UWE IttlL C8BRANT BERG-AF. k j. jinssEN Feuilleton ÜE ©HÜLÜG E1I31EIILMD LACHEDINGETJES. BUITENLAMP donderdag 4 Januari - Tweede Blad Een tekort. Over het algemeen praten we niet graag 'Ter een tekort in onze katholieke kringen. js' Struisvogelpolitiek? I I)at allerminst, maar wèl meenen we dat 'r bij ons meer behoefte bestaat aan gepaste fierheid op, aan waardeering dóór eigen ge- loofsgenooten van het goefle dat gebeurt, dan aan zacht-gezegd niet-opbouwende cri- tiek. Als we dan nu van een tekort spreken, doen we dat alleen uit een overtuiging van noodzaak, en omdat we weten dat het zoo volkomen te verhelpen is. In de jongste ledenvergadering der Rot- lerdamsclie Vereeniging voor Katholiek On derwijs werd aangedrongen op het toch spoe dig stichten van een katholieke H. B. S. te .^otterdam. En toen kwam van de bestuurs- jtalel het antwoord, dat nog niet zoozeer de geldelijke bezwaren, maar allermeest het ge- nrek aan de noodige leerkrachten fle uit voering der op dit stuk bestaande plannen tegenhielden. Dat is hee! 3»™*©*^ Burgerscholen (en katholieke PVen noodig als ka- gjmnasra) ü.ijn muis Roomsche tlioheke lagere scholen. Li .i-diikheid Wii ^ddenstand voelt Die. ze»gen dat aneen omdat hij Leen ZWaf .i te künnen, zijn kind aan de openbare middelbare scholen toevertrouwt. Kiel enkel in de grootste steden des lands, maar stellig ook in de provinciale centra klemt dus de noodzakelijkheid der oprich ting van katholieke 'Hoogere 'Burger Scho len. Op verschillende plaatsen heb ben' onze religieuse congregatiën zich reeds op het geven van middelbaar onderwijs toe gelegd. Wij willen geen namen noemen om niet zéér verdienstelijke inrichtingen wellicht te vergeten, maar menig katholiek van naam en invloed dankt zijn positie voor een niet gering gedeelte aan het uitstekend middel- baar onderwijs, dat hij op pensionaat of E college genoten heeft. Ook voor externe leerlingen wordt door meer dan één religieuse orde een middelbare school opengesteld. Zoo mag o.a. de katho lieke H. B. S. voor de Mijnstreek van Zuid- Limburg als een der jongste bewijzen gel den, dat de noodzakelijkheid van katholieke H. B. S. in onze kringen ernstig beseft *ordt. De krachtige pogingen, die de Paters Fran ciscanen aanwenden om een zeer uitgebreide méér d an volledige groep bekwame krach ten voor de Heerlensche 0. B. S. te vormen, hi ons van nabij -bekend, ïoch om op een groot ^antal plaatsen, biiv. in een etad als Haarlem tot-aen Mlthnlipke H. B. S. te komen, zullen o. 1 keel wat leerkrachten kunnen en moeten Bit die kringen kan in het tekort aan leeraren, voor onze toekomstige katholieke ïj. s. het best en het zekerst worden voorzien. Dat zal bovendien nog tweeërlei gunstig gevolg hebben. Op de eerste plaats dat we mits alleen de practisch wezenlijk be kwame "opvoeders onder onze lager onder- Wijsmannen zich op de middelbare studiën toeleggen onze Roomsche Hoogere Bur- gerscholen niet zien gaan lijden aan de kwaal <he zoovele neutrale H. B. S. als aangeboren tehijnt, dat namelijk de practisqhe kunst van onderwijs geven en vooral opvoedend on derwijs geven er ver te zoeken is. En ten andere dat Üe besten onder onze Onderwijzers aan de lagere school op die ma nier een soort maarschalksstaf in den ransel Jheedragen, die den lust om het onderwijs tot levenstaak te kiezen, aanmerkelijk kan doen toenemen. Want al zou ook de betere salarieering der bedienaren van het lager onderwijs spoe dig komen, voor hen die aanleg, lust en ge legenheid hebben tot verdere studiën, biedt, het L. o. en M. U. L. O. slechts een zeer beperkte gelegenheid tot vooruitkomen in de wat toch óók een onderwijzer wel gaarne wil. j Doel van deze regelen is dan ook 'dé onderwijzers der lagere school, met een ver- Wijzing naar bovengenoemde verklaring van zoo bevoegde zijde, te wijzen op de kansen, .