DAGBLAD voor MOORD- en ZUID-HOLLAND,
OVERSCHOENEN.
hl VERHEVENER HES.
NASSAULAAN 49, HAARLEM
P. W. TWEEHUIJSEN,
FEUILLETON
Maandag 9 October 1916
41st* Jaargang Nb, 9158
DE OORLOG.
KAARS-, CARBID, tn OLIELAMPEN vanaf S3 cl.
H. J. v. d. MEER,
Scfiagchelstraat7-9 bij de Anegang
Iniercomm. Telefoonnummers 1426 en 2741
HAAflLnHsUHE ALLE0AGJES N°. 2058
DE BOOMEN AAN DE DREEF.
De „Opr. H. Ct." vindt het voornemen,
om de boomen aan do W.Z. van de Dreef
te vellen, niet af te keuren en motiveert dat
oordeel aidus:
„Allereerst zijn de boomen zeer oud,- zoo
lud. <lat er dikwijls tem ontijde neeie tak
ken naar beneden komen vallen, dietot nu
toe wel geen persoonlijke ongevaden ver
oorzaakten, maar die toch gevaar opleveren
bij het wegruimen voor hen, die daarmede
belast waren, omdat ze vaak vielen op de
draden van de electrische tram.
„Verder is er een viertal bij, dat in ieder'
Koval zou moeten worden opgerüimd, en
wanneer de kunen daardoor veroorzaakt, zou
den worden aangevuld door het planten van
jonge nieuwe boomen zouden deze laatste
niet töt wasdom kunnen komen, omdat zij
door de oude worden overschaduwd, waar
door dus zeker een misstand zou ontstaan.
„Maar er is meer.
„De bewoners van de huizen aan de West
zijde van de Dreef krijgen daarin nooit zon,
de huizen zijn vochtig, doordat de boomen
de zon beletten daarin binnen te treden.
„Komen er nieuwe jonge boomen, sprietjes
sal men er niet neerzetten, dan verdwijnt
*Üt euvel.
„Eindelijk is er nog iets, waarom de boo
men moeten verdwijnen, en wel de voorge
nomen reorganisatie van het deel der Dreef,
"waarin ze staan.
„Het werd hoog tijd, dat daaraan eens werd
gedacht, en dat men er eindelijk eens toe
kwam de daar zeer hinderlijke paardenmark
ten, die toch eik jaar minder worden bezocht,
voor goed op te ruimen.
Naar wij vernemen ligt dit bij de voorge
nomen reorganisatie in de bedoeling.
„Dit allés te zamen genomen leidt er ons
toe, het genomen besluit door de commissie
voor den Hout en de plantsoenen om de boo-
menrij weg te nemen, te ondersteunen."
Wij vermelden deze argumentatie bij wijze
van volledig© informatie onzer lezers. Over
tuigend lijkt ze ons niet, en wiat er met „re
organisatie" van de Dreef wordt bedoeld is
ons niet duidelijk. In ieder geval zou het
toch gewenscht zijn, dunkt ons, nu twee
deskundigen zóó pertinent in gevoelen ver
schillen, ergens anders eens te informeeren
of nu werkelijk het vellen noodig is.
Want ddar komt het op aanl
Van het neervallen van „heele takken"
hoorden wij nooit: zelfs de storm der laatste
dagen heeft aan de Dreef niets aangericht.
Wat de huizen betreft die geen zon krijgen:
moet men daarom boomen gaan vellen, dan
is er in en om de stad nog héél wat om te
hakken. Was het niet voldoende, op behoor
lijke wijs te snoeien?
Wij zijn door het betoog der „O. H. Ct."
blijkbaar' uit officieuzen koker komende, bij
lange na niet overtuigd dat het neerkappen
van de halve Dreef goed zal zijn, daarge
laten nog of het noodig is, wat o. i.
op onpartijdige wijze door derden moet wor
den onderzocht.
Bisschoppelijk Museum Jansstr.
