IIENE IlilL ClililT
Kil UIIETEREI Kt
BE OORLOG
BUITENLAND
WAT ANDEREN ZEflüEN
FEIIiLLETHII
LETTEREN EN KUNST
SOCIALE BERICHTEN
MRS,- CARBID, en 91IELAMPEH vanal S3 c!
Schagchelstraat 7-9 bij de Anegang
H. J. v. d. MEER,
Maandag 20 Nov.
Tweede Blad
VERSPREïDE BERICHTEN
CÖKLOI*S-ftLLE.RLEI
UIT HET LEVEN VAN
VON MAOKENSEN.
OORLOG IN DE GLET-
6CI1 ER WERELD.
IBerichfett in drie regels.
FELICIA CURTIS.
23)
De deur werd geopend en Briggs kondigde
"tot noodige waardigheid het bezoek aan
D:u den Vicaris.
GROOTE PARTIJ
JASBESCHERMERS 69 ct.
Het Poolsdie leger.
Naar de bladen, volgens bericht van hel Wiee-
Jicr C'orr. Bur., van welingelichte zijde verne
men, zal da oprichting van het Poolsche leger
geschieden door Duitschland met medewerking
van Oostenrijksch-Honga'arsche officieren. De
kern van het toekomstige leger vormen de Pool
sche legioenen (het Boolsche hulpcorps), die
sedert Augustus 1914 als deel van het O.-ll.
lager mot roem in de gelederen der bondgenoo-
ten, hebben gestreden en thans door keizer
lrans Jozef ter beschikking van het Poolsche
leger werden gesteld.
Het Poolsche leger is Poolsch-nationaal, du3
nóch Oostenrijksch-Hongaarsch, nóch Duitsch.
Alle commando's staan open voor Poolsche
officieren, ze zullen echter voorloopig, wegens
gebrek aan dezen, gedeeltelijk door Oosten-
rijksch-Hongaarsche en Duitsche officieren
waargenomen worden.
Het toekomstige Poolsche leger wordt voor
loopig toegevoegd aan het Duitsch© leger.
Deze toevoeging, niet inlijving, zooals in
eenige bladen abusievelijk werd gezegd, heeft
ten doel aan de Poolsche afdeelingen het vol
kenrechtelijk karakter van geregelde troepen
te waarborgen.
De positie van de beide gouverneurs-gene
raal te Warschau en te Lublin ten opzichte van
hun opperste legercommando's wordt door de
overeenkomsten omtrent het P.oolsehe leger
niet gewijzigd.
De II- en mijn oorlog.'
Lr- is weer een lijst verschenen, vermeldende
Lot aantal, dat verloren ging en van de schepen,
.Welke zware schade beliepen tengevolge van
den oorlogstoestand (ditmaal de opgave over
liet tijdperk tusschen 1 April en 30 September
1016), samengesteld door Blom Van der Aa,
assurantiebezorgers en assuradeuren te Am
sterdam.
Do lijsten over het tijdperk van het begin van
'den oorlog tot 30 September vermelden een
aantal van 1840 schepen met ongeveer 3.381.100
bruto ton, waarvan 96 schepen met 268,682 br.
ion hersteld zijn. Voor rekening van do neu
tralen komen daarvan 402 soh. met 624,547
br. t., waarvan 40 scli. met 110,718 br. t. gere
pareerd; voor die van de oorlogvoerenden zijn
de cijfers o. s. 1438 en 2,756,5S3, en 50 en
157.064.
Van de neutralen staat Noorwegen boven
aan: 159 sell, met 220,570 br. t., waarvan her
steld 7 soh. met 11,696 br. t,daarna komt, wat
de tonnemaat betreft, Nederland: 66 seh. met
157,508 br. t-, hersteld 14 soli, met 66,265' br. t,;
verder Zweden met de volgende cijfers: 71 en
77,854, eu 10 en 15,014; Denemarken met 53
en 57,587, en 5 en 3224; enz.
Van de oorlogvoerenden staat Engeland na
tuurlijk ver bovenaan. De cijfers zijn voor ge
wone schepen e. s. 571 en 1,896,537, en 29 en
117,047, waarbij komt aan verloren trailers enz.
