Groots Uitverkoop
EIELAGE Co.
i
CENTRaÏ*V«W
.ik 1ST ZD
GRINT - SCHELPEN
J. VAN WIJK, 1
PIANO-, ORGEL-, MUZIEKHANDEL
"WV HECK.
NOG m ST. KldlJS TE VERDIENEN
Eerste
Haarlemsche Electro-Stoomwasscherij GERARD A. JANSSEN Azn.
MER'NeAjWUmRICH
HLIFIUZEM ÏHN 3M,80, II, fit, 51,4Q, II, 21, II (II.
Amsterdamsche vaart no. 22-24.
PRIJZEN DER WftSSH 13 CENT PER KILO.
BUITENLAND
BINNENLAND
Firma C. G. 100MEIJES i
LEGEM EN VLOOT
VOOR KINDERSPEELPLAATSEN
Advertentiën.
L. C. KARSTENS,
Anthraciet tegen some^prïjzeo. TELEF, 1338.
- Alle deelnemers een prijs! -
ling wordt halt -gehouden. Daar uit laddfc do
toam mand ant van de vooruitgeschoven com
pagnie aI, Hat mem do oudé Duitsche loop
graaf, waarin hij met zijn mannen is, niet
bereiken kan ei; hij besluit 's nachts om half
twaalf mot zijn soldaten door te breken naar
de tuSschenstelling. De voorbereidingen wor
den in alle kalmte zorgvuldig getroffen. Tot
groot verdriet van de kameraden moeten de
gewonden in den steek gelaten worden. In
de avondschemering wordt een patrouille van
twee man uitgezonden om te onderzookon
welke plaats het meest geschikt is voor een
doorbraak. De ttvee gaan sprongsgewijze
vooruit, komen in flaukeerend machinege
weer vuur. De een krijgt een schot in de pa-
troontasch, zotpdat alle patronen ontploffen.
Door den gasdruk wordt hij ter aarde ge
slingerd. Toen hij weer tot bezinning kwam
merkte hij tot zijn verbazing, dat hij geen
letsel had gekregen. Nog half verdoofd, rolt
hij twee honderd meter verdei- ever den
grond tot de Duitsche loopgraven en geeft
daar toe kens -dat hij er dior gekomen is. liet
gat, waardoor de cornpagn e sluipen k;ui, is
gevonden.
Om elf uur worden de posten jerug gehaald
en de mannen verzameld. Zij kruipen eerst
op, handen en voeten voorwaarts, worden
echter toch door den vijand bemerkt en het
regent projectielen op lion. Ben paar sneu
velden. Toen zij honderd meter vorder geko
men waren, suisden handgranaten hen tege
moet. Nu kan alleen nog maar eon stout
stukje heipen. Zij staan vlug op en stormen
naar de loopgraaf, die door de -Franschen
bezet, en voor de verdediging ingericht is.
De Franschen, die de gedaanten zien aan
stormen en Tiet hoerageroep hooren, kiezen
het hazenpad. De Duitschers- springen over
de loopgraaf heen, loopen zoo hard ze kun
nen. Nogmaals komen ze bij een loopgraaf
die bezet is. Maar liet blijkt, dat daar alleen
verdwaalde en van hun troep afgesneden
Franschen zijn, die, niet wetende waar te
zijn, uit hun konijnenholen kruipen en zich
gevangen geven.' Zij volgen de loopgraaf,
.waarin vele Fransche lijken liggen en komen
na twee honderd meter bij een stelling, waar
een Duitsche schildwacht staat. Ben kogel
vliegt langs hen. Maar een krachtige Sak
sische stem heldert het misverstand op. Men
had de compagnie reeds volkomen opgegeven.
ITALIë.
Een opdracht van het Yaticaan.
Mgr. Averso, die tot nu toe nuntius in
Brazilië was, heeft, naar het Zwitserse he te-
legraafagentschap verneemt, van het.Vati-
ïaan order ontvangen, naar Europa te ver
trekken en zioh naar Munohen te begeven.
Hij zal zioh inschepen op een stoomschip,
dat de Pauselijke vlag zal voeren.
Berichten in drie regels.
Naar uit Eisznaoh wordt bericht, heeft
gisterennacht in Thuringen en omliggende
streken een hevige sneeuwbui plaats gehad.
