Eerste Roomsch Katholieke
I. H. VAN OEI STEUR Ir.
I
B1NNËNLAMD
WAT ANDEREN ZEGGEN
SPORT EN WEDSTRIJDEN
B0EKDE00RDEEL1NG
KERKNIEUWS
RECHTSZAKEN.
•AlHtHHttMtSMMMNiH»
A. IIAll EitiltiOilK,
KATHOLIEKEN
sluit uuie verzekering bij de
Levensverzekering üünatseheppij
te ëIJMESESf. 6635
ALLERLEI
INQEZONDENs
de Grondwetsherziening.
pten^ngi JUgekélt ja^t Alt 1 ffó JgMëfcbljfl AgtÜMl $n pp 4(e manier werd hy de schrj^
Kweëkerij „EHICAj" - Doodweg
SCHOTEÜ bij HAARLEM.
TUIK-ARËHITI£bTUUR.
60J1
Uniformen, Uitrustinge";
Automobiel- en Sportk!eedln9-
6072 TELEFOON No. 303.
sterkte dorp.... wendde ik en botste bijna op
een vijandelijke machine. Ik vuurde een aantal
patronen op hem af en toen hij onder mij heen
dook, zag ik een van onze machines een gevecht
met hem beginnen. Terwijl ik een nieuw patro-
nenlint op mijn geweer plaatste werd ik van
voren door een Rolandmachine aangevallen.
Ik schoot op hem totdat ik het geheele lint
verbruikt had en daar ik toen een machinege
weer achter mij hoorde, draaide ik mij om en
zag dat er drie Roland's achter mij aan vlogen.
Ik werd bijna onmiddellijk in het been gewond,
maar slaagde er toch in de aanvallers met mijn
zijdelings geplaatst machinegeweer te beschie
ten en hen te verjagen.
Mijn motor begon onregelmatig te werken en
ik zag, dat er een gat was in mijn benzine-reser
voir. Toen stopte, mijn motor geheel en al en
ik begon in vol plané te dalen, overtnigd diat ik
zou moeten landen. De benzine liep over mijn
linkerbeen, maar het gelukte mij, mijn knie
tegen het gat te drukken en daardoor het ver
lies van mijn benzine verder te verminderen.
Ik bedacht, dat ik door to pompen wat druk
op de benzine zou kunnen zetten, wat ik dan ook
deed. Toen ik tot op zeventig meter boven den
grond was gedaald begon mijn motor weer te
werken. Ik was toen nog een vijf en twintig
kilometer van onze linies verwijderd. Ik bleef
hard doorpompen en kon nog juist genoeg ben
zine in den motor persen om in gang te blijven,
ofschoon ik drie of vier keer daoht, dat ik zou
moeten landen.
Een keer had ik hfürtoe reeds aanstalten ge-
maak t»-toen de machine zich nog juist bijtijds
weder herstelde en ik slaagde er toen in, den
nog af te leggen afstand op slechts twintig
meter boven den grond te vliegen.
Ik was verdwaald en was zoo dicht bij den
grond, dat ik mij moeilijk oriënteeren kon. Toen
zag ik echter een laag vliegende Fransche ma
chine voor mij uit, volgde die en kon ten alotte
binnen onze linies landen, maar mijn machine
brak bij het neerkomen. Ik gevoelde me erg
zwak, had veel bloed verloren en was uitgeput
door het voordurend pompen. Natuurlijk had ik
bij mijn vlucht over de vijandelijke linies veel
van het geweer- en geschutvuur te lijden ge
had, maar toch kon ik mijn reis volbrengen en
werd ik ten tweede male gewond."
DE RANSEL.
Een soldaat vertelt in de „Vossische Zei-
tung:" Aan de Somma wordt hevig gevochten,
zoo staat er in het legerbericht. Wij komen
terug. Een klein hoopje van de trotsohe com
pagnie. De anderen i Dood, gewond, verstrooid.
Machinaal zetten wij, doodmoede den eenen voet
voor den andere. Eindelijk zijn wij in kwartier,
in lompen, vod modder en ongedierte, ongewae-
fchen en ongeschoren.
Daar zien wij onze kale ransels weer. Het
toeval wil, dat de mijne bovenop ligt.
