BUITENLAND
BINNENLAND.
RECHTSZAKEN.
Wüü ËMfiiEglSSC,
ALLERLEI
HAEMORRHOIDEN.
VERSPREIDE BERICHTEN
GORLOGS-AS.LERLEI
Üerishiett in-dsne reyels.
SCHOTEN bij nAIRLEM,
TUIN-ARCHIT Et» TH IS R.
INGEZONDEN-
wor3en doót 33 Hoëmenïïrs iel? al® den bloem
van hun ras beschouwd. Hun middenklasse
staat op een höogen trap v&u beschaving; hun
boeren zijn geletterd en in elk opzicht de meer
deren van denRoemeensohen boerenstand.De in
Transylvania gesproken taal is zuiverder en
staat dichter bij het oorspronkelijk Latijn dan
de omgangstaal in het koninkrijk zelf. Dit Roe
menie Irrendenta is zich goed bewust van zijn
nationale verwantschap; zijn rechtsgeleerden,
professoren, kooplieden zijn allen warme apos
telen voor een Groot-Roemenië en de Magyaren
hebben dezen nationalen geest in het minst niet
kunnen uitroeien. Zelfs physiek vertoonen deze
Roemeniërs een hooger type.
Geogrfisch bestaat dit Transylvaansch Roe
menië uit de heele hoogvlaktestreek, omsloten
door den halven cirkel der kleine Karpathen en
de Transylvaansche Aipen. Zuidelijk Boekowina
is ook overwegend Roemeenseh, evenals zeker
1 twee-derde van het Banaat. Door de verovering
van deze irredentistische streken zou Roemenie
zijn grond met 75 pCt. en zijn bevolking met
50 pCt. vergrooten!
De Magyaarsche overheersehing deed niets
om oude, nationale idealen te doen verbleeken,,
integendeel. De Roemeensche taal werd, trots
de constitutie, verbodenkerken en scholen,
waarin niet uitsluitend Magyaarach gebruikt
werd, werden geslotenRoemeensche bladen
werden stelselmatig achtervolgd en onderdrukt
en de gevangenissen gevuld met journalisten en
politici. De Roemeensche bevnlking__w erd feite
lijk van haar stemrecht beroofd en in plaats van
de 80 afgevaardigden in het parlement, waarop
hun aantal hun recht gaf, hebben de Roeme
niërs op het oogenblik maar drie afgevaardig
den in de Volksvertegenwoordiging. Hoewel de
fundamenteele wetten van 1864 en 1868 het
Roefiieensch op gelijken voet stelden met het
Magyaarsch en Duitsch als officieele taal, kon
den in de praktijk alleen Magyaren rechters
en overheidspersonen worden. Voor de recht
banken werd in het Magyaarsch gepleit en de
Tonnissen in die taal uitgesproken.
Onder de verboden waren: het recht van ver
gaderen; litteraire en artistieke vereenigingenj
de nationale kleederdrachthet zingen van
Rcemeensche volkszangen; de nationale dansen,
het dragen van de Roemeensche kleuren (rood,
geel, blauw) enz. Geen Roemeen kon een pu
bliek ambt aanvaarden, tenzy na afzien van
zijn nationaliteit. Hj moest zelfs zijn naam
Magyariseeren, Ja, op grafsteenen en grafkrui
zen was het Roemeenseh verboden.
üp het oogenblik is Roemenië een der rijkste
landen van Europa. Het is een wereldgraan
schuur en een van de grootste olievelden der
wereld. Zijn middenklasse is misschien de rijk
ste van de heele aarde en daar vandaan komt
het vermoedelijk ook, dat Boekarest de meest
verkwistende en duurste hoofdstad van bedde
halfronden is.
E'en groot-Roemenië, omvattend de „nog
niet bevrijde" territoriën van Transylvanië,
het Banaat en Bessarabië zou zoo groot zijn
als het tegenwoordig Hongarije, doch rijker en
machtiger. Het zou iu Zuidoost Europa alleen
geëvenaard worden door Groot-Servië.
Wint de Entente dan Ijkt ons de schepping
van deze bedde Zuidoostelijke grootmogend
heden niet onmogelijk.
3ai eens voor 3en t>oWw van S3 paleizen trïn ïe vjitoaeijïS ïoSp^aaleoiaaten ëen SSm'ëï-
Philippi is gebruikt en nog steeds staat er de
romp van het amphitheater.
