HEM IIIIL (Mir
IDE DAMIAATJESI
EEN VERHEVENE! HEI
De Grondwetsherziening in de
Tweede Kamer.
FEUILLETON
Vrijdag 17 Nov. Tweede Blad
XVIII.
(Zitting: van 16 November)
Een incident in de Kamer
Op weg naar het Hongaar-
Bche parlement? Een Ka
mer! id, dat uit den hand
springt Tumult onder Ka
merleden Bijna 'n Kamer
lid er uit gezet De voorzit
ter grijpt in en schorst de
vergaderingDe schadeloos
stelling en het presentiegeld
der Kamerleden Kamerle
den die zand in de oogen der
kiezers strooien De belan
gen der vrouw De vrouw
als Kamerlid verkiesbaar.
O, Parlement van Nederland, waar gaat
het niet u heen, waar blijft de kalmte, de be-
zadigheid, de nuchterheid in het uitspreken
van 't oordeel, echt Nederlandsche eigen
schappen, die tot lieden uwe leden in 't gene
raal, kenmerkten en daardoor uwe vergade
ringen onderscheiden van die van andere
Parlementen, waar 't soms rumoerig aan kan
toegaan en waar men «hij wijl en hartstochte
lijk in de debatten kan optreden?
Dit mag men waarlijk wel vragen naar
aanleiding van een incident, dat gisteren
aan 't einde der zitting in de Kamer plaats
had. Een incident, dat leidde tot een feit uni
que in de parlementaire geschiedenis van
ons land, wat, naar onze heuchenis, nog nim
mer plaats had: eerst eene schorsing der
vergadering en daarna midden in de debat
ten eene verdaging tot heden in verhand met
't optreden van een Kamerlid, dat onvoeg
zaam en de spuigaten uitloopende wis
En dan nog wel van een lid eener partij,
die der vrije liberalen, die een en al deftig
heid en waardigheid is en wier oorypheeën,
mannen als Koëll, Van Kam chook weleer en
Tydaman laatstelijk, met afgepaste deftig
heid en voorzichtige afgemetenheid, zelfs in
den langzamen en tragen gang der zinnen in
hunne redevoeringen, plachten op te treden.
.Hun optreden gaf nimmer aanleiding tot een
incident. Daarvoor uitten zij zich te net
en te voorzichtig, in parlementaire en hoof-
sche taal. De toon van insinuatie was hun
vreemd.
Wèl opmerkelijk, dan dat .een der hunnen,
de lieer NIERSTR MSZ, de reden was, dat in
Se Kamer een tooneeltje ontstond, clnt 's
Lands Raadszaal veel deed gelijken op 't
Hongaarsclie Parlement hij epn stormachtige
zitting. Het ontbrak er nog maar aan, dat
niet inktkokers werd geworpen, dat met de
lessenaars werd geslagen, dat men eikander
in letterlijken zin te lijf ging.
Maar anders?Ook, dat had 't veel als
ef men in 't Hongaarsche Parlement ver
keerde. De lieer Borgesiua zat "bleek van
schrik op den prosklentszetel. Zoo iets had
hij nog nooit beleefd. 'En daarom schorste
bij de zitting ten einde zich te kunnen hera
den
Minister Cort van der Linden, toch een
balm en bezadigd man, die zich niét licht
opwindt, én een aantal Kamerleden, traden
tijdens de redevoering van den heer Nier-
strasz met gerechte verontwaardiging op
hem toe. Daar ontstond een geweldig ru
moer. En't had maar weinig "gescheeld
of de redenaar was de Kamer uit gezet, op
een manier, zooals men op de Amsterdam-
'eche beurs wel eens een vreemdeling, een
,'orwelkome gast, de beurs heeft afgeduwd.
Daar word geroepen: „D'r uit, d'r uit" en
Vt if een schande". En TROELSTRA, bleek
van woede, ais deze man van een en al tem
perament kan zijn, schreeuwde boven' alles
'uit in groote opwinding, staande op een
'{bank, terwijl velen hem, den pas-liersteld©,
tot kalmte aanmaanden:
„Moet jij spreken van idealen. Je komt op
Vcor de kapitalisten?" Een schier niet te be
schrijven rumoer. Daar weet Borgesius geen
raad meer mede! De schorste ten slotte maai
de vergadering voor een kwartier en liet de
'publieke tribune ontruimen..;..