79 geopend eiken dag van 10-^5 uur tegen
betaling van 25 cents. Uitgezonderd Zater
dagen en R.-K. feestdagen.
AGENDA. 10 OCTOBER.
Gebouw St. Bavo Smedestraat 23
Bloemveiling 10 uur. Leden Schilders
S'A uur. Besturen gecombineerde Gemeen
tewerklieden 8'A uur. Patrimonium 8 uur.
Schouwburg De Kroon 8 uur
Nederlandsche Opera „De Bruiloft van
Figaro".
Stadhuis 8 uur vergadering Ka
mer van Koophandel en Fabrieken.
Schouwburg Jansweg 8 uur
Bioscope-voorstelling: De bi reus der doods.
Groote Kerk 23 uur Orgelbespe
ling door den heer Louis Robert. (Zie pro
gramma Stadsnieuws).
Gebouw St. Marthavereem Kleine
Houtweg 13 Betrekkingbureau geopend
van 31 uur 's middags.
OVERZICHT.
Twee militaire gebeurtenissen van belang,
een in het Westen' en een in het Zuidoosten.
Op het Westelijk front hebben de gealieer-
den een nieuwen stoot toegebracht aan de
Duitsehe linie op het noordelijk gedeelte
van het Ancre-Somme-front, waar zij over
een frontbreedte van circa 15 K.M. 600 tot
8 a 900 meter diep vooruit kwamen. De En,-
gelschen veroverden het dorpje Le Lars en
eenig terrein tussohen Gueudecourt en Les-
boeufs, waardoor thans het dorp Le Trans-
loy wordt bedreigd. De Fransehen schoven
hun stellingen op het aansluitende front tus-
schen Morval en Raneourt vooruit tot Sail-
ly Sallissel en den zoom van het bosch St.
Pierre Yaast.
ï)e tweede belangrijke militaire gebeurte
nis had in Zevenbergen plaats. De Roeme-
niërs hebben daar hun terugtocht over de
geheele breedte van hun linkervleugel moe
ten voortzetten. De Duitsch-Oostenrijksche
troepen hebben eerst de uitgangen van het
Geestenboseh in het dal van de Alt en het
Burzenland vermeesterd. Vervolgens dron
gen zij verder in de vijandelijke liniën en
wierpen de Roemeniërs nog verder terug.
Kroonetadt, (Brasiso), de eerste stad door
de Roemeniërs, in den aanvang van hun op-
marsch in Zevenbergen, bezet, is tbans door
de Duitsch-Oostenrijlcsch-Hongaarscke troe
pen hernemen. Ook is Szekely Udvarhely
(Cderkellen), ten noorden van Fogaras, tus-
schen welke beide plaatsen het Oostenrijk-
sche front een ver naar het oosten, tot aan
Kroonstadt vooruitspringende bocht maakt,
door de Oostenrijkers bezet en- worden de
Roemeniërs in het Georgeny-gebergte dich
ter naar hun grenzen teruggedrongen.
Natuurlijk is do Oostenrijksche en Duit
sehe pers opgetogen over de successen in
Zevenbergen, evenals de Duitsehe pers ook
jubelt over het slagen der vijfde Duitsehe
oorlogsleening. En met recht, want de uit
slag dezer vijfde inschrijving is een enorm
succes geweest, hetgeen moge blijken uit het
volgende lijstje der resultaten van de nu
geplaatste oorlogsleeningen.
Eerste oorlogsleening 4.46 milliard mark.
Tweede 9.06
Ferdo 12.10
Vi«rde 10.71
Vijfde 10.59
Totaal.... 46.92
Ook over nog een ander feit verheugt zich
de Duitsehe pers. Er is namelijk weer een
Duitsehe duikboot in een Amerikaaneche
haven biunengeloopea. En wel de oorlogis-
GROOTE PARTIJ
JASBESCHERMERS 69 ct.