®ie succesvolle middelbare studiën hun bieden. Mits maar wij herhalen het om het ge- "HeGA^G hk. ®armoe$8tp. ENORME sorteering wicht der zaak -r- niet de gelegenheid om' aan een Roomsche B. B. 6. te komen, aange grepen worde door wèl wetenschappelijk-be- kwame onderwijzers, maar die Üe practisohe geschiktheid tot onderwijzen en tot beheer- schen van onderwijs en leerlingen missen. Die dan ook d8 lagere school om die reden zouden willen ontvluchten om dan aan het middelbaar onderwijs te bemerken, dat het gebrek aan practische geschiktheid hen daar in qpg veel grooter moeilijkheden brengt. Eén opmerking nog. Ligt in dit onttrekken aan de lagere school van haar bekwaamste krachten niet voor de volksschool zelve een gevaar? O. i. neen want de gelegenheid om bij het katholiek middelbaar onderwijs een rui mer bezoldigde positie te verwerven, zal ve len tijdelijk tot het lager onderwijs kunnen brengen, die anders in de zekerheid dat ze niet verder konden komen üan tot een altijd middelmatig inkomen, zich tot een anderen, misschien minder verdienstelij ken maar meer werkgevehden arbeid zouden wenden. Katholieke onderwijzers, in het middelbaar ónderwijs ligt vóór u een arbeidsveld, dat uw moeiten zeker ioonen zal, ook al zoudfcge hóóg willen aanleggen en zooals sommigen met zoo lofwaardige volharding dóen ,de bevoegdheid tot het geven van middelbaar onderwijs willen verwerven langs den weg eener universitaire opleiding, zoo moeilijk te bereiken voor hen die geen gymnasium bezocht hebben! (j. Ons nieuw Spoorwegstelsel Met 1 Januari van dit jaar trad naar men weet., het nieuw spoorwegstelsel in. Het concurrentie-stelsel tusschen de twee groote Maatschappijen behoort tot het ver leden; 25 jaar lieeft het gewerkt. Vvij brengen het een eeresaluut. Het lieeft voor het Nederlandsch reizend publiek en voor den Nederlandschen handel onbereken baar veel voordeel gehad. 'Maar sinds dat de volksvertegenwoordiging de hoogere lei ding van deze eertijds particuliere onderne mingen overnam, kon er niet anders dan een éénhoofdig Bestuur van onze spoorwegen mo gelijk wezen vanwege de aansprakelijkheid tegenover dat Staatslichaam. cl moge het ons bekomen! L ij zullen afwachten of de samenstelling van onze (Tweede Kamer en haar arbeids prestatie ons op spoorweggebied achteruit, of nog eenige stappen voorwaarts zal doen gaan. .Wij roepen haar ook toe „caveant consu- lesl" Moge zij nu het werk niet uit haar handen laten nemen 1 Zoo vernemen wij van geloofwaardige zij de, dat er een nieuwe vennootschap zal ver rijzen, wier commercieel streven zal zijn om den Nederlandschen handel op Duitschland voldoende transportmiddelen te trachten jte verstrekken. Onze politici hebben in de laatste tien ja ren in dien voor het publiek niet onvoor- deeligen wedren den moed er wel wat uitge haald bij de beide racers. En nu heeft de wagennood een ongekende hoogte bereikt. De Hemel beware ons voor politieke spoor wegen! HET VREDESVRAAGSTUK. De „Osservatore Romano" over de Entente-nota. Het Vaticaansche officieuze orgaan, de „Osservatore Romano" ziet in het