1IE0IE HUIL (HHIUT
IE Hl UI Kift
A* s>ïrjETi,rïï
ïswSi - -
P. J. JANSSEN)
BELGISCHE BRIEVEN.
grootste sorteering
Ari©§§a§të§g, hoek Waniioessiraai
DE OORLOG
FEUILLETON
Dinsdag 25 Juli
Tweede Blad
LAAGSTE PRIJZEN
HHÏt PETTEÜ bij
verscre politiek.
8)
VERSPREIDE &ERBCHTEN
(Van onaen eigen correspomd'ent).
■Barbaren.... Te 'tonen....Hnnnen..,.,,
fioches77
EEN MERKWAARDIGE TENTOON-,
STELLINO.
BRUSSEL, 17 Juli 1916.
Mijn voornemen is uitgevoerd.ik be
loof soms den lezers wel eens iets dat niet
tot uitvoering gebracht wordt; maar......
daarvoor is het oorlog. In deze tijden doet
men niet wat men wil. Ik beu naar de ten
toonstelling van Sociale Voorzorg geweest
ón ik sta er over in bewondering.... doch
laat ik liever vertellen.
''ij die Brussel uit de laatste jaren, d.w.z.
vanaf 1912, kennen, zullen weten dat de
multi-miliionnair, candidaat voor volksver
tegenwoordiging en Senaat, de speelhuis-ex-
ploitant Georges Marquet, er steeds op uit
Was Brussel te verschaffen wat het noodig
bad om „klcin-Parijs" to kunnen blijven,
lot zijne scheppingen behoorde op een der
Boulevards, in de nabijheid van het Noord-
*tation, het Luna Park.
Vóór den oorlog was het een verzamel
plaats waar vele lieden alle mogelijke „ont-
8Panningeu" kwamen zoeken en waar van
tijd tot tijd zeer zeker, al was liet dan hij
Vergissing, ook wel eens een net publiek
binnenstapte. Na de bezetting werd het park
besloten.
Nu behoef ik toch zeker niet te vertel
en dat men, in het algemeen gesproken, in
België zeer weinig van Duitschlamd's inwen
dig bestaan afweet. Ten getuige hiervoor
u;ug ik zeker wel aanvoeren de feiten die
bier sedert Augustus 1914 zijn voorgevallen
en ook do gedachtengang der bevolking die
thans, hu nog, beweert dat er in Duitsch-
laud geen cultuur bestaat en die zich het
Duitsche volk voorstellen als 'n troep met de
«wecp geregeerde inboorlingen, wiens stof
felijk bestaan vreeeselijk slecht is, tegen
over do bevolking van „vrij"-België.
Ik overdrijf absoluut niets, de gedachtcn-
Sang is zoo en niet anders.
Het vermoeden komt bij mij 051, dat de
bezettende macht door demonstratief optre
den heeft willen doen zien wat Duitscbland
W-as en zelfs is binnen den oorlogstijd en
hoever dat volk van Hunnen, Barbaren en
Bodies vooruit is bij hen, die zich gaarne
bot etiket van „geciviliseerden" op het voor
hoofd of aan de hukdeuren plakken.
Laat ik eerst nu nog zeggen, dat ik niet
debatteeren wil over het vraagstuk van vrij©
®f verplichte verzekeringenik wil enkel
Pver resultaten spreken, zonder in de prin
cipe kwestie te geraken.
Den I3en Mei 1916 kwam het gouveime-
Mentsbesluit af: er zon op Ij Juh 1916 m
een© tentoonstelling "Vein feo-
cialc Voorzorg geopend worden. Met de uit
voering Van dit besluit werd belast een der
b^vgemeestca'8 van Keulen, die het oorlogs
leven medemaakt, Hauptmann Rehhorst.
Er was nog al durf en organisatioyenno-
pn noodig, om in zulk een korten tijd zoo
lebs samen te stellen. t. n
Er moest weggebroken, verstopt, a,gedekt
gebouwd worden. Het terreiu geei t ons
®cu i ndiruk van het leven na den ooj'log. Dg
phtergrond van bet terrein is als t ware
bet overschot eener verwoesting, doch jong*,
dfi.w leven spruit er uit die -verwoesting
Voert.
De gebouwde ballen geven op zichzelf
leeds een beeld' van sociale voorzorg
Overal licht en lucht en dan staande in een
eenvoudig doch smaakvol aangelegen park.
