ülEUWE HUIL COMMIT
BERG-AF.
be oobloo
P. Ja JAMSlËRP
4
MI
wf"
m n,,rscH^ L,
VV"-..
I
De Raad van Haarlem.
FEUBLLETOM
BEJSTEiaL&faB
mmiD ÜE LITURGIE
A Fm KA
smjE
BIIENEIVLAND
Zaterdag 23 December. - Derde Blad
AüEGASia hk. Warmoesstr.
ENORME SORTEERING
VACHTEN en TOCHTDEKNS.
40G8
fcïaar het Fransch van PIERRE GOURDON.
6)
mi el r
KORTE BERICHTEN
Berichten in drie regels.
cccxxxïx.
VERSPREIDE BERICHTEN
"mmm
4
ppemsn/2
EEN WILDE.
Niet bang zijn, hij bijt niet.
Hij wil alleen noch vleesch noch visch zijn.
Een verrukkelijk kluifje voor „Haarlem's Wel-
jvaart".
I Als deze ooit een overwinning wil boeken in
jeen fel bestreden of liever gestreden kamp,
;danzelfs dan niet.
j Men moet wel héél groot zijn om alléén een
Partij te kminen vormen, al is het ook slechts
een partij van éen dag, of liever van 9 uur,
Van 8 v.m. tot 5 n.m.
Om te meenen dat een dergelijke éénstemmig
heid veel gewicht in de bus legt.
Om te verwachten dat de politieke partijgan
gers hun eigen mannen in een periodieken en
feilen strijd, waarin het op één stem kan aan
komen, zullen loslaten, om te gaan flirten met
een bevlieging van onafhankelijkheid.
Het kan ons spijten dat deze wilde ons, katho
lieken, zeer na staat. Spijlen omdat hij van ons
„los" wil zijn. Wij zullen ons zoet juk aan nie-
toand opdringen. Maar onder het Caudijnsche
■juk van 1917 moet hij doorgaan. Of aan den
ingang terugtreden waar hij leest: „laat alle
hoop varen."
Zooals hij wil. Wij weten ook wat wij willen.
Wij zouden niets liever willen dan dat wij
hem konden steunen. Maar wij kunnen niet. En
zoolang zijn wil zoo wild blijft, willen wij ook
niet.
Wij, katholieke kiezers, hebben hem nooit ver
loochend.
Tot plots, zonder reden, hij kort en ruw ons
verloochende.
En nu kennen wij hem niet meer.
Want onze strijd heet geen zeepbelletjes
blazen.
Zulke „luchtkasteelen" zijn goed voor de kin
derkamer.
Daar schept men nog behagen in de voort
during of herhaling van schoongekleurde op
geblazen désillusies, die snel uiteenknappen.
Er knapte iets in ons. Wij voelen de wonde
nog.
En passen voor herhaling.
RAADSLID.
DE OORLOG IN EUROPA.
('Alet twee schetsjes).
Telkens in den oorlog hebben wij gezien,
dat de stand der partijen zich "in den loop
der gevechten wisselden; dan eens ten gunste
der Centralen, dan weer in het voordeel der
Geallieerden. Herinneren wij ons maar eeni-
Êe gebeurtenissen uit den tijd van het krijgs-
sdr ij fden inval der Duitschers in België
en Frankrijk, toen de Duitschers reeds op
7 September 1914 tot bij de poorten van
Parijs waren genaderd; dan den opmars-h
der Russen in Pruisisch Polen en Galicië;
de daarop gevolgde nederlaag der Duitschers
bij de Marne, waar de Franschen hen heeds
in September weer terugsloegen tot ten noor
den van de Oise; vervolgens den grooten
terugtocht der liusaen in 1915, waardoor niet
alleen Pruisisch Polen en bijna geheel Ga
licië weer in handen der Centralen kwamen,
taaar ook Russisch Polen door de Duitsch-
Oostenrijksche troepen werd bezet; dan de
deelname van Bulgarije aan den oorlog aan
de zijde der Centralen en den opmarsch der
Duitsch-Oostenrijksch-Bulgaars-he troepen op
den Balkan; het 'fiasco der geallieerden met
hun Dardanellen-expeditie op Gallipoli; de
troepenlanding in Saloniki met al de ge
volgen van dien; het deelnemen van Italië
aan den oorlog, waardoor een nieuw front
in het zuiden van Oostenrijk-Hongarije werd
gevormd; het mislukte September-offensief
der Entente in het Westen; de gevechten om
iVerdun; den gedeeltelijken terugtocht der
Centralen in Galicië; het offensief der Oos
tenrijkers tegen Italië en hun kort daarop-
volgenden terugtocht; het Somme-offensief der
Engelsch-Fransche troepen en het offensief
der Russen in de Boekowina en de Karpa-
then; de zelfstandigheids verklaring van het
koninkrijk Polen; de deelname van Roemenië
aan den wereldstrijd en zijn.ondergang,
enz. enz.