antwoord van dc Entente geen onvoorwaardelijke, doch slechts een voorwaardelijke afwijzing. Het voornaamste verschilpunt schijnt hierin te bestaan, zegt het blad, dit de centrale mo gendheden de vredesvoorwaarden in een con ferentie zouden willen bespreken, terwijl de Eintente vooraf de door haar tegenstanders vastgestelde voorwaarden wil weten. Het moeilijkste en beslissende verschilpunt is echter, dat de centrale mogendheden zich op het, standpunt van den tegenwoordigen oorlogstoestand i>laitsen, terwijl de Eintente 'geheel geen rekening daarmee en met de daardoor geschapen feiten houdt. De vredesvoorwaarden. Mag men een particulier bericht gelooven, dan zou de leider der Hongaars die oppositie, de bekende graaf Andrassy, in een toespraak, bij de parlementaire nieuwjaarsreceptie ge houden, een zeer belangwekkende onthuliing gedaan hebben. Hij zou n.l. verklaard hebben, dat hij tegenover de bewering van de En tente, als zou het vredesaanbod der Centra'cn slechts een manoeuvre zijn, kón mededeelen, dat president Wilson de vredesvoorwaarden thans kende en de Entente ze daar te weten zou kunnen komen. Het behoeft niet gezegd, dat', wanneer het bericht waarheid bevat, graaf Andrassy eén bijzonderheid van zeer groote beteekenis ont huld zou hebben. iZeker ia, dat de Hongaarsche staatslieden, waarvan den leider der oppositie niet een van de minste te achten valt, geheel op de hoogte kunnen zijn van de „dessous" der vrédes- actie, zooais die door de Centralen Is inge leid. "Van meerdere kanten is zelfs beweerd, dat de Hongaarsche minister-president als de eigenlijke geestelijke vader van het vredes aanbod der Centralen te beschouwen zou val len, zoodat inen in de kringen van de Hon gaarsche politici te beter met alles, wat met dat vredes aabod samenhangt, op de hoogte beschouwd zou kunnen worden. Het bericht is dus zeer goed mogelijk. Wan neer het waar is, zegt de „Msbd.", dan zou de mogelijkheid op een 'nieuw bedrijf in het vredesspel, die, gelijk wij veronderstelden, nog 'Steeds open stond, aanmerkelijk vergroot wezen. Voor een belangrijk déél berustte de weigering in de antwóord-nota van de Enten te, óp dë' omstandigheid, dat geen voorwaar den door de Centralen waren San gegeven, waardóór de oprechtheid en eerlijkheid van het aanbod bewezen zou kunnen Wórden. „Een aansporing, zonder voorwaarden, om onder handelingen té openen, is geen vredes-abn- bod," zoo heette het o.m. Zouden de Centralen 'echter hun voorwaar den aan den president van Amerika bekend gemaakt hebben, dan zouden zij daarmede getoond hebben bereid te zijn 'om een stap verder te zetten op den weg naar Sen vrede en ook "te willen aangeven, tot welke con cessies zij geneigd zijn om hun volkeren en de wereld aan de zegeningen van den vrede weer deelachtig te doen worden. Waarmede dus een (fijbr gjroote bezwaren van de weigering der Entente zou ondervangen zijn. Het antwoord, dat de Ejntente op de nota van Wilson geven 'moet, zou in die omstandig heden eén geheel bijzondere bëtèelgenis krij gen en met veel hélangstellingjjtéPmoet ge - sion moeten vrordenj Allereerst valt echter af te wachten, o; op het bëwuste bericht geen tegenspraak ,^olgt. De Kerststemming te Berlijn. Men schrijft ons d.d. 27 Dec. uit Berlijn: Bij de vredeskwestie zal liet al evenzoo gaan als bij vele andere problemen. De groote vraag was: wie zal de kat de bel aan binden? Nu de discussie eenmaal geopend is, kan men zich, gezien den brandenden