1EDWEIUIL (IIIUT
DE LUISTE DES WILLES
MN MME
P. J. JANSSEN,
~FËUÜ^ËTÖ»Ï~
DE OORLOG
BUITENLAND
KARPETTEN bij
Dinsdag 27 Juni Tweede Blad
f 4000 bij levens!, ongeschiktheid tot werker
- 500 bij overlijden
- 300 bij verlies van een hand ot voet
- S50 bij verlies van een oog
- 100 bij verlies van een duim.
75 bij breuk van een arm of been
60 bij verlies vzn een wijsvinger
25 bij verlies van een anderen vinger
Oe Intronisatie en haar vruchten.
GROOTSTE SORTEERING
LAAGSTE PRIJZEN
Anegang, hoek Warmoesstraat
2044
2)
EEN REIS DOOR BEZET BELGIË.
VERSPREIDE BERICHTEN
OORLOGS-ALLERLEI
An« betalende abonnës o;> dit Blad, d!e
«n hét bezit zijn van eene Verzekeringspolis,
kijn, volgens de bepalingen op de polissen
Vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
De uitkeering dezer bedragen wordt gega
randeerd door de „Hollandsche Algemeens
Verzekeringsbank" te Schiedam.
De vóór 1 October 1911 uitgegeven polissen
Kijn niet geldig.
De vruchten der Intronisatie moeten voor
degenen die vroeger in de H. Bart-devotie
niet diep door drongen, een ware openbaring
zijn. Zij kenden misschien wel de twaalf be
loften van het H. Hart, maar daar hleef het
hij en 't verging hun als dikwijls het geval
ie: „och, dat is voor anderen, voor de kloos
terlingen, voor de heiligen.
Wat heeft men 't H. Hart tot lieden slecht
ticgrepen en daarom weinig bemind! Wan
neer de Meester zegt: „Ik zal de huizen ze
genen, waar de beeltenis van mijn TI, Hnrt
zal uitgesteld en vereerd worden," dan ie dat
voor iedereen, en dan zal die belofte ook in
vervulling gaan wanneer men de voorwaar
den met geloof en vertrouwen volbrengt.
Waar de Intronisatie plechtig verricht
wordt, voorafgegaan door eenige voorberei
ding, met een hartelijke toespraak van den
priester, daar wordt ze zoo gemakkelijk ge
daan met de vereischte gesteltenis om won-
tareu van genaden te verkrijgen.
Men kent eenige zeer treffende bekearin-
gen door de Intronisatie, door Pater Matoo
verhaald, maar als men een® wist, welk een
zegen er nederdaalt over alle gezinnen,
"waarin de Intronisatie godvruchtig gedaan
wordt. Wat zegt men bijv. van het briefje,
dat we dezer dftgen ontvingen? ,,'t Kwam mij
voor, dat de Meester in eigen persoon bezit
kwom nemen van mijn eenvoudig huisje.
Ik heb Hem van harte als Heer en Meester
erkend, en nu woon ik bij Hem in"
Ik ben als rijn dienstbode of liever als zijn
pachteresv aan wie Hij een woninkje te be
sturen heeft toevertrouwd, wie Hij met de
zorg ven wat vee en land heiast beeft,
's Morgens sta ik op met de gedachte, dat ik
bij Hem in dienst ben en al mijn werkzaam
heden schijnen mij daar om belangrijker, bij-
ha aantrekkelijk." Anderen schrijven, one,
hoe de huiselijke vrede is weergekeerd of hoe
tijdelijke zegeningen hun deel zijn sedert
'de Intronisatie. TJit gestichten meldt men
ons bekeeringen, door het H. Hai't bewerkt
—-Ook schijnt het H. Hart er behagen in te
«ehcppou de gebeele omgeving ie zegenen,
Ttflflr de Intronisatie ongeveer algemeen is.
Kortelings vernam ik, dat in een dorp alle
bewoner»! het H. Hart hadden geintroniseerd
'behalve een vrijmetselaar en de onderwijzer,
,'t Duurde echter niet lang, of de vrijmet
selaar bekeerde zich en deed de Intronisatie.
De onderwijzer volgde weldra zijn voor
beeld.
