TWEEDE BLAD
ruwElSamdIH'
?aaf!srA5s&% sas
De afstammeling van Robinson
de goblog
Schagchelstraat 7-9 bij is tnips-
Goedkoopst Adres
Hl Ja Va da ÜEER|
ÖlNWfchU* D
FEUILLETON
MAANDAG 14 FEBRUARI 1916
aan de GOLF VAN RIGA.
Paul Michaelis schrijft uit Tuckurn aan hot j
I^r!iner 'voer in dezen merkwaar-
:f V0»rj«r«iue Bon» i
vriest hS een beetje ba schitterend heldere
lucht en dalenden zonneschijn, tot vreugde,
der troepen! Snel zijn dan velden en moeras
sen nw Ven harde korst bedekt en ook op de
wegen kan men dan zonder moeite gaan. Maar
in <]en nacht. reeds slaat dan het weer om.
Zuide- en Westewinden brengén dooi en er
valt een lauwe regen, die sneeuw en ijs ver-
bazend snel opgeruimd heeft. De ménschen,
die er verstand van hebben on ook de be-
roemde oudste lieden verklaren eenstemmig, I
dat het zoo onmogelijk kan blijven. Nog zijn
echter geen teekenen te ontdekken, dat een
harde winter, die voor Februari voorspeld
werd zich aanmeldt.
Onze- manschappen kunnen nu hevige koude
uitstekend verdragen. Dat hebben zij in De
cember bewezen, toen de thermometer 28 gra
den Celsius onder nui daalde. Wie hot koud
heeft, is zelf de schuld, zegt men hier. Men
stookt, kleedt zich warm aan en maakt wat
bew0gin2, dan hindert- dc k.oudc niets. Bont
is voor de wachtposten in overvloed voorban
den In alle dekkingeu staan kachels en met
hout behoeft men niet zuinig te zijn. Voor
Kachels die geen rook mogen ontwikkelen,
wordt achter het front houtskool gebrand.
Daar wordt een goed gebruik van.gemaakt.
Als men bij een onderaardsch verblijf komt,
dan beeft inen het gevoel of men een oven
binnentreedt. De manschappen vinden deze
broeikas-temperatuur allerplezierigst en pro-
testeer on als rnen ook maar 't geringste beetje
lucht binnenlaat. Zij verdragen echter ook
het zachte en natte weer. De gezondheids-
toestand aan het geheele noordelijke front j
was voortreffelijk. I>e troepen voelen zich
tevreden. Zij denken veel aan huis en schrij- i
ven vlijtig brieven en briefkaarten, maar zij
houden dapper vol.
Verder vertelt Michaelis van de Letten. Zij
zijn. niet aangenaam voor bet Duitsche be-1
stuur. Ongetwijfeld zijn er onder h;n veel;
vlijtige en fatsoenlijke menschen en men moet
van den Let in het algemeen getuigen, dat
hij intelligent is en zijn best doet om vooruit
to komen. Vertrouwen echter kan men hem
geenszins. Hij liegt met de gemoedelij kste
trouwhartigheid. Eten groot gedeelte van hen
staat in dienst van de Russische^ spionnage.
De een of ander doet dit alleen uit edele be-
weegredenen. Ik heb van een spion gehoord,
die betrapt en ter dood veroordeeld' werd
en zijn laatsten weg' met ware grootheid van
ziel ging- Regel is dit echter niet. In de
meeste gevallen is hebzucht de drijfveer voor
dit handwerk. Voor een Mark zwemt een
Let in den winter de rivier over, zei me een
officier, die met de behandeling van spion
nen maar al te'veel te doen bad gehad. Het
is natuurlijk pijnlijk, dat men hier zoo scherp
moet ingrijpen. Het gaat echter niet anders.