wensch 'der volkeren naar den vrede, niet voorstellen dat het onderwerp, weer geheel van 'de baan zou kunnen komen. Wel mis schien dat nog veel kostbaar bloed vloeien moet eer waarlijk de vleugelen van den en gel des Vredes ruischen mogen over. de don kere aarde. Maar toch, er 'is een begin 'ge maakt. En het sein tot het ophouden mét den moord heeft Duitschland gegeven. Merkwaardige dagen waren dat voor een wereldstad a's Berlijn, deze Kerstdagen waar in gedurende 65 urén geen courant verscheen, da langste pauze sedert het begin van den oorlog; wa^in w.ij van nieuws verstoken ble ven. Veel verandert! is er intuB&chen niet aan het front zooals men Woensdagochtend constateeren kon. De schallende woorden der Russen, "die ;geen vrede willen, sluiten eer Duitschland vernietigd is, nog een paar stap pen verder dan de Franschen, die niet on derhandelen willen mét een vijand, die nog in hun land staat, iets wat zij toch sedert 1792 toen zij dit besluit namen, reeds twee maal gedaan hebben, deze Russische frazen dan krijgen een- êigenaardigen klank tegen over het nieuwe feit van hun nederlaag en de vele gevangenen in Roemenië, dat pas bekend werd. In deze stille Kerstdagen merkte men pas hoe de heele uiterlijke schijn van het feest veranderd is. Al hield zich niet iedereen aan het om redenen van spaarzaamheid ge dane voorstel Blechts één kaars te branden aan den boom, toch was er geen spoor te bekennen van de overdaad waarmee men in vredesjaren juist ?n zekere Berlijnsche kringen dit intiem huiselijke feest placht te omgeven. Met Kerstmis zij/ de groote Berlijnsche couranten gewoon, de een of andere, door mannen en vrouwen van naam beantwoord de, rondvraag te pub aceeren. Vroeger, in vredestijd, waren het niet altijd wereldschok kende problemen die men hier aanroerde. Zoo herinner ik mij n°g een Kerstmis-kranten debat in poëzie en proza uit het jaar vóór den oorlog over de vraag: „moet „hij" mooi zijn?" De tijden zijn ernstiger geworden en zoo. luidde de kwestie nu: „welke inrichtin gen uit oorlogstijd moeten ook voor den vrede blijven bestaan?" Dat was een ruim void voor de gedachten, en de antwoorden erop. zijn een bonte leg kaart van materieel© en moreele dingen, van den Duitschen zomertijd en het Rijksgraan- monopolie en de consumentenvereenigingen af tot de nationale eenheid en de wederzijd- sohe waardeering der ™alsch'appelijke kias- sen en den eenvoud des levens toe. Rusteloos houdt zie'1 de geest der menschen hier al weer bezig" met de toekomst, een be- Sere toekomst, door het bloed der, broeders en zonen gewijd. VERSPREIDE BERICHTEN CHEMISCHE KORTHEID. Prof. (doceerend): „Door dit proces ont staat trimetylderivat van de dubbelkoolzure na trium, dat wij kort gezegd Alphametylondcrzwa- veligzurekaliumdubhelkoolzurenatrium kunnen noemen OP DE VEETENTOONSTELLING. Boer: „Kunt u mij ook zeggen of mijn os een prijs gekregen heeft?" Comitélid: „Ah, pardon, ik behoor bij de zwijnen ONDEUGEND. Tante: „Wel, wel Koosje, laat mij je nieuw, portemonuaie eens zien." Koosje: „Neen, dat doe ik niet. Mama zei gisteren nog dat u overal uw neus in steekt en daar hangt nu een druppel aan Berichten in drie regels. ■Naar het Franseh van PIERRE GOURDON. Autoriseerde vertaling door N. J. K. 2) .vvordd'k1 r«iWam naar binnen stormen. Zijn jj;; \-ee4o had een teeurige uitdrukking. 