Een dergelijk geval deed zich ook eenige
jaren geleden al voor. Wonderbaar gaan
ook de beloften. „De lauwen zullen vurig
Worden de vurigen zullen in korten tijd
een booge volmaaktheid bereiken" in ver
vulling. Pater Mateo vei/iaalt, hoe in Zu d-
Amerika een meisje van 12 a 13 jaar 700
propaganda brieven schreef in vreemde ta
len, die ze niet verstond, doch woord voor
woord moest overschrijven of- liever „natee-
keuen" en die brieven schreef zij geknield.
Nu zullen sommigen misschien zeggen:
„Maar voor zoo iets moet men toeh in Ame
rika zijn!" Och, neen, menschen, daarvoor
moet men slechte het goddelijke Hart in de
gelegenheid «tellen bovenaangehaalde belof
ten te vervullen. Ook in Nederland is een
leger van meisjes opgestaan, die voor de
Amerikaansche niet behoeven onder t« doen
in vurigheid. Talloos zijn de propaganda-
brieven, door Nederlandsen© kinderen ge-
Zwijgend klom de-.torenwachter naar boven,
en Magde, haar gevoelvol oog op Willie rich
tend, zeidc hem verwijtend:
„O Willie, wat hebt gij toch gezegden niets
Verbrak meer de stilte in het vertrek, dan het
geraas van den storm en het snorren van Ailey's
Wiel.
Aan het raam van zijné kamer stond Lord Ri
chard naar buiten te staren; zijn scherp oog
Je heen de duisternis te willen doorboren; een
"hksemflts verlichtte nu en dan de zwarte gol-
venmassa, en toen bij een schip de baren zag
doorklieven en naar het slot stevenen, vloog
Scn helsch blijde uitdrukking over zijn mager
Ëriaat. Ademloos volgde hij de vage omtrekken,
me nu eens door de wateren gedragen, bijna tot
de hoogte van het slot verschenen, dan weer ge-
acel in de diepte verzonken. Hen wonderlij ge-
u° van genot scheen zijn borst te doorstroomen,
•ant zijn blik gloeide van vreugde, zijne handen
«neten van blijde verwachting, telkens wanneer
schreven, om bet werk deT Intronisatie in
Binnen- en Buitenland te bevorderen, 't Is
wonderbaar, hoe het minste woord over de
Intronisatie met liefde en overtuiging ge
sproken, de harten in vuur en vlam kan
zetten. Ieder huisgezin of klooster waarin
de Intronisatie ernstig geschiedt, wordt een
niet te stelpen bron van propaganda. Men
zegge nu niet langer, dat het H. Hart, die
ongewone ceremoniën der Intronisatie niet
gewaagd heeft en dat het even goed is, een
beeltenis in huis te plaatsen, zonder de Ne
der laivdsche nuchterheid door al die plech
tigheden te verstoren.
Hierop dit antwoord: Een pastoor, in het
nuchter Holland, deed onlangs een Intro
nisatie in een gezin, waarvan de vader zijn
christelijke plichten niet vervulde. De man
was echter hij de plechtigheid tegenwoor
dig en had zelfs den moed, d© beeltenis op
liet door het ceremonieel aangegeven oogen-
blik, eigenhandig op de eoreplaats tc stel
len. Na afloop der plechtigheden sprak hij
tot den- geestelijke: „en nu moet ik met
TTEerw. mijn geweten ook in orde brengen."
Zou deze ommekeer hebben plaats gehad',
indien zijn vrouw eenvoudig een beeldje
had gekocht, om het stilletjes hier of daar
op een kastje, tc plaatsen? Wat komt er
dikwijls terecht van de vereering der beel
tenis van het H. Hart zonder de Introni
satie?
Bovendien is de Intronisatie een akte van
eerherstel voor de miskenning van Jesus'
opperheerschappij. Die schandelijke misken
ning is openbaar, luidruchtig, somtijds of
ficieel. Welnu, laat dan ook de eerherstel
ling zoo officieel, zoo luistervol mogelijk
zijn. De priester als het eenigszins mo
gelijk is zij er hij tegenwoordig, in ker
kelijk ornaat; hij trachte de hnisgenooten
in de ware stemming te brengen door een
pakkend woord, en de vader, als priester
van het huisgezin, introniseere het beeld
van den Koning. Wccst ervan overtuigd,
dat op zoo'n oogenblik de duivelen knarse
tanden van woede en spijt, maar dat de He
mel zijn in tronkoerenden Koning geest-
driftig toejuicht en dat Deze, Zijne beloften
indachtig, met een onbeschrijfelijk welbeha
gen nederziet op dit uitverkoden plekje in
Zijn halfverwoesten wijngaard.