.Vooraf had nog de heer DUYMAER VAN
Soroepon: „Het is oen schande wat
Lier gebeurt is! Eruit! Je moet senses ma
lleen. De Minister mag niet beleedigd worden!
iftot den voorzitter): IJ moet voor den Minis
ter opkomen!
En de lieer LOHMAN had den vrijen lilb,
(afgevaardigde toegevoegd: „Dat is een ge-
Aieene rede, die u daar gehouden heeft."
Het had maar weinig gescheeld of tijdens
ttezo debatten was de beer Troelstra, die zich
bijna niet meer kon inhouden, tot handtas
telijkheden over gegaan. Hij bad zich einde
lijk dus opgewonden, dat 't leek of de krach
ten hem zouden begeven....
Waarom zooveel kabaal en wat was de
reden van de diep© verontwaardiging van
zoovele Kamerleden? Dat is spoedig verteld.
Behandeld werd een nieuw voorgesteld art.
89, dat aldus luidt:
„De leden ontvangen een schadelooss tel
ling van f 3009 's jaars benevens, volgens
regels door de wet te stellen, een presiden-
tiegeld van f 5 voor ht bijwonen van elke
vergajd«ring dei- Kamer en vtergooiSinig
van reiskosten.
De in het vorige lid bedoelde schadeloos
stelling wondt niet genoten door de leden
die liet ambt vu Minister hekleeden, noch
ook door hen, die gedurende een gelieele
zitting afwezig bleven.
Afgetreden leden ontvangen oen pen
sioen van f 100 's jaars vcor eik jaar, ge
durende hetwelk zij lid der Kamer waren,
tot een maximum van f 2000. Het pensioen
vervalt met den dag, waarop het afgetre
den lid na herkiezing weder de in 't eerst©
lid bedoelde schadeloosstelling ontvangt."
Daarover voerde, nadat de hoer Van dei-
Voort van Zijp, namens de comim. van
Rapporteurs een paar vragen had gedaan
en een enkele wijziging had voorgesteld, de
heer NIERSTRASZ het wo-ord. Deze begon
zijne t-ode met te.noen opmerken, dat hij niet
veel gevoelde voor eene verhooging van de
schadeloosstelling, dat hij had ontwaard, dat
er leden zijn, die bijbaantjes aspireeren, dat
door de Itegeering worden gegeven, waar
door 'n zekere afhankelijkheid moet ontstaan
die niet geschikt is voor eene goede vervul
ling van 't lidmaatschap en meer van die
kleine spel dep rikken, wat al zooveel rumoer
verwekte, dat spr. bijna niet meer te volgen
was.
Spr. achtte het verkeerd, dat do Minister
van Landbouw aan de Kamerleden een cir
culaire heeft gezonden met de vraag of zij
bereid waren zitting te nemen in Rijkscom
missies van toezicht. Spreker ziet daarin een
streven om zooveel mogelijk Kamerleden te
binden aan zulke commissies, waaraan emo
lumenten verbonden zijn.
Daardoor kan aldus spr. gevaar ont
staan voor de integriteit der leden, en hun
objectiviteit. Is het den Minister niet te doen
om een principieel antwoord \te ontvangen,
waarom dan niet gewacht daarmede totdat
de Rijkscommissies van toezicht hij de wet
geregeld zijn?
Daarna kwam hij op 't pensioen. Hij achtte
't toekennen daarvan ook bedenkelijk, omdat
het al meer en meer zoo op een salaris gaat
gelijken in stede van eon© schadeloosstelling.
Beep rekende verder 't absenteisme, zeide
spr. zich af te vragen, of de zaken bet best
behandeld worden als alle loden in de Ka-
mor aanwezig zijn. Wil men zoo ver gaan
dat men hen daartoe wil dwingen, wil men
een kaste van politieke theoretici kweeken?
Spr. acht dit zeer nadeelig voor s lands be
lang. Hij meent dat duizenden nuchtere, ver
standige mensehen afkeerig zijn van het ge
praat in deze Kamer. De VOORZITTER viel
hier in, met de opmerking, dat 't geen werd
gezegd bij dit punt niet op zijn plaats was.
