BINNENLAND
v RECHTSZAKEN.
SOCIALE BERICHTE A
Wat ie doen.
A. WAU EÜIMERSSC,
Elders vinden we vèrtneld, 'dat dé rekenin
gen van den ehef van den magazijndienst
der marine te Amsterdam over het jaar 1918
eerst in het begin van 1916 zijn ontvangen.
Dientengevolge ié het de Rekenkamer on
mogelijk opgave te doen van de geldswaar
de van den in de magazijnen aanwezigen
voorraad.
maakt. Menschen,Mie geen geld hebben om hunne
rekeningen in den winkel te vereffenen, weten
aan geld te komen voor zulke malligheid. Waar
ze die leer vandaan hebben weet ik niet, doch
zeker niet van katholieke priesters. Gelukkig had
ik juist een paar Portugeesche boeken in huis,
die uitvoerig over die zaken handelden en het
bijgeloovige en gevaarlijke daarvan deden uit
komen. Hieruit las ik dus een stukje voor in de
kerk ai gaf er mijn parochianen toen van langs in
mijn eigen hartelijke of hartige bewoordingen, tot
genoegen van velen en toorn van enkelen. Ze zijn
zoo dom „als het achtereind van een
wordt wel eens in duidelijk Hollandséh be
weerd. Ik geloof dat dit op mijne kinderen toe
passelijk is. Portugeesch lezen kunnen ze niet,
ook geen Engelsch (alleen de jongeren kennen
dat) en toch weten ze het beter dan mijnheer
pastoor als hij hun komt vertellen dat zoo iets
niet geoorlooid is en lijnrecht in strijd met het
katholieke geloof. Toen ik dit aan de vrouw ver
telde die hem gehuisvest had al dien tijd, werd
ze bleek van ke?iigen(??) toom, zei me dat die
man bij het uitdrijven dier denkbeeldige zielen
volstrekt geen slechte woorden gebruikte, maar
alleen gebeden, dat hij heelemaal geen kwaad
deed en zelfs de menschen opwekte naar de kerk
te gaan. Het spreekt natuurlijk van zelf, dat de
onnoozele schapen hier meer te blameeren zijn
dan de slimme rakkert, die er met de centen
vaa door gaat. Schoon geen enkele ziel hen
werkelijk te pakken heeft, a slechts een ernstig
gezicht van den man voldoende hen ervan te
overtuigen, dat ze genezen zijn. Misschien was
de man al zoo gewend aan genezingen, dat hij
zich als een godsgezant beschouwde. Dat die
zielenleer verkeerd is en heel wat geld en onaan
genaamheden besparen kan, moet hun nog aan
't verstand xrcbraphi worden, smar hel ia moei
lijk over zoo'n katholieken waarzegger te spre
ken, vooral na al die prachtvolle genezingen.
We zullen dus maar op God vertrouwen.
Ziehier eenige staaltjes zijner wonderbare
genezingen. Een corpulente vrouw leed aan
lastige ademhaling. Ónze vriend wordt geroe
pen en ziehier de oorzaak, welke hij van haar
kwaal opgaf. Een man die een paar maanden
feleden gestorven was, kwam gewoonlijk bij haar
offiedrinken, 's morgens vóórdat hij ging wer
ken. Nu, na zijne dood, kwam zijne ziel om de
koffie. Daarvandaan hare narigheid. De vrouw
gelooft daarvan meer dan van de Zondagsche
preek en moest voor de zielsverdrijving 60 dol
lar betalen, wat zonder tegenspreken gebeurde.
Een man wordt lastig gevallen' door de ziel
zijner eerste vrouw. Onze vriend slaagt er in
alles in orde te brengen.
Een Filipino ging naar hem toe om van eene
chronische hoest bevrijd te .worden. Eerst een
halvea dollar om in de kaarten te lezen of er
wel genezing mogelijk is voor zulk eene schrik
kelijke kwaalHij komt er achter dat het gaat
voor twintig dollars. De Filipino betaalt, wordt
genezen, maar heeft een drankje noodig tot in
standhouding van z'n gezondheid, voor welk
drankje hij slechts betaalt 5 dollar, zamen 25i/2
dollar. En dat voor iemand, die 24 dollar per
maand verdient en daarvan moet leven met
vrouw en drie kinderen.
