NIEUWE INURE. CIIIRANT
EEN VERHEVENER WEG.
De Grondwetsherziening in de
Tweede Kamer.
P. J. JANSSEN,
FEUSLLETOBÏ
BUITENLAND
DIE 0OS1ËLOG
Donderdag 26 October -Tweede Blad
VI.
(Zitting "van 25 October.)
Geen non possumus. Een
nieuwe bouw van ons volks
onderwijs op'den grondslag
eener geestelijke vrijheid.
Geen supprematie van de
openbare school eh geen
voogdij van de bijzondere
school. Aandrang op vast
legging van een termijn van
uitwerking van het G.W.-ar
tikel. Ter Laan bestrijdt
de soc.-dem. Het debat ein
digt nog niet!
Reeds is de zesde dag van de algemeene
beschouwingen geëindigd en nóg zijn ze niet
ai'geloopeu. Nadat de voormannen hebben
gesproken, komen nu anderen aan 't woord,
die feitelijk herbalen wat reeds door ande
reu is gezegd, waarmede wij evenwel niet
willen te kennen geven, dat onder betgeen
zij zeggen ook niet iets is, wat van belang
is en dat der opmerking waardig is.
Zoo is dan gisteren een rede gehouden
door deó heer VAN DER MOLEN, een anti-
rev. lid der Kamer, eertijds hoofdonderwij
zer, daarna schoolopziener en nu wethouder
van Rotterdam. Dus: een anti-rev. onder-
wjjs.-ipec'ialiteitl Deze deed opmerken, dat
nu 't onderwijs in de herziening is begre
pen, van een non possumus van rechts hij
de eerste behandeling der herziening geen
sprake behoeft te zijn. Hij legde verder na
druk op het karakter van compromis, dat
bet. voorstel der hevredigüng&commissie
draagt; een compromis verkregen door de
zucht naar vrijheid!
Dat voorstel beteekent een nieuwen houw
van ons volksonderwijs op dén grondslag
eener geestelijke vrijheid, zeide epr. Deze
zal ten slotte machtiger blijken dan alle be
zwaar, omdat het-roepen naar vrijheid'is
een roepen om reciht. Verder trad spr. in
eene historische uiteenzetting van de ont
wikkeling der vrijheid van onderwijs in ons
land en zette hij uiteen ten aanzien van art.
192 ook waarborgen' te verlangen en wel
waarborgen voor de Overheid. Deze mag
haar daden niet van de school aftrekken,
&ij heeft daarbij te veel belang. Dat was juist
de fout, welke men in 1848 gemaakt heeft,
dat men zich daarom niet bekommerde. Bat
de bijzondere school niet aan alle technische
eischen beantwoord heeft, is een hittere aani-
ilaeht tegen de Overheid sinds 1848.
Ons mag men niet verwijten, ging spre
ker voort, dat onze school achter stond bij
de Overheidsschool, die met milde^ handen
nit de openbare kansen werd bekostigd. Wij
hebben groote offers gebracht voor de bij
zondere school en die offers hebben vrucht
gedragen. Maar de waarborgen, die ook wij
wenschen, vinden hun grenzen in do bestu
rende en regelende macht der schoolbestu
ren. Zo:dra die waarborgen de vrijheid var
onderwijs zouden knotten, vinden die bij ons
verzet. Art. 192 mag niet naar de een of
andere zijde doorbuigen.
Nadat epr. daarna had gezegt geene su
prematie van de openbare school te willen,
maar ook niet een voogdij over de bijzon
dere school en dat iedere poging tot dat
laatste by hem op een krachtig verzet zal
afstuiten, richtte hij zich tot den minister.
Hij vroeg dozen of hij zich geen rekenschap
heeft gegeven van het groote belang om de
onderwijsregeling, die het algemeen volks
onderwijs zal verbeteren, reeds aanstonds
uit te werken in additioneele artikelen.
Moeten na art. 192 al deze onderwerpen af
zonderlijk worden behandeld en zullen zij
telkens opnieuw weer tot politieken strijd
aanleiding geven, dan zal de verwezenlij
king van art. 192 zich lang laten wachten,
?n de ontwikkeling van ons onderwijs tal
van jaren stilstaan.
