kiie lait ttuin
Sc sJsrsut jbJS, S
DE DAMIAATJES
WARE ADELDOM.
""«rLs»'Vif?"
BUITENLAMP
2 Februari
Tweede Blad
Waarom een Roomsch-Katholieke
vereenSging; waarom een Roomsch-
Katholieke Bond van Geitenhouders?
DE OORLOG
IL&OhT»
EEIKGETJES,
VERSPREIDE BERICHTEN
No. 16
FEUILLETON
fSdry V "4ebXd:
Het zal den lezer niet onbekend zijn, dat in
den laatsten tijd het houden van geiten in ons
'and meer en meer toeneemt en op verschillende
plaatsen Roomsch-Katholieke vereenigingen van
,geitenhouders bestaan. In ons bisdom is den
psten October 1916 voor de provincie Zuid-
Holland eeen Roomsch-katholieke provinciale
bond van geitenhouders opgericht waarbij reeds
vele afdc-elingen zich hebben aangesloten.
Hoe komt het, dat het houden van geiten zoo
a! 'emeen wordt? Meer en meer ziet men in,
welke groote voordeelen de geit afwerpt, niet al
leen voor den minderen man, maar ook voor
den midden- en boerenstand, ja voor alle stan
den. Deze voordeelen zijn niet weinige. Geiten
melk is o.a. een bij uitstek geschikt voedsel voor
zwakken en tuberculose-lijders. In welken stand
treft men deze niet aan? Is de tuberculose niet
een algemeene ziekte, die in iederen stand hare
slachtoffers telt? Vandaar is het houden van
ee" of meer geiten van algemeen belang.
I Bij het gebruik van geitenmelk is men zeker,
öat men geen vervalschte, geen besmette melk
drinkt. Niet altijd is dit het geval met koemelk,
of men moet weten van wie(n) men de melk be
trekt. Geitenmelk is vrij van tuberkels; van de
49000 in ons land in 14 verschillende slacht
huizen afgemaakte geiten bleken slechts 75
tuberculeus te zijn.
In verhouding tot de voedingswaarde is gei
tenmelk goedkooper dan koemelk. Juist in onzen
tijd, nu een melknood zich doet gevoelen, voor
ziet de geit voldoende in de melkbehoefte. 1.)
Dat dus velen, om de niet geringe voordee
len, zich een of meer geiten aanschaffen, ligt
Voor de hand.
„Maar," hoort men, soms ook van katholie
ken „waarom moeten nu die vereenigingen van
'gcbenhouders Roomsch-katholiek zijn"? Waar
om? Het antwoord zal gegeven worden. Dat
een niet-katholiek zich die vraag stelt, is begnj-
ipelijk, maar dat sommige katholieken, zelfs ont
wikkelde onder hen, zich dit afvragen, is een
raadsel. Het is bij hen ofwel dat zij niet weten,
dat alle Roomsche mannen, zoo zij zich organi-
seeren (en dat moet men doen, andere komt men
'te laat) ook al zijn het simpele geitenhouders,
•thuis hooren in een Roomsche, principieele orga
nisatie, óf zij vinden de zaak zoo onbenullig, dat
een R.-K. georganiseerde geitenhouder eenvoudig
geen recht van bestaan heeft.
Bij nader inzien echter is die zaak volstrekt
niet gering te schatten en ligt ten grondslag aan
dat belachelijk maken en onbenullig-houden ge
brek aan inzicht.
Bleef het slechts bij bovenvermelde vraag, aan
bon men nog veronderstellen, dat mm me
,7ii'n» Zegt weer een ander, „zijn de Room-
sch'e Ljtjes beter dan de neutrale, geven ze meer
Kelt aan de protestantsche?"
„Wat." merkt een ander op, „wat zal dat lek
ker smaken, Roomsche geitenmelk!" Dergelijke
min of meer hekelende uitlatingen veroorlooft
men zich en onder die „men" zijn er zelfs, die
door hun positie als invloedrijk katholiek zijn
aangewezen om de goede zaak in plaats van in
een belachelijk daglicht te stellen, zoo krachtig
mogelijk te bevorderen; menschen, die zeer zeker
er anders over moesten denken, spreken of
schrijven.
