MIKE IUIL CllUn
DE GRAVEN IM KIK
buitenland
DE OORLOG
RIJWIELBANDEN
Schagchelstraat 7-9 bij k
BINNENLAND
FEUILLETON
Woensdag 6 Sept. Tweede blad
j* 4000 bl{ levensl. ongeschiktheid tot werken
500 bij overlijden
300 bij veriies van een hand ot voet
(W (50 bij verlies van een oog
100 bij verlies van een duim
75 bij breuk van een arm of been
60 bij verlies van een wijsvinger
25 bij verlies van een anderen vinger
VERSPREIDE BERICHTEN
Goedkoopst Hdres
H. J. v. dm MEER,
frankrijk.
Berichten in drie regels-
Afle betalende afconnëa op dit Blad, dia
In het bezit zijn van eene Verzekeringspolis,
Min, volgens de bepalingen op de polissen
Vermeld, tegen ongelukken verzekerd voort
De uitkeerlng dezer bedragen wordt gega
randeerd door de „Hollandsche Algemeen#
Verzekeringsbank" te Schiedam.
De vóór 1 October 1911 uitgegeven polio sea
Win niet geldis.
EEN DUITSCH SOCIAAL
DEMOCRAAT OVER HET
OORLOGSDOEL.
De „Vorwai-ts" bevat een ingezonden atuk
j Van den soc.-dem. afgevaardigde Hanisoh,
f waarin deze zegt: Zeker, wij streven inderdaad
van heeler harte naar de zege voor ons eigen
j land en het bevreemdt mij in hooge mate, dat
I de „Vorwarta" zioh over deze natuurlijkste
I zaak van de wereld verwondert. "Wat de veel-
besproken annexaties betreft, heb ik voor mij
het nooit onder stoelen eu banken geschoven,
dat ik in het belang van het Duitsche volk en
mt name van den werkenden stand een ver
strekkende uitbreiding onzer grenzen in hei
met name van den werkenden stand een ver
standig en aantrekkelijk oorlogsdoel aoht.
Daarnaast dienen wjj de stichting van een
zelfstandig Polen te bevorderen.
Van niet minder waarde lijken mij werkelijke"
waarborgen om te verhinderen, dat België in
de toekomst voor Engeland een invalspoort
naar Midden-Europa blijft, v'oor zoover derge
lijke waarborgen onder handhaving van het
zelfstandig staatsleven van het Belgische volk
mogelijk zijn. Het gaat niet meer aan zijn mee
ningen over deze aangelegenheden achter
vago, voor verschillende uitlegging vatibare
woorden te verbergen. Daarom verklaar ik
Zonduit, dat naar mjjn meening de vredesoog-
merken der sociaal-demokraten ongeveer de
richting moeten uitgaan, die de rijkskanselier
in zjjn bekende rede van 9 Dec. 1915 en later
heeft aangewezen. Ik zeg dat op gevaar af, dat
de „Vorwarta" mij nogmaals eèn soöiaal impe
rialist of iets dergelijks noemt.
De oorlogsverklaring van Italië en de deelne
ming van Roemenië aan den oorlog versterkt
mij sleohts in mijn opvatting, dat wegens het
voor Duitschland sterk toegenomen gevaar
ons niets anders overblijft, dan -dat ons geheelo
volk, met inbegrip van den werkendlen stand,
niet alleen militair, doch ook politiek vastbe
raden als één man front maakt, tot een vrede
J8 bevochten, die Duitschland tegen herhaling
.van zulke gevaren, zooveel mogelijk waarborgt.
De voornaamste vijanden Zyn waarlyk niet
de Duntschers, die te ver gedreven annexaties
bepleitener is voor gezorgd, dat zij geen
kwaad kunnen doen. Veel gevaarlijker zijn onze
buitenlandsche vijanden, wier streven hot is,
ons vaderland en zijn werkenden stand tot
volkomen economische en politieke onmacht
te doemen. Zij en niemand anders houden een
spoedigen vrede tegen. Deze feiten te ver
donkeremanen en den valschen schijn te wek
ken, dat het tot stand komen van vrede af
hangt van den goeden of slechten wil der
Duitsche regeering, is een misleiding, waar
tegen niet scherp genoeg kan worden geprote
steerd.
Het interview met kardinaal Gasparri.
