berg-af.
DE DAMIAATJES
HE TORLCSS
BÜITENLANE
LACHEDINGETJES.
BINNENLAND
FEUILLETON
^&SyefeWing Van den heer
ifrijdag 26 Januari - Tweede Blad
HET VREDESVRAAGSTUK.
VERSPREIDE BERICHTEN
Berichtesi in drie regels
Hoke num. caw
Een Engelsehe regeeringsstem
over Wilson's redevoering.
Woensdagavond heeft de Engelsche minis
ter Bonar Law een rede gehouden voor een
Vergadering te Bristol, waar hij namens de
'egeering sprekend, een antwoord heelt ge
reven op Wilson's redevoering m den Ame-
,'ikaanschen Senaat.
Het einde van den oorlog zoo zeid'e hij
do vrede. De Dnitschers hebben ons, wat
«ij noemen: een vredesvoorstel gedaan. Zij
jiebben van de geallieerde regeeringen het
pntwoord ontvangen, dat daarop paste. Dat
j as het eenig mogelijke antwoord.
De meesten van u zullen echter wel de
redevoering van president Wilson hielbhen
gelezen, welke gisteren in de dagbladen af
rukt werd. Het is eene openhartige rede en
r.el is billijk, dat een lid van een der geal-
c-erde regeeringen, die er over spreekt, even
«Penhartig zij.
«et is onmogelijk, dat hij en wij de rede
*a,a hetzelfde gezichtspunt uit zouden he-
,Scuouwen. Het hoofd eener groote neutrale
palie moet, welke zijne persoonlijke opvat-
cSen ook mogen zijn waaromtrent ik even
"eiidg weet as gij oene neutrale houding
l'annemen. Amerika is ver van de afgrijse
lijkheden van den oorlog verwijderd, terwijl
FÜ er middenin staan. Amerika is neutraal
pn wij zijn niet neutraal. Wij gelooven dat
het principieele in dezen strijd de eeuwige
/vraag is omtrent het verschil tussehen goed
en kwaad.
De redevoering van Wison had ten doel
thans vrede te verkrijgen en den vrede voor
ile toekomst te verzekeren. Dat is ook ons
doel en ons eenig doel. Hij hoopte dit te he-
ïeiken door een vredesbond en hij sprak niet
alleen ten gunste van zulk een hond, maar
tracht ook den Amerikaanschen Senaat te
overreden, de noodige stappen te deen om
tot zulk een "bond te geraken.
Het zou onjuist zijn dit voorstel als iets
ten eenenmale hersenschimmigs te beschou
wen. Gij weet dat bijna tot in onzen tijd het
duelleeren in zwang was en evenals, naar
ik meen, het beslechten van een particulier
geschil door het zwaard thans iets ondenk
baars is geworden, mogen wij hopen, dat de
tijd zal komen, dat alle naties de rol zullen
spelen, die Cromwell zijn levenswerk noem
de, n.l. op te treden als politieagent en ordle
te houden in de samenleving.
Bij de beoordeeling of dit resultaat door
ziin methode kan worden bereikt is het ons
onmogelijk het verleden te vergeten. Vele ge
slachten lang hebben humane menschen van
goeden wil uit alle landen getracht, door de
öaagsche conventies, door vredesconferen
ties en velerlei andere middelen den oorlog
Onmogelijk te maken, of tenminste de ellende
van den oorlog te verzachten. Maar als er
oorlog komt, met welke middelen kunnen
dan die maatregelen tegen barbaarsohheid
deeltreffend gemaakt worden? De oorlog
voerenden kunnen ze niet beschermen, wan
neer een van hen verkiest te handelen alsof
ze niet bestaan. Alleen de neutrale staten
kunnen ze met succes doen eerbiedigen.
Wat is nu gebeurd?
Dadelijk bij het uitbreken van den oorlog
hebben de Duitschers al die beletselen weg
gevaagd. Zij hebben verdragen verscheurd,
welke zij zelf plechtig geteekend hadden. Zij
hebben mijnen gestrooid in de open zee, zij
hebben ter zee en te lapd allerlei gruwelen
Volvoerd, die strijdig zijn met de Haagsche
conventie, die zij zelf geteekend hebben.