1Ö13
onderzeeboot „U 53", die naar Reuter meldt,
papieren overbracht aan Graaf Bernstorff,
den Duitsclien gezant in de Vereenigde Sta
ten. Dat zullen dan wel zeer gewichtige
stukken zijn, waarvan de inhoud misschien
verhand houdt met de „vacantie"-reis van
den Amerikaanschen gezant Gerard?
Hoe het zij en welke boodschap de „U 53"
voor Duitschland naar Amerikd heeft .over
gebracht, dit staat vast: de Engelsche zee
blokkade is thans toch heusch weer ver
broken. Al eerder was gemeld, dat de „Bre
men" die taak had volbracht en in de Ame
rikaansebe wateren was aangekomen, doch
na eeuige raadselachtige berichten heeft
mén niets meer van de „Bremen" verno
men, zoodat wij wel kunnen aannemen, dat
de „Bremen" i® vergaan.
Men herinnert zich de redevoering van
den Fransohen premier, Briand, en de ver
klaring van den Engelschen minister van
oorlog, Lloyd George, in welke beide ver
klaringen al;le vredesbemiddelingen werden
afgewezen en nog eens een voortzetting van
den oorlog werd aangekondigd tot de alge-
heele overwinning. Thans heeft ook de Ita-
liaanscke minister-president, Bozelli, in een
groote vergadering te Milaan, zich in dien-
zelfden geest uitgelaten: „Wij willen en zul
len een overwinning behalen voor Italië en
de Beschaving. Dit zoo zeide hij wordt
vandaag door Milaan bevestigd." Vervol
gens zeide hij dat de oorlog wa» geprocla
meerd door den Koning op aanraden van
de politici, die in de geschiedenis zullen
blijven voortleven en er na beraadslaging
toe was besloten door het parlement. De
oorlog was gewild door het volk. „Het is
deze oorlog, dien wij tot eiken prijs zullen
voortzetten tot de overwinning."
De hier verkondigde meening van de Ita-
liaansehe regeering heeft den steun van de
pers, die reeds eerder in dezen geest tot
uiting kwam.
De kabinetscrisis in Griekenland nadert
haar einde. De Koning had eerst nog de oud-
ministers Roefos, Skoeloedis en Kalogero-
poelos in gehoor ontvangen, doch van eon
oplossing hoorden we nog niets en nu plots
bereikt ons het bericht, dat Prof Lambros
tot kabinetsformateur is benoemd. Een
nieuweling op het politiële terrein. Of deze
benoeming nu naar den zin zal zijn van de
Entente? Zoo ja, dan zal men spoedig de
namen van de andere nieuwe ministers ver
nemen en anders.... moet Lambros maar
weer heengaan, want de geallieerden schij
nen het nu te meenen. De gezanten der en
tente hébben namelijk een samenkomst ge
houden in de Engelsche ambassade, waar
ook admiraal Dartige du Fournet aanwezig
was en daar moet tot zeer ernstige maat
regelen zijn besloten.
Het zal nu worden: buigen of bersten.
VREDESVERLANGEN.
Geen vrede nog!Dat was Se bsteeke-
nis van Lloyd George's verklaring, in zijn
persgesprek met den Amerikainschen jour
nalist van do „United Press" op Donderdag
28 September, den dag waarop de Duitsehe
Rijkskanselier jin zjjn groote Rijksiagredo
juist er opnieuw aan herinnerde, dat de. Cen
trale mogendheden herhaaldelijk van hun
v redes ge ne i gdheid hadden blijk gegeven.
Geen vrede nog!-Dat was de inhoud
van de bekende rede van Frankrijk's minister
president, Briand, die het een beleediging
noemde voor de gesneuvelden wanneer de
geallieerden thans reeds, zonder den vijand
volslagen verwonnen te hebben, een vrede
zouden aanvaarden.