422 soh. met 57,497 br. t., waarvan hesrteld 7
«oh. met 601 br. t. Volgt F rank rijk met 117
en 223.978, en 7 en 15,041; Duiteeliland 86 en
213,185, en 10 en 24,307; Italië 115 en 196,052,
eu 1 en 141; enz. Opgemerkt dient te worden,
dat sedert 30 Sept, IJ. weer heel wat schepen,
vooral weer Noorsche en Engelsche werden ge
torpedeerd.
Do stemming i" Roemenië.
-Een Amerikaansch amtenaar van do „Stan
dard Oil Company," werkzaam in Roemenië,
heeft op zijn terugreis naar Amerika te Rris-
tiania in „Verdensgang" een artikel gepubli
ceerd over den toestand en de stemming die nj
liet uitbreken van den oorlog in Roemenië
h eerechten.
Onder het volk brak een panie.k uit, toen de
oorlogsverklaring bekend werd vertelt liij
want niemand behalve de groot-grondbezitters
wenaohte den oorlog. Het is buitengewoon be
lachelijk de Roemenen een oorlogszuchtig volk
te noemen. Zelfs de soldaten vechten niet uiit
vaderlandsliefde en geestdrift, maar gaan
aleohte gedwongen naax het slagveld. Of de
Roemenen goede soldaten zijn is moeilijk te
zeggen, in ieder geval zijn zij voldoende gehard
en aan ontberingen gewoon. Reeds bij mijn ver
trek was de duurte der levensmiddelen in Roe
menië buitengewoon bezwarend. Zelfa het graan
voor broodbereiding was duurder dan in Noor
wegen, ofschoon Roemenië een dor landen van
Europa ia, dat het meeste graan voortbrengt.
Op een vraag of men in Roemenië aan een
eindoverwinning gelooven kan, antwoordde de
Amerikaan dat de stemming onder de bevolking'
over hot algemeen tamelijk pessimistisch ge-
weest was. Sinds zijn vertrek was de toestand
nog aanmerkelijk ernstiger gew orden voor Roe
menië. Reeds destijds had men geen spoor van
national o geestdrift bemerkt, meer van ver
holen ontevredenheid. Do duurte en do oorlog
zelf zouden daarom waarschijnlijk aanleiding
geven tot oolusten.
Door tussehenkomst van Z. H. den Paus.
Dezer dagen meldden wij roeds, dat door be
middeling van den H. Vader verkregen was, dat
de graven der op Gallipoli gesneuvelde l'ran-
sclie en Engelsche soldaten ongeschonden zou
den behouden blijven.
Do kardinaal-aartsbis schop van Parijs heeft
nu van den kardinaal-staatssecretaris Gasparri
een schrijven Ontvangen, "waarin bovenvermeld
bericht bevestigd wordt.
Kardinaal Gasparri vermeldt daarbij, dat van
het Turksche ministerie van oorlog fotogra
fieën van de veschillende kerkhoven, waar de
Eransclie en Engelsche'soldaten begraven lig
gen, ontvangen zijn. Hierbij zijn gevoegd twee
uiteenzettingen over den toestand der graven
op Gallipoli, een van de hand van den Katholie
ken en een van den protestantsdien aalmoeze
nier.
Daar Blechts één exemplaar dezer fotogra
fieën ontvangen is, zullen deze op 't staats
secretariaat bewaard blijven, waar zij echter
steeds bezichtigd kunnen worden om hen, die
nog eenigszins ongerust zijn, volkomen gerust
te stellen.
Op laster betrapt.
In de „Times" heeft Dr. Waller van het
phyaiologiseh instituut te South Kensington
beweerd, dat het grootste deel van het vet, dat
door het Amerika,ansche hulpcomité voor de
bevolking in België wordt aangevoerd, naar
Duitschland gaat om op nitroglycerine ver
werkt te worden. „Want 6 pond vetgeven 1
pond nitroglycerine. Als wij dus 50.000 ton
vet naar België door laten, verzorgen w ij
Duitschland met 10.000. ton nitroglycerine,
waardoor wy zeker het schitterendste vooi-
beeld van nationale zelfopoffering geven, dat
ooit gezien werd."
