HIK MIL tlllilT
DE en 51 KÜËL
RIJWIELBANDEN
Schagchelstraat 7-9 hij de Anegang.
BUITENLAND
BELGISCHE BRIEVEN.
Goedkoopst ügfr>@s
H. J. Vi dL RfiEERy
DE OORLOG
FEUILLETON
V aensdag 9 Aug.
Tweede blad.
Afle betalende ebonnSs op dit Blad, dfa
|ri het bezit zijn van eene Verzekeringspolis,
xijn, volgens de bepalingen op de polissen
vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
f 4003 bij levensl. ongeschiktheid tot werken
- S0C8 bii overlijden
bij ve' ,ie3 van een hand ol voet
bij verlies van een oog
100 bij verlies van een duim
19 bij breuk van een arm of bees
eo bij verlies van een wijsvinger
bij verlies van een anderen vinger
uitkeering dezer bedragen wordt gega
randeerd door de „Hollandsche Algemeens
Verzekeringsbank" te Schiedam.
De vóór l October 1911 uitgegeven polwses?
Kijn niet geldig.
(Van onzen eigen correspondent.)
Brussel, 8 Augustus 1916
't Kan verkeeren zei Brero.... ik ga een
oogenblik terug naar de maanden Augustus en
September 1914:.... Er vlogen „Taukr-i" en
Zeppelins over België, die overal dood en ver
derf zaaiden. Het doel ier vliegtuigen was
militaire werken vernielen, helaas werden- er
meer niet militairen gedood dan wel militai
ren of werken daarmede in verband staande.
Ieder was hier verontwaardigd. Die Dutsen
waren tocli maar wilden, barbaren en zoo werd
er eene gansche litanie van scheldwoorden aan
vastgeknoopt. Het heette „onmenschelijk".
Wij zijn twee jaren verder.
De Duitschers zijn heer en meesier in België.
De haat tegen hen is nog even groot ais in
den begin-oorlogstijd. Begint zij hier en daar te
verflauwen, dan staan er direct lieden gereed om
de haat kunstmatig aan te blazen, ook al zijn de
middelen die er toe gebruikt woren niet altijd
toepasselijk op het christelijk beginsel der naas
tenliefde.
Er verschijnen opnieuw vliegers.... opnieuw
wordt er dood en verderf gezaaid.
Ditmaal zijn de vliegers niet die hatelijke
Duitschers.t zijn er van de sedert bijna twee
jaar verwacht wordende verlossersvan de
verbondenenvan de voor üe demokra
aaivoor de verdrukten en niet te vergeten!
voor de zelfstandigheid der kleine naties,
strijdenden't waren Franschen en vooral
Engelschen.
De doorsnee-Belg istevreden. Nu is het
middel niet meer ba aarschnu is het doo-
den van burgers, t-. yca landslieden, geen Teu-
tonenwerkmen is gelukkigtevreden,
al was het enkel maar om de gedachte nat die
vlieger, legen elk verbod van den Duitscherj
zonder paspoort in België rondzwalkt, ja dat hij
niet eens een personal-auswets bezit.
De Ueber-patriotten meenen die vliegerij te
moeten uitbuiten alsof het beteekendeeen aan
staand vertrek der Duitschers en brengen den
menschen hoop, die, als zij bewaarheid zou wor
den, toch nooit anders zou kunnen be teekenen
als de gansche vernieling van België.
Gisteren sprak ik nog met een der voornaam
ste militaire personen uit'bezet België. Sprekende
over de dwaasheid der menschen die uit het, met
verlies en verminking van honderdduizenden
gepaard gaande, Somme-offensief meenen te
moeten concludeerf i nat de zaak er voor de
Duitschers zoo slecht voorstaat, antwoordde deze
mij„als de menschen in verband met dat
offensief op ons vertrek wachten, dan zal het nog
geruhnen tijd duren en zullen ze wel van eeuwig
heid tot zaligheid moeten wachten. Laten zij
echter hopen dat zulks nooit gebeurt. Zij moeten
niet veronderstellen dat wij, Duitschers, België
zouden verlaten gelijk dit door het vestingleger
van Antwerpen is gedaan. Wij zouden niet als
een wilde, ordelooze bende naar de Nederland-
sche grenzen snellen; het werk onzer officieren
zou niet zijn om bij het minste spoor van den
vijand te vluchtenWij zouden elke meter grond
duur afstaan en met gansch' België zou geschie
den wat er reeds vroeger met Mechelen, Dender-
monde, Lier, Duffel en andere plaatsen is ge
schied het zou door de artillerie van ons zoowel
als door die der verbondenen vernield worden.