Gemeld wordt, dat de opperpresideut
der Rijnprovincie, de oud-minister baron
Von Rkeinliabeu, ernstig ongesteld is.
Volgens de Neue Züricher N ach rich ten
zal prins Bülow binnenkort ziöit voor lan-
geren tijd te Lugano gaan vestigen.
De Italiaansche regeering heeft te Mi
laan 15,000,000 eieren in beslag genomen; ze
worden nu voor 1 Lire per dozijn verkocht.
Een 20-tal Fransche provinciale cou
ranten hebben zioh tot een syndicaat veree-
nigd een centraal-bureau te Parijs.
Het (St.( P. T. A. meldt dat de Kolo-
minsky-f abri eken 'een opdracht ontvingen
voor de levering vau 5000 locomotieven.
Te Las Palmas is de bemanning van een
Spaansch schip wegens muiterij in hechte
nis genomen.
Fransche offio. bladen raden Noorwe
gen aan zioh hevig te verzetten tegen de
Duitsche ei.-ehen betreffende de duikbooten.
Volgens 'n bericht uit Boekarest hebben
de aanhangers van Philippescu Take Jone-
zou als leider der conserv. party erkend.
DE GRONDWETSHERZIENING.
In parlementaire kringen wordt .aangeno
men, dat de behandeling van de Grond we ts-
hcrzieningsvoorstellen nog de geheele maand
November zal vorderen.
IN RAADSELEN.
Wat men eigenlijk met 'het brood voor
heeft, valt voor mensehen buiten do depar
tementale en commissoriale .doolhoven niet
zoo makkelijk te snappen.
Do burgerij te Den Haag zoowel als op
andere plaatsen kreeg van haar bak
ker bericht, dat er geen gehuild bruin brood
meer gebakkeu mag worden. Wil zij bruin
brood eten, dan dient zij algemeen een kaart
bij hot gemeentebestuur aan te vragen en
dan kan ze 't regee rings brood krijgen.
Tot welk doel is deze maatregel genomen?
Wil de minister bloem sparen! Maar als
iedereen ongebuild tarwebrood moet eten,
waartoe dient dan de kaart! Toch niet om
dat het zoo gezellig is, enkele uren op te
offeren om een kaart machtig te worden!
En het gevolg van den maatregel zal na
tuurlijk zijn, ilat velen die gewoon waren
wit en bruin brood te eten, nu alleen witte
brood gaan savoureeren, aoodat toch het
bloem spareu allerminst het doel kan zijn.
We hebben, aldus de „Re-s.bode", bij auto
riteiten over het eigenlijke doel gevisciht,
maar die laten niets los. Waaruit nog niet
te diatilleeren valt, dat.... ze het ook niet
weten.
We hebben een paar bakkers over den
maatregel gepolst, maar die wisten ons ook
al geen voldoende'bescheid te geven.
Wol uitte men het vermoeden, dat de
maatregel genomen was tegen hen, die het
bruinbrood als veevoeder zouden gebruiken,
omdat zelfs dat dure brood nog goedkooper
zou zijn dan ander veevoeder. Maar is_dat
niet al te sterk! Moet nu heel de broodeten
de gemeente lastig gevallen worden om on
kelen knoeiers het .opvoeren van brood aan
't vee te beletten! Is er heusch geen ander
middel voor! En als dat brood voeren aan
het vee werkelijk van eeuigen omvang was,
dan zal het veevoeder nag al weer duurder
worden, als do thans genomen maatregel
werkt. En de terugslag zal alweer gevoeld
worden aan 't duurder vleeseh. Ook voor de
bloemsebaarsohte, we zeiden het reeds, werkt
de maatregel averechts.
Hoe liet zij, er is tegenwoordig geen ding
moeilijker te begrijpen dan het eenvoudige,
oude, dagelijksohe brood.
In raadselen wandelt de mensch op aarde
en minister Posfclmma doet blijkbaar zijn
best om ze nog ingewikkelder te maken.