Op dit oogenblik nog voeren zij de bevol
king van de veroverde gebieden weg in sla
vernij, en, wat nog erger is, zij dwingen on
derdanen der hun vijandelijke landen, de
Gapenen op te nemen tegen bun eigen land.
Bit alles is geschied en geen neutrale is in
staat geweest, daar een einde aan to maken.
Zelfs heeft geen enkele neutrale mogendheid
er t«gen geprotesteerd.
ij iuoeten dus andere maatregelen ne
men, om den wereldvrede in de toekomst te
verzekeren W„ hel>ben het Duitsche aan
bod om onderhandelingen aan te gaan van
de hand gewezen, niet uit veroveringislust of
uit wraakzucht, maar omdat een vrede op
dit oogenblik zon beteekenen: een vrede die
op de overwinning van Duitschland gegrond
vest is. Het zou een vrede zijn, die de mili
taire machine onvernietigd laat voortbe
staan, omgeven door den stralenkrans van 't
pieces.. Zulk een vrede zou bet bestuur van
'jje machine in handen van de lieden laten,
die geslachten lang oorlogstoebereidselen
hebben gemaakt en die daarmede weder zou
den voortgaan en hun eigen tijd kiezen om
Pbiiienw de wereld te storten in eene ellende
als die welke wij nu doorleven.
Ons doel is dezelfde als dat van Wilson.
Dat, waarnaar hij verlangt Is juist hotgené,
waarvoor wij strijden, waarvoor onze zonen
en broeders hun leven wagen en wil zijn vast
besloten het te bereiken. Het hart van het
volk van dit land snakt naar vrede, welke
hen die voor ons strijden, behouden terug
zal brengen en de vrede zal beteekenen, dat
zij die niet terugkomen, bun levens niet ver
geefs hebben opgeofferd.
De Hongaarsche Minister
president over Wilson's
boodschap.
Naar aanleiding van een vraag van Levas-
zy, lid der oppositie-partij, in verband met
Wilson's rede in den Senaat gehouden, ver
klaarde min.-president Tisza het volgende:
Vóór alles wil ik constateeren, dat wij, in
overeenstemming met onze politiek vóór den
oorlog gevoerd, in overeenstemming met
onze vreedzame staatkunde, onze houding ge
durende den oorlog» pn onze in den laatsten
tijd begonnen vredesactie, slechts met sympa
thie elk streven kunnen begroeten, dat ten
deel heeft den vrede te verhaasten.
Wij zijn derhalve bereid de gedaehtenwie-
seling met de regeering der Vereenigde Sta
ten over den vrede voort te zetten.
Deze gedaehtenwisseling moet natuurlijk
plaats vinden in overleg met onze bondge-
nooten. In de eerste plaats moet ik ten op
zichte van 't denkbeeld, door den pres. der
Vereenigde Staten in zijn rede neergelegd,
het onderscheid vaststellen tnsschen ons ant
woord en dat onzer tegenstanders. De Vier
bond verklaart, dat hij bereid is op vredes
onderhandelingen in te gaan, maar tegelij
kertijd zulke voorwaarden te stellen, die
naar zijn overtuiging voor den tegenstander
aannemelijk zijn en geschikt om als grond
slag te dienen voor een dnurzamen vrede.
Daarentegen staat de opsomming van de
vredesvoorwaarden, zooals deze in het ant
woord van onze regeering aan de regeering
der Vereenigde Staten gegeven is, op zijn
minst geijk met een verdeeling van de
monarchie en van het Turksche Keizer
rijk. Dit is derhalve een officieele aankon
diging, dat de oorlog onze vernietiging ten
doel heeft, die ons dwingt tot een met de
uiterste krachtsinspanning gepaard gaanden
tegenstand, zoolang dit oorlogsdoel van onze
vijanden blijft bestaan.
Onder zulke omstandigheden kan er geen
twijfel over bestaan, welke groep mogendhe
den ingevolge haar houding een hinderpaal
voor den vrede is. De president der Vereenig
de Staten verklaarde zich in zijn rede tegen
een vrede, waarbij de overwinnaar den over
wonnene zijn wil opdringt en welken de eene
partü als een vernedering en een ondrage
lijke opoffering zou beschouwen. Daaruit
volgt duidelijk, dat, zoolang de mogendheden
die tegenover ons staan haar oorlogsdoel
niet belangrijk wijzigen, een niet te over
bruggen tegenstelling tussehen haar stand
punt en liet vredesdoel van den president be
staat.