Echter.... de spreker stoorde zich daar
niet aan, maar ging voort, terwijl 't rumoer
toenam
Hij had gladweg maling aan wat de voor
zitter zeide en begon te praten er over dat
't aanzien van de Volksvertegenwoordiging
in de laatste jaren zeer veel heeft geleden.
Eu daarna, nadat de spr. zoo een tijdje was
voortgegaan, onder 't rumoer der Kamer,
kwam 't* eindelijk, wat deed ontstaan 't in
cident, waarop wij reeds zinspeelden. Hij
sprak ongeveer aldus althans, voor zoover
hij verstaanbaar was: De Minister legt zon
der argumenten nu eenige rijksdaalders in
de handen van de leden, die den kiezers zand
in de oogen strooien-in plaats van een hreede
opvatting van hun taak te hebben. Iedere
Kamer ondervindt oen behandeling van de
Rageering die haar toekomt.
Na het daarna volgende tooneeltje dat.wij
reeds beschreven, schorste de voorzitter de
Kamer voor 'n kwartier. Bij de heropening
zeide de VOORZITTER, dat reeds in het be
gin van de rede van den heer Nieretrasz deze
uitdrukkingen gebruikten, die spr. noopten
hem tot de orde te roepen, speciaal waar bij
sprak in verband met de circulaire van den
Minister van Landbouw. Het slot van de
réde was echter onverstaanbaar. Er volgde
een groot rumoer dat do sclvorsehing noodig
maakte.
Spr. heeft liet stenogram nagelezen. Wat
de iheer Nlcrstras'z sprak kwam hier op neer,
dat do Minister met een royaal gebaar en
zonder eenige toelicfhting en dus a fortiori
zonder eenige argumentatie enkele rijks
daalders deed vallen in de handen van da
afgevaardigden, die liever zand strooien in
do oogen van de kiezers in plaats van
bun plicht te doen in ruimste opvatting
of zich vastklemmen aan hun manlhat als
middel van bestaan.
Spr. acht die woorden zoo ernstig 'dat
hij hem onmiddellijk liét woord zou hebben
willen ontnemen. Dé heer Niersti-asz heelt
nu wel het wooïd gevraagd maar spr. acht
het beter hem de gelegenheid to geven ér
overpa te denken tot morgen, "g-pr. sloot
daarna de vergadering tot heden.
Ppmarkelijk was, d.at na de heropening
noch de heer Nierstrasz, die zich als politiek
man onmogelijk heeft gemaakt, noch de heer,
Troelstra meer in de Kamer aanwezig wa
len!.
De medodeeling van dit incident nam veel
van onze plaatsruimte in beslag, wij moeten
daarom eenigszins beknopt zijn in de ver
melding van 't geen ln de Kamer er aan
voorafging. Behandeld werd toen het var-
tikel,^ dat inhoudt de vereïschten om lid
tor Kamer te kunnen zijn. De Regeering
stelde voor om Art. 84 aldus te doen lui
den:
„Om lid der Tweede Kamer te kunnen
zijn wordt vereischt, dat men Nederlander
of door de wet- ais Nederland^ch onder
daan erkend zij, niet krachtens onher
roepelijke rechterlijke uitspraak wegcyrs
krankzinnigheid of zwakheid van vermo
gens, de beschikking of het beheer over
zijne goederen liebbe verloren, noch van
do verkiesbaarheid ontzet zij en Jen ou
derdom van dprtig jaar vervuil liebbe."
De lieer LOHMAN diende in een ameu-
demnt om tussclien „men" en „Nederlan
der,, in te voegen „mannelijke." Dat toe
lichtende zeide spr. dat het niets heeft to
maken met vrouwen-kiesrecht en dat liet
passieve kiesrecht in het algemeen con heel
andere zaak is dan liet actieve. Hij deed
opmerken in 't algemeen de vrouwen min
der geschikt t|o achten voor ©en© staat
kundig© carrière, omdat zij niet voor die
carrière worden getraind en dat, naar zijne
meening, de onbewuste invloed, dien de
vrouw op den man kan uitoefenen moet
worden voorkomen. En verder zette hij uit
een, dat de persoonlijke gezindheid van een
vrouw ten aanzien van een minister van
grooten invloed kan zijn. De moderne ge
schiedenis bevat voorbeelden te over van
geheimen invloed van vrouwen op mannen.