Gansch België zou één w.estenij worden. Wat
zou er terecht komen van de vruchtbare akkers
en velden? Het waarachtig belang van België
•mengt mede dat wij blijven staan waar wij zijn.
Die paar kilometer- die de Engelschen in onze
stellingen zijn gedrongen, beteekenen niet veel
Tot zoover mijn zegsman, en inderdaad ik moet
hem gelijk geven.
Wat ik echter volstrek schandalig vind, dat is
die bommenwerperij op plaatsen die met den
oorlog niets hebben uit te staan.
Er zijn nu sedert eenige dagen vlieger-aan
vallen op Aarlen, Namen, Meirelbeke, Wervicq
en Gent geweest. Welk militair belang heeft
Meirelbeke? Géén. Met is een spoorwegkruis
punt, maar een vernieling daar is binnen enkele*
uren hersteld. En wat is er nu gebeurd? Er zijn
daar 16 vrouwen en kinderen zwaar gewond.
Te Aarlen zijn het J denklooster en de kerk
zwaar beschadigd; ie Namen verschillende
huizen en ook daar talrijke burgerpersonen ge
dood en gewond.
Toevallig ben ik in de gelegenheid de namen
der slachtoffers van de bommenwerperij te
Wervicq te geven, misschien hebben zij nog fami
lie oi vrienden in- Nederland.
Gedood werd: Emilie Bonet.
Verwond: Julien Seis, Meninerstraat 27; Na
thalie De Groote, Meninerstraat 1Isidoor De
Coninck, Bousfeekerstraat 29; Weduwe Collet
Timmerman; Emilie Lahasse, Duivenstraat 49;
Henri Laflere, Sekt no. 11.
Ziedaar de namen der slachtoffers te Wervicq
van de bevrijders der kleine naties.
Ik heb gezien dat de Engelsche pers deze
vlieger-aanvallen wil rontschuldigen door,
zooals te Gent, te zeg; dan hadden de Duit
schers maar geen munitiefabriek moeten maken
in de omgeving waar werkmenschen wonen.
Dat is toch wel leuk.
Woont! n er geen menschen in de omgeving
der munitiefabriek te Le Havre toen daar een
ongeluk gebeurde? Is de Belgische regeering nu
schuldig aan den dood dier lieden?
Het mooiste is echter dat er te Gentbrugge in
het g el geen munitiefabriek is en dat het
werpen van bommen op die open stad een daad
van schending van 5t volkenrecht is, en dat door
mogendheden die dag en nacht de wereld rond-
telegrafeeren over z.g. schendingen van dat recht
door de Duitschers.
De te Namen naar beneden geschoten Engel
sche vlieger is aldaar op bevel van den generaal-
gouverneur met militaire eer begraven.
Onlangs schreef ik over de door de Belgische
regeering te Le Havre op voorstel van minister
Carton de Wiart ingestelde commissie, die later
als inkwisiiiehof te Brussel zal zetelen.
Ik schreef toen dat de Vlamingen met dezen
bombast spotten. Hieronder vinden de lezers eene
mededeeiiug, geknipt uit het dagblad „Het
Vlaamsche Nieuws" van 3 Augustus 1916:
TELEGRAAFBERICHT. De Agencie
„Houvast Bullen" en „Reuten" seint ons uit de
Haven
„Gezien de groote schade overal door de mus-
schen aangericht; aangezien de tot heden ge
bruikte vogelverschrikkers hun doel missen; den
roem erkennend, met recht door zekere personen
in het vak verkregen, besluit de regeering:
Art. 1. Ei wordt, in en buiten België, eenen
volledigen dienst voor musschenverschrikking in
gericht onder den naam van „Algemeenen dienst
van beloerag en ver^hrikking der musschen".
Oppermusschenverschrikker van België.
Art. 3. Tot werkende leden van dezen dienst
werden benoemd de vier Waalsche leden der Kar
tonnen Inkwisitie van haver.
Tot plaatsvervangers de opstellers van de
„Echo Beige".