De rechters voelen zich voor het leven van
de Duitsche troepen verantwoordelijk. De Let
ten gaan met groote sluwheid te werk. Steeds
Wepr trachten zij dqor nieuwe kunstgrepen i
tie oplettendheid van de Duitechers te ver-1
schalken. Dezer dagen pakte men een Let
op, die zich verdacht had gemaakt doordat
hij herhaaldelijk om de Duitsche stellingen
heen had rond geslopen. Men had hem hei -
haaldelijk onderzocht, zonder iets op hem te
vinden. Ten Blotte ging men er over denken,
dat tuj altijd zijn hondje, een poedel, bij zich
had. Onder de halsband van het dier werd
dan ook een briefje, gevonden, dat een nauw
keurige beschrijving bevatte van de Duitsche
troepen en kanonnen. Natuurlijk wordt, als
de spionnage bewezen is, kort proces ge
maakt. Voorat wanneer de Bpionnen ook nog
wapens bij zich dragen. Kort geleden vond
men een handgranaat bij een Let. Dergelijke
dingen maken het moeilijk een goede ver
standhouding te bereiken met het onschuldige
gedeelte van de. bevolking. Men kan niemand
vertrouwen, men weet niet of onder een on
schuldig uiterlijk niet een spion zich ver
bergt.
VERSPREID^ OPRICHTEN
Jongensarbeid ln Engeland.
De „Daily Nowe*' wijst er op, diat er tegen
woordig duizenden jongens werkzaam zijn in
het arsenaal te Woolwioh, een aantal dat wel
op 10000 kan worden geschat. Dia jongens kun
nen een weekloon van 30 ah. i 2 p. at. maken
en talvan knapen* die aldus een vak zouden
loeren gaan nu in hot arsenaal werken, waar
zulke hooge loonen zijn te verdienen. De „Daily
News" wijst op het gevaar voor deze jongens
na den oorlog. De arbeid in het araenaal ein
digt don en de knapen, aan hoog loon gewend,
kennen niets dan de behandeling van «enige
automatische werktuigmachine!, een handig
heid die hun dan verder van geen nut ia. Het
ia een quaestie, meent het blad, die nu reeda
mag worden overwogen, wat er na den oorlog
in het belang van die jongens moet worden g«-
daan. Overigens ie voor deze knapen de arbeid
zeer inspannend. De arbeidstijd is twaalf uren
ook de werktijd van de nachtploegen ia zoo
lang en men kan des avonds en 's morgens bij
de wisseling der ploegen dan ook vaak in de
trams en treinen die jongen# slapend vinden,
uitgeput door de vermoeienis. Het is ohter te
Woolwich onmogelijk gebleken om het drie-
ploegenstclsel in te voeren. Het aantal arbei
ders is'zoo groot, dat het reeds nu al heel be
zwaarlijk ia tweemaal per dag voor het vervoer
van de tienduizenden arbeiders en arbeidsters
zorg te dragen. Drie malen per dag zou zulk
vervoer beslist onmogelijk zijn.
De stadseigendommen van Brussel.
Men.,schrijft ona uit Brussel: Do geldelijke
toestand van de stad Brussel wordt steeds moei
lijker. Talrijke bronnen van inkomsten onder
gaan eene belangrijke daling. Men neemt eene
belangrijke vermindering waar in de opbrengst
van die stadseigendommen. Nooit is het aantal
leegstaande huizen zoo hoog geweest als thans,
hot totaal bereikt büna 150, terwijl' vroeger
bijna al de gemeentelijke eigendommen ver
huurd waren. In de gemeentediensten schrijft
men dit feit toe aan de te nauwgezette toepas
sing dier reglementen. Voor de liuurceelen, wel
ke krnieuwd moeten wórden, eischen de regio
menten, zoo als op gewone tijden, eene verhoo
ging van huur. Ook houdt men zich thans bezig
met eene wijziging hieromtrent aan te brengen
in de reglementen, daar men het rat-ioneeler
vindt en oorlogsprijs vast te stellen, welke tot
het einde der vijandelijkheden slechts 2/3 der
huur van het bestaand tarief zou zijn. Op deze
wijze zouden d© stadseigendommen verhuurd
kunnen*worden venals die der wijze eigenaars,
die dezen regel toegepast hebben.
