HIEUW! HUL COURANT
K Bin VB MIE.
RIJWIELBANDEN
P. J. JANSSEN,
Schagchelstraat 7-9 lij de k§an§
BINNENLAND
STATEN-GENERAAL
BELGISCHE BRIEVEN.
FEUILLETON
Woensdag 16 Aug. Tweede blad
(yan oneen eigen correspondent)
Brussel, 10 Aug. 1916.
jjet is lang, zeer lang geleden dat, ik zoo ge-
iond gelachen heb als voor eenige dagen.
Of 't leven hier dan zoo plezierig ia? O, neen,
«naar een goede geniua brengt mij nu regel
matig, bjjna teregelmatig voor 't oorlogsland,
de Nederlandsche dagbladen èn....l ik heb
moeten lachen om de wijze waarop het Neder
landsche publiek over Blegië wordt ingelicht
en ook hoe sommige berichtgever» over oor-
'logsland schrijven zonder dat zij bevoegd zijn én
dan.
Sapperloot wat een onzin wordt er verkocht
al is het dan ook tegen slechts vijf centen per
nummer.
Be correspondent van het Algemeen Han
delsblad, ik bedoel van bet blad dat vroeger
zoo ontzettend anti-Engelsch was, zelfs zoo, dat
jtijtdens den boerenoorlog,de toenmaligen hoofd
redacteur van dag tot dagschrijver niet
©ons bij küiderziekten van „Engelsche ziekte"
Wilde hooren spreken, welnu dan, de .Brus-
sclsehe correspondent van dat entente-blad
maakt in het nummer van gisteren eene verge
lijking tusschen het leven te Brussel en te
Antwerpen. Hij vertelt dan ook hoe hij te
Antwerpen in een hotel gelogeerd heeft en dat
het. leven onder het ra-am zijner kamer min of
tneer een bewijs was dat er des nachts in de ver
boden uren toch nog wel een en ander voor
valt.
Op zichzelf beteekent de gevolgtrekking
.niets,, doch er is een leuke zijde aan verbonden.
Toevallig logeerde ik met den Handelsblad-
man in hetzelfde hotel, bij D'iksterhuis op het
Staf'eplein.
Wat wil het toeval nu? Dat do berichtgever
op een leaner geslapen heeft, welko absoluut
geen vnbinding met de straat heeft, doch die
uitziet r.p den Dierentuin.
Er is geen sprake van dat hij van uit zijne
kamer mensehen over de straat kende hooren
Jeoper., zingen of wat ook.en toch worden
er aan dat kamerverhljjf gevolgtrekkingen ge
maakt.
Zoo wordt Jan Publiek ingelichtl! Men heeft
dan tenminste voor Je Belgische Handelsblad
lezers écn i ge sensatie, omdat er van tijd tot
tijd nog wel eens te Antwerpen gesproken
wordt dat de Duitsehers altijd ides nachts uit de
herbergen komen,"terwijl dat der burgers niet
geoorloofd is.
Ik wil eerlijk bekennen dat ik des avonds in
oen lokaal na twtWlf uur ook wel eens een glas
bier gedronken heb, maar dat het gansche ge
zelschap zoowel uit Duitsehers als uit Belgen
en Nederlanders bestond.
Zoo'n insinuatie tusschen de regeltjes is hier
voor do mensehen: godendrank.
Mogelijk dat onze Handelsbladvriend zich
vergist heeft, door het balken der ezels, in den
dierentuin als menschel ijk loopen te hebben
beschouwd, 't Is mogelijk maar zijne gevolg
trekking tusschen de regels is en blijft ver
keerd.
Beeht leuk om te lezen is het te Amsterdam,
bok op de Pijpenmarkt, verschijnend blad
j-X Echo Beige." Daar zijn nu tal, tientallen,
van zaken in beschreven die..zal ik het maar
parlementair zeggen?die gelogen zijn.
De geest in dat dagblad, evenals die in het te
Rotterdam verschijnend zusterblad „La Belgi-
f)ue," is nog steeds die der Belgische pers van
Augustus tot October 1914. Ik zou bijna zeg
gen de zaak wordt op dezelfde voet voortge
zet. Oorlogswaanzin!
