Kill IIHL ClllilT
"pTlTjiissÉi
BERG-AF.
STjlOÊKEEEIlifS
Karpetten en Tafelkleeden
FEyiE^LETOSB
LACHEDIÜGETJES.
Dinsdag 9 Januari
Tweede Blad
?os'£clièa|aae en fiarodjenst.
hk, laa*moessfi*.
ENORME SORTEERING
KUNST.
Door de postadministratie worden mededee-
lingen «gedaan over de gelegenheid, die over
enkele maanden door het Kijk wordt geopend
aan iedereen om bij deze postkantoren op
zijn naam eene rekening- te doen openen,
waaróp men zelf gelden kan storten, 01 door
anderen kan laten storten, en waarop van
de rekeningen van anderen kan worden over
geschreven, ten einde over het tegoed naar
verkiezing te beschikken:
netzij door middel van een biljet van over-
sclirijving (giro) op de rekening van een
ieder, die ook zulk eene rekening bij de
post heeft, hetzij door middel van cheques,
die men afgeeft aan een ander of die men
zelf kan innen.
Over de behoefte aan zulk eene installing
is veel geschreven en gesproken, met het ge
volg, dat het nut en het gemak meer en
meer worden enkend.
De zaak ie dan ook uitermate eenvoudig en
gemakkelijk. Men heeft slechts naar het post
kantoor te gaan, zich bekend te maken, een
zeker bedrag te storten, en men is binnen een
paar dagen rekeninghouder. Niet alleen de
rekeninghouder zelf, maar ook ieder die hem
geld schuldig is, kan op de rekening storten,
van welke storting (vermeerdering van het
tegoed) de rekeninghouder door het postkan
toor dadelijk bericht, ontvangt. Alle reke
ninghouders kunnen betalingen aan anderen
doen door van hunne rekening op die. van
een ander te laten overschrijven. Wie reke
ninghouders zijn, blijkt uit eene gedrtik .e
lijst, die bij het postkantoor verkrijgbaar
wordt gesteld.
Als van deze instelling op elke plaats waar
een postkantoor is gevestigd, een ruim ge
bruik wordt gemaakt, zal het gemak voor
iederen deelnemer verrassend zijn. Men be
taalt 7.00 mogelijk alles, door overschrijving
(giro) zoowel op de plaats, waar men woont,
als overal elders in het land, of wel door
cheques.
De bedoeling is, dat men aanvankelijk aal
betalen voor elke storting ih. geld.
De instelling is geenszins alleen dienstig
■voor menschen, die zaken doen of fórtuin be
zitten. Iedereen die voor zich zelf of voor
anderen geldelijk beheer heeft, neme eene
rekening, om het groote gemak te bezitten
van geldzaken zonder kastgeld te kunnen af
doen. Als de leveranciers, groot of kleiig een
rekening bij de post hebben, en de klant ook,
dan betaall de klant zijne nota's door over
schrijving van zijne rekening op de hunne;
hebben sommige leveranciers in het begin
nog geene rekening, dan.betaalt de klant
per postcheque. Abonnement op couranten
of tijdschriften, contributiën van allerlei üo-
■tellingen, premies van assurantie of voor
levensverzekering, betaalt men op verzoet
van de administraties dier couranten, inetel-
Knggjj of besturen van maatschappijen door
ovcis^hrijving van de eigen rekening op de
rekening van de administraties of besturen,
die deze natuurlijk allen hebben.
Als men belasting heeft te betalen, be
hoeft men het geld niet naar *t belastingkan
toor te brengen en daar te wachten tot alle
aanwezigen geholpen zijn: de ontvangers van
de gemeenten en van 't Rijk zullen uit den
aard der zaak eene postrekening hebben,
waarop de belastingschuldige kan butalen
door van zijn rekening op de hunne te laten
overschrijven of door daarop te storten,
gewisseld op eene rekening ten kantore van
de woonplaats 3 cent, op eene rekening van
Iemand die elders woont 5 cent, onverschil
lig hoe groot de storting (in geld) is.
