ME HUIL. GOUW
ÓE GMVEIIMN ME.
P. J. JANSSEN»*
Nederland en het Buitenland.
SPORT EN WEDSTRIJDEN
FEUILLETON
BlgSNEIILAliO
Dinsdag 3 October Tweede Blad
AtP* betalende abonnës op dit Blad, die
In hot bezit zijn van eene Verzekeringspolis,
zijn, volgens de bepalingen op de polissen
vernield, tegen ongelukken verzekerd voort
f 4000 bij levens!, ongeschiktheid tot werken
- 5@Ö bij overlijden
- 300 bij veriies van een hand of voel
- 85® bij verlies van een oog
too bij verlies van een duhn
75 bij breuk van een ara ot been
eo bij verlies van een wijsvinger
25 bij verlies van een anderen vlngeb
OmMtkeering dezer bedragen wordt gega
randeerd door de „Hollandsche Algemeen*
Verzekeringsbank" te Schiedam.
Di>v6ór l October 1911 uitgegeven polioses
eijn niet geldia.
(Ingezonden).
Onwillekeurig is Nederland beaig zich
vija.uden te maken in deze jaren. Dat de
oorlogvoerenden ons niet bijzonder genegen
zijn, ligt voor de hand: een onzijdige tus-
selun hun geschillen geeft aanstoot en zoo
zal de volksnieening noch in Duitschland,
noc.li in Engeland, noch in België of Frank
rijk ernstig gestemd zijn tegenover ona Wij
hehlien le. niet meegedaan; 2e. zooveel mo
gelijk ons verrijkt, zeggen ze; 8e. hun be
lemmerd en hun plannen of, zooals zij het
zie:}, de plannen van ieders tegenstander
bevorderd. .Ieder zal in Ons zien de booze
gocot van zijn kant en nu mag dat getem-
,pen! worden door de wetenschap, dat wij
zoovelen geholpen hebben en dat onze plaats
,in de wereld de lastigste van allen is, het
eerste geeft velen nog een gevoel van ver
nedering en werkt ten goede maar hij wei
nigen, terwijl nog minder daarginds de
moeilijkheid van onze positie voldoende zuly
len kunnen heseffen. Blijft "©ver een vrij
groot overschot van afkeer, vrees ik.
Ook zullen er neutralen zijn jaloersch van
de welvaart hij sommigen gebracht door
den oorlog; maar daar is natuurlijk toch
het terrein, waarop wij ons vrienden moeten
gaan zoeken; de andeTen hebben te veel met
zichzelf te doen, om zich met ons te kunnen
[bezighouden; en zonder vrienden hebben
ook staten geen aangenaam bestaan. Het is
om. deze reden, dat ik met zooveel genoegen
vertegenwoordiger te Haarlem ben gewor
den van de „Yereenlging tot verbreiding van
kennis over Nederland in den vreemde,"
waarvan de lange naam zijn verontschuldi
ging mag vinden in de juistheid, waarmee
bij zegt, wat ze wil. Zij wil ons, naar buiten
békend maken, zooals we zijn, niet zooals
we waren; geen reclame voor Volendam,
Marken, Urk, maar bekendmaking van ons
tegenwoordig doen en laten. Yoor velen in
het buitenland loepen wij allen nog op
klompen met lange pijpen in bet hoofd en
UrJter broeken aan. Dat moet uit zijn.
Daartoe is de eerste stoot gegeven door
bet uitzenden van een Nederlandsch stel
sprekers naar Kopenhagen. De heeren H.
Beïlage en Corn, van der Sluys gingen er
heen en spraken er over en lieten lichtbeel
den'zien van ons stedenmooi, onze moderne
bouwkunst enz. Een verzameling moderne
letterkunde ten geschenke gegeven aan de
Koninklijke Bibliotheek te Kopenhagen
werd dankbaar aanvaard en kan een inlei
ding zijn tot nadere bekendheid.
Nu al zal dezen winter bet drama „Scha
kels" van Heyermans op het Deensche too-
net'l verschijnen. De beele Deensche pers
heeft genoemde lezingen geprezen, de Ko
ninklijke familie bezoekt ze, kortom, ze wa
ren een succes en zullen gevolgd worden
door een Deensche week in Nederland.