De kwestie der verschuldigde annuïteiten
voor het aankoopen van terreinen, houdt even
eens het gemeentebestuur besng. Deze sommen
toch staan in de stadsbegrooting voor ongeveer
2.600.000 frank aangeschreven. De verschul
digde bedragen voor 1914 en 1915 zijn echter
lang nog niet ingekomen- Het reglement belet
gedeeltelijke betalingen te doen, terwijl het
toch de betaling van belastingen, van huur, enz.
op afbetaling toelaat. Daarin kunnen dus rok
nog wijzigingen gebracht worden, waarbij na
melijk den eigenaars zou toegestaan wrrden
zioh bij gedeelten van hunne schulden tegen
over de gemeentekas te kunnen kwijten.
Huwelijken en geboorten tijdens den oorlog.
Onze Brusselsche correspondent schrijft ons:
Welken invloed oefenen de tegenwoordig®
omstandigheden uit op het aantal huwelijken
en, geboorten 'I Men kan er zich een denkbeeld
van vormen, als men onderstaande cijfers be
schouwt, welke betrekking hebben op de ge
meenten waaruit Groot-Brussel bestaat. Het
aantal huwelijken dat, in 1913, 5679 bedroeg,
is geslonken op 3879 gedurende het jaar 1914
en in 1915 op 2448. Het aantal geboorten is
van 9509, in 1913, op 9333 gegaan in 1914 en
waa slechts 6778 in 1915.
Het Belgische moratorium.
Uit België meldt men ons. Het besluit van
den Gouverneur-Generaal in België om liet
moratorum op te heffen, is in de Belgische
pers zeer levendig besproken. Men heeft vooral
doen uitkomen dat door deze verordening, welk®
het koninklijk besluit van 18 Augustus 1914
vernietigt-, kraohtena hetwelk „dc clausaüen
van vervallenverklaring en van wettige ont
binding, wegens niet betaling op den bepaalden
vervaltijd, van geen kracht gedurende den tijd
van den oorlog zijn," de verzekerden die niet
het bedrag van hunne premie betalen zioh bloot
stellen om de rechten, welke de assurantie
polis hun geeft, te zullen verliezen.
Deze uitlegging, ofschoon juist, maar toch
niefc. geheel volledig, heeft oenig opzien ver
wekt. Onze inlichtingen veroorloven ons om
die als volgt aan te vullen:
Het besluit van den Gouverneur-Generaal,
volgens zjjn artikel 7, heeft het geval voorzien
da* een debiteur, in nood, niet bij machte zou
wezen om het verschuldigde bedrag te beta
len. Het verleent aan het Gerechtshof de macht
om, op verzoek van den debiteur, de rechterlijke
vervolging te «taken wegens niet-betaling, voor
een schuldvordering dateerende van vóór 4
Augustus 1914, hetzij deze jurdistische conse
quenties uit de wet of van eene particuliere
overeenkomst voortspruiten. Het Gerechtshof
kan ook beslissen, dat de rechterlijke vervol
ging na een vast te stellen uitstel in werking
treedt, wat het geval zou wezen als, na 2 of 8
maanden op zijn hoogst, de debiteur niet de
minste poging zou aangewend hebben om te
betalen.
Hieruit volgt dat een verzekerde, die zijne
premies niet betalen ken, 't recht heeft om 1-
Gerechtshof te verzoeken dat zijn conti-get, in
weerwil van niet-betaliug,- toch van kracht
blijve. Trouwens het ia aan het Gerechtehof
eveneens overgelaten om aan de betrokkenen,
die tijdelijk niet betalen kunnen, hetzelfde uit
stel te verleenen.
Verandering van den groet in Oostenrijk.