Geen vrede nog!.... Dit is de kreet, ook
aangeheven in de Italiaansche pers, waarvan
wij in ons nummer van Zaterdag nog een
kenschetsend uittreksel uit de „Giornale
d'Italia," opnamen.
- Hetzelfdde nummer, van ons blad, dat van
j.i. Zaterdag, bevatte ook een bericht uit
New-York aan de „Evening Post,!' dat
Duitschland zich tot president Wilson zou
wenden om diens goede diensten te vragen
in het belang van een vrede met de geallieer
den. Volgens dit .bericht zou de Amerikaan-
sche gezant, Gerard bij het Duitsehe hof,
cfie gelijk meu weet op reis is naar
Amerika, het verzoek van den Keizer aan
Wilson overbrengen.
Er was echter volgens de toevoeging
bij dit telegram niet veel waards te hech
ten aan dit vredesbericht; immers, Polk, Üe
Amerikaansche staatssecretaris van buiten-
landsche zaken, zou het bericht alweer heb
ben tegengesproken.
Toch is 't opmerkelijk dat er in de laatste
ddgen weer zooveelvuldig over de vredes-
kansen wordt gesproken. Men herinnere zich
o.m. ook de conferentie der ministers van
do Skandinavische staten en de vertoogen
aan den Zwltserschën Bondsraad om bemid
deling aan te bieden.
Want al wezen Lloyd George en Briand
vooralsnog alle bemiddeling tot den vrede
af, het feit alleen, dat zij over den vrede
spraken is een teeken, dat er ook in Enge
land en Frankrijk naar het einde van den
oorlog vurig wordt verlangd. Die verklarin
gen zijn noodig om den oorlogsgezinden geest,
voor zoover het mogelijk is, bij het volk
wakker te houden. De kritiek, welke er in
do „Daily News" op do verklaringen van
Lloyd George is gevolgd, bewijst onomstoo-
telijk, dat ook in Engeland ni breedo volks
kringen naar den vrede wordt verlangd.
En waar nu de groote strijd toch, geoor
deeld naar den oorlogstoestand der laatste
maanden, naar alle waarschijnlijkheid op een
remise zal uitloopen, zal de a.s. vrede de
mogelijk vrucht zijn van het v redes verlan
gen der oorlogvoerende volken zelf. De re
geerders dier volken zal het door dat volk
zelf duidelijk moeten worden gemaakt, dat
de oorlog een einde moet nemen, dat het ten
onderbrengen van Europa's kracht nu ein
delijk moet ophouden.
Om de partijen tot elkaar te brengen, zal
een neutrale middelaar noodig zijndien hoopt
men nog te kunnen vinden in den persoon
van president Wilson.
Nog dezer dagen, j.l. Vrijdag of Zater
dag, verklaarde de vroegere Oostenrijksch-
Iloiigaarsche gezant te Washington, Baron
Mengelmüller, daaromtrent aan een mede
werker van het Boedapester „Acht Uhr Blalt"
dat hij er niet aan twijfelt, of de Vereenigde
Staten zouden binnen 24 uur met bemidde
lingspogingen een aanvang maken, indien zij'
overtuigd waren, dat beide partijen geneigd
waren vrede te sluiten.
Wij en onze bondgenooten zoo ging
Baron Mengelmüller in zijn gesprek voort
hebben meermalen verklaard, dat'wij ge
neigd waren een eervollen vrede to sluiten,
maar onze vijanden spraken steeds van onze
vernietiging en in deze omstandigheden kan
de vredesbemiddeling van een neutralen staat
slechts succes hebben, indieii er een zekeren
druk wordt uitgeoefend."
Het is duidelijk, dat de Vereenigde Staten
van Noord-Amerika de eeni'ge neutrale mo
gendheid is, die een dergelijke pressie kan
uitoefenen en daarom is president Wilson
de aangewezen persoonlijkheid om tusschen
beiden te treden.
Van hooge moreele waarde zal het zijn,
wanneer president Wilson zich daarbij de
Barteljorisstraat 27.
