HEME HUL tinUT
K tiffin VU ROSSMORL
RIJWIELBANDEN
Praatje uit Schoten.
H« 3* v. dm H£ERy
Sciiaochelstraaf 7-9 bij de Anepg.
BE QORLOG
FEUILLETOÜ
26 Juli
Tweede Blad
If 4000 bij levenal, ongeschiktheid tot werken
H 500 bij overlijden
-u. 300 bij veriies van een hand ol voet
150 bij verlies van een oog
800 bij verlies van een duim
73 bij breuk van een am ot been
- 60 bij verlies van een wijsvinger
25 bij verlies van een anderen vinger
taoesikoopsf Adres
EEN REIS DOOR BEZET BELGIË.
WEHSPSfSEBBE'raeglBCOTEIW
DyKLObS-ALLthLbl
aan gedacht heb, voordat ik aan den onrecht
matigen graaf schreef. Maar ik zal het hem mee
deden als hij antwoordt."
Ml# betalende tibomtCa op dit Blad, dfe
het bezit ziftt van eene Verzekeringspolis,
volgens de bepalingen op de polissen
Vermeld, tegen ongelukken verzekerd voort
uitkeering dezer bedragen wordt gega
randeerd door de „Hollandsche Algemeens
Verzekeringsbank" te Schiedam.
De vóór i October 1911 uitgegeven polioses
ki|n niet geldia.
XXVI.
Snbbel'tjos. (Guldens ooï 'goed, ah Sei mSar
geen papieren gulden(s) zijn.) En hiermede heb
ik, geJoof ik, alles weer zoo'n beetje geobser
veerd, alleen dit nóg: In Haarlem vindt men in
bijna iedere parochie een patronaat, ook wel
op Schoten, doch ik zou zoo gaarne een R.-K.
Yereenigingsgebouw in ons kwartierwillenziien
verrijzen. Er komt een moeilijke tijd; het zal
dikwijls noodg zijn om de schaapjes bij elkan
der te hebben en in de oude kerk zijn nu weer
soldaten. Blijft ons dus niets over dan de Oath,
kamer of in een café. Als we nu de handen eens
in eenslaan en we stichten 'n flink gebouw:
de bovenwoning verhuurd en beneden vergader
lokaal en patronaat, mij dunkt, dat kan toch
wel? -Laten de bestuurderen eens over een en
ander denken en het idee bespreken. Het resul
taat ontsnapt niet aan do blikken van
OBSERVATOR.
Ziezoo, na gedanen arbeid is het goed rusten.
Dat is me een sport geweest, wat, om Loerakker
«u Souverein gekozen te k rijgen, Infin, ze zit
ten er du in, en in eens. En gekozenen, en den
kiezers van harte „proficiat." De „Volksstem,"
het orgaan der S. D. A. P. ia nog; een beetje
»au het nakauwen. Ze zaten ze slecht in hun
,gokl, de kiezers waren overal verspreid, velen
Waren militair enz. Net alsof dit bjj de reeht-
tehen niet het geval was.
Neen, ik denk dat de oorzaak dieper zit en dat
voelt de S. D. A. P. ook wel. Van een goede
kennis hoorde ik, dat er daags na de stemming
een heole partij spiegels gebroken is aangeko
men. Of die voor do S. D, A. P. waren? Zoo
komt een geluk meestal by, een ongeluk. Enfin,
we gaan weer „Rechts" richten. Die mannen
daar in het achterste gelid, doen die ook nog
mee? Ja tcch, want het andere jaar staat er
voel op het spel, want de heeren van Links
mogen nu verdeeld zijn geweest (hetzij met of
tender spiegel), het komende jaar trekken ze
8-i'm in arm op, want dan gaat het tegen bet
olerieale gevaar, ondanks zjj niets tegen de
Christenen hebben. Dat kennen we. U gelooft
het misschien niet! Welnu, leer dan van de
laatste raadszitting. Ondanks alles, wat er ge
passeerd is, vonden do heeren elkander toen er
sen aanbeveling moest wonden opgemaakt voor
hot ooilege van zetters.