Mijn tweede opmerking houdt verhand met
het principe der nationaliteiten. Naar ik
voornemens hen, wensch ik mijn opmerkin
gen zoo kort mogelijk samen te vatten. Ik
zal mij derhalve niet in het dankbare thema
verdiepen, welk moreel recht Engeland en
Rusland bezitten om in het kader van zulk
een vredesprogram het nationaliteiten-prin
cipe op den voorgrond te stellen, dat de Hon
gaarsche natie, zou vernietigen en dat de
Mohanimedaanselie bevoking in bet gebied
van den Bosporus aan de heerschappij van
Rusland zou overleveren.
Maar afgezien daarvan merk ik op, dat de
gansche publieke opinie het nationalitei en-
principe in eere houdt.
Het nationaliteiten-principe kan echter oij
vorming van nationale staten slechts «aar on
beperkt tot zijn recht komen, waar afzonderlijke
naties binnen scherp-getrokken ethnograliscue
grenzen in compacte massa's op een voor de vor
ming van een staat geschikt gebied leven. In
zulk een territorium, waarop verschillende
volksstammen en naties dooreen wonen, is het
onmogelijk, dat elke afzonderlijke volksstam een
nationalen staat vormt.
Daar kan slechts een staat geschapen worden
zonder nationaal karakter, of wel, dat volk drukt
zijn nationaal stempel op den staat, dat volgens
zijn aantal en zijn belangrijkheid de overhand
heeft.
Onder zulke omstandigheden is dan ook slechts
die beperkte toepassing van het nationaliteiten-
principe mogelijk, welke de president der Veree
nigde Staten zoo juist weergeeft, als hij de vol
gende eischen stelt: „Men moet voor ieder volk
waarborgen voor zijn leven, godsdienst en indivi-
dueele en sociale ontwikkeling scheppen". Ik ge
loof, dat deze eisch nergens in zulke mate ver
wezenlijkt wordt als in de beide staten der
monarchie, ook in den Hongaarschen staat, die
een krachtig nationaal karakter bezit. Ik geloof,
dat in het door een bont mengelmoes van vol
keren en naties bewoonde gebied in het Zuid-
Oosten van Europa de eisch van vrije ontwik
keling der naties niet vollediger vervuld zal
kunnen worden, dan deze door de heerschappij
van de Oostenrijksch-Hongaarsche monarchie
gewaarborgd wordt.
Wij zijn het daarom volkomen eens met de
door den president der Vereenigde Staten gestel
de eischen. Wij zullen er naar streven, dat in het
gebied in onze onmiddellijke nabijheid dit prin
cipe zooveel mogelijk verwezenlijkt wordt.
Ik kan slechts herhalen, dat wij, trouw aan
onze traditioneele buitenlandsche politiek, tfouw
aan ons bij onze vredesactie ingenomen stand
punt, in vereeniging met onze bondgenooten
bereid zijn, alles te doen wat den volkeren van
Europa de zegeningen van een duurzamen vrede
waarborgt.
Amerika en Duitschland.
Van Engelsche zijde, namelijk door den cor
respondent te New-York van de „Times" wordt
beweerd, dat er naar aanleiding van het op
treden van het Duitsche kaperschip allerlei ge
schillen tussehen de Vereenigde Staten en
Duitschland dreigen te ontstaan.
In de eerste plaats komt de vraag omtrent
de opbrenging van Amerikaansche burgiers, die
zich aan boord der prijsgeimakte schepen be
vonden, aan de orde. De correspondent ver
neemt uit Washington, dat de regeering der
Vereenigde Staten de vrijstelling dier personen
zal eischen, zoodra uitgemaakt zal zijn, dat zij
inderdaad Amerikaansche burgers zijn.
Vervolgens ia er de vraag, of vergoeding
geëischt zal worden voor de ladingen der in
den grond geboorde schepen, voor zoover die
Amerikaanseh eigendom zijn.