Wij hebben dezer dagen een korte samenvat
ting gegeven van een interview, dat de kardi
naal-staatssecretaris Gasparri aan den Romein-
schen correspondent van het „Journal" heeft
verleend.
Thans is de „Mb." in staat den volledigen
tekst van het interview te publiceeren, dat,
zooals men weet, liep over de rol van den H.
Stoel tijdens den oorlog en zijn houding tegen-
ovor Frankrijk.
De kardinaal dan verklaarde het volgende:
De gedachte van den Paus is zeer éénvoudig
en zeer duidelijk. Vooreerst wensoht hij, en
begeert hij met alle vurigheid het herstel van
den vrede, een rechtvaardigen en duurzamen
vredé, bijgevolg zonder onderdrukking der vol
keren en rekening houdend met hun aspiraties,
indien deze rechtvaardig en te verwezenlijken
zijn gebleken. Anderszouden wij geen vrede
hebben, of ten minste zou hij niet duurzaam
zijn.
In afwachting van dezen vrede bewaart de
II. Stoel, wat tuen ook zeggen moge, een abso
lute onpartijdigheid tegenover de oorlogvoe
renden zou het -ook anders kunnen met
een bijzondere welwillendheid jegens de Katho
lieke naties, juist omdat de Katholieken het
meest geleden hebbenFrankrijk, Polen en dan
dat België, dat den H. Vader nader aan het
hart ligt naar mate het meer geleden heeft.
Absolute onpartijdigheid, doeh geen werke-
looze, want de H. Stoel heeft, zonder te letten
op moeite en kosten, zonder onderscheid zelfs
van ras en godsdienst, alles gedaan om eeniger-
mate het lijden van deze vreeseliiike worste
ling te verzachten; en Gode zij dank is het
resultaat bevredigend.
Ik verzoek u wel te willen gelooven, mijn
heer, dat het staatssecretariaat, vooral op het
oogenblik, onder de krachtige inpulsie van
Zijne Heiligheid, geen sinecure is. Alleen om
de ontzaglijke correspondentie te voeren, d'ie
de opsporing der krijgsgevangenen en der ver
misten en inlichtingen aan ds families ver-
eischten, Lebben wij monniken en goede zusters
moeten mobiliaeeren.
Ongetwijfeld kent u do voornaamste van
onze ondernemingen van algemeenen aard, die
met succes zijn bekroond, zooals düe, welke ge
leid hebben tot de uitwisseling der zwaar ge
wonden, tot de overbrenging naar Zwitser
land van zieken en licht gewonden en thans
van do overbrenging van burger-huisvaders,
die geintemcevd zijn, enz. om niet te spreken
van andere plannen, hetzij van algemeenen,
hetzij van particulieren- aard, die nog op een
oplossing wachten,maar die wij wel hopen te zul
len doen slagen. Ziedaar, in weinige woorden de
gedachte en het werk van den Paus-in de tra
gische momenten, die wij doormaken. De fei
ten zijn bekend en de H. Vader heeft zich in
de pleehtigste documenten uitgesproken. Ik
geloof mij niet te vergissen als ik zeg, dat alle
redelijke menschen ons gedrag goedkeuren.
Wanneer de oorlogszuchtige hartstochten be
daard zijn zullen wij rustig het oordeel der ge
schiedenis afwachten.
Uwe Em'nentie moge mij één opmerking
veroorloven. Zeker, de H. Stoel, die krachtens
zijn' natuur een internationale nracht is, kon
zich niet in het strijdgewoel werpen. Niemand
beweert dat. Maar van de hoogste zedelijke
autoi-Reit in de wereldverwachtte men een
woord, waardoor zekere handelwijze, in dezen
oorlog toegepast, werden veroordeeld.
Dit is het verwijt, dat men ons maakt en
dat laatstelijk door groote bladen met een on
begrijpelijke lichtzinnigheid is herhaald. De
H. Stoel heeft de schendingen van het recht
Veroordeeld; Hij heeft in de consistoriale allo
cutie van 22 Januari 1915 en bij andere plech
tige gelegenheden de oorlogvoerenden herin
nerd aan de inachtneming der wetten van den
oorlog.