Het Oostenrijksche ministerie van binnen-
landsche zaken laat tegenwoordig een kokarde
verkoopen, die den eigenaar het recht geeft te
genover een ieder met den militairen groet te
volstaan. Op de kokarde staat: „Oificieele ont
heffing van den -groet." De kokarde kost 2 kro
nen. De winst, 1.20 Kr. per 6tuk, komt ten. goede
aan het bureau van oorlogsondersteuning onder
j prins Lichtehstein. In krantenartikelen zegt het
ministerie, dat men hier niet met een onbeleefd
heid heeft te doen. De groet met de hand biedt
vele voordeden. Men stelt zich niet aan kouvat
ten bioot en spaart zijn hoed. Zoo wordt het
aangename met hef nuttige verbonden,
j Het Berliner Tageblatt, waaraan dit bericht
is ontleend, brengt in herinnering dat een jaar
of wat geleden in Darmstadt uit particulier
initiatief een vereeniging is gevormd, die even
eens ten doel had het afnemen van den hoed af
te schaffen. Zij verkocht ook kokardes en be
steedde eveneens de opbrengst tot een liefdadig
doel. Die vereeniging bestaat nog en telt ver
scheiden duizend leden. Maar de minister van
binnenlandsche zaken in Hessen wilde van die
nieuwigheid niets weten en bedreigde de ambte
naren van zijn ministerie, die zich bij de veree
niging aansloten, met boete. Deze vereeniging
heeft er indertijd in een propagandageschrift op
gewezen, dat het militair saluut het eerst is in
gevoerd bij Beiersche en Oostenrijksche troepen,
en wel, naar uit de stukken blijkt, met geen ander
doel dan de gezondheid niet m gevaar te stel-
i len.
De cinematografie in den oorlog.
De i)DalyMail"-correisponden/t te l'arija zegt.
dat de cinematografische opnamen uit vlieg
machines in den laatsten tijd groote dieneten
hebben bewezen aan dien Franechen. generalen
etaf. Het doen van dergelijke opnamen gaat
steeds met groot gevaar gepaard, daar het
vliegtuig steeds laag moet blijven zweven, wil
de opname van eenig practseh nut zijn. Er zijn
dan ook veel personen die niet meer terugkeer
den van deze gewaagde ondernemingen. Voor
het geval dat. do heelo fotografieën-serie in ham.
den van den vijand zou dreigen te vallen, krijgt
de opnemer een speciaal apparaat mede, waar
mede hij desnoods het heele toestel mot, rol en
al onmiddellijk kan vernietigen. Deze oorlogs
films geven een auadeljjk beeld van hot leven
ach tor het front, van troepenbewegingen, ortil-
leristellingen, men kan zien hoe de vijand bezig
is loopgraven te maken. Ook met watervliegtui
gen zijn reeds dergelijke opnamen gedaan,
waarbij de film-operateurs, boven bet water
vliegende, er in zijn geslaagd, bewegingen van
schepen te fotografeeren en z©lfa de beweging
door het water van een periscoop van een on-
dergebroken duikboot op te nemen.
Een Decnsch schrijver over Polen.
Georg Brandos, de bekende letterkundig», pu
bliceerde onlangs in Politiken een artikel over
Polen. Na de verwoestingen in bet Poolsche
land in bet kort to hebben gosohilderd besprak
hij den politiken kant vaai bot Poolsohe pro
bleem, Speciaal vestigde bij de aandacht op de
stichting der Poolsche legioenen, die tijdens
den gaheolen oorlog zoo heldhaftig gestreden
hebben en in den loop dei- maanden onder het
Oostenrijksche vaandel zooveel roem verworven
hebben. Voor te legt hij detn nadruk op do ver-
i schillende meen in gen die in Polen heerachen ten
aanzien van de verhouding tot Rusland en
merkt daarbij op, dat do wijze waarop do Rus-
1 sen in Oost-Galicië en Leniberg zijn opgetreden
dadelijk de hoop bij vele Dolen gewekt door do
beloften van Grootvorst Nicolaa® den kop heb
ben ingedrukt. Sinds de verdrijving der Russen
uit Polen en Galioië zijn de pro-Russische ge-
voelern geheel en al enderdrukt en alleen die
Polen, die Bteun wenaohen te zoeken bij de Cen
trale Mogendheden kunnen thane werkelijker
invloed uitoefenen op de Pooleobe aangelegen
heden.