Waarom Roomsch-katholieke vereenigingen
van geitenhouders? Doen die geitjes dan zooveel
kwaad, dat de geitenhouders, zoo zij zich organ i-
seeren, geen lid mogen worden van een neutrale
vereeniging van geitenhouders, maar dat er voor
hen een afzonderlijke Roomsch-katholieke bond
moet worden opgericht? Zijn die stomme beesten
dan zoo gevaarlijk voor den katholiek, die zich
organiseert in een neutrale vereeniging? Och
Weende geiten doen geen kwaadzij zullen geen
Verkeerde ideeën brengen onder de katholieke
geitenhouders; niets zeggen wat met geloof of
zeden in strijd is. Het gevaar is niet te duchten
van de geit, maar van de vereenigingen van gei
tenhouders, zoo deze niet principieel zijn.
Wat toch is het geval? Niet zelden komt het
Voor, dat men onder geitenhouders menschen
aantreft, die niet met tijdelijke goederen zijn ge
zegend, menschen, wier lot dikwerf een armoe
dig bestaan is. Door hun maatschappelijke posi-
|}e staan zij dikwerf buiten alle organisatie, om-
d£b hun bedrijf niet toelaat, dat zij in een of an
dere vereeniging of bond kunnen worden inge-
«Pakeld. Die menschen staan geïsoleerd, terwijl
J' meer dan anderen, behoefte hebben aan steun
bnpu0l'üchting, want, waar de armoede of nood
daar is men zeer geneigd te luisteren naar
t Men leze hierover meer in het werk van
ggySSlSi? Nederiandsche geitenteelt,
en gehoor te geven aan vooral zoo men bij
gebrek aan kennis er niets weet tegen in te bren
gen - het sluw gefluit van de socialistische voge
laars; bij hen steun te zoeken, die wel gouden
bergen beloven, doch de menschen ten slotte van
den wal in de sloot helpen.
Als men nu bedenkt, dat die menshen wegens
den nood waarin zij verkeeren, meer dan ande
ren neigen naar he „roode gevaar," dat de socia
listische propagandalectuur hen nog mismoedi
ger stemt, hun lot, meer nog dan in werkelijk
heid is, zoo zwart mogelijk schetst, dan kan men
gemakkelijk begrijpen dat zoo'n mensch bij ge
brek aan voorlichting, zeer spoedig „roodgetint"
kan worden, en dat niet alleen, maar ook zijn
geestelijk welzijn opoffert voor een beter stoffe
lijk bestaan. Hij moge nog zoo goed zijn, het
gebrek aan kennis betreffende vele vragen van
den dag, welke op godsdienstig terrein vooral
van ingrijpenden aard kunnen zijn, speelt hem
partenvan die kennis blijft hij verstoken, zoo
hij zich niet organiseert in een katholieke ver
eeniging, daar in neutrale de godsdienstige en
zedelijke belangen geheel worden verwaarloosd
of verwacht. Want 's Zondags gaat hij wel naar
de kerk en hoort een preek, doch het ligt voor de
hand, dat van den kansel de verschillende stel
sels, die kerk en maatschappij ondermijnen: libe
ralisme, socialisme, loge, neutraliteit, enz. niet
in den breede kunnen behandeld of besproken
worden
Bovendien komt hij, als niet-georganiseerde,
of als lid eener neutrale vereeniging, te weinig
in aanraking met de plaatselijke geestelijkheid
hij ziet ze alleen des Zondags in de kerk
om zijn moeilijkheden op godsdienstig en maat
schappelijk gebied haar openhartig bloot te leg
gen; hij is m.a.w. niet in de gelegenheid als an
dere in Roomsche vereenigingen georgniseer-
den in den Geestelijken Adviseur een raadsman,
een vader te vinden.