Het volk dat daar thans woont weet niets van
den grooten veldslag, die een einde maakte aan
de Romeinsche republiek, waarin Brutus zich
op zijn zwaard wierp en het lot onderging, dat
hem reeds in een visioen te Sardis voorspeld
was: „Wij zullen elkander te Philippi weer
zien."
Uit den Roemeenschen Kroonraad, die de
oorlogsverklaring vooraf ging.
De „Lokoianz." verneemt uit Stockholm: De
correspondent van de „St, PeterabuigschoM
beuraeourant" wiens betrekkingen tot Fili-
poscu bekend rijn, geeft een uitvoerige beschrij
ving van het verloop van den kroonraad, waar
in Roemenië tot de oorolgsverklariug aan de
Don&u-monarchie besloot. Koning Ferdinand
toonde groote zelfbeheersching en zei hij het
begin van de zitting, dat hij weliswaar wensoh-
te, de meening van den staatsraad te booren,
doch zelf reeds onwrikbaar zijn besluit geno
men had. Hjj verklaarde een groote overwin
ning behaald te hebben, doordien hij zdohzelf
overwon. Maxghiloman raadde aan, de Roe
meensche onzijdigheid te bij ven handhaven,
waarop Jonescu en Eilipeacu het standpunt
der interventionisten uiteenzetten. Bratianu
schetste den loop der gevoerde onderhandelin
gen, Hj' zeide, het ingrjpen van Roemenië
slechts te hebben uitgesteld, omdat het land
nog niet voldoende was voorbereid. Hj ver
klaarde voorts de geheele verantwoordeljkheid
voor de komende gebeurtenissen op zich te
nemen.
De toestand in Kavaila.
Uit Athene werd IJ. Maandag door den
correspondent van de „Daily Mail" aan zj"n
blad geseind: Van een betrouwbaar persoon,
die Zaterdagnacht Kavaila verliet, verneem ik,
dat de eenige vijanden, die zich toen in de
stad bevonden, twee Duitsche en een Bulgaar-
sche officier waren, die in de stad gekomen
waren om inkoopen te doen. Het Grieksche
garnizoen te Kavaila werd volkomen met rust
gelaten. De troepen zj'n volledig gewapend. De
Bulgaren schenen hen niert in hun bewegingen
te belemmeren. De Grieksche vlag waait over
de stad en de toestanden zj'n bijna normaal,
behalve dat %r groot gebrek aan voedings
middelen is. Oorlogsschepen der Geallieerden
houden geregeld de forten onder vuur, die ech
ter hierop niet antwoorden.
De Grieksche kustplaats Kavaila.
Over Kavaila, de Grieksch-Macedonische
kustplaats aan de Egeisohe zee, welke thans
door Bulgaren is bezet, schrj'ft de „Manches
ter Guardian":
Kavaila, op welks forten de Engelsche ka
nonnen thans vuren, is verreweg de meest
schilderachtige stad aan de kust van Macedo
nië. Een forsche hoogte, gekroond door een
middeleeuwsch kasteel, om den voet der grijze
torens de huizengroepen, rose, wit en Wauw,
met hier en daar koepeltjes of slanke minarets,
vormen het middengedeelte van het beeld.
De vroolj'ke gekleurde huizen zj'n verspreid
langs de steile hellingen van de rots en over
den vlakken grond aan heide zj'den. Een statie
Romeinsch aqueduct doorsnijdt het dal daar
achter en loopt naar de heuvelen op den ach
tergrond.
Door een hollen weg tus&chen de heuvelen
loopt de weg, waarlangs de krakende ossen
wagens trekken, beladen met tabak, die Kavaila
zoo welvarend maakt. Het is de aloude Egna-
tiaansche weg (Via Egnatiana), die een vijf
tien kilometer verder langs het vroegere Phi-
Jj Ppi loopt. De naam is nog in het Turk ach
Rijven voortleven als „Filibj'ik", maar de stad
pelf beslaat niet meer. Wel vindt men er een
aiassa overblijfselen verspreid staan.
De grafsteenen van een Turksoh kerkhof in
omgeving zijn' allen gemaakt van marmer.
DE VLUCHT EENER JOURNA
LISTE BOVEN DE NOORDZEE.
Een Amerikaansche journaliste, ni i ss
Jane Anderson, geeft in de „Daily ^ChnP
nicle" hare indrukken hj eene vlucht in eeu
Engelsche vliegmachine over de Noordzee
weer.