De derde vraag is, ©f ©en gekaperd schip met
eene prijsbemanning ook ïüs kaperschip mag
optreden en andere vaartuigen aanhouden of
in den grond horen. Te dien opzichte stonden
de Vereenigde Staten en Engeland eener- en
Duitschland anderzijds op verschillend stands
punt.
In verband met deze afzonderlijke vragen
komt de algemeene omtrent de gewapende han
delsschepen aan de orde. wijl Duitschland be
weert dat de ladingen van voor aanval gewa
pende handelsschepen niet meer als neutraal
eigendom beschouwd kunnen worden.
De correspondent van de „Times" herin
nert er aan, dat president Wilson indertijd
naar liet schijnt, naar aanleiding van het op
treden van de IJ 53 in de nabijheid van de
Amerikaansche kust en met het oog op de mo
gelijkheid van een onverziens-blokkade, het
eerst op het denkbeeld is gekomen om zijne
worden. Om die reden heeft hij dan ook zijn
ministerie van buitenlandsche zaken opgedra
gen, graaf Bernstorff te zeggen, dat zulk een
vredesactie te beginnen, vreezende dat de posi
tie der neutralen op den duur onhoudbaar zou
optreden zeer ongaarne zou gezien worden.
Do toestand in Griekenland.
Men beleeft in Griekenland wel vreemde
toestanden; terwijl de koninklijke regeering
militair machteloos wordt gemaakt, heeft een
revolutionaire regeering gelegenheid zich
militair te versterken.
Men leze slechts; De correspondent van de
„Times seinde Zaterdag aan zijn blad dat de
termijn van veertien dagen, gesteld voor de
overbrenging der Grieksche troepen naar den
e oponescs dien dag was begonnen. De voor
waarden door de Geallieerden gesteld zijn zoo,
dat van een aanval door do Griek&che troepen
op het leger van Sarrail geen sprake meer kan
zijn. Slechts ongeveer 8000 man zullen tien
noorden van de landengte van Cerinthe mogen
blijven en de gendarmerie moet op normale
sterkte worden gebracht. Alle kanonnen en
mitrailleurs moeten worden weggevoerd. Tee
kenend voor de strengheid dei- Geallieerden is,
dat zeflfs een paar kanonnen, die voor instruc
tie dienden, moot'en worden weggebracht.
Eu een ander, een Reuter-berieht meldt
thans, dat. de regeering te Salonika,
alle ongeoefende^ mannen, die in 18-84
en 1885 geboren zijm onder de wapenen heeft
geroepen. Naar verluidt, zullen alle afgerichte
lichtingen binnen eenig© dagen worden opge
roepen.
Nog een staaltje boe oorlogswinst gemaakt
werd.
Nog een voorbeeld van de reusachtige win
sten, die thans in. de scheepvaart, gemaakt kun
nen worden, geeft do geschiedenis van een voor
jaren aan do kust van Liberia gestrand echip.
Het was de Amerikaansche- bark „Maga Reva",
die lek werd en m let zand bleef vastzitten.
Het bergen was voorheen niet! loonend. In
1916 dacht een 1 1Pn-kaansehe rceder echter
toevallig aan he wu a j bij reisde naar Afrika,
bekeek het en koent iiet voor 12.000. Het
bergen was niet, m yk, daar ])&t schip in den
weeken grond by°aniet had geleden. Het
werd met mangaaneits geladen en naar Ame
rika gesleept- De yia<v-üt bedroeg na aftrek van
alle onkosten j, UP een Amerikaansclie
werf werd numJL„dLwrak weer een
trotsche bark fi L die een koepor vond
voor 860.000 en na korten tijd voor 720.000
.„der overging,
aan een ano«r
De ontplofmg te Londen.
Van een die tijdens de
ontzettende omfcP, N1!1 £e muniticf.ibr'ok te
Londen, in Eng®1 ®°fds(;a.d verbleef, ver
nemen we nog e 0hzonderheden over de
ze ramp, zooals Londen de ronde doen
en door henb LH rouw-mogelijk, ver
haald werden.