Welnu, in het Roomsch-katholiek vereenigings-
leven vindt hij steun, raad en voorlichting. Daar
staat de Geestelijke Adviseur, niet naast zijn
stoffelijke belangendaar leert hij den geestelijke
beter kennen, beter dan elders, omdat het ver-
eenigingsleven meer toenadering brengt; daar
heeft hij gelegenheid hem te hooren spreken over
die geestesrichtingen, welke voor den katholiek
beslist een gevaar opleverendaar staat hij niet
meer alleen in den strijd des levens, vaak een
harden, neen, hij heeft er „zijn man"' gevonden
zijn vriend, die zijn nood beseft en naar best
vermogen verlichten zal; die hem zal opbeuren,
troosten en uit zijn ontevreden ziel alle mismoe
digheid verbannen. En als nu slechts die ééne
mensch bewaard blijft voor den geestelijken on
dergang, aan het Roomsch vereeniging3leven
zijn behoud te danken heeft, dan heeft toch zoo'n
simpele R.-K. vereeniging van geitenhouders, af
gezien nog van de stoffelijke voordeden, ten op
zichte van zijn geestelijke belangen zeer veel
goed gedaan 1
Meent men nu nog recht te hebben de
Roomsch-katholieke geitenfok-vereenigingen be
lachelijk te maken, waar, als is het slechts
een mensch deze niet verzeilt in het socialis
tisch of neutrale vaarwater? Moeten wij katho
lieken, wij. wien de belangen der ziel het meest
ter harte gaan, daarvoor niet dankbaar zijn
dankbaar, omdat men hem behouden heeft voor
de Kerk en gezorgd een gevaarlijk individu,
zooals het socialisme die voor godsdienst en
staat vormt, minder aan de maatschappij te heb
ben gegeven? Want staande onder den invloed
van het katholieke verenigingsleven en zijn
Geestelijken Adviseur, zal hij niet alleen zijn
godsdienstplichten vervullen, doch ook die van
burger, van katholiek burger. Hij, die wellicht
vroeger zijn kiesplicht niet goed verulde, die,
wie weet als katholiek een andere kleur bekende,
weet nu of liever doet nu wat een katholiek kiezer
doen moet. Zoo draagt hij er toe bij, dat het legei
van plichtgetrouwe katholieken in groei en
kracht toeneemt; dat de katholieke organisatie,
in wat voor vereeniging of bond ook, zich ster
ker kan doen gelden in het publieke leven; dat
wij katholieken om onze eigen zaak te drijven
waarachtig niet de hulp en de voorlichting be
hoeven van neutralen, maar door onze eigen or-
fanisaties en door ons eigen geld niet meer be
oeven te leven van de weldadigheid der neu
tralen I Deze waren, toen de katholieke organi
satie zich nog niet zoo sterk ontwikkelden als
tegenwoordig, ons in het neutrale lidmaatschap
steeds welgezind en weldoende, doch ten koste
van ons geldi
Als alle Katholieke mannen dit eens beseften
wanneer zij er diep van doordrongen waren, dat
zij niet thuis hooien in een neutrale vereeniging
of bondals alle katholieke mannen dit beseften,
wat zouden we dan een kracht kunnen ontwik
kelen niet alleen op godsdienstig, maar ook op
maatschappelijk, op politiek gebied.
Als alle Roomsche mannen georganiseerd
waren in principieele vereenigingen, zouden wij
.2. ,n!,e^ mh die in aantal tegenover de niet-
katholieken minder zijn, in kracht, de katholieke
eenheid tot basis hebbend, boven hen uitmunten,
omdat de andersdenkenden in verschillende'
groepen verdeeld, nooit bij gebrek aan eenheid
broederlijk in één richting kunnen samenwerken?
Zouden wij dan niet, zoo straks de evenredige
vertegenwoordiging tot stand komt, meer katho
lieken naar de publieke lichamen kunnen zen
den, om onze belangen nog meer te bespreken,
n°g beter te verdedigen Zouden wij, nu we in
de toekomst ook geschoolde socialisten krijgen,
wanneer de gelijkstelling van het onderwijs er
zal zijn, niet meer Roomsche mannen hebben,
die juist door de kennis, in het Roomsch ver-
eenigingsleven opgedaan, tegenover de drogre
denen van liberalen, socialisten en neutralen,
het goed recht van de katholieke zaak konden
handhaven Welnu, opdat we in de toekomst over
zoo'n groot leger beschikken, daartoe dragen
ook bij die simpele geitenfokvereenigingen. Zij
organiseeren honderden, ja ettelijke duizenden,
die andere ofwel buiten alle organisatie bleven
staan, of wat nog erger is, wellicht de neutrale
partij zouden aanhangen; zij dikken de rangen
aan van het Roomsche leger, der Kerk tot zegen,
der maatschappij tot heil
Als gezagsargument diene dit; het oprichten
van Roomsch-katholieke geitenfokvereenigingen
heeft de hooge goedkeuring van Z. D. H. den
Bisschop. Z. D. H. die de katholieke organisatie
tot in alle standen en voor alle katholieken wil
zien doorgevoerd, heeft er op aangedrongen, dat
de Roomsch-katholieke Provinciale Bond van
geitenhouders ia-Zuid-Holland werd opgericht.