In welk een benauwende positie de Eu-
ropoesche middenrijken waren gekomen, door
Roemenië's verraderlijke oorlogsdaad, wordt
op het eerste kaartje duidelijk in beeld ge
bracht, waar wij de middenrijken door een
bijna geheel zwart Europa zien omringd; al-
Geautoriseerde vertaling door N. J. K,
Kort (en bondig had hij hem bevolen een
j*eis door Duitschland te gaan maken, daar
®°u hij die muizenissen wel uit z'a hoofd
ketten.. liefde is dwaaa, blind.
De oude heer vergat het als een belache
lijke liefdeshistorie.
Wie schetst echter de opgewondenheid, de
/i^oede van den ouden vader, toen de jonge
taan na zijn terugkomst opnieuw verklaar
de dat Céline zijn vrouw, sou of nier
(taand smeekingen nooh. bedreigingen brachten
uernvan zijn stuk,
tfe&ar gewone doen gerukt, «oma een beetje
dnksch deed; haar mau leed daarondet.
j; Maar de liefde en teederheid, het grenzen-
looze vertrouwen in alkaar waa niet weg
gevaagd; die beide weaena, zoo verschillend
Jja-n geboorte, van stand, van afkomst sou-
den een gelukkig huwelijk gehad nebben,
zij slechts van' hun beide zoons zooveel
beleef hadden als zij vervrachtten,
Haar beide jongens voorad had Céline op*
•*!Yp.ed met een zorg, een toewijding, maar
Op het tweede kaarje ziet men den voor de
middenrijken klaarblijkelijk gunstigen toe
stand van het oogeniblik op alle Europeescth©
fronten. Langs bijna alle kanten wordt de
strijd op vijandelijk terrein gevoerd en wan
neer wij dan bovendien zien, hoever de Cen
tralen het vijandelijk gebied bezetten, dan
valt moeilijk aan te nemen; dat de strijd
binnen afzienibaren tijd zou. kunnen worden
ov ergebracht binnen de grenzen der Keiaer-
lijke staten.
Nu er misschien en naar wij allen hopen,
zulke groote gebeurtenissen achter de cou
lissen gaan afspelen, naar aanleiding van
het vredesaanbod der centrale mogendheden
en het bemiddelingB-aanbod van Amerika
en bovendien, naar net schijnt, een rustpoos
is ingetreden, meenden wij de gelegenheid
het gunstigst den algeaneenen toestand eens
ook met een ongerustheid, een bewondering,
als stonden zij hooger dan zij zelf; hun vader
was immers groot-industrieel en zij maar.
Dat zag de heer Andien en het verdriette
hem. Hij zette er zjloh niet 'tegen in maar
verloor, langzaam zijn energie, zijn kracht,
i i r
<i -
Toen de kromming van het dal Suzanna
aan Jacques' oogen onttrokken had bleef hij
onbeweeglijk voor zich uit staren alsof bij
nog steeds de ranke gestalte van het meisje
zag voorthuppelen.
Langhaam donkerde de hemel en verzil
verde de rijp, bladeren en takjes.