Die hoeren willen de goegemeente wijsmaken
dat zij, in verschillende plaatsen in bezet Bel
gië, correspondenten hebben die met hun cor-
Vcspondecren zonder de censuur te passeeren.
Zij willen met de censuur nieta te maken heb
ben..., die boches.... brrrll Wat geven zij
om verbod van correspondeerengeen cent.
Zij noen het toch en hunne landgenooten aan-
schouwen die lieden i v i
Helden &oon »helden."
Waarom
Ooeiikoopst Sdres
H. J. v. ei. MEER,
3016.
Wil ik nu eens vertellen hoe bij die lieden
die correspondenties in de bladen, komen....
ik heb 't zelf bij ondervinding).
Voor een veertiental dagen met va can tie naar
Nederlanl komende, trof ik aan het station
Roosendaal een der redacteuren aan.
Hij was daar druk bezig met het uitvragen
der lieden die van België kwamen en wier ant~
woorden hij opschreef; ik hoorde spreken over
het anti-Didtsche propagianda-geval van Z.Em.
Kardinaal Mercder op 21 Juli hier voorgevallen.
En wat las ik in den volgenden morgen? In
„L'Eoho" een brief, „de notre correspondent
particulier," die wemelde van nonsens en
die de zaak geheel anders vertelde als zij is
voorgevallen.
Die heeren correspondenten bestaan enkel
in het brein der redactie en moeten dienst doen
om het publiek te misleiden. Bovendien, ik
vraag mij af is het geen schande voor de jour
nalistiek dat die heeren zulk een misbruik ma
ken van de pers als zij doen??
Nu wederom met het geval van den heer
Carlier, den directeur van de Nationale Bank
te Antwerpen. Do „Echo" zegt dat bedoelde
heer in arrest genomen is, omdat do „boches"
dringend om geld verlegen zijn en hij hun wei
gerde vierhonderd millioen op papier te
leenen. Deze mededeeling is een puur verzinsel.
De oorzaak van de arrestatie des heeren Car
lier zal wel ergens anders te zoeken zijn en. het
zou mij niet verwonderen indien hij in zijne
stille anti-Duitsche propaganda er tusschen
geloopen is.
Ik heb den heer Carlier geobserveerd van
af de inname van Antwerpen. Ik moet eerlijk
zeggen dat hij als geldspecialiteit veel diensten
heeft bewezen in het Provinciaal Hulp- en
Voedingskomiteit te Antwerpen waarvan hij
van de afdeeling „hulp" voorzitter is, maar
zijn stiekum en onwaardig optreden tegenover
de Vlamingen die voor den rechten van hun
volk opkwamen, zie dat alleen verdiende be
loond te worden met eemige jaren gevangenis
straf. Ik kan mij heel goed begrijpen dat een
Belg in zijn engheid van opvoeding haat ge
voelt tegen den irdividueelen Duitscher,
ik ken ook begrijpen dat een Belg zijn vader
land diensten bewijst door te spionneeren of
wat ook.... maar ik kan niet begrijpen dat
ontwikkelde Belgen, anderen aanzetten om
strafbare feiten uit te voeren en zelf achter de
schermen blijvendat zij haat tegen den bezetter
prediken en in tegenwoordigheid van den bezet
ter zelf heel lief zijn en ook niet dat zij mis
bruik maken van de armoede en geldverlegen
heid van de jonge lieden, deze aansporen tot. de
laagste spionnendienaten en zich dan zelf hij
ontdekking trachten te verbergen. Vooral van
dit laatste zijn er, helaas, roerige voorbeelden.
Het is nog niet zoo lang 4 )eden dat er door die
handelwijze jonge lieden arfm krijgsverraad wer
den schuldig bevonden en door het veldgereclu
ter dood veroordeeld. Gelukkig zijn zij, door den
invloed van invloedrijke lieden, die evenals ik
verontwaardigd waren over de gemeene wijze
waarop dio jongens werden misbruikt, door den
Generaal-Gouverneur begenadigd.
Een gerechtelijk onderzoek voor uitloop en
gaat niet, doch het zou mij niet verwonderen
indien do heer Carlier voor dergelijke zaten
in hechtenis genomen was.en als 't zóó is
dat ze hem dan maar straffen en goed ook! Het
zal besteed zijn. Belg te zijn geeft toch nog niet
het recht om alles straffeloos te doent!
