NIEUWE HAARL COURANT
mmmEmLMm
IDE DAMIAATJESi
de tun m asm
WAT ANDEREN ZEGGEN
BERICHTEN
FEUILLETON
Vrijdag 15 Sept. Tweede bfad
ftlle betalende «rbonnês op dit Bfad, dfe
«r het bezit' zijn van eene Verzekeringspolis,
*ijn, volgens de bepalingen op de polissen
vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
f 4000 bij Ievensl. ongeschiktheid -tot werker
569 bij overlijden
- 300 bij veriies van een Ttand ot voel
- 850 bij verlies van een oog
- 80S bij verlies van een duim
- 75 bij breuk van een arm of been
60 bij verlies van een wijsvinger
25 bij verlies van een anderen vinger
De uitkeering dezer bedragen wordt gega
randeerd door de „Hollandsche Algemeens
Verzekeringsbank" te Schiedam.
De vóór 1 October 1911 uitger even poli'»#®»
lijn niet geidia.
DE brandstÓffenvoobzjening.
Vanwege het Ministerie van Landbouw,
ïheiü en Handel is een circulaire be
treffende voorziening van brandstoffen, tot
de burgemeesters gericht, waarin wij o.m.
lezen:
„De door de Rijks-kolendistributie getrof
fen regeling komt in hoofdzaak hierop neer,
dat de gejieeie productie van brandstoffen
hier te lande, zoowel als do hoeveelheden,
Wplke uit Duitschland, België en Engeland
worden ingevoerd, worden gedistribueerd on
der controle van de Rijks-kolendistributie;
„De toebedeeling der voorradige hoeveel
heden aan kleinhandelaren is over het ge-
lieele land geschied op de basis van de
door hen. over het jaar 19131914 afgeno
men hoeveelheden. Door de regeling, welke
alle importeurs en producenten met de
Rijks-koiendistributie hebben getroffen, is
het deze mogelijk ten alle tijde na te gaan.
hoeveel brandstoffen aan iederen kleinhan
delaar zijn afgeleverd1. Dank zij deze rege-
Un" is het mogelijk om, indien mocht blij
ken, dat in d:e eene streek, in verhouding
tot de a-ndorej te veel of tc weinig brand
stoffen voorradig mochten zijdit te veel
of te Weinig door een gewijzigde distributie
te egaliseeren.
„Naar hei mij voorkomt is aLdus met in
standhouding van den groot- en den klein
handel een behoorlijke distributie van steen
kolen verzekerd, mits alle belanghebbenden
zich blijven houden aan de regels, waartoe
zij bij contract, gebonden zijn. Ik twijfel er
niet aan, dat dit ook inderdaad het geval
zal zijn, en acht,.in verband hiermed'e, ver
der ingrijpen mijnerzijds vooralsnog on-
no o dig.
„Met name heht ik de vaststelling van
maximumprijzen voor steenkolen onge-
wensenf, aangezien deze in du practijk vele
moeilijkheden zou opleveren, voornamelijk
tengevolge van plaatselijk soms zeer ver
schillende - - -■
voor steenkolen in verschillende gemeenten
ook in gewone omstandigheden sterk uit-
eenloopen."
hollandsche arbeidersgezinnen
UIT DUITSCHLAND.
Men schrijft aan de „N. R. Ct.":
Het is opmerkelijk, dat juist den laatstcn
idij, terwijl toch volgens vele medcdeelingon
van Duitsche zijde de voedingstoestanden
thans gunstiger zouden zijn dian b.v. een
jaar geleden, zooveel Hollandsche arbei
dersgezinnen uit Duitschland terugkeeren,
zoodat het Koninklijk Nationaal Steuncomité
'zich herhaaldelijk genoodzaakt ziet, aan deze
igezinnen hulp te verschaffen, totdat zij in
ons land weder een bestaan gevonden heb
ben.
Ter beoordeeling van den ecodomischen
toestand in West-Duitsclüand is het vol
gende welLicht die vermelding waard.