De Sèvre kreeg een somber aanzien, 'de
rotsen kleurden bijna wit. Jacques zag dat
Lij. laat was; Langzaam liep hij. door, denkend,
peinzend. Waarom had hij to oh niet gespro
ken? t Had zoo 'gemakkelijk gekund, zoo.
gemakkelijk, die vier woordjes „ik houd van
je" zouaén zoo gauw gezegd geweest zijn.
Hoe kan hij zoo kinderachtig, zb'ó laf zijn!
Hij, haar oude speelkameraad had haar niet
durven zeggen dat hT haar liefhad. Of het
pok finders kohl Alles warrelde door elkaar
in zjjn hoofd.
.Vréugde, reine vreugde over zijn liefde;
vrees, dat §uz*naa iem niat begreep, dat
er één diepe, breede klo'óf was tussche» »ijn
sterke machtige lièfde en de genegenheid
Ia do overtuiging, dat de triomï der centrale
piiogendlieden, welke Polen weer tot een onaf
hankelijk best,aan als staat gewekt heeft, tege
lijkertijd ook een triomf van de door het Ooster-
sohe schisma, vervolgd® Itoomacli-Katl) oli eke
Iiork is, verzekeren wij U, H. Vader, dat ons
volk, dat dioor de kracht van zijn Roomsch-
Katholiek geloof de zwaarste beproevingen van
knechtschap doorstaan heeft, een steun voor
Christus' Kerk zal zijn tot in de verste tijden
van strijd tusschen goed en kwaad; dat het als
in vroeger eeuwen zijn zal een vóórmuur van
Uwe Kerk en van Europa tegen de veroverings
zucht van het Oostersche achisma.
Zegen dus thans, nu nog de beslissingen van
den oorlog hangende zijn. Heilige Vader, het
uit het graf tot de vrijheid opstijgende Polen,
zegen de Poolsche wapens en bid voor ons bij
^den Heer der heerscharen om een f linken
die het jonge meisje hem toedroeg'. Beminde
zij hem, hield zij van hem, zooafs hij ha-ar lief
had?
Zoete herinneringen rezen in hem op, haar
lieve glimlachjesdie oogen die 'hem zoo
vriendelijk toelachtenzooveel kleine bc-
wijsjes van genegenheidvan teederheid
van liefde. Hij telde ze, te'da ze, telde
ze opnieuw, als een gierigaard zijn geld.
„Verleden Zondag draaide zij het hoofd
om toen ik kerk uitging, wachtte zij met
haar moeder op mij. den volgenden dag
heb ik met haar gekeuveld bij den muur.
Wat was zij lief, iUs zij daar Btond rank
van leden, tusschen die twee laurierboomen
en dan die morgen te ClissonDe vrouw
tjes uit de buurt vertellen dat v^ij verloofd
zijn
Jacques vergat een oogenblik zijn vrees.
„Mijn moeder zegt dat zij bang' is..
Bevreesd over Suzannal Al zijn jonge lief
de verzette zich tegen zulk een vermoeden
maarzou 'dat vroolijke kind zich gewen
nen aan het doodsche, afgetrokken bestaan op
Landefolle Droomde zij niet van een blij,
vréugde vol leven, minder ernstig dan bij
haar?- -
Wie weet?.. Wat zou het ideaal zijn dat
zij in de toekomst zag? Jacques was den
heuvel afgedaald; een dnakaro laas S&s faoa-
gè zwtsre kastanjes leidde naar het huis welks
hoog dak boven de boomen uitpuntte. Sinds
koning, die den nieuw herboren staat uit de
puinhoopen met wijsheid weder opbouwde en
hem rechtvaardig en verstandig- besture ter
eere GodB, tot nut der Kerk en van onze zielen
en tot aardsoh geluk van alle zonen van ons
vaderland.
Als teedere kinderen komen wij tot u ge
sneld, Heilige Vader, in het levendig geloof,
dat Gij, onze beate Vader, ons zult verhooren
en op den diag onzer vreugde ona zult bijstaan,
zooals Gij ons bijgestaan hebt in de dagen van
ónze droefheid, onzen rouw §n onze smart.