Zoo aangemoedigd gaan nu eerstdaags
mevr. Top-Naeff, mr. M. W. F. Treub, onze
oud-minister, de architecten A.H.Weissman
en Joa Cuypers en prof. mr. J. A. van Ha
mel goed geïntroduceerd door onzen gezant
en door de Zweedsche pers naar Stockholm
en Upsala, om daar te spreken over onze
letterkunde van '80, onze economie, ons ste
denmooi en moderne bouwkunst en over in
ternationaal recht. Er zijn uitnoodigingen
ontvangen om ook. zoo te komen in Ziirieb
S POTKÖOPJE S
GROOTE OPRUIMING VAN
X&rpetton, Vloerzeilen en Tafelkleeden bij
ANEGAHG ZIE DE PAIJZEM.
6100
Satyrick verhaal van Mark Twain.
(Uit bet Amerikaan/ich).
«8
„Wacht eene even! Nog iets. Zeg mij, dat
je mij die leugen uit louter ijdelheid op de
mouw hebt willen spelden en dat je er nu
fpijt van hebt; dat je niet verwacht, ooit
een gravenkroon te dragen...."
„Inderdaad ben ik genezen op dezen
dag genezen ik verwacht dat niet!"
„O, nu ben je weer de mijne! Nu heb ik
je teruggekregen in al den glans van eer
lijke armoede, en niemand zal je ooit meer
aan mij ontrukken dan het graf. En als
„De graaf van Eossmore, nit Engeland!"
kondigde de negerbediende aan.
„Mijn vader!" riep de jonkman ontsteld
uit. -
De oude graaf stond het paar verwonderd
aan te staren. Eindelijk vertoonde zich een
Vriendelijke trek op zijn gelaat en zeide hij
legen zjju zoon:
„Kom je niet eens naar mij toe om mij
»e hand te drukken!"
De jonkman deed dit vol vuur.
en Bern, ooïk ia de Ver. Statea van Noord-
Amerika, alles met rnilavonden hier in het
verschiet,
Nu ligt de het eekenis van dit werk voor
ons zoo voor 't grijpen, het is zoo goed, dat
bet natuurlijk na den oorlog moet worden
uitgebreid over de nu-oorlogvoerenden en
daar met nog meer krachtsinspanning, om
dat er verloren terrein te heroveren valt.
Voor een en ander is natuurlijk veel geld
noodig, maar bet lijdt wel geen twijfel, of
dit is goed besteed: het is een beste geldbe
legging.
Daarom hoop ik, dat menigeen zich ge
roepen zal voelen aan dit werk mee te doen.
Er zijn nog veel dingen mëer gewenscht, be
halve sprekers-uitzenden; we moeten films
hebben van onze bedrijven en ons leven, een
perskantoor, dat verkeerde, berichten in het
buitenland tegenspreekt, meer vertegen
woordigers in het buitenland, ernz. enz. Deze
Vereeniging zoekt natuurlijk samenwerking
met allen, die een soortgelijk doel voor
eogen hebben, zoodat er eenheid kan komen
in de werkzaamheden, en de ondergeteeken-
de beveelt zich dus aan tot het in ontvangst
nemen van tallooze leden en groote of kleine
bedragen, waarvoor zij lid worden. Voorzit
ter van de VeTeeniging is Mr. P. J. de Kan
ter, ond-lid der Tweede Kamer voor Dor
drecht; secretaris dr. M. de Hartogh te Am
sterdam, Plantage Kerklaan 23; terwijl pen
ningmeester is ge p. gen.-majoor A. Hooge-
boom en vice-voorzitter H. Colijn, oud-mi
nister van Oorlog, om niet alle bestuurs
leden te noemen.
M. de R., ik dank u voor de voor dit na
tionale doel afgestane plaatsruimte en blijf
Uw dw.,
J. B. SCHEPERS,
vertegenwoordiger voor Haarlem.
Ripperdastraat 11.
EEN GEWELDIG OFFENSIEF.
Neen, dat kon niet uitblijven.