Cr in nek|e n.
PATER JOACHIM SS.CC.
II.
(Van een onzer correspondenten.)
19 Juni 1916.
De siaatsmachinerie van België die reeds vóór
den oorlog onder den invloed der verschillende
stroomingen onder zijn veelstammige bevolking
stond (4 millioen Vlamingen, 3 millioen Walen
70000 Duitschers en eenige duizenden Hollan
ders) is door het Duitsche bestuur nog meer ge
compliceerd, Een blik op de taalgrenzen-kaart
welker Vlaamsche lijn bijna horizontaal over
Luik-Brussel-Lille loopt, opent een politiek
toekomst-perspectief waarop ik niet nader inga en
dat mij slechts opviel bij het zien dezer kaart in
Brussel.
Dat in België sedert 1884 de kerkelijke
partij aan het bewind is, v.— riet ongunstig voor
Duitschland De macht van ucn koning is thans
overgegaan op den gouve»eur-generaal, In den
eersten tijd, naarmate de bezetting van België
docr de Duitsche troepen voortschreed, was dit
bewind van zuiver militairen aard, eerst later
kreeg de gouverneur met zijn titel deze qualiteit
der machtbevoegdhedende 'burgelijkè en de mi
litaire. Doch ook de ressorts der Belgische minis
teries zijn weer hersteld zoover zij binnen iand-
sche aangelegenheden behandelen en mei deze
restrictie dat spoorwegen en post onder militaire
controle staan, terwijl slechts de plaatselijke poli
tie geheel door de Belgische autoriteiten gere
geld wordt en elders een controle plaatsvindt.
Alle Belgiscae beambten, die de to 't Haagsche
verdrag geregelde loyaliteitsverklaring afgelegd
hebben, inhoudende aat zij niets zullen onderne
men wat de Duitsche belangen schaadt, zijn in
dienst gebleven, evenzoo bleven na deze verkla
ring alle Belgische rechters in functie terwijl de
Duitsdie krijgsraden slechts daar competent zijn
waar militaire belangen van het Duitsche rijk
geraakt worden.
De invoering van den leerplicht, die reeds voor
den oorlog besloten was, is door de Duitschers
slechts doorgezet.
In de provincies herhaalt zich dit tweeledig
Duitsch bewind van militairen gouverneurs
naast den president van het burgerlijk bestuur,
en in de arrondissementen staat de militaire thei
van den kreits naast den burgerlijken commissa
ris, welke laatste in nauw contact met de be
volking leeft. Eenige van deze laatstgenoemde
heeren leerden wij ook op onze reis kennen en een
hunner, een joviaal man uit Westfalen, vertelde
met satisfactie het naieve voorstel van eenige
bewoners of hij maar in elk geval wou blijven als
de Duitsche soldaten weggingen.
Een bijzonder hoofdstuk wordt de oorlogs-
ccntributie ter hoogte ran 480 millioen jaar
lijks, die in plaats van requisites geheven
hij bij het bliksemlicht bespeurde, dat het vaar
tuig de rotsen nader en nader kwam.
Nog slechts een korte afstand scheidde het
van zijn graf; wild dansten de baren om den
brozen, notedop; hoog spatte het schuim over het
dektoen sleepte een golfslag het een eind mede
een tweede schot klonk akelig en wanhopend, en
beneden in de keuken meende men kreten om hulp
te hooren. Lord Richard lachte; iedere minuut
slingerde zich een bliksemschicht in het lucht
ruim en hij kon dus getuige zijn van elke stuip
trekking der ongelukkige boot. Daar vertoont
een kleine sloep* zich tusschen de golven. Lord
Richard stampt van kwaadaardigheid op den
grond; maar het bliksemen heeft opgehoupden,
de wind gaat 'n weinig liggen; hij keert zich om
zet zich in den. wijden armstoel neder en blijft
nog uren lang bewegingloos turen in de smeu
lende asch van den haard.