Moest Hij, ja kon Hij zóóver gaan, dat Hij met
name veroordeelingen uitsprak over bijzondere
gevallen? Het zal u' niet verwonderen als ik
zeg, dat de beschuldigingen elkaar kruisen van
alle zijden. De H. Stoel, onzijdig als hij is,
moest, zoo hij zioh als rechter wilde opwerpen,
voor allen denzelfden regrel volgen. Doch een
rechter, al is hij nog zoo weinig, serieus, moet
alvorens zijn oordeel pit te spreken, een onder
zoek instellen, mioet minstens den beschuldigde
hoeren, volgens het elementaire beginsel van
het recht. Audiatur et altera pars. Met des te
meer reden zou dit gelden bij geschillen als
deze, wegens het zeer hoogè gezag van den
rechter, den ernst der zaak, de opzweeping der
hartstochten en het gecompliceerde der om
standigheden.
Wat Frankrijk betreft drukte de kardinaal de
hoop uit, dat er een toenadering mocht tot
stand komen tusschen de Fransche regeering
en den H. Stoel.
De Vlaamsche en Belgische belangen
verschillen.
De „Vlaamsche Gedachte" (redacteur Leo
i icard) schrijft: Met groot genoegen lazen
wij voor eenige dagen in de Gazet van Brus
sel een artikel, geteekend Seheldeman, waar
in maat en vorm werd aanbevolen aan de
radicale Vlamingen bij de bespreking van „Vrij
België's" politiek. Terecht werd er opgemerkt
dat er geen onoverbrugbare scheiding mocht
gemaakt worden tussolien goede flaminganten
en onder die laatsten telt Van Caiiwelaert
steeds mee.
Die liefde tot de eenheid mag ons echter niet-
beletten de waarheid boven alles lief te hebben,
onze Vlaamsche zaak in volle daglicht te be
schouwen en met klare woorden te bespreken.
De eenheid die op leugens zou berusten ware
nog meer dan de huidige verdeeldheid nood
lottig. Daarom moet het de regel zijn: met
eerbied voor al wie eerlijk overtuigd is, de
principes zonder de minste scrupules te toetsen
aan tie Vlaamsche werkelijkheid.
Het hoofdprincipe van vele flamm'ganten,
die zich rond „Vrij België" scharen, ie het
volgende: Geen krachtig Vlaanderen zonder
een sterk België; Vlaanderen^ heropbeuring
buiten een' sterken staat België fs onmogelijk.
Waar het Vlaamsche leven rijker wordt, ver
meerdert tevens België's weerstandsvermogen.
De Vlaamsche en Belgische belangen zijn dus
volkomen gelijkloopend.
Dit principe hebben we steeds onwaar ge-
heeten. Enkele onzer gronden willen wij hier,
resumeerend, herhalen.
De verschillende Europeesche kuituren zijn
voor een groot deel ontstaan onder invloed van
staatswerking (wel 't minst in Holland en wel
't meest in Frankrijk) en naarmate de -staat
zijn actie op de maatschappij uitbreidt ver
meerdert de mogelijkheid van zijn invloed op
de kuituur.
Elke kuituur is aan een taal gebonden' en
ook de talen hebben een belangrijk deel van
hun gebied en veel van hunne huidige vortnen
aan plotieke factoren te danken.
Naarmate een staat naar buiten sterker wil
worden, behoeft hij meer kultureele eenheid
naar binnen vat de administratie "vereenvou
digt en de burgerij gemakkelijk laat leiden en
misleiden.
Naarmate Be.gië sterker wordt -naar buiten
zal dus ho, -Belgicisme dat in zijn hoogste
uitingen Iransch iS) versterkt worden en zul
len Vlaanderens ontwikkelingsmogelijkheden
inkrimpen.
De anti-VJaamaehe act!e der rege<31.;ng in
geval van een sterk België zou ook kracht put
ten uit de gedachte dat die staat zich vooral
tegen he os en, bet Germaansebo Europa
zou te verde- igen hebben.
De verschrikkelijke ellende in Syrië.
De „Timee deelt op gezag van een Sy
riër byzonderhedexi mede over de ellende
in Syne. De Syriër heeft maanden lang ge
reisd in oyrie en Palestina, van Aleppo
naar Jeruzalem en hij deelt mede, dat hij
overal de móest gruwelijke tooneelen zag
van hongei snood, ziekte en ellende. Duizen
den mannen, vrouwen en kinderen worden
door den dood weggemaaid. „Het is geen
overdrijving te zrggen (jat twee derden van
tie hevoiking der dorpen in de nabijheid van
.Tmizakm, Romallah, Ek-Taibeh", El Birch,
Beit-batata, ».eiwan, Beit Hani neb en Bir
Zeit aan honger en typhus zijn bezweken."