Erin geloopen. Men deelt het volgende
aan de L. K. mede: Op een kasteel in Mid
den-Limburg, ..eigendom van een Duitsclien
graaf die thans als officier in oorlogisdienst
is», doet een Belg als chauffeur dienst. Sinds
go ruim en tijd stond deze bij de Duitsche
autoriteiten in verdenking, spion na ge te
drijven ten bate der geallieerden. Onlangs
keerde de graaf met eenige dagen verlof
op zijne bezitting in ons gewest, terug (in
burgerkleeding natuurlijk) om order op eeni
ge zaken te stellen. Na afdoening liet hij
zich door zijn chauffeur per autoniobiel naar
Brussel terugbrengen. Aldaar aangekomen,
werd de chauffeur aangehouden, gevisiteerd,
de auto zelve ook onderzocht, en dit onder
zoek leverde genoegzaam gegevens op, om
den man, die zioh in dienst van een Duitsch
officier zoo veilig mogelijk gewaand had,
gevangen te zetten. Een verechijning voor
den krijgsraad staat hem te wachten.
Aanvaring met een mijnenveger. De
dezer dagen met een lading koffie voor de
Eeliefeommissie te Rotterdam binnengeko
men Nederlandsebe kof „Concurrent", kapi
tein Kajuiter, is op de Theems aangevaren
door een Britsehen mijnenveger, waarhij de
boegspriet werd afgetoopen en een anker
met ketting verloren ging.
De volgende bijzonderheden worden daar
omtrent gemeld:
De koftjalk „Concurrent" vertrok 10 Oc
tober van Londen dflfcb moest nabij 't Sunk-
vuursohip ankeren, omdat do loods nog aan
boord was en de loodfciboot reeds naar bin
nen was gegaan. Het werd stormweer, waar
door men het aan boord van het schip hard
êKLOSKEM, WEKKERS, HORLOGES
GOUD EU ZILVER enz. enz.
VIERKANT. - LISSE.
Inkoop en ruil tegen de hoogste waarde.
Zijlstraat 18.
Telefoon 1078
L. Veer straat 20
- Telefoon 272.
Onze zaken staan onder
voortdurende controle van
het Scheikundig en Bacte
riologisch Bureau van de
te verantwoorden had ea reeds de volle
lengte ketting was gestoken. Des nachts
sloeg een in de nabijheid geankerde mijnen
veger door den storm van zijne verankering
en dreef met volle vaart tegen do tjalk,
waarbij de boegspriet afbrak.
Hevig stieten beide schepen tegen elkan
der, waardoor het anker met ketting van de
tjalk eveneens afbrak en het schip op drift
geraakte. Er bestond toen groote kans op
aanvaring met andere schepen, zoodat men
zich inspande een tweede anker uit te bren
gen. Dit. ging wegoihs.de hooge zee en do
telkens voor den boek opslaande boegspriet
zeer bezwaarlijk, doch men slaagde er ten
slotte in het anker over boord te werken.
Bij het aanbreken van den dag werd de
noodvlag gebet-chen, waarop een Britsohe
torpedoboot tor hulpe kwam. Na een onder
houd met den commandant gaf deze toe
stemming dat het schip te Harwich mocht
binnenkropen. Een in dienst van de Admi
raliteit staande stoomkorder nam liet vaar
tuig toen op sleeptouw en bracht het in ge
noemde haven binnen.
In Harwich aangekomen werd allo vor
keer met land verboden. Alleen mocht de
kapitein onder geleide van twee marine
officieren aan land gaan om de herstelling
van de averij to regelen en een nieuw
anker te koopen.
Nadat de boegspriet vernieuwden een an
ker met ketting ingescheept was. werd bij
gunstig weer een sleepboot gezonden om het
schip weg te eileepen. Deze bracht de „Con
current" toen tot liet Sunk-vuurschip, waar
na het de reis op eigen kracht wederom
voortzette.
EEN ORDER, VAN DEN COMMANDANT,
.VAN het: VELDLEGER.
De commandant van het veldleger heeft,
naai* de „Tel." bericht, dezer dagen eeu or
der uitgevaardigd, betreffende hot optreden
van alle militaiien in het openbaar, welke
hier volgt:
„Ieder militair van eiken rang moet er een
eer in stellen in het openbaar door houding
en gedrag te taonen, dat hij in Tien goeden
zin van liet woord soldaat is, en soldaat,
waarop het Nederlandsebe volk trotsch kan
zijn. - J
De flinkheid van het leger geeft moed en
vertrouwen aan het volk, verhoogt het aan
zien van ons vaderland in het buitenland en
vermeerdert t^et ontzag, dat men heeft voor
de Nederlandsche natie.