Men heeft den naam van het Lnna-Park
gelaten en toch zou ik gewenscht hcl)ben
dat men dat „Luna" veranderd had in
oEonnc-park", want inderdaad, als men de
fcn toonstelling doorwandeld heeft, krijgt
Hen den indruk van een heerlijk opgewekt
'■ounig sociaal leven, van iets dat niet in
den maneschijn, doch dat gegroeid is in een
Do Rcodé Kruisvlag wappert lustig over
"mgeving waar eeu krachtige zon bare koes
terende stralen heeft doen verschijnen,
de terreinen. Iets wonders, nergens ziet men
do Duitsche driekleur. Zullen de Duitsehers
in wat zij dan noemen „sociale voorzorg"
«en arbeid zien die zij zelf internationaal
Weiiscblen?
Links van den ingang vindt men een in-
llehtingenkautoor, daarop volgt een pavib
joen der lendenvorzokering; dan'npavil-
jqentje va het Belgische Rood© Kruis; ver
der een paviljoen, gezet ond'or leiding van
den bakenden Borlijner, den hoogleeraar
Behre is, geheel bestemd voor de A. E. G. te
Berlijn*, dwars daaraajj staat het in drie
paviljoens ingericht hoofdgebouw met voor
In den gevel het opschrift: „Inter Arma Ca
ritas"; dan komen wij in het gebouw waar
't Rhksverzekeringsamibt zijn afdeelingen on
gelukken en ziekteverzekeringen heeft on
dergebracht, evenals er eene afdeeling red-
diugswezen is; in hetzelfde gebouw is ook
een kin erna ingericht, waar de bezoekers der
tentoonstelling gratis sociale vertooningen
kuinnen bijwonen. Rechts van het hoofdge
bouw is een restaurant, een kiosk voor si-
gare ttenverkoop en een waar een Duitech
fabrikant moderne voedingsmiddelen de
monstreert daarop volgt een hoogst hij
zonder paviljoen, waarin ons het werk van,
voor en door oorlogsverongelukten vertoond
wordt en eindelijk een paviljoen der Prui-
siech-Henisch Staatsspoorwegen. Midden op
het terrein een muziektent, waar regelmatig
middag- en avondconcerten gegeven worden.
Goddank op het terrein, zooals men dat
hij „moderne" tentoonstellingen ziet, geep
theaters of andere onzinnige vermaken, iets
wat men, waar men voor sociale voorzorg
propageert, wel kan missen.
Toch vraag ik mij af: is het wel noodig
om in ons land over de Duitsche verzeke
ringswetten en over do gevolgen daarvan te
spreken1? Ik geloof 't niet. Wij hebben al
zoovele jaren over het Duitsche stelsel ge
discussieerd, dat ik mag aannemen, dat het
stelsel algemeen hekend is.
Ik wil echter een uitzondering voor enkele
onderdeelen maker.. Zoo ie het bijv. huiten-
gewoon interessant te weten dat do oorlog
aan de sedert Januari 1913 bestaande be-
diendenverzekering slechts zeer weinig af
breuk heeft gedaan.
Verzekeringsplichtig zijn van voltrekking
van het 16de levensjaar af:
1. bedienden met eén leidende plaats, in
dien deze bezigheid hun hoofdberoep _nit-
maakt; 2. fabrieksbeambten, werkmeesters
en andero bedienden in dgl. aanzienlijke of
hoogere plaats, bureelhedienlden; 3e winkel-
ga.'ten en helpers in apotheken; 4e. tooneel-
eu orkestleden; 5e. leeraars en opvoeders; 6e.
scheepsbemanning van Duitsche zeeschepen
en de bemanning van vaartuigen der bin
nenscheepvaart, mits niet meer dan 5000
Mark per jaar werkgewin heibbend'e.
Tot nu toe werden sedert 1 Januari 1913
aan verzekerden geteld: 1,203,919 mannelijke
en 530,753 vrouwel. personen. Totaal 1,734,672
personen.
De ontvangsten aan bijdragen bedroegen
tot nu toe na aftrekking der onjuist betaal
de en teruggegeven bijdragen: vóór den oor
log tot op 31 Juli 1914 211,770,837,16 Mark;
onder den oorlog tot op 8l Mei 1916:
202,204,018.19 Mank.