De Evangelische Maatschappij heeft zich
wel fiteeds loffelijk beijverd de zonen van
eei.zeilde vaderland tegen elkaar in 't har
nas te jagen kwam ze nog niet dezer da
gen uit met een protestantsck adresboek?
ze heeft ook inzake de school altijd - haar'
beste beentje voorgezet en het bijzonder on
derwijs zooveel mogelijk bestredenmaax
dat waren slechts voorpostgevechten met
licht geschut, aanvalletjes met blikken sa-
hel en houten geweer door mannetjesput
ters en Tidemanuétjes.
Het groote offensief moest nog komen, dat
was wel te voorzien.
Het wordt nu aangekondigd tegen 1 No
vember, as wanneer in de hoofdstad van het
Sticht, waar de Maatschappij van ouds
een voordeelige positie heeft en ds. Brons
veld's „Stemmen voor Waarheid en Vrede"
reeds jarenlang" een gordijnvuur van ver
schrikking onderhield een algemeene ver
gadering wordt gehoiiden ter bespreking
van de onderwijskwestie en de grontwets-
heraiening, getoest aan.... de beginselen
der Evangelische Maatschappij.
De bespreking zal ingeleid worden door
niemand minder dan professor Eerdmanis
in eigen persoon, die zich al zoo herhaalde
lijk met die Evangelische dingen gecompro
mitteerd heeft. Hij zal weer met grof ge
schut werken en de volgende diepzinnige
stellingen inleiden:
„De voorgestelde herziening van art. 192
der Grondwet is niet in het belang van de
volksontwikkeling, doch kan slechts uitloo-
pen op aanzienlijke vermeerdering^ van de
macht over de geesten voor het clericalism©.
Zij is daarom niet in het belang van het
Protestantisme, dat mét zelfstandige vroom
heid en zelfstandige wetenschap onverbre
kelijk is verbonden.
De politiek, die deze herziening voorstaat,
is gericht op de ondermijning van onze na
tionale geestelijke vrijheid en breekt af, wat
sinds onze staatkundige onafhankelijkheid!
nationaal bezit i® geweest.
Deze politiek, die onder den sehoonen
schijn van een schoone toekomst te bevor
deren aandient, mag daarom niet gesteund
worden door hen, die in het elericalisme een
gevaar zien."
„Niet in het belang der volksontwikke
ling." Natuurlijk niet zoo merkt de Ros.-
bode geestig aan. Wie T/eet immers heden
ten dage niet, dat de bijzondere scholen al
leen dienen om de kinderen dom te houden?
Ten bewijze de hittere klachten, welke men
zoo nu en dan van vrijzinnige zijde hoort
o.a. nog zoo pas in 't „Vaderland" dat de
jongelui van tegenwoordig, die op de open
bare school hun wijsheid opdoen, zoo aarts
dom zijn in de meest elementaire Bjjheltche
kennis en kerkelijke wetenschappen. Eu die
vakken hooren toch ook nog steeds een
beetje tot de beroemde „volksontwikkeling."
Vooral voor Evangelische menschen.
Daaruit ziet men ook aanstonds wat die
verschrikkelijke „zelfstandig vroomheid"
de. Evangelische maatscbappijers bijzonr
„Ben je dan toch de zoon van een graaf?"
zeide Sally op verwijtenden toon.
„Ja, ik...."
„Dan wil ik je niet hebben!"
„Och maar je weet...."
„Neen, ik wil niet. Ga heen en laat ons
alleen! Ik moet eens met haar spreken."
Berkeley was nu wel verplicht heen te
gaan. Maar hij ging niet ver. Hij bleef in
huis. Te middernacht was de conferentie
tusschen den ouden man en het meisje nog
aan den gang, maar zij naderde nu het ein
de en de eerstgenoemde zeide:
„Ik heb de reis hierheen gedaan om met
je te spreken en met het vaste plan om dit
huwelijk te verhinderen als je heiden gek
ken waart, maar daar er slechts één is, kan
je hem hebben, als je hem wilt nemen."
„Ja, dat wil ik. Mag ik n een kus geven?"
„Dat moogt ge. Dat voorrecht zult ge heb
ben, als ge u goed houdt."
Inmiddels was Hawkins al lang terugge
keerd en naar het laboratorium geslopen.
Hij was niet weinig teleurgesteld,dat hij
zijne jongste fictie, Snodgrass, daar aantrof.