Ik spring over zulk een balk ondanks mijn
uitputting snel er heen en omarm hem als een
goeden vriend.
De schoenen en de deken heeft iemand eruit
genomen, maar van binnen zit er nog aHes in.
Het kistje sigaren, het schoone ondergoed, zeep,
handdoek, Boheertoestel en dan die brieven die
ik overal mee heensleep.
„Vergeef mij dat ik je zoo vaak vervloekt
heb, als je als ijzer op mijn rug drukte. Vergeef
mij, mijn hoofdkussen, en schrijftafel, mijn lin
nen- en provisiekast. Hoe heb ik je gemist 1"
Hoe was het ook weer toen wij 14 dagen ge
leden afscheid namenl
In een loods legden wij ons met het hoofd pp
de ransels ter ruste neer, onrustig in het be
wustzijn: vandaag gaat het tegen den vijand.
Twee uur hadden wij gelegen, toen kwam het
bevel: stormbagage gereed maken. Wij gespten
jas, tentbaan en kookgerei aan, namen het ijze
ren rantsoen mee, kregen munitie, handgrana
ten en spaden.
De mantel ligt begraven, daar ergens bij
Clery, de tentbaan is verbrand, het kookgerei is
vel gaten van "granaatsplinters.
Veertien dagen lang hebben wij al het mogb-
Hjke gedaan, hebben wij biet geslapen, lagen
wij in de eerste, de tweede of de derde stelling.
By dag bedolven zij ons door hun getrommel,
gedurende bange uren, 's nachts stuitten zij af
op den on wrikbaren levenden muur. In rustiger
tijden zal men nieuwe woorden moeten vinden
om dat te omschrijven
ton of mortel is dit, dat de cement, het bind
middel, nu vervangen is door klei, een veel
goedkooper materiaal. Dat zulk een „klea-
Deton" niet kan verharden, is in vele gevallen
eer een vóór- dan een nadeel, want het mate
riaal voegt zich naar eventueele Zittingen
in den ondergrond, zonder te scheuren.
D*6 heer Lonum stelt zich voor, d&t liet
bovenbedoelde grondmengsei, op oordeelkun
dige wij ze in onze Euiderzeedijko-n aange
bracht, rampen als in Januari j.l. zijn voor
gekomen, geheel onmogelijk zou malven.
Hij acht het bij bestaande dijken econo
misch en voor het beoogde doel geheel vol
doende om een z.g. „kist'* of „koffer", d.w.z,
een dikke, inwendig in het dijksiiohaam op
gesloten muur van „kleibeton" op een:ge me
ters van de kruin in het achtertalud aan te
brengen. Het zou gewenscht zijn deze kist,
indien er een bermsloot nabij den voet ligt,
met haar onderkant te laten reiken ten mins to
tot op bet polderpeil; in geval geen bermsloot
aanwezig "mocht zijn, ware zekerheidshalve
de onderzijde der kist op of onder maaivelds
hoogte te brengen. Met een dikte der- kist
van 0.60 M. tot ten hoogste 1 Ml zal men zeer
waarschijnlijk kunnen volstaan. De grond
stoffen: zand en siib (d. w, z. waterige klei)
zijn in onbeperkte hoe veelheden-ure den bo
dem van, *.'e Zuiderzee zelve te verkrijgen.
Het mengrei zou gemakkelijk in een tevoren
tusschen twee ijzeren duinwanden gegraven
sleuf kunnen worden gebracht na aanvoer
van de bakken uit zee; deze damwanden kan
men na gebruik uittrekken en eiders weer
benutten, aidus geleidelijk langs den dijk
voortwerkend.-
EEN GROFHEID.
Men leest in het te Hulst (Zeeuwedh-
Vltfanderen) verschijnend orgaan „Zelan-
dia":
„Het trekt byzonder de aandacht, dat op
vel® plaatsen is bemodderd en gedeeltelijk
afgescheurd de kennisgeving van den bur
gemeester, waarin deze mededeeling deed
van het door hem ontvangen telegram,
waarin H. M. de Koningin Haren dank be
tuigde voor de hinken van trouw en aao-
hankelükheid by Haar komst ondervonden.