Oe'pelens, R.-K. zat er in, doch ia er nu uit
gezet. En als we niet oppassen, zal er nog wel
meer gebeuren. Nu ik toeh over die raadszit
ting schrijf, wil ik er dit nog bij doen. Veel
■Was er niet, alleen dat adres der S. D. A. P.
een gerogelde bijdrage, waarvan Hooy zei:
„Het eenige goed er van is, dat het geen kwaad
kan." Hoe ondeugend van die HoöyVervolgens
het voorste! „de Vries" inzake kwijtschelding
plaatselijke belasting van gemobiliseerden. Het
kon niet aangenomen worden, doch de ontvan-
K°r zal met deii zachteh wenk wel z'n voordeel
doen, Geloofsbrieven raadsleden werden onder-
tocht en in orde bevonden. Geen protest dus,
ditmaal. Bus goed geschud, geen verkeerden
gestemd, alles goed verzegeld, kolossaal, hoe is-
het mogelijk! Alleen hoorde ik, dat bij de ver
kiezing voor de Prov. StatenTliet stembureau in
de school 8 X moest tellen, voordat de uitkomst
in orde was. (Rekenen stond toch zeker vroeger
Wel op het programma van de openbare school).
Controleur Westendorp had een slechten dag.
Het is te hopen, dat de kwestie met dien ambte
naar nu eens goecl geregéld wordt. Ik ben eens
op onderzoek uitgeweest, wat bet voorstel „Van
Steen" beoogt en daar toonde men mij aan, dat
die ambtenaar zeer veel te doen heeft, voor
oen goregelden gang van zaken eigenlijk te
'roei. Daarbij komt, dat bode Bakker ook zijn
handen vol heeft, ook zeer verdienstelijk werk
Werf en die twee ambtenaren feitelijk bjj el.
kander behooren en de raad zal zeer wijs doen,
oH hij deze kwestie, dio werkelijk urgent is,
nu eens finaal in orde brengt. Dat is een waar-
aohtig gemeentebelang. Doet de raad anders,
an on de zuinigheid de wijsheid wel eens be
wegen en op Schoten draait bijna alles om de
301P
VI.
(Van een onzen correspondenten.)
24 Juli, 19r6.
Wanneer ik over de toestanden op, het
gebied der industrie in België spreek, dan
oet ik dadelijk zeggen slechts bepaalde
treken bezocht te hebben. En in "die stre
ken zag ik naast do vele rookende- sclioor-
steenen, levende hoogovens, hamerende ma
chines en vlammende vuren, .ook dood'e be
drijven. Brengt men dagen aaneen ermee
door in snelle vaart steeds fabrieken en
al maar meer fabrieken in actie te zien,
tweo dozijn per dag soms, dan w-ordt do
illusie haast volkomen, dat er eèn leven
en vertier heerscht, zooals men zich dat
niet had durven voorstellen. Doch dit is
slechts illusie,' want het blijft een feit dat
alle bedrijven, waar de grondstoffen ont
breken of de export-mogelijkheden nihil zijn,
stil liggen en dat andere, die moeizaam met
Duitsche hulp (smeerolie voor de machines,
ontploffingsmiddelen voor de steengroeven)
op de been gehouden worden, zwaar onder
den stand van zaken lijden.
Eenige offioieele gegevens van Deutsche
zijde, die volgens mijn indrukken op con
sciëntieuze wijze opgesteld zijn, mogen uo
toestanden in zulk een centrum van indu
strie illustreeren. Ik neem van de drie dis
tricten vgaarin België door het Duitsch mij-
nen-bestuur ingedeeld is: Luik, Charleroi
en Bergen, het laatste. .Gezien heb ik ze
alle, de beide laatstgenoemde zijn er wel
het best aan toe, want in Verviers b.v.
ligt de gansclie wol-industrie braak.
