig
ds rete meegemaakt, als do reglementen zulks
toegestaan hadden. Florry en mist rees O'
Molloy lazen roman», maakten een beetje
muziek, of, wat ook vaak gebeurde, lagen
languit op hunne schommelstoelen in de
schaduw. Op andere avondeu verzamelde
mynheer Réty züne muzikanten om zich
neen en dan klonken de 6cbooue aooorden
V\v ^.®r^)eer en Rosini over het wafer.
Wat mijnheer Gloaguen betreft, deze maak
te zyn tijd ton nutte met het ontcijferen vau
het geheimzinnig» plaatje. Het ontcijferen
van het inschrift zou wel groote moeielükhe-
den opleveren, maar wat do sterrenkundig#
figuren betrof, die rondom aangebracht wa
ren, daarvan begreep hü niet». Overigens was j
hy zoo gelukkig met het bezit van dit plaat
je, dat ieder, of hu wilde of niet, ook door
denzelfden hartstocht aangegrepen werd en
zelfs Paul-Louis had den moed niet met zyn
vader over het onnutte van zulk een voor
werp te spreken. Alleen Khaeji wierp op het
bewuste plaatje alles behalve vriendschappe
lijke blikken; daarom droeg mynheer Gloa-
gueu, ofschoon bü dien braven soldaat wel
vertrouwde, altijd bet voorwerp in zyne por
tefeuille by zich, zelf» in zyn slaap.
Overigons was men niet bevreesd.... Men
bad reeds sedert twee maanden Saigon ver
laten en een breede strook water scheidde
hen van dat land vol verschrikkingen. Men
had een stevig schip onder de voeten, rond
om zich een geheel garnizoen flinke eoldaten,
een aantal beldhaltige zeelieden on toege-
wyde vrienden. De herinnering aan de ge
varen verzwakte hoe langer hoe mevr en men
dacht zelf» niet aan de mogelijkheid, dat een
groot gevaar kon dreigen, om kort te gaan,
het vertrouwen wa» in de harten dier be
proefde menschen teruggekeerd.
Op een morgen, toen Chandoa zich aan do
ontbijttafel zette, vertelde hy, dat hy juist
uit het volkslogies kwam een zeer gewon#
zaak, want men kon liem daar olken dag
vinden en dat by daar een armen drom
mel in deernisvaardigen toestand had go-
zien.
Het wa» een soort van neger, dis half
idioot scheen t# zij» en d» geheel# rei» mee
maakte op den naakten grond, met rijn boe
nen in de ij ze ra Men bracht hem om de fcwe#
of drie dagen op het dek, waar hy gedurende
een half uur de frissch# lucht kon inademen.
Tot kleeding had hij slechte eenige lompen..
Wat voor misdaad kon hij toch bedreven heb
ben, om op zoo'n manier behandeld te wor
den!
Het is een onbekende, die zich aan boord
verborgen had en in volle zee eerst opge
merkt ia, antwoordde kapitein Maucarut.
Het reglement aan boord van oorlogsschepen
luidt, dat zulk een persoon, gevangen gehou
den moet worden tot in de eerste de beste
haven, waar hy veroordeeld wordt
En moet hu d# geheel# rei» onder die
omstandigheden meemaken! vroeg Pauk-
Louis.
Ongetwyfeld, nntwoordd» de komman
dant, met onvermurwbare strengheid,
Maar, kommandant, dat i» verschrikke
lijk... Het is misschien een man die ni#t ln
staat i» eene rei# te bekostigen en zonder
hem te voroordeelen, zonder zyna veront
schuldigingen £an te hooren, ale hy di# ten
minste heeft noodzaakt gy hem bijna es»
rei» om (1e wereld te maken!....
Znlk een reglement i« niet goed, dat cult
gy moeten toestemmen en dat hij een natte
zoo edelmoedig al» de Fransche»
Ja, ja, kommandant, ik merk wel, dat
men bU u ook wreed kan rite aai mktresa
O'Molloy, die blij wahaar gemoed eene te
gen de Franscben te luchten.
Zy oordeelde echter verkeerd, wat kapi
tein Maucarut h&d een goed hart en hij wa»
getroffen door hetgeen Paul-Lbui» hem zei-
de, terwyl hy zelf het onbiUyke van zulk een»
handeling inzag. Hy kon echter slecht aan
eeu eenmaal gegeven bevel iet» veranderen
want vooral op een oorlogsschip moeten de
regel» stipt in acht genomen worden.
Weet gy wat ik doen salt vroeg hij, na
eenig# oogenblikken gezwegen t« hebben,
aan Panl-Louia. Ik sal vandaag nog een
krijgoraad bijeenroepen en daarvoor den ge
vangene laten verschijnen, terwyl ik hem u
el» zyn verdediger toevoeg.
Mijl.... vroeg Paul-Louis met een kleur,
Ik heb nog nooit vau mij® leven gepleit en ik
zou niet weten, welke verontschuldigingen ik
voor hem zou kunnen vinden.
Er ie geen sprake vau reeht, maar van
verzachtend# omstandigheden Deze ma® te
in het ongelijk, omdat hü rioh hier onge
vraagd verborgen beeft Er kunnen eohter
redenen zyn, waarom rijn straf verlioht zou
worden; daarvoor rijt gy om dat aan te too-
nen. Denkt gij, dat Ik den eersten den beste
zoo let# op zon dragon!!
(Wordt vervolgd.)
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
«tjlVM.lt!'1