Het is dus duidelijk, dat de porlog op d«®e
verzekering slechts een matigen invloed
heeft uitgeoefend.
De gansehe verzekeringafdeeling heeft na
tuurlijk veel meer belang voor de Beligen',
omdat zij inderdaad' nog veel te leeren heb
ben; maar ook zij mogen en moeten weten
wat er door de Barbaren voor hun volk ge
daan, maar tevens verlangd wordt.
Een bijzonder woord wil ik nog wijden aan
het Paviljoen der Alg. Electr. Ges. te Ber-
lijn.Hier mag men ook spreken van „sociale
voorzorg". Welk een keur van machines laat
men ons daar zien, machines waaraan het
mf 'Schelijk vernuft zulke wendingen gege-
heeft, dat ongelukken niet mogelijk zijn.
Boor-, schaaf- en draaimacïïlnes en zoo,
laat ik maar zeggen, alle soorten van ma
chines.
Na kennismaking met do A. E. G.-machines,
zal geen werkgever er zich meer op kunnen
bercepen door bij ongelukken in zijne fabriek
te zeggen: er bestaan geen veiligheidsmaat
regelen voor mijne machines. Zeker ook hier,
evenals in Nederland, bestaan fabrikanten die
op dat gebied zich vertrouwd gemaakt hebben,
doch of er zijn die zoo algemeen zijn als de
A. E. G, dat betwijfel ik toch wel.
r
V> 4
zich te kunnen overtuigen welk een reinheid
ei in de fabrieken der A. E, G. moet heerseben
en dan ook welk een enorm oveiaal werk er
daar voor de arbeiders gedaan wordt, iets dat
men niet mag onderschatten als men weet dat
het personeel, hetwelk in het bedrijfjaar
1886/1890 uit 2000 personen bestond j in het be-
drgfjaar 1912/1910 was uitgebreid tot G8.711
personen aan wie in dat zelfde tijdperk 'werd
uitbetaald aan loon en toelagen resp. 618.000 M.
en 74.832,000 Mark.
De A. E. G. is ook bij verschillende instellin
gen m ons land betrokken, bedrieg ik mij niet
dan is zij ook belanghebbende bp de Holland-
scbe IJzeren of bij deu Staatsspoorweg.
Eindelijk nog eenige woorden over het bij
zonderst© paviljoen, dat der oorlogsverminkten.
Spijtig is het dat men in. ons tijdperk nog zulke
„sociale voorzorg" heeft moeten inriahtten.
Spijtig zeker maar bewonderenswaardig als men
zet wat het Duitsche organisatievermogen op
dit gebied heeft uitgewerkt en wel voornamelijk
te Offenbach a Main.
Hoe droevig het feit ook is, toch ia er voor
oorlogsverminkten eene ontzettende verbetering
gekomen. Zij die vroeger op de liefdadigheid
waren aangewezen, kunnen nu in eigen onder
houd voorzien. Ik heb lederwerk gezien door die
ongelukkigen te Offen.baoh vervaardigd. Er Is
absoluut geen verschil tussohen hun werk en
dat der niet-verminkten. Ook hun voortbren
ging is niet minder, iets dat zeer belangrijk is
en waardoor zij later, na den Oorlog, met eiken
werkman zullen kunnen wedijveren.
Ik heb er afbeeldingen gezien van sport-
oefeningen. De Duitsche techniek is er reeds
zoover gevorderd dat rnenschen mot één arm en
één been kunnen zwemmen, turnen, schermen,
en zelfs lieden,van wie beide beenen zijn afgezet
kunnen door kunstledematen op een tweewielig
rijwiel rijden.
Werk beb ik er gezien van een 'eenvoudig
ijzerdraaier, die een arm wa9 afgezet geworden;
de man heeft men geoefend in het kunstdraaien
en is binnen eenige maanden zoover gevorderd
dat hij werkelijk kunstwerk levert en in zijn
onderhoud kan voorzien.
£00 is het niet alleen in 3e kuns:.. ld, ook
in de gewone bedrijven. Er zijn in het paviljoen
twee timmerlieden beiden sleelits met één arm
en zij schaven, beitelen, timmeren en doen alles
wat een timmerman gezond van lichaam en
geest zou kunnen doen.
Sociale voorzorg.inde^aad, doch 3e ern
stigste en meest noodzakelijke voor dezen tijd.