Men heeft niet te doen met een spaarbank
en dus zal men er geen kwartjes of een enke
len gulden gaan brengen; Maar wie 50, 100,
1000 of nieer gulden stort en daarvoor 8 oen-
i moet betalen z.al zich zeker niet beklagen
de duurte; stort men op een elders ge-
iT den' rekening, dan is 5 cent zeker niet te
ida men daarvoor geen postwissel of
ITieSten-le» bri=' «oodig: leeft.
n\-««Khrijving op de rekening van een an-
d° £,r woonplan zal 8 cent kosten, voor
dus 8 centen-voor elke rekening
®Jk voldoet; het geraak van het geld
t door bedienden te moeten laten betalen
ï£dt aldus goedkoop verkregen; een be
diende of een dienstbode kan wel wat nutti
gen doen dan onnoodige tijdroovende bood
schappen verrichten. Korting voor contante
6028
betaling en fooien voor de dienstboden be
hoeven natuurlijk niet te vervallen; men
spreekt met de leveranciers af, dat de ge
wone kortingen of fooien worden afgetrok
ken van liet bedrag der nota's*. Overschrij
ving op de rekening van iemand die elders
woont, zal iets meer kosten, n.l. 5 cent voor
elke 200 gulden. Voor alle bedragen tot 200
gul en dus een stuiver; daarboven tot 400 gul
den een dubbeltje, en zoo voort. Voor kleine
geldsommen en tot 1000, 2000 gulden toe, is
dit eene goedkoope wijze van geld'verzenden,
waarbij alle risico in de overmaking uitge
sloten is. Voor grootere sommen zullen som
migen misschien van andere gelegenlhecffi?
gebruik maken, als die gcedkooper zijn en
waarvan men daarom den meerderen last
en het risico wil dragen. Voor de overgroote
meerderheid der zakenmensohen en particu
lieren zal echter de post het gemakkelijkst,
het goedkoopst en het veiligst zijn.
Als men beschikt over zijn tegoed door het
afgeven van chéques die men ook zelf kan
innen of laten innen dan kost dit 5 cent
per 100 gulden of gedeelte van 100 guSJen.
De onkosten worden, behalve die, welke bij
storting mochten worden voldaan, geboekt
op de rekening van hem, die over zijn geld
beschikt.
Rij het voordeel, dat men den Staat als de
biteur heeft, komt nog een rente van lVi
over het saldo dat men tegoed heeft.
De door liet Rijk ontvangen gelden welke
blijken voor uitbetalingen niet noodig te zijn
worden van Rijkswege op de meest eoliede
wijze belegd; de gekochte fondsen, worden bij
de Nederlaudscbe Eank in bewaring gege
ven. Het aan deze belegging verbonden risico
blijft voor rekening van het Rijk; de reke
ninghouders houden aanspraak op hun volle
tegoed.
Ben van de vele gemakken, die de aan
staande regeling biedt, is, dat men op eigen
naam meer dan één rekening kan neimen.
Iemand, die voor zichzelf eene rekening
heeft kan ook een aparte rekening nemen
voor hetgeen hij of zij ontvangt en uitgeeft
voor een pupil, een curandus, een zoon, een
dochter, een lastgever; een fabrikant kan
eene r 'rening hebben voor zich zelf en voor
ieder m n zij no afdeelingsehefs of voor de
onderscheiden takken van zijn bedrijf; een
gemeente/bestuur kan den ontvanger en ieder
van de chef® oer bedrijven gas, electrici-
teit, waterleiding, reiniging, geneeskundige
dienst, openbare werken, brandweer, eniz.
een afzonderlijke rekening doen nemen,
waardoor elk bedrijf of elke tak van dienst
door overschrijving van het noodige geld
wordt voorzien en dit zelf weder aanwendt
tot alle mogelijke verrekeningen door over
schrijving of door chèques. Hierbij blijft te
bedenken, dat de boekhouding van ontvang
sten en uitgaven voor eiken tak van dienst,
die rekeninghouder is, afzonderlijk gehouden
wordt, en daarvan maandelijks afschrift kan
worden verkregen.
UGHAL-OITVOEEINe A J. MEUE-
BINOC.
J}7 Januari a.s. zal iu den Schouwburg de
jaarlijksche gymnastiekuit voering ten bate
voor de vereeniging tot bestrijding der tuber-
cutose worden gegeven. Wij maken van deze
gebeurtenis melding' omdat dan da 10e uit
voering voor dit goede doel wordt georgani
seerd en het netto saldo, verleden jaar
f 1510.25, steeds een stijgende lijn aangeeft.