Daarvoor heeft men thans geen tijd, is ge-
«egd, en daarom is de bespreking van addi
tioneele artikelen zeer gevaarlijk. Men wil
de G.W. herziening tot een goed einde heb
ben en spr. zal er gaarne toe meewerken,
maar, zegt hij, we moeten toch trachten in
deze periode zoover te komen, als mogelijk
is. Zal de salarieering der ouderwijzers, de
ANEGANG hk. Warmoesstr.
ENORME SORTEERING
Loopers en Blaffen.
1010
FELICIA CURTIS.
15)
Nicht Ada had Victoria verzocht, na het
morgengebed zich in hare apartementen
terug te trekken en haar vader had haar
gedurende het gebed met misnoegden blik
gadegeslagen. Victoria ontving haar ont-
JJJt op hare kamer. Zij zat juist te lezen toen
•hare zuster binnenkwam. „Het verwondert
mij, dat vader je toeutaat tot mij te naderen,
teide zij lachend; alhoewel ik nog niet be
grijp, wat ik voor afkeurenswaardigs ge
daan heb."
„Nicht Ada was öp het punt een flauwte
te krijgen, toen jij dien man een slag in zijn
gezicht gaaft.
„Dien woesteling! Het spijt mü nog,1- dat
hem niet nog een harderen slag heb toe
gediend.
Iedereen zal er over spreken. Het was
waarlijk niet zeer lady-like wat je daar ge
daan hebt, dit moet je toch toegeven?
„Wees toch geen kosteóhooliueesterea,
Enid, de ellendeling had het verdiend1."
„Mr. Fitzgerald was de persoon; die op
opleiding e.d. weer, na 1917, onderwerp van
politieken strijd moeten worden?
Zal een andere Regeering misschien niet
aarzelen om dè kosten? Spr. zou dit voor
de ontwikkeling van ons onderwijs ten hoog
ste betreuren, en daarom zou spreker willen
dat de Kamer vastlegde, een termijn, binnen
welke de uitwerking van het G.W. artikel
zal moeten plaats* hebben. Spr. doet daar
voor ook een beroep op de linkerzüde. Wan-
neer men- inderdaad het goede voor ons
volksonderwijs wil, mag het aan die mede
werking niet ontbreken.
Wij zijn benieuwd of het beroep op de lin
kerzijde op medewerking in 't belang van
goed volksonderwijs, daar in goede aarde
zal vallen. Inmiddels was het van den heer
Van der Molen zeer zeker een goede vondst
om het in die richting te sturen!
Behalve door den heer v. d. Molen werd
nog door drie andere spekers het woord ge
voerd. De eerste van hen was de heer TER
LAAN van Den Haag, die eene rake rede
hield om al diegenen die nu op eens zoo Wa
ken van liefde voor 't openhaar onderwij®
voor to houden, dat zij daar, ook in de ge
meenteraden maar weinig voor deden en
om uiteen te zetten dat de nieuw voorgestel
de regeling aan 't onderwijs in 't algemeen
zal ten goede komen. De soc.-dem„ eindigde
spreker, zullen aan de wijziging van harte
medewerken, omdat zij ten zeerste zal zijn
in het belang van de arbeidende klasse: de
volkskinderen zullen er een onderwijs door
krijgen, dat op een hooger peil staat.
Tweede was de heer VAN DOORN, die
liever gezien had, dat een meer uitgebreide
herziening ware ter hand genomen en wel
mee ging met de finantieele gelijkstelling
op onderwijsgebied, maar niet met zooveel
enthousiasme als de heer Ter Laan dat
deed. Hij eischte dat in de Grondwet waar-
horgen van deugdelijkheid zullen worden
opgenomen, die den Staat de bevoegdheid
geven de bijzondere school te dwingen tot
het geven van goed onderwijs.
Verder wenschte hij onderwijs van rijks
wege in diverse scholen. Dus, viel de heer
van Wijnbergen in de rede, geen vrijheid
van onderwijs. De heer van Doorn ging
voort: Met andere waarborgen hen ik niet
tevreden. Geen wonder dat daarna in de
Kamer een groot rumoer opging!