Ik zou nog iets moeten zeggen over het pavil
joen der geslachtsziekten. Een dagblad leent
zich, volgens mjjn standpunt, daar niet voor.
Toen is die afdeeling er op zijn plaats als eene
waarschuwing voor de bezoekers, welke de ge
volgen van uitspattingen kunnen zijn en hoe
vreeselijk de wereld geteisterd wordt ter oor-
zake der loshandgheid. Inderdaad op deze af
deeling past met tienmaal girooter letters als er
nu staan „Sociale Voorzorg
m
Z.Ex. Fih von Bissing, Generaal-Gouverneur
in Be grë eeft een grootsch sociaal werk ver
richt om den bewoners van bezet België te doen
zien wat men, vo gens Duitsch standpunt, onder
sociale voorzorg heeft te zien en te hegrijpen.
Willen de Belgen van d© gelegenheid gebruik
maken om te_ leeren waar er te leeren valt, dan
hebben zij die hier gevonden.
Het doel verdient bewondering en zekér van
hen die weten dat. ZEx. Erh. von Biasing in
Duitscbland een der grootste steunpilaren en
kampers is in den strijd tegen de geslachts
ziekten,^ die gansehe volkeren hunne moreel©
en physieke kraort hebben doen en kunnen doen
verliezen.
Laten de F ran echo dagbladen zooals o.a. liet
berucht onzedelijke „Le Journal" op Kern schim-
j on, dat deert niet. Eens kemt, na den oorlogs
waanzin, bij de menschlieid het gezond veratand
enig en eerst dan kan en zal er door oorlog
voerenden onpartijdig geoordeeld worden, maar
ook dan zal het oordeel over rnenschen als den
Generaal-Gouverneur in Belgis zeer zeker niet
anders dan vleiend, dan hoogstgunstig, zoowel
van vriend als vijand kunnen zijn
Dat de organisator der tentoonstelling, 3e
magistraat van Keulen Hauptn,,nn Eekhorst,
of voor zijn omvangrijken arbeid verdient be-
heeft geen betoog en toch er staat op den voor
gevel Inter Arma* Caritas.
BarbarenTe itonen
Bodies.
Hunnen.
OH. A. B.
ONTHUJJjïHGEN OVER de HA1-
Verleden week, zoo meldt de „Gazet van
Brussel", heeft de beer Rietje:ns, die voor
enkele dagen pit Nederland naar Vlaande
ren was overgekomen 1 riaamsch Huis
in aanwezigheid van t® J ïo vooraanstaande
Vlaamsehgezinden,' eenige hoogst belang
rijke mededeelingen gedaan over zaken en
toestanden welke niet °r schier niet bekend
waren, en op de Vlaamsuhe (Beweging in-
België een invloed zuBen nebben, welke nog
niet valt. to overzien* -v
Volgens den heer f idec voor
de Vlaamsche beweging t dens de drie, vier
jot gate maanden in "V, 'net reuzen-
etappen vooruitgegaan- net uitgangspunt
van dit verheugend zeide spre
ker, is te zoeken in 30 voor3rachten inge
richt door den ZuidafrlkAa"3chcn hooglee-
raar Bodenstein', een man van groot gezag
en het gevierde slachtoffer der Haversche
Regeering, R. de Olercq. Het maandschrift
„Dietsche Stemmen" en het onlangs ge
stichte weekblad „De Toorts", zijn aan dien
ommekeer ook niet vreemd. De a nexatie-
veldtocht van de „XXe Siècle" en tutti
quant: heeft cr ook In groote mate ioe bij
gedragen, ons de sympathieën der JEicllan-
ders te winnen: de imperialistische en anti-
jiollandsche uitboezemingen van officieuse
personaliteiten en pers-organen, hebben aan
ouzo N001 derbroeders eindelifk doen inziep
clat er in België maar een soort mensdhen
is 'die het met hen goed meenon, n.l. de
Vlaamsch-gezinden.
Sprekende over de Vlaamsche jongens als
martelaars der Haversche politiek, raakte
de heer Rietjens een zeer kiesch onderwerp
aan. .Ware het niet dat hij een bekende per
soon is, zegt de „G. v. Br." en dat de bewij
zen van het medegedeelde eerlang zullen
gegeven worden, het blad zou vlakaf weige
ren geloof te hechten aan de verschrikke
lijke dingen welke men over het helle-leven
van de .Vlaamsche jongens op het front van
hem te hooren kreeg.