Dit reeds moest voor den katholiek reden ge
noeg zijn, om zich te onderwerpen aan den wil
van Hem, wien beter dan ons de gevaren der
neutraliteit bekend zijndat moest reden genoeg
zijn ook voor die hoogstaande en ontwikkelde
katholieken om die zaak niet af te breken doch
naar best vermogen te steunen.
En nu meene men niet, dat men aan leiband
loopt van den Bisschop of van den geestelijken
adviseur, alsof de Roomsch-katholiek georgani
seerde een slaaf is, alleen door stokslagen tot
dienstbaarheid te brengen dat aan den leiband
loopen strekt den katholiek tot behoud en schenkt
hem de ware vrijheid, die hem spaart voor de
slavenketenen, welke het socialisme zijnen slacht
offers smeedt en oplegt te dragen.
Wie aan den leiband loopt van Paus of Bis
schop is en blijft in allë geval op den goeden
weg!
Na dit alles uiteengezet te hebben en om in de
beeldspraak van 0nze spottende tegenstanders te
blijven, wat dunkt u? Is de Roomsche geiten
melk voor onze Roomsche menschen niet beter
dan de neutrale? Gewis vij de Roomsche geiten
melk blijft de katholiek'gezond, bij de neutrale
kan hij ziek worden. En als hij te veel neutrale
geitenmelk drinkt, wordt hij zeker ziek.
De katholiek vrage nu niet meer naar het ge
loof: Waarom R.-K. vóór de geitenfokvereeni-
ging?" Hij trachte veeleer ook in zijn plaats een
geitenfokvereeniging te doen oprichten, zoo deze
nog niet bestaat. Dan doet hij ten minste iets
goeds; hij draagt bij tot een groot sociaal werk,
vooral hierin gelegen, dat hij meehelpt de tubercu
lose te bestrijden en bevordert de krachtsontwik
keling van ons Roomsch organisatieleven. Is men
zoo gestemd, dan zal men niet onrustig tot zich
zeiven zeggen: „Eerst Roomsche geitjes, later
Rooinsdie koeien Roomsche schapen": neen, dan
zal men het moeten toejuichen, dat ook overal
waar zuilte mogelijk is, naast de Roomsch-katho-
d Va£ ffeitenhoudere staat een
Roomsch-katholieke Boerenbond! Wij mogen
niet rusten, voordat al onze Roomsche mannen
principieel zijn georganiseerd en de neutrale
vereenigingen geen enkelen katholiek onder hare
leden tellen; eerst dan hebben we onze schaap
jes op 't droge!
J. H. E. VAN BRERO.
Geestelijk Adviseur van den
Bond van de geitenhouders
in Zuid-Holland.
Lisse, Jan. '17.
ITALIAANSCIIE OORLOGS
POLITIEK.
De eenige stad van belang die de Italia
nen in dezen oorlog op hun vijanden ver
overd hebben, is de dicht bij hun grens ge
legen en door de artilieiqe voor een groot
deel in puin geschoten stad Görz. Het is
dus te begrijpen, dat de Italiaansche gene
raal, die deze stad aan de Oostenrjjksch-
Hongaarscbe troepen ontrukt heeft, generaal
Marazzi, zich een persoon van gewicht voelt
en graag zijn meening over strategische
kwesties ten beste g rt. Hij heeft thans in
het „Giornale d ltaua een artikel gepubli
ceerd over de Saloi -xpeditie en over de
wenschelijkheid va g otere oenheid in het
beleid der bondgenootcn. en het „Berl. Tage-
bl." vermeldt denkinhoud daarvan.