81 oil vaHen v°orhoofd af, liet zich in een T. ZJQ riel' verdrietig uit: „Neen, toaaiy wat verveiendl" „Wat?... Is er ieta <je hand? Mijn- er Adnen wierp zijn krant neer, Raymond Yyek 0p, Suzanna kleurde opeens. Mevrouw vAuien maakte zich dadelijk ongerust en !?e&: „Is je wat overkomen,'... een onge in ij n kind?" Laniël antwoordde op deze liefdevolle door de schouders op. te trekken en - Ilk voort: „Ik vind het vervelend, akelig, jjujstaanbaar. Hij, zoo'n deftige me- <»pfr>men vergezelt hem tot aan de jMürHij had de tranen in de oogen." stond op, opende de deur en ver- Wa^a,ar >reb i© '1 al" riop. Daniël iuid, gaat zij nu weg?" heer ,lieArijR j© niet goed," onderbrak de Andrien hem op half bezorgden, half fCSMTE BERIGHTEN EEN NACHTELIJKE WAPENSCHOU- WING DOOR H. M. DE KONINGIN. In «,Ons Leger" schrijft de le luitenant jhr. J. Graafland: Bataljons Infanterie, Afdeelingcn Artillerie, Mitrailleur-Peletons, een Escadron Cavalerie, stonden in den laten avond van 23 November, te wachten op den straatweg Breda-Etten, spMhfgen?"011' "Wat ma*k je tooh voor zin „Ik maak geen zinspelingen, ik zeg alleen in goed verstaanbare taal: Tony bemint Su zanna. En ik vind het ongelukkig dat men hem zoo maar laat heengaan 1" Woedend sloeg de heer Basvoyer met de vuist op de tafel. „Dergelijke taal lajat ik hier niet meer toe, sprak hij driftig „Adrien, zuchtte de moeder, „hij meent er goed aan te doen, ik verzeker het je." De vader kalmeerde; hij wendde zich tot Damel en vroeg: „Wat is het vooe een man, die vriend van je?" 't Is een jongen van goeden huize Maar daiar zult u op. 't oogenblik wél weinig belang in stellen." „Wat doet hij?" „Hij doet... hij doet,,, zaken Hij! is geloof ik aan een bank.. of... /in ieder 'eval verdient hij goed geld, dat weet ik ze er. Hij heeft het kleine kapitaal dat hem nog overgebleven was, goed weten te ge bruiken. Het is een andere kerel dan die Jacques, zoo eentje die altijd óp 't land rondzwerft," Mevrouw; Adrien pndrukte haar zuchten. Haar echtgenoot trommelde zenuwachtig' op' de tafel vóór hem, „Weet gij iets van zffn gedrag en begin- seJen, vroeg* hij verdei*. „Wanneer menzulk een naam draagt.. zou men dJtari nóg l11 - Oharles lach te luid op. Toen wei/ le' stil. Raymond zat verdiept in zijn studie en scheen van het geheele gesprek gehoord te hebben. Eenigszins ontevreden keek mijnheer Bas voyer zijn andere zoon aan: „Je doet heel vei'keeru met zoo tegen Su zanna te spreken. J0 muakt het arme kind geheel overstuur. Wat je oordeel over Jac ques betreft, hij ie ?eü brave godsdienstige jongen. Zijn 'gedrag 18 u/berispelijk, zijn po sitie zeker. Jlot f°u dwaasheid zijn pulk een parrtij te laten loopen voor. dien onbe kende." Mevrouw Adrien k0e*v haar man ongerust aan. Hij was bevreesd te ver te zijn gegaan en 'wetend dat béline dacht als l\ij eh hem toch niet zou ondersteunen wendde hij zich tot zijn oudsten zoon met de woorden:„Denk je er ook niet zoo over, Raymond? Deze onderbrak SP.ijLg zlin boeiende lectuiiV Hij antwoordde op zijn gewone eh koelen, kouden j;oon: „Die twee jongelui bevallen mij geen van beiden. Jacques kent zijn we reld .piet en .Vandi'ieul kent haar te goed. Maar de eerste bezit eon flink kapitaal en de andere heeft niets." Hoe weet je dat,' bracht Daniël in 't midden spottend, ontevreden keek Raymond zijn broer aan. ..Dacht je dtót ik mij door Jou praatjes in 'de war laat brengen? Je vriendI Het is een kaal heerschap die speculeert, en die niets bezit, geen cent." „Ik moet om een wagon kolen telefonee- ren sprak hij. Voor hij wegging, voegded hij aan zijn