Ten slotte sprak de heer BEUIVTeR, een
anti-rev., oie in nog eens eenige denkbeelden
van de anti-rev. belichtte en dienaangaande
geene nieuwe gezichtspunten opende. Deze
afgevaardigde liad Veel last van interrup
ties, vooral van de soc.-dem, De heer Troel
stra, die ook interrumpteerde, kreeg des
wege van den voorzitter een veeg nit de
pan. Hij verzocht hem 't niet te doen en
voegde daaraan toe, dat de heer Troelstra
toch ook gelegenheid had gehad cm zijne
rede voort te zetten. Het voortdurend inter-
rumpeeren verlengt noodeloosi de diseussiën.
Over 't geheel was de Kamerzitting van
gisteren niet heel belangwekkend- Het debat
gaat niet meer op zoo'n hoog peil staan als
op vorige dagen. Do sprekers worden wat
breedsprakig en gaan zich in detailpunten
verliezen. Geen debat meer in grooten stijl.
En nog zijn vele sprekers ingeschreven! De
voorzitter wordt er ongeduldig door.
Van opschieten is nog allerminst sprake.
Quo Vadis!
EEN ENGELSCHE BESCHOU
WING OVER DE DUITSCHE
HERLEVING.
De „Nation" zegt in een beschouwing over
do „Duitsche herleving": „Ile: is in veie op
zichten verbazingwekkend, jlit de vijand d n
wil en de kracht heeft om een zoo eerzuch
tig plan als de inval in Roemenië te onder
nemen. Het komt er weinig op aan, dat hij
verplicht was, zich te- bemoeien mot de be-
bedveiging pit Zevenbergen, verplicht zoo
wel door eigenbelang als door zijn belofte
om het gebied van zijn bondgenoot te zui
veren. Waar het op aan komt is, dat hij,
terwijl wij aan al onze fronten onzen hoog
sten druk uitoefenen, in staat is een nieuw
offensief te beginnen. Nu onze nieuw» bond
genoot een groote versterk ng aan onze zijde
heeft gebracht, vinden wij den vijand inder
daad aan het onmogelijke bez'g.
Het is tijd, dat wij inzien, dat Roemenië
aan de Centrale mogendheden niet alleen
zekere duidelijke nadeelen, maar, wat niet
zoo duidelijk was, een goed^ kans heeft be
zorgddo mogelijkheid om een aanzien
lijk deel van de uitwerking van onze blok
kade, zoover graan en vet betreft, uit te
wisschen.
Nog grooter kans opende het. Een geslaag
de inval en verovering van Roemenië zou
een nieuwen weg naar het hart van Rus
land openen. Het zou de linie, die de vijand
nu moet verdedigen, zoozeer verkorten, dat
het de verliezen meer dan vergoeden zou,
en het zou aan het front de starheid herge
ven, die men het doodepunt heeft genoemdi"
De redeneering is dan verder, dat als de
zijne moeder moest letten, je hadt dit aan
hem kunnen overlaten, je hadt je niet met
haar te bemoeien."
„Ik had juist geboord, dat James zeide,
dat Mr. Fitzgerald, Mr. St John was te
hulp gekomen. Ik ga eens naar hem toe en
zien hoe hij het maakt."
„Misschien is het vader onaangenaam, dat
je hem bezoekt."
Victoria zag hare zuster peinzend aan.
Het contract tusschen de béide ^usters was
groot. Victoria had kastanjebruin baar, dit
was op de haar eigenaardige manier opge
maakt, rondom het hoofd hoog opgekamd,
zij wenschte als een buitengewone persoon
lijkheid te worden aangezien. Hare diep
donkere oogen waren even gevoelvol als de
blauwe van Enid eene flauwe uitdrukking
haddpti; de warme gelaatstint.gaf nicht Ada
aanleiding tot klaagliederen, wanneer zjj de
ze vergeleek hij de melkblanken tint van
Enid.
„Vader heeft mij niet verboden om uit
te gaan en allerminst om Mr, St. John te
bezoeken."
„Wat beam het meest ontstemd heeft, is,
dat je Mr. Fitzgerald hebt toegestaan je
hand te kussen."
Hoe weet vader dat?
Enid, die in de vensterbank zat, keek naar
buiten, toen zij antwoordde:
«Nicht Ada vertelde het hem. Zy zeide.
vijand, (die zóóveel veroverd gebied in han
den heeft, in staat is den voortgang van het
offensief der entente zoo langzaam te ma
ken, als het nu in Frankrijk en aan het
Zuidelijke front in het Oosten gebeurt, hij
bij een vrede door ruiling veel betere voor
waarden zou kunnen krijgen.