II.
Den volgenden morgen was de storm uitge
woed; wel was (le lucht nog grauw, wel droegen
de landwegen nog sporen van den zwaren regen,
wel rolden de golven woester dan anders, maai
de toorn der e.ementen was bedaard, als waren
zij tevreden met het offer, hun door den slot
voogd gebracht. Tusschen de rotsen als in een
val geklemd, bevond zich het vormlooze wrak;
twee lijken waren aan het strand gespoeld; het
eene scheen van een matroos, het andere van een
wordt en hoofdzakelijk; dient om de onkos
ten te bestrijken, welke de bezetting van troe
pen veroorzaakt.
Voor het bankwezen in België is een
speciale commissaris benoemd. Aan de Bel
gische banken die een crediet van 250 mil
lioen bij de Duitsche hadden, is deze som
in contanten uitbetaald om den omloop weer
eenigszins normaal te maken. Dtaitsehland
beeft verder kosteloos nikkelgekl als pas
munt geslagen om den voorraad van België
aan kleingeld te vergrooten, zoodat thans
3 milliarden in omloop zijn en de rentevoet
voor zgn. dagelijksch geld van 2'A tot VA
pet. gezonken is. De oude Belgische staats
schuld staat nog hoog, die van 3 pet. werd
voor 70, die van VA pet. voor 80 per honderd
verkocht, en wat dit beteekent overziet men
'het beste hij vergelijking met staaspapie-
reu in andere landen.
Samenwerking tusechen Duiiechland en
België bestaat ook in de industrie. Wanneer
men constateert hoeveel fabriekssehoorstee-
nen niet rooken in het land, moet men da
delijk zijn verwondering uitdrukken, over
alles, wat nog in gang js of weer aan den
gang gebracht wordt. Dit is het geval met
bijna alle kolenmijnen, gedeeltelijk met de
steengroeven en de glas-- en aardewerk-in
dustrie, tei*wij:l ook de ijzer-industrie voor
een deel, geholpen de0r grondstoffen uit
Duitschland en met exportmogelijkheden
naar Nederland, Skandinavië en Zwitser
land, het wérk hervat- heeft. Zoo werkt de
Belg van lerecbe afko-mst Cockerill in Se-
raing met 4éé9 man inplaats van met 10,000.
In het indiistde-centrum van Henegouwen
vinden de mannen het gemakkelijkst werk.
Er zijn kolengroeven, die iedereen nemen
die werk wil hebben tegen een loon van 5
k 6 francs. In Charleroi en in de glas-in
dustrie zijn de loonen verhoogd. Ook de land
bouw neemt overtollige krachten op uit de
braakliggende bedrijven. In een. der ijzer
mijnen van het distriet vond ik 5*25 arbei
ders in plaats van de 750, die er vóór den
oorlo-g werkten; de Belgische bezitter ï-oem-
de de hulp die Duitschland verstrekt; reeds
in September 1914 konden de spoorlijnen-
weer als in normale tijden gebruikt wonden.
De loonen die eerst met 'toog op de min
der groote productie met 10 pet. ingekort
werden, zijn thans dezelfde als in vredestijd.
Bij Namen bezocht ik een bedrijf, dat reeds
twee maanden na de gevechten weer in vol
len gang was met de helft der arbeiders,
daar de andere helft aan het front 'was of
tot de gevluchte Belgen behoorde. Met bij
zondere dankbaarheid vermeldde deFraneeh
sprekende bezitter dat zijn monteureu dade
lijk een paspoort naar Holland: hadden ge
kregen- en opdat deze wijze omvangrijke le
veranties afgesloten: konden worden. Het
Duitsche bestuur doet allee wat mensebelij-
kerwijze mogelijk ie", luidde de slotsom van
een persoonlijk tot mij gerichte beschouwing.
Om den Belgischen arbeider duidelijk te
maken wat voorzorgsmaatregelen op het
gebied der sociale politiek d'ie in België tot
nog toe in hot geheel niet bestaan, bedui
den, wordt half Juli een groote tentoonstel
ling geopend. Over de Duitsche houding je
gens de Belgisch© arbeidstere, spreek ik in
een volgenden brief.