Dezer dagen meldde zich te Rotterdam
iemand om ondersteuning aan, wien deze
dan ook verstrekt is geworden, die 12 jaar
lang als stoker op een mijn is werkzaam
geweest. Hij was zoo deelden hij en
zijn vrouw, die beiden een gunstigen en
betrouwbaren indruk maakten gedurende
al dien tijd tegen een goed' loon bij dezelfde
mijn gebleven, en zijn gezin met kinde
ren, waarvan de oudste, een zoon, tTrajis
voor den landstormdienst in aanmerking
komt, had zich reeds geheel aan de nieuwe
omgeving gewend.
Zijn loon bedroeg in den laatsten tijd 4
mark 80 per dag, hetwelk men voor zijn
Werk, wijl hijs teeds bovengrondsch werkte,
een goed loon kon noemen, hetwelk nog
werd aangevuld door verdiensten van de
kinderen.
Maar, zoo verzekerden ons beidien, lang
zamerhand is het er onmogelijk meer uit
to houden. De man, die vroeger flink en
gezond was en er blozend uitzag, is nu ge
heel ingevallen en verzwakt, zoodat zijn fa
milie, die hem sinds enkele jaren niet had
gezien, er van was geschrokken.
De vrouw vertelde ons„Ik heb er reeds
heel lang op aangedrongen om maar weer
naar Holland terug te keer.en, maar m'n
man wilde niet. Hij zei telkens: waar moet
ik in Holland met m'n groot gezin heen,
ik heb hier nu eenmaal werk,«iaat ons nog
;maar wachten."
blaar meermalen is hij huilende naar zijn
werk gegaan, als hij zag, dat ik mijn portie
brood en een deel van dat der kinderen
ook' nog aan hem. gegeven had, omdat hij
bij zsjn zware werkzaamheden het anders
niet kon uithouden. ,Want dan wist hij wel
dat- wij geen brood zouden krijgen en ik
honger leed. Maar hij moést, zwaar werken
en liij kon het toch niet zonder eten doen.
„Maar het werd ten slotte ondragelijk
om te leven, doordien" wij alreeds in maan
den tijd-s geen vet of spek konden bekomen.
Stel u toch eens voor: .éénmaal per week
kregen we een half .pond vleesch en een
maal per week 75 gram boter. En d.at voor
zeven menschenl Vet konden we in 't ge
heel niet bekomen, melk om den anderen
dag een halve liter. Hoe kan een vrouw dan
huishouding doen? Eiken dag hoorde ik de
kinderen weer: „moe., ik heb honger", en
wanneer een moeder'daaraan niet voldoen
kan, is dat op «ten duur om krankzinnig te
worden."
„Maar," zoo vroeg ik, „hoe redden zich
dan do Duitsche gezinnen."
„Ze moeten wel," zegt de vrouw, „en ze
hebben zóóveel over voor 't vader', and, dat
ze alles wel willen lijden, als er maar volge
houden wordt in den oorlog. Er waren bij
ons in de buurt gezinnen, waarin twee of
drie zonen verminkt en ongelukkig uit den
oorlog waren teruggekomen, maar .wanneer
cr dan slechts één bij was met het „ijzeren
kruis" dan beteekende al het andereniets."
„Kunnen die mannen d;an wel het werken
volhouden?"
De'man antwoordt: „De. besten gaan naar
het front, en de anderen zijn ouderen van
dagen on geïnterneerden, en die wisselen
ook zóó dikwijls dat men dénkt: „menig
een houdt het niet vol."
„Maar," zoo voegde de vrouw er bij, „voor
ons was het niet meer om uit te houden.
Wanneer men van week tot week z'n kin
deren dn z'n man ziet achteruitgaan, zon
der uitzicht dat het anders zal worden, ja,
tefwijl het zélfs voortdurend erger en er
ger wordt. De meesten uit Holland die in
Ruhrort woonden, zijn nu .weer naar ons
land teruggekeerd. We weten zelf niet, hoe
het nu met ons gaan zal, maar nu wij hier
zijn bij onze familie, die het ook maar niet
voor 't opscheppen hebben, zegg'envye toch
tegen elkaar: „Wat zijn we blij, dat we hier
zijn! 't Is hier, in vergelijking met ginds,
nog een land van belofte."
EEN VERBLIJDENDE RECEERINGS-
MAATREGEL.