j Do Doensohe schrijver maakt verder zijn le
zers publiek opmerkzaam op do Poolsoho perio
dieken; „Polen", „Poolsohe Bladen" eür. en
wijst voorta op Galioië, als de eenige Poolsche
provincie waar de bevolking inderdaad de bur
gerlijke vrijheden geniet. De Oostenrijksche
middel _om op een behoorlijke wij» la bun le
vensonderhoud te voorzien. Zoo is het duizenden
van jaren geweest. De Grieken en Romeinen had
den ten minste respect voor htm Invalide solda
ten. In Athene werden zij eervol op staatskosten
in het Prytaneum onderhouden Alexander de
Groote zond na den Indiscben veldtocht de inva
liden met eeregeschenken naar hui». De Romei
nen richtten zelfs reeds hospitalen ln voor ge
wonde soldaten en stichtten voor de invaliden
bijzondere militaire kolonie». Constantijn richtte
in Byzantium een bijzonder hospitaal voor hen
op. Keizer Alexiu» Oomeniua "bouwde een bij
zondere stadswijk voor verminkten en invaliden
en ut 330 werd in Koostantinopel zelfs het eerste
sympathiën dar Polen acht hij dan ook volmaakt tehui9 v(K)r vennillkteil gesticht
gerechtvaardigd, terwijl hy eveneens de rede jn pruiscn kregen de invaliden in den be-
van den Duitachen rijkskanselier tea zeerste ginne den genade-daalder. Frederik de Groote
waardeert, in bet bijzonder bet slot ervan dat bouwde een invalidenhuis eu onder Frederik
betrekking beeft op het toekomstige lot van Wilhelm den tweede werd aan hun eischen een
Polen en Denen ale burgers van den Pruisischen wettelijk karakter gegeven. Hoe gebrekkig echter
staat. de zorg voor invaliden nog lang bleef, bewijzen
Op de scherpste wijze veroordeelt Brandea de hevige teleurstellingen, die de verminkten
Russische wijze van oorlogvoeren en de godwon- i U11 den oorlog van 1870 ondervonden hebben.
I gen ontruiming der verlaten provincie» noemt 'V iu's'e inzicht bracht de geneeskundige we-
i hij onzinnig en misdadig. Hij citeert eenige bij- iStV" t" f Rradftk dcr
v orthopaeden. Toen professor Biesaiski acht jaar
i zonderheden omtrent de vreeselyke zwervmgen i geleden met hulp de regeering een statiiiiek
dei vei dreven Joden en Tolen in Sebenë, waar- opstelde over de verminkten in Duitschland,
bij hij de geheele wijze waarop de Russische re- j werd de aandacht van het algemeen op den
geeriug hare eigen onderdanen behandeld heeft iheerschenden nood gevestigd en kreeg men een
I als barbaarsch band merkt. heel nieuw systeem van zorg voor de ongeluk-
i Tenslotte refereert hij zioh aan zijn eigen kigen. De orthopaedie ontwikkelde zich tot een
boek over Polen en herrinnert eraan hoe hij bijzondere wetenschap. De vakverenigingen en
j reeds twintig jaar geleden een oorlog tusschen Zicb bijZOn*
t> i j ia it v ioer oeziP; met de sociale zijden van niet aan-
Ruslandoer en Dmtechland en Oostenrijk geboren *venninkingen. I)e chlrurgie verrichtte
anderzijds als de eenige mogelijkheid beschouw, wonderen in het overplanten van spieren, de
de waardoor de Poolsohe landen ook verloet j paedagogie vestigde haar aandacht steeds meer
kunnen worden. op de lichamelijke bewegingen, de genezende
Voorloopig worden de wenschen der Polen kracht van arbeid werd steeds meer ingezien
nog slechts ten deele verwekelijkt. De Centrale
Mogendheden maken hare plannen ten aanzien
van Polen nog niet publiek en beperken zioh
tot het geven van materieele hulp en bet her
stellen van de Poolsche ontwikkelingstellingen.
Hij eindigt zijn artikel met de verzuchting
dat helaas de oorlog tot dusverre voor de Polen
oen onafgebroken reeks van verschrikkingen en
i eindelooze rijen der vreeselijkste onheilen ge
weest i».
De opvoeding tot bruikbaarheid werd de kern
van de zorg voor verminkten.
OORLOGS-ALLERLEI
SPOORWEGONGEVALLEN.
Naar wij vernemen bestaai bij het Rood
Kruis het plan een enquête in te stollen
naar de nadeelige gevolgen, door spoorweg
ongevallen veroorzaakt. Z. K. H Prins Heu-
druk moet zich ten zeerste voor deze enquête
interesseeren.