„Hoewel wij reeds dadelijk hebben opge
merkt, dat deze kennisgeving in den nacht
van Woensdag op Donderdag (zij was
Woensdagavond aangeplakt) hier en daar
bemodderd of afgescheurd was, hebben wij
er eerst over gezwegen, doch gelooven wij
hü later inzieD, dat het beter is om op» het
feit te wijzen.
„Wij meenen te meer op dit feit te moeten
wijzen, omdat men het dwaze praatje heeft
uitgestrooid, dat H. M. de Koningin naar
Zeeu W6 c h - VI a a n deren was gekomen om af
scheid van Hare Zeeuwsch-Vlaamsche on
derdanen te nemen.
„Ook de Midd. Crt heeft van een derge
lijk dwaas praatje gehoord. Het blad meldt,
dat enkele Belgische gasten in Avel en
Hnlst zich onbehoorlijk hebben uitgelaten.
Zoo ongeveer: dat het tijd werd dat de Ko
ningin nog eens hier kwam, want dat het
niet lang meer zou duren, of Zeeuwsch-
yiaanderen hoorde aan henl
„Dat is wel dom, maar het teekent," be
sluit „Zelandia". „Wat men ook beweren
■wil: er zijn onder de Belgen wel annexio-
Jristen!"
EEN NIEUWE DIJK-BOUW.
Blijkens de „Ingenieur heeft de oiviel-
togenieur R. Loman, tijdelijk ingenieur Wij
ten rijkswaterstaat, een grondmengsei ge
vonden, hetwelk uit de hier te lande voorko-
mende natuurlijke grondsoorten klei en zand,
zventueel vermeerderd met grind, kan wer
ken samengesteld en toch een waterkeerend
teid bezit, welke die van klei evenaart, zoo
Ziet overtreft.
Deze samengestelde grondsoort is in te-
jen.stelhng met klei, knmpvrij, op dezelfde
Ril ze als beton; het eenige vejcsflhU m^t ,be-
ÓRDE SCHATTEN.
Het „R. N." verhaalt:
De bewoner van een oud huis, zoo als er hier
en daar, den modernen tijdgeest ten spijt, nog
wal te Botterdam gevonden worden, ergerde
ziah, jaar en dag aan een in zijn woonkamer
voormtspringende kast en, daar het huis zijn
eigendom waa, zoodat hij doen en laten kon,
wat hij wilde, besloot hy de kast te doen weg
breken.
Op een goeden dag kwamen de werklieden
en er werd gebeukt en geklopt en gehamerd,
dat hooren en riem vergingen. Want het is geen
revolutiebouw in een oud huls en 't gaat maar
niet zoo één-twee-drie er iets weg te breken.
Even, toen de werklieden een oogenblik op
hielden, kwam er stilte, en in die stilte was dui-
deüjik een rinkelend geluid te hooren, dat diep
oxuler \kvfc de k.aat kwara.
De bewoner hoorde het secuur en rijn hart
sprong op van vreugd.
Want in zoo'n oud huis zijn wei eens, bij het
wegbreken van het een of ander, oude schatten
gevonden. En als dat hier eens het gov al was.
Hij had er wèl zoo'n voorgevoel van gehad,
maar het niet durven uitspreken.,'t stond
zoo inhalig.
Maar nu moest het van zijn hart en geheim
zinnig sprak hij tot de werkluiLaat ons voor-
aidxtig zijn hoort ge dat geluid, er zijn mis
schien kostbaarheden verborgen en je zoudt ze
stuk kunnen slaan.
Toen stak hij- zijn hand door het inmiddels
reeds geslagen gat en rietl daar kwam een
prachtig antiek kopje te voorschijn.
De verbazing ran allen grensde aan hun be
wondering, maar de ontroering van den be
woner spande de kroon.
Voorzichtig jongens, sprak hg plechtig»
dear is bepaald nog meer.
En waarlijk, toen het breekwerk was voort
gezet, en rijn hand en rijn arm nog verder door
het gat kondeyf, haalde hij veel kostbaarder
voorwerpen te voorschijn) een beeld van een.
overouden trekpot. Een ding van duizend gul-
-.len OP rijn minst. Moest uit den fljd van Jaooba
van Beieren rijn. Zou hij eens vragen aan den
archivaris of aan den antiquair.