Onze goede vriend zou ook een man genezen
die al half dood was. Daarvoor moest de vrouw
nog vijf dollars leenen bij een ander, omdat zij
zei? niets bezat en het gevolg wasmijnheer
de echtgenoot stierf tot groot verdriet der echt
genoot®, die toen niet zuinig was met hare com
plimentjes voor dien ..man Gods",
Vertrekkende van Kilomea zei hij nog, dat vóór
zhne komst heel Kilomea overhoop Iqg en aM
fa slatten münitfé téiü 5é oorlogvoerenden té
INGEZONDEN»
y. p. u.
In het HollftödsaS niét Ibéctweln, mei
Kweekers] „ERICA," - Doodweg
SCHOTEK bi] HAARLEKI.
TUIK-ARCHITEGTUUR.
goed was, maar hij had zoo goed gewerkt, dat
nu alles in orde .was. Ik hen h^j zulk een goeden
medehelper gehad te hebben. Ik hoop er echter
in te slagen de menschheid hier aan T verstand
te brengen dat de genezingen niet hebben plaats
gehad, omdat er geen zaekien waren, doch dat zij
alleen een paar centen anner zijn geworden.
't Is jammer dat ik er zoo laat ben achter
gekomen, anders had ik met pleizier dien man
een paar dagen achter slot en grendel gébracht,
om den Portugeezen te toonen, hoezeer ik de
medehulp van zulk 'n collega waardeer. Wat
water en brood zou den man uit zijne vette jaren
gebracht hebben en hem zoodanig ontnuchterd
dat zijn gezantschap Gods zou geëindigd zijn.
Met een anderen katholiek daarover sprekend,
die volgens mijn idéé beter op de hoogte was, zei
hij mij, dat het niets dan jaloerschheid was, om
dat ik dat geld niet had kunnen krijgen en dat
de kaarten niets anders waren dan eene forma
liteit, zooals de surplie en 6tool eens priesters.
Op het eerste antwoordde ik begrijpelijkerwijze
niets. Over het laatste vroeg Ik hem of hij geen
hooger idéé meer had omtrent kerkelijke plech-
tighedai en rubrieken, en had hij Hollandech
verstaan, ik zou hem aangeraden hebben eens een
bezoek aan Meerenberg te brengen.
Ziedaar wat voor eigenaardigheden maar al
te veel hier voorkomen. Er is bijna geen grootere
ramp voor den godsdienst, want het heefle
geloof gaat verloren ln bijgeloof, de kinderen
groeien op in zulk eene atmosfeer, gaan niet naar
de Catechismus en worden kwaad als hun ge
zegd wordt, dat die rommel den naam van ge
loof niet waard is.
Moet bet volk hier in onwetendheid -gelaten
worden .en dit alles oogluikend worden toegelaten
en goedgekeurd door de geestelijken?
Dat te heel eenvoudig voor dingen die geen
kwaad kunnen', (naar waar het gaat om iets dat
zoo lijnrecht tegen het geloof ingaat als ge
noemde dingen en die het verderf van vele zielen
tengevolge zouden hebben, daar is het een plicht
de waameid te leeren. Vandaar dat we voor
eenige oogenblikken onze Hoilandsche koelbloe
digheid afgeschud hebben en deze Portugeesche
bedrogenen eens vierkant de waarheid gezegd
hebben, niet uit haat tegeü den een of ander,
maar uit toom tegen hun valache leer. Sommi
gen gelooven ons, bij anderen zit het bijgeloof
te diep, maar ik hoop dat na een volgend zachter
preekje ook die zullen inzien.dat zij ten slotte
maar beter doen met den priester te gelooven,
die niet'komt om maar wat vertelseltjes op te
dissdien of leugens te veikoopen, maar om de
waarheid Gods te verkondigen.
Moet ik nog meer motieven aanbrengen om
u te overreden voor zuHce armzalige ka-
tfaolieken te bidden? En dan die echt-Portu
geesche leugens I Zoo zeide me een vrouw, die
hem 60 dollars gegeven had, dat ze niet aan
die dingen geloofde en als ze geld had, het aan
de Kerk zou geven. Een andere zei me dat het
den eersten keer was dat ze het gedaan had:
ofschoon verschillende personen mij al verteld
hadden dat ze daarvoor naar Honolulu was
geweest, evenals hare beminde gemaal. Of het
echter geheel en al onnoozelheid en onschuld is,
mag ook al betwijfeld worden, want anders zou
den ze gewilliger luisteren.
Wat net ook zij, het moet er uit en met uwe
medewerking zullen we van de „zoogenaamde"
katholieken goede" katholieken makeif
Tijd om te soezen, suffen, slapen blijft er dus
niet meer over, als ge «ifgebeden zijt voor uwe
heele familie en voor Holland, gedenkt dan een
stadgenoot, die het alleen niet meer af kan, maar
geestelijke medewerking vraagt.
als de kwaal zich vertoont.