Het mijnbestuur had allereerst tot taak
weer gang te brengen in het bedrijf der
kolenmijnen, steengroeven-cement-, krijt- en
phosphaatwerken, glasfabrieken, enz. De
toestand der kolenmijnen, waarbij mij -
in vergelijking met ,Westfalen de ver
ouderde inrichtingen opvielen, is het gnn-
stigt, zelfs werken hier 1930 man meer dan
in vredestijd, wat te verklaren is door de
omstandigheid dat de werkloozen uit an
dere industrieën behalve bij den mdbouw
hier het eerst werk zoeken en vinden. De
sociale toestand der mijn-arbeiders is vrij
ongeregeld. Alweer in, tegenstelling tot
Duitsche mijnen vond ik hier slechts op
weinige piaatsen consumptle-vereenigingen
of goedgebouwde woningen als eigendom
van ae mijn en door haar aan de arbeiders
verhuurd. Toch is dit verschillendzoo hoor
de ik, dat de arbeiders in de streek van La
Louvière het vroeger zoo goed hadden dat
zij met. extra-theater-treinen naar Brussel
reden. Óver het algemeen bleven de loonen
hetzelfde als dio van vroeger, slechts Mei
en daar zijn zij iets lager.
De steengroeven van verschillende soort
hebben het zwaarder te verantwoorden dan
de mijnen, dit ligt vooral hieraan dat de
afzet naar het buitenland zoo slecht gere
geld kan worden en het bouwbedrijf, waar
voor anders het „petit gVanit" der kalk
steengroeven gebruikt werd, in het eigen
land immers geheel stil ligt.
De glasindustrie beteekent vooral veel
in 'liet district Oharlerroi; ik lieb in wei
nige dagen méér van deze bedrijven gezien
dan tevoren in mijn heele leven. Hier even
als in de meeste werkplaatsen vonden wij
ongeveer dezelfde cijfers: om en bij een
derde van het aantal arbeiders uit vred.es-
tijd Tverkte er, hoevelen onder d'e wape
nen waren of als vluchteling in het bui
tenland vertoefden en hoevelen buitendieai
nog werkloos waren liet zich hierbij niet
bepalen. Over het algemeen mag men zeg
gen: met onvermijdelijk horten en stooten
maar met veel goeden wil, die tegenover
ons van menige zijde dan ook erkend' werd,
wordt dat gedeelte der Belgiseho industrie
dat hiervoor vatbaar is, door het Duitsch
bestuur in gang gehouden. ,Wat het door
normale toestanden op de spoorlijnen en
door het verloenen van paspoorten om in het
buitenland leverantie-verdragen te kunnen
afsluiten, doen koa heeft het gedaan. Ove
rigens laat zich de oorlogstoestand natuur
lijk gelden,
Over mit Jfee! speciale, doch la vredes
tijden zeker belangrijke industrie, d'e dia
mantindustrie in Antwerpen, wil ik nog het
een en ander zeggen. Van Duitsche zijde
werd' ons meegedeeld' dat de toestand der
diamantslijpers op het oogénblik niet gun
stig is omdat Engeland een uitvoerverbod'
voor in België geslepen waar en tevens
een invoerverbod naar België uit Holland
voor ruwe waar bewerkt heeft. Zoo wordt
do behoefte thans door d'e steenen der
Zuid-Afrikaansche diamantregie gedekt
waardoor ongeveer ,45 pöt. van het aan
tal arbeiders in vredestijd', n.l. van 14000
ongeveer 6000, werk hebben. Door de af
wezigheid van velen hunner is het eind
resultaat toch zoo gunstig dat an Maart
1916 slechts 100 der in Antwerpen aan
wezige slijpers zori&er weric waren. De foo-
nen zijn veel lager dan vroeger door d'e
geringe verdienste, die het bedrijf op het
oogénblik afwerpt. iWij hoorden nog de vol
gende details: toen in October 1914 het
Duitsche^ bestuur ingericht werd, was de
diamant-industrie dood. Om deze werkeloos
heid te bestrijden noodzaakte men de be
zitters van ruwe diamanten deze uit de
safes te halen en het bedrijf te hervatten.
Nadat deze waar verbruikt was zond het
Duitsch bestuur lieden naar Holland om
daar in te koopen en eerst nadat dit door
tegenwerking: onmogelijk was geworden
zorgde liet Duitsche ministerie van kolo
niën ervoor dat .de gansche voorraad in
Zuid-West uitsluitend naar België ging. Het
resultaat, dat door deze methode tenminste
een steeds grooter aantal arbeiders werk
kreeg, is m elk geval goed. Overigens zeide
men ons, dat Amsterdam op weg is de
vroegere positie van Antwerpen ten aan
zien van dit bedrijf in t6 nemen. Antwerpen
heeft met steeds grooter moeilijkheden te
kampen.