woorden nog aan toe„Indien ge mij niet gelooft, hebt gij maar even inlichtingen te vragen aan een informatie-bureau, 't kost maar enkele stuivers." Hij verliet de eetkamer en Daniel volgde hem mét een onverschillig gebaar. De heer Adrien ptond ook op. Hij zag zijn oudsten zoon den tuin ingaan én het fabrieksplein oversteken; hij zag hem eenige korte be velen aan de werklui geven en naar. het kantoor gaan, Daniel slenterde met een lange pijp in dén mond en met den neus in den wind naar de wel. Éuchtend .wendde de oudé héér zich tot zijn vrouw: „Etn jij, béline, wat 'denkt jij. er wel van?" Nóg geheel in de war door de woordenwis seling van zooeven stamelde zij, ,(Ik ben voor Jacques. Hij Is eerlijk en godsdienstig;." „Je hebt gelijk. Suzanna moet haar Ja woord geven. Zij zal die belachelijke geschie denis die Daniel haar .verteld heeft Hij brak opeens z'n zin af mot de woorden i „béline, die jongen verontrust me. Zijn taal, zijn wijze van spreken, zijn vriend, niets bevalt mij. Hij is nog voor geen enkel exa men geslaagd. Hij kost ons veel geld. Wat moeten wij met hem aanvangen?" „Men moet hem niet tegenwerken," wierp mevrouw verlegen op." Heel haar leven was zij bevreesd geweest voor een heftige scène en zij vermeed alles waaruit heftige tooneelen konden voortkomen. Langzamerhand kwamen zij op Suzanna te rug. Dat was het drukkende onderwerp, dat hun angst, vrees, droebfheid inboezemde. „Ga haar roepen," besloot opeens de heer, Adrien. „Wij zullen met haar spreken" Gedwee, als was haar man niet haar echt genoot doch haai' meester, zette zij haar, bril af en klom de trappen op naar boven, naar het kamertje van Suzanna. Dezo lag languit op. een sofa van rose pluche. Moe hiel' zij het hoofd op. „Wat wilde u, moeder? Ik heb hoofdp.ijd en heb groote behoofte aan rust! Mevrouw Adrien hield niet langer aan. Voorzichtig deed zij de deur dicht on ging naar benedon, naar haar man. Zij Wil niet komen. Zij is vermoeid; mis schien konden wij dit onderhod beter moe gen met haar hebben. De vader schudde mistroostig het hoofd „Zou zij werkelijk ingepalmd door die mooi» praatjes yam dledn tVandrioul?" (Wordt vervolgd.)? Voortkomen uit de onderwijzers der katho lieke lagere scholen. (6008 In bet concurrentie-stelsel was zulk een org-anisatie zonder .levensvatbaarheid g-©- weest. De S.<S. spande zien op allerlei wijze in om te makën, dat haar klanten onmid dellijk wagens ter beschikking hadden c'n niet naar de H. S. M. zouden overloopen vanwege de promptere of civielere bediening. Het „vodje papier." Het Berlijnsche Wolff-bureau zegt: De leu gen, dat de rijkskanselier de woorden van een „vodije papier" in den rijksdag uitgesproken heeft, is door de vijandelijke pers zoo viaak her haald, dat zij zelfs door vele mensahen in Duitechland wordt geloofd. Het Wolff-bureau wijst er daarom weer eens op, dat men deze woorden slechts uit het bericht van den Engel- schen gezant Goaschen kent, die vier dagen nadat ze volgens zijn bewering gesproken zijn werden opgeteekend. Hoe de door onze vijanden, en niet alleen door de vijandelijk© pers, veelbesproken zin van 4/8 '14 vervormd wordt, kan het volgende voorbeeld dienen: In de rede, waarmede Briand op 19/12 in den Senaat zijn tweede antwoord op het Duitsche vredesaanbod mededeelde, zeide hij vol gens het stenografisch verslag: Men moet zich om ze tegenover do verklaringen van gisteren te leggen, de 'verklaring herinneren, welke diezelfde kanselier in