Hes* ffsuptmana, wie mtlss«a is <tó
El«7*tion wa» abzwioken."
Dan is het schot raak.
Wü worden uitgeladen. Kort te voren is one
medjgedeeli, dat de Sua»*» binnen wéinige
urest de platte, waar wij aankomen, kunnen
bereiken. Wii moeten met de grootste Toondoh-
tighrid marenstren. In de deur van het sta
tion staat atn Ooetenridsoh-Hongaarsch offi
cier en schroeft het geelkoperen slot van dé
1 deur af. Hij heeft een schrikwekkende revol
ver in lijn gordol en ai et er zeer grimmig uit.
In (le buurt hoort men reeds het Lnfanterie-
vuu-f. De toestand- is vrij onbehagelijk. „Wat
doet ge dan toch?" vragen we hem. „Nou, ik
ontruim," zegt hij. En hü schroeft verder.
Ik spreek met een paar Ruasieoho officieren.
jZij '/ragen angstig of rij nu werkelijk in de ge-
van;jenis komen. Ik stel hen eohter gerust en
schilder hun het gevangenkamp in de schoon
ste kleuren. Men heeft daar sportvelden, mil
s', pi-roorsteliingea en oantinee. Zij konden rich
geld van huis laten sturen; of hadden tij mis
schim wat geld bij zich?
Dm grijpt de kapitein van den ataf in zyn
portefeuille en biedt mij zeer discreet een hon-
(1 ere,-roebel-biljet aan. Meer had hij helaas niet
bii rich. Maar of dat genoeg was
Bin gedeelte van het eecadron is bij een
Pooéche waarzegster in kwartier, die onophou
delijk uit de vuisten der ulanen de toekomst
moet voorspellen. Met .een gewichtig gezicht
vertaalt Kaczmarek wat zij zegt. Den uloan FR
schor spoort zij tot voorzichtigheid aan, men
staat hem naar het leven. Dan zegt Fischer in
grimmige woede: „Dat is de Köppee, de drecki-
ge RLngkadett".
En daarbuiten barsten de Russische grana
ten
STAALTJES VAN GELDVERKWISTING.
De Haagsche briefschrijver van Óe „N.
Limb. Koerier" geeft eenige merkwaardige
staaltjes van geWverkwisting door hem ont
leend aan het verslag der Algemeen© Re
kenkamer. Hij deelt o.m. mede, dat in den
winter-v1 an 19141916 voor de restauratie
(van het kabinet van den minister van
Marine niet minder dan f 7200 is besteed.
De Rekenkamer vond het toch al te bar
en maakte opmerkingen. Da Minister van
(Marine antwoordde toen het volgende: „de
werkeloosheid in bouw- en meubelvakken
was oorzaak, dat de Rijksbouwmeester het
initiatief nam om de reeds lang noodig ge
achte herstelling van het kabinet in den
winter van 1914'15 te doen uitvoeren."
Dat is aldus de briefschrijver wel
het minst verwachte antwoord dat er te
feven viel. Immers, wie aan de werkloos-
eid wil t egemoet komen, moet werk laten
verrichten, waarbij zoo min mogelijk mate
riaal noodig is en zooveel mogelijk arbeids
kracht. iWe durven gerust de schatting aan
dat 6000 gld. van de 7200 gld. is heengegaan
aan materiaal. I
De Kamer van den Minister van Marine
heeft Kaufmanniseh berekend voor
taan een jaarhuur van pL m. 460 gld., een
bedrag waarvoor men in den Haag een zeer
eonfortabele woning kan huren.
Het vórslag van de Rekenkamer i3 altijd
hoogst interessant: het geeft op sommige
punten een aardigen kijk achter de scher
men, gaat hij daarna voort. Aoo lezen wij;
bijvoorbeeld dat het vluchtelingenkamp te
Gouda 240 gld. per dag aan huur kost. La
ter is dit nadat er aanmerking op is ge
maakt tot 180 gld. teruggebracht, pok had
de Rekenkamer nog op enkele posten van
de commissie van toezicht van dat kamp
ter zake van.bier, diners, sigaren, wijn
enz. aanmerking gemaakt. Tot een bedrag
van 66 gld. zijn die toen geschrapt. Reeds
teerder was een post van 86.50 gld. gede
clareerd door |u*e gemeente Gouda, terug-
Ïfenomen. Deze pöst strekte.wegens ge-
everde sigaren ten behoeve van de .Bel
gische vluchtelingen.