DUITSCHLAND EN HET
engelsch—japansch
[VERBOND.
In het New-Yorkache weekblad „The Natio"
geeft de Japanner, Youe Noguehi, eenige be
langwekkende opmerkingen ten beste over het
Engelsch-Japanse he Verbond. Hij wijst er op,
dat de Japanners in' de tegenwoordige omstan
digheden hun plicht als bondgenooten van En
geland naar best vermogen vervullen. Maar
toch mag niet worden ontkend, dat do sympa
thie van velen naar Duitschland uitgaat. Dit
zonder over het hoofd te zien datgene wat in
dezen oorlog Duitschland ten kwade wordt aan
geduid.
Duitschland is door die Japanners altijd be
schouwd met een zekere sympathieke bewonde
ring voor de nationale pogingen, waarmee het
zijn plaats in de wereld heeft weten te verove
ren. Dezen trokken daar practisch leering uit
en werden ér door aangemoedigd en aange
spoord. Zoodra Japan internationaal jong, en
onontwikkeld in tal van opzichten, tot dé over
tuiging kwam, dat wetenschappelijke studie be
langrijker was, dan persoonlijke cultuur, zond
het honderden studenten, officieel en particu
lier, naar Duitschland. Velen keerden wel is
waar terug, nadat zij niet veel anders dan bier-
drinken en dansen hadden geleerd. Maar zij
hielpen toch ook weer mee om de bewondering
voor Duitschland in Japan populair te maken.
Als wij dan ook nu, zoo gaat Youe Noguehi
voort, sympathie voor Duitschland waarnemen,
en d«fr nog wel in een tijd, waarin wij mét
Duitschland in oorlog zijn, dan zou het mij niets
verwonderen, als dit geheel overeenkomstig was
met een aanduiding, dat Engeland's aanzien
min of meer verzwakt was en dat wij een zekere
man van gevorderden leeftijd; de kalmte des
doods lag op zijn gelaat en gaf hem eene uit
drukking als van een rustig slapende.
„Dat is een paapsche priester," riepen de dor
pelingen, en zijn kleed van grof linnen openruk
kende, haalden zij .er een klein zilveren kruis en
eene reliquie uit.
„In het vuur daarmee!" zeide een der heftig-
sten.
„Neen, breng ze aan Mylord," sprak een der
de: „hij zal er ons eene belooning voor geven."
Doch in de eenzame arme hut van John
Stamps scheen men niets om de buitenwereld te
geven. Op den drempel zat de kleine Ellen als
gewoonlijk een net te knoopende deur was ge
sloten en daarbinnen stonden John en zijne
vrouw Meg voor de armelijke legerstede, waar
op een schoone bleeke jongeling lag uitgestrekt.
„Hij opent ae oogen, John", sprak Meg, met
van vreugde bevende stem.
„Jezus, Maria, waar ben ik?" fluisterde hij
zoo zacht, dat slechts de over hem gebogene 'Meg
die woorden kon verstaan. .h
„Stel u gerust," antwoordde zij; „wij hebben
u gered, wij die één met u zijn, in geloof en
liefde
En om hare woorden te bevestigen, nam John
een kruisbeeld van achter de gordijnen en hield
het hem voor. De jongeling stak zijne hand er
naar uil en drukte het aan de lippentoen sloot
hij de oogen weer. Het werd opnieuw stii in de
hut; de zieke sluimerde in: Meg hield zich met
ontevredenheid met of een twijfel over het Ha
gel sch-Ja pan&ch verbond kunnen opmerken,
wanneer we de zaak goed beschouwen.
Japan paste zich gemakkelijk aan de Wes-
terache beschaving aan, maar verloor wol iets
van het zelfstandigheidsgevoel, dat het duizen
den jaren had aangekweekt-. Er was een ster
kere macht nooiig om het een juist onder
scheidingsvermogen terug te geven. Juist in
den tijd, dat dit het meest gevoeld werd, kwam
het Engelsch-Japansch verbond tot stand.