De toestanden in den Libanon zijn niet te
beschrijven. Hier liters ebt hongersnood,
daar op hevel van En ver pasja de invoer
van gianen in dit district is verboden. De
inwoners stierven hier hij duizenden en in
vele dorpen i,s geen meneeh'meer over.
Overal ontmoette de reiziger naakte man
nen, vi ouwen en kinderen die met gras cn
werhden nog het vleugje leven trachtten
te behouden. elen vielen neder om nimmer
weer op te staan.
Het bsele land daar lijdt onder ellende en
gebrek en onder de vervolking der Turken
ook de groote steden als Beiroet, Damascus,
Aleppo en Jeruzalem. En de Syriër schat
in die districten alleen liet- aantal omgeko
menen op meer dan 100,090. Djemal pasja
heeft duizenden bekende Syriërs, onder wie
bisschoppen en andere godsdienstige leiders,
naar Anatolië verbannen, om het volk
zonder steun en hulp te laten.
Het verbod van tabak-invoer in Duitschland.
De „Voss. Ztg." schrijft; Het buitengewone
opdrijven van do - prijzen in den Nederland-
eek-ei* tabuks>hanele 1 Jicot'f, ssooal® bekend is,
grel-eid tot een invoerverbod van, buitenland-
scke tabak. In de. kringen der tabaksindus
trie overweegt men thans, welke maatrége-
len nood g xijn om, wanneer het invoer ver-
bod v. orët opgeheven, den invoer van onbe
werkte tabak voor goed4 op normale wijze
ta doen plaats bobben. Men ov<n;weegt dp
oprichting van een centraal i 11 koopbureau,
dat den gelieelen inkoop van huitenlandsche
tabak in de band zal nemen en de verdee
ling daarvan aan de verschillende fabrie
ken zal doen plaats hebben door middel van
bet nieuw opgerich,e distributie-bureau.
In beslagneming van a-'° handvpurwapjens.
De Parijsehe bladen melden, dat den laat
sten tijd zoovele gevallen van misdrijven
zijn. voorgevallen, waarbij de revolver een
rol speelde, dat de prelect van politie heeft
besloten met kracht de hand te houden aan
de in het begin van uen oorlog afgekon
digde verordening1, waarbij der burgerij werd
verboden vuurwapeps m bezit te hebben.
Er wordt sinds geruim en tijd weer een clan
destine handel i'1 revolvers enz. gedreven.
Daarom zal huisz°enm& worden gehouden
en een ieder, die in net bezit van een vuur
wapen wordt gevonden, zal vervolgd wor
den,
D E N E A R K E N.
Nieuwe visschcrijhavens aan de kust van
Jutland.
De Deensche reê'e01llJg bereidt- den aanleg
van visecherijhaven8 aan de Noordwestkust
ivan Jutland voor. Een commissie van onder
zoek stolt den aanleg van twee havens voor.
Een daarvan zal hij Helsihago in de nabijheid
van den vuurtoren Hanstholm, de andere iets
noorderlijker bij Hirtshals aangelegd worden.
De kosten voor de haven van Holshage bedra
gen l'A mlllioen gulden, voor do haven van
Hirtshals 2,8 millioen gulden.
Door den aanleg der havens zou de Deettsohe
zeevissen er ij in staat zijn in grooten omvang
aan de Noorclzee-visacherij deel te nemen, het
geen thans met het geval is, omdat er geen ge
schikte haven aan de Noordwestkust ran Jut
land aanwezig is. Van de 120 tot 180 millioen
gulden, die de Noordzee-visscherij jaarlijks af
werpt, komen naar Denemarken slechts tegen
2,400,000 gulden. De voor de Jutland ontwor
pen visscherijhavens, zullen daarin verandering
brengen en do naastbijzijnde vischbanken van
de Noordzee voor de Denen op gemakkelijker
wijze toegankelijk maken, en zieh misschien ook
tot handelshavens ontwikkelen. Geheel in het
•Zuiden van Jutland9 westkust bezit Denemar
ken in Esbjerg reeds een belangrijke uitvoer
baren voor den Deenschen, landbouw. Evenals
Esbjerg zullen ook de havens hij Helshage en
Hirtahals den gehoelen winter door voor het
verkeer toegankelijk zijn.