.Wanneer de Minister van Marine zoo zon
derling met de duiten van de bekistingbe
talers omspringt, is het geen wonder d,at
zijn ondergeschikten er ook een loopje mee
nemen. Zoo lezen wij - dan weer, dat een
griffier bij een marine-directie per dag pre
cies f 2.95 aan porto's*noodig liad. Men
moet n.L weten dat voor bedragen beneden
drie gulden geen bewijsstukken noodig zijn.
Het verbaasde de Rekenkamer dat die grif
fier lederen dag precies hetzelfde bedrag
aan porto's noodig had. Er werden inlich
tingen gevraagd en het resultaat was dat
twee staten werden toegezonden waarin de
(gewraakte uitgaven, geen van allen meer
dan 8. gld. bedragende, waren gespecifi
ceerd. De Rekenkamer publiceert dit geval
onder het opschrift: „opmaken van decla
ratie in strijd met de werkelijkheid." Copi-
mentaar overbodig!
Het departement van Koloniën schijnt bij
zonder verzot te zijn op telefoneeren. Het
heeft niet minder dan veertien draden haar
het telefoonbureau. Dit ia nog meert dan het
zoo overladen departement van Landbouw,
's Jaar» wordt 1600 gld. uitbetaald aan tele
foon-aansluitingen. Men zou zoo verwachten
dat dit departement dat in geheel ander©
positie staat, juist weinig met de buitenwe
reld heeft te maken. Nu i« het ons bekend,
dat nergens zoo gelanterfanterd wordt als
op dit departement. We weten ook, dat een
groot deel van de gevoerde telefoongesprek
ken buiten den dienst om gaan. Indertijd
deelden wij eens mede, dat een ambtenaar
gewoon was de boodschappen van zajn vrouw
aan kruidenier ene. per telefoon van zijn bu
reau af over te brengen. Merkwaardig i« het
dat die ambtenaar op het departement van
Koloniën zetefllde.
Wij zullen het hierbij laten. Misschien
stemt deee brief velen niet aangenaam. Ech
ter hebben wij deze hoop, dat naar mate der
gelijke treurige staaltjes van getdverkwie-
ting meer bekend worden gemaakt, 'het aan
tal zal verminderen.
WAAROM WIJ HET NIET DOEN.
Het Grondwetsartikel betreffende de troon
opvolging moet worden gewijzigd, heeft profes
sor Meetor Treub in de „Telegraaf" verklaard.
De „Telegraaf" zelf zegt nu hetzelfde, .of
is het haar adviseur professor Niermeijer?
Waarom moet het Grondwetsartikel worden
gewijzigd!
Om Duit&che vorsten, die eventueel aan
spraken konden doen galden, uit te sluiten.
Een vraag i aldus het „Hsgz." terecht zou
professor Meotor Treub en zou de „Telegraaf",
alias professor Niermeijer, zich zoo druk ma
ken, indien niet Duitaehe maar Engelsche en
Russische prinsen aanspraken konden doen gel
den!
Zou men dan ook, zooals professor Treub nu
doet, de Vaderlandsche Club voor een referen
dum willen spannen?
Men begrijpt maar niet, men zegt althans
niet te begrijpen, waarom minister Gort van
der Linden van geen herziening der troonopvol-
gings-artikelen thans wil weten.
Het is anders nogal duidelijk, gaat het blad
voort.
We willen aannemen, dat mr. dr. Quirinus
ter Spill zich behoorlijk zou gedragen.
Maar het ligt voor de hand, dat het afsnijden
der aanspraken van Duit&che vorsten nu in
Duitsohland een onbehaaglijk gevoel zou ver
wekken. -
Dat is éón.
Doch het zou tevens door de geallieerden
worden uitgelegd misschien ook wel door
professor Treub en de „Telegraaf" als een
partij kiezen van Nederland tegen Duitsoh
land.
Er zou een machine de guerre van kunnen
gesmeéd worden.
Daarom blijven wij er met onze vingers af.
Niet omdat wij am een prins van Reuse of
van Sakeen-Weimar zooveel geven.
Maar omdat we geen zin kobben, de moei-
lijkheden, waarmee we hebben te kampen, uit
eigen beweging en onnoodig te vermeerderen.
Voor eenvoudige menschen is dit klaar als
glas, maar voor hooggeleerden zooals professor
Treub en professor Niermeijer blijft diit ver
holen.
Tenzij die hooggeleerden, welbewust, ons een
weg willen uitdrijven, dien Duitsohland met
misnoegen, de geallieerden met voldoening ons
zouden zien bewandelen.