Afgezien van de internationaal politieke betee-
kenis, zoo heet het dan verder, verwachtte ik
van dit verbond voor ons zeer veel. Ik meende,
dat de persoon van den Engelschman met zijn
persoonlijke kracht voor ons een goed voorbeeld)
ter navolging zou wezen. Ik begroette bet -En-
gelsch-Japansehe verbond: met belangstelling,
omdat ik geloofde, dat Japen zou worden beïn
vloed door bet rustige zelfbewustziju van den
Engelsehen geest, dat nooit den zin voor recht
vaardigheid verliest.
Dit verbond wordit verder een misrekening
genoemd, omdat het niet anders Is geworden en
gebleven,'dan louter een papieren overeenkomst,
welke niet een wederkeerig begrijpen van twee
rassen tengevolge heeft gehad. Hieruit wordt
dan deze conclusie getrokken: Als de oorlog
eenmaal voorbij zal zijn en de wereldbelangstel
ling weer op Oostersohe aangelegenheden zal
zijn gericht, den zal naar ik meen, alleen die
Westersche natie de ware overwinnaar van ons
werelddeel zijn, die bereid is hare westersche
vooroordeelen tegenover het Oosten te vergeten.
Wie zal overwinnaar zijn in dezen wedloop
naar het Oosten? Youe Naguchi meent, dat
Duitschland's kans zeer groot is, ondanks het
"feit., dat dit land thans met Japan in oorlog is.
Spanje's iten traliteit.
In een gesprek met den correspondent te Ma
drid van de „Az Est," dr. Ënver Revesq, heeft
Koning Alfonso zich ook uitgelaten over de
houding welke Spanje tot-dus ver in den wereldi-
oorlog heeft aangenomen en welke het ook ver
der zal blijven aannemen.
De Koning zeide: Wij staan op het standpunt
van de strengste neutraliteit en lullen daarin
ook voor het vervolg blijven volharden, wat het
ons ook moge koeten. Er rijn momenten ge
weest, dat hét ons groote moeite gekost heeft
onze neutraliteit t© bewaren. Het is mogelijk,
dat een der oorlogvoerende landen in het eene
of andere land twijfel Leeft verwekt omtrent
de houding van Spanje. Een feit is het, dat ik
echter nooit in de quaes tie, welke houding
Spanje moest innemen, gewankeld heb.
Toen hét gesprek op den vrede kwam, zeide
de Koning: Ik ben bereid alles in het werk te
stellen, opdat wij nader tot den vrede 1-omen.
De resultaten van het OostenrükSeh offensief
in Italië.
Van Oostenrijksche zijde wordt- het resultaat
van het offensief der Oostenrijkers in Italië
sedert 15 Mei als volgt opgegeven: 50,000
krijgsgevangen, meer dan 800 kanonnen, de
Italianen van berg tot berg verjaagd en alle
pantserforten verdelgd. De volgende stellingen
genomen. Mte. Salubio, Armen terra, Cima
Manderiolo, Cima Vezzena, Campolongo, Mte.
Verena, Tonezza, Campomolon, Torraro, Tor-
meno, Ooi Santo, Mte. Maggio, Coston, Majo,
Zugna Torta, lea villages Ohiesa, Posina, Fu-
olne, Mte. Cimone, Casarotto, Arsiero, Aeiago,
Mte. Cengio, Mte. Panoooio, Busibollo, Lemerle,
Sisemiol, Baldo, Meletta di Gallic, Meflettal,
C os tel go mb ert iMte. Tiara, ferme Manziello,
Cima Diecn, Undiei, Dodiö. t
Amerika en de verzorging met levensmiddelen
van Polen.
Onder dit opschrift toont de „Nowa Gazet-a"
dé moeilijkheden aan, die Engeland aan Ame
rika bereid ten opzichte van dé verzorging met
levensmiddelen van Polen en de pogingen van
het Poolsche Nationaal-comité om deze moei
lijkheden uit den weg te ruimen.
Het artikel sluit met de woorden:
De pogingen van den vertegenwoordiger van
Ket Poolsche Nation a al comité dr. Mlynarski bij
den TJnitséhen en Oostenrijkseh-Hangasrsehen
gezant hunne regeeringen tot de toezegging te
bewegon, dat de door Amerika Ingevoerde
levensmiddelen uitsluitend aan de civiele be
volking ten goede zullen komen en zijp verdere
pogingen fn Amerika om het bestuur der Vö«
eenigdo Staten tot beihandeling van dit vraag
stuk langs internationalen weg te bewegen, rijn
niet zonder gevolg gebleven. Engeland gaf In
overleg met Rusland gedeeltelijk toe. Wel is
waar wordt de aangelegenheid tén gevolge van
Engeland's wenech naar nieuwe waarborgen
weer op de lange baan geschoven, maar het
vooruitzicht bestaat, dat de vastberadenheid en
de goede wil van Amerika Engeland ten sltftte
het huishouden bezig; John had zijne vischnet-
ten ter hand genomen en was naar het strand
teruggekeerd.