Ik sprak zoo even van het gerecht.
De „Echo"-pers evenals enkele Nederlands
sche dagbladen zooals „De Telegraaf" en „Tijd"
spreken regelmatig over „Le régime de la
Terreur" en „Schrikbewind" vooral als zij over
het bestraffen van Belgen spreken.
Ik sta regelmatig in verbinding zoowel met
de Duitsche a'ls met de Belgische overheden
alhoewel ik noch in dienst van den een noch
van den ander sta maar ik moet eerlijk ver
tellen dat ik van dat schrikbewind niet veel
gezien heb,ja zelfs het bestaan er van ont
ken
Ik laat de franc-tireursgéschiedenis van
Augustus 1914 voorloopig buiten beschouwing,
hierop kom ik later, zij het dan op eene andere
plaats, heel uitvoerig terug. Ik wil spreken
over datgene wat gebeerd sedert do bezetting
van Antwerpen, sedert 11 October 1914.
Het is waar, de Duitsehers hebben vele be
palingen en verordeningen gemaakt, die in het
karakter van den Belg niet passen. Nog maar
veertien dagen geleden schreef de heer Van
Cauwelaert in zijn blad „Vrij België" dat zijn
landgenooten geen tucht en discipline gewend
zijn.
Als de Duitsehers verordeningen maakten
dan is het van de tien maal, acht maal in het
belang der Belgen; zoo is het met het vaststel
len der prijzen voor levensmiddelen enz. Het
aantal lieden dat "eigen landgenooten uitmer
gelt ia hier ontzettend gtroot. Woideni rij be
trapt op overtreding, dan worden «dj ook be
straft, wat volgens onze bergjppen sleohts rode-
lijk Is, evenwel bij vele Belgen niet. Zij zijn van
ouda zoo gewend om straffeloos versohillende
strafbare handelingen te plegen, dat zij zich
niet ontzien van „schrikbewind" te spreken als
rij verdiend bestraft worden.
Er loopen in België duizenden en duizenden
jonge mannen fond die als zij één greintje
vaderlandsliefde hadden, naar het front zouden
gegaan zijn.
Jawelk Vaderlandsliefde.onbekend arti
kel als het opoffering beteekent, zeer zeker bjj
de massa. Nu komen er nog velen terug nu al de
Belgen van 18 tot 40 jaar opgeroepen kunnen
worden. Doch diezelfde heeren hebben wel moed
om Duitsche soldaten die voor hun vaderland
vechten te beleedigen of uit te lachen en wor-
den zij dan voor zulke feiten eens bestraft, dan
noemt men het „schrikbewind." Dan spreekt
men van gedwongen werk aan de verdedigings
werken. Welnu ik weet uit eigen ondervinding
dat er duizenden Belgen geheol vrijwillig ge
werkt hebben en dit nog doen; dat zij zich zelf
uit eigen beweging aanbieden en dat het aan
bod dikwerf de vraag overtreft. En dan spreekt
men van „schrikbewind."
Met het uitspreken van straffen. Ik weet by
ondervinding hoe nauwgezet de vooronderzoe
ken plaats hebben; hoe links en rechts getuigen
gehoord worden en dit al voor zaken waar de
straffen soms vijf mark bedragen en toch.
als er iemand veroordeeld wordt dan heet dat
„schrikbewind
De voltrekking tegen het vonnis van Miss
Cave was- een moord, maar als er te
Parijs, voor een veertiental dagen, volgens het
dagblad „Le Matin," eene vrouw voor bespie
ding ter dood veroordeeld werd, dan spreekt
men van geen schrikbewind en nog minder van
moord.
Ik blijf bevestigen; schrikbewind heerscht
er in P giö niet en volgens mijn standpunt zijn
de Duitsehers dikwerf veel te slap. Er worden
groote stra en op d© overtredingen a an gek on-
ig en a s er iets gebeurt, en de verdachten
°'ne° ln V01 00ri dan wordt er door-die lieden
ge ai. van xer heb ik je. De Duitscher laat
zie 1 ooi gc nartigbeid medeslepen, er komt
eene klems1 straf.en de bestrafte? Wel, die
lacht om de domheid dor Dutsen die hij zoo
fijn bezwansd heeft. En toch spreken ook die
lieden van schrikbewind.