L.
EEN ECONOMISCH VERBOND
VAN NEUTRALE STATEN.
De „Neue Zürcher Ztg." dringt in een
hoofdartikel aart op cte vorming van een
economisch verbond van neutrale staten.
De beide oorlogvoerende partijen bereiden
zich voor om elkander te gaan bestrijden
met de wapens der economische en handels
politiek In de, toekomst is het. mogelijk
dat men aan de onzijdigQn zegt: Wij beschik
ken over een voorkeur-, middel- en maxi
mumtarief en m het algemeen over politieke
economische voorkeur-, middel- en afweer-
behaiideling en zijn bereid u de middel-be
handeling aan te bieden tegen uw grootste
begunstiging. De neutralen, meent het blad,
moeten dan m stam zijn om alle solidair
to antwoorden: Onze grootste begunstiging
kan men slechts verkrij gen tegen het voor
keur-tarief en tegen de volledige econo
mische voorkeurbehandeling.
Een enkel onzijdig iarKi zal niet in staat
zijn om met goed gevolg zulk een ei sell
door te zetten; indien echter b.v. Nederland,
do drie Scandinavische landen, Spanje en
Zwitserland het samen eens konden worden
en als strijdmiddel eventueel een voorkeur
behandeling onder onzijdig.n beraamden, dan
zou bij de toekomstige onderhandelingen dit
wapen niet zonder succes blijken te zijn.
Reed? de mogelijkheid van tegenmaatregelen
van de zijde der, .pnzMigg .staten zal tiniti
nuchterend werken op de voorbereidende
werkzaamheden voor middel-Europa of op
een economisch verbond dei' géallieerden,
Amerika heeft ook reeds getoond, dat
het van een voorkeurtarief van de een of
andere zijde niets weten wil. Het is dus van
belang: om in de toekomst gemeenschappe
lijk op te treden.
De Scandinavische staten hebben reeds
eenigen tijd geleden de eerste stappen ge
daan om te geraken tot een economische
toenadering n begin Juli had een COJ)fe.
rentie in dien geest te Kopenhagen-plaats.
Het blad dringt erop aan, dat Zwitser
land ook zijn volle aandacht aan dit vraag
stuk zal wijden.
Noorwegen en de Engekche zwarte lijst.
Uit Kristiania komt het bericht, dat een van
do aanzienlijkste banken van Noorwegen thans
ook voorkomt op de Engelsche zw arte-l.j at. Ver-
densgang schrijft hier omtrent: Niemand dio
de Noorsche toestanden kent, kan er een oogén
blik aan twijfelen dat deze bank niet steeds
volkomen correct ken beeft gedreven. Dit
voorbeeld toont duidelijk aan, hoe absurd het
systeem Van de Engelscho arte-lijsten eigen
lijk is. Het blad aprfkt de ovonuiging uit dat
de Noorsche zakenlieden gaarne d© regeering
zullen ondersteunen, o® onder leiding van Ame
rika een tegenactie der neutralen te beginnen.
Anti-dien8tpiicht-oJllust®n Cyprus.
De invoering van den Engelschen dienst
plicht op Cyprus, dat zooftJs bekend is aan Enge
land behoort, doch U» Entend <hx>r Grieken
bewoond wordt, hoeft volgens den „Osman!-
8chen Lloyd" op het eiland onlusten veroor
zaakt, waardoor de Engelsche overhead aid
de handen vol werk heeft. Aan alle manna. e
bewoners van 18 tot 45 jaar was gelast zich to
laten inschrijven, doeh sleohta 5 man op Je 100
hebben daaraan gehoor gegeven. Daa op zijn
als straf Australische troepen ingekwartierd.
De bevolking van verscheidenen. dorpen heeft
zich daartegen verzet en het.is tot botsing tus-
sclien de boeren en militairen gekomen, waarbij
dooden zyn gevallen. Uit Malta zijn daarop ver
sterkingen ontboden. Een tiental Grdeksche
priesters zijn als leiders van het verzet in hech
tenis genomen.
Een internationale dagbladentrust.