Maar juist deze zekerheid is voor ons afdoen
de reden om dien kant niet uit te gaan.
GERINGS OH ATT EN D OORDEEL'.
In d» „Revue des deux Mondea", van Aug.,
gaf Haurioe Gandolphe, zooala men weet, be
schouwingen over de neutrale volken.
In het nummer van 1 Sept. werd Holland be
handeld. Bl.z 122 sohrijft hij het volgende:
„L'infanterie hollandaise défendrait
utilement see positions, mais l'artiüerie
manque de pièoaa ert surtout de munitions,
que le gouvernement ne jréuesit pas 4 ob-
tenir sur le maxebó dea beUigérants;le jeu
des défenses aquatiques est fauté par la
portée do l'artillerie leurde: le fameux
quadrilatère d'eau, ou la souveraineté hol
landaise oompta longtempa trouwer un in
tangible réduit n'offre plus qu'une garan
tie illusoire."
D.wj!, De Hollandaohe infanterie zal hare
positie wel met vrucht verdedigen, maar de ar
tillerie heeft te weinig „stukken en vooral niet
genoeg munitie. De regeering kan er n.l. niet
koopen. Het waterlinleatel»el wordt gefopt
door de draagwijdte der zware artillerie; de be
faamde „natte vierhoek", waarin-Holland lan
gen tijd meende een onneembaar bolwerk te
hebben, voor zijne onafhankelijkheid, biedt nog
slechts een denkbeeldigen waarborg aan,"
Dit lijkt er wel wat op, aldus de „L. K."
alsof Gandolphe tot de Geallieerden wü zeggen
„Ge behoeft Nederland niet angstvallig te
ontzien, hoor; zoo sterk, als ge meent dat het
ia, is 't bij lange niet.
In Frankrijk ia men wel eene meer geneigd
tot zelfoverschatting en tot onderschatting van
de tegenpartijGaliipoli en Saloniki zijn daar
van sprekende voorbeelden.
Nu is waar, dat, blijkens de leasen van den
tegenwoordigen oorlog, de artillerie nooit sterk
genoeg kan zijn; maar als de heer Gandolphe
meent, dat we onze artillerie niet sinds Aug.
1914 hebben uitgebreid, is bii vrij naief. Ook is
't waar, dat we geen munitie bij de oorlogvoe
renden hebben kunnen koopenmaar zou 't niet
bij bem opgekomen zijn, dat Holland ook wel
in staat ia zélf granaten te maken
We zullen hier niet verder over uitweiden.
Het ia de taak niet van een Hollandsoh blad,
dunkt ons, om inlichtingen te geven aan de
buitenwereld, waarvan men niet weet, óf ze
wellicht niet nooit vijandig] tegenover ons zal
komón te staan, en we vinden de houding van
de „Telegraaf' onverantwoordelijk, die in haar
avondblad van 8 dezer een inzender toestond
eene plaats te noemen, waar een vijand geriefe
lijk zijn kanonnen tegen bet hart onzer stel
lingen zou kunnen planten.
Waar is ook, dat de draagkracht, der moderne
zware artillerie grooter is, dan waarop bij den
aanleg van onze waterlinies was gerekend.
Edoch, deee zijn ook tegenover die draagwijdte
nog zeer voldoende, en als een vijand er zijne
artillerie tegen wil opstellen, zal ons leger hem
wel niet precies tot aan den waterzoem laten
naderen. Daarvóór zou natuurijk ons veldleger
komen te liggen, hoofdzakelijk bestaande uit
infanterie, waarvan _de schrijver erkent, dat
ze best in staat zal ziin hare posities te verde
digen.^
Waarlijk, de „Revue des deux mondea" doet
niet goed met op hare bladzijden dergelijke
uitingen toe te laten, die den Nederlanders be
zwaarlijk andórs dan als een ongerechtvaardig
de minachting in de ooren kunnen klinken.
Zfj wilden gaan trouwen! L. P. en M. S.
te Venlo, aldus verhaalt de „N. V. Ot.", waren
samen verloofd en wilden gaan trouwen. Zij
konden echter do benoodigde papieren ni^t
machtig worden. Uit baloorigheid dat het hun
zoo tegenliep, verkochten tij hun „uitzet" en
gingen met de oenten aan den zwier, 't Duurde
niet lang of beiden werden in kennelijken staat
door de politie opgepikt en in de gelegenheid;
gestéld in een paar eenzame hokjes achter het
politiebureau over hun trouwplannen na te
denken.