Onder dit opschrift schrijft „De Gong", or
gaan van de Tucht-Unie: Terbevordering
van de ontwikkeling der jeugd boven de
schooljaren is door de Regeering de vol
gende maatregel genomen:
Het honorarium bedraagt 150 per jaar
voor één oefening per week.
Om in de behoefte van spelleiders te voor
zien, zal de Regeering eursu-sen voor spel
leiders openen.
Om in de behoefte aan speelterrein en
lokaliteit te voorzien, dringt de Regeering
er bij alle gemeentebesturen op aan, de noo-
dige ruimte en het vereischte materieel ter
beschikking te stellen, waartoe zoo noodig
steun van het Rijk kan worden gevraagd.
Men ziet, in dit opzicht heeft de Tueht-
Unie sneller dan zij heeft durven deuken,
ongeveer alles verkregen, waarop zij met
haar actie voor beschikbaarstelling van
sportterreinen en lokaliteiten voor lichaams
oefening beeft aangestuurd.
Zij beeft dus alle reden, zich over dezen
Regeerin'gsmaatregel te verblijden en de
Regeering dank te weten voor haar door
tastendheid.
ONVOLDAANHEID.
In de ,rMaasbodebetoogt het lid der Twee
de Kamer, baron van Wijnbergen, dat toen ver
leden jaar in de Troonrede liet voornemen werd
aangekondigd om den gewonen wetgevenden
arbeid te hervatten, van rechts aanstonds op het
onbezonnene, het onverstandige van dien stap
de aandacht werd gevestigd en met klem gewaar
schuwd, dat de uitvoering daarvan noodlottig
zou blijken te zijn. Doch dat al mocht niet baten.
Regeering en linkerzijde waren blijkbaar vast
besloten den politieken strijd te hervatten. En
thans, gaat schrijver voort:
En thans? Thans ligt voor ons het resul
taat; thans zijn wij in staat de juistheid
en gegrondheid der herhaaldelijk van
rechts geuite waarschuwingen te toetsen aan
de feiten.
Wat geschiedde ei?
Het ontwerp Staatsbedeeling, dat den
politieken strijd voor goed zou doen ont
branden, moest worden behandeld, behan
deld met den grootst mógelijken spoed.
Waai om? Om de ouden van dagen zoo
spoedig mogelijk te helpen?
Laat ons even den lbop der zaak bezien.
Voor de Statenverkiezingen werd aan de
.afdoening van het zoogenaamde ouder
domspensioen gewerkt in het meest snelle
tempo, dat zich denken laai). Alles moest
daarvoor wijken. Het moest en het zou wor
den aangenomen vóór de verkiezingen en
het geschiedde ook aldus in de Tweede
Kamer. Het wórdt gezonden nam" de Eerste
Kamer; deze brengt haar Voorloopig Ver
slag uit. En verder?Verder verneemt
men mets meer van de zaak. Weken en
weken .ligt aaar het Voorloopig Verslag,"
doch de Regeering antwoordt niet. Zij zwijgt.
Van al de haast, van al den spoed, die
betracht moest worden vóór de verkiezin
gen om de ouden van dagen te helpen,
bespeurt men niets meer.
xvr i 34 er c'an toch geschied zijn?
Wel, de statenverkiezingen zijn, gelijk men
weet, zeer ongunstig uitgevallen voor
Regeering en linkerzijde.
En wat blijkt nu achteraf derhalve: Dat'
die hervatting van den gewonen weigeven-
den aibeid, dat speciaal het aan de orde
stellen van het ontwerp-Staatsbedeeling,
eene onder leiding der Regeering gevoerde
- verkiezingsmanoeuvre, is geweest, in de
al lei eerste plaats gericht tegen de Eerste
Kamer. En dat, terwijl de Regeering geen
an5lre fne* tegen de Eerste Kamer kon
hebben aan deze, dat in die Eerste Kamer
de xneerderneid is aan de rechterzijde, aan
die partijen dUs, die de- Regeering bij al de
voorstellen die zij in velband met de buiten
gewone tijdsomstandigheden deed, zoowel in
als buiten de Kamer steeds het best en het
trouwst hebben gesteund.
Daar is meer.