Bij hooger bevel,
De algemeene sekretaris:
R. A. S. MUSCH.
Onze hartelijke gelukwenschen aan den Heer
Oppermusschenverschrikker Monnai
Met den heer A. Monnai wordt bedoeld de
Belg A. Monel de beroemde Duitscher-vreter,
die reeds twee dagen vóór de inname van Ant
werpen naar Holland gevlucht is en die zich nu
zeer verdienstelijk maakt als inkwisiteur van het
meest-verspreidegrroote dagblad.
Ch. A. B.
P. S. Zoo even ontvang ik nog de namen der
verongelukten te Gent, welke ik hierbij publiceer:
Dooden: 1. Eugenie Lippens, echtgenoote
Hem i Brutein, 50 jaar, Gontrodestraat, 3392.
Virginie Braeckevelt, echtgenoote Aug. Fou
cquaert, 28 jaar, Gontrodestraat 355; 3. Maurits
Foucquaert. zoon der voorgaande, 6 jaar; 4,
Joris M- 1 jaar, Hundelgemsche Steenweg,
103; 5 l idlik Sanlet, 8 jaar, Hervorming-
straat, 116. Geroom Casteleyn, 10 jaar, Her
vormingstraat, 10.
Gekwetsten: 1. Augusta Ceuterick, 34 jaar,
Gontrodestraat 329, (levensgevaarlijk)2. Hele
na Geldof, 2 jaar, Gontrodestraat 3413. Julius
van de Kerckhove, St. Genoisstraat 36; 4. Mar-
garetha Wallyn, 7 jaar, Hundelgemschen Steen
weg 105, (erg gekwetst)5. Suzanna Blanckaert,
15 jaar, Hundelgemschen Steenweg 104 (erg ge
kwetst, wonden over gansch het lichaam)6.' Ma
rie Lonné, 19 jaar, Hundelgemschen Steenweg
109, (wonden in liet aangezicht); 7. Clotilde
Bentyn, 30 jaar, Hundelgemschen Steenweg 110;
8. Jeanne Burtax, echtgenoote van Dilewyn, 26
jaar Hundelgemschen Steenweg 113, (levensge
vaarlijk) 9 Louise Foucquaert, 2 jaar, Gontro
destraat 335; 10. H. de Taeye, 9' jaar, Hervor
mingstraat 8. Verder zijn nog een achttal per
sonen, die zeer Bè&ie verwondingen bekomen
hebben.
Op eene weide werden vier prachtige koeien
gedood.
De begraving der ongelukkige slachtoffers
heeft Vrijdag onder een ontzaglijken toeloop der
«bevolking plaats gehad.
En dan te moeten constateeren dat het allen
lieden uit de arbeidersklasse zijn!....
Is zulk een optreden niet allerdroevigst?
B.
VERSPREIDE BERICHTEN
Fransche en Engelsche bommen op Gent.
Omtrent den afschuwelijken bomaanslag van
Fransche en Engelsche vliegers op de onbewa
pende stad Gent lezen wij in een Belgisch blad:
Woensdag 2 Augustus, omtrent 3 uur in den
namidoag, kwam een vreemd vliegtuig op groote
hoogte boven de stad gedreven. Spoedig werd het
gevolgd door een groot aantal andere, zoodat op
zeker oogenuhkeen heele luchtvloot van ten minse
vijftien vliegtuigen, Engelsche en Fransche, bo
ven de stad kruiste, vooral over het grondgebied
van Meremeke en der voorgeborchten Ledeberg
en Gentbrugge waar zich het Arsenaal en al
zijne aanhankelijkheden bevinden. Weldra, snel
acuter elkander deden zich verscheidene gewel
dige <m.p lodingen hooien. Bliksemsnel ver
spreiden zicu het gerucht dat de Engelschen
vreemde vliegeniers zijn bij het volk allemaal En-
geischen, wat nier wel grootendeels het geval zal
geweest zijn - bommen hadden geworpen.
Het was helaas, maar al te waar. Ik ben ter
plaatse geweest en was getuige van een ontzet
tend schouwspel, waarbij mijn hart ineenkromp
van pijn. Laat ik al dadelijk zeggen dat het
munitiedepot waarop de vliegeniers het blijk
baar gemunt hadden, niet getroffen werd; de
bommen zijn alle op tamelijk grooten afstand
gevallen en hebben vele onschuldige slachtoffers
gemaakt.