In 't ;ste halfjaar zijn in Noorwegen 70
nieuwe sciic-pvaart-mpijen.,. met een gezamen
lijk kapitaal van 130 mill, kronen, opgericht.
Alle grootvorsten van de Russische kei
zerlijke familie tusschen 20 en 45 jaar dienen
thans in liet Russische leger of op ue vloot.
Japan gaat het Latijnsche alfabet invoe
ren. Het Ja'panscho letterschrift wordt dus
door de Europeesche schrijfwijze vervangen.
Koning Nikita van Montenegro zal, na
zijn bezoek aan 't Italiaansche front ook het
Engelsch en Fransche front bezoeken.
Te Sydney woedde Donderdag een brand,
dde tien gebouwen annstastte. De schade
werdt geraamd op 150,000 pd. et.
De Oostenrijksche verliezen bedroegen
tot 1 Aug.: 1,040,000 minderen^ gewond, 416,ooo
gedood, 14,850 officieren gedood.
4300 Servische soldaten en officieren
zijn uit de Roemeensclie interneering ont
slagen en zullen een eigen regiment vormen.
Het Zevenbergsche Deutsche Tageblatt
zal voortaan, in plaats van te Hermann-
stadt, te Boedapest verschijnen.
Ook do Belgische regeering -heeft mi de
béaluiten der economische conferentie der ge
allieerden goedgekeurd.
De Russische luit.-vlieger Bitmane, lid
van de Russisch-ïapansche missie in Frankrijk
is bij Biovres (met zijn toestel) doodgevallen.
TENTOONSTELLING OP GEMEEN
TELIJK FINANCIEEL GEBIED.
Te Amsterdam is gisteren in het Stedelijk Mu
seum in tegenwoordigheid o. m, van den Minister
van Finantiën, den Burgemeester van Amster
dam en eenige leden van Ged. Staten geopend
eene tentoonstelling op gemeentelijk finantiëel
gebied.
Het doel der tentoonstelling is een zoo vol
ledig mogelijk beeld te geven van den toestand
der gemeentefinanciën en van de bronnen, waar
uit deze geput worden, terwijl tevens beoogd
wordt een overzicht ie geven van de wijze, waar
op de verantwoording en de controle der gemeen
tegelden geschiedt, zoowel voor de engere "t-
meentehuishouding als voor de afzonderlijke ad
ministraties en'bedrijven.
DE SUIKERNOOD IN DE BANKET
BAKKERIJEN.
Wanneer er niet spoedig uitkomst komt en de
banketbakkers weer voldoende suiker ontvangen,
zullen verschillende banketbakkers, zoo verzeker
de de voorzitter van den patroonsbond aan liet
N. v. d D., weldra den verkoop van taartjes en
allerlei andere zoetigheden moeten staken. Zij
zouden dan slechts voort-kunnen gaan met het
verknopen van de chocolade, die zij nog in voor
raad hebben. Op het telegram aan den Minister
is nog geen antwoord ontvangen.
ONBEHOORLIJK.
Onder het opschrift „Een schandaal te Castri-
cum", schrijft „Het Rechte Spoor", orgaan der
R.-K. Spoor- en Trammannen, over de onbehoor
lijke manier, waarop de op 7 Augustus jl.'zoo
treurig verongelukte rangeerder Duin door den
stationschef aldaar behandeld werd. Nadat de
aanrijding had plaats gegrepen, moest de jam
merlijk verminkte man nagenoeg 2 uur door
brengen in het lampenhok, een schuurtje van 3
bij iy2 M. Hier moesien zijn ouders van hem
afscheid nemen, hier ook moesten hem de laatste
H.H. Sacramenten worden toegediend.
Het is bijna ondenkbaar, dat op het heele
station geen andere gelegenheid zou zijn, om een
ter dood verminkten man te verplegen dan in
zoo'n hok.
Het gebeurde heeft te Castricum en vooral
onder onze katholieke spoormannen groote erger
nis gewekt, omdat men de minne behandeling
door den chef toeschrijft aan diens afkeer van
katholiek personeel. Maar zelfs al bestaat dit
motief, dan aldus „De Tijd" zal de directie
van de H. IJ. S. M. toch wel doen om, in het
belang van spoorreizigers en beambten, eens na
?aan' er bij einstige verwondingen ea
sterfgevallen aan haar stations met zulke mo
tieven van chefs rekening mag worden gehouden.