„Ik ben de eerste vrouw,^dic toestemming
heeft gekregen om de hangars te zien, waar
in de Engelsche groote luchtvloot gehuis
vest is en ik ben de eerste vrouw, die een
vlucht heeft gedaan in een dier Engelsche
ycevliegtuigen, die in den oorlog en voor
oorlogsdoeleinden zijn gebouwd,
Langzaam, zacht en geleidelijk stegen wj
van de zee op. Wj stegen en stegen recht
naar de grijze lucht. Ik zag de daken van
het depot onder ons wegzakken; de strook
zandgrond werd smaller, helderder en lich
ter. Reeds namen de daken der hangars en
hunne groote geschilderde wanden nieuwe
vormen aan. En weer werd ik getroffen
door het verbazingwekkende feit, dat de
menseh hoven de aarde kan vliegen.
Wj waren nu op weg naar de open zee.
Voor mij uit lag het water tot aan den grij
zen horizon, waar een bank van lage wol
ken zee en lucht scheen te vereenigen. Daar
zag ik ook den rook van schepen op verren
afstand. Ik weet niet wat zj waren, maar
wel dat zj tot dat beeld behoorden., Zj
maakten een eleipeht uit- in het groote cor
don, dat Engeland gespannen heerft.
Dit is de Noordzee. En ver daarboven, zoo
hoog dat de lucht dichterbij leek dan het
water, zwenkten wj en vlogen wj thans in
een wjde bocht naar. het land toe.
Ik keek voor mj uit en zag voor de eer
ste maal de haven, die achter het schier
eiland lag, waarboven wj vlogen. Het was
een wijdsch, heerljk schouwspel, die water
vlakte, met - aan iedere zjde een diep
glooiend strand. En daar lag een vloot van
torpedojagers voor anker.
V at leken ze klein, daar beneden die
mooie schepen, die zooveel van het wezen
van den oorlog in zieh vereenigen. Wj daal
den nn geleidelijk naar hen toe en zj sche
nen ons tegemoet te stjgen. Ik zag hunne
üjnen zich scherp tegen het oppervlak der
zee afteekenen.
Eerst zag ik de witte gedaante van het
dek, een smal ovaal met een dikke zwarte
stip in het midden van het schip en een
donkere vlek aan den boeg.
Toen onderscheidde ik in dien middelsteii
zwarten stip de schoorsteenen. Zj geleken
zoo van boven af drie gaten. Het dek had
uit wit karton gemaakt kunnen zjn, netjes
afgesneden met fjne teekeningen erop, die
die vreemde geheimzinnigheden midseheeips
aangaven. De torpedojagers schenen niet op
het water te drjven, maar daarmede gelijk
te liggeu. Zij "waxen slectita xorm én omtrek,
maar schenen geen inhoud te hebben en
vaste lichamen te zyn.
Steeds lager en lager cirkelden W j nn. Ik
zag de dekken onder mj grooter worden,
zag ik op geljke afstanden de zwarte ka
nonnen teere pnnten die boven 't glans-
looze water uitstaken en op zee schenen te
liggen."
SOLDATENUITDRUKKINGEN.
Het leven te velde heeft aan alle fronten een
soort van loopgraventaal doen ontstaan. En als
de Tommy's de Feldgrauen, de Poilu's weer
eens thuis zjn, met verlof of gewond, dan ge
bruiken ze vele uitdrukkingen, die men daar
niet verstaat. Hier volgen eenige voor
beelden van Duitschers, Oostenrijkers en Zwit
sers.
Om met de laatste te beginnenom zich vr j
over hun superieuren te kunnen uitlaten, kee-
ren ze de rangen om en noemen hun kolonel de
rekruut; de kapitein is de oude, de chef van de
bende, de patroon, de vader of de tjger; de com
mandant of majoor heet meneer Meier (verbas
tering van majoor); de luitenant-kolonel noe
men ze de tjjger van het regiment. De luite
nants worden aangeduid met benamingen,
waarvan we eerlijk gezegd, de beteekenis niet
snappen. Ze luiden: vermicellie en speenvarken.
De Zwitserscho soldaat spreekt van zjn kop
pel als van zjn buikbarometer of maagrem.
- Aangezien de Zwitserscbe officier genood
zaakt is een menigte uitrustingstukken met zich
mede te dragen, zooals een revolver, een fluitje,
een kaartentaaeh, een zaklantaren, een kijker,
enz. en daarom gaat Ijken op een wandelenden
bazaar (zou ook een goeden naam zjn), noemen
ze den officier in veldtenue een kerstboom en
als iemand dus kerstboom ge wij3 uitgerust is,
wil dat zoggen, dat hj in vol tenue is.