VnmU?^lwete?llen sP°ec' °P de totstand
koming der Staatsbedeeling werd aange
stuurd, Keven onuitgevoerd liggen de wet
ten- ia ma en zag de Regeering zich in cle
beschamende positie gebracht naar wij
üF-mi ,jaar °°k als beschamende
rpnlraif t van voor de Staten-
i„ li m°eten verschijnen om uitstel
N.T ?,r het-afwerken van eene taak,
den raad, haar zoo-herhaaldelijk door dei fcf. e f j,jprp
rechterzijde in 's lands belang gegeven, ter
harte genomen had.
De conclusie waartoe schrijv. komt is deze,
il Taar de Regeering duidelijk gevoelen nioet,
In nadeeien. die ons volk .op heden onder
vindt voor een deel en zulks terecht
worden geweten aan haar binnenlandsch beleid,
en zij dan daarbij bedenkt, dat het doel, waar
mede die bmnemandsche politiek dus werd se-
voerd, de omzetting der Eerste Kamer toch niet
werd bereikt, bij de-Sluiting van dit zitting
jaar een gevoel van onvoldaanheid zich moet
meester maken, èn van"de Regeering èn van de
linkerzijde, die haar in haar bmnenlandsche par-
tij politiek meende te mogen en te moeten steunen.
H.K
BEURS VAN AMSTERDAM.
Noteeringen van 14 September.
Staa tsieeningen.
N'EDERL. pet. V.K. L.K.
Ned. W.S. O../ 200 5 102~A~ 102K
Ned. W.S. O. 500 5 103 102-1
Ned. W.S. 1000 5 103103.1 16 103 X
.Ned. W.S. O. 500 414 101.15 16 101E«
Ned. W.S. O. 1000 414 101.15/16 101.13/16
Ned. W.S. Oblig. 3 lA 85 X 85
Ned. WS. Oblig. 3 75.3/16 75.3 16 75.716
Ned. W.S. Certif. 3 75.1(16 75.3 16 75.7 16
Ned. W.S. Certif. 214 64L 64 R
EERSTE JAAR
VRIJDAG 15 SEPTEMBER
No. 49
REDACTIE: GEBOUW „ST. BAVO"
TELEFOON 49
ten ten efndeeimiddeIen had moeten trach'
Sgemeten thu brenlcn binnen den haar
waardoor 7ii - T Wat ze naIiet- en
aan plichtsverzuim SChuIdig maakte
diHaafte^indneertRedan' "°g aan de vde ««évm
dit jaar te en de Regeering ingebracht Hij zet
U1 tCn' ti tCT0misdle di'uk waaronder ons
vo k gebukt gaat, zeker niet geheel aan de
Regeering is te wijten en dat veel, wat thans
wordt geleden de Regeering niet kon voorko-
men, maar dat blijft de vraag óf er toch ook
met tal van zaken zijn, die wèl anders en beter
nadden kunnen geregeld zijn, oi niet een deel
van den druk wèl had kunnen worden voor
komen. En die vraag zou pas ontkennend beant
woord worden, indien de Regeering al haar tijd
ai haar zorg, al haar aandacht, al haar toe
wijding geschonken had aan die voorzieningen,
die door de buitengewone tijdsomstandigheden
van haar werden gevraagd
Dat heeft' zij niet gedaan, zegt hij.
Een goed deel van het heengegane jaar
heeft zij - vergetend de woorden vóór
dien tijd door haar zelf gesproken versma
dend de waarschuwingen, haar later van
rechts gegeven -- besteed aan de afwerking
van eigen politiek partijprogram.
'Zóó heeft zij zich zelve en de Staten-Ge-
neraal gedwongen heel wat tijd anders te
gebruiken dan zulks in deze buitengewone
omstandigheden door 's lands belang ge
vorderd werd, daargelaten nog de schade
lijke invloed, dien de opzettelijk door de
Regeering uitgelokte politieke partijstrijd
wellicht heeft gehad op de alom in den
lande noodige samenwerking bij tal van
zaken. -
Maar dan kan dus ook niet gezegd wor
den, dat de Regeering deed. wat ze kon,
en is er voldoende grond voor de zoo vaak
vernomen stelling; dat de bjnnenlandsche
toestand heel wat beter zoude wezen, dan
thans liet geval is, indien de Regeering was
blijven volgen de gedragslijn, die ze zich in
Augustus 1914 getrokken had.