Het gebrek aan kolen in Frankrijk.
Tengevolge van het feit, dat het grootste
deel van het Fransche kolenbekken zich thans
in Duitsohe handen bevindt, is Frankrijk ten
aanzien van de voorziening met steenkolen op
Engeland aangewezen. Dienovereenkomstig
zou het in het jaar 1916 24 millioen ton steen
kolen uit Engeland ontvangen, doch het heeft
tot de maand November slechts 16% millioen
ten gekregen. Wordt hierdoor de kolencrisis
in Frankrijk reeds eenigszins verklaard, niet
minder invloed heeft daarop de verwarring in
het verkeer uitgeoefend. Te Rouaan liggen
thans nog groote voorraden steenkolen opge
stapeld, die echter wegens gebrek aan mate
rieel niet verzonden kunnen worden. Noch het
aantal spoorwagens, noch dat der rivierbooten
is voldoende. Terwijl in Mei 1916 b.v. 700.000
ton steenkolen van Rouaan af naar het binnen
land van Frankrijk verzonden werden, bedroeg
dit getal in November 1.1. slechts 2414426 ton.
Geen wonder dus, dat er overal, nijpend gebrek
ontstaat.
De Engelsc-he diplomatie. De „Nowoje
Wremja" meldt, dat in verband met de kabi-
netsverandering in Engeland spoedig ook be
langrijke veranderingen zijn to verwachten in
de Engelsche diplomatie. In politieke kringen
te St. Peteraburg houdt men rekening met een
spoedig vertrek van Buchanan uit Rusland.
Do duurte in Frankrijk. Ilct Zwitscrsche
blad: „Le Nouveliste" geoft eenige prijzen uit
de hoofdstad. Koffie kost er 4.50 fr., chocolade
2 francs, gedroogde groenten 1 fr. 80. Kaar
sen zijn 50 opgeslagen, zeep 120 papier
90 wijn 100 Steenkool kostte voor den
oorlog 3 fr. 50 per mud. Aan suiker heerscht
volslagen gebrek. Het brood kost nog altijd 45
centimes per Kilo; maar dat is dan ook regee-
ringsbrood.
Een bekend vlieger gesneuveld. Do Fran
sche ylieger-kapitin Beauohamp is bij een lucht
gevecht in de streek van Douaumont door een
kogel gedood. -Zijn vliegtuig stortte neder bin
nen de Fransche linies. Beaunhamp is gelijk
men weet, een dor bekendste Franóche vliege
niers, hij won indertijd den verren afatands-
prijs en is degene, die nog kort geleden over
Münohen en de Alpen naar Venetië is gevlogen.
AMERIKA.
Oorlogsbodems met 6 seboorsteenen.
In het begin van 1017 gaat men in de Ver-
eenigde Staten de kiel leggen van vier nieuwe
slagkruisers. Deze nieuwe oorlogsschepien dei-
Unie zullen belangrijk verschillen van de be
staande schepen van alle andere volkeren.
Uitorfbk valt als .onderscheid het meest op het
aantal scho-or.iIeenenor -komen 6 of meer
pijpen op. Er zijn al oen paar kloine distro-
yers, die 6 achoorsteeneu dragen, maar overi
gens telt men nergens meer dan vijf pijpen.
De machines bestaan uit stoomturbines, die
eloctrische machines in beweging brengen.
Alle nieuwe schepen zullen minstens 35 knoo-
pen kunnen loopen.
Koningskroning. Offerande in goud.
Communie des Konings.
Nadat de rijks-insigniën het zwaard,
de kroon en de scepter zijn overgereikt
en de nieuwe vorst geïnthronizeerd is, wordt
de H. Mis voortgezet tot aan de Offerande.