Met zjn deken met verlof gaan beduidt naar
de politiekamer vertrekken en dat arrestlokaal
noemen ze in Zwitserland beel kernachtig: de
oogenkliniek, de vaeantiekolonie, het badhotel
of de wachtkamer. Het strafeahier wordt in dat
land, waar het hotelwezen bloeit, natuurlijk het
vreemdelingenboek genoemd.
Ru de Oostenrijkers. Bj hen heet een kaal-
oofd excrcitieterrein. Van een soldaat, die
w j'01^06,kijkt, zeggen ze: „Hj belegert
het liefst de vesting Maagdenburg» Vlegerwei-
land is de benaming van het oefenterrein, lichte
infanterie die voor een zeker aoovt ongedierte
waarvan de Oostenrjkers in Rusland te Ijden
hadden en mot zware cavallerie wordt een
ander onvriendeljk hoestje aangeduid. De
vrouwen; die in de kazernes de aardappelen
jassen heeten aardappelmuzen en dienstbuffels
al te jverige soldaten.
Gok de Duitsche soldaten hebben den echten
volkshumor en leveren daarvan in hun loop-
graventaaltje de bewjzen. Zoo noemen zo hun
vi-kbaan-kanoanen, waarvan de granaten vlak
boven de hoofden van de Duitsche soldaten naar
vaart. Reeds lang schiet de artillerie niet meer,
Ze vonkt alleen nog maar. Vuren de Franschen
hun machinegeweeren af, dan zeggen de Duit-
schers„Ze zjn aan het kleeren kloppen." Volle
flesschen zjn blindgangers, leege: uitblazers:
als de Duitsche soldaat gaat slapen neemt hj
dekking of stelling. Een ruige baard is een
prikkeldraad-versperring. Een glas cognac heet
naplü, omdat de soldaten op hun vraag naar
cognac van de Eransche bevolking steeds ten
antwoord kregen: „il n'y a plus." „ér is,niet
meer."
Natuurljk heeft de Duitscher vele namen
bedacht voor zjn vjanden. De Franschen noemt
hj Parlewuh's Wulewuh's of Pisang. Het laat
ste is een verbastering van paysan en wordt
ook voor de paarden gebruikt.
herder beet een Franschman ook wel een
Olala (naar den Franschen uitroep) of Thu-
lömong (tont le monde) of Frack, omdat de
Franschen de slippen van bun jassen omslaan.
De Senegaien noemen ze boomapen. Onbe-
gi jpeljk is daar tegen de benamingGesoks voor
de vjandeljke koloniale troepen. Het woord
Zouaven wordt verbasterd tot Zuaffen en het
heesclie geschreeuw van de op ben af stormende
kleurlingen deed voor hen den naam van raven
ontstaan.
De Engelsqhen noemen ze gewoon Tommy en
yan tjd tot tijd ook wel voetbalindianen.
ENGELAND.
Dat is drankbestrijding.
Destijd is gemeld, dat te Carlisle een proef-
neming werd gedaan ter drankbestrjding in
deeen geest, dat van overheidswege verver-
sckingslokalen zouden worden geopend en de
bestaande drankhuizen zouden worden overge
nomen en gesloten. Tot dusver rijn reeds 65
drankhuizen gesloten of overgenomen.
De gevolgen van de proefnemingen bijken uit
de veroordeelingen wegens dronkenschap, die
geleideljk zjn verminderd. Van 42 in de week
eindigend 11 Juni, 32 in.die eindigend 18 Juni,
daalde dit cjfer tot 18 in de week "eindigend 6
Aug., 12 in die eindigend 13 Aug., 10 in die
eindigend 20 en 8 in die eindigend 27 Aug.
In Zwitserland, nd. te Zürieh, ik voor de
eerste maal een vroUweljke dominee, Elisabeth
Pfister, in dienst getreden.
Te Toiüousetin Frankrijk, is de chemische
fabriek Saint-Sauveur volkomen uitgebrand.
De schade is .aanzien!ijk,
Prins Karei von Hessen-Pbiüppstbal is
overleden in bet "slot Philippsthal. Hj is 63
jaar oud geworden.
Wegens gebrek aan Duitsche verfstoffen
zal waarschjnljk een groot gedeelte van de
Deensche textiel-industrie worden stopgezet.
Kolonel du Paty de Olam, een der meest
bekende figuren uit de Dreyfus-zaak, is te Pa
rijs, aan aan 't front bekomen worden,overleden.