Eerlijk gezegd ik heb bij 't lezen deT dagbladen
gezond gelachen, maar toch stemde het mij van
tjjd tot tijd droevig omdat er uit valt vast te
ste.mn 00 er kunstmatig verdachtmakingen
kunnen geuit worden en dat er altijd nog eene
-nng van mens een te vinden is die aan dien
onzin gt ..o schenken en daardoor onrecht-
vaardig m hun porcleeJ zijn tegenover het
Duitsche volk.
CH. A. B.
HET ONBRENGEN ONZER Y1SSCHERS-
Onlangs hebben eenige Kamers van Koop
handel aan de Londensclie Kamer van Koop
handel verzocht mede te helpen om de vrijlating
te verkrijgen van de Nederlandsche visschers-
schepen, welke door Britsche oorlogsschepen zijn
opgebracht.
Bedoelde Kamer heeft nu een verzoekschrift
aan minister Grey gezonden, waarin de wette
lijke zijde van de zaalc buiten beschouwing wordt
gelaten, maar de aandacht wordt gevestigd op
de moeilijkheden aan den ouden Nederlandschen
tak van bedrijf in den weg gelegd een bedrijf
waarin 20—30,000 personen door hard werken'
een middel van bestaan vinden, behalve nog'zit
die in hun levensondernoud kunnen voorzien
door het maken van tonnen, zeilen, enz. en met
armoede bedreigd worden, wanneer de Neder
landsche zeevissciierij ernstig wordt bemoeilijkt.
De Kamer van Koophandel schrijft, dat het
optreden van de Britsciie autoriteiten een ongun-
stigen indruk in Nedei land heeft gemaakt en
vraagt den minister nauwkeurige aandacht aan
déze belangrijke zaak te wijden.
Opnieuw zal een deputatie uit de reeders
Engeland vertrekken, om te onderhandelen
-. i-po-eennir omtrent- w
naar
Engeland vertreKseu, «m tc onderhandelen met
de Engelsche regeenng omtrent het vrijlaten
der schepen. Aan i^ze deputatie, bestaande
uit de heeren Den Du ic Hub. Dirkzwager en
Parlevliet, is nu nog ^'gevoegd een vertegen
woordiger van de N. y. door het bestuur
van die maatschappij aan ewezen.
ALWEDER DUURDERE SIGAREN!
Voor rockers geen nieuws! Onze
sigaren, die pas opge-Ja«= 'n zijn, zullen alweder
duurder worden.
Op eene vergadering van het Dagelijksch Be
stuur van het Verufn 11 vereenigingen van
Sigarenfabrikanten in norland en het bestuur
van den R.-K. Zuidelijken Bond van Tabaks- en
Sigarenfabrikanten, is eene motie aangenomen,
waarvan de conclusie is:
dat de reeds ingevoerde prijsverhooging der
sigaren met één cent per stuk noch voldoende,
noch in overeenstemming Is met de biutensporig
hooge prijzen der grondstoffen waarvan er
zijn, die met 300 pCt. tot 500 pCt. zijn gestegen
en de belangrijke loonsverhoogingen, dat net
daarom gebiedend noodzakelijk 13, indien men
de oude qualfteit der sigaren wenscht te hand
haven, den prijs der sigaren andermaal te ver-
li oogen.
VROEG ER BIJ!
Op de vergadering van de aangesloten kies
verenigingen te Westellingwerf is uit het gros
tal candidaten, bestaande uit de heeren Mr M
Slingenberg, te Haarlem; P. J. Oud, te Ommen:
Dr. van Raalte, te Dordrecht, en Kl. de Vries te
Amsterdam, door de centrale vrijzinnige kies
vereniging in dit district voor de verkiezing
in 1917 tot candidaat voor de Tweede Kamér
gekozen de heer P. J. Oud, ontvanger reg. en
dom. te Ommen.
EEN MOOIE DAAD.