*n ^1? omtrek van een 200 tot 300 meter zijn,
in een tijdverloop van enkele minuten, niet min-
i j I ,irjneri gevallen,-waarvan de ont-
plofiende kracht verschrikkelijk was. Gansch het
begin van den Hundelgemschen Steenweg, gele
gen tusscnen de bloemisterijen Maenhout en Cli-
ne omliggende straten, Gontrodestraat
en St. Genoisstraat, bieden he* tooneel der afgrij
selijkste verwoesting aa.
i;Jf°fL de.1Si- Genoisstraat en Gontrodestraat,
©en vwt-n f aardappelveld. Hierop zijn
mrJJ-aif! mme" gevallen. Al de huizen uit
die s raat zijn erg beschadigd. De gevels zijn op
duizenden plaatsen doorkerfd, al de vensters en
deelen van oaken weggerukt. Hetzelfde schouw
spel doet zich voor op den Hundelgemschen
Steenweg, waar aan de mooie villa's, dragend de
nummers 92, 94, 96, 98, 100 en 102, de grootste
schade werd toegebracht. Van een paar is het
dak letterlijk weggerukt. In nummer 92, waar
een bom in den tuin nevens liet huis viel, had
den de bewoners juist den tijd om in den kelder
te vluchten. Hier is gansch de bovenste verdie
ping in puin.
Ontzettend is de verwoesting toegebracht aan
de lange rij van werkmanshuisjes, die zich recht
over de hiervoren vermelde villa's bevinden. Een
zestal dier huisjes is heelemaal, van onder tot
boven, door de ontploffing der bommen, in puin
geslagen. Al de daken zijn weg, de ruiten stuk,
de deuren in splinters, en de gevels gescheurd
en ingedrukt. Het huisraad, waarvan er veel de
sporen draagt van een door jaren zwoegens be
komen bescheiden welstand, is reddeloos verlo
ren, uiteengerukt en onkenbaar: men ziet niets
dan verbrijzelde kasten, tafels en stoelen, ver
wrongen en gekromde kachels en stoven, uiteen
gerukte bedden, verbrijzelde spiegels en lijsten.
Het is of een orkaan daar overheen is gekomen
en alles heeft vernietigd. In een paar huisjes
heeft men zelfs geen stoel meer om te zitten en
geen bord om uit te eten. Niets werd gespaard.
Wezenloos Staren de arme menschen het alles
aan en in hun angstige oogen ligt nog de wilde
angst voor den nood, die langs hen heen is
gegaan.
Maai niet allen heeft de dood gespaard. De
verwoesting is niet alleen stoffelijk; er zijn kost
bare menschenlevens te betreuren, en de gekwet
sten zijn talrijk.
Tooneeien van tragische verschrikking hebben
zich voorgedaan.
Een jongetje, door een bom getroffen, sleepte
zich gansch bebloeo, tot aan een boom voort.
Daar vond men, enkele minuten later, zijn lijk.
Een moeder uit de Gontrodestraat vlucht met
haar erg gekwetst kind in de armen als een
waanzinnige de straat op, maar in het midden
der straat treft een nieuwe bom moeder en kind,
en thans vinden beiden den dood. Egn vijftien
jarig meisje van den Hundelgemschen Steenweg,
no. 104, zit in de achterkeuken; een bom ontploft
onmiddellijk vóór het huisje, graaft een put in
den grond, zoo diep, dat het water uit den bodem
er uit spuit; de voordeur wordt weggerukt en
over het hoofd van het vijftienjarig mejsje ;n cfe
achterkamer geslingerd, het meisje zelf wordt
zoo verschrikkelijk verwond dat haar lichaam
met kwetsuren overdekt is. Niettegenstaande dat,
ijlt zij naar boven om naar zesjarig zustertje
te halen. Met het kind in de armen kan zij nog
tot in de keuken loop®; hier is zij door bloed-
Satyrick verhaal van Mark Twain.
(Uit het Amerikaanech).
20 u—
De spreker stelde voorop, dat de gewichtigste
taak van een publiek blad in alle landen bestond
in het aankweeken van nationaal gevoel en
,r°t3ch op den nationalen naam „het bevor-
eren bij het volk van liefde voor hun eigen land
trHlne '"stellingen en het tegengaan van de
uet«fpa?r vreeni-de en vijandige stelsels." Hij
f tLefftepi wiize W£>arop de eerbiedige Turksdie
'ilr c,a-gbiasdi rijver zijne taak vervulde,
Je en jgestaan door de vrees voor stoksla-
genstraf, de ander voor Siberië.