De heer E. Carton de Wiart, financieel ge
volmachtigde van de Belgische rgeeering-ko.nt
nu in de „Times" hiertegen op. De uitreiking
toch van het vet door het Amerikaancshe
Onderstand-Comité geleverd, heeft onder stren
ge controle plaats en van enttrekking aan
het doel kan geen sprake zijn! „De beschuldi
ging dat door het hulpcomité tot bereiding van
nitroglycerine zouden dienen, is niet alleen op
zichzelf valsch, maar kan ook tot een onjuist
oordeel over den toestand leiden, en zou daar
door een noodlijdend volk het onontbeerjijke
voedesl doen derven."
Hiermede is thans zij 't dan ook terwilie
van het Belgische volk een Engelsche lastei -
bericht als zoodanig gebrandmerkt. Dit heeft
men in de tegenspraak van den heer Carton
de Wiart wel te verstaan.
Een Zweed en de blokkade der neutrale lamlen.
De bekende Zweedseho econoom Julius Sell-
man heeft in het dagblad „Allelianda" een
artikel over bovengenoemd onderwerp geschre
ven dat om zy'n zakelijkheid de aandacht van
alle'neutralen verdient, Wij ontleenen daaraan:
De blokkade der- neutrale havens heeft
thans haar oorspronkelijk karakter verloren.
Zjj is nu een blokkade uit het oogpunt van
handelspolitiek, waarvan de bedoeling is om
door belemmering van den toevoer van levens
middelen een druk op de neutrale Noordelijke
landen uit te oefenen en tevens door inbeslag
neming van die verbruiksartikelen dier landen
de eigen voorraad (van Engeland) te verg roo
ien.
In de naaste toekomst moeten wil rekenen
met een Eugelsch volk, dat zelf met moeilijk
heden. met de levensmiddelen te kampen heeft.
En tegen een zoodanig Engeland helpen geen
onderhandelingen of volkenrecht. De behande
ling van IJsland, dat aan Denemarken behoort,
is een waarschuwend voorbeeld en tevens een
teeken van zwakte. Engeland heeft visch noo-
dig en zijn eigen vi sell vangst wordt dooi de
Duitsche duikbooten bemoeilijkt. Nu wordt het
eigendom van een ander land eenvoudig in be
slag genomen.
Gelooft iotnand, dat Engeland door overeen
komsten zich zou laten weerhouden de voor
Zweden bestemde graanladingen in beslag te
nemen, als zijn eigen landskinderen honger
lijden? Do Noordelijke landen moeten met de
feiten rekening honden en niet met phrases."
En de Noordelijke landen niot alleen, maar
alle neutralen, voegen wij erbij.
De Fransche industrie onder Amorikaanseh
Protectoraat,
,Het „Berner Intelligenzblat" berekent, dat
Noord-Amerika nu dertien duizend milliard
franken goud reserve heeft, en voorspelt, dat
do terugslag van dit feit op Europa wel niet
lang op zich zal laten wachten.
In Frankrijk bemerkt men reeds, dat de uit
voer van al liet goud naar Amerika, bedenke
lijke gevolgen na zich sleept. Niet alleen heeft
de Amerikaansche Industrie zicli geheel van
de Europeesche losgemaakt, maar zij begint
ook filialen in Frankrijk op te richten. De be
kende Amerikaansche voorstander van 'den
vrede, Henry Ford, heeft een automobielen-
fabriek in Frankrijk opgericht. Het spreekt
vanzelf,dat daar geen „Tanks" vervaardigd wor
den, want de pionier van hot vredesdenkbeeld
is consequent, maar met de constructie van
automobielen voor touristen verdient hij toch
60 mil li oen dollar per jaar!
Voor het vervaardigen van landbouwmachi
nes zijn niet minder dan vyf Amerikaansche
fabrieken in Frankrijk opgericht. Men heeft
nu het plan geopperdom een reusachtige Ame-
kaansche-cement-fabriek met 20 groote kalle-
ovens naar Frankrijk over te brengen. De goud
draad-industrie, die vroeger een monopolie w as
van Lyon,-is geheel naar Amerika verplaatst.
Zoo ziet men, dat men, óp de vraag: Waar
voor vecht de Entente eigenlijk? volstrekt niet
hot antwoord schuldig behoeft te blijven. De
Entente vecht om, zonder dat te bedoelen,
Amerika rijk te maken.
Suffragette Mrs. Pankhurst.
Uit Engeland komt het bericht, dat Mrs.