De houding dor troepen bij de jongste
legerrnanoeuvres, hun flink marcheeren, zelfs
op, den laats ten dag van den terugkeer naai
de gewone kantonnementen, hun groot uit
houdingsvermogen on hun opgewektheid ga
ven een denkbèeld van de innerlijke kraoht
van ons leger en moeten op een ieder, die
de troepen zag, oen vertrouwenwekkenden
indruk hebben gemaakt.
Maar ook buiten het gelid, ook wanneer
de militair zich afzonderlijk of in gezelschap,
op de openbare straat of in oen voor het
publiek toegankelijk lokaal bevindt, ook .won
neer hij met verlof is, alzoo on<ter alle om
standigheden, moet do Nederlandsche militair
er aan indachtig zijn, dat het oog op hom
gevestigd is, dat niet alleen zijn landgen no
ten maar ook de buitenlanders en er zijn
er thans zoovele in ons land zijn doen
en laten gadeslaan. Zijn optreden moet zoo
danig wezen, dat dje Nederlandsche burger
den buitenlander met trots kan wijzen op
den Nederlandschen militair. De .wijze, waar
op die vormen worden in acht genomen, zijn
voor zeer vélen,-vooral voor don burger een
maatstaf van bepprdeeling en daarnaar wordt
dikwijls afgemeten do innerlijke waarde van
den troep.
Het slenteren met de handen in de'zakken,
het staan hangen op hoeken Van de straat,
het in strijd mét de goejdé vormen den meer
dere nopen een trottoir te verlaten, het ach
teloos groeten, dat alles geeft ben indruk
van slapheid, van minderwaardigheid; een
indruk, die geeftszins in overeenstemming is
met hetgeen de troep inderdaad waard is.
Ik .weet zeer goed, dat er nog heel wat meer
noodig is, dan de uiterlijke vormen en ik
waardeer wat de troep kan en bewezen heeft
te kunnen.
Maar, zooals gezegd, ook de uiterlijke vor
men moeten worden in acht genomen; elke
verwaai-loozing daarvan, maakt naar buiten
een ongunstigen indruk, dien den troep door
zijn óverige goede hoedanigheden niet ver
dient. De minder gunstige beoordeeling heeft
de troep dan aan zichzelf te wijten; én dat
moet niet. Daarvan moet de troep in zijn ge
heel doordrongen zijn.
De vormen door den mindere tegenover de
in rang koogereu moetsh cöriect worden in
acht genomen; zij moeten door den meer
dere worden verlangd en even vormelijk door
hen worden beantwoord.
Dat alles is nooclig, omdat het zoo be
hoort. Maar ook noodig, omdat ieder welden
kend toeschouwer achting heeft voor den-
gene, die doet wat zijn plicht is en in zijn
hart minacht dengene, die zijn plicht ver
zaakt of zich daaraan onttrekt. De minderen,
die begrijpen, wat de waarde is van de ach
ting, die het Nederlandsche volk aan een
flink Ncderlandsch leger zal toedragen, moe
ten elkander aansporen om, ook ten aan
zien van het in acht nemen van een flinke"
houding en een uitstekend gedrag in het
openbaar, een goeden indruk te maken; zij
moeten daarnaar streven, niet uit vrees voor
straf, maar omdat een Nederlandsch mili
tair wil zijn eeu flink militair en hij zich
schaamt, .wanneer de buitenlander een on
gunstigen indruk omtrent hem verkrijgt.
Die zaken moeten xmet den troep ampel en
breed en vooral opwekkend worden bespro
ken. Ik verwacht daarvan veel heil.
Tegen degenen, die uit gebrek aan goeden
wil of uit onwil incorrect handelen, moet uit
den aard der zaak, streng .corrigeerend wor
den opgetreden."
INGEZONDEN.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet aansprakelijk.
BEZOEK AAN „HET TEHUIS DER
FRANSCH-BELGISCHE KINDEREN"
TE WATERGRAAFSMEER, MEMER-
WEG 88.