Met juistheid vast te stellen, welke de
gevolgen zijn der ten vorigen jare begane
politieke fout, t°ea ve gewone wetgevende
arbeid werd hervat, is duidelijk eene onmo
gelijkheid; -mocht echter een te groot deel
van den financiëelen en economischer druk,
dien ons volk ondervindt, worden toege
schreven aan de Regeermg^dan heeft zij dat
uitsluitend zich ,f, 'e wijten.
Zij had dat ta' 'en voorkomen; zij
had geheel vrij kunnen uitgaan, indien zij
Satyriek verhaal van Mark Twain.
(Uit het Amerikaanech).
>,0, meer dan dat, veelmeer dan dat een
bloedverwant, de dierbaarste, dien ik op aarde
- eb gehad, ofschoon het mij nooit vergund is
geweest hem te zien. Ja, het is dé jonge lord
Berkeley, die zoo heldhaftig omgekomen is bij
üen verschrikkelijke brMaar wat scheelt er
aan
,0, niets, niets. Het was alleen mijne ontstel-
en'®> 2°o plotseling van aangezicht tot aange-
icht, om zoo te zeggen, geplaatst te zijn tegen-
hjy "P-and, over wien ik veel heb hooren spre
ien Gelijkt het goed?"
„Zonder twijfel, ja Ik heb hem nooit gezien,
Sellers, ter wijl'ThTetporirM
keel A,i l en vandaar naar de schilderij
aanwmtra u Sjaaf, die zich dezen titel had
^ematigd, heette voor te stellen
de «ell1enis mij niet'
u o PP a voorkomt. De graaf heeft een lancr-
*ooa1 een^ronH'm If1"1 ui3zi^ <erwiji ziin
een rond en karakterloos gezicht heett."
„Zoo gaat het met ons allen in onze jeugd,"
zeide Sellers, zonder zich van zijn stuk te laten
brengen. „We hebben in 't eerst allemaal onbe
duidende gezichten, maar langzamerhand begint
daarin meer uitdrukking te komen. Op grond
daarvan ontdek ik ook hier de gelijkenis en weèt
dat het portret echt is. Ja, al onze familieleden
zijn in 't eerst dwazen,"
„Deze jonkman schijnt althans den erfelijken
familietrek te bezitten."
„Ja, ja, hij was zonder eenigen twijfel een
dwaas. Lét maar eens op het gezicht, den vorm
van het hoofd, de uitdrukking, 't Is alles dwaas."
„Wel bedankt," zeide Tracy onwillekeurig,
„Wel bedankt?"
„Ik bedoel voor de verklaring, die ge mij gege
ven hebt. Ga voort, wat ik u bidden mag."
„Zooals ik reeds zeide, staat dwaasheid op
het geheele gezicht uitgedrukt. Men kan zelfs
de bijzonderheden daarop lezen."
„Wat zeggen deze?"
„Wel, alles bij elkaar genomen, is hij een wei
felaar."
„In hoeverre?"
„Iemand, die het een en ander met ijver begint,
maar. na een poos begint Ie verslappen en te
wankelen en te weifelen. Dat is op en top Lord
Berkeley. Maar waarom krijgt ge zulk een
kleur? Heb ik u op de een of andere wijze On
wetend beleedigd?"
„O neen. Verre van daar. Maar het doet mij
altijd onaangenaam aan, als ik iemand ziui
eigen bloed hoor verachten, zeide hij en dacht
daarbij: „Hoe zonderling lieeft hij de waarheid
gevat Toevallig lieeft hll beschreven. Ik ben
dat verachtelijk wezen. 1 oen R Engeland ver
liet, .meende ik te bemlenik dacht, dat
ik met vasten tred he pad zou bewandelen, dat
ik mij had afgebakend, terwjjl ik mderdaad een
weifelaar ben Wat geeft het dan, verhevene
idealen te hebben en stoute plannen te maken?"