En weer ging rijn hand naar binnen. Maar
op hetzelfde moment stiet, hg een woesten kreet
uit van ontzetting en pijn, want om zijn pols
klemde zich een stevige greep, die niet los liet
en hem schier naar beneden trok door het gat
heen, hoe hg ook gilde en tierde en danste als
een bezetene.
En terzelfdertijd ging met woesten ruk de
bel over en snelde een agent naar boven, ge
volgd door de huisgenooten van den beneden-
bewonder, die raasden dat 't een brutaal ding
was om midden op den dag iemand te bestelen
die denkt dat rijn kostbaarheden goed bewaard
rijn-
Het geval was gelukkig dadelyk opgehelderd
en de gevangene spoedig uit den greep van
rijn benedenbuurman bevrijd.
Maar vóór de deur bleef het nog lang rumoe-
op straat, en besprak men nog uren daarna
de brutale inbraak.
VAK 'N NACHTELIJKE
FAraoTJDLLE EN EEN
BOKKESTAART.
Mea echrijfb uit de Oegerbenk aan „Het
Zuiden"
't Was avond. Toon en zyn collega, d© ijve
rige ten onder Hermandads dienaren in gver
evenarend, op suveilianoe aan de grens! Hun
weg was duister: Geen enkel mane»traalje ver
mocht door den zwaar bewolkten hemel heen
te dringen.
„Hun weg was smal", Smokkelpaadjes waren
de meest geliefkoosde plekken, welke bun voet
betrad. Maar geen menschelgk wezen konden
hun Argus-oogen bespieden. Geen smokkelaars
waren op 't pad.
De dorpstorenklok kondigde in twaalf doffe
Magen 't einde aan van den afgeloopen dag.
Ook de dienst van ons survoillevrend tweetal
liep ten einde en beiden spoedden zich huis
waarts.
Stil fluisterend, dan weer even luisterend,
naderden rij ons dorpje, verzonken in rustige
rust. Wat was dat voor een geheimzinnig licht
achter een nabyzajnde boerenwoning? Weer
even geluisterd-
licht verdween in de richting van het huis.
Geen twyfel! Een bende smokkelaars, dadelijk
dit huis verlatend, pou dien nacht nog haar
slag slaan. Ons tweetal heel vlug achter het
huis geslopen! Toon achter 't schuurtje en rijn
collega in een aangrenzende wei onder een heg.
In ademlooze stilte zaten ze daar, de yvarigie
politiemannen, wachtend op hen, die komen
zouden, de ooren spitsend naar alle kanten!
Maar ze hoorder» niets en er kwam niemand.
De boer, welke door de drukke werkzaam
heden op 't veld, dien avond had moeten bakken
en daarom nog zoo laat in de weer was, was
onderwy] naar bed gegaan.
Onze twee vrienden wachtten en wachtten
en werden door het lange wachten ongeduldig.
„Toon!" klonk op eens een stem onder de heb
uit. „Ik ga naar huis." Een oogenblik nog» zea
Toon, nog altyd rekenend op een flinke vangst,
het zoete loon voor al rijn wachten. Eén duw
en het poortje dar schuur opent zich. Toon's
allesziende blik waart rond in het duistere
schuurtje. Daar in een hoek op wat stroo
schemert iets wits. Hy treedt nader. Het moet
een zak meel zijn, die de smokkelaars welke
zeker reeds vertrokken zyn, misschien Hfebben
achter gelaten. Groot is myn vangst wel niet,
maar tooh de moeite waard om mee te nemen,"
zoo zei Toon by zich zelf. En de daad bdj het
woord voegende, wil hij het gevondene op rijn
schouders tillen
Wat onheil! Het ding geeft een schreeuw,
dat Toon ervan doorgaat, het schuurtje uit,
doer de heg heen en bewusteloos neervalt in
de armen van oollega, welke een der smokkei-
laars reeds meende te hebben gearresteerd.
In plaats van een zak meel bad Toon by den
staart gevat.een geitebok 1
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet aansprakelijk.
Geachte Heer Redacteur!
Mag ik weer eens een plaatsje in Uw cou
rant verzoeken? By voorbaat myn dank.