De Maatschappij „Zeeland" heeft aan de na
gelaten betrekkngen van de slachtoffers van de
ramp der mailboot „Koningin Wilhelmina" een
belangrijke bijslag gegeven op het hun wettig
toekomende pensioen. Door dezen bijslag be
draagt het pensioen voor de weduwe van den
machinist, met de daarbij toegekende verhooging
voor de kinderen tot den 17-jarigen leeftijd, in
het geheel f 970. Het pensioen voor de weduwen
van de stokers bedraagt in het geheel f 520 per
jaar en wel totdat de verongelukte echtgenoot
65 jaar zou zijn, alsdan begint het gewone pen
sioen van 300.
Ook een weddenschap! Zondagmorgen
zoo vertelt „De Maasb." ongeveer
kwart over 11 uur werd een deel van Rot
terdam in rep. en roer gebracht door een
man, met een reuzenzak zand öp zijn rug,
die omgaven, door een enorme menschen-
menigte, bij de zomerscbe hitte, lauw met
dit vrachtje op zijn rug door de stad, de
tunnel onder door via den WAlenburger-
weg, de richting naar Overschie insloeg. °AIs
altijd was do jeugd het best vertegenwoor
digd. De mensehen langs den weg bleven
staan en dachten bij zich'.elf: „Een, die
niet goed) snik is." Wat was echter het
geval? Een kastelein had met H. Mourik,
een pootigen sjouwer, een weddenschap aan
gegaan, dat hij geen twee uren met een zak
zand, wegende 101 kilo, zegge honderd éér
kilo, een wandeling zou maken. Maurik, die
niet bang is voor een beetje, ging de wed
denschap aan en zoo zagen we hem Zon
dagmorgen kalm wandelen. Hij is naar
Overschie geweest en terug. Onder de tun
nel moest hij den zak neerzetten, daar hij
uiet verder kon vanwege het volk. „Ik zou
hem anders vast niet neergezet hebben,"
zei Maurik gemoedelijk tegen ons.
Hjj heeft den zak 2 uur en b minuten
gedragen.
Eindelijk gesopt. Eenige maanden ge
leden werd melding gemaakt van een po
ging om met beh lp van valsche scheeps
papieren, uitvoerconsentea enz. een groote
partij rubber over de grens te smokkelen.
Dat mislukte toen omdat de makelaar die
er in gemoeid was bijtijds lont rook. Er
schijnen toen echter niet voldoende bewij
zen te zijn geweest om tegen den hoofdaan
legger van het zaakje een strafvervolging
in te stellen. Deze, zekere J. Schuule uit
Watergraafsmeer, een oud-medewerker van
het bfckenue anti-smokkelbureau is nu ech
ter aldus meldt het Hbld. op. andere
wijze tegen de lamp geloopen.
Einde Juli kwam hij bij de sigarenhande
laar R. Kretzschmar, Warmoesstraat 63 te
Amsterdam, wien hij tot 31 Juli f 30 te
leen vroeg .en daarvoor in onderpand gai
een uitvoerconsent voor 500 vaten lijnolie.
De winkelier meende voldoende gedekt te
zijn en voldeed aan het verzoek.
Toen Schaake 31 Juli niets van zich liet
hooren en daaropvolgende .dagen evenmin,
ging de heer Kretzschmar op. onderzoek
uit en bleek hem dat het uitvoerconsent
een valsch stuk was waarop de handteeke-
ning van .een ambtenaar gezet en de ver-
looding was geschied met een tang, waar
van het nummer niet overeenstemde met
dat van bedoelden ambtenaar.
Het valsche stuk werd in handen ge
steld der politie. Zaterdagmorgen kwam
Schaake de f 30 terugbrengen wijl.hij lont
had geroken. .Vernomen hebbende dat het
valsche stuk in handen der politie was,
verzocht hij den winkelier het terug te
halen. Deze wilde 't wel probeeren, mit3-
Sehaake medeging. S. is daarop, gehoord,
wegens oplichting ingesloten en ter be
schikking van de justitie gesteld.
Gesprongen Kanonnen. In de leger
plaats bij Oldebroek zijn bij een© gehouden
schietoefening drie kanonnen van lö cAf.
gesprongen. Een kanonnier werd daarbij
licht gekwetst. Dit geschut is van hard
brons en behoort tot het oudere, reeds lang
bestaande type.
25
Satyriek verhaal van Mark Twain.