„Moeder," riep Ellen plotseling, „daar komt
Mylord."
Meg verbleekte; snel sloot zij de gordijnen,
wierp eenige natte kleederen onder de wieg der
jongste kleine en beval Ellen stilzwijgendheid
aan.
„Heeft uw vader ook iemand uit de schipbreuk
gered? vroeg lord Richard aan het meisje.
Was het verbeelding of bedroog haar de angst,
doch Meg meende dat zijn ruwe, harde stem
eenigszins beefde. Ellen schudde het hoofd.
„Zeg de waarheid kind, ofen hij hief de
dunne rijzweep op. Vlug als eene hinde sloop
Ellen langs zijne beenen door en was in een oog
wenk op een der rotsen geklauterd. De graaf
mompelde iets, dat naar een vloek geleek, en
zonder plichtplegingen trad hij binnen.
„Antwoord op de vraag, die ik uw kind stelde,"
gébood hij.
Verschooning, Mylord," antwoordde Meg be
vend, „doch uw Lordschap weet, dat wij hare
bevelen trouw nakomen."
„Als u dit behaagt wel te verstaan; nogmaals
is er iemand gered?"
„Van morgen wierp de zee eenige lijken op Het
strand
„Ik heb een boot tot redding zien toesnellen;
wat is haar gelukt?"
„Ik was er-niet op, Mylord.
zullen dwingen zijn systeem ons steeds op sleep
touw te houden, op te geven. Voor ons Is niet
alleen het hulpbetoon zeer gewichtig, doch ook
het feit, dat deze daad een internationaal ka
rakter ontvangt, en daardoor aan Rusland de
zorg voor zijn zoogenaamde „onderdanen" wordt
onttrokken."
EEN GEVECHT IN HET MOE-
RASSIGE WOLHINIE.
Een oorlogecorrespondent van het^ „Ber
liner Tageblatt" meldt van het front in Wol-
liynië: Buitengewoon verbitterde gevechten
zijn geleverd aan den zuidelijken oever van
den Stochod om het dorp Linewka, ten oos
ten van het dorp Swidnjki, dat den I8en
dezer door onze troepen In stormloop ge
nomen is. Na een korte, doch krachtige
voorbereiding door do artillerie, zijn 'a och
tends in.de vroegte de regimenten, die zich
rechts en links van het riddergoed Pors-
kaja ingegraven hadden, er op los gestormd
en voor de Russen er op bedacht waren,
waren hun voorste stellingen genomen en zij
zelf omsingeld. Een groot deel moest zich
gevangen geven.
Do (roepen, (lie daar den aanval deden,
wierpen den vijand ook uit zijn hoofd-loop-
graven. Maar de Russen waven daar in bui
tengewoon diepe gelederen opgesteld en kon
den elk verlies van een manschap terstond
twee, driemaal aanvullen. Zij wierpen steeds
nieuwe troepenmassa's op d< moedige
Beieren.
Ik had gelegenheid de heen en weer gol
vende gevechten van vrij dichtbij gade to
slaan, voor zoover dat bij het onoverzienbare
terrein mogelijk was. Kilomc. s ver strek
ken zich moerassen uit. Slechts hier eu daar
komt uit het eentonigo groen een glinste
rend stuk van den Stochod te zien. Talrijke
boomgroepen, grootere en kleinere bosschen
bieden den Bussen gunstige dekking. Voor de
artillerie is de waarneming uiterst moeilijk,
daar er uit het vlakke land nergens eenige
terreinverhooging uitsteekt en de boomkrui
nen slechts een zeer beperkt gezichtsveld
bieden. Wanneer het knetteren van de ge
weren, het geroffel van de machinegeweren
zich een oogenblik verwijderd had, klonk
het plotseling weer zeer dichtbij uit een
slechts enkele honderden meters van den
waarnemingspost verwijderden boschrand.