BEDROG MET ZGN. LIMONADES.
Als een bewijs dat een Rijkswet tegen de veP»
valschingen dringend noodig is, deelt dr. Van
Hamel Roos in zijn „Maandblad t. d. Verval-
schingen" het volgende mede:
„In dezen tijd aan vacantie op het land eit
sport gewijd, zal zoo menigeen na 'n vermoeiend
uitstapje verlangend naar een frisschen dronk
Ul u' €n,..?a?gfIokt door fraaie etiketten, zich
x i!,J bozen- of citroen-„limona-
bestellen in een of ander obscuur, landelijk
hotelletje of herbergje. Men krijgt dan in de
meeste gevallen een nauwelijks drinkbaar vocht,
samengesteld o. a. uit water met een weinig
wijnsteenzuur, kleurstof en een spoortje essence
hetwelk evenveel of weinig op echte limonade
gelijkt, als het afbeeldsel van een vetkaars op
at zon. Wij behoeven nauwelijks te zeggen, dat
de verkoop van dergelijk bocht niet geschieden
kan in die plaatsen, welke een behoorlijken keu
ringsdienst bezitten, daar het aldaar uitdrukke
lijk verboden is onder den naam van „limonade"
dergelijke mengsels te verkoopen, doch op het
platteland, in tallooze kleine en groote dorpen
wordt aan de knoeiers, ruimschoots gelegenheid
geboden h,un schade in te halen (zonder namen
op de etiketten!)."
De schrijver merkt daarbij op dat door dik
wijls 'onzuivere materialen die „limonade" no»
schadelijk weiken kan.
ROUTEN BRUHjOFT.
Men schrijft uit Limburg aan het „Hbld."*
Geen gouden, geen zilveren, maar een
houten bruiloft 1 De grappenmakers noemen
haar ook wet de wilde bruiloft. Véél wordt
zij niet gevierd, daartoe zijn er te veef
omstandigheden, die allen moeten medewer
ken. De houten of wilde bruiloft, zooals
zij nog sporadisch in Limburg gevierd
wordt, js eigenlijk een feestviering bij ge-
Iegenneid. van de vijftigste verjaring van
eer, ouJe-ionge-juffrouw. En dit wetende,
zal het duidelijk zijn, dat men al met eeu
vroolijke Club tc doen moei hebben en dat
de jarige en c*e familie inderdaad in de
stemming moeten zijn, om ten aanscnouwe
van de geheele gemeente zulk een looze
bruiloftspartij op touw te zetten.
To Tegelen is er thans een naar den ouden
trant g-evierd. Muziekgezelschap, turnveree-
Eiging en zangkoor waren uïtg- i oodigd en'
voorts allo jongelui uit de naaste omge
ving. Reeds vroeg in den middag van den
kleed in lange jas en koogen hoed. Een
van de dorpsjona-elui had zich beschikbaar
feestdag- vertoonde de bruidegom zich, ge-
gesteld, om deze bruigomsrol te spelen, en
toen hij eenmaal den toon had aangegeven,
waarin het feest verder zou verloopen, toen
ging het ook op wieletjes en amuseerde een
ieder zich als op een echte bruiloft. Eelfs
was den bruigom één dag niet voldoende en
dus fuifde hij er nog den volgenden dag
alleen op los in bruiloftsjas en koogen hoed.
Een avontuurlijke reis. Men meldt uil
Oldenzaal: Maandagavond hebben militairen
van do Du-itsche grenswacht, aan de Poppo
in de Lutte over de grens gezet zekeren
J- Smit, 23 jaar, woonachtig te Rotterdam.
Hij verklaarde van beroep, chauffeur te zijn
en was als zoodanig in Engeland werk
zaam geweest. Van daar wensehte hij "naar
Amerika te vertrekken, dooh hij zag a's chau-
feur daartoe geen kans. Hij .liet zich daar
om als stoker aanmonsteren en kwam na
eenige zeereizen in Kopi ihagen aan.