Het nieuws was hem meegedeeld, dat de En-
gelsehe Rossmoro gekomen was, „en had
de jonkman er bijgevoegd „ik ben zijn
zoon, de burggraaf Berkeley, en niet meer
Howard Tracy."
Hawkins was geheel onthutst Hij zeide;
„Hemehsehe goedheid, tins hen je dooél"
der gediend is; met de openbare school.
Overigens doen we tot het moois het zwij
gen.
't Zou te veel eer zijn uit te wijden over
stellingen, die nog niet verder zijn dan de
wijsheid, welke reeds voor meer dan 25 jaar
in Frankrijk opgeld deed: „le clericalisme
vcila l'ennemi" (het clericalisme is de vand)
De scboone gevolgen van die stelling, sinds
in 't arme Frankrijk practisch uitgewerkt,
liggen voor ieder open.
Zou de vrome Evangelische Maatschappij
niet wijs doen haar hatelijk bedrijf maar
wat meer openlijk aan te kondigen?^ „Be
spreking van de grondwetsherziening" heet
het grootscheeps, terwijl de kleinheid en be
nepenheid het alweer, alleen zocht in het
afbreken van de school, zooals die door de
christelijke partijen is opgdbouwd.
Intueschen kan art. 192 thans wel afge
schreven worden. Nu zulk een aanval van
een vijand, dien iedereen ernstig neemt,
aangekondigd wordt, blijft er niets van
heel....
PROFESSORALE STIJL.
Da „Nieuwe Tilb. Ot." neemt er een van
de liberalen, die zoo gaarne op hun intellect
snoeven en daarbij dan smalend met min
achting neerzien op andersdenkenden, d e h.i.
zooveel minder intellect dan zij bez.t.en, op
een geestige wijze tusgehen. Het is etet libe
rale professor Mr,. J. A. Van Hamel, mede
werker van „De Amsterdammer," die in 't
groene weekblad een opstel schreef met den
titel „Het Punt van zorg."
Mooi klonk die titel niet en iemand met
een weinig taalgehoor zou het waarschijn
lijk anders hebben gezegd, maar voor den
inhoud van het stuk was het opschrift fraai
genoeg, zegt het blad. De lezer oordeele:
de spatieering, d.e wij ons veroorlooven, dient
orn aan te duiden hoe sierlijk de stijl en
hoe zuiver de vergelijkingen zijn.
„Het is opmerkelijk, hoezeer de drie
laatste Troonreden, de troonreden van de
oorlogsjaren, stemmingstukken zijn geweest.
Van h e n zou men kunnen zeggen„Leid-
voll, und freundvoll, gedankvoll sein."
Onthutst. Opgeloken. Bekommerd.
Dit is van 19r4, .1915, 1916 de volgorde ge
weest en het is de moeite waard, de toon
aarden eens n,aast elkander te
lezen.
Telkenmale hebben zij iets onverwachts ge
had; ademden zij ©en geest, die wat
vreemd aandeed tegenover het dan
juist hoerschende algemee:e ge
vóélen.
Was in September 1914 het publiek reeds
niet meer zoo verslagen als het Regeerings-
stuk; gevoelde zich in 1915 ieder aangenaam
verrast door do woorden, die bij kans alle
vuiltjes van de-lucht Verdwe
nen schenen t© verklaren en
Nederland opwekten tot zijn gewone
politieke vraagstukken en voor d n
vreodzamen wedstrijd der vo.ken; nu, in 1916,
nu velen over 't gevaar al bijster onbezorgd'
waren gaan denken, en de Regeering zeive
niets had doen vermoeden (dient men anders
een Zuiderzee-ontwerp in, en fkoaoféert men
over mannen- en vrouwen-kiesrecht 1) komt
een Troonrede, die alte aandaclit op don oor
log rie'at, over binnenlandscho kundige
problemen heenglijdt en de vorstin doet
verstaan „vervuld van bezorgdheid voor
de hoogste belangen van ons vader.and."
Om van deze klanken de .wederga
te vinden, moet men teruggaan tot do troon
rede van 60 iaar geledén (i7 Sept. 1866,) toon
de koning onder den indruk van de annexa-
tiën in Duitschland, uitsprak .„dat in dezen
veelbewogen pn ernstigen tijd ons volksbe
staan naast God, in zich zei ven zijn heclit-
ston steun behoort te vinden."