Daarop zeide hij overluid: „Zou er dan m liet
brein van dien weif«aai"> 2ü°als ge hem noemt,
een grootsch en zelfop°11 crend denkbeeld.kunnen
opkomen? Zou hij bijvoorbeeld op de gedachte
kunnen komen, afstand te doen van zijn grafe
lijken titel en zijn rijkdom en zijne eer, om zich
door eigene verdiensten te verheffen of voor
immer aim en vergeten te blijven?»
„Of hij dat zou kunnenOch, kijk hem maar
eens aan! Dan hebt een antwoord op uwe
vraag. Ja, dat is het juist waaraan hij zou den
ken. En hij zou het ten uitvoer brengen ook."
„En dan?"
„Dan zou hij gaan weifelen.»
„En terugtreden
„Ongetwijfeld."
„Zou dat gebeuren met al mijne ik bedoel,
zou het zoo met al ziine verhevene pl&nnen
gaan
„Wel zeker, zeker."
„Dan was het maar gelukkig, dat dit wezen
gestorven is. Maar onderstel eens, dat ik een
Rossmore was. en
jaargetijde.
Zondag 17 September zal liet eën jaar
geleden zijn, dat de heer W. B. Guskens
overleden is. Een sobere herinnering aan de
volgende feiten zal een welsprekende rede
vormen bij zijn jaargetijde. Gedurende drie
en -twintig jaar was liij eiken winterdag,
des morgens oin 6 uur present om aan
arme kinderen van elke godsdienstige ge
zindheid brood en koffie uit te deelen.
Hij was lid der Commissie tot wering van
Schoolverzuim. Hij was Jid van het Ned.
Genootschap tot zedelijke verbetering van
gevangenen. Hij was vijf en dertig jUur lid
van het Katholiek Armbestuur. Veertig jaar
wijdde hij zijn krachten aan de Vinoentius-
vereeniging; hij was lid van den Bij zonde
ren Raad. Hij was voorzitter der St. Aloy-
siusvereeniging en 2de voorzitter der G.e-
zellenvereeniging: Hij was veertien jaar
voorzitter van den Katholieken Volksbond.
Hij heeft aan' al -die vereenigingen ge-
góven, wat hij te missen had. maar bovenal
zijn liefde en standvastige toewijding. Wie
onzer zal zoo'n staat van dienst ooit kun
nen overléggen?
Zondag 24 September des morgens om 7
uur in de St. Jozefkerk, Jansstraat, z'ulfen
de leden van den Volksbond bijeen komen
om voor zijn zielerust te bidden. R. I.- P.
RAPPORTEN.
Het wordt meer en meer gewoonte in
onzen _V°lksbondo.m over belangrijke za
ken rapporten te laten uitbrengen. En dat
is ook begrijpelijk. Niet iedereen beschikt
over zooveel kennis, dat hij maar over alles
een oordeel kan uitspreken. Voorlichting
door een commissie is dus. iu vele gevallen
gewenscht. Zelfs cle Ministers 'en cle Tweede
Kamer vragen meerdere malen een
rapport van een studiecommissie. "Te prij
zen valt het derhalve, dat men ook in ons
vereenigingsléven niet over ijs van één
nacht gaat, dpch zich in gewichtige, punten
eerst door een rapport laat op de hoogte
stellen.
Aan zoo'n rapport wordt groote waarde
.gehecht. Of een. zaak tot stand zal" komen,
daii wel zal mislukken, hangt soms geheel
en al af van het rapport, waarop wordt
'voortgebouwd. Is 'het rapport zorgvuldig
voorbereid en samengesteld, zijn de conclu
sies -gezond, dan heeft men'-een grondslag,
waarop de nieuwe zaak met vrucht kan
worden opgetrokken. Gaat men daarentegen
te werk, vertrouwend op een rapport, dat
alle kenteekenen draagt van overhaasting
te zijn in elkaar gezet, dan komt men latei-
bedrogen uit.
Vandaar, dat het verklaarbaar is, als aan
een goed rapport eenige eiscken Worden
gesteld, waardoor de betrouwbaarheid van
het geschrift in waarde rijst. Naar onze
zeer bescheiden meening moeten de volgen
de punten in het oog gehouden worden.