(Uit het Amerikaansch).
js "Al® iemand geen bepaald ambacht heeft, dan
tyjr.'i er in deze wereld natuurlijk slecht aan toe.
boet noodig hebt, is, dunkt mij, wat minder
ltw ^geleerdheid en wat meer practische be-
hg^Theid. Ik weet niet, wat uw vader met u
kic? Voorgehad. Ge hadt een bepaald vak moeten
tocüen- Maar dat doet er niet toe; wij zullen
toa wei iets voor u te doen vinden, denk ik. En
le^lijP heimwee niet krijgt; dat is een
her; ,e kwaal. We zullen de zaak nog wel eens
alk. en in tusschen eens rondkijken. Het zal
hagr losloopen. Wacht op mij ik ga straks
%en 1, neden om het avondmaal met u te nut-
Voor'pjf had Tracy een gevoel van vriendschap
friend arr°w opgevat en zou hem misschien een
'ing &e|ioeirid hebben, als hij niet zoo plotse-
tja prj^pjpdzaakt was geweest, zijne theorieën
unet ziin 'e brengen. Hij was in allen gevalle
tueer Gezelschap ingenomen en gevoelde zich
gierj DHiimd dan vroeger. Ook was hij nieuws-
0m te weten, wélke betrekking het was.
die Barrow in de gelegenheid gesteld had, zich
zoo goed op de hoogte van boeken te stellen, en
hem zooveel tijd had overgelaten om ie lezen.
XII
Thans begon de etensbel in hst benedengedeel
te van het huis te luiden, en dit geluid verspreid
de zich door het geheele gebouw tot de bovenste
verdieping. Hoe hooger men kwam, des te hevi
ger was het rumoer, totdat het geluid der schel
eindelijk geheel overstemd werd door het lawaai
van een stroom van kostgangers langs de trap
pen. De adel begeeft zich niet op deze wijze tot
den maaltijd; de opvoeding van Tracy had hem
niet geschikt gemaakt om dit vroolijke tooneel te
genieten. Hij moest bij zichzelf bekennen, dat er
in deze buitengewone beweging iets was, dat
hem tegenstond. Hij zou wel wenschen, dat die
stroom wat langzamer en gematigder, niet zoo
hevig en overweldigend vloeide. Barrow en Tracy
volgden dien naar beneden, te midden van eene
steals toenemende lucht van kool en andere
luchtjes; luchtjes, die men nergens anders kan
ruiken dan in een goedkoop kosthuis; luchtjes,
die men, als men ze eens geroken heeft, nimmer
kan vergeten. Voor Tracy waren deze geuren ver
stikkend, afschuwelijk, schier onuitstaanbaar;
maar hij hield zich stil en zeide niets. In het
benedenhuis aangekomen, traden zij eene groote
eetzaal binnen, waar vijf en dertig a veertig per
sonen aan een lange tafel zaten. Zij namen
plaats. De maaltijd begonnen, en er
werden op de l^eadfstejvijze van den eenen
kant der tafel tot den^anderen gesprekken ge-
vnerH Hef tafellaken was van eene zeer grove
stof en kwistig met koffieviekken en vet bemorst.
De messen en vorken waren van ijzer met beenen
hef terwie le oes schenen van tm of iets van dien
het gemeenste zwaarste en duurzaamste aarde
werk Er lag een dikke snede brood bij het bord
van iederen kostganger, en het was blijkbaar,
dat deze er zuinig mee was alsof hij wel wist,
dat deze portie nietv' a,Ci, ?ou worden. Bor
den met boter werden p e tafel geplaatst bin
nen het bereik van de ien der mensehen, als
zij er tenminste langeop nahielden. De boter
was misschien vrij goe.r zag er niet kwaad
uit; maar zij had wel-iciu wat meer geur dan
verkieslijk was, ofschoon niemand der aanwezi
gen dit scheen te bemerKen 01 er eenigen last van
te hebben. De hoofdschotel was een gloeiend-
heete stoofpot, waarvan ue aardappels en het
vleesch, van verscheidene vroegere maaltijden
overgehouden, de voornaamste bestanddeelen
waren. Iedereen werd rijkelijk van dit gerecht
voorzien. Op de tafel stonden een paar groote
borden met gesneden harn^ ^n er waren nog
eenige andere eetwaren van minder gewicht
ingelegde vruchten en zulke dingen. Er was ook
overvloed van thee en koffie van de minste soort,
met bruine suiker en afgeroomde melk doch de
hoeveelheid melk en suiker was niet aan de be
scheidenheid der kostgangers overgelaten, maar
werd aan het hoofdkwartier bepaaldéén ltpeltie
suiker en één lepeltje melk voor ieder kopje 4
niet meer. De tafel werd bediend door twee
iorsche negerinnen die met veel rumoer van het
buffet naar de tafel heen en weer liepen.Zij
weit.en hierbij geholpen door de dochter des
huizes, 1 oes. Deze bediende de kostgangers van
thee en koffie, maar deed dit op haar gemak af.