Het lijdt geen twijfel: deze Troonrede
toont wolken óp het voorhoofd.
Wie wr een bewust staat-
mansgebaar in zien Wil, kan
daaruit slechts lezen: bereidt u
op tegenspoed voor
Doch, bedoeld of niet be
doeld, één punt van zorg moet
ieder die vooruit, denkt, wei
telkens zwaarder voelen na
deren."
Terecht concludeert het blad, dat het op
intellectueel gebied bij do liberalen niet alles
goud is, wat er blinkt.
ONRUST OP FLORES.
Do correspondent van het „Hbkl." te Soe-
rabaja seinde:
De resident van Timor berichtte aan de
Indische regeering, dat bij een aanval op Wa-
toepai (eiland Tebres) de vijand een verlies
van 6 aooden leed, terwijl onzerzijds 5 man
gewond werden en 'de le luit. der infanterie
Luppee sneuvelde. De resident van .Timor .ver
trok met 2 brigades naar Fiores. De oor
zaak van het oproer is onbekend.
De Redactie teekent hierbij aan:
In het koloniaal verslag van 1915 moest
nog van Florasgemeld worden dat het in
die afdeeling nog onrustig was in velschillen
de streken, wijl men zich nog niet wilde
schikken in het krachtig ingrijpen van het
•„Dood?"
„Ja, dat hen je we hebben je asch."
„Loop heen met asch. Die hangt mij
al lang de keel uit. Ik zp.1 ze wel aan mijn
vader geven."
Langzaam en met moeite overtuigde de
staatsman zich van de waarheid, dat dit
werkelijk een jongmensch was van vicesch
en bloed, en niet de onwezenlijk belichaam
de, dien hij en Sollers zoolang achter hem
hadden gezocht. Toen zeide hij met gevoel:
„Ik ben zoo blij om Sally, die arme
meid! Wij hielden u voor een overleden,
maar belichaamden dief van de bank van
TaMequah. Dat zal oen verschrikkelijke slag
voor Sellers zijn!"
Toen verklaarde hij de geheele zaak aan
Berkeley, die zeide:
„Wenu, de pretendent m>et dien slag maar
te boven1 zién te komen, koe hevig deze ook
wezen moge. Maar hij zal zich wel over do
teleurstelling heen weten te zetten."
„Wie? De koloflel? _Hij zal er zich over
heen zetten, zoodra hij merkt, dat een nieuw
wonder de plaats van het vorige inneemt.
Maar hoor eens wat denkt gc, dat er van
den man geworden is, dien ge bobt voor
gesteld?"
„Dat weet ik niet. Ik heb zijne kleeren
gered dat was ai'les, wat ik doen kon. Ik.
vrees „dat hii tun 'i leven gekomen is."
„vyeinu, dan moet ge twintig a dertig
bestuur en )net daarmede gepaard gaande
scherpe toezicht op de voldoening dei- be
lasting en het verrichten van heererukenstn.
Het opstootje, waarvan nu melding gemaakt
wordt, zal wel in de zelfde omstandigheid
zijn oorzaak vinden het verzet eener be
volking in een oerstaat tegen "ie eischen der
ontwikkeling.
Mr. IJLE FF LID VAN DEN RAAD VAN
STATE?
Met het oog op de grondwetsherziening;
hoop ik, dat niet bewaarheid zal worden een
gerucht, dat dezer dagen door mij is opgevan
gen, zonder dat ik kan beoordeelen, in hoe
verre het op goede gronden steunt, aldus
de schrijver der „Haagsche Brieven" in „De
Tijd." Verteld werd mij dat als opvolger van
den heer De Nereé de Babberich als Staats
raad, xn de allereerste plaats in aanmerking
komt, de oud-minister van Justitie, de heer
Loeff. De Raad van State zou zich onge
twijfeld geëerd mogen gevoelen door een
keuzo als deze, die aau den hoogen naam van
het college nog grooter glans zou geven.