VOOR DEN WATERSNOOD
IN NED.-IND1E.
H. M. de Koningin-Moeder heeft aan het
Watersnoodcomitè te Amsterdam oen gift van
t 1000 doen toekomen.
EEN TENTOONSTELLING OVER
WATERSNOOD
In tegenwoordigheid van een jantai g-noo-
ÉENARMIGE SPOOR W'EG-
CONDUCTEURS.
Uit Mülhausen in den Elzas wordt aan de
Vorw&rts geschreven: Kort geleden wekte het
op het station te Mülhausen algemeen®
verbazing, dat twee éénarmigen aan de con
trole als conducteur aan net werk waren
gezet. Een door een verkeers-inspecteur uit-1 digden heeft te Amsterdam in het ge»ouw van
gedacht toestel vervangt de ontbrekende hand, I de Panorama-Maatschappij de opening p.aa:s
'die noodig is om de kniptang- te hante-ren.gehad van een tentoonstelling van kaarten
1 Dit toestel wordt in plaats van met de hand prenten en teekeningen van de Zuideraee-
door kracht van den voet in beweging ge- Vereeniging, don heer A. Th. Hartkamp en
bracht. Ook om dubbele kaartjes door te b e- anderen, welke een beeld geven van de vela
ken en om coupons uit boekjes V©-scheuren, walersnooden, welke in den 'oop der laatste
j waarvoor anders stellig twee handen noodig eeuwen ons vaderland hebben ge.eisterd, zoo
zijn, heeft de eenarmige conducteur aan zijn mede van de plannen in zake droogieggv
voet nog een bijzondero inrichting. Er Is een van de Zuiderzee.
uit twee platen bestaande klemmachine aan
scheurd en geknipt weer uit het toe te, ge- Bij de brandweer aldaar, verzekert men aan
n tvw morden. het Hbld., dat het aantal kachelexploeied
I De toepassing van dit al es vormt voorloo- véél grooter is dan in andere jaren,
pig nog een proefneming, die men echter reeds Aan hot gerucht, als zouden zich tusschen
'als geiukt kan beschouwen. Daar neze in- de kolen dynamietpatrouen bevinden, werd
richting spoedig in het geheee rijk in ge- echter weinig waarde gehecht. „Indien dit
j bruik zal wórden genomen, kan men op de:e inderdaad het geval was," aldus zei de men.
wijze vele spoorwegambtenaren, die in den Z(.uden de ontploffingen heviger zijn geweest
oorlog een arm of een hand verloren hebban Hoewel oen bepaalde oorzaak niet kan
w.'eer aan het werk zetten. worden opgegeven, meent men in deskundige
I Het blad wijst op de groote vooruitgang, die kringen, dat het grooter aantal out-
dit vormt m vergelijking met den tijd na 1870 ploflingen verbandt houdt met het feit, dat
toen invaliden zich als Qrgeldraaiers en ven-te Amsterdam méér dan in andere jaren
ters door de wereld moesten slaan. Interessant Belgische anthraciet wordt gebruikt. Deze
is in verband hiermede een lezing, die dezer soort brandstof schijnt méér gas te ontwik-
dagen door een man van het vak in Berlijn 1 kelen dan de Duitsche en Engêische kolen,
gehouden wérd en waarin men een overzicht welke men daar andere bij voorkeur stookt,
kreeg over de zorg voor invaliden in vroe- De zegsman van de Tel., een kolenhande-
ger tijden. Do groote fout, zoo heet het daarin, laar, gaf de schuld der ontploffingen aan de
die men vroeger met de besta bedoeling heeft onwetendheid van het publiek, om. een ka-
gemaakt, was het ontzienende medelijden en 'chel te behandelen. Een ontploffing vindt
de werkeloosheid, waarmede men de invaliden plaats, wanneer de gassen, die zioh bij de
tegemoet kwam, die bij hen zelf een nervée- verbranding gevormd hebben, geen vrijen
rond gevoel van ongelukkig zijn wekte en uitweg meer vinden en zich met geweld een
hun de laatste rest van hun zelfvertrouwen uitweg banen. Het ia dus zaak dien uitweg
ontnam. Nu heeft men ingez:en, dat men de steeds te regelen, wat de meeste menschen
wilskracht en het verantwoordelijkheidsgevoel niet kunnen. Zij laten een te geringen uitweg
van invaliden moet zien te stalen, waardoor epen, of wel zij laten de schoorsteenschuif
zij' weer zelfvertrouwen en het vermogen om op een kiertje staan. Ook voert men 's mor-
yoor zich zelf te zorgen terug krijgen. gens wel plotseling de volle lucht toe, wat
Vroeger heeft men gezien, dat mensdien met in sommige gevallen ook een ontploffing ten
een goed hoofd, huisvaders, die volkomen ge- gevolge kan hebben.