Voor den tnhond dezer rubriek stelt de
Redactie rich niet aansprakelijk»
Door de groote noodzakelijke beknoptheid
l« een passage in het verslag de V. P. U.-
vergadering misschien vatbaar voor misvat
ting. De voorzitter verzoekt dat te mogen
herstellen, waartoe wij hem de gelegenheid
geven. Wat de Zondagsrust betreft, merken
'wfj op dat Inzender begint met het geci
teerde blijkbaar verkeerd te begrijpen en
blijven wjj dringend herhalen, ook nó zijn
betoog, dat alléén bij de aliergróótste nood
zakelijkheid, en wanneer het wérkelijk niet
ander® kan, vergaderen op Zondag toege
staan kan rijn.
Geachte Redactie!
Vergun mij een paar onjuistheden uit het
verslag van de 8ate Alg. Verg. der V. P. U.
even recht te zetten.
Uw verslaggever laat mij zeggen, in ver
hand met het voor&tel-Leiden, „dat dan ook
bnitenlandsohe hóeken' aangeschaft moeten
worden, en hij meent, dat in de K. S. A. boe
ken over buitonlandsch© vakbeweging niet
al té veel voorhanden zijn."
Bijna twee jaar tot op 15 Oct. j.l. is
ondergeteekende bibliothecaris van het Cen
traal Bureau der K. S. A. geweest. Had hij
het bovenstaande dua beweerd, dan had hij
zichzelf openlijk in het gezicht geslagen.
Hij heeft zulks niet gezegd-
Leiden wilde boekjes, die de propagandis
ten voorlichten over de vakorganisatie in
het buitenland, omdat deze wel eens ter
sprake kwam hij het huisbezoek.
Ondergeteekende wees er t oen op, dat der
gelijke werkjes, dus hoekjes, die populair,
maar duidelijk uiteenzetten, boe de verschil
lende vormen van vakorganisatie ln Frank
rijk, Duitschland, Engeland, België, enz. zijn,
uitzondering van werkjes óver de Engel-
eclie vakbeweging.
Hij voegde erbij, dat ook in de bibliotheek
der K. S. A. dergelijke brochures in het HoÉ-
landseh niat aanwezig waren.
Ondergeteekende weet zieh heel goed te
herinneren, dat hij gezegd heeft, dat er wél
grootere werken, boeken in vreemde talen,
tijdschriftartikelen exl. over die kwestie wa
ren.
„Hij stelt dan ook voor het overleg met
de K. S. A. uit het voorstel te schrappen,"
laat nw verslaggever dan volgen.
Dat heeft ondergeteekende werkelijk voor
gesteld, maar om een andere reden, dan
uit het verband zou volgen.
Hij betoogde nl., dat overleg van de
zijde der Unie met de K. S. A. niet op rijs
plaats was, omdat hier eensdeels sprake
was van inlichtingen, door het Cen
traal Bureau te geven, anderdeels, voorzoo-
ver het betrof het uitgeven van werk
jes over bedoelde onderwerpen, daartoe eer
der contact met een uitgever moest gezocht
worden.
Ondergeteekende stelt er prijs op, uitdruk
kelijk te verklaren, dat geen oogenblik bii
hem de bedoeling beeft voorgezeten, ten op
zichte van het Centraal Bureau der K. S. A.
een min vriendelijke houding aan te nemen.
Een paar woonden nog naar aanleiding
van .de Zondagsrust-kwestie, waaraan uwe
Redactie een „Alledagje" wijdde.
Daar geeft uw verslaggever de woorden
van onderget. aldus weer: ....„wat betreft
de geuite wenschen van Mgr., waarschuwde
hij voor overdrijving. Ook Mgr. is tegen
overdrijving."
Die waarschuwing tegen overdrijving werd
door onderget. noodig geacht om de wijze,
waarop de afgevaardigde van Alkmaar zijn
meening door uitspraken van Mgr. steunde
en om de wijze, waarop de afdeeling Alk
maar van den Ned. R. K. Volksbond, inzake
de herdenking van de Encycliek „Reruni No
varum" op 14 Mei j.l. is opgetreden.
Ondergeteekende achtte het noodig dit te
(loen, omdat bij het werken voor Zondags
rust, ook in onze sociale beweging be
leidvol moet worden opgetreden en die wijize
gematigdheid moet worden betracht, waar
in de H. Kerk ons steeds is voorgegaan.
Hij heeft uitdrukkelijk erop gewezen, met
verwijzing naar artikelen van zijn hand in
bet Ka tb. Soe. Weekblad van de laatste we
ken, dat hij ten sterkste voorstander is van
Zondagsrust.