Hij acht de }nsv Van een militaire
dictatuur voor de volstrekt noodza
kelijk. Slechts door el daarvan zou de
Entente de kwantitatier.kwalitatief en mo
reel zwakkere, ma' r bun organisatie
sterkere Centrale o 1 mden kunnen over
winnen. „nn„ Ho
De toestand W v Entente op het
oogenblik deze: Op no®K front staan
de Engelschen 0® <pm 5e? Ye0l te ver
van Duitscliland dat zij van daar
ooit het Duitscbe gouden kunnen be
reiken. Wat het oostelijk front betreft> de
Russen zullen B°.® kH auwelijks meer
kunnen bevrijden*den Balkan her
overen, die dus goed verloren be
schouwd mag woiay
koml de aap uit de mouw: „Het leger van
Sarrail deed beter, ondanks alle moeilijkhe
den en ondanks de verre wegen, op Oosten
rijk los te trekken, dan zouden ook de drie
verbonden vloten voor nieuwe operaties in
de Middellandsche Zee vrijkomen. Inzonder
heid voor Italië geldt de leus: Verdediging
der Alpen en een krachtig offensief tegen
Triest. Daarbij zou de rechtervleugel der
Italianen gesteund moeten worden door de
vloot, die den weg langs de kust zou kun
nen openen en de Golf van Triest zou moe
ten beheerschen."
Men had eer verwacht dat de Italianen
krachtiger steun aan Sarrail's leger zouden
gaan verleenen, dan dat Sarrail's leger zij
nerzijds voor den strijd aan het Oostenrijk-
sclie front opgeëischt zou worden.
Hoe men duikbooten tracht te vangen.
Een Amerikaansch tijdschrift geeft enkele
bijzonderheden over de duikbootnetten. Deze
werden op dezelfde manier gebruikt als de
netten voor de vischvangst. Op de plekken,
waar men de duikbooten hoopt te vangen,
ziet men op afstanden van 80 M. lange
rijen ijzeren tonnen zwemmen, door touwen
verbonden. Stoot een duikboot tegen het net,
dan wordt de zich aan dat stuk touw be
vindende ton, benevens misschien die daar
naast, ondergedompeld. Een aantal snelle mo
torbooten vaart voortdurend langs de ton
nen. Ze zijn voorzien van een 67 c.M. ka
non om een opstijgende duikboot te kunnen
aanvallen. Merken ze nu, dat ergens een
ton onderduikt, dan bestaat de mogelijkheid,
dat een duikboot in het net is verward ge
raakt. l)e boot, die het eerst onraad bemerkt,
roept door signalen de andere naderbij en
wanneer nu de duikboot boven water komt,
vallen zij dien gezamenlijk aan.
De stemming aan het front.
De „Neue Freie Prease" schrijft bet volgen
de, ontleend aan een brief van een officier,
die aan het front op de hoogvlakte van
Doberdo is:
Op een plaats aan het front waar de hc-ide
EEN VERDACHT GEBRAAD.
Gast (die den hond van den waard eefc
stuk van zijn „gebraden haas" wil geven):
Kijk eens aan, de rakker wil het niet eens
hebben.
Waard: Ja, die rekels hebben elkaar
vroeger ook al niet kunnen verdragen.
Tableau....
OP HET PERRON.
Zwaar beladen dikke juffrouw:
„Conducteurtje, gaat de derde klas eveü
hard als de tweedeï"'
OOK EEN VERGADERING.
„In zake de brandstoffen arbeiders-staking,
hebben de water-eu-vnurbazen vergaderd, en
besloten, om zelf de brandstoffen af te balen."
Hoe lang die vergadering van w a t e r-e n-
v u u r-b a z e n geduurd beeft, staat er niet bij.
partijen 30 M. van elkander liggen, begonnen
de Italianen citroenen in onze loopgraaf te
werpen. Er werden wel eenige dozijnen citroe
nen bijeenverzameld. Om een dier citroenen
zat een brief, waarin stond: „Waarde Broeders,
roept allen te zanten „weg met cben oorlog,"
dat zal voor ons een teeken zijn. A ij zullen dan
allen opstaan. Gij doet hetzelfde en over de
draadversperring been zullen wij elkaar de
band reiken. Laat de diplomaten blaffen als
dolle honden, wij sluiten vrede."