REDDINGSBRIGADE VOOR drenke
lingen.
Het bestuur der reddingsbrigade voor dren
kelingen brengt, met welwillende medewer
king der stedelijke pers, gaarne ter alge-
meene kennis, dat het met 't oog op mogelijk
komend ijs, een nieuwen dienst heeft geor
ganiseerd, n.l. een reddingsdienst bij ijs-on
gevallen en daarbij de zeer gewaardeerde me
dewerking van stadsbestuur, command int der
brandweer en vele ladders bezittende firma's,
nabij het water wonende, heeft ondervonden.
Burgemeester en Wethouders geven aan
do reddingsbrigade vergunning de brandlad
ders to gebruiken, terwijl een 40-tal firma's,
zeer bereidvaardig, do brig de ter wil e zijn.
Een groen-wit bordje, niet d woorden hlp-
post-reddingsbrigade duiden de plaatsen aan
waar do ladders beschikbaar zijn, terw 1 d ;or
het bestuur enkele ijs-reddingsbaken zijn aan
geschaft. Van deze gelegenheid wordt ge
bruik gemaakt om het publiek er tevens aan
te herinneneren dat op de 70 seinposten in
Haarlem, kenbaar aan {het groen-witien schild
je aan de huizen, zich een reddingslijn be
vindt, waarvan de bal over het ijs naar een
in nood verkeerende kan worden gerold of
toegeworpen. Tevens meldt het bestuur met
genoegen dat eene samenwerking tot stand is
gekomen met de ijsvereeniging „Haarlem en
Omstreken," waarvan de bedoeling, is ie trach
ten om ongelukken zooveel mogelijk te ver
minderen Ten slotte roept het bestuur ten
zeerste de medewerking van het publiek in
om de reddingsbaken zooveel mogelijk in
bescherming te nemen tegen de vermelzucnt
der jeugd. Haast geen week gaat voorbij
zonder dat baldadige vernieling wordt ge
constateerde
ZANG EN VTHENDSOHAP.
De Konmklijke-liedertafelzangers hebben
blijkbaar een harde les noodig gehad. Wij
hebben Altijd geprotesteerd tegen het zingen
van zwa rwientige concourswerken en der
gelijk soort muziek, omdat t.jd en stemmen
verspild worden zonder nut en wij durven
veronderstellen dat dit ook de meening is
van Roeske, den ervaren dirigent.
Nu heeft men zich in twee werken Vrijdag
avond voor iedereen hoorbaar vergist en
wij zouden er misschien niet over begonnen
zijn, als er niet iets princi; ieels uit te loeren
viel: die fouten kunnen alleen gemaakt zijn
door gebrek aan volledige repetities. De h<e
ren zangers willen graag reusachtige koren
zingen, maar ze laten den dirigent in den
steek. Men wil met iets kolossaals voor den
dag komen, maar men bereikt het omgekeer
de 1 Als de heer en dan met alle gewe.d die
zware kunstemakerijen willen uitvoeren (waar
wij tegen blijven protesteeren) laten ze dan
de moeite nemen om jgoed te studeeren en
niet steunen op hun koninklijken naam. Wie
heeft ,er nu pieizier van die veelstemmig
heids-manoeuvres Zeker niet de diri
gent die. machteloos staat tegenover laksheid
en eigenwijsheid, toch niet de zangers, as
ze eruit raken; misschien het pubiek, dat
geen begrip heeft en niets liever doet dan
barhaarseh applaudisseeren. Mo dunkt zung
noch vriendschap worden bevorderd wanneer
men niet-mooie muziek niet-mooi zingt.
Wij zouden dit alles niet zoo nadrukkelijk
zeggen, wanneer de Liedertafel niet wéér het
bewijs had gegeven tot prachtig, uitstekend
werk in staat te zijn. Loots' „Morgenlied,
een model van een mannenkoor, ging best.
Het klanlc-ensemble van de Liederta'.ei is al
tijd verrassend mooi en Roes xe weet er met
al zijn soberheid wonderen mee te doenl Zoo
iets, is de moeite waard om te studeeren,
om te dirigeeren en om naar te luisteren en
het is een genoegen, het te recensee.cn.