Bankhurst, de bekende suffragetten-léidster,
dezer dagen weder eenige minder aangename
ervaringen heeft opgedaan. De vorige week
trachtte zij als leidster eener deputatie, die
minister Grey over d|;u toestand in Grieken
land wilde spreken, dj: wandelgangen van het
Hoogerhuis binnen te gaan; dit werd haar
echter belet.
Een ander minder aangename ervaring
wachtte haar, toon zij als geleidster van een
aantal Fransche munitie-arbeidsters, die een
bezoek aan de Engelsche fabrieken brachten,
het woord wilde voeren in eene vergadering
waar ook de Fransche gasten aanwezig waren.
De vergadering wilde haar niet aan het woord
laten komen, omdat het als een onbeschaamd -
held van haar werd beschóuwd, zich óp den
voorgrond te stellen en een deel van wat in
de munitenijverhe-id bereikt was, ftls hare per
soonlijke verdienste beschouwd te willen zien.
De populaire Duitsche generaal Von Mackensen
is een werkkracht, zooals men maar zelden
vindt. Hij slaapt nooit meer dan vij uur en is
den overigen tijd bijna steeds aan zijn schrijf
tafel te vinden, 's Morgens om 6 uur neemt
hij een eenvoudig ontbijt en, nauwelijks klaar,
staat hij reeds met een blauw potlood voor de
groote kaart aan den muur. Van tijd, tot tijd
nadert hij het venster, drukt zijn gezicht tegen
het koude glas en ziet nadenkend op straat.
Zijn naaste omgeving beweert, dat hij nooit
een' besluit genomen heeft, alvorens alle om
standigheden, die misschien ook de tegenstan
der rich ten nutte zou maken, nauwkeurig te
analyseeren. En terwijl aan het front de hevig
ste gevechten woeden zit hij in zijn kamer aan
de telefoon en verliest ook geen oogenblik zijn
ijzige kalmte.
Met zy'n soldaten gaat hij blijkbaar buiten
gewoon vriendschappelijk om. Eens met zijn
adjudant wandelend, passeert hem een Duitsch
soldaat zonder te groeten. De veldmaarschalk
roept hem terug en nu ontspint zich het vol
gend© gesprek:
„Waarom ben je me zoo in gepeins verzon
ken voorbij gegaan?"
„Neem u me niet kwalijk, ik zag u niet."
„Ik vraag niet, waarom je me niet groette,
maar waarom je zoo nadenkend keek."
„Ik heb al eon maand lang geen bericht van
huis. In haar laatsten brief schreef mijn vrouw,
dat het kind riek is."
Mackensen geeft rijn adjudant een teelcèn
en deze noteert liet adres van den soldaat.
Twee diagen later krijgt d© militair van den
burgemeester van zy'n gemeente - telegrafische
Inlichtingen over den toestand van zijn familie.
In het Oortlergebied heeft zich een drama
tische oorlogsscène afgespeeld. Eenige Ita
lia ansche Alpini hadden over de ijswanden van
den Thurwiser, waarvan do bestijging steeds
als oen prestatie van den eersten rang gold,
met ongelooflijke, dagen lang durende moeilijk
heden en gevaren een machinegeweer gebracht
op den nauwelijks een vierkanten meter broeden
-top. Vandaar uit beschoten ze met veel succes
do vijandelijke poorten. Maar van den Ortler,
den beheerscher van het hooi© gebied-, begon de
artillerie van den tegenstander te donderen
en het eerste schot was een treffer. Het Ita-
liaansche machinegeweer en zijn kranige bedie
ning sloegen te pletter, na een val over dinzend
meter hooge ijsmuren, op de ijsvelden beneden.
I 1 A L I e,
Tegen de slavernij.
Kardinaal-staatssecretaris Gasparri heeft in
naam van Z. H. den Paus aan den voorzitetr
van den Bond tegen de slavernij den volgenden
i>r])y edschmi'Van het huidige oogenblik, hoe
dringend en ernstig rij ook zijn kunnen de
heilige armoede van den Opperherder met ver
hinderen om do bede, welke gy m naam van
den Bond tegen -dn riaverny, dm Hem sinds
lang zoo dierbaar aan Zyne voeten neerge
legd hebt, welwillend te verhoeren.