De „Köln. Volksztg." woot mede te deelen,
dat lord Northcliffe de bezitter van de „Times"
en do „Daily Mail," bezig is een grooten dagbla
dentrust te vormen. Volgens dit blad had hij
reeds de „Matin" en de „Nowoje Wremja" in
handen. Thans moet hij in Italië de „Oorriero
della Sera," de „Secoio" en de „Giornale d'Ita-
lia" onder zijn invloed hébben gekregen, De
correspondent te Lugano van de „Germania"
bevestigt dit bericht en deelt mede, dat lord
Northcliffe zelf te Rome is geweest om de
transactie te regelen. Als bewijs voor zijn bewe
ring voert hij aan, dat' de 3 Italïaansche bladen
thans niet meer, zooals zij vroeger deden, pro-
teeteeren tegen het feit, dat Engeland geen vol
doende maatregelen heeft genomen om Italië
met steenkolen te voorzien.
De „KÖln. Volksztg." zegt dat Lord North
cliffe ook bladen te Athene en te Boekarest
heeft aangekocht.
Het aftreden van Sasonof.
Het aftreden van Sasonof wordt in de diplo
matieke kringen van Weenen met groote terug
houdendheid beoordeeld. Men neemt met aanr
dat het heengaan van Sasonof een wijziging zal
brengen in de Russische buiteniandsche politiek
en evenmin dat men thans den vrede een stap
nader zou zijn gekomen.
In Berlijnsche politieke kringen beschouwt
men Sasohof's aftreden als een merkwaardig
teeken van innerlijke zwakte in Rusland, te
meer daar het aftreden plaats heeft terwijl het
groote offensief nog voortduurt en dat volgens
Russische berichten onafgebroken vorderingen
maakt en leiden moet tot de onwederlegbare
eindoverwinning. Het ziet er echter niet uit
naar de verwachting op de overwinning waa
neer de leidende sta tsman juist weggestuurd
wordt op het moment dat het resultaat van
zijn werk zichtbaar moet worden en dat Saso
nof aan de tegenwoordige samenwerkingvan alle
geallieerden volgens een bepaald plan een be
langrijk aandeel heeft gehad, wordt te Berlijn
onvoorwaardelijk toegegeven. Ook daar is men
van oordeel, dat de oorlogstoestand en de poli
tieke situatie door het aftreden van Sasonof
voorloopig wel geen wijzigingen zullen onder
gaan.
Over de redenen, die hebben geleid tot het
aftreden van Sasonof is nog niets met eenige
stelligheid bekend. Officieel wordt gemeld
wegens ziekte, doch er zijn &c in Rus
land al zooveel „wegens ziekte" ontslagen, dat
die modedeeling als vanzelf slechts onder voor
behoud wordt aanvaard.
Het is bevreemdend, dat Sasonof heenging
juist toen de eerste resultaten van de samen
werking der geallieerden op alle fronten
merkbaar werden en nog te meer - cemd, om
dat het besluit van zijn heengaan -. crd geno
men, zoo kort na de totstandkoming der Rus
sisch-Japansche overeenkomst, Miaiar of tns-
scken die zaken verband bestaat, dian wel of op
ander gebied do politiek van van Sasonof echec
heeft gleden, daarnaar kan men slechts gissen.
Het feit, dat Roemenië niet marcheert mg
heeft er wellicht iets mee të maken. De beloofde
munitie zou volgens Duitsche berichten nog
met. de grens over zijn gekomen.
Of verdwijnt Sasonof van het toneel om rede
nen van geheel anderen aard? Heeft bet roeke-
leoze optreden van Russische oorlogsbodems in
Zweedsohe territoriale wateren met dat ontslag
iets uitstaande? Zou men daar een tegenhan
ger van het conflict BethmannTirpitz bele
ven, waarbij dan BethmannSasonof aan het
korsto eind zou moeten hebben getrokken
Sasonof's optreden in de Alandsouaestie was
zeer gematigd, heelemaa.1 onmogelijk is het dus
met, dat hij het optreden der Russische marine
mannen tegenover Zweden niet met zijn ver
antwoordelijkheid wenscht te dekken.
Het (Russisch gezinde) Stockholmscho blad
>'Dagens Nyheter"* geeft al een oplossing in ande
ren zin en zegt Sasonof's aftreden toe te schrij
ven aan een hofintrigne. Het blad deelt mede,
dat de tijding van zijn heengaan voor het Rus
sische gezantschap te Stockholm een volkomen
verrasing was.