Volgens spr. is, in bestuurszaken wel deel
neming, van de vrouwen toelaatbaar, om
dat zij v-aak eigenschappen toonen te be
zitten, die de mannen niet hebben, maar
ten aanzien van wetgevende colleges is dat
wat anders. Voor de behartiging van haar
bijzondere belangen aldus spr. is de
tegenwoordigheid der vrouw in het parle
ment met noodig, evenmin als daar een
onderwijzer of een handelsman noodig is
voor onderwijs- of handelsbelangen. Eon
goed jurist z;al dj© belangen der vrouiw veel
beter hunWcii biehjarifejen dan, zij zelf; de
vraag is wie de vraagstukken goed kan
oplossen en dat behoeveii volstrekt niet de
belanghebbenden te zijn.
Spi-, wil do vrouwen wel invloed geven
op de w&t^Oving, doch indjUlect, door het
mesiiU is echter niet noodig <tet
vnn hja|ar belangen hier in de
Kianifr fcwnlg! Meuten, Er zijn er die meenen,
dat de belangstelling van de vrouwen voor
ae publieke zaak zal worden geprikkeld
door baar uitzi ht te geven op de ver
vulling van publieke functies. Spr. erkent
uit, doch meent dat die belangstelling even
zeer geprikkeld wordt .door haar liet kies
recht te geven. Zoo min in rechterlijke
colleges als in staatkundige college© bo-
hooren z.'i. mannen eri vrouwen naast elkaar
zitting te hebben. Als de Kamer uit enkel
vrouwen bestond, zou bij ook vinden dat
de mannen moesten wen "en uitgesloten. Het
gaat dus niet om uitsluiting van de zwakke
sekse.
Dit betoog vond van verschillenden kant
bestrijding. 'Zoowel de beer VAN LEEU
WEN als de lieer 'LIJV1BUK.Ü- - zagen er niet
eenigbezwaar in, dat de vrouw aan den
arbeid in de Staten-Generaal zal deel na
men. En de heer DE MEESTER zeide, 'dat,
naar zijne meening, tegenover de beslis
singbij art. 80 genomèn het onlogisch zou
zijn de vrouw thans uit te sluiten bij jhet
passieve kiesrecht. De vrouw is reeds te
leurgesteld door den afloop der beraadsla
ging over art. 80; bij haar uitsluiting van
bet pasicve kiesrecht zou die teleurstel
ling nog grooter worden. Er zullen z.-i. zeer
zeker .verscheidene geschikte vrouwen blij
ken te zijn voor 't lidmaatschap der Tweede
Kamer.
De lieer SCHAPER bracht wat vroolijk-,
beid in dc debatten door in zijne rede leen
weinig humor te sprenkelen. Hij zeide zich
verbaasd te hebben over de indiening van
liet amendement en over de indiening, door
een man als de heer Lohman, die op {zoo
warme wijze het amendement van den heer
tVan Nispen bestreed, Spr. kon het niet
gelooven VQÓr hij het. zag. De neer Dohmaii
moot aldus spr. zijn rede van ;een
week geleden péns nalezen en zich dan
afvragen: lioe is het mogelijk dat ik er
toe kwam? Als over 10 jaar een vrouw
zoo iets deed, zou men zeggen: Daar heb
je hét! (Gelach). Dan zou men spreken van
dé veranderlijke vrouw. Nu wji dé heer Loh
man de vrouw thuis hóuden, ook als zij
in lhȏt parlement komen wil. Dat is eeh
oud-bakken standpunt in vergelijking met
de frissche £pèech> «die cle heer Lohman
'hier de vorige week hield.
2DE JAARGANG
VRIJDAG 17 NOVEMBER 1916
NUMMER 6
REDACTIE: GEBOUW „ST. BAVO"
TELEFOON 40
BESTUURSRAAD.
Dat was Woensdagavond nu eens een echt
mooie vergadering. Vooreerst de opkomst, die
was buiten verwachting groot. Geen enkele
Voorzitetr en Secretaris der 34 onder-afd re
lingen van den Volksbond ontbrak op het
appèl. Ook allo afgevaardigden der groo-
tcre vakvereenigiiigen waren tot den laat-
sten man present. Nu bleek het ten volle
waar, dat er werkelijk in onzen bond be
hoefte was aan zoo'n besturend lichaam. En
dat al degenen, tv ie zoolang en zoo luid om
deze instelling hebben geroepen, dat bij het
juiste eind hebben gehad,.