Vreemd volgt jlan de vraag, of dat een juis
te voorstelling van den militairen toestand
is en het antwoord: wij gelooven van ntel.
Het blad meent, dat er niet do minste reden
is om de moeilijkheden, die die vijand in
Roemenië zal vinden, te onderschatten. Over
al wordt hij tegengehouden.
Het artikel is natuurlijk geschreven vóór
de overwinning in de Dobroedsja en de ge
volgen daarvan bekend waren.
Bovendien meent het blad uit goede bron
te weten, dat het vijandelijke leger aan de
Zevenbergsche grens niet meeij dan 20J.G00
man telt, en in de Dobroedsja vermoedelijk
slechts 100.000. „Elen voorzichtig generaal,
verzekert de „Nation," zou met zoo'n kleine
macht een Jand ais Roemenië niet binnen
vallen. Bij goede leiding moeten de Roe-
meniërs het met hun vijand wel klaar spelen.
En gelukk.g is generaal Berthelot er nu met
een staf van officieren heen."
VERSPREID£ BERICHTEN
Do Hoogoschool te Gent.
Het Groot-is'cxlorlandseh Persbureau meldt:
Te Brussel zijn nog de volgende benoemin
gen bekend gemaakt: Karei Borms, doctor in de
geneeskunde, arts, tot buitengewoon hoogleer-
aar in interne pathologie; Willem de Vre&se,
doctor in de letteren, tot gewoon hoogleeraar in
Nedorlandsehe letterkunde; Bodewijk Dosfel,
de et or juris, tot gewoon hoogleeraar in Bel
gisch staatsrecht, burgerlijk recht, le en 2e
beek, Romeinsch reohtJ. H. Labberton, mees
ter in de rechten en dloctor in de staatsweten
schappen, tot gewoon hoog!eera,ar in natuur
recht en moraalphilosophie; Julius Obrio, dec-
tor juris, tot gewoon hoogleeraar in notarieel
recht; Ant. Pdeard, doctor in genees-, heel- en
verloskunde, arts te Antwerpen, tot docent in
de topograpliisehe anatomie; Sehoenfekl, doc
tor in de genees-, heel- en verloskunde, arts te
Gent, tot gewoon hoogleeraar in chirurgie,
vrouwenziekten en vroedkunde; J. A. Volgraff,
doctor in de wiskunde en privaat-docent aan
de universiteit te Leiden, tot buitengewoon
hoogleeiaar in de wiskunde; E. Haerens, hoofd
ingenieur, bestuurder eerste klasse van bruggen
en wegen, tot gewoon hoogleeraar in machine-
wezen, statistiek, dynamiek, enz. P. Hoffman,
doctor in de^wijsbegeerste, tot geweón hoogleer
aar in de wijsbegeerte en de pedagogie; E. La-
hcusse, doctor in de genees-, heel- en verloskun
de, tot gewoon hoogleeraar in do physiologie.
Theorie en practjjk.
De mannen, ddie beweren zooveel te gevoelen
voer den strijd voor de vrijheid, die de Entente
op dit oogenblik bezig zou zijn te voeren, komen
meermolen op zoo zonderlinge wijze uit dien
hoek, dat hunne oprechtheid ernstig in twijfel
mag wol den getrokken.
De te 's-Gravenhage verschijnende „Gazette
do Hollaudo" stelde begin October de ernstige
vraag, of het Gemeentebestuur wel mocht ver
oorloven, dat in de Haagsche trams eene adver
tentie was opgehangen van het bekende week
blad „De Toekomst," dat aan zoovele inwoners
ergenis geeft. „In het bestuur van de Amster-
damsclie volksuniversiteit werd in allen ernst
de vraag overwogen, of een der stichters dezer
instelling Prof. Steinmetz wegens zijne pro-
Duitsehe gevoelens wel kid van het bestuur kon
bljjven.