TELEFOON 1770. 6043
medewerking van het Vaticaan verzekerd,
iets wat vrij algemeen van hem verwacht
wordt, wegens de moieele kracht die van
den H. Stoel over de gehoeie wereld uitgaat.
Blijkens, 'het versterken en, waar noodig,
het herstellen der diplomatieke beirekk.ugen
met den H. Stoel tijdens den oorlog, wordt
bijna overal die macht van den Paus erkend
en geëerbiedigd ofgevreesd.
Mochten de regeerders der oorlog voerende
landen, waar men zich nog- tegen de inmen
ging van neutrale bemiddelaars verzet, door
de naar vrede verlangende volken tot in
keer worden gebracht en woi-den gedwon
gen te luisteren naar de beden om vrede!.
VERSPREIDE /BERICHTEN
Z. H. de Paus en de weggevoerde bewoners uil
- bet bezette Frankrijk.
De Fransahe bond voor groote gezinnen met
een bizendere sectie voor "de gezinnen uit dtf
door de Duitschera bezette departementen van
Frankrijk had zich den 29u Augustus tot
Z. H. den Paua gericht in verband met hot
wegvoeren van bewoners uit het bezette ge
bied naar Duitschland om daar veldarbeid te
verrichten. De voorzitter van den bond heeft
van Kardinaal Gas-parri uit naam van den
Paus een antwoord ontvangen, waarin gezegd
wordt, dat de H. Vader, zoodra Hij van liet ge
beurde te Rijssel en andere plaatsen in Noord-
Frankrijk gehoord had, voor de belangen der
gezinDen, „die in zooveel opzichten het recht
hebben op Zijn Vaderlijke zorgen te rekenen,"
is opgekomen. Zijn tusschenkomst is niet zon
der nut geweest, want zij heeft de formeels
-belofte uitgelokt, dat de gezinnen, die zoo
onverhoeds uiteengerukt zijn, zeer binnenkort
weer hersteld zullen worden. De tusschear
komst van den Paus is nog niet geëindigd.
De toestand in Portugal.
De Madridsehe Correspondenzia Militair
geeftmededeeJingen van 'n ooggetuige over den
toestand in Portugal, die niet rooskleurig moet
wezen.
De unionisten en de socialisten verlangden
de publiceering van een witboek, maar de de
mocraten verzetten zich daartegen daar de do-
oumenten de vernedering mn de regeering
door Engeland en Frankrijk zouden bewijzen.
Ook zou er verzet zijn tegen de wederinvoe
ring van de doodstraf in liet oorlogsgebied.
Op 31 Augustus had oen betooging plaats voor
het parlement.
Deserties hebben veelvuldig plaatsgehad en
van de regimenten Draga en Cattelloibraoo
moeten duizend man over de Spaansohe grea-
zeruzijn gevlucht.
KORTE BERICHTEN
De Marokkaansche opstand. Volgens een be-
rioht van „Az. Est" uit Barsolona, zouden Ma-
rokkaansche inboorlingen de Fransohen hebben
aangevallen. De Marokkanen zouden kanonnen
en machinegeweren hebben buitgemaakt, bene
vens een groot aantal geweren. In den slag
zouden 600- ruan gesneuveld zijn en 1000 go
wond.
Het staat niet stil. De directie van de Deen-
sche posterijen te Kopenhagen deelt mede dat
de geheele brieven- en pakketpost van de
Deensch-Amerikaain6che stoomboot „Frederjk
•VIII" op reds van Kopenhagen naar New-York
te Kirkwall in beslag js genomen.
De 5de Duitsehe oorlogsleening. In de zit
ting van do hoofdcommissie van den Duitschen
Rijksdag heeft de minister van financiën,
FELICIA CURTIS.