Verder gaande, zeide hij:
„De vcmaaniste ta k van cefi £nge]sch
dagblad lS.de^ d'e van alle andere
lagbladen in de geheee wereld: het moet de
Aogcn van het publiek met bewondering op
zekere dingen gevestigo en zorgvuldig van
zekere andere afgewend houden. Bijvoorbeeld
het moet de oogen van het publiek met bewon
dering gevestigd houden op de glorie van Enge
land, een glans, die zich in den nacht der eeuwen
verliest; maar het moet de oogen zorgvuldig
afgewend houden van het feit, dat al deze glorie
strekte tot verrijking van die weinige bevoor
rechten, ten koste van het bloed en het zweet van
de massa des volks, die haar hebben heipen tot
stand brengen, maar daaraan geen deel mochten
heoben. Het moet de oogen van het publiek met
eeibied gevestigd houden op den troon als eene
heilige zaak, en net zorgvuldig afgewend hou
den van het reit cat geen troon ooit werd geves
tigd door de vnje stemming van de meerderheid
der nane; en dat ei vandaar geen troon bestaat,
die recht van bestaan heeft, en dat geen symbool
daarvan, van eiken vlaggestok "wapperende,
eigenlijk recht heeft om eenig ander devies té
dragen dan de bekken eelen en de beenderen van
den werkmansstand. Het moet de oogen' van het
publiek met eerbied gevestigd houden op die
verwonderlijke uitvinding van staatkunde, de
Gevestigde Kerk, en het zorgvuldig afgewend
houden van het feit, dat de een den ander ver
doemt, als hij zijn leer niet raagt."
De spreker meende, dat ISï. Arnold met zijn
scherp oog en ontwikkeld verstand had moeten
inzien, dat die eigenschap welke hij tot zijn
leedwezen in de Amerikaansdie pers miste
eerbied, achting, juist datgene was, wat die
pers nutteloos voor Amerikanen zou maken,
haar juist zou berooven van datgene, wat haar
verschillend maakte van de journalistiek der
oude wereld, en wel hare openhartige oneerbie
digheid, die juist een van hare uitstekendste
eigenschappen mag genoemd worden. „Want
verlies uitgeput, neergevallen. Toen heeft men
haar weggedragen, het lichaam door meer dan
20 wonden overdekt. In het huisje daarnevens,
no. 103, waar een kindje van een jaar gedood'
werd, zijn de deur en de muur gansch met bloed
besmeurdwat verder ligt eèn groote plas geron
nen bloed. Men huivert en wendt met ontzetting
de oogen af. Een stap verder bevindt zich, in
nummer 113, de groote bloemisterij van Dille-
wijn en Thiel. Hier viel een bom dwars door
het aak. Gansch het bovenste gedeelte der villa
ligt in puin en mevr. van Dillen ligt met door
boorde longen te bedzij kon niet vervoerd wor
den. Haar toestand is levensgevaarlijk. Vóór de
villa is een groot bord aangebracht, waarop be
schreven staat: „Maakt geen gerucht a u b"
In den tuin wandelen een paar kinderen," doods
bleek en de oogen vol tranen. Vóór het huis is de
steenweg met zwavel bestrooid. Alles moet stil
zijn; de menschen fluisteren en de auto's vertra
gen hun vaart en rijdx stil en geruischloos voort.
Hier ook loert de dood, en wacht op een prooi.
Do ellendige toestand in Rusland.
De „Nieuwe Courant" heeft vau een zaken
man, die lange jaren in Rusland heeft gewoond
en nu dezer dagen dat. land heeft verlaten, over
den toestand daar mededeelingen ontvangen,
die den indrug maken dat in het rijk van den
Czaar do toestand zeer ernstig is.
De successen in Wolhynië, zoo zeide hij ons,
maken niet den minsten indruk, daar men in
intellectueel© kringen meent, dat die word en
bohaald ten koste van do meest afschuwelijke
offers aan bloed. En die offers zou men veel
minder tellen, als men maar den indruk had,
die eerst algemeen was, dat het bondgenoot
schap met twoe West-Europeesche mogendhe
den zou leiden tot een regeneratie van Rusland.
Daarvan is echter geen sprake. Het Russi
sche politiostel.se] is thans niet scrupuleuser
in zijn middelen dan in 1905 en het is juist te
gen het weer op komen zetten der reactie, dat'
Sasonof partij had gekozen, en dat hem zijn
öarrièrekof tte.