„Mag ik mee!" „Mag ik uxee!"
Die woorden klonken mij voortdurend in
de ooren, toen ik het „Tehuis der Franseh-
Belgische kinderen" verlaten had en in do
avondschemering den Diemerweg naar Wa
tergraafsmeer terugliep.
„Mag ik mee?" „Mag ik mee?" „Komt
u me halen?" vroegen met een Mijen licht
glans in de oogen, de meisjes, die niet ver
legen waren. Ze zagen mij aan vol verwach
ting, in groote spanning hoe het antwoord
zou zijn.
,Mag ik mee!" las ik in seluichter-vragen-
de kinderoogjes van kleine, bedeesde meis
jes, die beseheiden op den achtergrond ble
ven. v
„Mag ik mee! Kiest u mijl"
Hoe welsprekend hoe aangrijpend dat
stille, verlegen kijken, dat vragen zonder
woorden. Maar hoe veel treffender, hoe roe
rend, dat onverschillig voor zioh uit zien
der enkelen, die wisten, dat zij niet tot de
gelukkigen zouden behooren.
Hoevele bevoorrechten hadden zij in deze
weken al zien heengaan, het eerst natuurlijk
da meisjes met mooie interessante of gun
stige gezichtjes, kinderen met lieve, zachte,
dadelijk voelde aangetrokken, terwijl nie
mand de uiterlijk misdeelden opmerkte of
aanvallige maniertjes, tot wie ieder zkfli
zelfs het woord tot hen richtte.
Aangrijpend, daft kijken zonder belaufg-
stelling, dat schuwe teruggaan, als toeval
lig §en blik langs hen heengleed.
Arme kinderen! Hoeveel moet in die lrar-6
jes zijn omgegaan!
„Mag ik mee!"
„Je suis une orpheline", fluisterde een
bleek meisje in 't zwart terwijl ze stillefctjes
mijn hand namvader is gesneuveld en
moeder de vorige maand gestorven, toen ben
ik hierheen gestuurd," vertelde ze in mooi
IVansehMag ik mee met u?
Odh, kinderen, kon ik je allemaal nemen,
je koesteren en verzorgen in dezen moeilij
ken tijd, de eerste weken, ver van huis, ver
van vader, moeder, broertjes en zusjes.
Eén was er, die niet vroeg in woord of
blik, één, die rustig, onbevangen, stilletjes
tussoben de anderen stond, een klein, schat
tig meisje van "zeven jaar. Een perzikje,
met heerlijk-roode wangetjes, een echt kin
derkopje, met groote, blauwe oogjes.
Ik kon niet laten haar op mijn schoot te
nemen en haar te vragen naar hare ouders,
hare moeder, die dat jonge kind, dat sohatja
ver weg moest laten gaan, weg iu deu
vreemde, hopende, dat liaan kind een liefde
rijke verzorging te beurt zou vallen.
„Ou demeurent vos parents, ma petite!''
„Dans la maison," kwam er heel zachtjeJ
uit.
„Maar in welke stad, ju welk dorp?" vree#
de directrice in het Franseh.
Het kleintje dacht even na en het haakW
het kopje verlegen tegen mij aangedrukt:
„Oui, ilt sont dans la maison."
Voor haar bestond geen dorp geen stad
alleen maar „sa maison," haar huis, haar
eigen thuis. Waar zou ze dat hier in het
land Minden, dat kleine, lieve d'iaig, da?'
kindje, dat even hoestte, toen ik het op der.
grond zette, hoestte, 7.00 echte losse kinder-
hoest. 's Avonds moest ik telkens denken aan
dat kleintje en haar lieve moeder,
dans la maison, wat zou zij er niet voor gé
ven, even haar kind te kunnen toestoppen,
het te kunnen vertroetelen dat kleine,
hoestende ding, met dat zachte, onschuldige
kinderkopje. Zou hare moeder gevoeld heb
ben, dat er dien avond eeu andere moeder
met liefde en warmte aan haar kind dacht!
Er werd gebeld. Een heer en dame werden
aangediend, een kinderloos echtpaar, idal
een meisje, een wees tot zich wilde nemen.