De katholieke Staatspartij zou echter aan den
vooravond der grondwetsherzien ng moelelijk
zwaarder kunnen worden getroffen, dan door
het heengaan van den Staatsman, die bij al.e
partijen om zijn gedegen geleerdheid even
hoog staat aangeschreven dn die als lid der
Commissie van rapporteurs bij de behande
ling van art. 80 erg zeker zijn invLoed zou
doen gelden. Is hij het trouwens niet ge
weest, die in 1913 door zijn kalm en beza
digd optreden de herziening van art. 192
als 't ware'beeft voorbereid. Het gerucht,
door mij vermeld, moge daarom zeker voor-
loojig-een gerucht blijven.
ZEPPELINS BOVEN ONS LAND.
Zondagmorgen zweefde' een Zeppelin, ko
mende uit het zuidwesten, over'Vlieland-, De
motoren waren zeer duidelijk hoorbaar. Na
hevig beschoten te zijn, verdween ze in de
richting noordoosten.
Een eskader van 9 Zeppelins, waarvan e n
paar buitengewoon groot waren, passeerde
dien middag Vlieland, komend.; uit oostelijke
gaande in noordwestelijke richtng.
Boven don Van Spoyktoren te Egmond aan
Zee verscheen gisterenmorgen te 5 uur ©en
Zeppelin. Na door de kustwacht mot gewo
gen to zijn beschoten, verdween het lucht
vaartuig in noordelijke richting.
Spionnage. Door de Rotterdamscho po
litie is aangehouden een gewezen gezag
voerder van de Hamburg-Amerika-lijn,
thans redacteur van het .Hamburger Frem-
denhlatt", en diens bediende, beiden Duit-
echer en woonachtig te Rotterdam. Zij wor
den, naar de „N. R. Ct." meldt, verdacht
van spionnage en het in gevaar brengen
van de onzijdigheid vau ons land. Verder
is aangehouden een aantal personen, ver
dacht van medeplichtigheid. Dezen brach
ten geregeld berichten omtrent door neu
trale, ook Nederlandsche schepen Ingeno
men en voor Engeland bestemde lading, als
mede berichten omtrent beweging en han
delingen van oorlogsschepen van Duitseb-
lands vijanden aan het adres van de beide
Dui ischers. Nadat de aandacht der rivier
politie op dit adres gevestigd vas, werd
avond op avond do omgeving daar afgezet
en zijn de handelingen der verdachten'na
gegaan. Ten huize van den gewezen gezag
voerder zijn bij huiszoeking verschillende
heseheiden gevonden, waaruit zijn schuld en
"die van zijn bediende blijken.
Een vergissing met den wintertijd. Zon
dagavond heeft men zich aan de gemeente
lijke gasfabriek te Groningen leelijk vergist
met den.wintertijd, 't Was precies half
elf toen Tnsscben de Beide Markten-, in de
Heerestraat tot het Heereplein plotseling
bjjna geheel duister werd. Al wat „gemeen-
telicht" was, was in werkstaking, alleen
het „particulier initiatief' brandde. Het
bleek, -dat men in den zomertijd om half-
twaalf de meter-Klokken die Tusschen de
Beide Markten, de_Heerestraat en het Hee
replein bedienen, afsloot. En wintertijd half
elf is gelijk aan zomertijd half twaalf. Dus
had men de gasmeter om half elf afgesloten
en 't drukke stadsgedeelte voornamelijk
des Zondagsavonds bij 't uitgaan van Har
monie enz. in duister gezet. De politie waar
schuwde de gasfabriek. Men zou onmiddel
lijk 't euvel herstellen. Maar 't is half twaalf
geworden zonder meer licht!
Brandkasten opengebroken. Vrijdag
nacht hebben tot nog toe onbekende daders
ingebroken in het veilinggebouw te Roden-
rijis en daar een brandkast geforceerd. Er
moet 900 ontvreemd zijn. Waarschijnlijk
hadden de daders met het oog op den ko
menden Zaterdag, don uitbetalingedag, ©en
grooter bedrag verwacht.
Tot dusver ombekende daders hebben bij
mevr. B. in de Van Aereenstraat in Den
Haag, door middel van koolzuur een brand
kast opengobrand en zieh met dem inhoud,
ongeveer 1800 aan geldswaardig papier,
verwijderd.
Er wordt verband vermoed tusschen de
zen diefstal en het sedert korteling op vrije
duizend dollars in die kleederen gevonden
hebben in geld of geldswaardige papieren."