Een Yftticaansehe tegenspraak.
Dezer dagen meldde de „Tribuna," dat da H.
Ptcel zyn diplomatieke activiteit den kateten
Hjd, vooral ten opzichte van Ooatenrjjik, ver
dubbeld had; dagpRjks zouden diploanutieke
koeriers van het Vaticaan naar Zwitserland
vertiekken, waar herhaaldelijk conferenties
plaats hadden met Oostenrijksche diplomaten.
Do „Osservatore Romano" verklaart nu, dat
zij gemachtigd is deze berichten formeel en on
voorwaardelijk tegen te spreken. Dit jaar is
nog geen enkele diplomatieke koerier van het
Vaticaan vertrokken.
Een Foolsche stem over Polen's toekomst.
Volgens het verslag in de „Kurjer Polski*
van 5 Juli 1916 heeft de bekende letterkundige
Bcleslaw Lusomeki in een redevoering met be
trekking op de raadsverkiezingen in Warsnhau
o.' a. het volgende gezegd
Van de zijde der Centra!en is zoowel in par
lementaire kringen als door gezaghebbende po
litieke kringen herhaaldelijk gezegd dat een
overwinning hunner party geen annexatie be
oogde en dat zij den vrede en de heilige rechten
van de naties in geen enkel opzicht wenschen
te veranderen. an dit standpunt beschouwd,
is dus de toekomst v-anPolen,dat zoo zwaar onder
den oorlog geleden beeft, volkomen klaar en
veilig. Wij willen niet aannemen dat het resul
taat van dezen geweldigen krijg een nieuwe
Poolsche deeling zon kunnen zijn, waardoor de
natie tot nieuwe smart en een eeuwigen chaos
zou worden veroordeeld.
Men spreekt te veel van onze zwakheid. Want
kracht komt niet alleen tot uitdrukking in het
aantal bataljons, escadrons en batterijen, niet
alleen in bet kapitaal, dat in den bodem gesto
ken is, of in de fabrieken en effecten is belegd,
alleen ook in het getal hoofden of stemmen
by een verkiezing Kracht komt ook tot uit
drukking in de idee, in het logsch gebeuren,
in het historisch streven. En wat is onze idee?
Dit: den grondsteen te leggen voor bet opbou
wen van een nieuw Polen, dat opegricht moet
worden op de puinhoopen van de na honderd
jaren ineengestorte overbeersching der Russen.
Voor deze herrijzenis moeten wij bet volk
wanneö. En tevens moeten wy trachten onze
politieke zelfstandigheid zóó te formuleeren,
dat zij in overeenstemming is met de belangen
tier andere Europeesche staten, zoodat onze toe
komst als staat er door verzekerd wordt.
-kJijN iniü uP HET
OURLOUSYELD.
Van het front van Verdun schrijft een pa
stoor uit het diocees Caiiora, die sinds het begin
van den oorlog als brancardier dienst doet, in
een brief aan een vriend:
Ik ben verheugd te vernemen, dat het Paascli-
feest in mijn dierbare parochie goed gevierd is;
hier op het front is het schitterend geweest
en het heeft ons wel schadeloos gesteld voor den
arbeid van ons apostolaat en voor onze moei
ten in deze troostelooze oorden.
Bijna aile officieren van onZev. generalen
staf hebben gecommuniceerd en aanwezig
heid van al die hoogeie officii die opgin
gen in éénzelfde gedachte met d anachappen,
heeft- een heijzameu indruk gema t.
Laat ik u even vertellen, hoe ik op een Zon
dag de heilige Mis heb gediend. egen 5 uur
had ik zelf het H. Misoffer geëndïgd en begon
ik de Mis te dienen var mijn confrater. De
kleine schuilplaats, die ons tot kapel diende,
was verlaten evenals het dorp, dat den vorigeo
dag wegens het bombardement moest worden
ontruimd.
Geen enkel menscheiyk geluid was hoorbaar,
alleen het gedonder van het gesehut. Wij hoor
den slechts het akelig gefluit der groote grana
ten of het geluid der ontploffing als ze vlak bij
ons neervielen.