Lieve, hartelijke menschen, die dien dag vol
illusies alles voor de ontvangst van het
aangenomen dochtertje in gereedheid had
den gebracht. Een kamertje naast hunne,
slaapkamer hadden 'zij ingericht met keu-!
rige, witte meubeltjes, rvit bed, witte stoe
len voor hun lief, toekomstig dochtertje, 't
Speelgoed stond klaar, de pop en de wieg,
een kastje met kleertjes, alsof er een klein
prinsesje op bezoek zou komen.
lErr 't prinsesje? Had zich verstopt op zol
der, uit angst, dat ze weg moest van dik
bekende, deze omgeving waar zij nu een
jaar was geweest. Huilende werd ze door de
kameraadjes binnengebracht, die haar ver
driet niet begrepen, niet konden deelen.
Goedig verlegen zag liet zoo sympathieke;
echtpaar naar het-t huilend kind, neg niet'
wetende, 'hoe ze daarmee aan moest, totdal
de aanstaande pleegvader onbeholpen eeu'
zakje bonbons in de meisjeshanden stopte,
om daarvan haar kameraadjes te traetee-
ren. Toen gingen we 'heen. Het ihek werd
geopend door een meisje van twaalf, dat ik:
niet opgemerkt had; „Was jij daar ook bin
nen!" „Mais oui, Madame, mais oui!"
Wéér een van de onopgemerkten, die zich,
over hare verlegenheid heeruzette en met)
aandrang vroeg: „Bent u al geslaagd? Zoo;
niet, mag ik dan mee?
Wat al gedachten bestormden mü op
den terugweg. Hoe was ik weer opgeschrikt
uit het gewone sleur leven, het leven van
eiken dag. De kleine dagelijkséhe beslomme
ringen doen ons soms vergeten, dat er in
dezen dieptragischen tijd blijvend de belang
stelling en toewijding van ons. gevraagd
wordt. Wij, Hollandsche vrouwen en moe
ders, hebben een groot arbeidsveld vóór ons.'
Nu er wekelijks een paar honderd Belgische
kinderen tot ons komen, weecsen, vader- of,
mcederloozen, kinderen, die van heel nabif
alle ellende hebben meegemaakt, die honger
en gebrek hebben geleden, nu zou onze be
langstelling verflauwen, denkende: wij héb
ben onzen plicht, dus genoeg gedaan?:
Hoevel ens telden in 't begin van den oor
log hun huis open voor gekeele gzinnen en
nu zou er tijdelijk geen plaats meer zijn
voor één of meer kinderen? Hoeve/ie vrou
wen beklagen zich over een eenzaam leven
een leven zonder doel, zonder roeping? Haaf;
zou ik willen zeggen: Gaat een bezoek brejn<
gen aan de „Téhuizen der Belgische kinde
ren." Het bestuur zetelt Heerengraoht 2pl,
Amsterdam. 'Maar gaat niet eerst einde*
looa lang cowrespondeeren over het even
tueel tijdelijk inhuis hemen van kinderen die
aan zoovele verschillende eisohen moeten'
beantwoorden: een bezoek bij de kinderen,
de veriatenen, eenzamen, die op ops rekenen,'
van ons alles verwachten al onze liefde,
onze hartelijkheid en toewijding zal uwe
keus geheel doen veranderen en mis
schien slapt ge over al qwe oorspronke
lijke bezwaren heen en koestert in uw huis
aan uw haard, een van die kinderen welke
ze het meest noodig hebben. Gij verbindt u
voor geen bepaalden tijd, alleen hoopt hel
eenzame kind, dat het een plaatsje in uw
hart mag veroveren.
EEN HOLLANDSCHE MOEDER.
Kantoor* Magazijn Brouwersvaart SOS Tel. 748
GED. OUDE GRACHT II8.||J
naast uw gewone werkzaamheden. Iedei*
katholiek, man of vrouw, jong of oud,
kan meedoen. Behalve de hoofdprijs nog
benevens zeer vele luxe voorwerpen en
leesboeken.
De voorwaarden tot deelneming worden
op aanvrage gratis toegezonden.
Brieven onder letter K V bur. „Nieuwe
Haarlemsche Courant", Nassaulaan 49,
Haarlem.
0
van
1063
1057
DUIZEND GULDEN
A