De II Vader wenscht, dat gy van deze by-
zondere'liefde voor een werk dat zoozeer het
ideaal der naastenliefde, door Christus aan de
wereld gebracht, in zich verwezenlijkt; Óen
kleine waarborg wilt .zien in het gouden hor
loge, dat ik in Zijn naam voor de loterij ten
bate van dit liefdewerk hierbij toezend.
Door deze gift wenscht Z. H. tevens den
wenseh te symbolise©ren, dat in de raadsbe
sluiten der Goddelijke Voorzienigheid weldra
het gezegende uur gekomen zij, dat, de weldoen
de actie van den Bond tegen de slavernij over
bodig geworden is door de algemeene gelijkheid
en broederschap, die uit de taal en uit de be
schaving een. woord en instelling zal dringen,
welke reeds sinds twintig eeuwen door de
kracht van het kruis uti het christelijk geweten Moet
verdreven is.
Carranza heeft beloofd om 8 Amerikanen,
die te ParraJ in Mexico als spionnen gevangen
zijn genomen, onmiddellijk vrij to laten.
Uit Weenen wordt gemeld, dat het bericht,
dat do Oostearijksche troonopvolger bot mede
regent zou worden benoemd onjuist Is.
Het stoffelijk overschot van Sienkiwioz,
is vocMoopig te Vervey bijgezet en zal nader
hand naar zijn vaderland worden overgebracht.
De brouwerijen te Munchen zullen van af
15 dezer nog slechts de helft dier hoeveelheid
bier, die anders wordt verbruikt, leveren.
De stad Boedapest heeft den prijs van gas,
electriciteit en waterleiding verhoogd. Deze
verhooging zal verscheidene mill. Kr. inbrengen
Het natuur-historisehe rijks-museum te
Stockholm, een van de belangrijkste musea der
wereld, is door den Deenschen koning ingewijd.
De „Roeakoje Wjedemosti, zegt, dat, de
verjaardag(der bevrydiing(?) van Saloniki in
het gelieele land feestelijk werd gevierd.
De eersto volledige zitting van het Pruisi
sche huis van afgevaardigden zal 20 November
plaats hebben.
DE SCHADELOOSSTELLING AAN
KAMERLEDEN.
Do Kamerber.chtschrijver van „He; Vader
land" maakt eenige opmerkingen over cle scha
deloosstelling aan Kamerleden nu dienaan
gaande in de Kamer een beslissing is ge
vallen. Hij schrijft:
Op welk bedrag men die ook stelle, 20OJ,
300!) of 10.000 gulden men loopt altijd de
kans, dat er lieden zijn, die om de linan-
qieole .vtoordeelen het ook overigens zeer'
behoorlijk ambt begeeren.
Aan den anderen kant zullen er altijd
lieden zijn die er financieel op vooruit gaan
mot een Kamerl.dsbezold ging en anderen
die er op achteruitgaan. Elen maatstaf om
inderdaad „schadeloos te stellen" is er niet.
Ten slotte kunnen wij niet inzien, dat de
plicht den Kanteneden een onafhankelijk be
staan to verzekeren, op de hoogte der be
zoldiging van invloed kan zijn, omdat er
lieden bestaan, die met een inkomen van
f 2000 volkomen onafhankelijk zullen blij -
ven, anderen die met f 20.000 nog altijd
afhankelijk zijn.
De eenige reden voor de bezoldiging is
dan ook o.a. dat het werk zijn loort waard
is. Het Kamerlidmaatschap eischl tegen
woordig zoo goed als don geheelen mail
en somtijds nog veel méér. Gemakkelijk is
,het werk ook niet, het vereisebt een studie
en Oen veelzijdigheid, zooals die niet bij
iedereen - gevonden wordt.
Men kan natuurlijk de rijken voor niets
krijgen. Zij hebben geen bezoldiging vaai
noode. Maai' de workers in de maatschap
pij, op wier aanwezigheid in een Parle
ment terecht hoogen prijs wordt gesteld, zijn
niet voor niets te krijgen. Voor hen móet
men de bezSMging hebben, hun moet men
het Kamerlidmaatschap mogelijk maken door
de wedde.