Loots' De Profundis is wel beau rijk, m.vr
we zijn stellig overtuigd dat de componist
juist principieel en praktisch zijn Morgenlied
honderdmaal hoogcr zou slel.en. Cv§r Brandts
Buys' Deu3 mostra Spes willen we niet uit
voerig zijn en èvenmin over den genarn s
ten heer Rudolf von Werdenterg. hu het
verkeerde (de, ouderwetscha kunstenmakerij;
en het goede (de Morgenlied-uitvoering) zco
dicht bij elkaar waren, behoeven wij niet
veel meer te commenteeren. Wij zouden aan
niemand eerder da leiding toevertrouwen dan
aan Roeske,
De violist Willem Knikker verving mej.
Rie van Elden, en speelde o.a. twee deelen
van Bruch's g-rnolL concert. Hij speelde met
vollen toon c(n zuiveren streek en het echte
weeke sleepende vibratosentixpent, he.welk de
essentie is dezer kwijnende muziek. Na de
pauze speelde hij eenige onbelangrijkheden,
waarin' zijn echte violisten-natuur nochtans
wel zwemmen kon. Hij heeft zufrere gaven,
deze violist, maar hij heelt zijn smaak streng
op te voeden!
Om te bemerken dat mej. Betsy van Velscn
een nïooïo, jjelijkruacigo en overal zeer klank
rijke stem» lieert waren énkele oogenblikken
voldoende. Het spijt ons des te meer, dat zij
met haar Salomé-aria van Massenet en latere
liederen o.a. van Strauss niet veel anders
heeft geopenbaard. Wei-verzorgde geluiden
kunnen niet bekoren, wanneer de stem der
ontroering er niet in spreekt; mejuffrouw, u
moet dichterlijk zijn uw instrument laat
ons onverschillig.
De zeer tüteenloopende begeleidingen wa
ren alle bij mej, Emmy ran Eden in uitste
kende handen.
H. {F. A.
TEiNTOONSTELHEN G VAK PASTELTEE-
KENINGEN VAK MARTIN MONNICKEN-
DAM IN HET MUSEUM VAK KUNSTNIJ
VERHEID.
Monnickendam exposeert een vijftigtal
steraigezichten en eenige croquis van den
Wateren eed.
Hier is gegeven Amsterdamech stadsleven^
niet gezien door do camera vlak en levenloos,
d-ocih met al z'n ge'beweeg, met al z'n leven en.
ongetemde stuwkracht opgenomen in een
kunstenaarsziel en bliksemsnel neergeschre
ven door 'n meesterhand. Dit werk leeft, men
denkt zich den kunstenaar zwervend door.
onze hoofdstad, plots vastgehouden door een
van die onderwerpen waaraan ze zoo rijk is,
tram,gesnor, gewriemel vajl de al® maar
voortjagende en Ploeterende menigte,
mensehjes, nietig op zichzelf en in de mas
sa, doch deze zonder hen. niet vormend het
groote machtige vaak benauwende geheel
dat het leven in een groote stad vormt. Wan
delend langs straten en grachten, over plei
nen en door steegjes, bij jju afbraak en in
aanbouw zijnde gebouwen, bij het modern
bedrijf in al z'n variaties, telkens geboeid
wordend en telkens weergevende de aandoe
ningen welike op bem .inwerken, zoo denken
we ons Momrtickendann
Met een speel sob luntjo en even een kleur
tje is hier alles gogoven.
De epi&olen van ben watersnood zijn niet
Jtfaar het Fransch van PIERRE GOURDON.
Geautoriseerde vertaling door N. J. K.
15)
Teeder omhelsde het jonge meisje hare
vader en bracht hem tot aan de deur van
het bi» lU-
IX
Toen d heer Basvoyer het verlangen van
fiüzanna aan Zhn vrouw overbracht ant
woordde de moedor v erontwaardigd„Maar
{Adrian, wil je dien heer laten terugkomen
■onder te weten of Wij hem kunnen hebbenl"
„Dan verbeterde zij verlegen haar beris
penden uitroep: „Maar, &s e. Suze's be
paalde wensch is.indien het tot haar ge
luk kan strekken.Hebben wq d\n het recht
haar daarin te dwarsboomen
Zij zaten in een groote ruime kamer, waar
het daglicht door drie groote vensters binnen
viel. De eene zag uit op de fabriek, de beide
andere op de fabriek en de rivier, s Avonds
trokken zij zich daarin terug om te praten.