Vanwaar die enorme belangstelling? Wel
de agenda geeft u liet antwoord. We heb
ben vooreerst onze distributie-eomm'ss'e. Nu
in deze abnormale tijden, nu ieder aan den
lijve voelt, dat we veel tekort komen, nu ligt
liet voor de hand, dit iedereen het zich tot
plicht rekent, om kennis te nemen van al
les, wat wordt verricht om do lasten der tij
den te verlichten. Het Hoofdbestuur heeft
©en aanzienlijk bedrag uitgegeven om onze
levensmiddelen-commissie een two tal studie
reizen te laten ondernemen, en de leden van
den Bestuursraad wisten dat te waardeer ren,
door nu in zoo'n grooten getale present te
zijn, Teneinde kennis te nemen, van wat do
Commissie heeft gedaan en nog zal doen.
Biet tweede punt, van zeer verstrekkende
beteekenis was de uiteenzetting dor Buslui
ten van het Doorluchtig Episcopaat, betref
fende de taak der Volksbonden en Vakveree
nigiiigen. De Voorzitter voorziet groote ge
volgen, onder meer een gehe le reorganisa
tie van het contributie-systeem, het aanstel
len van plaatselijke vrijgestelden voor den
Volksbond, en het tot standikomen van cen
trale kantoren en bureaux. De discussies
over dit punt waren belangwekkend en zul
len nog vele gevolgen hebben. Aangezien
vooral de VakaMeelingen het - grootste be
lang bij dit punt hebben, is het alleszins
toe te juichen, Hat de leiders 'der Vakveree-
niging door tegenwoordig te zijn ten volle
hun verantwoordelijkheid hebben begrepen
In verband met d'it punt werd besloten de
reglements-herziening van den Volksbond nog
enkele maanden uit te stellen en het zit
tende Hoofdbestuur te handhaven.
Pantter ie: de instelling van een „Studie
commissie" I Reeds een 12-tal van onze buste
leden gaven zich op voor de voorloopige Com
missie, die een kort reglement zal samenstel
len omschrijvende doel, middelen ónz. De-
zo commissie zal als voorname taak te ver
vullen krijgen het samenstellen van adres en,
memorie's van toelichting enz. Inderdaad een
tapk van groot gewicht, daar wij de verbe
tering onzer toestanden ook gedieeltelijk willen
verkrijgen door middel onzer Overheid. We
donken bij v1, aan de innige samenwerking tus-
schen Raads- en Kamerleden en onze So
ciale Vereenigingon. Ten zeerste stelten
we het daarom op prijs, dat de letten van
den Bestuursraad zooveel .blijken van sym
pathie gaven door hun dicht aaneengesloten
opkomst. Waarlijk de voormannen uit onze
onder-afdeelingen hebben een lewend'g be
sef van hun taak."
Punt vier: Ook dit punt kon tet zijn volle
recht komen door de aanwezigheid der be-
trrokkenen. Het ging over den socialen, flrié-
daagschen cursus voor bestuurdiersledon in
December van dit jaarin „St. Bavo." te
houden. Vastgesteld werd, dat de toegangs
prijs, door dé Vakbee turen, voor de deel
nemers te betalen 50 cent zal bedragen. Dc
cursus zal plaats hebben op Donderdag van
half negen tot 10 uur, Vrijdag idem. Zondag
middag half drie tot 4 uur en Zondagavond
slotvergadering, toegankelijk voor allen van
8mur tot half tien. Gok omliggende gemeen
ten kunnen meedoen. Een nadere circulaire
volgt, ofschoon die eigenlijk overbodig is,
daar immers allen, die liet aangaat, présent
waren.
Punt vijf, het her vemen van het Retraite
fonds werd aangehouden tot de volgende ver
gadering. Aangezien er zooveel belangrijks
is verhandeld, dringen We bij de leden der on-
iderafdeelingen er ten - sterkste op aan op
hun eerstvolgende vergadering nader ver
slag te vragen aan hun vertegenwoordigers op
den Bestuurdersraad van liet aldaar verhan
delde.