De ontploffing had Vrijdagavond plaats om
vijf minuten voor zeven. Elnkele seconden
lang was de gelieele hemel als door een
reusachtig vuurwerk verlicht, tegelijkertijd
deden zich geve di ,0 knal'en hooren, die tot
op 10 K.M. van de plaats van het ongeluk
duidelijk en onderscheiden waarneembaar wa
ren. Op kilometers afstand lagen de schepen
in de havens geweldig te schokken.
Volgens betrouwbare geruchten zouden de
fabriek van chemicaliën, de munitiefabriek,
de fabriek van den Gaslight en Goal Cy,
en nog een andere fabriek totaal vernield zijn.
Het aantal dooden in die fabrieken is niet
te schatten, in één fabriek alleen moeten 1200
personen, mannen en vrouwen omgekomen
zijn.
Ook in de omliggende wijken zijn gruwelij
ke verwoestingen aangericht. Huizen van drie,
verdiepingen zijn a's kindeispec.goed tegen
den grond geslagen. Hoeveel mensshen daar
onder begraven liggen, valt absoluut niet te
zeggen. Het totaal aantal dooden wordt min
stens op 3000 geschat.
Twee dagen na de ontploffing reden nog
aanhoudend automobiel-transporten af en aan
om de dooden en gewonden te vervoeren.
Honderden ouderlooze kinderen, vrouwen en
meisjes, die man of vader verloren hebben,
liepen wanhopig zoekend rond. Met geweld
moesten zij van de plaats van het ongeluk
weggesleurd worden en in voor loop ige tehui
zen worden ondergebracht
De eLeude, „e^o op het oogenblik bij de
geweldige koude in de verwoeste of half
vernielde wijken van Londen geleden wordt,
is onbeschrijfelijk. Onze zegnman verklaarde,
dat wat hij in een cirkel van een kwartier
rond de verwoeste fabrieken gezien had, een
voudig niet uit te drukken is. Intussehen is
dadelijk zoowel van r&geerings- als van par
ticuliere zijde alles gedaan om in den eersten
nood te voorzien.
RU 8 L A N D.
De moord op Raspoetin.
Uit Stockholm wordt de „Voss. Zfgv" ge
meld, dat de personen, die bij den moord op
Raspoetin betrokken zijn, o.a. de jonge prins
Joessoepof, de schoonzoon van grootvorst
Alexander Michailowitsj, en de grootvorst
Dmitri Pawlowitsj last gekregen hebben St.
Petersburg te verlaten; zij zijn met een extra-
trein naar de Krim gebracht.
ROEMENIE.
Het spoorwegongeluk bjj Jnssy.
De officieele cijfers zijn nu bekend, omtrent
de ongelukken, bij de spoorwegramp bij Ciru-
rea in de buurt van Jassy geleden, waarbij twee
volle treinen op elkaar liepen. Dat is een ont
zettend onheil geweest. Het aantal dooden
wordt als 874 en 347 dat der gewonden als 756
opgegeven, onder wie 800 ernstig.
DUITSCHLAND.
De weduwe Kupfer en baar dochter.
Do schuldieiachers van do weduwe Kupfer, de
tfe Berlijn gepakte zwendelaarster, zullen wel
liet veel van het geld terugzien. De weduwe
en haar dochter leidden een leventje van den
vrooiijken Frans, in kelder en keuken van haar
huis zijn de kostelijkste dranken (champagne,
wijn, cognac van de duurste merken), levens
middelen (hammen, spek, allerlei conserven),
sigaren, sigaretten enz, gevonden. Ook de
kleerkasten waren goed gevuJd; zjijden kousen
zijn er 1000 paar gevonden, voor zijden onder
goed van de dochter was in Dec. 1916 niet min-
dor dan 19,000 mark betaald enz. Een villa in
Hannover is het eenage dat voor de talrijke
krediteuren aanmerkelijke waarde heeft. Geld
is zoo goed als niet gevonden.
CHINA.
Een ernstige mpnontploffing.
Een gasontploffing heeft plaats gehad in de
Oyama-sohacht, de grootste der Poesjoen-
kolenmijnen, die behooren tot den Zuid-Mants-
jo-erijschen spoorweg. Van de 1188 mannen,
die op he-t tijdstip der ontploffing beneden
waren, worden 1000 vermast.