zijn trots, toen hij nog aan de overwinning geloofde, uitte. Hij zeide toen „Ja, wij hebben de neutraliteit van België en Luxemburg met onze eer gewaarborgd, maar er zijn oogenblikken, waaiin groote mogend heden, zooals de onze, die zich uitbreiden en heersehen willen, onderteekeningen moeten verloochenen, ook zoodanige, waarbij de eer verpand ie, en zo als vodjes papier behan delen." ^Do verdedigers van het recht, merkt de „La-kal Anz." op, hebben zulke vervalachingen noodig om do rechtvaardigheid van hun zaak te verdedigen. Griekenland en de Entente. Naar de „Corriere del-la Sera" uit A then e ver neemt heeft do Gxiekscho Regeering aan de mogendheden eene nota gezonden waarin de in trekking der blokkade gevraagd wordt. Deze nota is in gematigde termen gestold; en bevat geen enkele bedreiging niet represaille maatregelen in geval van weig'ering. Zij stelt geen termijn vast waar binnen antwoord verwacht wordt, maar stelt zich tevreden met te beto-ogen dat de toestand der bevolking door de blokkade hoe langer hoe ondragelijker wordt. In de nota wordt niet, zcoala ondersteld werd, gedreigd, dat eene weigering het transporteeren van troepen naar den Pelepcnesus zou doen op houden; deze transporten worden geregeld voortgezet. Eenige bladen verlangen dat de Grieksche Regeering energieke maatregelen zal nemen tegen verdere blokkade door do geallieerden. Volgens latere telegrammen uit Athene zijn de eisohen, gesteld in de nota der Entente in principe door Griekenland aanvaard. De „Vossische Zeïtung" ontleent aan Lyon- sclre bladen berichten over botsingen tusschen Grieksche reservisten en Fransehe afde-elingen. Te Meline, 20 K.M. van Velo, zijn een Fransehe sergeant, een sappeur en een tolk bü een bot.- aiing mot oen troop ro-sorvisten gedood. Te Tri- kmln zijn een keaxrubto van h&t Frans-ollO consu laat) en fwèe ambtenaren voor de bewaking der telegraaf en spoorwegen op bevel va-n het Grieksche kabinet gevangen genomen en naar Velo gebracht. Het Grieksche personeel van do postkantoren is door de autoriteiten der en tente wegens hoogverraad gevangen genomen. Te Larissa moet liet Fransehe consulaat door reservisten zijn geplunderd. De oogst in Duitschland. Ten deele als 't ware in aansluiting met bet bericht over het gebrek aan aardappelen in Duitschland, dat wij gisteren opnamen, meldt het Berlijnsohe Wolff-bureau thans, dat Duitschland met zijn oogst het vorige jaar vol gens zijn economisch plan goed is uitgekomen. De oogst van 1916 overtreft dien van het voor afgaande jaar mot anderhalf millioen ton, zoo dat Duitsahland dit jaar des te beter zal uitko-' men, zoo a is oo-k blijkt uit de verleening van extra-rantsoenen aan jeugdige arbeiders en aan arbeiders, die zwaar werk verrichten. Het tekort a-an opbrengst van den aardappe len-oogst, die aanzienlijk onder het gemiddelde bleef, wordt gro-otendeeH door een zeer goeden oogst van knolrapen gedekt. Verder zijn zoo- danigo hoeveelheden gerst voor mensohelijke voeding vrijgekomen, dat daardoor meer voed sel nog voorhanden is dan anders met aard- appolen. Duitschland's veestapel is sinds begin 1916 met meer dan 400.000 stuks of 21 percent toegenomen, de voorraad varkens met bijna 4 millioen of 29.4 percent. De Roemeenache buit waarborgt minstens belangrijke verbetering in de voorziening van voederartikelen ten behoeve van het vee. De toestand is voor Duitschland in vergelijking met de belde eerste oorlogsjaren geenszins verslechterd. houd