Tal van voorbeelden zouden nog als bewijs
yan de ruimo(?) opvattang van de Entente-vrien
den kunnen worden aangehaald, niet alleen hier
te lande, maar evenzeer in het buitenland. Vol
gens liet Zvveedsche blad „Allelïanda" moest de,
hoofdredacteur van 't socialistische blad „Uya
Tid",te Gothenburg, de heer LindMad, zijnde be
trekking neerleggen, omdat hij zijn indrukken
van een beaoek aan DuStschland en België, dat
hij op uitnoodiging van eenige Duitsche Werk-
liedienvereenigingen gebracht had, rustig- en za
kelijk in zijn Wad had weergegeven en daardoor
in tegenspraak kwam mot d<e leugenachtige be-'
richten der Entente-pers. Hij laadde daardoor
den toren van het hoofd der sociaal-democrati
sche partij in Zweden Branting, op aicli en
moest daardoor met het verlies zijner betrek
king bceten. De „Allehanda" merkt hierbij op:
„Lindblad wilde niet liegen, zijn geweten stond
hom niet toe do waarheid te onderdrukken. Nu
is hij gestraft mot het verlies zijfner betrekking.
Moge God ons behoeden voor zulk een vrijheid,
waarvan Branting de voornaamste apostel is."
Reschiennende verordeningen in België.
Na het laatste bezoek van vliegers te
Brussel, dat, helaas, zulke jammerlijke ge
volgen had, heeft de overheid maatregelen
genomen om de stad en de bevolking tegen
een mogelijken bommenaanval te bescher
men.
„Het is aan een ieder streng^ verboden
door teekens of lichtseinen met vliegers in
betrekking te komen, en al de zich op straat
bevindende personen moeten, bij het zicht
van een Entente-vliegtuig, onmiddellijk een
het was haren plicht dit te doen.
„En wie vertelde het aan nicht Ada?
Victoria ging tegenover baar staan, maar
Enid ontweek baar blik.
Ik heb gemerkt -7 dat oom Ralph bet
gezien beeft.... En ik zag, dat hij je een kus
op je hand gaf."
„Nu, wat beteekent dat, b|j deed het open
lijk, jij m-ocht het zien. Maar, Enid, je moet
mij niet willen doen gelooven, dat oom
Ralph, kwaad heeft willen stoken, neen, daar
ken ik hem te goed voor."
Enid draaide onrustig rond en keek den
tuin in.
„Natuurlijk, en Victoria schonk rich
een kop thee ia het eerste wat je te deen
hadt, was naar nicht Ada to loopen en
wie weet met hoeveel omwegen jo haar
de geschiedenis verteld hebt van hetgeen
jij gezien hebt!
„Och, zeide Enid, naar een anderen kant
kijkende om de oogen barer zuster te ont
wijken, het was mijne plicht het aan nicht
Ada te vertellen» zii heeft de zorg over ons."
-„Je bent een nare, vervelende klikster
het lijikt precies op jou, toen je nog een kind
waart en zoo je er de kans toe gozien
hadt, zon je mij nog hebben doen gelooven,
dat oom Merton bet baar bad verteld. Hot
is moer nnlady-like, lief zusje, leugentjes te
vertellen dan een slechten vent een slag
in sjju goaiokt t» gevea."
onderkomen zoeken fn het dichtstbijgelegen
huis; niemand mag van op daken de vlucht
van de njachine volgen, en degenen, die zich
in een rijtuig zouden bevinden, zijn ver
plicht het rijtuig te verlaten en zich in een
huis te begeven. Alle vervoer door' de stad
wordt, ten andere, op staanden voet ge
staakt: electrische trams, rijtuigen en wa
gens moeten op de plaats blijven staan,
waar 'zij zich bevinden op 'het oogenblik
dat het vliegtuig zichtbaar is, en mogen
slechts opnieuw in gjpg gaan, wanneer het
gevaar verdwenen is"; gedurende dien stil
stand moeten de leiders van paarden zich
bij hun dieren bevinden. Wanneer het be
zoek 's avonds gebeurt, worden alle lichten
onmiddellijk gedoofd; van de in huis bran
dende lichten mag niets naar buiten zicht
baar zijn."
Dergelijke maatregelen werden elders ook
getroffen, schrijft de Brusselsche corr. van
de „N. Ct.". Zoo zal b.v. te Aalst, halfweg
tusschen Brussel en Gent, de stad die on
langs door een heele groep vliegtuigen be
zocht werd, de noodklok geklept worden en
aldus zullende inwoners verwittigd worden,
dat ze zich onmiddellijk in hun kelders te
bergen hebben.
Slechts de koetsiers en paardenknechten
zullen voortaan de vlucht der machines mo
gen nagaan; ze zullen zelfs verplicht zijn,
of ze willen of niet, hun hoofd in de lucht te
houden.