Maar, waar de finanti eele toestand van
vele der aangesloten Clubs, evenals van de
Unie zelf, door het gebrek aan voldoenden
geldelijken steun, verre van rooskleurig is,
waar eeu besluit om de Alg. Verg. op een
werkdag te houden (met de consequentie
daarvan) voor de Unie noodlottig l^on wor
den en daardoor veel nadeel kon opleveren
voor de Roomsche zaak, daar achtte onder
get. het niet wensohelijk, een dergelijke be
slissing te nemen.
Nog steeds meent onderget. tegenstander
te kunnen zijn v$n Zondagsarbeid en van
Zondagsvergaderingen evenzeer, zonder
daarom overal, zonder op de gevolgen te
letten, een maatregel als deegewensebt te
willen doordrijven.
U, geachte Redactie, dankt hij hij dezen
voor de verleende plaatsruimte.
P. J. 8. SERRARENS,
pres. Volkeb.-Prop.-Unie..
Utrecht, 8 Nov. 1916.
Woningwetj, GezondhétSsWéè, Ea ia le éA
dagursn: De Faua Kapitaal «a KagtaRu*.
Interest eu Woeker, Dés avonAs osfenia-
gen, over het 'a morgens behandelde onderwerp,
r-Mflim si .-sassac.
Voor de zevende naai een oJlSmt verdedigd.
E«n stoffeerder reraooht een Mrm» op de
Keizersgracht te Amsterdam hein «uuge.karpet
ten en yloerkleeden op aioht aieuo te geven,
teneinde ére „een burgerman das goed rooi ryn
geld wee" te kunnen toornen. De Mrina, dis ei
meer zaken meï den stoffeerder kan geaaan «s
dezen aJa een niet kapitaalkrachtig wolteer-
diertje kende, dien zij graag walde ranke-
n©n, vertrouwd© cqu man ©n #iif vi<5r isa.c^©t-
t©u tn vier vio©x.kic©<i&u J i_>® wtmia
ooht«r verkooht de kasrp©tt«ju an wauda*» a© oj>»
brenget te eigen bate aan. „De burgerman dis
goed voor zijn geld was" bad alechu in mans
verbeelding bestaan.
Woensdag stond de stoffeerder voor On Vijfde
Kamer der Rechtbank te Amsterdam tereekt
wegen» oplichting.
Met O. M., mr. baron Van Lama weerde,
eischto zes maanden gevangenisstraf.
Mr. L. S. G. de Martog zeido de verdediging
van den beklaagde thans voor de zevende maai
op zich te nemen; een unioum ia de geschie
denis der Ainsterdamsche balie; een unioum
vooral, omdat het pro Deo geschiedde.
El ei ter maakte een aeht jaren geleden voor
het eerst kennis met beklaagde. Do vader van
beklaagde, overigens een eerlijk man, was tot
v(jf jaar veroordeeld wegens een sehuldmtsdriif.
Beklaagde moo3t toen voor zijn broers en zus
ters zorgen. Met ongeluk wilde, dat beklaagde
verliefd werd, maar het meisje waarop zijn oog
gevallen was, lachtte hem, den versoiioppoling,
uit. Beklaagde werd toen radeloos. Mij liet allo»
in den steek en verviel tot diefstal.
Sinds is hij meermalen gestraft, eens zelfs
tot een jaar. Half versuft verliet hij toen da
gevangenis. Pleiter heeft getracht beklaagde
weer op de been te helpen en de laatste vjjf,
zes jaar ia hij niet meer wegens vermogens
delicten veroordeeld. Recidivist is hij du» niet.
De roden waarom hij thans weer terechtstaat,
ia ook tóe te schrijven aan ongelukkige liofde.
Nu het meisje, dat hij aangezocht had, niet»
van hem weten wilde, is hij andermaal onver
schillig geworden en is het weer uus mot hom.
Wat nu met hem te doen? Pleiter's vroogoce
compagnon, prof Van Hamel, gaf d«» rus ad
Voorwaardelijke gevangenisstraf voor bekU»g-
de te vragen en het Genootschap tot Zedelijke
Verbetering is bereid li6m oen patroon te v0ven
die hem streng controleeren zal.
Pleiter vraagt die oplegging van voorwaarde
lyke gevangenisstraf, ingeval do Rechtbank be
klaagde veroordeelt.