van 367000 ton en een verzekeringssom van 200 millioen Kronen. Bratianu bljjft aan. Uit Jassy wordt bericht, dat Roe-menie's Eerste Minister, Bratianu, een rede in het parlement heeft gehouden, waarin liü een beroep deed op de medewerking van ieder om het werk dat de natie zich ten doel heeft gesteld, ten uitvoer te brengen. Voorts verzekerde hijZoolang ik het vertrouwen be houd van den Koning en het parlement en mijn geweten mij niet aanspoort af te treden, ben ik van plan mijne verantwoordelijkheid te hand haven. Rusland en Engeland. Uit Kopenhagen wordt aan de „Kölnisclie Zeitung" gemeld, dat het ei gens de „Utrox ltossijf" in politieke kringen te St. Petersburg met beslistheid verluidt, dat Sas- sonof tot Russisch gezant te Londen zal worden benoemd. Pokrofsky had gedurende de laatste diagen herhaaldelijk met Sassonof langdurige besprekingen. De wegvoering van Belgische arbeiders. De Spaans .he gezant te Berlijn heeft zijn xege^ ring telegrafisch bericht, dat ten gevolge van zijn bemoeiingen een groot aantal Belgische arbeiders, die naar Duitschland waren gede porteerd, naar België zijn teruggezonden. De Spaansehe regeering heeft opnieuw haar ge zant cpdracht gegeven, zijn bemoeiingen voort te zetter. DUITSCHLAND. Overstroomingen. In een telegram in ons blad van verleden week Donderdag werd reeds melding gemaakt van den hcogen waterstand van den Rijn en Moesel. In vervolge op dit telegram werd ons gisteren nog uit Keulen gemeld, dat cp ver schillende plaatsen tengevolge van dien hoo- gen waterstand de Rijn, Main en Moe3el, als mede verschillende kleinere bijrivieren buiten hunne oevers zijn getreden. In verschillende steden en dorpen, aan deze rivieren gelegen, zijn de kaden overstroomd en vele kelders onder water geloopen. Latere telegrammen uit Trier en Koblenz zeggen, dat het water zakt. Ook in Keulen is het water ©enigszins gevallen. Het verkeer op de rivieren blijft voorloopig nog beperkt. De mijnarbeiders van de Staats- zoowel al® van de partieuliere-mijnen te Essen, hebben 5% verhooging voor alle loonen gekregen. Naar aanleiding van de koningskroning in Hongarije is aan vele veroordeelden amnestie verleend. De Japansche geheime Raad heeft beslo ten -den Japanners alle handelsbetrekkingen met vijandelijke onderdanen te verbieden. Viscount Cawdray is volgens 'n officieel bericht benoemd tot directeur van het depar tement van luchtvaart in Engeland. To Porto (in Portugal) is dezer dagen, ruim 88 jaar oud, overleden Mgr. Antonio Ay- res de Gouvea, tit.-aartsbisschop v. Calcedonia. De moordenaar van den Russiscben pope Raapoetin zou Felix Yussopoff zijn, die gehuwd is met do dochter van grootv. Miehaciowitsch. De jongste zcon van vorts Maximillian Egon zu Fürstenberg, prins Friedrich, is op liè„ Roemeensehe front gesneuveld. Dezer dagen is te Rome de tentoonstelling van Louis Raemaekers' werken, georganiseerd door 'n Franseh journalist, M. Rogers geopend. In Australië is ter besparing van het licht met ingang van 1 Januari een gewijzigde tfjd- regeling ingevoerd. Noorwegen en de U- en mijnoorlog. Naar de „National Tidende" uit Kristiania verneemt heeft de Ncorsche handelsvloot bij het einde van het afgeloopen jaar een totaal verlies ge- ledèn van 272 schepen met een gezamenlijke in- Hij las de laatste regels van zijn stuk, vouwde het tijdschrift op, stak het in den„ zak en keek naar de klok.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1917 | | pagina 5