Het voorstel werd door de Oostenrijkers
niet beantwoord. "Waarom Met, wordt niet
gemeld!.
O O S T E N R IJ K.
Een Bisschoppelijke onderscheiding voor
leeken.
Het orgaan van bet diocees Linz publi
ceert een besluit van Mgr. dr. Gföllner, bis
schop van dat diocees, waarbij een bisschop
pelijke onderscheiding wordt iugevoerd
voor leeken. De onderscheiding zal bestaan
nit een eere-diploma en een eere-titel. liet
eere-diploma wordt verleend aan Katho-
2 Febr. ';7
JAAROVERZICHT.
Juni 1916. Zeer gunstige bepalingen vast
gesteld voor de werklieden bij den verbouw
van „St. Bavo" betrokken. Request inzake
de aardappelen-voorziening. Request be
treffende de verstrekking van schoeisel en
kleeding. Critiek op de gemeentelijke
voedselvoorziening. Geschenk van den
Volksbond van 100 keurige Btoelen aan de
Guskenszaal in „St. Bavo Aanschaffing
der buste van Z. H. Benedictus XV.
Juli 1916. Aanwinst van 66 nieuwe leden.
Voordracht van den fWeled. heer Schip
horst over „politiek" en „sociale actie".
Behandeling der agenda-punten voor 'den
Centralen Raad. Geschenk van den Volks
bond van 12 notenhouten tafels aan de Gus
kenszaal in „St. Bavo". Beschikbaarstel
ling van de gelden noodig voor rente en af
lossing en opeischbaar 1 Augustus. Deel
name actie voor duurte-toeslag der bouwvak
arbeiders. Bespreking uitbreiding Coöpera
tie. Krachtige steun Kappersactie voor
Zondagsrust.
Augustus 1916. Vacantiemaand. 15
nieuwe leden. Voordracht van den heer van
Lingen, Amsterdam, over vakcoöperatie.
Besluit der eigen brievenbussen ingetrokken.
Opdracht aan de iProp.-club de gelden in
te zamelen voor het gedenk teeken Passtoors.
September 1916. 14 nieuwe leden. Voor
dracht zeereerw. Pater van der Valk over
Lijkverbranding. Verslag der Centrale
Raadsvergadering. Plechtige jaargetijde
met Gen. H. Communie voor den heer Wil
lem Guskens z.g. (Behandeling Rapport
der Coöperatie-commissie. Benoeming ee
ner locale Levensmiddelen-commissie.
Voordracht over de richtige samenstelling
van rapporten.
October 1916. Zes nieuwe leden. Voor
dracht zeereerw. heer Burwinkel over Vrou
wenkiesrecht (met een vrouwelijke debat-
eter). Benoeming eener nieuwe Coöperatie
commissie met beperkte opdracht. De ver
bouwing (eerste gedeelte) van „St. Bavo"
voltooid. Besloten de nieuwe zalen zon
der eenig feest vertoon in gebruik te nemen.
Adres aan den Haarl. Gemeenteraad be
treffende de reclame-wagens pp Zondag.
November 1916. Rapporten der distributie
congressen te den Haag en te Utrecht ge
houden. Bespreking verduidelijkte verhou
dingen tusschen de vakbonden en den Volks
bond; ingevolge de bepalingen van het Door
luchtig Episcopaat. Eerste besprekingen over
I.
De tuinman^ "ur °P den toren van Vorey.