Meerdere malen zal men zich later op
dat rapport beroepen, vooral als de zaak,
welke is opgezet, eens mocht tegenvallen,
vandaar dat noodig is ir; het rapport op
tc nemen, wanneer en door wien de com
missie werd samengesteld. Insgelijks welko
heeren de commissie vormen. Dan volgt de
juiste formuleering van de gegeven op
dracht, opdat men in het verder verloop
van het rapport kunnen zien of de commis
sie zich aan haar opdracht heeft'gehouden.
Het komt ons voor, dat in het rjipport
.ook zou moeten vermeld worden, hoeveel
vergaderingen besteed zijn aan de samen
stelling van het geschriftT en welke leden
de commissie-vergaderingen hebben ver
zuimd. Daaruit zou men dan kunnen zien,
hoe de comihissie-ieden hun taak hebben op
gevat. De handteekening van alle commis
sie-leden onder het rapport achten wij nood
zakelijk, omdat daaruit kaai blijken, dat, de
„Dat kan niet."
„En waarom niet?"
„Omdat dit geval niet denkbaar as. Om op
uw leeftijd, een Rossmore te zijn, zoudt ge een
dwaas moeten wezen, en dat zijt ge niet Ook
pudt gé een weifelaar moeten °zijn, terwijl
iemand,, die m staat is een karakter te. door
gronden,-wei kan zien, dat als ge eenmaal iets
begint, ge dit opk ten uitvoer brengt." Hij voeg
de er in zichzelf bij„Dat is genoeg tegen hem
gezegd. Hoe meer ik hem gadesla, des te op
merkelijker, vind ik hem. Het is het krachtigste
gelaat, dat ik ooit gadsgeslagen heb. Er staat
daarop eene schier boyenmensclie 1 ijke standvas
tigheid te lezen, een onwrikbaar doel, een ijzeren
vastheid van wil. Het is een buitengewoon jonk-
man."
Hij zeide thans'overluid:
„Ik moet uw raad over eene zekere zaak eens
inwinnen, Mr. Tracy. Ziet ge, ik heb de stoffe
lijke overblijfselen van dien jonkman Hemel-
sche goedheid! Wat ontstelt'ge!"
„Och, het is niets. Ga voort, bid ik u. Ge
hebt dan zijiie stoffelijke overblijfselen niet
waar?"
„Ja-"
„Zijt ge er wel zeker van, dat het de zijne
zijn en niet die van iemand anders?"
„O, volkomen zeker. Verschillende overblijfse
len, bedoel ik. Niet alle zijn van hem."
„Verschillende?"
„Ja, in manden. Eenmaal zult ge naar uw
commissie-leden liet rapport werjee!
zien hebben-en zicli voor den inhou
an! woordelijk achten.
En wat nu den inhoud aangaat? Is
voldoende als het rapport een korte samen
vatting is van het verhandelde op de ver
gadering, waarin de commi.-sie in het leven
werd geroepen? Neen, want dat vindt men
terug in de notulen. Het rapport moet be
vatten de uitkomsten van gedaan onderzoek,
van speciale studie en vooral veel gegevens.
Wanneer zoo maar in het rapport, wat al-
gemeene denkbeelden worden verkondigd of
conclusies zonder materiaal, dan valt liet
zeer moeilijk om daarop in te gaan. Men
zon dan verplicht zijn zich. blindelings aan
bei oord.eel der commissie over te geven.
Toch vraagt men juist een rapport, ten ein-
ce zelf beter te kunnen oordeeleu.
Ten slotte, wamieor het rapport een zaak
geldt, waaruit groote finantieele gevolgen
kunnen voortvloeien, bijvoorbeeld waar bet
gaat over het in het leven roepen van stich
tingen, welke met kapitaal gemoeid zijn,
daar-is het zeer gewenscht het rapport te
laten drukken (bijv. in- de krant) opdat een,
ieder zich op de hoogte kan stellen van de
argumentatie in het rapport ontwikkeld.
Dan zullen we overhaasting voorkomen
en ons laten leiden door den ouden voor-
Loi.elijken regel: „Mie zich langzaam
haast, haast zich vlug".
MEDEDEELINGEN.
Erwten en boonen. Het Bestuur der Spaar
kas „St. Nicolaas" deelt mede, dat wegens
do schrikbaren-de duurte er niet aan te den
ken valt om dezen winter erwteii en boonen
op te doen.