Een oogénblik geloofde ik, dat wij beiden be
dolven zouden worden onder de puinhoopen van
het oude gebouwtje, dat ons tot schuilplaats
diende, zóó dichtbij en met zulk een geweldig
geraas vielen de granaten neer!
Het H. Misoffer was echter begonnen en mijn
confrater moest het dus voortzetten en ik hem
assisteeren als misdienaar.
Dit H. Misoffer moest wel aangenaam zijn
aan Onzen Lieven Heer, want ik voelde my'n
ziel vervuld van een hemelsche vertroosting
en als doorbalsemd van een mysterieus geluk.
In een hoek van onze schuilplaats stond als
vergeten een harmonium. Ik nam voor dit har
monium plaats en hiof met ameekende stem het
„Ave Maris Stella" aan, dat ik geheel ten einde
zong, terwyi de granaten steeds op eenige
meters afstand van onze schuilpla" *s en op het
dorp vielen.
N a afloop van de H. Mis en na een korte
dankzegging hebben wy onze schuilplaats ver
laten, maar hoe!
Satyrick. verhaal van Mark Twain,
(Uit het Amerikaanech).
l0)
n't Schoolgebouw heeft veel van 'n kasteel weg
zijne torens en torentjes en is omgeven door
the gracht en alles rondom liet gebouw is
«frioemd naar de boeken van Walter Scott en
ziet er voortreffelijk uit; en al de rijkste meisjes
houden rijtuigen en koetsiers in livrei, en rijpaar-
en met Eiigelsche grooms in deftige kleeding.
iJ' «„I n l cr uie.fs hoegenaamd, Washing-
/ja. '!3 niets anders dan dwaasheden en
hiufferij. Maar zendt bericht aan Lady Gwen-
Vp e?',wac ,^ehk, dat de statuten zullen
vereischen, dat zij naar huis moest gaan, zich
Win de wereld afzonderen en rouwdragen over
"ie piunmeis, die zij verloren heeft."
„Maar. liefste! Pummels? Denk er aan no
«lesse oblige".
„Och kom, spreek tegen mij in je eigen taal,
Koss je kent geen andere, en je radbraakt het
*1',aar, als je dat wilt doenO, kijk mij maar
zoo boos aan het was een vergissing en
opzet; levenslange gewoonten kunnen niet
-eea seconde afgelegd worden. Rossmore
ziezoo, wees nu maar tevreden, en denk nu maar
aan Gwendolen, Zal je schrijven, Washington?
of telegrapheeren
„Hij zal telegrapheeren, liefste."
„Dat dacht ik wel," mompelde Mylady, ter
wijl zij het vertrek verliet. „Hij wil hét zoo,
dat het adres op het couvert geplaatst wordt
't Zal het hoofd van het kind heelemaal op hol
brengen. Zij zal het natuurlijk in handen krijgen,
want ais er andere meisjes op school zijn, die
Sellers heeten, dan zullen zij toch op dien naam
geen aanspraak kunnen maken. En laat liet
maar aan haar over om het aan de groote klok
te hangen. Och, 't is haar te vergeven. Zij is zoo
arm en de andere meisjes zijn z o rijknatuurlijk
heeft zij al veel over hare armoede moeten, hoo-
ren, en ik vind het natuurlijk, dat di ze nu eens
met gelijke munt wil betalen."
Daniël werd met de bezorging van het tele
gram belast; want ofschoon een kastje in een
hoek van het vertrek een telephoon scheen te
zijn, bevond Washington al zijne pogingen om
zich met het c-ntraal-kantoor in verbinding te
stellen, vruchteloos. De kolonel bromde iets,"dat
zulke dingen „ook altijd niet in orde zijn' als
men er gebruik van wil maken," maar hij ver
telde niet. dat een van de redenen hiervan was,
dat het ding slechts een figurant was, daar er
geen draad aan bevestigd was. En toch maakte
de kolonel er dikwijls gebruik van als er be
zoekers bij waren en scheen met behulp daar
van mededcriingcn te doe», Rcuwpapier en
cachet werden besteld, begaven de vrienden
Z'CnJer Vilten namiddag, terwijl Hawkins op
Den volgenden Andrew Johnson met
verzoek het porti<je rechtmatige graaf
doers oriwond, famjiie geleden had, aan
ovei het verlies jje zich dien titel onrecht-
den man in Engeland,
matig had toegeef V.1,®
reeds gekten jicbkri. Iri insgelijks
brief ami de autoritei^ van het dorp Du iy s
Corners in Arkansasi bevel dat de stoffelijke
overblijfselen der oV"^le" tweelingbroeders
moesten gebalsemd worden door .een deskundige
te St. Louis en terstond per sciieepsgelegenheid
aan den onrechtmatig™ gaat moesten worden
gezonden met de rekf oen teekende hij
het wapen en het devms er Kossmores op een
groot stuk bordpapier ai, en hij en Hawkins
brachten dit naar den meubelhersteller, mej.