Zij maakte allerlei grapjes met verschillende
personen. Zij was tegenover de jongere mannen
aardig en geestig zcoals zij zelf meende, en
zooals de overigen ook meenden, te oordeelen
naar het gelach, waarmee zij hare pogingen be
kroond zag.
Mr. Marsh zat aan het éene emde der tafel,
zijne vrouw aan het andere. Marsh was een man
van zestig jaren en een Amerikaanmaar ais
hij een maand vroeger geboren was zou hij een
Spanjaard geweest zijn. Hij had trouwens in
zijn uiterlijk vezl van een Spanjaard weg; zijn
gelaatskleur was zeer donker, zijn haar pikzwart
en zijne oogen waren niet alleen gitzwart, maar
ook zeer levendig, en er lag daarin iets, dat ver
ried, aat zij bij voorkomende gelegenheden vlam
men konden schieten. Hij-had een mager gezicht
en zijn geheele voorkomen had iets onaange
naams; hij was blijkbaar geen heel innemend
persoon. Als iemand ergens om vroeg, was hij
juist het tegenovergestelde van zijne vrouw, die
dienstvaardig en voorkomend was. Al de jonge
mannen en de vrouwen noemden _haar_ tante
Leelijk to pas gjofeomeu. Op den Amers-
foortschen straatweg te Naarden geraakte
een militair-wielrijder het stuur van zijq
fiets kwijt, juist toen een auto uit de rich
ting Laren-Naarden kwam. De fiets ging
dwars over den weg en werd geheel ver
nield, terwijl de wielrijder met het hoofdS
door het glazen, stofscherm van de auto viel.
Deerlijk gewond) aan het hoofd, hoewel niet
levensgevaarlijk, werd hij door de automo
biel naar het militair hospitaal te Naarden
vervoerd.
GEWISSELDE STUKKEN.
Persoon lüke dienstplicht in
Ned.-Indië.
Ingediend is een wetsontwerp tot wijzi
ging van art. 113 van het Reglement op
het beleid der Regeering van Ned.-Indië,
vastgesteld hij de wet van 2 September 1854
(Staatsblad no, 129).
Aan de Memorie van Toelichting is ont
leend, dat het wetsontwerp ten doel heeft,
Tnogeljjkheid te openen om voor Ned.-
mclië geleidelijk over le gaan tot een. ander
stelsel van legervorming, waarin de thans
aan de schutterijen of andere gewapende
vereenigingen in art. 113 van het Regee-
ring6reglement toegedachte taak zal wor
den opgedragen aan afdeelingen van 't leger.
Het onderhavige ontwerp zal, wet gewor
den, de gelegenheid aanbieden een stelsel to
ontwerpen, waarhij de Nederlandsche onder-
danei., daartoe in staat, zich op doeltreffe.»-
de wijze kunnen kwijten van hunne zede
lijke verplichting cm mede to werken, niet
alleen tot het bewaren van orde en rnst,
maar ook tot het handhaven van het Ne
derlandsche gezag in Indië.
In dat stelsel zal het eerste gedeelte van
vorenbedoelde verplichting, d.w.z. de door
bet tegenwoordige artikel 113 van het Re-
geeringsreglement aan de schutterijen op
gelegde hoofdtaak worden opgedragen aan
de „landweer", bestaande uit de oudste lich
tingen van de hij de infanterie ingedeelde
dienstpl ich tigen.
De bestaande verplichting van alle inge
zetenen om, desgevorderd, mede te werxen
aan bet bewaren van rust en orde, is in do
nieuwe lezing echter tevens behouden, zoo
dat als het noodig is ook niet-onder-
danen daartoe zullen kunnen worden ge
roepen.