Spreker begint zoo geeft het blad dan
verder verslag van het gesprokene met
do mededeeling dat de stemming owber de
Vlaamsche soldaten zeer verbitterd is. Dit
blijkt uit de talrijke brieven van Vlaamsch-
gezinden en ook van envoudige Vlaamsche
jongens die van onze beweging nooit geen
woord hoorden (1).
Men weet dat Aug. van Gauwelaert, de
jongste broeder van Erans, officier is aan
het front. Deze heeft van hem een verbit
terden brief ontvangen over de wraakroe
pende manier waarop men daar het beste
van ons bloed verspilt. In de compagnie vaD
Aug. van Cauwelaert zijn er 80 t. h. Vla
mingen, dit is het gemiddeld per honderd'
in het gansehe leger. Nog vreeselijker is het,
dat in de verliezen van dezelfde compagnie
de verhouding nog nadeeliger voor ons
wordt: op IGü dooden, gekwetsten en ver
misten zijn er namelijk 95 Vlamingen en
5 Walen. Het is nog niet genoeg dat de
Walen de kleine minderheid zijn, de meesten
van hen worden in de bureelen of in de
diensten achter het front gestopt omdat daar
de kennis van het Franseh geëischt wordt.
In een anderen brief, zegt een Vlaamsch-
gezinde officier dat 'de stemming bij dc
Vlaamsche soldaten buitengewoon verbitterd
is en dat men niet weet hoever dat zal lel
den. Ik zie in, zoo sluit brief, dat Ik*
hier strijd tegen mijn eigen volk...
Een eenvoudige bakkersjongen, korporaal
in het Belgisch leger, die niets afweet van
do Vlaamsche Beweging, schrijft dat men
hem acht dagen gegeven heeft om Eransclf
te leeren, anders wordt hij gedegradeerd!
Uit andere brieven blijkt dat men aan an
dere korporaals tot 14 dagen heeft gege
ven om de taal van „ehez nous" aan te;
leeren en er is reeds een geval bekend, van
een korporaal die gedegradeerd werd omdat
hij aan het examen niet voldeed.
Op een goeden morgen vonden Vlaam
sche soldaten die van do eerste loopgraven
terugkwamen, volgend opschrift met krijt
op den muur geschreven: „Tous les Flamins
sont 'des Roches 1" Het onderzoek bewees
dat deze vuiligheid het werk was van den
sergeant die deze jongens kommandeerde,
een Vlaamsch-onkundige .Waal natuurlijk 1
Met de flamingantische soldaten is het
nog erger gesteld. Zoodra men een flamin
gant onder de soldaten ontdek-t, neemt men
geen rust alvorens hij naar een plaats wordt
verzet waar hij veel kans loopt er niet meer
levend terug va,n fê komen.
De mededeeiin.gen maakten een buitenge
wonen indruk op de aanwezigen en werden
meermalen onderbroken door kreten van
verontwaardiging.
Uit do verhalen van degenen die uit Den
Havere teruggekomen en uit de genomen
besluiten is het voor ieder in Holland, En
geland en Frankrijk vertoevenden Belg uit
gemaakt dat we geregeerd worden door twee
diktators, n.l. de Broqueville te Den Havere,
®u v. a ,ridei1- De }ieei>eu Carton
de Wiart, andervelde en Goblet d'Alviella
Z,J« hUTr tTOuwe volgelingen.
1 iM- vensehe Hegeering, zeide spreker,
heelt net zoover gedreven, dat ze nu met ge
bonden handen en voeten aan de Entente is
overgeleverd. Ze weet dat ze met d'e Enten
te valt of staat en heeft la ar om de gansehe
H1/:'. Iust van het land op éèn kaart geeet.
vt ij moeten ons geen illusies maken. Indien
de Regeering met de noodige macht terug
komt, valt voor ons het ergste te vreezen.