wïen deze kennis gemaakt had, en na verloop
van een uur kwamen zg terug met een paar
prachtige wapenschilden, die zij vóór aan het
huis vastspijkerden ten einde de algemeene
aandacht te trekken, hetgeen ook het geval was;
want het was slechts een stille en armzalige
negerbuurt met eene menigte schamel gekleede
kinderen, wier aandacut dit tot zich trok en deze
dagen achtereen gaande hield.
De nieuwe graaf vond zonder verwondering
.de volgende mededeeling in het avondblad
en sneed haar uit en plakte baar in zijn dag
boek:
„Door een onlangs plaats gehad hebbend I
overlijden verkrijgt onze geachte medeburger,!
kolonel Mulberry Sellers, onaftreedbaar lid van 1
het Corps Diplomatique, als rechtmatige Lord
het groote graafschap Rossmore, het derde in
rangorde van de graafschappen van Groot-Brit-
tannië, en zal de noodige maatregelen nemen,
door middel van een proces in het Huis der
Lords, om den titel en de bezittingen aan den
tegenwoordigen onrechtmatigen bezitter daarvan
te ontnemen. Zoolang de rouwfijd duurt zullen
de gewone Donderdagavondrecepties op 'iet kas
teel Rossmore niet gehouden worden
De gedachten van Lady Rossmore hierover
namen den volgenden loop:
Recepties! Men dien. die hem met goed ken
nen zullen denken, dat hij een alledaagsche
man is. maar naai mijne meening is hij een
van de merkwaardigste menschen, die ik ooit
gezien heb. Wat vlugheid en vaadigheid be
treft om dingen uit te denken, bestaat zijn weerga
niet, dunkt mij. Zoo zou liet bij niemand anders
zijn opgekomen, dit oude kavalje het kasteel
Rossmore te noemen, maar dit is bij hem niets
vreemds, 't Is toch maar een gelukkig iets, eene
verbeelding te hebben, die altijd iets weet uit te
vinden. Oom David Hopkins placht altijd te
zeggen: „Verander mij in Mullberry Sellers, en
ik heb niets meer te vragen."
De gedachten van den rechtmatigen graaf
kwamen hierop neer:
,,'t Is een mooie naam. Tammer, dat ik er niet
V,
Er kwam geen antwoord op het telegram, et
kwam geen docther. Toch liet niemand eenige
ongerustheid of verwondering hierover blijken
dat is te zeggen, niemand dan Washington. Na
drie dagen wachtens vroeg hij r an Lady Ross
more, wat zij dacht, dat er aaa 1 perdt Zij ant
woordde doodbedaard:
„Och, 't is zoo'n begrip vau haar, waarvan
men zich nooit rekenschap kan geven. Zij is door
en door een Sellers, althans n sommige pzich-
ten; en een Sellers weet vooruit ".iet te zeggen,
wat hij doen zal, omdat hij het zelf niet weet,
voordat hij het gedaan heeft. Zij is gezond en
wel, er- is geer reder: 5tn over haa, ongerust te
zijn Als het ar g <vcn komt, zal komen
of zal zij sclr - en, 1 et is niet te zeggen wat,
voordat het gebeurd
Het bleek een brier zijn. Deze werd juist op
dat oogénblik overhandigd en aangenomen door
de moeder zonder bevende banden ol koortsach
tige gejaagdheid, of een ge andere van die ver
schijnselen, gewóón ia geval van een lang uitge
bleven antwoord op een gewichtig telegram.
Wordt vervolgd.y