Daarvan is pleiter echter nog niat zoo hael
zeker. De dagvaarding legt geen verduUteriwg
maar oplichting ten laste. Een valocho naam
of hoed an igh aid nam beklaagde niet aan. Ir*»-
min bezigde hij een li»tigen kunstgreep En aan
een «aenmweefsel van verdichtselen maakte »*-
klaagde zich ook niet schuldig, waar hij sieohr»
één leugen debiteerde.
In de allereerste plaats vraagt pleiter du»
voor zjjn cliënt vrijspraak.
Uitepraaak 22 November a.s.
Telefoon No. 2686.
Speciaal adres voor
2027
'JA m-WMiamum NWUUL»W>.M81V-Wb'<
SOCIALE CURSUS.
VAN 1118 Deoemiber »,g. wordt in het Cen
traal Bureau voor de K. S. A. te Leiden gegeven
de derde w.eok van den grooten Socialen Cursus
van vier weken, in overlegrmet het R.-K. Vak
bureau, gegeven voor de voormannen, uit de
R.-K. Vakbeweging.
In deeza derde week wordt als algemeen on
derwerp behandeld: De Sociale Wetgeving.
Achtereenvolgens worden voordrachten gehou
den over daae onderwerpenDo Katholiek©
Kerk en de Sociale Questie. De Staat en
het Arbeidersvraagstuk. De Wet op het Ar
beidscontract. -« Taktiek en leiding in de Vak
beweging. Arbeidswet, Veiligheidswet.
De Natuur geeft een duidelijke waarschu
wing, als or iets binnen het lichaam niet in
orde is. Geef bij waarschuwingen van ni«r-
zwakt® door aen piinlffke rug, onauiver bloed
of verstoorde urine!oozing, onmiddellijk hulp
aan de nieren.
Een nieraandoening is gevaarlijk an bran#t
weldra het gezondste greetol van streek,
tiheumatiische pijnen, niergruia, of -staan,
spit en wateraueht veroorzakend.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen zijn on
overtrefbaar voor nier- en blaaskwalen.
Maar ons gezond verstand zegt ons, dat wij
kwade gewoonten, die de nieren verzwak
ken, zooals bet eten van te veel vleeeeh,
overwerking, zorgen, bet gebruik van sterke
dranken, en buitensporigheden moeten na
laten. Het drinken van water is een goede
gewoonte, want dit helpt de vergiften uit de
nieren spoelen.
Dit zijn eenvoudige voorzorgen van de
Natuur, die met behulp van Foster's Pillen
spoedig baat geven.
Neemt u in aeht voor namaak. De echte
Foster's Rugpijn Nieren Pillen, voorzien
van de handteekening van James Foeter op
het etiket, zijn te Haarlem verkrijgbaar bij
K. van Eden, Spaarne 38rood en J. J. Göp-
pinger, Gr. Houtstraat 147a. Toezending ge
schiedt franco na ontv. v. postwissel f 1.75
per doos of f 10.per zes doozen.
2317
Als uw hoofd zwaar wordt onder de preJc,
denkt dan aan de bedelaars van Kilomea en
spant u in ter witte van hen.
En vooral ga eens een eikel keertje extra te
Commünie en smeek God, de genade van Zijo
ltjdoi té doen vloeien over de onwetenden, opda*
zij hunnen godsdienst beter begrijpen en naïever»
en mogen smaken hoe zoet die neer is en hoe
zacht Zijn juk.
De bedelaars die er terzelfder tijd eerlijk ec
armoedig uitzien, wekken het meest ons mede
lijden en vrijgevigheid op. Vergeet dan ook deze
katholieken aiet, die in vele dingen hun goeden
wiil toonenln andere uit onwetendheid verkeerd
handelen. Bovendien zien zij er zeer armoedig
uit wat godsdienst aangaat en kunnen qog wel
een presentje van u verdragen. Een glas water
den arme gegeven ln Godes naam, heeft eeuwige
verdiensten, maar dit komt niet rik <Ugeu vfcor e®
versteekt 2 personen, een glas en water, ten
geestelijke verfrisscbing kunt gij owaa wowia»
te altijd aanbieden door een gebedje. Hij behoeft
daarvoor niet bij u te zijn, doch ge bdweft s leekt*
aan hem te denken. We hebben den tijd daarvocr
en de gelegenheid als we willen.
Hebt medelijden met een armer missionaris,
die hier zit te ploeteren en te zwoegen ai maar
niet vooruit kan komen. Hoe aear gebodti den
te vlugger «n gemakkelijker gaat het werk.
Degenen die mijne parochianen gedachtig zijn
ln hun gebeden, zal ft vai: mïin ka at niet ver
geten gedurende hei H. Misoffer.
Pater BEÏJNE8.