Hetgeen we nu bijwonen, is daar maar een
voorsmaak van. De Vlamingen zijn soms ge
neigd te denken dat het stembriefje in hnn
hand een wapen is dat ze later Diet onge
bruikt zullen laten. Ze verliezen echter de
mogelijkheid uit het oog, dat de Haversche
Regeering hij haar gebeurlijke triomfante
lijke terugkomst er niet eens zou voor te
rugdeinzen de politieke vrijheden voor en
kele jaren af te schaffen, zooals de Fransche
Regeering in 't jaar 1871. Wie weet. knj'gen
we dan ook geen blijvend© Engehche of
Fransche bezetting in het land, Hare tegen
woordige houding stuurt daar rechtstreeks
op aan.
Wat de ,JXXe Siècle" en zijn Vlaamsch
ai rooksel „Het Vaderland" betreft, die twee
Mad on die streven naar een meer aheohr-
*en regeoringwvorm, het opheffen der grond
wettelijke waarborgen en de i 11 palming van
vreemd grondgebied, worden kosteloos en
door daarvoor aangestelde soldaten op het
front uitgedeeld. Deze hatelijke krantjes
staan vol scheldwoorden aan het adres van
onze leiders.
De heer Rietjens besprak vervolgens de
reeds békende geschiedenis van J. Bary, die
450 frank per maand trok voor zijn mede
werking aan hot klein weekblaadje „De Le
gerbede" (eene uitgave der Regeering) en die
zich terugtrok teen hij vernam dat de vier
andere medeopstellers maandelijks nog 50
irank meer dan hij trokken. Zoo gebruikt
men ons geld, terwijl men hier de vrouw en
do kinderen onzer dapperen honger laat
lijden!
De wordingsgeschiedenis van den oproep
aan de weerbare Belgen is bekend. Deze be
wijst ten duidelijkste dat de Haversche Re
geering enkel gebaudeld beeft onder de.i
druk der Entente. Reeds eenige honderden
franskiljons die twee jaar lang in Holland
den vaderlander hebben uitgehangen en de
.Vlamingen voor verraders hebben uitge
maakt, zijn dadelijk na het. verschijneu van
den oproep bij den Duitseben consul geloo-
pen om een pas voor België. Nu zitten zo in
veiligheid in het bezette gebied, beschermd
„door de Dnittcbe bajonetten".
Al deze feiten, zeide spreker verder, hoe
droevig ze ook mogen z'jn, zijn eigenlijk
koren op onzen molen, 011 zullen aan ons
arm verdrukt volk de cogen openen. De Vla
mingen die in Holland zijn, besluit spr., zijn
het thans eens over de te volgen politiek.
Zij zijn van meening dat het voorlcopig ge
vaarlijk zou zijn, veel tijd te verliezen aan
bet opmaken van al te uitvoerige program
ma's voor de toekomst. Vlaanderen eisebt
zelfregeering; deze leus *is rekbaar genoeg
om iedereen tevreden te stellen.
Spreker heeft vertrouwen in de toekomst:
de Vlaamsche beweging is een internatio
naal vraagstuk geworden, wa&raaii het ein
de van den oorlog een oplossing moet en zal
brengen.
Satyriek verhaal van Mark Twain.
(Uit het. Amerikaanseh).
»»2cnd mij een enkel lettertje, Pete, al moet
y nict uwe linkerhand schrijven. Adres
1 Z, Postkantoor te Washington. Van een
bekende."
"Ziezoo, dat zal hem wel hier brengen!"
"ka1 m*- wee' 11'ek w'e kem moet hebben."
Al iar2al g''aag willen weten, niet
„Vel zeker -- daar dacht ik niet aan. Hoe
*\vam je 7.00 op die gedachte?"
„Door de bekendheid met de menschelijke
flumwsgievigheid Een krachtig middel, een
ne0l krachtig middel 1' -
„Nu zal ik naar mijne kamer gaan en het
®Pschrijven en een dollar insluiten en hun zeg-
K?n dat ze het zóó moeten plaatsen, dat het
ÏCn dollar kost."
j. IV.
hipw *'eP Nn einde. Na het middagmaal
«tbr, c'e beide vrienden langdurige en ern-
ïouri raads!agingen om te beslissen, wat zij
'c en doen met de belooning van vijf duizend
dollars,, die zij zouden krijgen, als zij den een-
armigen Pete zouden uitvinden, en hem. grijpen,
en bewijzen, dat hij de gezochte persoon was, en
hem uitleveren, en hem per scheepsgelegenheid
naar Tahlequah in het Indiaansche Territorie
zenden. Maar cr waren zoovele gelegenheden om
kontanten te gebruiken, dat het hun onmogelijk
was, tot een bepaald besluit te komen. Eindelijk
werd Mrs. Sellers het moede en zeide:
„Wat geeft het, de huid te verkoopen, vóórdat
de beer geschoten is?"