Met een door het Nederiandsch consulaat
aldaar afgegeven pas, wensehte hij via
Duitschland naar Nederland huiswaarts te
gaan. Onderweg had hij in Duitschland
evenwel het ongeluk om in een verkeerden
trein te stappen en hij kwam in Flensburg
terecht. Op de vraag tot hein gericht, wat-
hij' daar te maken had, deelde hij mede,
naar Rotterdam te willen reizen. Ifen ge
loofde hem niet, hield hem voor een spion
en zette hem- achter slot. Later werd hij
naar Hamburg vervoerd.
Veertien dagen had hij gevangen-gezeten,
doch wegens gebrek aan bewijs werd hij
ontslagen uit zijn gevangenschap en onder
militaire geleide paar de grens gebracht.
Volgens zijn bewering was men zoo vrien
delijk geweest om hem te Flensburg van
ongeveer honderd gulden te ontlasten I
Bij ©en militaire oefening verdronken.
Gisterenmorgen is tijdens militair© oefenin
gen in de omgeving van Breda de militair
Fransen van de lichting 1914 en afkomstig
uit Budel te water geraakt en verdronken.
Doodgevallen. Gisterenmorgen is een
timmerman, werkzaam bjj den bouw der
R.K. kerk aan den Hoorn nabij Delft, van
een steiger doodgevallen.
Satyrlek verhaal van Mark Twain.
(Uit het Amerikaansch).
40
,,'i Is waar, 't is bepaald waar, maar ik heb
daar nooit zoo over gedacht."
„Niemand denkt daar ooit over. Maar toch is
het zoo. In die mijnen en gevangenissen, zijn bij
eengebracht de beschaafdste en edelste en be
kwaamste menschelijke wezens, die God ooit heeft
kunnen scheppen. Welnu, als je dat soort van
bevolking te verkoopen hebt, zou je het dan aan
net despotisme overgeven Neen, het despotisme
is daarvoor niet geschikt, het is voor niets anders
geschikt dan voor menschelijk vee. Maar onder
stel eens, dat je er eene republiek van 'zoudt wil
len maken?"
„Ja, dat begrijp ik. Dat is er juist het mate
riaal voor."
„Nu, dat zou ik ook zeggen. Daar heb je
oiberië met het meest uitgelezene materiaal van
de gansche wereld voor eene republiek. Dit mate
riaal wordt dagelijks, wekelijks, maandelijks bij
eengebracht door het volkomenste stelsel, dat
noit ia uitgedacht E>oor dit stelsel worden de
mi!',oeuen, van Rusland onophoudelijk
gezift door tal van bekwame deskundigen, spion
nen door den keizer persoonlijk aangesteld; en
als zij de hand kunnen leggen op een man, eene
vrouw of een kind, dat eenige opvoeding of eenig
karakter bezit, dan brengen zij dien persoon
regelrecht naar Siberië over. Het is bewonderens
waardig, het is verwonderlijk. Het is zoo werk
dadig, dat dit het algemeene peil van Russisch
verstand en opvoeding op dat van den Czaar
houdt."
„Maar dat is toch wel wat overdreven!"
„Ja, zoo denken allen er over. Maar ik denk
zelf, dat het een leugen is. En het schijnt mij
niet billijk toe, eene geheele natie op die manier
fe belasteren. Welnu, je ziet, wat het materiaal
daar in Siberië voor eene republiek is."
Hij zweeg, en zijn borst begon te zwoegen en
zijn oog te fonkelen onder den indruk van hevige
gemoedsbeweging. Toen begonnen de woorden
met steeds toenemende kracht voort te stroomen
en hij stond van zijn stoel op om zichzelf meer
vdijheid van beweging te geven.
„Op het oogenblik, waarop ik die republiek
organiseer, zal het licht van vrijheid, verstand,
rechtvaardigheid, humaniteit, dat daarvan uit
straalt, de blikken der verwonderde wereld daar
op vestigen als op eene nieuwe zon; Rusland's
ontelbare slaven zullen opstaan en voorttrekken
in eene oostelijke richting, en ver achter hen
zal je zien wat zal je zien? een ledigen
troon in een ledig land! Dit kan geschieden, en
bij den Hemel, het zal ook geschieden."
Hij stond een oogenblik als aan de aarde ont
togen ten gevolge va*1 zÜn opgewondenheid; toen
keerde zijne kalmte (<*"8 en zeide hij ernstig:
„Ik moét je vergif13vragen, majoor Haw
kins. Ik heb die vroeger nooit ge
bruikt en ik verzoek je, net mij voor ditmaal te
VeiHawkins was hiei'loc volkomen bereid.