Nu nadert de Koning met zijn gevolg tot
den Aartsbisschop, die gemijterd voor het
midden des altaars op zijn vouwstoel is ge
zeten, knielt blootshoofds voor hem qedcr,
schenkt hem een offer in goud en kust diens
rechterhand, waarna liij tot zijn troon te
rugkeert.
Wanneer de Aartsbisschop zich de handen
gewasschen heeft, beklimt hij wederom Let
altaar en vervolgt de H. Mis tot aan de Com
munie. Bij het Stilgebed van den dag wordt
het volgende speciaal voor den Koning inge-
lascht: „O Heer, wij smeeken U, heilig de
gaven, die wij U opdragen, opdat zij voor
ons worden liet Lichaam en het Bloed van
awen Eengeborenen, en opdat zij door uwe
goedgunstigheid voor onzen Koning ruim
schoots strekken tot heil van zijn ziel en
ran zijn lichaam en om zijn ambt naar be-
koorea waar te nemen. Door denzclfdon Je
zus Christus, enz. Amen."
Vóór de Nuttiging ontvangt de Koning
den vredekus van den voornaamste der aan
wezige Bisschoppen, waarna hij blootshoofds
tot het altaar nadert, op de bovenste trede
neerknielt en uit de hand des Aartsbis-
schops, die hij tevoren kust, het Lichaam
des Heeren ontvangt. Uit een kelk, hem
toegereikt door den Aartsbisschop, drinkt
hij een teug wijn en keert vervolgens naar
rijn troon terug. Intusschen wordt bij het
Slotgebed van den dag dit speciale voor den
Koning toegevoegd: „O Heer, moge dit heil
zame offer uwen dienaar N., onzen Koning,
behoeden voor allen tegenspoed; moge hij de
Kerk steeds in vrede bewaren en na ziin
loopbaan hier op aarde volbracht te heb
ben, de hemelsche erfenis verwerven. Door
Aenzelfden Jezus Christus onzen Heer, enz.
Amenl"
Dp de gewone wijze wordt de H. Mis tot
het- einde voortgezet, waarna de plechtig
heid met den solemneelea zegen des Aarts-
bisscliops gesloten wordt.
land", dat binnenkort naar Oost-Indië gaat
vertrekken, eeu bemanning zal meevoeren,
die 40 man grooter is dan ue officicele be-
inanningslijsten aangeven; dat daaronder
vooraomen 74 miliciens, 3S leerling-onuer-
otïicieren en 20 adelborsten, törwijl instecie
van de normale sterkte van 47 mairozun ie
en 2c kiasse, slechts 18 tot de bemanning zui
len belmoren.
is de minister bereid aan de Kamer mede-
te cieelen, of dit bericht op gccden grond i e-
rnst en zoo ja, of niet bü een zooveel grooie-
re Demanmng in geval van zeeramp, meer
aan gewoon gevaar .bestaat voor liet leven
aezcr bemanning, zoowei door geDrek aan
sioepruimte ais door onervarenheid van -een
zeer groot doei aor opvarenden; en of, na de
aanneming door de Tweede Kamer van art.
92a van het Crimineel Wetboek voor t
Krijgsvolk te water, de ratio van het uitzen
den van zeemiliciens naar Oost-Indië niet
vervallen is?
DR. liOS.
Ken commissie is benoemd om een gedenk-"
teeken te stichten voor wijlen Dr. Bos. Er
zal ofwel een openbare leeszaal te AVinscho-"
ten gesticht worden ofwel een fonds voor
uilsteker.d aangelegde kinderen van mïngo-'
goeden, om die in de gelegenheid te stellen1
bun studie te voltooien.
leen de Noorscne landengroep, ons vaderland
en Zwitserland werden nog niet gekleurd
door het somber oorlogszwart en in 't zuidoos
ten wisten de Centralen in hun bondgenoot
schap met -Bulgarije en Turkije een toegangs
poort door Servië te maken en te behouden
naar Azië, waardoor, ook de vrije vaart op
den Donau tijdelijk werd hersteld.
Si reeds, sedert weken lang Is de strijd,
drukte schetsjes ter. verduidelijking kunnen
dienen.