De nood in de steden is ontzettend, zoo deel
de onze zegsman mee, de prijzen van de dage-
lijksche levensbehoeften zijn gestegen tot een
hoogte, die alleen voor de zeer gegoeden nog
bereikbaar maakt, wat vroeger onder het al
gemeen bereik was. Het woelt in de bevolking,
en het spionnenstelsel bloeit meer dan ooit.
Menschen verdwijnen plotseling, men hoort
niets meer van hen, maar men weet-, dat naar
het front zijn gezonden, om te strijden met
voor zich do Duitschersen Oostenrijkers en
.achter zirh het Russische spervuur.
liet stelsel Stürmer is het stelsel van voer
vijftien, twintig jaren, al weet het nu ook wat
zich anders voor te doen. De ontevredenheid
neemt echter overal toe.
Dat de brand van de Newabrug een ongeluk
zou zijn, gelooft geen mensoh en als dat het
goval was aldus onze zegsman dan zou
de Russische regeering, die thans de stichting
Van elke fabriek in het reusachtige rijk naar
't buitenland seint, het ook niet zoo-zorgvuldig
hebben verzwegen, totdat het toch vin Finland
en Zweden, bekend was geworden.
Men zal weldra wel meer van deze dingen
hooren, meende hij. Niemand gelooft meer aan
wat wij eerst voor absoluut juist hielden, dat
Duit.schland Rusland dezen oorlog heeft op
gedrongen en juist in die kringen, waar men
zijn lïëll verwachtte van Louden en Parijs,
lieerscht thans de grootste teleurstelling en ter
neergeslagenheid. Het Russisch-Japansch ver
drag acht men een diplomatieke nederlaag.
Japan maakte de verdere levering van ammu
nitie enz. van <ïe onderteekening van dit ver
drag afhankelijk, zoo wordt alom gefluisterd.
Niemand weet feitelijk wat er gebeurd is, dit
kan niemand weten, maar men gelooft het,
omdat het vertrouwen, dat deze oorlog spoedig
zou eindigen, eindigen met een overwinning
van Rusland, en zou leiden tot, een werkelijken
vooruitgang, is verdwenen.
„Ik vrees, zoo besloot onze zegsman, ,ydat
men na dezen oorlog in Rusland een herhaling
zal zien van wat er na den oorlog met Japan is
geschied, daarom heb ik er de voorkeur aange
geven mijn zaken te liquidoeren en Rusland te
verlaten."
De „Nieuwe Ct." voegt 'daaraan tos:
jAVij kunnen uit den aard der zaak deze
mededeelingen niet controleeren, maar aange
zien de man, die ze ons deed een e astig man is
met groote sympathie voor het Russische volk,
leek het ons de moeite waard die te vermelden."
Engeland en de vrede!
Juist omdat het bericht uit Engeland, k ,mt,
nemen wfj hier gaarne op wat men ons van
daar ter mededeelrng toezendt:
Door een aantal vooraanstaande personen in
Engeland, waaronder prof. J. Estlin- Carpen
ter, Thomas Burt, lid van het Lagerhuis, lord
Courtney of Penwith, lid van hot Hoogerhuis,
Sir Edward Fry, afgevaardigde van Engeland
op de Tweede Vredesconferentie, de econoom
J'. A. Hobaon, Ben Tu nor, secretaris van de I
Union of Textile rkers, L. S. Woolf, van
de Fabian Sooiety, 13 een oproep verspreid,
waarin gowozen wordt op de wensr-halijkheid,
dat de openbars meening zich er aan gewent,
zich bezig te houden met vredesvoorstellen, hoe
ver verwijderd en hoe onzeker de vrede ook
nog moge zijnAldus zal de kans grooter zijn,
dat de oorlog niet zal eindigen in een voorloo-
pig compromis, maar in een verstandige en
duurzame oplossing.
Het Comité vraagt de aandacht voor het
volgende schema van vredesvoorwaarden, dia
als grondslag voor besprekingen zouden kun
nen die. n:
lo. Een suocesvolle inval mag geen reden
zijn voor annexatie, derhalve: a) herstel van
de onafhankelijkheid van België, Servië en
Montenegro. Y olledige schadevergoeding aan
België en b) teruggave van grondgebied door
een van beide partijen bezet, overeenkomstig
punt 2a, inhoudende de teruggave of vergoe
ding aan Duitschland van haar koloniaal go-
bied.