„Neen, alleen vijfhonderd dollars en nog
een kleinigheid. Ik leende die kleinigheid
en plaatste de vijfhonderd dollars in een
bank." n
„Wat zullen we daarmee doen?
„Ze aan den eigenaar teruggeven.*' f
„Dat is. gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Laat ons die zaak laten rusten, totdat we
den raad van Sellers hebben ingewonnen.
En dat herinnert er mij aan, dat ik Sellers
moet tegemoetgaan, en hem verklaren, wie
ge niet zijt, en wie ge wel zijt, want anders
zal hij hier komen binnenstuiven om zijne
dochter te beletten met een spooksel te trou
wen. Maar ondersteld dat uw vader eene
bier komt om het huwelijk te beletten?"
„Wel, bij is al beneden en maakt kennis
met Sally. Dat is alles in orde."
Zoo vertrok Hawkins dan om de Sellorsen
tegemoet te gaan om ben voor te bereiden.
In de volgende week heersc.hte er heel
wat drukte op het kasteel Roesmore. De
beide graven werden al spoedig met. elkan
der verbroederd. Sellers zeide achter den
rug van Rossmore van dezen, dat hij bet
merkwaardigste karakter was, dat hij ooit
had ontmoet een man, die een hooge
mate van welwillendheid bezat en toch In
staat was om dezp te verbergen .voor ieder
voeten verkeerea van eenlge gevaarlijke
inbrekers.
VOETBAL.
H. F. C.—D. F. C. 1-1
'n Droeve morgen gevolgd door 'n dito mid
dag. 'n Naar dreinend motregentje alles nat,
glimmend-nat. In die weergesteldheid togen we
naar 't H. F. C.-terrein om den eersten competi
tie-wedstrijd der blauw-witten op 't eigen terrein
bij te wonen.
'n Vijftienhonderd enthousiasten hadden
slechte weer getrotseerd.
Even na tweeën geeft scheidsrechter Meerum
Terwogt 't aanvangsein. Bij H. F. C zien w
Nico-Bouvy op de rechtsbinnenplaats, waar hij
om 't maar dadelijk even te vertellen— niet
voldeed. Overigens zien we Seignette uitge
zonderd dezelfden, die twee weken geleden-
tegen Haarlem uitkwamen. D. F. C. wint den
opgooi H. F. C. trapt af, en valt onmiddelijk
de Dordsche vesting aan, doch de aanval stuit
op buitenspel.
Niettegenstaande het slechte weer wordt er 'n
stevige partij voetbal gespeeld; de elftallen we-
gij vrijwel tegen elkaar op. Peddy Francken doet
al z'n best om zijn onvergetelijken broer Mannus
op de links-binnenplaats te vervangen, doch de
jeugdige speler is tegen mannen als Lotsy nog
niet opgewassen. Bij een vluggen aanval der
D. F. C. geeft de midden-voor met een onver
wacht mooi schot zijn club de leiding 0—1
Het regent er intusschen lustig op los; D. F. C.
is op 't oogenblik de sterke partij en speelt een
vlug en doortastend spel, vooral het vurig op-
den-hal-zitten der jonge D. F. C.-voorhoede
dwingt bewondering af.
Een mooie voorzet van D. F. C.'s links-buiten
wordt door den links-binnen hard op doel gescho
ten, doch Sypestein redt prachtig, 'n Hoekschop
op het blauw-witte doel wordt door v. Suchtelen
weggewerkt'.
Sypestein heeft in deze periode heel wat werk,
doch kwijt zich schitterend van zijn taak. 'n Ren
van Breda-Kolff, gevolgd door 'n voorzet heeft
geen succesde bal belandt bij Peddy Francke'n,
deze kopt mooi op doel, doch de Dordtsche reus,
slaat het leder weer in 't veld.
Door 't slechte spel van Nico Bouvy loopt me
nige aanval van H. F. C. op niets uit; hij schijnt
zich in de voorhoede niet thuis te gevoelen. Mei
'n hoekschop op 't Dordsche doel, welke niets op
levert, is de eerste speelhelft verstreken.