Nu is de groote vraag: uit welke standen
en klassen wil men de Kamerleden recru-
toeren? Uit alle? Maar dan is een scha
deloosstelling van f 31X10 veel te laag; geen
man zonder fortuin 'zal een ambt van 5
of 6 duizend gulden laten varen om ais
Kamerlid de helft te ontvangen. Wie mag
dat doen tegenover zijn gezin?
Fn daarom betreuren wij het zeer, dat
de Kamer in deze do bescheidenheid heeft
gesteld boren de doelmatigheid en dat zij
alweer voor goed in de grondwet heeft vaa;-
gelegd een bezo'diging, de thans reeds veel
te laag is èn voor het werk, en in verband
met de wenschelij'kheid uit alle kringen de
leden te recrutoeren, èn in verband mot
de levensstandaard in ons land, en die in
de toekomst vermoedelijk nog orger te laag
zal blijken.
De Kamer is natuurlijk in een zeer moei
lijk parket; zij is in slaat haar salaris zelf
vast te stellen en dat zal altijd op d e be
zoldiging drukken. Wij hebben natuuilijle dik
wijls de kritiek op de „quinze mille" ge
lezen en gehoord, maar zij heelt ons al
tijd geërgerd. Wil men werkelijk een de-
mocratischo grondwet dan moet men ('°m_
een zoo lage bezoldiging als f 3000 is niet
een groot deel van do beste werkers in
de maatschappij den toegang tot den Kamer
sluiten.
Wij zouden het deswege wenschelijk L b
ben gevonden: dat geen vast- bedrag in de
Grondwet werd vastgelegd, dat de Regee
ring het recht zou wordon gegeven op voor-
stol of in overleg mot den Raad van State
de bezoldiging vast fco stellen en dat die
bezoldiging zoo werd gefixeerd, dat zij een
billijk gemiddelde weergeeft van in de maat
schappij betaalde salarissen, wat zij' nu niet
Het was op een drukkend heeten namid
dag; dien morgen had Victoria, Denis en
zijne Moeder in een pony-wagentje ziqurij-
dou, komende van-de „Solitude doch zij
'meiden haar niet gezien. '/-li 'had veel ge-
1 zen en nagedacht in het hoek, dat zij ge
leemd had, zij nam het mee naar de Abdij
om aan de oplettendheid van nicht Ada., die
van nicht Cornelia weer de plaats had inge
nomen, te ontkomen.
Nicht Ada was streng „Evangelisch."
Wanneer de beide zustere te zamen waren
'edetwistten zy altijd omtrent Geloofspun
ten, want Miss Cornelia was van meenjng,
h»:. er menig misbruik in de kerkelijke za
ken was ingeslopen. Van de twee zusters,
hield zij 't meest van de laatste. Cornelia had
-en liever en zachter karakter en was ook
nicer ontwikkeld
Ür. Lewton-W-hyte reikte haar de hand.
si rak een oogenblik over de hitte en zette
zich neer hij het werktafeltje van Victoria,
nog vóór dat het meisje van liare verbazing
bekomen was.
„Vindt gij niet, dat- ik de geduldigsto man
van de wereld ben?" vroeg hij, zijne oogen
op haar gevestigd houdende en vermaak
schoppende in hare verwarring.
„Geduldig? Is u geduldig geweest? vroeg
hei meisje op de haar eigen manier. Ik ben
er van overtuigd, dat u vol op gelegenheid
geboden wordt om deze deugd te beoefenen,
minstens i ode ren dag al was 't maar met
Mrs. Stelle."
„Zeker, die goede vrouw zorgt er voor dat
ik deze deugd eiken dag in praktijk kan
brengen, antwoordde hij met een glimlach,
maar dóór gaat liet hier niet over; ik ben
gekomen om over u te sproken.
Victoria zweeg.
„Toen ik het schijnt mij reeds lang ge
leden te zijn de eer had u te vragen mijne
vrouw te willen werden, licht gij mij- verzocht
u eenigen tijd te willen geven om hierover na
te denken," begon liij, terwijl Victoria hare
oogen neergeslagen hield op haar werk, over
denkende dat Briggs nicht Ada, als een goed
geschoolde knecht, was gaan verwittigen van
het bezoek van den Vicaris. „En nu ben ik
gekomen om uw besluit te vernemen. Wees
zoo goed mü niet langer in de onzekerheid
te laten."