Nu de wintertijd weder aanbreekt en de
kortere werktijd en daarmede gepaard gaande
langere avonden, wederom -tijd en gelegenheid
hieden, even verder te denken dan de da ge
lijkscha bezigheden, heeft de R. K. Bloemist-,
Land- en Tuinbouwwerkl. vereeniging „St.
Jeroen" te Beunebroek besloten, nu de vorige
2 jarige tuinbouwoursus is afgeloopen, by go-'1
noegzame deelname weder een nieuwen aan te
vangen. Doel van dit schrijven is, vooral de
jongelieden, die in de bloemboJlenbranolie werk-
/.aam ?ajn, aau "te aporeii als leerlixt» te
laten inschrijven. Vraagt u mijia zoo'n cursus
dan nuttig? Dan antwoord ik volmondig „ja 1"
ik zou byna zeggen noodzakelijk. Vooral, nu in
dezen tyd nu men steeds intensiever cultuur
vraagt, om winstgevend te zyn, zullen ook
op lam- en tuinbouwgebied, alleen diegenen,
die met zoo weinig mogelijk onkosten,
van hun bedrijf weet te halen wat er van te
halen is, zich ook door moeilyke rijden weten
heen te helpen.
Wat dan wel op zoo'n cursus te loeren' ia?
Ten eerste het leven van die plant en die fac
toren die noodig zyn om haar goed te doen ont
wikkelen. Dan de voeding en de daarmede zoo
nauw samenhangende oordeelkundige bemes
ting. 01 hoevele teleurstellingen vooral op het
gebied van kunstbemesting» zouden voorkomen
zyn, had men de schoolbanken niet geschroomd.
Ten derde de verschillende ziekten welke onze
gewasen bedreigen en, zoover mogelyk, de be
strijding daarvan. Voorts kennis van den grond,
da verbetering daarvan enBoovoorta, zal ik
maar zeggen, anders wordt myn epistel te lang.
Echter maast de mogelijk® financieel© voor-
deelen welke het bezoek kan zoo n cursus af
werpen kan, is er nog een andere rijde aan ver
bonden, n.L de moreel® rijde. anneer men
met vrucht zoo'n cursus heeft doorloopea is
men niet meer de automaat die draait zonder
het te weten doch men gaat ziohh rekenschap
geven, van de handelingen welke we verrichten.
Hierdoor zal, al zyt ge arbeider, naast de.voor-
deélen vóór uw par toon, uw arbeid voor u zei-
ven in waarde winnen, om de voldoening daar
over. Gelukkig kent die landman, met zyn, ver
schillenden seizoen-arbeid, xpiet dien eentonigon
zieldoodendë arbeid welke de moderne industrie
gaat beheerschen, doch om dit ten volle te
genieten, moet men in rijn arbeid medeleven.
Het vak van den land- en tuinman is zoo
schoon, omdat hy dagelyksch de wonderen van
Gods' schepping kan aanschouwen, wanneer we
eendgezins vierder in de geheimen der natuur
weten door te dringen.
Daarom jongelui van Bennebroek en om-
stroken verbeuzel uw tyd niet met te beurzen
op bruggen of andere mogolyke plaatsen het
welk u meer schade dan voordeel iuan oerokke
nen en ontwikkelt u in het goedé, dit zal u
altyd voldoening schenken. Allen die don leef.
tijd van 16 jaar hebben bereikt en van voldoend
goed zedelijk gedrag zyn, ook met-katholiekan,
kunnen er aan deelnemen. Het leergeld 1,
voor de 100 lesuren, waarbij voor sommige ge
vallen nog uitzonderingen zijn, kan toch geen
beletsel zyn. Geeft u liefst nog deze week/ by
M. de Vries, Leidschevaart, of by ondergetee-
kenida «p.
dankend met de meeste hoogv
Hamel, dat wij ter kenschetsing van de stem
ming, die nog altijd bij vele liberalen ten
aanzien van de rechterzijde heersehende is,
hier mededeelen.
Schr. acht de samenkoppeling der twee
belangen: Kiesrecht en onderwijs een onge
lukkige. Hij schrijft o.m.:
„De wijziging van art. 192 der Grondi-
wet zal den politieken strijd onder kerke
lijke („contra-paganistische") leuze doen
voortduren, ten eerste omdat het immers al
tijd „maar een compromis" blijft en er dus
nog steeds agitatie overschiet voor wat nog
niet is bereikt, (b.v. inzake de middelbare
scholen.)