Uitwisseling van burger-gevangenen tusschen
Duitsehland en Engeland.
Er is reden te gelooven, zegt de „Times',
dat de reeds lang gevoerde onderhandelin
gen voor de repatriatie van Duitsche bur
gergevangenen boven de 45 jaar, die in
Engeland zijn geinterneerd, in ruil voor de
Britsche burgergevangenen van gelijken
leeftijd, die sedert den aanvang van den
oorlog in Duitsehland zijn geinterneerd,
thans tot een bevredigend einde zijn ge
bracht en dat de uitwisseling is overeen
gekomen. Ofschoon het aantal der betrok
ken Duitsche burgergevangenen veel groo
ter is dan dat der betrokken Britsche bur
gergevangenen zal de overeenkomst toch
ongetwijfeld algemeen worden toegejuicht.
De onderhandelingen zijn gevoerd door de
gezanten der Ver. Staten te Londen en'Ber
lijn, aan wier goede diensten het verloop
der onderhandelingen grootelijks is te dan
ken. Ofschoon de thans getroffen schikking
eenige' kleine beperkingen medebrengt, zui
len deze waarschijnlijk den terugkeer naar
Engeland van verreweg liet grootste deel
der gevangenen niet verhinderen.
Moordaanslag op noneombattanten.
Naar aanleiding van een aanval van Fransohe
vliegers op Metz, op Zondag j.l., schrijft do
oorlogscorrespondent Gecrg Queri in het „Ber
liner Tageblatt":
Bij den vliegeraanval op Metz, op 22 dezer,
bobben de Franschen gasbommen op de burger
lijke bevolking geworpen. In een vcorstad van
Metz waren vijf inwoners door gassen gedood e
zeven zwaar ziek' gewerden. Het betreft hier
vergiftiging met fosfordampen, die binnen
enkele dagen zware longontsteking tengevolge
hebben, welke den patiënt na een pijnlijk lijden
een afachuwelijlcen dood doet sterven. Wij con-
atateeren, dat Fransehe vliegers de eersten zijn
geweest, due niet-combattanten met gasbommen
hebben vermoord, een daad die uit militair oog
punt noch noodzakelijk, nooh nuttig is.
Uitputting in Engeland.
Het Engolsche Lagerbuiis is Dinsdag, toen
LLcyd George zijn nieuwe politiek 'tot oproeping
van de mannen van 41 jaar moest verdedigen,
gelui go geweest van een heftig tooneel. Snow^
den en anderen vielen hem aan en herinnerden
ér hem aan, dat dit in strijd was met de belofte
die Tenjnant in Maart en in Mei gedaan heeft.
Do „Daily News" heeft een bitter artikeltje
ever de minachting, dio men tegenover deze en
■andere beloften aan den dag heeft gelegd. Maar
ook de „Daily Mail" is ontevreden. Zij zegt, dat
de oproeping van diie mannen een bedrog zou
Men mag geen mannen vian"41 jaar inlijven,voor
de leeftijdgrens door het parlement verlicogd
is. en 't parlement zal die grens niet evrhoogen,
zoo lang er nog honderdduizenden geschikte
jongelui zijn, duo bij het leger kunnen ingedeeld
worden.
De parlementaire medewerker van de „DaiJy
Chronicle" meldt: De conclusies, waartoe de
raad voor de verdeeling van het materiaal aan
manschappen gekemen is, moeten drastisch
zijn. De uitkomsten van hot „bijeenh arken" van
jonge mannen en het opheffen van vrijstellin
gen moeten teleurstellend geweest zijn. De raad
ia daarom van plan, aan te bevelen alle mannen
beneden de 25 jaar in de meeste gevallen niet
meer vrij te stellen. Indien doize aanbeveling
aangenomen wordt, zal z|j ernstige gevolgen
vcor den landbouw en het spoorwegverkeer heb
ben. In deze twee bedrijven heerscht roods een
ernstig tekert aan arbeidskrachten. Het blad
vindt het ongelooflijk, dat geschoolde arbeids
krachten beneden do 25 jaar uit do munitie
fabrieken en kolenmijnen weggehaald zullen
worden.
„Je moet toob toegeven Victoria dat je
niet hadt mogen toelaten, dat die man een
kus op je band gaf.