Toen werd er een speldje bij de zaak gestoken
en gingen allen naar bed. Den volgenden mor
gen maakte de kolonel op aansporing van Haw
kins eene teekening en eene beschrijving, ging
de deur uit om te zien, of er niet wat mee te
verdienen was. Hij behoefde niet ver te gaan.
In eene kleine houten schuur, die vroeger door
eene negerfamilie bewoond was, zag hij een Yan
kee bezig met het repareeren van matten stoelen
en ander huisraad. Deze mar bekeek hot stuk
speelgoed onverschillig; trachtte hei. raadsel
daarvan op te lossen; bevond dat dh aici' zoo
gemakkelijk ging, als hij had verwacht; begon
er al meer en meer belang in te stellenwist het
ding eindelijk in elkaar te krijgen en vroeg:
„Is er octrooi op?"
„Dit wordt aangevraagd."
„Wat moet ge er voor hebben?"
„Voor hoeveel wilt ge het koopen?"
„Wel, voor vijf en twintig centen zou ik den
ken."
„Wat wilt ge geven voor het uitsluitend recht
VanikeJou>er eean twin'^ dollars voor kunnen
m acht Weder ver-
dween er een droom: er «as geen geld met dat-
ding te verdienen. Daar0 Ke klU
„Welnu, neem het op die voorwaarde Geef
er mij een bewijs van
Hij ging met het bewij boen en verloor de
geheele zaak uit zijne verloor die
om plaats te maken voor v rcrere pogingen om
de voordeeligste manier te eaenKcn, waarop hij
zijne heift van de beloonmg, ingeval deze hun
ten deel viel, zou belegt?0"-
Hij was nog niet laI1« U1S geweest, toen
Seüers thuiskwam, overmeesterd door smart en
'opgetogen van blijdschap welke beide ge
moedsaandoeningen nu eens afzonderlijk, dan
wed r gezamenlijk aan het licht kwamen. Hij
viel Hawkins al snikkende om den hals en zeide:
„O, draag rouw met mij, mijn vriend, draag
rouw over mijn verlaten mus: de dood heeft mijn
laatste bloedverwant ggerukt, eir ik ben nu
graaf van Rossmore. wensch mij geluk!"
Hij wendde zich tot zijne vrouw, die was bin
nengetreden, terwijl dit voorviel, sloeg zijne
armen om haar hals en zeide: „Je moet je goed-
horiden, om mijnentwil, Myladyl Het moest ge-
1) Al -deze brieven zullen in het week
blad „De Toorts", die ook in Vlaanderen
zal te verkrijgen zijn, in fac-simile ver
schijnen.
Zweden en de duikbootenoorlog.
Naar het „Sveaeka TeJegrambyrau" meldt,
heeft de Zweedachc regeering het sinds 20 Doe.
1912 bostaande verbod voor vreemde duikboöten
om in Zwecdsche wa' en te varen of te vee-
toeven, aangevuld met een op 28 Jnli in wer
king tredende bepaling, die als volgt luidt:
Duikbooten die ten oorlcg zijn uitgeru: en
toobehooren aan een vïeemde mogendheid, mo
gen niet in de Zweedscke territoriale wateren
varen of zich ophouden binnen drie zee-mijlen
van land of van de Zweedsche kust tot de uiterst
Vóór de kust liggende klippen, waar niet steeds
de golven over slaan. Bij overtreding van dit
verbcd loopt men de kans, zonder voorafgaande
waarschuwing met geweld van wapenen te wor
den aangevallen. Uitgezonderd van déze bepa
ling is een deel van de vaargeul door de Oere
sund.
Ia do duikboot gedwongen door noodweer of
averij binnen te loopen op het verboden terrein,
dan vervalt het genoemde vevbcd, mits de boot
aan de oppervlakte blijft en zijne nationale vlag
en het internationale signaal heeft gehesehen,
dat aangeeft waardoor zij genoopt is, in het
verboden water te vertoeven. Wordt de oorzaak
opgeheven, dan moet de boot bet verboden go-
bied zoo snel mogelijk veriaten.