Mow uw B s •over zat o. een lagen eb-c,
dicht onder de lamp te breien; mijnheer lag
in een fauteuil bij het knappend-haardvuur1
en volgde peinzend het gekronkel der rood
blauwe vlammen. Bij de laatste woorden van
zijn vrouw draaide hij zich om.
„Of w'ij het recht hebben haar dat te be
letten?. Ja zeker. natuurlijk. In hoe
verre "kunnen de ouders zich tegen het huwe
lijk hunner kinderen verzetten
Bij deze laatste vraag rezen er herinnerin
gen in z'n geest op.
„Ik heb zooveel tegenwerking van mijn
eigen vader ondervonden."
Hij zag den strengen grijsaard, zijn vader,
hij hoorde dat verbod, onbarmhartig aan de
teedere liefde van zijn tvvinitg jaren gesteld.
Hij zag zijn leven vol zorg en kommer, zijn
strijd en werken voor het dagolijksch brood,
zijn jaren van voorspoed en geluk in dit
huis.
„Oéiine," zeide hij eindelijk, „morgen zal
tk met Suzanna nog eens praten. Ik zai haar
raad geven, bevelen zal ik nie s."
„Gij hebt gelijk, man."
Dit programma werd nauwkeurig uitge
voerd. Reeds in den vroegen morgen ver
scheen Suzanna in de huiskamer en haar
vader begon met haar het gesprek, waarover
hij den geheelen nacht had liggen 'denken.
„Je moeder en Ik hebben er nog eens over
gedacht. Wij beiden zijn .gunstig gestemd
voor Jacques, rnair tc.-vci het denkbec'd o:n
om „Vaudrieuil te Eten terugkomen. Onze
plicht is jo ie zegg011 dat je moet waken
tegen de verleidng van je hart en je .vér-
beelding. Maar..--, WiJ bobben te veel eer
bied voor je vrijheid..era je te willen belet
ten den jongen a*e je schijnt te beval
len, weer te zien Deim echter wel aan, dat
uiterlijke schoonheid geen waarde heelt, dat
een zekere positie, een godsdienstig karakter,
een onberispelijke jeugd, betere waarborgen
zijn, voor geluk.. Ua je te hebben opgevoed
zooals wij dat ge'da-a11 hebben, laten wij je
vrij in een keuze waarvan je toekomst af
hangt en waarbij ge zeU' het meeste belaag
hebt."
Na deze uitoefening van zijn vaderlijken
plicht, scheen do heer Basvoyer geheel ge
rustgesteld. Hij ging door met zijn ontbijt
ea was 'zeer verwonderd dat Suzanna niet
heenging.
„Heb je nog iets te vrag;en?"
Suzanna's stem werd liefkozend, vleiend.
„Ik kan den heer Vaudrieul toch niet
uituoodigen om weer terug te komen."
„Gij wilt dus dat ik,
„Ja zeker, vader."
Deze noodzakelijkheid had de vader niet
voorzien. Wel had Jiij gezegd: „wij hebben
te veel eerbied om je tc beletten.. Ja
maar.. Als eebt zakenman aarzelde hij
langen 'tijd om zich schriftelijk.'te binden.
Miiar hoé kon hij r.ndors zijn belofte na"
minder raak, meer dan al de afbeeldingen
van ondergeloopen land, spreken deze teeke-
nimgen van den schier eindeloozen strijd wel
ke de Nederlandsohe leeuw voert met 't w-a
ter. De koeien in de Tolhuis-tuin, koeien in
de kerk, een paar aan land gedreven doode
schapen, drijvend huisraad, alles vertelt van
den jammerlijken toestand, van ov er haasten-
vlucht, van menechen.leed en vernieling: door
het natto element.
We kenden het schilderwerk van Mon
nickendam, zijn bheatcrijscènes: ben Prest, in
Flora., e,a- die onder hun dikke vernislaag
veel 6choons vertoonen, doch moeten na deze
teekeniiLgeu gezien te hebben aannemen dat
Monnickendam's talent zich het best eigent
voor dit laatste werk.