De eerstvolgende zitting van den Duitscben
Rijksdag zal, naar de „Germania" verneemt, pas
op 3 October worden geopend.
Uweekerij „ERICA," - Daadweg
Telefoon No. 2386,
Speciaal adres voor
6031
DE ST. JULIANAVEREENIGING TOT
HULP IN DE HUISHOUDING,
Voor ruim anderhalf jaar werd te 'sGra-
venhage opgericht de „St. Julianavereeni-
ging tot hulp in bet huishouden". Eenige
jongedames vereenigden zieh tot een ge
meenschappelijk leven, om zich geheel te
wijden aan de verzorging der armste huis
gezinnen, als daar de moeder door ziekte,
bevalling of anderszins verhinderd is zelve
baar taak als moeder te vervnLen.
Iedereen prees de iiooge doelmatigheid der
voreeniging en der durf der jongedames om
zulk een opofferend leven, waarvan ze on-
mogeljk de geheele zwaarte zonden over
zien, op zich te nemen.
Zj begonnen met opg®'ve ,"eia baar taak
en gaan nu al meer dan anderhall jaar ge
regeld iederen dag van 7 11UL. sm0l'gene tot
7 uur 'e avonds naar de woningen of meer
malen de 'krotjes van de ar meten onder de
armen, oin er met liefde ooy de geringste
en meest terugstootende werkzaamheden te
verrichten. Door ondervinding nebben zij
nu de zwaarte van haar otier loeren besef
fen. De inoeiljkheden hebben haar echter^
niet afgeschrikt, integendeel naar meer en
meer bevestigd in het besluit ziyk onher-
roepeljk in dit liedewerk aan Christus te
geven. De offers wekten den offergeest en
de algeheele overgave aau Syia werd
een behoefte voor het offergrage hart.
Zoo" kwam de gewichtige vraag ,van het
hart naar de lippen: „Zon het met mogeljk
zjn, dat wj door de religi®1155® geiotteu ons
voor altjd aan* Jesus' H. Hart aan dit Lief
dewerk ttfe wijden?"
De gewichtige vraag werd aan Z, D. H.
Mgr. Gallier, deD Bisschop van Haarlem,
voorgelegd. Z. D. H., die van den beginne
af der St. JulianavereenigD'g e®n hart
toedraagt, gaf na r jp beraad zyne toestem
ming en droeg den Bestuurder op de voor
bereidende maatregelen voor die gewichtige
wijziging te treffen.
In verband hiermede heeft A V. a. reeds
toegestaan, dat de Zusters het Allerh. ga-
crament in huis mogen bobben. Dit echter
brengt nog al groote uitgaven mede, omdat
een der lokalen tot kapel moet worden in
gelicht, een altaartje en de noodig» H. Ge
waden en vaten moeten worden aangeschaft.
De gewone aalmoezen kunnen deee uitga
ven niet dragen. Waar schuilt de weldoe-
de vjandeijke loopgraven suizen, katten. De' ner of weldoenster, die ons ^eze moei
I 1UIrn Kfvrta on har»-* LI -.1- n .Mioirl -~_ïi 1 1 ,1TJ1
Dikke Berta en haar kleine zusters heeten ook
wal kolenbakken, rolwagens of suikerbrooden.
De betaal meester heet uit behoefte aan kort
heid: betaler; sinds kort heet hj ook „Schein-
worfer,omdat hj het loon meestal in „sehei-
nen uitbetaalt een kostelijke benaming, waar
uit t nageeslaoht den financieelen toestand van
tegenwoordig tal kunnen begrijpen
Wordt een loopgraaf opgeblazen dan maken
'de uitgaven beperken. 'Aan een wegzenden
der Zusters wegens gebrek aan onderhond
mag natuurljk niet worden -gedacht, en Z.
D. H. zou niet gaarne zien, dat van het
kosteloos verplegen der huiegezinnen moest
worden afgeweken.
Mocht als in vervlogen dagen een stich
ter of stichteres opstaan, die op de eeuwige
dankbaarheid der toekomstige Congregatie
der H. Juliana rekenen mag. Deze gunstige
en gewichtige beslissing van Z. D. H. zal,
naar wij" vertrouwen, menige jongedame op
wekken, om zich bj de St. Julianavereeni-
ging aan te sluiten, nu zj de zekerheid heeft
zieh daar als religieuze aan het liefdewerk
der Hulp in het Huisgezin te kunnen wj-
den, een liefdewerk zeker bjzonder aange
naam aan het Goddeljk Hart, omdat het
gewjd is aan de minsten der Zjnen.