4)
Denis kuste eerbiedig de medaille en
plaatste haar weer daar waar zij gehangen
had, onwillékleurig ging zij blik naar het
kruisbeeld, dat boven zijn sóhrijftafei hing,
en de storm in zijn binnenste bedaarde even
als honderden jaren vroeger bij de steun van
den Meester, de woeste baren op de zee van
Galilea,
HOOFDSTUK II.
JU k?0111611 in. den omtrek van „the Soli-
kondD n reetJs rood en geel getint, de
ürpvnoi„Van-, den naehtvorst liet zich reeds
Dnn Toen Denis in de richting van St.
we bemerkte hij grijze en blau-
oiKton.kwolkjes, die uit de schoorsteen en
Wns &eu,1 ®en bewijs, dat het huis bewoond
fceer' 't?° i eGn ,t.V66(ie bezoek aan de Abdij
na „ff ,wai8" Hü dadht er over
aan erf ?rd !let T°etpad te plaatsen,
eigen.i ,)°f v-an de rot met „particulier
tuoefi v toen bedacht hij zicli even en
bekennen, dat deze handelwijze vrij
lomp zou zijn tegenover zijn naaste buren;
waarom mochten ook anderen niet ernstig
genieten van het schoone van de plaats,
even goed' als hij zelf?
De weg die paar het naastbij gelegen sta
tion leidde in die dagen begonnen de
stoomwagens langs de wegen te rijden lag
ongeveer twintig mijlen aan den anderen
kant van „St. Hilarius" geheel buiten het
gezicht van „the Solitude".
Tabby koerde juist terug, uit „de stad",
zooals, zij het kleine plaatsje noeanid'e, waar
zij hare inkoopen had gedaan. De voornaam-,
ste personen die er woonden, waren de fa
milie Bent, een weduwnaar met twe© doch
ters en nog iemand, die Denis niet ten on
rechte meende, dat „cousine Cordelia" was.
De eerste dien Denis ontmoette, was een
rijk gekleed personage, met fijne hooge
laarzen, een volmaakt land-edelman.
Het stuk grond wat Denis bewerkte, was
met een houten béhutting afgezet; Rij was,
juist bezig met haar te herstellen, de ge
reedschappen lagen naast hem.
Zeg eens vriend, aan wien behoort dit
land?
De spreker duidde de plaats aan met een
praohtigen wandelstok, dien hij in de ronde
zwaaide.
Denis zag op, keek rond en kwam tot de
conclusie, dat hij het was, dien men aldus
op trotséhe wijze toesprak,
Dit land behoort aan Mrs. Fitzgerald,
antwoordde hü kortaf, keerde zieh om en
ging voort met werken.
Mr. Brent bezag bem aandachtig. Blijk
baar had deze jongeman niet de onderda
nige houding van een ondergeschikte, hij
had zelfs niet eens even zijn hoed afge
nomen.
Fitzgerald, hé? Fitzgerald? Hum, hum.
Ik heb gehoord dat zij tot de „Paapschen"
behooren, ware afgodendienaars. Als het
mij te doen-stond, bezaten zij geen stukje
grond meer. Wees op je hoede, mijn jongen,
anders zullen zij ook jon bederven door hun
ne bijgeloovigheid. Vertrouw ze géén van
allen. Ga met mij mee naar St. Hilarius, dan
vertel ik je welk werk ik ,je goven zal. Het
is niet goed in den dienst te werken van
hen, die geloof hechten aan de leer van den
Paus, en hare domheden."
Het dwaze van de positie, bracht een
spotachtige flikkering ji8 het oog van Denis,
dooh hij boheerschto zich en zag den spreker
rustig aan. Deze had een fijn besneden ge
zicht en was reeds een man op leeftijd
voor zoover hij het beoordeelen kon hij
meende te bespeuren, dat hij 'n opvliegend
karakter moest hebben en de sterke roode
kleur deed vermoeiden dat hij een te goed
leventje leidde.
„Reeds vanaf de regeering van Hendrik
VÜ bezitten de Fitzgeralds dit land en St.