Onze leestafel. Op de leestafel van ,.St.
Havo' liggen ook: het Jaarboek vau den
Ka Mi. Kring, en de bizonder actueelc le
vensbeschrijvingen van Vader Kolping (de
stichter der Gezellen-vereeniging) en van
Hendrik Belletable (stichter der H. Familie).
Nicaw biljardlaken. Onze biljards zijn
opnieuw in orde gemaakt en van nieuw la-
vooizen, wat in dezen tijd een dure
JiefheDDerij 1$.
Donker. Om aan het verzoek van velen te
vo doen, is nu ook prima donker bier aan
bet-bn.fet van ,J5t. Bavo" verkrijgbaar.
Gun een ander ook wat. Er ziin meneehen,
i,m vragen, waarom of ze voor den licht-
1-ee,den-avond maar 2 kaarten ontvingen.
Ornaat we een ander ook iets moeten gun
nen.
Aanvulling. In zaal 1 zijn 100 nieuwe stoe
len (nienwste model) en 12 nieuwe noten-
bonton tafels geplaatst. Het wordt hoe lan
ger hoe beter in ons R-oomsehe familiehuis.
AGENDA GEBOUW ST. BAVO.
ZATERDAG 16 September: Witte Bios
coop, „Het gestolen kind", 8 uur. Gewone
zittingen 8)4—914 uur.
ZÓNDAG 17 September: Witte Bioscoop,
„Het gestolen kind", 2, 4 en 8 uur.
MAANDAG 18 September: Tentoonstel
ling Bloembollencultuur. Herwonnen Le
venskracht P'A uur. Leden Schoenmakers
patroons 8K uur. Ondersteuningsfonds
8 Vi uur. Esperanto 8 uur.
DINSDAG 19 September; Tentoonstelling
Bloembollencultuur. Bestuur Metaalbe
werkers. Bestuur Kalk en Steen.
WOENSDAG 20 September: Bestuurs
raad 8E uur (behandeling Rapport Coöpe-
ratie-eonnnissiè).
DONDERDAG 21 September: Leden „Ar
beid Adelt" 8K nnr. Stationspersoneel
8K uur.
VRIJDAG 22 September: Buitengewone
ledenvergadering Metaalbewerkers 814 nur.
Bestuur Bonwvereeniging „St. Bavo" 814
uur- Leden Gemeentewerklieden 8 uur.
vaderland terugkeeren, en als ge ze dan zoudt
willen meenemen
„Wie? Ik?"
„Ja zeker. Ik bedoel niet nu, maar na eenigen
tijd, 11a Maar zoudt ge ze ook eens willen
zien
„O neen. Ik ben daar volstrekt niet op ge
steld."
„Mij goed! Ik.dacht maar Waar ga je
naad toe, Gwendolen?"
„Uit eten, papa."
Tracy ontstelde hiervan blijkbaar. De kolonel
zeide op een toon van teleurstelling
„Wel, dat spijt 'mij. Ik wist niet, dat zij zou
uitgaan, Mr. Tracy." Het gelaat van Gwendolen
verried, dat zij niet begreep, in welk opzicht zij
verkeerd had gehandeld. „Drie oude menscheri
tegenover een jongen man, dat gaat toch
niet." Over het gelaat van Gwendolen ver
spreidde zich eene schemering van hoop, en
zij zeide:
„Als u het beter vindt, dat ik niet ga, dan
zal ik wel eene boodschap aan de Thompsons
zenden, dat ik
„O, is het bij de Thompsons? Dat vereen
voudigt de zaak. Maar nu je eenmaal plan
hebt gemaakt
„Maar papa. ik kon daar evengoed op een
andereu dag
Wordt vervolgd.
li ti
om an "ighedguL f?: ansportkosten,
enz., dié aanleiding geven, dat de prijzen,
In iedere gemeente kunnen groepjes van
16, 20 of 24 jongens of meisjes gevormd wor
den, die kosteloos geoefend worden in sport,
spel en gymnastiek door een bevoegd,'van
Rijkswege gesalarieerd leider.
Aio mol- „1* «iwtlJVCU Vclll CC1IC