Moge die beslissing ook voor de katho
lieken, in het bizonder van 's Gravenbage
en Sebeveningen, eene aansporing rijn, om
met dezelfde vrjgevigheid als tot nu toe,
in bet onderhoud der Zustere te bijven
voorzien.
Dat scbenke ons Jesus' H. Hart en St.
Juliana's voorspraak.
J. JORNA S. J., pastoor,
Bestijurder der St. Julianavereeniging.
Den Haag, Da Costastraat 44.
EEN GILDE VAN WELLEVENDHEID.
Een lid van het Alg. Ned. Verbond scbr jft
aan „Neerlandia":
„Laatst sprak ik met een Engelschman,
die met zjn vrouw nu al bijna twee jaar in
''ons land verbljft, en wel in een van onze
grootste steden. Hj is ons volk genegen,
maar klaagde over den hinder, dien hj en
vooral zjn vrouw telkens op straat van jon
geren en ouden hebben. Hj is overtuigd, dat
het niet is omdat zijn vrouw en hj Engel-
schen zjn. Trouwens zj onderscheiden zich
in hun uiterlijk niet van het overige pu
bliek. Er is niets in hun kleeding dat in het
oog valt. Hj vertelde mj verschillende
staaltjes van ruwheid waaraan zjn vröuw
en een andex-e Engelsche van zijn kennis
hadden bloot gestaan. Hj bad in geen ander
land nog zoo iets ondervonden. Het is bet
oude liedje.
Maar mijn Engelsche kennis deed meer
dan klagen, hj gaf een middel ter verbete
ring aan de hand. Met dwang, geloofde hij,
nut straffen en tucht zou er bij ons volk,
gelijk hij het meende te hebben leeren ken
nen, niets te bereiken zjn een opvatting,
waarin ik niet geheel kan deelen, maar dit-
zij in het midden gelaten wel met een
gilde van wellevendheid, zooals die er in
Engeland zjn.
Die gilder, moeten op de scholen gevormd
worden. De onderwjzer of onderwijzeres
geeft de leiding. Wie-lid van het gilde wordt
verbindt zich, zijn medemensehen beleefd
te behandelen, hun geen aanstoot te geven,
geen overlast aan te doen, bun behulpzaam
te zjn. Naar xnjn zegsman mj verzekerde,
werken die gilden in Engeland uitstekend.
Ik vond bet denkbeeld, dergeljke gilden
in ons land in te voereu, zooveel aantrekke-
ljks dat ik besloot de redactie van „Neer
landia" over' te schrijven. Ons onderw jzend
personeel, overwege het! Als 'ik 't me goed
herinner, zjn in Engeland hier en daar bur
gemeesters eere-voorzitter van 't grilde. Des
gewenficht zal mijn Engelsche kennis voor
belangstellenden wel t>i zon fierheden van de
inrichting dier gilden kunnen verstrekken
Aangevelenswaardig Ijkt mj het denk
beeld van dhr gilden vooral, omdat het de
opvoeding in wellevendheid van de school
laat uitgaan Het is inü altjd voorgekomen,
dat de onderwijzers er veel aan kunnen
doe*i om aan onze jeugd betere manieren te
leeren, waar zij die niet van hnis mee 'ren
gen. En ter bevordering daarvan zou bj de
opleiding van bet onderwjzend personeel
zelf aan dat gewichtige deel van zijn taak
meer aandacht kunnen worden geschonken.
Een uur weJlevendbeidskunst in de week op
onze normaalscholen zon wonderen Icunnen
doen."
DE HAAGSOHE WETHOUDERS
BENOEMING.
De heer Van Yituren, de nieuw gekozen
wethouder van Den Haag, is voornemens de
wpthoTidci'sfunctie voorloopig met. bet Iia-
nierkdmaatschap te vei-eenigen en zich ook
bij de periodieke algemeene Kamerverkie
zing weer herkisbaar te stellen, althans tot
het volgende jaar September, wanneer hj
èn als raadslid èn als wethouder moet af
treden. Mocht hj worden herkozen, eerst
dan zal voor hem het oogenblik gekomen zjn
.om zOo noodig een keus te doen.
VERDEDIGING DER HANDELSBELAN
GEN DER NEUTRALEN.