Ds Paos en de Poolsche boeren.
De nationale boerenbond in Polen, die on dor
leiding ateat van Alexander von ZawadzM,
hoeft ia een dezer dagen, te Warschau gehouden
PVlTSeHL/"0
spischs
OOSTEN R
H ONG.
SPANJE
3ULC,.
s
welke ter verbreeding van die toegangspoort
wordt gevoerd, wel mede een van de belang
rijkste. Verleden jaar reeds werd die weg ver
breed door Mackensen's offensief tegen Mon
tenegro en in Albanië; doch het meedoen
aan den oorlóg van 'Roemenie aan de zijde
van de Entente deed den communieaSie-weg
naar het zuidoosten weer aanmerkelijk smal
ler worden, waarbij opnieuw ook de Donau-
vaart weer werd afgesloten.
Doch Roemenië is in zijn verwachtingen
bedrogen uitgekomen. En ook Rusland, dat
een opmarsch door Bulgarije naar de zee
van Marmora eri den Bosporus op het oog had,
zag zich gaandeweg verder van zijn dool
terugdringen. Roemenië werd onder den voet
geloopen en de Donau is. weer. in het vrije
bezit der. pentralen,j_j j
te overzien, waarbij de heide, hierbij afge-
vergiaderinj? het Volgende telegram aan den
Paus gericht
Heilige Vader! Bq in d.e hoofdstad Warschau
ter eerste vrije volk»vergadórin g uit alle stre
ken van het reoda onafhankelijike koninkrijk
Polen bijeen gekomen landlieden en vertegien-
.wóordigters van andere standen brengen U,
Heilig-e Vader, eerbiedige hulde en dankbaar
heid voor het feit, dat die Apostolische Stoel
tijdens het meer dan honderd jaar durende
Maskov'itiache knechtschap steeda en onver
anderd ons volk in Zijn. bescherming heeft go-
nomen, dat Hij tijdens alle opstanden onzer
vfedoren tegen het gruwzamo juk niet alleen
bij God onze voorspreker was, maar oo'k bij de
machtigen der aard^j om gerechtigheid en
vrijheid voor het onderdrukte volk heeft go-
smeekt» .1.i
netc/M
iu««, UH HZ ÊN,
itm'ÏKiNTtN
De „Semaine Roligieuse de T ours" meldt
de benoeming van mr. Raul Nég re tot hulp
bisschop van den bisschop van Viviers.
Prof. v. Liszt dringt in Duitschland aan
op de schepping van eenzelfde strafrecht voor
de middel-Europeeache staten.
Keizer Karei van Oostenrijk heeft Woens
dag den Pauselijken Nuntius, graaf Valfred di
Bonzo in een bizendere audiëntie ontvangen.
Volgens bericht aan de Temps" bevindt
de Roemcen&ohe minister Bratianu zich te St.
Petersburg, en is door den Czanr ontvangen.
De Zwitsersche minister van nijverheid
heeft tegen het opdrijven der ga.sprijz.en ook
maximumprijzen voor gas vastgesteld.
De voorzitter van de Spaansclie Kamer,
Villanueve is volgens een bericht uit Geneve,
als zoodanig afgetreden.
DE „HOLLAND."
4 dezer heeft het Tweede Kamerlid, de heer
Hugenholtz aan den minister van marine
onderstaande vragen toegezonden:
In „Het Volk" van 29 Nov. jl. wordt mede
gedeeld, dat Hr. Ms. panteerdelcschip „Hol-
In Russische gevangenschap. Dc tc Gro
ningen thuis behoorende zeetjalk „Jantina
kapitein en eigenaar J. Zwiers, is SNov. ge-
Iaden met steen, gezonken in de Oostzee bij
het eiland Oescl in den mond van do Goii'
van Riga. De bemanning, bestaande uit den
kapitein Zwiers, den stuurman G. Tun teler,
beiden van Groningen, den bootsman J.