Overleden is, 68 jaren oud, de earl of El
gin, die in 1894 onderkoning van Britseh-Indië
werd en later optrad als Engelsch minister van
Engeland zal, wegens het diuikbootengevnar,
slechts één scheepvaartlijn op Amerika in stand
houden, n.b. van Liverpool naar Halifax.
Een Zweedsch grijsboek noemt, voor Zwe
den den eoonomisoiien toestand aanmerkelijk
ongunstiger dan bij het begin van 1916.
Aartshertog Max heeft zijn reis door Mon
tenegro en Albanië geëindigd. Hij is gisteren tb
Serajewo teruggekeerd.
Mgr. Dom. Mariani, apostolisch aalmoe
zenier, is tot secretaris van het beheer der
goederen van den H. Stoel benoemd.
- In Beieren heeft een vrouw haar zes kin
deren en daarna zich zelf met een broodmes
den bals afgesneden
FORTUINTJE! EN PEGU.
Een buitenman zit in den schouwburg. Van
af zijn zitplaats heeft hij een draad wol op
den grond ontdekt. Mede door den duren tijd
dringt zich terstond de gedachte bij hem op:
„Pik in! 't Is winter en 't kan te pas komen."
1 Dadelijk begint hij te kluwen, maar er
schijnt, geen eind aan te komen, en eer 't
spel een eind heeft is hij de gelukkige bezit
ter van een groot kluwen wol.
Den volgenden morgen vertelt hij een buur
man zijn buitenkansje, waarop deze hem zegt.
„Nou, dan ben jij gelukkiger geweest dan
mijn vrouw, want die is met een gebreiden
onderrok naar de komedie gegaan en zonder
teruggekomen."
EEN HARDE PROEFTIJD.
In de „N. R. Crfc." van 11 October kwam
het volgende bericht voor:
„De niet-verschenen S. v. II., zou zich
tussehen het laatst van December en het be
gin van Maart een witten koperen onder
rok toegeëigend hebben.
Het O.M. eischte wegens diefstal één maand
gevangenisstra.), voorv, ardelijk met een
proeft ij d van één jaar.
Als de veroordeelde heel dat jaar met dien
koperen onderrok moet aanzitten, dan is di
proeftijd in dubbelen zin hard.
OOK EEN BEZILNAHNG-.
Met het oog op bezuiniging van gas en.
electrisch licht schrijft het „Evang. Zondags
blad":
„Misschien kunnen hier en daar de [ree
ken ook wat bekort worden zonder s hr.d en
soms zelfs met voordeel wat den inhoud be
treft.
AARDBEVING OP BALI.
(Officiëel.) Bij het Departement van Koloniën
is ontvangen het volgende bericht van den gou
verneur-generaal van Ned.-lndië:.
Op den 21 en dezer heei'i een zware aardbeving
Bali geteisterd. Behalve in het district Zoet
Bali is geen ernstige schade aangericht. In dat
district zijn echter ten minste 50 dooden, allen
inlanders, en 200 gewonden. Duizenden huizen,
waaronder de woningen van de regenten van
Gianjas en Bangli en zeer veel tempels en rijst
schuren zijn verwoest.
De meeste steenen gouvernementsgebouwen en
vele bruggen zijn zwaar beschadigd. Het ver
keer is gestremd. Geen paniek is uitgebroken.
De gouverneur-generaal heeft gelden ter be
schikking van den resident gesteld, ten einde
den nood der bevolking te lenigen. Het is on
mogelijk reeds thans de geheele schade te
schatten.
HET IJSVERMAAK.
H. M. de Koningin woonde gisterenmorgen
met gevolg op schaatsen een oefening bij van de
brigade grenadiers en jagers.
In vier groepen van ongeveer 50 manschap
pen, gekleed in veldtenue, werd een oefening op
schaatsen gehouden in de richting near Leiden.
De groepen vertrokken op verschillende tijd
stippen van het beginpunt van de Molensloot
aan het Bezuidenhout. De af te leggen afstand
No. 15. VRIJDAG 26 JAN. '17.
MEDEDEELINGEN.
Wegens ziekte van den redacteur verschijnen
„De Damiaatjes" met verkleinden inhoud.
JAARFEEST.