Uit Stockholm seint het IL N.:
De in de „Neue Zuricher Zeitung" versche
nen eorx-espondentie, waarin jje economische
toestand van Holland wordt behandeld,
heeft hier de aandacht getrokken, daar hier
weder uit bljkt, hoe nauw de belangen der
onzjdige staten en in het bijzonder die tus-
schen Holland en Zweden, vereenigd zjn.
Het betréft hier de verdediging der han
delsbelangen. Daar de houding van de Hol-
landsche regeering in dit ai-tikel warm
wordt vei-dedigd, neemt men aan dat de
correspondent tot een der met de regeeiing
in connectie staande kringen behoort. Men
brengt het artikel óok in verband met een
opstel in de Fortnightly Review, waarin
wordt medegedeeld, dat Dem Haag reeds
onderhandelingen beeft aangeknoopt met
Washington tot bescherming van den neu
tralen handel. De gebeurtenissen plaats ge
had hebbende in Roemenië en Griekenland,
hebben hier in breede kringen de noodza
kelijkheid doen inzien van een samengaan
met andere neutralen. Hierdoor immers
wordt het recht van Zweden om over zjn
eigen lot te kunnen beschikken, nog meer
beveiligd dan tot dusver. Slechts dóór een
dergeljke vaste aaneensluiting zouden bj
een langerën duur van den oorlog de neu
tralen een dra.geljk lot kunnen hebben.
daarmede werd ëen journalist ff faire genomes-
Den vorigen keer, toen de Eysink-beker verre
den werd, had de sportverslaggever van d®
„N. R. Ct." op Birkhoven de belacheljke Op
merking gemaakt, dat hat toch niet aanging
dat hj „als vertegenwoordiger van het grootst®
dagblad in Nederland" had moeten staan tus-
scben al „die kleine mensohen van do provin
ciale pers."
Een opmerking, waarvan rich iemand, di®
't work aan de groote dagbladen en dat aan d®
provinoiale pers kent, zich natuurljk niets van
aantrekt. Maar „het Motorrijwiel" had den man
voor zjn idiote verwaandheid afgestraft met
'11 plaat, die in teekening bracht, wat onze'
plaatsgenoot, de heer H. Gorter, op de Apel-
doornsche controle tot werkeljkheid heeft ge
maakt. Op die voor den vertegenwoordiger van
het, grootste dagblad in Nederland gereser
veerde tribune stond een groote fauteuil, waar
naast een rooktafeltje met een kistje sigaren
en een bjzettafeltje, waar in een koelemmeT
een flesch champagne.
De op deze wjze aangereden journalist deed»
wat hj in deze situatie alleen maar verstandig
doen kon, n.l. in vredesnaam maar lachen onl
„de kosteljke grap" onder de opmerking, da*
hj 't alleen maar miserabel vond, dat 't kistje
sigaren slechts een sigarenkistje was. De siga
ren waren er nameljk uit. Maar dat paste bj
de mop, want hem werd aan 't verstand ge
bracht, dat de sigaren natuurljk door „de
menschen van de kleine pers" kleine men-
schen natuurljk waren gekaapt en opge
rookt. De geveegde persman veegde dus ook in
dit opzicht.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt d®
Kedactie zich niet aansprakeljk.
Mijnheer d,e Re.dacteur!
Hoogst aangenaam zal het mj zijn indien
voor onderstaande een plaatsje in uw veel
gelezen blad wordt ingeruimd; bij voor
baat mijn dank.
In hei nummer van de „Nieuwe Haarlem-
seiie Courant" va,n Woensdag 6 September,
Tweede blad, las ik een stukje getiteld?
„Onbehoorlijk," waarin het gedrag van deh
stationschef scherp werd gelaakt. Eenige
ophelderingen lijken" mij echter zeer ge-
wenscht. Zeker, een doelmatiger lokaal was
cr te vinden geweest, maar het geheele
personeel aan het sydion verbonden en de
stationschef vooral niet het minst, waren
zoo onder den indruk van het ongeval, da*
wij ons best kunnen voorstellen dat, als zjn«
de het z-g^n. lampenhok het meest nabij de
plaats waar liet ongeval plaats had, de
zwaar gekwetste man daar werd binnen
gedragen. Verschillenden inwoners van Cas
tricum was het met mij heel goed bekend^
welk eene achting en toegenegenheid de sta
tionschef den overledene Duin toedroeg. Bif
het bezoek dat de stationschef den volgen
den dag aan de ouders van Duin bracht,
en het lijk aanschouwde werd hem de aan-,
doening te machtig, en om nu maar al h
gebeurde toe te schrijven aan Papenhaaf
gaat m.i. te ver.