Hilarius was toen ook hun eigendom ant
woordde hij."
De land-edelman bemerkte, dat hij zich
vergist had, dat niettegenstaande de grove
Jdeeding en het hanteeren van hamer en bijl
hijtoch met een welopgevoed mensch te
doen had.
„Zeker, zeker, zeide hij. Nu goeden mor
gen, mijnheer." Hij verwijderde zich met een
flinken stap, zijn stole in de lucht zwaaiende.
Toen hij uit het gezicht was, moest Denis
over het voorgevallene hartelijk lachen. Iiij
vertelde echter van de geheele geschiedenis
niets aan zijne moeder.
Eene beknopte opsomming van hetgeen in
dit hoofdstuk wordt behandeld!
De geschiedenis vangt aan in het jaar
1851, op den één-en-twintigsten verjaardag
van Denis Fitzgerald, die met zijlie moeder
op het huis „The Solitude" leeft. De Abdij
met het daarbij behoorende stukje grond is
alles wat hen is overgebleven van hunne
vroegere bezittingen. De Fitzgeralds zijn
katholiek, maar zij leven in een streng pro-
testantsche omgeving.
Op den morgen, dat dit verhaal begint,
geeft Mr. Fitzgorald een verjaringsgeschenk
aan Denis een groote, gouden medaille
die eenmaal het eigendom was van een zij
ner voorvaderen, een priester, die to Tyburn
deu marteldood onderging. De medaille is
aan eon ketting bevestigd en deze hangt
hein zijne moeder om den hals.
In de buurt bevindt zich een huis St. Hi
larius genaamd, dit is het eigendom van de
familie Brent, bestaande uit een weduwnaar
met zijne twee dochters, Victoria en Enid
en eene oudere nicht, die tot chaperonne
dient, Cordelia genaamd. De familie ble-
trekt „Et. Hilarius" kort-na den verjaardag
van Denis.
HOOFDSTUK II. (Vervolg).
De villa St. Hilarius was één van de vijf
tig landhuizen, die daar in den omtrek la
gen. In de oogen van Victoria Brent was het
een noodzakolijk kwaad, dat ieder jaar te
rugkeerde en- waaraan alleen door een hu
welijk te ontkomen was. Zij was genood
zaakt het leven te leidén zooals zoovele
meisjes die in die dagen op het land woon
den.
Jelui moeten je in de parochie verdienste
lijk maken, merkte nicht Ada op, die de
1,'ilaa(isvervangi-ter was barer zuster Gos*
del ia, als gezelschapsdame bij de beide zus
ters»
Do twee oude jongejuffrouwen waren
nichten van Mr. Breut, zij bezaten sloehls
een klein inkomen en gingen daarom voor
Jdorteren of langeren tijd bij de verschillende
familieleden bier en daar logeeren.
Wordt vervolgd.)
HAARLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS I
3 maanden voor Haarlem en de agentschappen (kom eener gemeenfe) 1.60;
'oor de overige plaatsen in Nederland per post f 2,— per week voor Haarlem
W de. agentschappen 0,12s; afzonderlijke nummers 0,15.
PRIJS DER ADVERTENTIËNi
Van 15 regels 0,75, iedere regel meer 0,15; buitenland per regel 0,20 j
adverfentiën in de rubriek „Vraag en Aanbod" van 15 regels f 0.40. elka
regel meer 0,10. i
Mie betalende abónnéa op dit Blad, in het bezit van een Verzekeringspolis, zijn, volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor f 4000 bij levenslange ongeschiktheid tot werken,
f 500 bij overlijden, f 300 bij verlies van een hand of voet, f 250 bij verlies van een oog, f 125 bij verlies van een duim, 'f 75 bij breuk van een arm of been, f ÏOO bij verlies van een wijsvinger, 25 bij
'erlies van een anderen vinger De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de „Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank" »e Schiedam. (De vóór 1 October 191 1 uitgegeven polissen zijn niet geldig.)