'2o. Er zal op verstandige wijze voldaan moe-
teu worden aan de eischena) tot toepassing
van het nationaliteitsbeginsel in Europa door
wijziging van grenzen, door het verleenen van
autonomie of anderszins en b) van de Centrale
Mogendheden en andere Europeesehe staten,
naar grootce economische vrijheid in econo-
mich weinig ontwikkelde landen.
3o. Zoo uitgebreid mogelijke toepassing van
het beginsel dor Open Deur.
4o. Aanvaarding van beide zijden van daad
werkelijke waarborgen tegen oorlog te land en
to zee in den vorm van een duurzame regeling
tot vreedzame besii Ving an allo internatio
nale geschillen. Een dergelijk stelsel zou beper
king v(an bewapening moeten medebrengen.
5o. Verwijzing naar een conferentie van oor
logvoerenden en neutralen of aan permanente
commissies van de nadere uitwerking van het
bovenstaande op den grondslag van de begin
selen overeengekomen door do oorlogvoeren
den.
Aan dit schema is een toelichting toege
voegd, waarin wordt verklaard, dat men ge
tracht heeft de beginselen van rechtvaardig,
beid toe te passen op de tegenwoordige om
standigheden, uitgaande van de overtuiging,
dat de geallieerden wenschen voor alle volke
ren de vervulling hunner rechtvaardig®
eischen te verkrijgen, zAodat geen enkel volk
blijvende grieven zal behouden, die het er toe
zouden kunnen brengen, zija krachten te geven
aan do voorbereiding van een nieuwen oor
log.
KORTE BERICHTE!*
De (Belgisclv-Lünlnirgsehe nijverheid. VoN
gens alle voortcekems, zoo schrijft een Bel
gisch blad, zullen de Kempen de zetel
worden van uitgebreide nijverheidsinrichtin
gen .de vraag naar uitgestrekte gronden
in de nabijheid der kolenmijnen is over
groot; gedurig worden eigendommen van
honderd hektaren en meer te koop gevraagd.
Zelfs zijn er liefhebbers voor landgoederen
met kasteel, bosschen, .pachthoeven, enz.
Nooit is er meer door de notarissen ver-'
kocht geworden dan sedert eenig'en tijd.
Detcogingjen verheden. Na de komedie dio
een aantal Belgen op den 21 Juli (den z.g.
nationalen feestdag) hebben vertoond, heeft
het Duit ?b.e bestuur de volgende verorde
ning uit-ge v a ar digd
I. Elke politieke betooging in het open
baar is verboden. Zijn o.a. als zoodanig te
beschouwen: samenscholingen in de straten,
toejuichingskreten en smaadg-eroep, het slui
ten van winkels, magazijnen, koffiehuizen,
spijshuizen, enz., het 'ragen van bij af
spraak bepaalde kleederen van de.jelf;.'o
kleur, het dragen van. kente^kens en dies
meer.
II. Overtredingen worden, zoover geen
zwaardere straf is voorzien, met ten hoogst©
zes maanden opsluiting of gevangenis of
mei ten hoogste 20.000 frank boete ge
straft. Gevangenisstraf en boete kunnen te
gelijk worden uitgesproken.
JU. Do krijgsreclitbanken .en de krijgs-
overhoden zijn tot oordeelvellen bevoegd.
zweden.
ViaspakJiUizcn in Zweden verbrand.
„National-tidende" meldt uit Stockholm,
dat onder een hevigen storm de in de na
bijheid van de Forsasspinnerij gelegen groo
te viaspakhuizen, die de voorraden van alle
Zweedsche spinnerijen bevatten, zijn afge
brand, De pakhuizen bevatten 110 ton wa
ren, de waarde bedraagt meer dan twee
hare roeping <l°°rvoorbijgezien,
bestaat in het waken over de vrijheden des
volks." Hij dacht, dat> a]s <te instellingen van
de oude wereld gedurende een vijftigtal jaren
aan het vuur van eene zuiverende pers als die
van Amerika kond® worden blootgesteld, „het
koningschap en zijne misdaden uit het Christen
dom zouden verdwijnen Aanhangers van het
koningschap zouden ciaaraan misschien twijfe
len- welnu waarom den Czaar dan met over
gehaald om "er in Rusiand c!e Ploef eens van
te nemen?"