M. v. d. W.
HAARLEMSCHE KEGELBOND.
Stand van de korpswedstrijd van den
Haarl. Kegelbond, te houden van 7 Jan. tot
4 Maart:
Volharding I 828 houten 18 neg. 4C tr.
't Waterpas II 804 6 47
De Prins I 2£K„ 7 47
S. S. S. I 281 6 46
De Damiaten 279 18 4,'S
V. O. V. 276 3 46
De Volband. II 273 8 45
D. O. K 271 4 46
H. V. K. 268 5 43
S. S. S. II 267 2 - 48
De Eendiracbt 267 4 47
Z. B. G. G. 262 6 46
't Waterpas I 261 4 50
De Gr. Vauxhal 253 1 45
H. V. K. I 246 5 41
De Prins 'II 230 1 41
GEMEENTEZAKEN.
Verpleegge Idcn.
B. en W. adviseeren goedgunstig op een
adres 'van het bestuur van het geat eht St. Jo
annes de Deo, om een toeslag van 0,25 per dag
en per persoon te vei'Loenen voor patiënten,
die voor rekening der gomemto wórden ver
pleegd en stellen in verband daarmede voor om
oen bedrag van 4500 te hunner beschikking,
te stellen. Vorder stellen zij voor, hen te mach
tgen om een contract tot opneming en verple
ging van patiënten voor rekening der ge
meente tot wedcropzeggings aan te gaan met
het bestuur van het Diaconessenhuis alhier. Ak
een gevolg daarvan zal het bedirag van verple-
glin.gewerken voor alle drie de inrichtingen
hetzelfde zijn.
B. en W. atollen den Raad voor oim onder
dankbetuiging voor de gemeente te aanvaar
den een door den lieer F. A. d.e Graaff te Bloe-
mendaal ter plaatsing in het Frans Hals Mu-
aeum ten geschenke aangeboden door^hem in
1882 vervaardigde heraldieke schilderij „Het
Doodenrijik."
Personalia.
Voor Md van de plaatselijke Oomimisaie van
toezicht op het hl. O. worden aanbevolen in de
vacature-Jb. van den Ban, de heoren J. M. O.
Hoog en nu;, dr. H. R. Bibbius, beidien Jedeu
van den Baad, en in de vmoaturo-Jbr. O. J. A
Beigersma, do heeo-en A. G. öanches, afdee-
lingsohef 1ste klasse by den dienst van Veg
en Werken dor H. IJ. S. M., en J. W. Thierry,
ingenieur van dien Provincialen Waterstaat
van Noord-Holland.
KINDERVOEDING.
De vereeniging „Kindervoeding" zette in
het nieuwe jaar haar werk voort, en deel
de Donderdag aan 343 en Vrijdag aan 369
kinderen een warm maal uit.
HOOGER BEROEP.
Door J. E. Meijer te Bloemendaal is hoo-
ger beroep aangeteekend tegen het vonnis
der Arr. Rechtbank alhier, waarbij hij ter
zake van verduistering is veroordeeld tot
eene gevangenisstraf van drie maanden.
R.K. GOUD- EN ZILVERSMEDEN.
Het bestuur der afd. Haarlem van den
Ned. R.K. Metaalbewerkersbond verzoekt ons
te melden, dat hedenavond om half 9 uur
een vergadering zal plaats hebben vo.or de
R.K. Goud- en Zilversmeden en aanverwante
vakgenooten in het gebouw SL Bavo, waar
een der hoofdbestuurders van genoemden
bond do belanffen der goud- en zilvèrsmeden
en bedoelde vakgenooten zal bespreken en
o.m. een uiteenzetting zal worden gegeven
van het landelijk contract.
ADRES.
Door werklieden, houders van werklieden-
kaarten, wordt een adres verzonden aan den
Minister van Waterstaat in verband met de
prijs verhooging Het adres ligt- op eenige
plaatsen ter teekemng.
BEVORDERING.
De 2de luitenants van de Lan'dstormcom-
pagnie „Haarlem" M, J. Vink en R. Kolk
man zijn te rekenen og 16 December 1916,
in positie gelijkgesteld met den rang van 1ste
luitenant.