zond waren, met bedelaars en idioten op de Bij de fijnere reguleering der kachels en
straat geworpen en bespot werden. Zonder eenig i haarden van den laatsten tijd, is het dringend
(Naar het Fransch.)
Zij hadden zich gehaast land onder de voe
ten te voelen en eenmaal daar gekomen, kre
gen ze evenals de beroemde Anteus uit de
fabel, weer nieuwe krachten.
Dc schipbreukelingen, door het lange zit.
ten versuid, liepen en draafden op het strand
heen en weer, evenals een troep 6chooljon.'
gens, die onverwachts vacantia heeft gekre
gen
Om te beginnen ging men een® drinken
een heldere beek, die dichtbij wae. Men
dr°nk, zooals men het in lang niet had ge-
^n, want door de gemeene streek van Ra-
(l< hadden zij sinds drie dagen niets meer ge-
^dken.
vervolgens drukte men elkaar de hand.
Ha1' lachte, men liep een® rond, heklom de
flstbij staande boomen, terwül kolonel Hu-
een' een liefhebbei' van jagen was, op
t,, l her omliggend® rotsen een soort van
Ite Choot"
ge, ',fh°m een vroolük houtvuur at men dón
u°t«n hjiit. gebruikte er een stuk h*.
schuit bij en dronk een teug heerlijk water.
I Toen dit afgeloopen was, strekte ieder,
zonder uitzondering, zich op liet warme zand
uit en deed een slaapje. En welk een
slaapje! Nooit* zelfs niet op het mooligste
bed, had men zoo voortreffelijk gerust. Na
I verloop van vier of vijf uur werd mistress
O'Molloy gewekt door de stralen der onder
gas nde zon. De geheele hemel scheen in
vuur eu vlam te slaan eu in het zuiden zag
nieu prachtige gouden strepen.
Het eerste wat de goede dame deed, was
zich goed overtuigen, dat zij niet- droomde;
vervolgens liet zij" lraar blik gaan over de
slapers, bet smeulend vuur, de kalme bedaar
de zee en over de met kokospalmen bedekte
hergen.
i Plotseling werd haar blik verduisterd,
aar was haar man?.... Arme majoor O'
oiioy!Verloren, ongetwijfeld.... ver
ion ven.Waarom had hij zieli ook in een
andere boot ingescheept?.... En zij, zijne
weduwe, had zooeven nergens anders aan
gedacht,- dan aa'n drinken, eten en slapen!..
Haar eerste gedachten waren zelfs niet bij
dion wakkeren officier geweest, met wien
zij reeds vijf en twintig jaar lief en leed ge
deeld had.... Wat zijn wij toch voor schep
sels, dat een weinig vermoeienis en slaap de
gedachte aan onze dierbaarste panden kan
verdringen,
i Ul. .Want Jjet w«» niet te ontkennen, eü
had de laatste drie dagen geen oogenblik
aau haar man gedacht....
Mistres® O'Molloy begon te weenen, maar
zij was er de vrouw niet naar om de handen
in den schoot te leggen. Spoedig herstelde
zij zich en begon eens na te denken.