Ten slotte zeide mj:
Welnu de beschuldiging is, dat onze pers
slechts weinig van de eigenschap bezit, welke
die der oude wereld kenmerkt, eerbied. Laat
ons waarlijk dankhan 1 zijn, dat het zoo is. Met
haar beperkten eerbied vereert zij althans in den
regel de dingen, die deze natie vereert, en dat
is voldoen. wat andere volken eerbiedigen, is
eenvoudig een zaak vau geringe beteekehis voor
ons. Onze pers vcl'e"'' geen koningen, zij ver
eert geene vastgestelde kerkelijke slavernij, zij
vereert geene wetten, die een jongeren zoon be
rooven om een ouderen vet te mesten, zij vereert
geen bedrog of schande, boe oud of heilig ook,
die den eenen medeburger door het toeval van
geboorte boven den anderen verheft; zij vereert
geen wet of gebruik, hoe oud of geheiligd ook,
dat de beste plaatsen in het land voor de beste
mannen van het land afsluit. In den zin van
den dichter Goelhe dien aanbidder van ko
ningschap en adel ontbreekt het onze pers
inderdaad aan die „aandoening van ontzag"
andem gezegd eerbied, eerbied voor ij dele titels
en waardigheden. Laat ons oprecht hopen, dat
dit feit een eeuwig feit zal blijven; want naar
mijne meening i3 juist dat gebrek aan eerbied
de schepper en beschermer der menschelijke vrij
heid evenals het andere de schepper en be-
scheimer is van aile vormen van menschelijke
siavernij, zoowel naar het lichaam ais naar
den geest.
ïracy zeide bij zich zelf: „Ik 'ben blijde dat
ik in dit land gekomen ben. Ik heb er goed aan
gedaan, een land te kiezen, waar zulke gezonue
beginsels en theorieën in de hoofden van alle
menschen levendig zijn. Hoe goed heeft hij dai
in 't licht gesteld, en hoe waar is hef. Er ligt
blijkbaar eene verwonderlijke kracht in den een-
bied. Indien ge er iemand maar toe kunt bren
gen, uwe idealen te vereeren, dan is hij uw
slaaf. O ja, in alle eeuwen is het aan de volken
van Europa ingeprent, alle redeneering omtrent
de gruwelen van monarchie en adel te vermijden,
alle onderzoek daarnaar te ontwijken, allen eer
bied te betonnenen, zoo is het hun, als een nood
wendig gevolg, tot eene tweede natuur gewor
den, ze te vereeren. Om daarin eene verande
ring' te brengen, is het voldoende, hun een ge
dachte van een tegenovergestelden aard voor te
houden. Eeuwen achtereen is iedere uitdrukking
van zoogenaamde oneerbiedigheid van hunne
lippen als zonde en misdaad beschouwd. De
dwaasheid van dit alles is blijkbaar zoodra
iemand er over nadenkt, dat hij zelf de eenige
wettige beoordeelaar is van wat aanspraak op
eerbied heeft en wat niet. Och, ik had daarover
vroeger nooit zoo nagedacht, maar het is waar.
Welk recht heeft Goethe, welk recht heef Arnold,
welk recht heeft eenige woordenboek om het
woord „oneerbiedigheid" voor mij te verklaren?
Wat hunne idealen zijn, heeft voor mij geene
beteekenis. Zoolang ik mijne eigene idealen ver
eer, heb ik mijn plicht betracht, en ik bega geene
heiligschennis, als ik met de hunne _den spov
•drijf. Ik mag op de idealen van anderen afgeven
zooveel als ig wil. Dat is mijn revct en mijn
voorrecht. Niemand heeft eenig recht om dit te
ontkennen."
Tracy verwachtte dat nu het debat over de
lezing zou geopend worden, maar dit geschiedde
niet. De president zeide bij wijze van verkla-*
ring: j
„Ik moet mededeelen, ter inlichting van de
hier aanwezig® vreemdelingen, dat, overeenkom
stig onze gewoonte over de gehouden lezing zal
gedebatteerd worden in de volgende vergadering
van de club. Dit geschiedt, om onze leden in
staat te stellen, wat zij over dit onderwerp wen
schen te zeggen ten papiere te brengen, want wij
zijn hoofdzakelijk werklieden en niet gewoon om
in 't openbaar te spreken. Wij zijn genoodzaakt
op te schrijven wat wij wenschen te zeggen."
(Wordt vervolgd.)
301(5
Art. 2. De heer A. Monnai is benoemd tot