Nota! De Secretaris, die de presentielijst
heeft bijgehouden, meld ons, (lat één onder-
Jl.'doeling niet vertegenwoordigd was! Wat
zou daaraan gehaperd hebben? Zou den Voor
zitter dier onderaMeeling een ongeluk ovcr-
Wie deelt het ons even
komen
mede?
DAG VAN DEN VOLKSBOND.
De afgeioopen Zondag was een dag van be
vrediging voor onzen Bond. Des morgens om 7
uur in hei Kleverpark waren aardig wat leden
opgekomen, maar lang zooveel niet, als het
vorige jaar. Des avonds bij het Willibrordus-
Lof was het beter, doch óók nog ons ideaal niet.
Wanneer de Volksbond een kerkdijken „Dag"
organiseert, moet de Kerk tot de uiterste hoekjes
bezet zijn. Eerder kunnen we niet tevreden zijn.
Onze Volksbond zij vóór alles Roomsch en tooae
dat zeker op die dagen, welke zich voor het uiten
van onzen godsdienstzin speciaal leenen.
De Voorzitter bracht een woord van gemeenden
dank aan den ZeerEerw. Heer pastoor voor het
welwillend afstaan van zijn kerkgebouw, aan
den ZeerEerw. Heer Borsboom voor de eer ons
bewezen des morgens en des avonds de H. Dien
sten te willen verrichten met adsistentie van de
Eerw. pater Van der Valk, kap. Vermeulen en
kap. Mets. De ZeerEerw. Heer Mets heeft des
avonds een heerlijk woord gesproken over het
Geloof van den IT. Willibrordus en de ZeerEerw,
Heer Borsboom heeft ons des morgens in tref
fende woorden herinnerd aan het lijden onzer
broeders in het vagevuur. Tot innige vreugde
stemt het, van de medewerking onzer Eerw. gees
telijkheid verzekerd te zijn.
Nog werd dank gebracht aan het versterkte
zangkoor van het Kleverpark, voor de keurige
gezangen tijdens het Lof, aan de Prop.-Club ett
aan de drukkerij „de Spaarnestad" voor haar
gratis aanbieden der gedrukte liedjes.
Het volgend jaar pakken we den „dag van den
Volksbond" wat fermer en wat meer groot-
scheepsch aan en zullen we zorg dragen, dat
alle leden van den Bond met hun vrouwen en
meisjes en groote kinderen tegenwoordig zullen
zijn. Daf zal een pracht-dag worden. Denk er PU
al vast om; het volgend jaar in November.
MEDEDEELINGEN.
Bloemisten. Onze Bloemisten-vereeniging,
een onzer beste onder-afdeelingen, houdt aan
staanden Zondagmorgen om zes uur een gene
rale Heilige Communie in de kerk van- „Sin!
Bavo" aan de Leidschevaart. Aangezien het
algemeen bekend is, dat onze „tuiudersjongens"
echte, soliede Roomsche mannen zijn, twijfelen
we geen oogenblik, of ze zijn Zondagmorgen
allemaal present.
Esperanlo. Men verzoekt ons inede te deelen,
dat Zondagavond in „St. Bavo" in de Sinede
straat een pracht-propaganda-meeting gehou
den wordt voor het Esperanto. Er komt een
prima spreker, er wordt in het Esperanto gezon
gen, het belooft alleszins een gezelligen avond
te worden. Vooral de leden van den Volksbond
worden welkom geheeten, en kunnen, zoo zij daar
liefhebberij voor hebben, zich als lid van dec
nieuw te vormen cursus laten inschrijven. De
cursus zal door een gediplomeerd Esperanto
gegeven worden.
Voor de bioscoop! Deze week gingen de vrouw,
tjes der Roomsche Hofjes met de Roomsche wees
meisjes naar de bioscoop. Wij zijn er van over
tuigd, dat zij zich allerkostelijkst hebben ver-
maakt en wij gunnen hun dat van harte. Naar
welke bioscoop zijn zij geweest? Naar „de
Witte" in „St. Bavo"???.... Bestaat er vooi
Roomsche vrouwen en meisjes óók een bioscoop,
gevaar?