Weduwe!.... Zü was weduwe!.... Anno
majoor!.... Hij had wel is waar zijne gebre
ken, hij dronk -ftel eens wat te veel en sprak
altijd over zijn liver, maar wat zijne dien
sten en veldtochten aangaat, daarvoor had
hij reeds lang verdiend tot generaal bevor
derd te worden. Hij had zelfs zijne goede
hoedanigheden, hoe gehoorzaam was-hij niet
aan zijne vrouw.... En dan, hij was een gen
tleman, ja, dat was hij, dat zou niemand te
genspreken.... Arme majoor! Zij betreurde
het voorgevallene oprecht.... Maar wat valt
er aan te doen, wij moeten allen sterven....
Dat zij dien dood ontloop en was, was als het
ware een wonder...Maar eene weduwe
dient 'zich in zwart crêpe te kleeden, gegar
neerd met witte tule ener zijn veel vrouwen*
wie dat zeer goed staat.... Maar daaraan
viel vooreerst niet te dienken in dit land, waar
men ongetwijfeld geen modewinkels zou vin
den.
I Kommand ant!Hei! komimandant!
Denkt gij, dat er hier in de nabijheid eene
stad is, waar eene goede modemaakster
woont?,... riep de weduwe plotseling.
Hola!.... lyatl..Wat is er aan de
hand?.... Eene stad?.... Eene naaister?..*..
Wat zegt ge, mevrouw?....
Ik vraag u of gij weet, waar wij ons be
vinden en of gij denkt....
i Ik weet er niet het minste van, lieve
■mevrouw.... Wacht op de zon!.... Goeden
morgen, zon, of liever goeden avond* want
gü verlaat ons!Morgen, mevrouw, zal het
jmij mogelijk zijn de plaats te bepalen en
ik zal mij gelukkig achten uwe nieuwsgierig
heid te kunnen bevredigen.... Voor zooverre
ji-k er nu iets van kan bepalen, depk ik, dat
l wij ons op vijf of zes honderd mijlen ten zui
den der Papoesche eilanden bevinden, maar
zeker weet ik het niet....
1 Denkt gij, dat er hier dichtbij eene stad
ie?
Eene stad?.... Dat is zeer onwaarschijn
lijk, mevrouw. Ik zou zelfs zeer verwonderd
zijn, hier klein dorpje te vinden. Maar er ge
beuren dikwijls zulke wonderlijke dingen....
Gij bedoelt zulke treurige, kommaudaut,
zuchtte mistress O'Molloy, hare zakdoek voor
de oógen houdend. Mijn arme man.
Sapi>ei'loot.ge hebt gelijk!..,. Ik
had heel-eon aal niet meer aan hem ge
dacht!.... Maar ge behoeft nog niet te wan
hopen, lieve mevrouw.... Nieonaud zegt
ons dat de ander® sloepen verloren zijn, zij
wei-dien door den zelfden wipd en stferoon?
voortgedreven. Alle» hangt nu maar af van
de wüze waarop sü bestuurd' siin geworden
Ik wil daar zekerheid van hebben.
Staat op! staat op!.... riep hij. A1b het
nacht is kunnen wij nog genoeg slapen. Voor
af móeten wij echter weten of wjj de eeni-
gen zijn, die door den storm hierheen zijn
gedreven.
i Allo matrozen wreven zioh de oogen uit
en schenen nog het geraas van den £torm
in de ooren te hébben. Dé stralen der zon
brachten hen echter weldra op de hoogte van
de za kern-
Alen maakte de wapens schoon, laadde de
geweren en volgens het bevel van den kom-
mandant begaf men zioh op weg naar een
nabungen heuveltop.
Mistress O'Molloy en Florry wilden, naar
het voorbeeld van mijnheer Gloaguen eu
Chandos, ook van de partij rijn, daar het mi*,
schien gevaarlijk sou kunnen rijn, als men
zich verdeelde.
Men richtte zicb dus naar de kaap aau het
oosten der baai. Men kou daar binnen een
uur aankomen. De kleine troep trok door een
dal met vele planten begroeid. Planten, die
voor de schipbreukelingen van zeer veel nut
konden zijn, want de komimandant herkende
in een oogopslag gerst-, rijst- en korenhal?,
men en hij oppeTdó zelf» de veronderstelling
dat oude volken zich hier met den landibwH»-
bezig gehouden hadden.
(Wordt vervolgd.^
NIEUWE MAARLEMSCNE COURANT
Adv.
34)