VISSGHEN.
Zondag hield do vischvereeniging „de Mor
genstond" van Heemstede een onderlingen
Z1G E U N ERSTREKEN.
De gewoonte der Zigeuners, om hun me-
demeusciien voor den gex te iioudeu en
zóóveel mogelijk te bedriegen, is bekend.
De veldcoura.ot van bet Brugleger vertelt
daarvan hei volgende grappige siaalije: De
eene Zigeuner vei uupt den andere een
paard. Een derde, die er bij gesiaan lieeli
vraagt den kooper: ,,/.ag je dan niet, dat biv
paard kreupel i«?"
„liet is niet kreupel," lacht de andere,
„het loopt mi oinii.il het verkeerd be
slagen is."
De derde gaai naar den veriiooper. „Waar
om heb-je je paard zoo goed ,oop verkocht'
Als je liet goed Ih- l.tgen had, ZOU het he-
loopen."
„Vriend," antwoordde de ver^ooper, „i.ci
beest is, in vertrouwen gezegd, werkelijk
kreupel. Ik heb bel verkeerd laten beslaa
opdat de kooper zou deake -. dat daarin d*-
oorzaak van zijn map kite id lag."
De derde komt den koo. er lacraend lie
bedrog venelie Deze kra zicu achter het
oor eu zucht„Nu, in vi e r- naam, ik hel
het ook niet me' een er- hank bil '-
taald."
„Weet je. dal je m fa pa
betaald bént?" vra.gf de dei\.e i:u werf »a
den verkoopcr De man grijpt in - zij /n
rammeit met zilver ei zegt „M-f M
het. voor echr .gewisseld
OP Z'N' AMERIKAANS! i
Heden overleed, tel mijD di' jie dro'eiuei
mijn geliefde echtgenoot Ja ei b Smith, ir
leven hoeden- en pelten fabrikant. Wi> hen-
gekend hébben, weten, c'at zrin denrDen 1'
ven mijn lof verheven zi-n. en zijn viltoi
hoeden slechts 4.— hoestten. B'u liet ui
twee kinderen na een een groeten voorin,
zomerhoedèn, .rite ik tegc concwreer"-
prijzen verkoopeu zal. Hij werd van m<
zijde weggerukt op hel oogerblik dat b
juist een groeten voorraad it ha l
daan, die zijn weduwe nu in staat stelt. Baar
lroe.den 5% beneden alle concurrentie van 6e
hand te zetten. Zi.in assebe ruste in vrede
D-e zaak zal op denzelfden voet worden vni- -
gezet,
VERSTROOID.
Professor (die van zijn uitgever de druk ra
ven van een zijner werken on;vangt).O "n
onzin heb ik al ergens gelezen?"
«■BBnowrr-'V-aaEaaBi: asr. •••'- -»,£«.
wedstrijd op liaais. Ond n:.s he! uits -sen e
weer is de van. st uite.st s e--hl -weer
De 'prijzen we: den, na :o ing, gewonne i d or
O. v. Warmerdam te jr.s; B. >av rt, 2oe
prijs, elk met 2 stuks. De wed trijd i-
plaats in het kanaal bij Bennebroek
GEVuN I )EN VOOR vv ERl'E
Terug te bekoinen bj: J. Dixxeb.iom, li d-
huisstraat 31 rood, een hond. W. de Koe,
Aerkho.straat 12, eeu bril. O. Berg riooi
markt 24, een vingerhoed J. Hart, Koninu
straat 44, een pince-nez in étui. Mej. Dene
kamp, Piein 32, een haarlint. J. van A ten
leliestraat 10, een kraan v n een melkuus.
J. Koel, Tetterodcstraat 71, een pcrt mjnnaie
met inhoud. Ghr. Klomp, K neep., a.,e sd k
6 rood, een broche. J. v. d. Hoek. J
Dyserinckstraat 12, eeu hondje.
EEN JUBILEUM.
Den Hen Januari a.s. zal het 2j ja ge
leden zijn dat de heer P. v. Oeveren, t a.ns
magazijnknecht aan de werf „Lonrad' alda- r
in dienst trad. Als bijzonderheid ueeh men
mede, dat de heer P. v. Oeveren, in de
afgeloopen 25 jaar nooit te laat js gekomen.