Dadelijk zal nicht Ada hier zijn, dacht
Victoria en deze, z'J Wls« het, meende dat
liet niet behoorlijk een jong meisje één
oogenblik met een fongmensch alleen te la
ten.
„Waarlijk, ik weet niet wat ik u antwoor
den moet," zciile zij angstig naar de deur
ziende, „Ik geloof niet dat ik tot die meis-
jes beho'or die waarlijk geschikt zijn om u
'in uw werk behulpzaam te zijn."
Zés mij, waarom denkt gij zo-o klein over
uzelf?"
Een oogenblik kwam in de gedacht© van
Victoria liet denkbeeld op, dat zij zich eene
„liefdesverklaring" heel anders had voorge
steld. Zij overdacht of Enid en Malcolm op
dezelfde wijze mot elkaar zouden conversie-
ren. Maar de Vicaris wachtte op haar ant
woord.
Hij koek een weinig verrast op, toen zij
zeide: „Ik vrees, dat. onze denkbeelden niet
dezelfde zijn. Ik heb- nooit over gods-dienst
nagedacht, maar wel heb i.k haar als een
schenking beschouwd en nu ben ik (wel laat)
eerst tot de conclussie gekomen, flat men
eene persoonlijke overtuiging moet hebben
in den laatsten tijd hoorde ik er vaak over
redetwisten de Vicaris knikte toestcin-
xnend bijna geen twee menseben denken
hetzelfde. Ik ben protestant.
„Neen. Ik Md n. noem_u zelf zoo niet, gij
zbt een lidmaat van Christus* Katholieke
Kerk," viel baar de Vicaris zacht in derede.
„Dat is onmogelijk gaf Victoria mett onver
wacht,e overtuiging ten antwoord want voor
„de Katholieke Kerk is er slechts een weg
zooals er in dat gedeelte van de onder
richting stond en ik behoor tot een Kerk,
die voor vier vijfhonderd tiaar met be-
'toil '1'"
S Maar het was niet zóó, dat de Vicaris ziel;
bij deze samenkomst had voorgesteld en hy
gevoelde zich een weinig geprikkeld.
„U verlangt misschien eene klenie onder-
richting. Ik ben er zeker van, dat gij met be-
lam Jelling eenige boeken zult lezen, die bet
mij ceu genoegen zal zijn u te zenden, zij zul
len u volkomen op do hoogte stellen."
Wij dat is de Kngelseho Kerk' zijn
een tak van de Katholieke Kerk; de
Roomsck Katholieke is een andere.
Victoria bezag den" spreker nadenkend
maar niet overtuigd.
Gij hebt zeker iets gelezen, wat u van
streek heeft gebracht zei liy, opvcrtrouwelij-
ken toon, zijn stoel naderby schuivendA Sta
bij deze vragen niet langer sti., later zuil en
wii ze stuk voor stuk bespreken. Zeg my V ic-
toria.... het meisje schrikte hij het hooren
van haar naam mag ik mij tot den Squire
weiideu en hem verzoeken zijne toestemming
voor onze verloving 1© geven?"
Hij leunde tegen baar aan en vatte hare
baud
Wio daartegen bezwaar zou hebben, dien
villen wij een gebeurtenis vertellen, welke
wij zelf hebben bijgewoond He.t wis in de
kerk in Kollum, waar Talma als spreker
optrad. Een Christen-democraat kwam in
dol>at en verweet Talnrn de f 200 die hij'
als Kamerlid genoot. En Talma antwoord
de: Gelooft nu werkelijk die debatter, dat
lk ergens anders, dan in de Kamer, geen
f 2000 zou waard zijn? Die woorden zijn
ons altijd bij gebleven en als wij zoo de
meeste Kamérleden bij dit "debat eens aanke
ken, dan kwamen zij in onze herinnering
torug. Werkelijk, met- al hun fouten en ge
broken zouden de meesten toch ook elders
wel in staat zijn een behoorlijk gemiddeld
salaris te verdienen.
DE STNT-GER ARDUSIvALENDER.
Met de November-aflevering van „De
Volksmissionaris" ontvingen wij ter bespre
king den nieuwen Sint-Gerarduskalender,
dien de Redactie gratis aan hare abonné's
aanbiedt. Waarlijk zachte, fijne kleuren, een
mooi geheel! Den jeugdige roover vol pas
sie, eeu Heilige vol zielenijver, een fantas
tisch verlicht bosch: een mooi ontwerp voor
den bekenden kunstschilder A. Windhau-
sen, dat hij dan ook meesterlijk Uitwerkte.