In beginsel behoort de dienstplicht" te rus
ten op hen, die den staat van Nederlander
bezitten, en op de Europeanen, die nit an-
deren hoofde Nederlandsche onderdanen!
zijn. J.chtcr zal ook aan de Nederlandsche
onderdanen van niet-Enropeeschcn landaard
de dienstplicht opgelegd moeten kunnen
worden, aangezien het streven der Regee
ring er op is gericht om hij het toebedeelen
van rechten en verplichtingen geen onder
scheid te maken tusschen Nederlanders en!
hen, die uit anderen hoofde Nederlandsche
onderdanen zijn, onverschillig tot welken
landaard deze iaatsten behooren.
Het ligt in de bedoeling om zoo spoedig
mogelijk tot de invoering van den voors
hands tot den dienst bij de landmacht te
beperken dienstplicht voor alle groepen
van onderdanen over te gaan. Daar de voor
bereiding van de invoering van deze militia
voor de Europeanen echter verder is ge-
v0.T^®r<^ 'Mu dio van de invoering van eene
militie voor de niet-Enropeesche onderda
nen, laat het zich aanzien, dat de eerstbe
doelde spoediger tot stand zal kunnen k
men dan de laatste.
Do dienstplicht voor Enropeesobe Neder
landsche onderdanen zal zijn „persoonlijk"
en „algemeen". Dit laatste is bepaald noodig
in verband met het gering aantal dienst
plichtigen van deze groep onderdanen, ver
geleken bij de behoefte aan Enropeesche
militairen.
De dienstplicht zal ongeveer op eenzelf
den leeftijd moeten beginnen als hier te
lande, de diensttijd echter 13 jaren dnren.
De hij de infanterie, ingedeelde dienst-
plichtigen zullen adht jaren behooren tot de
militie en vijf jaren tot de landweer; de bij
cta andere wapens en diensten ingedeelden
blijven bun geheelen dienstplichttijd tot de
militio behooren.
De dnnr van de eerste oefening zal zoo
mogelijk niet langer zijn dan die voor de
Nederlandsche militie; herhalingsoefenin
gen zullen worden gehouden eens in de drie
jaren, telkens voor ten hoogste 16 dagen.
De dienstplichtige, die in Nederland reeds
een eerste oefening heeft doorloopen, zal'
daarvan in Indië zijn vrijgesteld en daar tel
SPOTKOOPJES
GROOTE OPRUIMING VAN
Karpetten, Vloerzeilen en Tafelkleeden bi)
AHEGAMG ZIE DE PAUZEN.
4001
Rachel, een bewijs van vertrouwelijkheid.
De blik van Tracy, die naar alle kanten rond
keek en in alles belang steldg, viel thans op een
der kostgangers, die bij de verdeeling van het
gestoofde eten over het hoofd was gezien. Hij
zag doodsbleek, en scheen nog pas van het ziek
bed verrezen te zijn cn daarheen zoo spoedig
mogelijk terug te moeten keeren. Zijn gelaat
was zeer zwaarmoedig. De golven van gelach en
gesprek braken daarop zonder dat zij er invloed
op hadden, alsof hij eene klip in de zee en de
woorden en het gelach wezenlijk water waren
geweest Hij hield het hoofd voorovergebogen en
keek beschaamd. Sommigen van de vrouwen
sloegen van tijd tot tijd steelsche blikken op
hem, en enkelen van de jongsten der mannen
hadden blijkbaar medelijden met den jonkman,
een medelijden, dat zich alleen op hun gelaat,
maar niet op eenige meer werkdadige wijze ver
ried. De groote meerderheid der aanwezigen
echter betoonde eene volslagene onverschilligheid
omtrent den jonkman en zijne verdrietelijkheden.
Marsh zat met zijn hoofd voorovergebogen,
maar men kon den boosaardig en blik van zijn
oogen onder zijne zware wenkbrauwen zien.
Hij sloeg den jonkman met blijkbaar welgevallen
gade. Hij had hem niet teengevolge van eene
vergissing over 't hoofd gezien, en blijkbaar
begrepen de aanwezigen dit wel.
Wordt vervolgd,
SCHEPm