AGENDA GEBOUW. SINT BAVO.
Zaterdag 18 November: Witte Bioscoop, 8
uur.
Zondag 19 November: Witte Bioscoop, 24
—8 uur Esperanto-propaganda-vergadering,
7 uur.
Maandag 20 November: Esperanto, 8 uur
Ondersteuningsfonds, 814 uur R.-K, Kies ver*
eeniging, 8(4 uur Patroons Schoenmakers,
81/2 uur.
Dinsdag 21 November: Bestuur Kalk en Steen.
Woensdag 22 November: Zangkoor Mariaver-
eeniging, 8(4 uur Hoofdbestuur Volksbond,
8(4 uur Hoveniers, 8 uur Bestuur Kan
toorbedienden, 9 uur.
Donderdag 23 November: Volkszang, zaai 7.
Leden Spoor en Tram, 8(4 uur.
Vrijdag 24 NovemberLeden Bouwvereeni-
ging „St. Joseph, 8(4 uur Prop. Club Volks
bond, 8(4 uur Leden Metaal, 8(4 uur -r-
Leden Kantoorbedienden, 9 uur.
NOTA. Om in deze Agenda vermeld te wor
den, moet men uiterlijk Dénderdagavond 9 uui
zijn zaal besproken hebben. Onder-Afdeelingen
van den Volksbond kunnen des Zaterdags nk
8 uur geen zaal meer bespreken.
FELICIA CURTIS.
87)
„Hebt gij er iets op legen haar aan mij
te toonen"? Weiger hef mij gerpét, indien gij
het liever niet doet."
Denis had het haar liever geweigerd, maar
toch nam hij de lcelting van zijh hals én
gaf haar aan het meisje. Er bestond geen
vrees, dat zij de klein© doorneupuntjes zónde
ontdekken.
Victoria keerde de medaille haar alle kan
ten om en bewonderde haar.
„WatJ,s zij bizonder zwaar en dik! merkte
sdj op. Het. opschrift bevalt mij: „Stande lat
te" (Sta pal). O, ik zie dat zij gesloten is,
daarom is zij zoo dik."
Gesloten? zeide hij verwonderd.
„Ja, wist gij dat niet?"
Hij nam de medaille in zijn hand en be
schouwde haar aandachtig, en zag dat
2ij met een teeken gemerkt was. De twee
'knopjes stonden vlak naast öïkaar.
'Ralp Morton omziende, verloor den draad
Van zijn gesprek.
»Wat doet u denken, dat dit een sluiting
is? Meent gij dit, onnlat zij zich bevinden
in cle dikke lijn in 't zilver. Zeker. Druk er
maar op maar misschien wilt gij dit lie
ver doen wanneer gij alleen zijt. Er mocht
zich iets in bevinden wat niet voor vreemde
oogen bestemd is".
„Ik hoor niet graag, dat u zich een
vreemde noemt, Miss Brent. Gij en Mr. Mor
ton zijn de eenige personen van stand, dia
ons bestaan erkend h-eibben."
„Hef. wordt tijd om huiswaarts te koeren
Victoria, viel Mr. Morton hen op een beve
lenden toon in de rede, toen bij bemerkte
bc-ezeer dé/ze twee in elkanders gezelschap
verdiept whren, zoodat zij niet eens zijne
tegenwoordigheid bemerkten. Wat is het, dat
zorizeer uwe aandacht trekt?"
Er viel niet aan te ontkomen.
Zeker had hij het geschenk van den mar
telaar liever met aan den man van de wereld
getoond. Denis antwoordde kortaf-
„Miss Brent bezit het talent der"ontdek
kingen. Zij heeft waarlijk de sluiting van
(léze metdhiile gevonden."
„D'o sluiting, hoste jongen? vroeg Mrs.
Fitzgerald, die naderbij was gekomen. Ik
dacht, dat het slechts een molk wak en geen
slot,"
„Neen. De veer gaat moeilijk," hij .drukte
ze nogmaals terdege - daar sprong (sq ópen;,
De medaille lag ia tweeën. Er lag ©öu plat
goud sleuteltje iï:
„Dit is al heel merkwaardig, zeide Ralph
Morton, wat een samentreffen van omstan
digheden! Zeker is dit bet sleuteltje van het
koffertje! Nu hebben wij den sleutel van
het raadsel gevonden!