Hoogachtend,.
Jb. SOHUIJT, Jzfl-
Cieweg, Castricum.
Castricum, 7 September, 1916.
Wij namen, zooals uit het stukje blijk*;
liet artikeltje over uit „Het Rechte Spoor,"
het orgaan der K K. Spoorwegbeambte^,
v i a „De Tijd," die er ook eenige opmer-
gen bij plaatste. Ons kwam het orgaan de*
spoorweg-beambten in zulk een geval tocÖ
zeker een betrouwbare bron. voor. Echte*
plaatsen wjj met genoegen bovenstaande
opmerkingen, die wel niet het stukje u*
„Het Rechte Spoor" volkomen tegenspreken,
maar toch eenig ander licht erop laten val
len. REDACTIE.
ljkheid wil helpen, opdat de Zustere zoo
spoedig mogeljk het onschatbare voorrecht
mogen hebben van in eeQ kapelletje het
Allerh. Sacrament te bezitten!
Ook .zal moeten uitgezien worden naar
een bljvend fonds tot onderhoud der Zus
ters, omdat de afhankeljkheid van aalmoe
zen een te precaire toestand bljft. Bj an
dere liefdewerken kan men noodgedwongen
Diefstal aan het Departement van Landbouw.
Beschuldigd van diefstal van verschillende
boekwerken uit de bibliotheek van bovenge
noemd departement, stond gisteren voor de
rechtbank te 's-Gravenhage terecht een 38-ja-
rige adjunct-commies. Hj bekende op verschil
lende tjdstippen, wanneer de bibliothecarissen
vertrokken waren, de boeken te hebben wegge
nomen en te hebben verkocht b j divert© boek
handelaren. Op de vraag van den president
antwoordde bekl. 1500 salaris te hebben en
niet gehuwd te zjn. Sedert is bekl. uit zjn be
trekking ontslagen. Geldgebrek was de drijf
veer tot den diefstal. In 't geheel ontving bii
50 a 60 voor de boeken.
Na verboor van een drietal getuigen vorder
de bet O. M. veroordeeling tot 5 maanden ge
vangenisstraf.
Bekl.'s verdediger, mr. Hoogstra, de feiten
latende rusten, pleitte dementie en deed uit
komen, dat bekl. niet behoort tot degenen, die
geld noodig hebben om kroeg te loopen of nit
te gaan. Hj is het slachtoffer van zjn hulp
vaardigheid. Hj raakte in schulden, omdat hj
borg bleef voor een broeder, welke borg op
hem verba'ald is, terwjl bj bovendien voor
zjn moeder te zorgen beeft. PL verzocht aan
bekl. de reddende band toe te steken door hem
voorwaarljk te veroordeelen en hem uit de
preventieve hechtenis te ontslaan. Vrienden
hebben hem reeds weder, een betrekking toege
zegd.
Het laatste verzoek werd door de recht-
bauk geweigerd.
Uitspraak 14 September.
DE PROVINOIALE PERS
GEWROKEN.
Naar aanleiding van den Eysink-wiaeelbeker-
wedstrjd schrjft het plaatseljk blad van
Apeldoorn:
De heer H. J. Gorter had een mooie mop,
een kosteljke grap bedacht, die prachtig is ge
slaagd. Er stond op de controleplaats een tri
bune, gereserveerd voor den vertegenwoordiger
van het grootste dagblad in Nederland. En
Haemorrhoiden (aambeien) worden gewoon»
Ijk veroorzaakt door verstopping, een ritteadö
levensw jze, sterk prikkelende purgeermiddelen,
enz., en zj werken door de vreeseljko jeuk en
stekende pjn zeer nadeelig op, het humeur van
den ljder. Dikwjls worden zj veronachtzaamd,
hetgeen aanleiding kan geven tot sterke blo*
dingen, verzwering, enz.
Foster's Zalf heeft vanaf de eerste aanwen*
ding een wonderljk verzachtenden en heelenden
invloed. Een geschikt dièèt en nauwkeurig» op-
yolging van de gebruiksaanwjring, die. iedere
doos vergezelt, doet uw kwaal spoedig genezen.
Foster's Zalf (let op den juisten naam) M
te Haarlem verkrjgb. bj de HJI. K. y. Eden,
Spaarne 88, en J. J. Göppinger, Gr. HoutsV»
147a. Toezending geschiedt franco na ontv.
postwissel ft 1. 76 per doos.