Maai-, bovendien wordt nieuw vuur aan
gewakkerd.
De uitvoering volgens de reeds nu ontwor
pen wettelijke regeling, zal aanstonds in de
gemeenten geheel nieuwe politieke brand
stof aandragen, omdat, van kerkelijke zijde
nog ruimer gelegenheid verkregen wordt, de
openbare school „weg te agiteeren."
Vóór alles echter zul, reedis eer het hier
toe komt, in den lande een geheel nieu
we s t r y d beweging worden ingezet onder
de leuze: „het nieuwe grondwetsartikel moet
nu uitgevoerd onder een k e r k e 1 y k e meer
derheid 1"
Ei- is voor een rechterzijde immer uit
dit artikel méér te halen, dan de ontworpen
(maar onverbindende) compromis-wetgeving
biedt.
Meent men, dat haai" strijdbare groepen
zich dus hierbij zonder meer zullen ne&er-
leggen?
Daar is geen sprake van.
De leden van de Staatscommissie en an
dere voormannen, kunneir daartoe immers hun
aanhangers ook niet verbinden, en men be
hoeft volstrekt niet aan de goede trouw te
twijfelen, om te begrijpen, dat do menigte
en de dryvers dan de nieuwe machtsgete-
genheid zullen aangrijpen. Het zal klinken:
„de nieuwe wetgeving is alleen in kerke
lijke handen veilig," en een verseher, pak
kende® leuze hemt men in" lang niet ge
had!"
De schrijver gelooft ook niet dat de kies
recht-herziening niet op. andere wijze te ver-,
krijgen zou zyn.
„Met eenig geduld en met beginselvastheid
maar ook met eenige meerdere glorie, zullen
de aaneengesloten linksche partyen de
grondwetsherziening voor algemeen kies
recht zelfstandig tot stand kunnen bren
gen, ai mocht het dan misschien niet
die kunnen zijn van: Gort v.d. Linden 1917.
Maar, onafscheidelijk en tot eiken prijs is
men hieraan toch ook niet gebonden?
De hinderpaal van de reehtsehe meerder
heid der Eerste Kamer moet (en kan) op een
andere manier overwonnen worden, dan door
met dit oompromi^ te worden gekocht.
Wanneer de Twteede Kamer in 1917 het
voorstel tot kiesreéhtuitbreiding, zonder bij
bedoeling, zal hebben aangenomen, eu de Se
naat begint dit af te stemmen, behoudt hij
natuurlijk formeel de bevoegdheid, bij dit
votum te volharden, ook al leveren nieuwe
algemeen© verkiezingen een onbetwistbare
uitspraak ten gunste van ui© uitbreiding op.
Doch. zou mieu niet practisoh mogou aa,n-
memen, dat toch liet redelijke heser en de
nationale zin by dè leden, oi' bij degenen,
die hen na ontbinding moeten herkiezen, de
overhand hebben zal?
En anders moet desnoods de krach lp roef
maar eens volgehouden.
Het zou dan gaan tevens om een gezond
beginsel van onze constitutioneel© practyk,
want met het schrikbeeld van een altijd on
verzettelijke Eerste Kamer kunnen .wij toch
ook niet steeds blijven voortgaan.
Zooals men ziet: geen andere dan vrij
laag- by -den-grondsche utiliteits-argumenten,
die de vindingrijkheid van den hooggeleerde
geen eer aandoen; zoo oordeelt „He Nede®-
;lander."
Nogmaals
aohting
Uw abonné
W. LAMBOO.
Seor. de® Comm. v. T. op het
tuingbouwonderwys te Ben
nebroek.
Na de actie van den heer Eerdmans tegen
h0t jiiouw ontworpen Art. 192 der Q-w W.
gaan ook anderen daartegen opponeeren, Zoo
vinden wij in „de Amsterdammer," het groe-
r,, 0 «au/JiAiuwn.iuvij UV-. u JU IJ XIX? ÏOJ JU.*. VJ V Cl Uv DVpiXCSX V- XVvJJ lUV/Ui*
Teiefoon No. 2686,
Speciaal adres voor
CRICKET.