En waarlijk, hij v-us het; na het slot goeld
met olie te hebben besmeerd, kon men het
kistje openen.
Ivoren voorworpen, een gouden werkdoos
je, juweeleui en gouden sieraden en perka
ment; waarop geschreven stond;
„Deize juwoelen behoorden aan mijne dier
bare eehtgenoote Ursula Fitzgerald,, die bij
de geboorte van önzea zoon overleed, bewaar
dit tot zijn huwelijk, alleen Roger van Tor-
rebrigge weet waar do sleutel van dit kistje
geborgen is."
„En Rogor zal waarschijnlijk hetzelfde lot
hebben ondergaan als zijn tneester."
Hjj nam een gemsenicderen lap op, daar
onder lagen ringen, broches en oorbellen, op
zij lagen eenige rollen goudstukken.
„Je hebt óns geluk aangebracht, lieve,"
zeide Mrs. FitzgetfbW'» victoria de hand toe
stekende.
„Maar bent u niet bedroefd, dat de vrouw
van dien zoon niet beleend 5s zeide Victoria»
Wat z£l zij oVer het verawtfnen van dit voor
werp gotreuéd hébben.
„Tk géloó'f niet, dat zij bet bestaan er van
ftceftd heeft, zeide Mrs Fitzgerald.
3© Tferaltiè-papléréh wOidt eg niet ©ver
gsproken."
Nog lag er in de kist een rozenkrans met
koralen in goud gevat, waar een gouden
kruisje aanhing.
„Zou dit ook aan Ursula hebben behoord?
Neem hot er uit Denis, dit moet eenmaal een
geschenk van jon aan jo vrouw zijn."
Victoria vond haar oom voor het eerst
sedert zij hem kende, bepaald in een aller
slechtst humeur, toen zij te samen huis
waarts kperden.
„Ik hoop Victoria, dat je zoo verstandig
zult zijn om je mond te honden als je thuie
komt, over alles wat je gehoerd en gezien
hebt bij de familie Fitzgerald, zeide hij
scherp na een lang stilzwijgen. Ze behoeven
door de geheole stad hierover niet te babbe
len."'
„Het is mijne gewoonte niet om te bab
belen over dergelijke zaken;" antwoordde
zijne nicht, op een toon, die deed hooren,
dat zij zich gekrenkt gevoelde. Zij begroeip
niet, welke de reden was, dat haar oom
Ralp zoo plotseling boos was.
HOOFDSTUK XIII.
In huis der familie Brent heorsclite groot©
opgffwondenheid, die den twiet tusséhen den
Sgiiibè eü de „Puseyiston" en hunne tra-
Wanten op dén achtergrond brachten.
Mr. Macolm Dighbv, eenige zoon van hun
buurman Mr. Dighby of Carsfoid, had Enid
ten huwelijk gevraagd en de Squire had
gaarne zijne toestemming hiervoor gegeven
„Nu zal ik de eerste zijn die trouwt, merk
te Enid met de noodige zelfvoldoening op.
Ik ben blij, Vie., dat ik vóór mijn 21ste jaar
verloofd ben."
„Ik ben blij voor jou," hernam hare zuster,
Malcolm Digliby is waarlijk een aardige
jongon."
„Het*is jammer, dat ik niet mag tx-ouwen
vóór dat ik mondig ben, zeide Enid; haren
verlovingsring betrachtende, maar vader
zegt, dat het niet mogelijk is. Wii moeten
zoolang wachten om den uitersten 'wil van
oom Brent te lezen. Ik lean niet begrijpen
wat dit met mijn huwelijk te maken heeft,
er zal toch niets in staan waardoor beden
kingen tegen mijne verloving zonden kun
nen ontstaan."
„Dat is niet te denken."
„Ik ge.loof het ook niet. Maar. Victoria
hen je niet een beetje jaloerseh op mij, dat
ik het eerst© getrouwd zal zijn?"
„Mijn lief, klein onnoozel bloedje, ik weet
waarlijk nog nlot of ik wel ooit trouwen zal.
Het is meer waarschijnlijk, dat ik als oude
jongejuffrouw zal sterven."
Wordt vervolgd
zjjn?