Onze Jaarfeesten vallen weer best in den
smaak. Het is een avond vol afwisseling. Alber-
dingk Thij-m doet met de enkele krachten, die
door den oorlog nog zijn overgebleven, wat zij
kan. Décors om over te roepen. Nog zijn er
menschen, die geen kaarten ontvangen hebben,
ondanks alle moeite, die het bestuur zich heeft
gegeven. Daarom is er morgenavond (Zaterdag)
tussehen 8 en 10 uur nog gelegenheid in zaal 2
van „St. Bavo" even te komen. Niet om kaarten
te ruilen of te verwisselen, maar alleen voor
menschen, die nog geen kaarten ontvangen heb
ben.
AGENDA GEBOUW SINT BAVO.
Zaterdag 27 Jan.: Gewone zittingen Geen-
Bioscoop Kaarten halen Jaarfeesten Volks
bond, tussehen 8 en 10 uur.
Maandag 28 Jan.: Witte Bioscope, 2, 4 en
8 uur.
Maandag 29 Jan.: Middenstand Boekhoud-
cursus Esperanto, 8 uur Ondersteunings
fonds Collectantencollege „St. Joseph"
Industriëelen Middenstand, 8y2 uur 5e Jaar
feest.
Dinsdag 30 Jan.: Vrouwenbond, 8 uur
Spoor en Tram, 8V2 uur 6e Jaarfeest.
Woensdag 31 Jan,: Geen Hoofdbestuur
Geen K. S. A.
Donderdag 1 Febr.: Volkszang 7e Jaar
feest.
Vrijdag 2 Febr.: Propagandaclub Metaalbe
werkers Spoor en Tram Jaarfeest Dona
teurs.
Hij had baar aangekeken
had zij geMWd. dank te lezen. ve^toe'd
de zich dat lnj haar had willen vragen te"
blijven... da1, b,i met durfde. Zij was bereid
te antwoorden.
,Het spijt je, nietwaar? Ik vergeef je."
Maar Tony Bleef zwijgen. Suzanna, geloof-
de keu) beleefder, oplettender te zien; zij
Wilde op dat koude, strakke gezicht de in
rukken zoeken waar^anh„^n droornde, een
gevoel, van liefde, van beiouw.
Op een mooien namiddag w a"J®He Suzanna
buiten. Haar kindje niterliik ,eriT^1
Irma met een onversfcbühg _J den
sportwagen voortduwde; volgt jonge
moeder.
JGL'UUl.
Haar oplettende blik verloor gpen 0°o'.
het kind, wiens fier opgestoken kopje n.eu s-
tëierig rondkeek naar al het nieuwe om
een.
Maai- de; wind begon op te steken, werd
(Scherp.
„Het is tijd, Irma, we moeten naar huis.
Zet de kap van den wagen maar op, dan
kan Gerard er in."
Met groote behoedzaamheid bewaakten de
moeder en de meid het wagentje, staken de
boulevard de Courcelles over en sloegen de
rue Legendre in.
„We zullen haast moeten maken. Het wordt
zoo koud," zei Suzanna in haar moederlijke
bezorgdheid.
Over de breede, bijna verlaten stoep, haast
ten zij zich voort naar het plein van Males-
berbes. Toen het groepje daar geduldig wacht
te totdat het mogelijk zou zijn, door de druk-
te neen over te steken naar den anderen
Kant, hep hun een krantenjongen voorbij, iuid
schreeuwend om het avondblad aan den man
to brengen. Suzanna gaf hem een stuiver
nam een blad en maakte van een gunstige
gelegenheid gebruik om met het wa-gentie
naar den overkant t© komen.
Bij het licht van. een lantaren keek zij ver
strooid naar de eerste bladzijde, die zij half
had opengeslagen. Plotseling staarde zé strak
naar een artikel.
MjnCredeeVwe^.ktt6I'S inh°Ud Van
hoSdzEkt© herhiff6 T1 "Vv k°rt deze
Tfampr. m,ir,..iJ® alen: ^Iemand hier 111 dezal
op het g;»^; O?oore^fZw? F'1 kennen Seen
gezag. Wij u bet geslacht dat
daarmee ''1 j66'1, Onze vooroude) s
vonden het 08od8dionst, in het
huisgezin, i» in den Staat"
Maar wij h®1'1. °nze' onafhankelijk
heid wii hebben «er het hoofd opge
heven. Do lcel'®orden!a.v °d' geen Konin&"
18 „Mevrouwf'' haar> ,/we moeten
naar d! 0 rue d® g versteken."