Dat beweer ik ook niet; bovendien, bij' kuste
niet mijne band
„Nu nog mooier, nu vertel je onwaarhe
den."
„Dat doe ik niet. Je weet heel goed, dat
toen Mr. Fitzgerald mijne hand knste, zij
door een band<ehoen bedekt was. Dag, ik ga
naar Mrs. St. John,, je kunt dit aan vader
vertellen en dan het genoegen bobben van
hem te hooren, dat hij mij verbiedt er been
tc gaan."
Victoria was erg ontstemd.
Toen Enid de kamer verlaten had, ging
Miss Brent naar hare slaapkamer. De hand
schoenen, die zij den vorigen dag had aan
gehad, lagen op de tafel. Victoria nam er
een van op, die van de rechterhand en
bezag hem aandachtig: hii was licht grijs.
Even nam zij zichzelf in den spiegel op, en
zag daarin bare vroolijk lachende oogen.
Wat een op bef wordt er toch gemaakt over
iets was niets te beduiden hooft, zeide z|j
bij zichzelf, terwijl zij den kleinen grijzen
handschoen in haar celirijfeassette sloot.
De woning van Mrs. St. John was niet ver
van de St. Dunstan's kerk gelegen, het was
oen klein huis eu droeg het karakter eener
villa, het stond midden in een grooten tuin.
Mrs. St Jehn opende zelf de deur voor
OOSTENRIJK.
De nitvaart van wijlen minister Stiirghk.
Omtrent de plechtige begrafenis van wij
len m minst-er btorgkk wo, d. nader nog door
het Weensch Korr. Bur. gemeld: On.Lr
enorme, deelneming uit alle deeten dor mo
narchie, had Din dugmidcL g in de St. Mi-
chaelskerk de ple kt ge zegen ng plaats v.iu
het stoffelijk overscuot van min.ster-pro.-i-
dent graaf Stiirghk. Om dr.e uur zet.e de tal
rijke met kransen en bloemen beladen rij
tuigen zich in beweging. De lijkksc werd
op een zesspan-koe.s gezet, wa.rn.ia3t kaar
sendragers gingen met de wapens van uen
overledene.
Even over drie kwam de lijkstoei bij de
St. Michaelskerk aan, waar reéds tegenwoor
dig waren: als ver.egeiïwoo.d ger van den
keizer, geiieraal-majoor aartsher og Leopold
Salvator, a s vertegenwoord ger v.n dm Lk.it-
schen Ke.zer de gezant Tscuerschky, vau de i
Koning van Beiereu de zaakgel .st gde ge-
zantschaps-secretar.s baron Lof.man.., van
den Kon.lig van Saksen de gezan. van Sak
sen Nost.tz FaLwitz, voor den troonojivolg r
maarschalk graat Bercntold voor aart.h r-
togin Zica generaal m- joor Prins Lobkow.t/.
en voor aartshertog Franz Salvator graaf
Belligarde. Ooi waren a_nwez g a .rtshert gi
Maria Jozefa eu Aartsüertog Karl ete.an.
Het zwar.-gedrapeerde kerkgebouw w s to
in de uiterste hoe .ren gevu.d onder da aan
wezigen bevonden zich .eden der ho.hou .ing
en grootwaardigheidsoetckeders, bijna H e le
den van het te Weenea verblijvend dplo
matieke corps, de Hongaars he min stó p e
sident Tisza me. de m nisters Telc- ky, |Jaza
en Harkanyi, do stadnouder v., 11 Bene en-
Oostenrijk en groote d putates de Ka er
van A gevaard gdeu jne d n pres den S
vestór, aan he. hoofd r van het ..e renin s,
van den Weener gom. enteraai; me d bur
gemeester Wesskncliner, ongevce al g ul-
raals, stafoff eieren ba ten dienst de „atmoe-
zenier-bisscliop. Bjelkm, wij-b.rschop ar.
Zsckokke en andere verte-e woo d g&rs d r
gees.eiijklie.d eu van den hooge.t ade.„ van,
de wetenschappelijke wereld en d groot
financiers.