Het zal den jubilaris zekér niet aan elan -
stelling ontbreken.
WILLEM DAHMEN.
De vioolleeraar Willem Dahmcn gai ie-,
genoege van geifoodigden een con zen met
Mart. Lürsen aan den vleugel. Wij begrij
pen de organisatie van dezen hal)' k-s.oteu
avond niet; goed. Ook het doel is ons niet
duidelijk. Waarschijnlijk is zuivere 1 e.d - voor
de kunst bij den heer Dahmen de oorza; k
van 4ozen avond geweest, ui.ar al z n
we zeker van 't bestaan' dier li' f t de lie r
Dahmen heeft 't vermogen met die liefde
muzikaal of vioiisiiseh te uilen.
Rustig luisteren werd ten s otte een ver
langen ojn toch enkele bezie.de klanken to
heoren, opdat mij de invitatie toch a s een
aangename, zouden wezen. Het is ons niet
gelukt. Heeft do lieer Dahmen zé' weinig
zeifcritiek, dat hij op deze wijze de Cha
conne van Bach uitvoert? Zóó studeert men
technisch, maar zoo treedt men niet op. Waar
was dit spelen een uiting van? Niet van
muzikaliteit, want het stuk b'eet zoo ijzig
dood als een kachel in den zomer; ook niet
van echte violistische kundigheden, want he:
was benepen en onzeker van streek en niet
zuiver van toon. De variaties waren zon
der typeerende nuanceeringen en het tema
zelf, dat het werk in opzet en herhaling zoo
verrukkelijk omvat, was zoo bleek en ma
ger, dat men er geen leven van kon ver
Mijnheer Basvoyer goot voorzichtig de melk
in zijn koffie en sprak op tegenstrovenden
t0°Zoo'n brief samenstellen als Jij me daar
vraagt, is niet makkelijk, Suubj©.
„Wii ik hem dictceren, haastte Suzanna zich
te zeggen.
Hij haalde do schouders op en ging met
groote passen de*kamer op en neer.
Goed goed," sprak hij tenlaatste. „Doe
maai- wat je wilt. Als die brief mij niet
bevalt, zal Ik hem wol veranderen."
Hij dreigde z'n dochter met don vinger en
voor zijn bureau zitten,
flino er is geen inkt."
„Ik had hem al weg gezet."
Haastig klom Suzanna op een stoel, greep
een groote flesch inkt van de kast en goot
dezen druppeltje voor druppeltje in don inxi-
koker.
„Goedgoed... pas op
Suzanna dicteerde, haar vader schreef
„"Mijnheer,
Mijn zóón Daniël heeft mij do gevoelens
welke u koestert, medegedeeld, Bij uw .ver
trek heeft u zeer correct^ gehandeld, mis
schien zelfs fiverdreven. Indien u zich tot
mil had willen wenden, zou ik u te woord
c -.nn hebben. Mijn vrouw en ik willen
de keuze van ons kind leiden, maar wilt voor
schrijven, vóór alles hebben wij in haa
oordeel vertrouwen. Ik verzeker u dat uv
bescheiden manier van handelen ons ver
oorlooft u altijd met genoegen als den vr
van onzen zoon te ontvangen."
Mijnheer Basvoyer kuchte.
„Het is de waarheid," bevestigde Suzann
eenvoudig.
Twee drie keer las mijnheer Basvojer
Kozen brief over, zuchtte, beknorde zijn vrouw
dat zij hem geen vloei gegeven had en hield
den brief boven de brandende lamp. Met
bevende hand schreef hij het adres dat zijn
dochter hem opgaf, verliet zonder een woord
te zeggen de kamer en wandelde langzaam
naar de fabriek.
Tony de Vaudrieul talmde niet de uitnoo-
diging te beantwoorden. Hij kwam terug.
Inschikkelijk, gevend om niets meer te vra-
rdan men hem aanbood, scheen hij zich
z'n rol van verkeerd begrepeno goed op
z'n gemak te gevoelen Het was geen ver-
loofde, het was zelfs de mededinger W
Jacques niet, het was de vriend van Daniël
die teruggekomen was.
(V.'crlt vervolgd.)