Bedroefd vouvde ^za.maa de krant dicllt.
Ze opende hei» "1 voordat ze de rue
de Legendre had -reikt, die recht op huis
^Dezeri keer blik °P het laatste
nieuws. Een 1 10 haar. Haastig-
las ze door, tervhjl een vlammend rood haar
aangezicht bede»®-
Tegen den middag heeft er midden in de
stad, op den hoek van do rue de Richelieu,
een moordaanslag plaats gehad, welke uit
jalouzie schijnt- bedreven te zijn. Een net
deftig gekleed jongmensch sprong uit een
huurkoets en l081®, twec revolverschoten op
een anderen nog jongei lieer, die in gezel
schap van een elegante dame op de rue de
Richelieu wande.de in do richting van de
De dader, die in arrest is genomen,
TV R VïOöfAr* nn .1- 1.
opera. ±jv f
Kamer miinfmH"wcu: ^rem-ana nier m clezai verklaarde D. B. te neeten,.en zonder, beroep
J roeren, heeft een beroep gedaan I te zijn. De gewonde, die m borst en schou
der getroffen was, is in een wijkgebouw
ondergebracht. Zijn toestand is zeer ernstig.
Naar wij zoo juist nog vernemen, is hij
reeds spoedig naar zijn woonhuis overge
bracht.
De beide helden in dit drama, waren nauw
verwant aan een voorname persoonlijkheid
in de politieke wereld."
Suzanna voelde alles om zich heen duizelen,
't Werd haar te veel. te veel. Met koortsig-
starende oogen liep zij naar binnen, de trap
pen op, naar het salon. De deur was open,
vreemde menschen liepen op de gang.
„Ik ben zijn vrouw, ik wil hem zien.
kreet ze wanhopig e-n Wankelde de kamer
binnen naar het groote ledikant. Daar lag
hij, hi z'n volle lengte uitgestrekt. Zijn open
getrokken hemd liet. een nauwe wond zien,
waaruit een dun straaltje donkerrood bloed
vloeide. Het bleeke, koude hoofd leunde slap
achterover.
Suzanna greep zich sidderend^ vast aan de
bedstijlen.
„Hij is dood.dood.wanneer, stotterde
ze, vragend
Onder de stemmen der onbekenden die ach
ter in de kamer stonden, antwoordde er een:
„Terwijl hij hier kwam."
Suzanna stiet een liartverscheurenden kreet
uit, een kreet van haar gewond hart, het
hart van een Christinnen
„Hij is dood... gestorven zonder priester!
Ze wankelde, sloeg met haar handen 0111
zich heen 0111 steun te zooken.
De smart was haai' te groot. Een onmete
lijke droefheid en dc vrees dat hij zijn recht
vaardige straf zou ontvangen, deden haar
bezwijken.
Bewusteloos zonk ze neer naast het bed,
voor het lijk zan den rampzalige die haar
verraden had, dien z - roo - Mi 1; d
liefgehad.
XXI.
Op de vaalgrijze steenen van d peurt die.
vroeger met frisch groei begroeid was, hing
een bordje, waarop men deze woerden ge
schreven zag: „Fabriek te koop."
Op de binnennlaats groeit het gras wild.
op in lange halmen. De deuren van de fa
briek zijn gesloten, de vensters, zonder rui
ten, zijn met planken dichtgespijkerd. Wel
steekt de hooge schoorsteen nog trotsch bo
ven de heuvels uit, maai' zijn lang© dikke-
rookpluimen drijven niet meer over de val
lei. Zijn fierheid, nu zonder reden, schijnt
een spotternij. Hij schijnt met zijn top, tot
in de wolken te willen steken en overal te
willen herinneren aan de vo-kz tamheid van
do menschen die hom hebben opgebouwd.
Vlak in de nabijheid, op <Ie grens van de
vallei, verb :'Hi het kasteel van Blisson,
Wordt vervolgd.