Zie je Wasiimgt°D' dat is eene verkeerdheid,
je, was _.rs n00jt schuldig maak. Al-
leeif oDtewond-ne me°schen ziJn daaraan onder
hevig Maar de omstandigneden van het tegen
woordige geval, daar h een aemocraat door ge
boorte en vrije keuze ben en een aristocraat door
De ginai zweeg een^'^Ps en begon- door het
raam te kijken, zonder eeo )VOOrd te spreken. Toen
wees hij en-bracht een.^1^fk^J?orci uit: „Kijk!"
„Wat is er te zien, kolonel?"
„Dat!"
„Ik zie niets."
„Zoo zeker als je leeit h<oudt je doodstilIk
zal mijn invloed gebruinen jjj 2aj aj mjjne
kracht aanwenden, m neo het zoover gebracht.
Ik zal hem regelrecht in hms brengen, Dat zal
je wel zien."
Hij maakte allerlei bewegingen in de lucht
met zijn handen.
„Daar! Kijk! Ik heb hem laten glimlachen!
Zie!"
't Was inderdaad zoo. Tracy had op ^ene
middagwandeling onverwachts zijn familiewapen
op dit schamele huis zien staan. Dit wapen perete
hem een glimlach af.
„Kijk, Hawkins, kijk! Ik breng hem hierheen!"
„Je hebt geliik, RosSmore. Ats ik ooit eenigen
twijfel omtrent belichaming gekoesterd heb, zoo
is deze nu verdwenen en voor immer verdwenen
O, dat is ^n blijde dag
Tracy kwam naar de deur toe om te zien, wat
er op den deurpost stond. Voordat hij halverwege
was, zeide hij bij zichzelf: „Blijkbaar is dit de
woning van den Amerikaanschen pretendent."
„Hij komt, hij komt hier regelrecht opa'-
>k zal naar beneden gaan en hem binnenhalen
Bleek 'en in hevige opgewondenheid deed
Sellers de deur open en sloeg Tracy gade. De
oude man kon in het eerst geen enkel woord uit
brengen; toen begroette hij den belichaamde en
liet daarop volgen
„Kom binnen, kom binnen Mr
Tracy Howard Tracy."
"tracy dank u kom binnen! Ge wordt
verwacht."
Tracy 'trad binnen, uiterst verwonderd, en
„Verwacht? Ik denk, dat er eene vergissing
moet plaats hebben."
„Dat denk ik nietzeide Sellers, die een zijde-
lingschen blik op Hawkins sloeg, ten einde zijne
aandacht te vestigen op een dramatisch effect,
dat hij bij de volgende opmerking teweeg wenseh
te te brengen. Toen zeide hij met nadruk: „Ik
ben een bekende."
Tot niet geringe verbazing der beide mannen
bracht deze opmerking geen dramatisch effect
teweeg, want de nieuw aangekomene antwoordde
met een onnoozel gezicht:
„Vergeef mijIk weet niet, wie gij zijt. Ik ver
moed alleen zonder twijfel te recht dat
gij degene zijt, wiens naam op de deurpost
staaf."
„Juist, volkomen juist! Ga zitten, ga zitten!"
De graaf was geheel verbijsterdhet wielde hem
alles door het hoofd. Toen keek hij naar Haw
kins, die dit tooneel gadesloeg en naar de ver
schijning van een doode keek, en een nieuwe ge
dachte rees bij hem op. Hij zeide tegen Tracy
„Maar duizendmaal vergiffenis, waarde heer,
ik heb nog vergeten, de verschuldigde beleefd
heid aan een gast en vreemdeling te bewijzen
Laat mij aan u voorstellen mijn vriend, gene
raal Hawkins generaal Hawkins onze
nieuwe senator senator van het jongs Ie er,
grootste toevoegsel tot de Vereenigde Staten
Cherokee Strip" bij zichzelf: „iDe naam zal
hem overbluffen!" maar dit gebeurde in 't mins!
niet, en de kolonel vervolgde de voorstelling'.
„Senator Hawkins, Mr. Howard Tracy van
„Engeland."
„Engeland! Wel, dat is onmo
„Engeland! Ja, in Engeland geboren'
„Nog pas kort geleden hier aangekomen?
Wordt vervolgd.).