Zevenmaal Btormden nieuwe massa's Rus
sen aan en zevenmaal werden zij door de
onverdroten veldgrijzon weer teruggewor
pen. De Russische overmacht in den loop
van den dag moet er een geheel korps in
den strijd gedreven zijn maakte liet raad
zaam versterkingen ia het vuur te brengen.
Men kon duidelijk waarnemen, lioo hun
linies uitzwermden, hoe zij over liet voet
pad van den1 Stochod, renden en door het
moeras waadden; hoe zij tot over de knieën
In den modder wegzonken. Dat was niet het
ergste wat hun overkwam. Van menigen
dappere bleven de laarzen in het moeras
steken. Plotseling 'doken in een gedeelte
van de hoofdloopgraaf, waarover de eerste
troepen reeds lang heen gestormd waren,
de Russen weer op. Terstond nam onze ar
tillerie dat stuk onder vuur. Van acht scho
ten trof er een midden in de loopgraaf. Men
zag' de Russen door elkaar springen en weg
rennen.
AMERIKA.
De spanning met Mexico.
In ons nummer van gisteren vestigden WU
nog eens de aandacht op den spannenden toe
stand tusschen de Vereenigde Staten en Mexico.
Nog altijd ie de toestand niet opgehelderd, en
omtrent de definitieve besluiten der Ameri-
kaanscke regeering verkeert men ook nog in
het- onzekere. ïntusschen doen allerlei alarmee-
rende geruchten de ronde. Zoo heet het, dat de
Mexieaansche minister van oorlog een offi-
oieelo verklaring heeft gepubliceerd, waarin
hij de volledige verantwoordelijkheid aanvaardt
vooi de aanval op de Amerikaan»ohe troepen te
Carrlzal. Hij beweert, dat de Amerikanen ge
poogd hadden zioh daar van het spoorwegsta
tion mee eter te maken.
Voort» wordt uit Washington gemeld, dat de
Me.vrcaansehe gezant Arredondo zich Donder
dag 1.1. bij den Amerikaanaohen minister van
Staat had vervoegd, om opheldering te vragen
voor de aotie der Amerikaansche troepen, ter
zake van haar opmarsch naar de stad Carrizal.
Gek deelde hij aan Lansing mede, dat de troe
pen van Pershing de steden Casos-Grandea en
Nuevo Casos-Grandes hadden bezet. Dat was
zeido Arredono een aanwijzing van open vij
andschap geweest.
Do bladen te New-York beschuldigen naar
aan de „Erankf. Ztg." wordt geméld Oar-
ranza van onoprechtheid, daar hij zich aan den
eenen kant geneigd heeft verklaard, zekere
Amerikaansche eischen in te willigen, maar
„Doch uw man en diens vader. Speel niet de
onschuldige tegenover mijStaat uw godsdienst
u dergelijke uitvluchten toe? Ik heb uw leven en
dood in handen. Spoedig, zegt het, wie is er ge
red
Dat was werkelijk meer angst dan toorn, wat
uit zijn onvaste stem sprak. Zou hij de redding
van een ongelukkige wenschen? Maar Meg was
voorzichtig.
„Vergeving, Mylord, doch het schip
Een lichte kreet achter het gordijn onderbrak
hare woorden.
Zij sidderde en werd doodsbleek: de graaf
snelde naar de bedstee.
„Mylord", smeekte zij buiten zich zelve, „My
lord, genade! Sedert wanneer was het eene mis
daad, barmhartig te zijn
Hij hoorde het niet; hij vergat dat er iemand
in de kamer was dan hij en de schipbreukeling.
Hij wierp de gordijnen in koortsachtigen ijver
open en strak staarde hij den slapende aan. Een
angstige droom scheen dezen te bezoeken; doch
nu glimlachte hij weder; zijn donkere lokken
lagen op zijn marmerwit voorhoofd; de fijne
wenkbrauwen, de lange franjeachtige wimpers
de fier gesneden lippen: dit alles vormde een
beeld van stille kalme rust.
„Vader, moeder!" lispelde zijn mond.
- (Wordt vervolgd.)