Onmiddellijk na de rust loopt de H. F. C. haró
van stapel Laan schietBarend slaat den
bal terugLaan schiet wederom inen
een der rood-witte achterspelers js zoo vriende
lijk, de bal van richting te doen veranderen, zoo
dat dfe buiten het bereik van den Dordtschen
doelman in 't net belandtluid gejuich bij de
H. F. C.-supporters..11!
D. F. C. valt verwoed aan en tracht de leiding
te hernemen, doch de hechte H. F. C.-verdediging
staat pal 1 De natte bal veroorzaakt nog al eens
'n mistrap aan spanning ontbreekt 't echter
niet!
Eenige hoekschoppen op beide doelen leveren
niets op; de partijen wegen nu mooi tegen elkaar
op. Een vlugge Dordtsche aanval, waarbij de
blauw-witte verdediging in de luren wordt ge
legd, zou haast op een doelpuntje uitgeloopen
zijn, wanneer Sypestein op 't juiste moment niet
was uitgeloopen en zoo een zekere goal voor
kwam.
't Weer klaart intusschen op jammer da)
't zoo laat is want er wordt werkelijk een
goede partij voetbal gespeeld. Tegen het einde
dringt D. F. C. geweldig, op en het Haarlem-
sche doel ontkomt ternauwernood aan een door
boring. Vele hoekschoppen worden er op hei
HP. F. G-doél genomen, doch niets mag baten;
wanneer scheidsrechter Terwogt, die uïtstekenc
voldeed, het eindsignaal geeft is de stand nog
steeds gelijk. Een uitslag waarmee de Haarlem-
sche club tevreden mag zijn, daar de D. F. G
over 't algemeen doortastender speelde en beter
op den bal zat. Bij D. F. C. blonken uit: Lotsy.
die door zijn flinke aanmoedigingen het vuur
er in wist te houden en de linksbuiten die
door zijn vlugge rennen het publiek in exlase
bracht. De H. F. C. vertoonde niet. het spel,
wat we de vorige maal tegen Haarlem zagen;
B, Verweij en Sypestein Sr. zooals altijd goed;
v. Suchtelen had nogal eens last van den natten
bal; Nico Bouvy hopen we een volgende maal
op de spilplaats te zien, dèt is voor hem de
aangewezen plaats! Zouden Sypestein Sr. of
Kundler niet eens op de rechtsbinnenplaats ge
probeerd kunnen worden?
TOON.
QUICK—HAARLEM 2—2.
Houtkooper brengt voor Haarlem den bal aa&
het rollen. Beide doelen beleven gevaarlijke
momenten, doch de beide doelwachters verde
digen zich krachtig. Langzamerhand komen de
Haantjes in de meerderheid en zij zwermen
gevaarlijk rond de Haarlemveste. Lesoeur
krijgt het leder vrij en schiet goed in. Viseer
kan echter redden dioor den bal oorner te wer
ken. Nogmaals komen de blauw-witten terug
en Piuo-Post schiet in de handen van Visser,
d5e eohtor het leder niet houden kan en het
met een sierlijken boog in rijn eigen doel
ander dan voor den meest ervaren karak
terkenner; een man, wiene geheele wezen
vriendelijkheid, geduld en liefde was, maar
toch mot zulk een wonderlijke begaafdheid
om een dubbele toI te spelen, dat menigeen
eeuwen met hem zou kunnen omgaan en
toch de aanwezigheid van die eigenschap
pen niet bij hem vermoeden.
Eindelijk werd in alle stilte het huwelijk
op het kasteel voltrokken, in plaats van op
de schitterende wijze, waarop een der gra
ven het had willen voltrokken zien. De kun
stenaarsfirma en Barrw waren trbij tegen
woordig en de tinnegieter en Poe© waren
ook genood!gd, maar de tinnegieter was ziek
en Poes verpleegde hem want zij waren
met elkaar geëngageerd.
De Sellorsen zouden met hunne nieuwe
bondgenooten naar Engeland gaan om
daaraan een kort bezoek te brengen, maar
toen het tijd was om Washington met den
trein te verlaten, was de kolonel nargens te
vinden. Hawkins ging tot aan New-York
met het gezelschap mede en zeide dat hij d*
zaak onderweg wel verklaren zou. ve*-
klaring bestond in een brief, door den ko
lonel in banden van Hawk»®8 achtergelaten.
V
(Slot volgt).
g~117