EEN MERKWAARDIGE CRIOKETTER.
in Londen is dezer dagen een merkwaar
dig boekje versohenen of beter gezegd een
boekje over een merkwaardig man. Het is
n.l. een levensbeschryving van dr. E. M.
Grace, na zyn broeder dr. W. G. Grace, mis
schien d e meest wonderbaarlijke amateur
ericketter der wereld. Dr. E. M. Grace is
reeds in 1911 overleden, maar in het be
wuste boekje worden, zooveel merkwaardig
heden van dezen merkwaardigen man ver
teld, dat we eenige bgzonderheden aan onze
cricketiievende lezers niet willen onthou
den. Om te beginnen de mededeeling, dat
zyn cricketloopbaan zich uitstrekte over het
tgdvak van 1851 tot 1910 en dat hy in dat
tydvak 75,762 runs heeft gemaakt en 11,906
wisket®, heeft genomen! Voor Gloucester
shire alleen speelde hij 475 innings, maakte
daarin 8659 ryns, terwyl hy bovendien voor
deze county nog 244 wickets nam. In elub-
cricket scheen voor hem niets onmogeigk.
Herhaaldelyk maakte hg binnen het uur een
honderd, terwyl zyn partner in dien tyd
ten hoogBte een dozijn runs byeen bracht.
Niet minder, dan 31 maal aam bi) alle wic
kets in een innings, waarhij hy negenmaal
dit feit verrichtte na zyn hat door de in
nings gedragen te hebben. Zoo lang wist hij
zyn vorm te bewaren, dat hy op 65-jarigen
leef tg d in één seizoen nog 352 wickets nam!
Er werd gezegd dat hy de beste cricket
ter van zdn tyd was, maar dat bg de slecht
ste stgi bezat, dien men zich denken kon.
Hij speelde nooit een hal, zooals hy eigen-
Hik behoorde gespeeld te worden, om de
eenvoudige reden, dat hy dan. naar zyn
meening in de kaart van den bowler speel
de. Bowlde men een hal, die feitelyk naar
long-off behoorde geslagen' te worden, dan
hy hem b.v. over de 6quare-leg bonn-
Heerea- en Dameskleer"?®ke^,J
22 BARTELJORISSTIïAflT 2Z
der bowlers; daar het onmogelyk was he'
veld op hem behoorlyk uit te zetten. Ee#
andere merkwaardigheid was zijn fielden
op point, dat wel nooit overtroffen zal w©ï'
den. Hy stond nl. vlak by den batsman c]
op die buitengewoon gevaarlyke plaats dee»
hy vangen, die voor ieder ander fielder oU'
mogelyk geweest zouden zgn. Van be&
gaat het verhaal, dat hy herhaaldelyk i»
plaats van den bal, het ondereind van b«l
bat te pakken had! Toen hy in zijn voll0
kracht was, kon men gerust'zeggen, dat. dv
howler in plaats van hem aan te vallea
een slachtoffer van hem was, waarmede bis
vrywel deed wat hij wilde. In Australia
toerende, kwam hy tegenover de meest be
roemde bowlers van zyn tyd en deze heerefl
waren in hun geheele loophaan nog niet zo©
onder handen genomen als thans door hem»
Eerst verloren ze hun lengte, daarna wer
den ze zenuwachtig en ten slotte zelH
kwaad, terwyl Grace kalm door ging iiic'
ze naar de meest onverwachte hoeken va"
het veld te sturen.
Volgens zijn eigen meening was het mees?
merkwaardige feit uit zyn wonderbaarlijks
loopbaan wel zgn spel in een wedstryd tus
schen M. C. 0. en Kent in 1862. In de eerste
innings nam hy toen .5 wickets voor 77 rune
en in de tweede alle wickets voor 59, terwii'
hy verder voor 192 zyn bat door de inning*
droeg. (N. R. C.)
„Promptuarium Saeerdotis".
N.*V. de R. K. Boek-Centralft
Amsterdam 1916.