Ook het blok is aantrekkelijk door schoo-
ne spreuken en frisschen scherts. Zulk een
kblender mag er dus zijn. Ook daardoor
zullen velen tot „De Volksmissionaris" ge
trokken worden.
DE VOLKSMISSIONARIS.
In de November-aflevering, waarmede „De>
Volksmissionaris" zijn 87en jaargang sluit,
vonden wij tot onze groote vreugde een
bespreking van het pauselijk decreet, waar-
4oor het fe&st van het H. Huisje van Lo-
'reto voor Italië en aangrenzende eilanden
niet alleen werd hersteld, maar zelfs ver
plichtend werd gemaakt.
Wat de schrijver daaromtrent zegt en
daaruit meent te mogen besluiten, is zeer
juist en verdient in breederen kring ge
kend te worden: het toont duidelijk de
gezindheid van den H. Stoel bij dergelijke
vragen. En de II. Stoel i6 ongetwijfeld een
veilige gids.
Verder trof ons in deze aflevering als
bijzonder nuttig de schets: 't Programma
avondje van Oscar Otto Peppelaer, wijl
daarin een onbenullige aanval van „De Ki
nematograaf," op de zoo verdienstelijke ver-
eeniging „Voor Eer en Deugd" aan de kaak
wordt gesteld. Allen bioscoop-bezoekers
wordt verder een hoog-ernstig woord van
waarschuwing toegevoegd, een woord, dat
hoog noodig is.
De vroegere artikelen van dit tijdschrift
over het verderfelijk blad „De Courant"
en over de leerrijke bekeeringsgeschiedenis
dor dichteres Cordula Peregrina worden
liier besloten.
De neem-en-leesrubriek biedt haar aan
trekkelijke verscheidenheden. De liefdadig
heid wordt voor den wintertijd aange
kweekt door een klein maar fijn stukje:
„Wat de linkerhand niet weten mag."
Drie platen hebben betrekking op Onze
Lieve Vrouw van Altijddurenden Bijstand
Een mooie reproductie in veelkleurendruk
van Procaccini's „Veronica met het H. Aan
schijn opent de aflevering.,
Geen wonder, dat zulk een tijdschrift
veel gelezen wordt.
HANDELSREIZIGERS.
Op eene te Amsterdam gehouden verga
dering van verschillende Handelsreizigers-
vereenigingen is in beginsel besloten tot
het oprichten van een permanent Lureau
voor sociale actie. Uit de verschillende ver-
Benigingeu zullen afgevaardigden worden
benoemd, die een voorloopig comité zullen
vormen ter uitwerking van de plannen.
Op dat zelfde oogenblik ging de deur open
en nicht Ada v ere eh een.
Do oogen van deze persoon keken scherp,
zij nam beiden op bemerkte de verlegenheid
van "Victoria; zij beschouwde den Vicaris
min of meer als een vermomden Jezuiet.
Er werd aan den predikant geen gelegen
heid meer gegeven, om zijn zaak te bepleiter.
Het gesprek verflauwde en na enkele minu
ten nain de Vicaris afscheid.
„Ik zal voor een onderhond verzoeke,n met
nvr. Brent" zeide bij zacht tot Victoria f-**1'
hij haar de hand toereikt© en afscheid fnl
haar nam het meisje durfde, in tegen
woordigheid van hare nicht Ada geen an
woord geven. „Waarover sprakeu jehu,
Vicaris en jij, toen ik binnen kwam 1 mo<«
zij. En de deur sloot, zich achter Mr. Levmn
Whyto tot zijne «r»oóte teloiirstelljng.
„Over theologische kwesties, antwoorddft
Victoria haastig en verliet het vertrek.
HOOFDSTUK XIV.
De schaduwen weiden grooter. Victoria
zat in een holte van de roti, waarin zij ge
vlucht was na het bezoek van den Vicaris,
met het ernstige voornemen een plan vast te
stellen. Naast haar lag „The Path"; zij had
getracht er in te lezen, maar had geen rust
gevonden.
Wordt vervolgd.