Z. Em. de Kard naal-aar.sms c.-O dr^kifn
verrichtte met groote ass s ente d k rkel k
plechtigheden. Daarna st .de de .ijkstoe. riep
opn.euw op ©11 begaf z ca tusseh n ie.i eer
biedige menigte dóór langs de Augustiner-
strassc eu de"Karntnerr.ng naar he Scrw r-
zenbargple.n, waar hij uit eng ng: He stof
felijk overschot van graaf St rghk we d d at
op naar het Zu.dersu.tion vervoerd tea ein
de het naar ELaluermrin in St.er marken over
te brengen om daar te worden ter aarde
besteld.
Berichten ïn drie rege>s.
Volgens bericht in de „Temps" is de
Engelscho majoor Mary bij een vliegoefe-
ning te Villa Couiblay doodgevallen.
De Italiaanscke troepen hebben in Epi-
rus de stad Erseka en 36 andere Grieksche
plaatsen in het district- Delvinon bezet.
Robert Jack is door het Engelscbe le
gerbevel uitgenood igd om bij de Canadeezen
aan 't Westelijke front te komen teekenen.
In het a.s. Consistorie zal ook de asses
sor van 't H. Office, Mgr. Donate Sbarretti,
van Epliese, tot kardinaal worden gecreëerd.
In den slag aan de Somme is de Fran
sohe generaal Saint Claire Deville zwaar
en gen. Marehand opnieuw licht gewond.
De „Times" meldt dat Henderson, naar
»ij verneemt, tot eersten minister voor pen
sioenen in Engeland benoemd zal worden.
In Australië zijn alle landbouwarbei-
ders vrijgesteld van militairen dienst, opdat
bet werk te velde voortgang kan maken
Op het kerkhof té Boedapest zal Za
terdag a.s. bet grafmonument worden out:
huid van den Hong. schilder Michael Zicho.
De „Tribuna" meldt, dat tenzij riek
onverwachte gebeurtenissen voordoen de
Italiaamsche Kamer 29 Nov. bijeen komt.
Naar uit Rome wordt gemeld, zal Gio-
litti bij de opening van de Kamer aanwezig
zijn en voor den oorlog stemmen.
De Grieksche regeering heeft den laat-
sten eisch der Entente, het uitoefenen der
censuur op de pers, niet ingewilligd.
Er is een gevocht geleverd tusschen Ameri-
kaansche troepen en de opstandelingen van San
Domingo. De opstandelingen zijn verslagen.
Volgens de „Nowoje Wietnja", zcuden de
genanten te Boekarest reeds toebereidselen
maken om het vostinggebied te verlaten.
Gemeld wordt, dat de Italiaansche marine
in het bezit is van een nieuw type oorlogsschip,
dat in snelheid alle dreadnoughts overtreft.
Eergisteren bad de vader van Adler in h.et
politiegebouw te Weenen een onderhoud met
zijn zoon. den moordenaar van Stürghk.
De „Messtgero" zegt uit gcode bron te we-
liare bezoekster. Het meisje was verbaasd
over de verandering die op haar gelaat had
plaats gegrepen. De ang.-tige verlegen blik
was geheel geweken. Zij zag hare bezoekster
met een helderen blijdn blik aan, zoo geheel
in tegenstelling met de hare vroegere te
rughoudendheid.
„Ik weet, dat u het altijd druk hebt; maar
ik verlangde zoozeer u te zien, zei Victoria
baar in hare armoedige huiskamer volgend.
Hoe gaat 't met Mr. John? Ik hoop dat bij
van den schrik bekomen is en z|in val geen
gevolgen gehad heeft. En hoe gaat 't met
de kinderen?"
O, ik dank u, liij heeft alleen nog pijn
in zijn schouder. Manriee beeft echter bet
voorgevallene, van gisteravond geen kwaad
gedaan. De kinderen zijn blozend, de ver
koudheid van de oudste is beter en de jong
ste maakt het altijd wel.
Victoria bezag haar nieuwsgierig- Hunne
oogen ontmoetten elkaar. Hei meisje bad
dit jonge vTouwtjo altijd lief gehad; zij
tolde slechts eonige jaren meer dan zij zelf
en Mrs. St JoCin had instinctmatig de de
gelijke hoedanigheden vftn de dochter van
do Squire ontdekt. Een oogenibllk bleven zij
elkaar aanzien, beiden met een zelfde on
uitgesproken gedachte bezield. Het was Mrs.
St. John, die het eerste het stilzwijgen ver
brak.
Wordt vervolgd.)
V