'n Echt praetisch boekje, handig van lot
maat, in soeptelén band en met duidelijk#
letter, dat den priesters van het Bisdoti
Haarlem goede diensten kan bewyizen! N*
de gewone voorbareidings- en dankzegging©"
gebeden by de H. Mis, volgen de meest
bruikelyke zegeningsformnles-; bierby slid'
ten zich aan de gebeden en plechtigheden
by doopsel, huwelyk, laatste HH. Sacra
menten, begrafenis enz Dan volgen al d®
gewone .gebeden, die in een Lof kunne®
voorkomen. Ten slotte een reeks Holland"
eclie gebeden, die de priester nu 'en dan nco-
dig heeft, waaronder zelfs heel up to da'®
het Ceremonieel der ïntronisatie van l>fI
H. Hart is opgenomen.
Bij een herdruk van dit keurig werki^
zou ik by de huwelyksplechtigheden o©»
gaarne den dubbelen bruidszegen en bij (1®
Litanieën ook die van Alle Heiligen ing^
lascht zien, terwijl by de ceremoniën va^
het H. Olieisel de „zalving der lendenen^
moet gecoupeerd worden, daar volgen-s ilC
r,StAPï>lerrier\iixra. ad Rituala KolXT»
Cleri Provinciae Eccl&siasticaeultrajecten."'
sis" in one land deze zalving ook hy de ma»"
nen achterwege blyft.
fr. R. v. d. V., O.F-M
PASTOOR MUTSAERS.
Naar men verneemt is de Z.Eerw. Heer i>
Mutsaers pastoor der parochie Heuvel, do©
een beroerte getroffen en zyn Eerw. do laat©
H. Sacramenten toegediend.
DOODSLAG.
'Op 12 Augustus hééft, naar wy iudeitijd
meldden, een 24-jarige koetsier in do Wiri®
Kerksteeg te Amsterdam een man eenige mal®®
tegen da straat geworpen met het gevolg, d®
deze een schedelbreuk kreeg en aan de gev<re
gen is overleden. De koetader was dronken. H"
zag den later overledenm an, dio iemand, die
een driewieler zat, naar hy meende wilde hi®'
deren. Hy' wilde party trekken voor den u1-®*
op den driewieler en greep daarom den vef"
meenden aanrander vaat en wierp hein t®8^f
den grond met het vermelde gevolg. De koe1"
sier ia daarop gearresteerd en had zich gist®"
ren voor de 4e kamer der rechtbank te Amste?'
dam, wegen» doodslag te verantwoorden. U®
0. M. eischte in deze zaak 6 jaar gevangeni*'
straf.
EEN BURGEEMEESTER BEDREIGD-
Voor de rechtbank te Zutphen heeft t©'
rechtgestaan de geschorste ryksveldwaebtre
te Neede, beklaagd den 12den April de®
burgemeester van Neede, den heer H.
van de Graaf, met een geladen revolver &6'^
dreigd te hebben en» zioh met geweld ve?"
zet te hebben tegen den maréchaussee
den gemeente-veldwachter, die hem uit b®
gemeentehuis wilden zetten.
Er was dien dag tusschen beklaagde
den burgemeester een hevige woordenw'1
seling ontstaan, omdat beklaagde, ondaiH
den last van den burgemeester, twee v*e
dachten van diefstal niet op transport aa-
Zutphen gebracht had. Het eene woord b®
het andere gegeven en ten Blotte had
klaagde zyn geladen revolver getrokk6''
Toen beklaagde daarop op last van
burgemeester in arrest werd gesteld, 6®
hy zich hevig verzet. Beklaagde beke"
grooterdeels. Hg had zyn kalmte verlor,
toen de burgemeester hem den grootst
plbert van de wereld gescholden had.
De burgemeester ontkende echter
woerden gebezigd te hebben. Zyn revoti
had beklaagde alleen willen trekken, j
den burgemeester schrik aan te jagen.
Het O. M. eisehte wegens verzet en
dreiging tegen het leven zes maanden-
FAILLISSEMENTEN.
Failliet verklaard 13 Sept.: W. A. „ji
gording, koopman en bouwer, Amstei
Spuistraat 57. ««rd®?
Geëindigd door het verbindend «o
der uitdeelingslyft het faillissement
Ho ij en, caféhouder te Amersfoort.