Schuitema, van Delfzijl, en den 15-jarigen
kok Joh. Jonker, van Groningen, wist zich
in eigen boot te redden met medeneming
van de scheepspapieren en wat- kleederen.
Na vier uur roeiens door een woelige zee
kwamen zij op liet eiland Gesel aan val.
Hier worden zij al spoedig, naar liet. „Kbld.
v. h. Noorden" meldt, door Russische mili-
t air en die hen voor spioimen hielden, ge
vangen genomen en in een hok op stroo ge
bracht.
Den volgenden dag bracht een torpedo
boot het viertal, dat intusschen van alles
wat eenige waarde had beroofd was, naar
Arkolli aan den vasten wal, van waar het
een treinreis van '21 uur maakte naar Re-
val, steeds onder strenge militaire bewaking.
In Reval werden de menschen na verhoor
tezamen in een zeer vuile gevangenis ge
bracht, waar het eten uiterst slecht was. Zij
kregen elk slechts H/2 pond brood en den
kotel warm water per dag, lagen op den
lang waren de Fontaubert's me ster3 van
Landefolle. Langzamerhand igns liet uitge
breid tot een landgoed dat zich heinde en
ver uitstrekte.
Na den dood zijns veders wijdde zijn moe
der, een kolonel's dochter, zi h geheel aan
de opvoeding van haar zoon. Z j had b s'oicn
den Vader té vervangen. Bij moederlijke tee
derheid voegde zij een mannelijke flinkheid.
Zij had dit kind gevolgd, geleid; en nu ver
heugde zij zich in den goeden uilslag van
haar streven.
Jacques was geen geleerde; van zijn col
lege had hij maar weinig letterkundige en
wetenschappelijke kennis meegebracht, doch
hij was naar zijn landgoed teruggekeerd, om
bij zijn moeder te loven; zijn gedrag was
onberispelijk, zijn leven een leven uit het
geloof. Hij had de eenvoudige gewoonte om
zijn plicht te beschouwen als Iets noodza
kelijks en hem altijd te vervullen.
Als zoon van den landadel had hij zich
altijd getrokken gevoeld tot het land, tot
landelijke genoegens en tot heel het land
leven. Met zorg waakte hij zelf over zijn
wijngaarden, bestuurde hij zijn boerderijen
en pachthoeven. Hij ging op de jacht; ja
gen.. dat was zijn liefste sport; dit was
als 't ware zijn land-lovenjagen. Met
het gwweer op schouder, dsn jsg^slia«i m
don nek gedrukt, liep hij, sloop hij langs
hagen en heggen, het heele land navorschend,
overal rondspeurend naar de schuilplaatsen
van het wild.
De liefde in dat hart, dat openstond voor
al wat het landleven tetrof, kon geen zwakke
wegkwijnende bloem zjn. Zij had diep wor
tel geschoten. Jacques beminde zijn land;
als bij droomde over zijn geluk met Sirsanm
dan dachl hij zLh die onafs heidelijk van
het landleven.
Landefolle... Suzannaze vormden h t
kort begrip van zijn verder leven. Het ec. sbe
was zijn zoet tehuis, zijn verleden, he.; avr'cre
was zijn toekomst, een toekomst, zcoals een
vijf-en-twintig jarige jongeman ze z et, ze 1 ef-
heeft.
De nacht viel in toen hij liet huis be
reikte. Hij iiep om de stallen heen, waar dc
paarden hinnikten op het hooren van zijn
voetstappen, sia.\ d binnenplaats over ei)
trad het woonhuis in.
„Wat kom je laat, Jacques!"
Mevrouw Fontaubert, wachtte haar zoon
in een klein zijkamertje, dat er stond n
eenige oude werken, eenige boeken over ge
schiedenis en volkerenkunde in de b.bl.o-
theek werd genoemd. Maar het werd gebruikt
als huiskamer en iederen avond zat de fa
milie voor het breede, met bloemen omgeven
venster dat als een omlijsting was van de
8&eJ.-#diieteüd© Iiam golvende boorden
en de velden .van Anjoq.
(Wordt vervolgd.)