Een. ander officieel bericht meldt, dat in ver
band hiermee, do kustposten op sommige punten
zullen versterkt worden.
Het is verder vreemden luchtvaartuigen ver
boden over weed sell gebied te vliegen, behalvo
over een deel der Oeresund.
De Duitsche Rijkskanselier.
De „Korrespondenz Norden" meldt: Een voor
de verspreiding in de neutraio pers bestemd ge
rucht in Londen en kolommen lang uitgewerk,
wil weten dat de val van den Duitschen Rijks
kanselier aanstaande is en prins von Bülow al
gemeen als diens opvolger wordt genoemd. Of
schoon tegenspraak nauwelijks de moeite waard
is, kan de Korrespondenz Norden" verzekeren,
dat het gerucht allen grond mist. Zelfs bjj de
heftigste besprekingen over de oorlogsdoelein
den is de persoon van den rijkskanselier tot nvt
toe nooit aangetast.
Er is slechts veflangd dat zijn politiek het
doel aangeeft. Geen politieke partij, die oordeel
en vei antwoordelykheidegevcel heeft, wenscht
in ernst het aftreden van een beproefd staat*
beuren, het was zoo besloten."
Zij hield zich goed en zeide:
,,'t Is zoo'11 groot verlies niet. Simon Lathers
was een arme, welmeenende, onbruikbare kerel
en zijn broer was geen knip voor zijn neus
waard."
De rechtmatige graaf vervolgde:
„ik hen te zeer geschokt door deze afwisseling
van smart en vreugde, dan dat ik in staat zou
wezen, mij met zaken te bemoeienik zai daar
om onzen goeden, vriend hier vragen de tijding
per telegram of per brieï aan Lady Gwendolen
mee te deelen en haar te verzoeken om
„Welke Lady Gwendolen?
„Onze arme dochter die helaas..
"Sally Sellers? Mulberry Sellers, ben je niet
bij'je verstand?"
„Och, verlies niet uit liet oog, wie jij bent, en
vie ik ben; denk aan je eigene waardigheid om
ook aan de mijne te denken. Het zou 't beste
wezen, er nu mee op te houden, mij bij mijn
geslachtsnaam te noemen, Lady Rossmore."
„Goede heineldat kan ik nooit doenHoe
moét ik je dan eigenlijk noemen?"
„Als wij onder elkaar zijn, kunnen de gebrui
kelijke namen nog wel gebezigd wordenmaar
in het publiek is het wenschelijk, dat gij, myladv,
tegen mij spreekt als mylord en van «ij als
Rossmore of den graaf, en
„Och hemel, dat kan ik nooit doen, Berry."
„Maar het moet inderdaad, liefste! Wij moe
ten nu overeenkomstig onze veranderde positie
leven."
„Nu, ik wil je je zin wel gevenik heb mijne
wenschen altijd naar die van jou geschikt,
MulMylord en het is laaf genoeg om daar
nu nog mee te beginnen, ofschoon het naar mijn
inzien de grootste dwaasheid is, die men beden
ken kan."
„Dat is gesproken, zooals het mijne lieve
vrouw betaamt. Komaan, gerit mij een zoen en
laat ons weer goede vrienden zijn."
„Maar Gwendolen! Ik weet niet, hoe ik
ooit dien naam zal onthouden Wel, iemand zou
daarin niet licht Sally Sellers herkennen. Hij is
veel te groot voor haar, en bovendien is het,
meen ik, een soort van buitenlandschen naam."
„Je zult wel merken, dat zij zelf er geen
bezwaar in vindt, myladyl"
„Dat wil ik graag geiooven. Zij houdt van al
zulke romantische grillen, gelijk zij er voor ge
boren is. Zij heeft dat niet van mij,'dat is zeke»
En het zenden naar eene kostschool heeft daar
geen verandering in gebracht juist het tegen
deel."
„Hoor dat nu eens! De Rowena-Ivauhoe kost
school is de uitstekendste en meest aristocratische
inrichting van onderwijs voor jonge dames in
ons land. Onder geenerlei voorwendsel kan een
meisje daar geplaatst worden, of zij moet schat
rijk en deftig zijn, of kunnen bewijzen,, dat hare
voorouders reeds behoord hebben tot hetgeen men
den Amerikaanschen adel zou kunnen noemen,
(Wordt vervolgd.}