linnen fabrikant, t,heer. ?ue[dr/' een r«k
dat hij zooeven tZ -ZT', het «W*'
en begon met half&ld had> °P zijn hark
leéiispraak: „Wat de volgende al-
bent ternauwernood Lf ,oud> «naanetjel
Vnt elijk aan een d^mLd'm aibeid oi N
Jj?zicht biiift goed, maar ket°'_ ?aard!- Het
dl6 a, nnmelsche krachten, die® krachton>
J* °°it St te keereu.20n'
f?" dij reo(. lang vervangen d?r ^cester
«Vermoei je niet, Willem; neem iemffi£
Je tot aan de terugkomst van je
{e helpen!... Ik heb kortai geweig0rd;
?ecui meer tijd om hier te spitten en daar. te
akken;.de tuin blijft altijd prachtig; dat
f het voornaamste... Ik zal nog tijd genoeg
.hebben om uit te rusten, als Frans mïjno
Plaats ingenomen heeft. Als rentenier zal ik
met mijne grommelende Katrien het tuin
huis blijven bewonen, waarin ons leven is
Voorbijgegaan... Ik zie de kleine Sabine al
e2 Joggen„Scheelt er wat aan,
ule ïllem Spreek, je weet hoeveel we van
je houden.
Ja, ik weet het, ze houden hier van de
bedienden des buizes; ze houden van üe werk
lieden der fabriek. In ruil daarvoor zijn wij
vol toewijding voor deu meester, die" zeker,
streng, maar oók rechtvaardig fs; wij ver
goden allen André, vooral Sabine... '4 Kan
toch raar in de wereld loopen! Die vader
vaai mijnheer h ad nauwelijks eenige stuivers
op zak. Door zijn arbeid en spaarzaamheid
zijn de Stuivers tot het honderd-, ja het dui
zendvoudige aangegroeid. Nu zijn onze mees-
sters eenige malen millionnair en ons Sa-
bientje zal een prins kunnen huwen, als zij
het wenscht.
Praat je nu nog altijd alleen, groote lui
lak; de zon wordt warm en het werk schiet
'niet op, Vooruit!"
Hij nam opnieuw de hark in zijn licht be
vende handen en verdiepte zich in zijn ar
beid, totdat eene heldere stem achter tfijn
rug de woorden deed hooren: „Wat groeien
onze bloemen, Willem!"
I>e grijsaard wendde het hoofd om en een
glimlach verhelderde zijn gerimpeld gelaat.
„Juffrouw Sabine, u hebt mij bijna bang
gemaakt."
T "d(?u b&ng maken, Ik, je kleine Sabine..,.
PlaQten moeten bang worden, als ze mij
i met dit Imartelwerktuig. Hé, kijk! Eein
verbeterde snoeit»"#' systeem 1 Nu zul
len we niet ft lo°Pün ons in
de vingers te kn'JP andere."
Willem nam <*6 u 6n onderzo?ht
haar met het oog kenner; in dien
S»if8^en een &JB2ES
desiSÜeneDva® '^schooï^ Z°U
Sabine Gueldry !!ie^oor ^il °rd?ld wor"
den door hen, „oeken re«eimaat in
de gelaatstrekken f Cfmond was
een weinig te ^„^kerblauwe8^ V6el 01>'
irewiot- maar de donderboauwe oogen waren
fcStereS haar oogverblindend
fri«r»h öp ffelaatsuitdrukking buitengewoon
schrander en de roodblonde haartooi omring-
de hï hooge voorhoofd met een natuurlijken
van Sabine onder den tmnhoed uit elkander
gevalle»; hij vormde twee groote vlechten,
door een lintknoopi saroengehoudon. Men zou
haar hoogstens vijftien of zestien jaar toege-
teld hebben, ofschoon zij op het punt stond
haar twintigste jaar te bereiken; deze ver
gissing werd niet aueen veroorzaakt door
beur, kinderlijken haartooi, map ook door
de uitdrukuiiig van h.iar gelaat. Door, haar
vader en broeder, vertroeteld en verafgood
door alle arbeiders der fabriek, was Sabine
Gueldry het levende beeld van geluk.
„De stekken staan prachtig," zeide zij, naar
Willem terugkeerend.
„De zon staat ook bijna recht op de broei-
ramen, juffrouw Sabine, en dat zet aan."
„De zon is zeker- een voorname factor, maar
gij zijt ook een voorbeeldig tuinman, voor
wien de zon een belangrijk hulpmiddel is."
Zeer gevleid wierp hij een blik vol zelfbe
hagen over den tuin.
„Inderdaad, juffrouw Sabine, zonder zich
zeil' te verhoovaardigen, mag men toch er
kennen wat waar is; ik geloof dat er In het
geheele land geen schooner vruchten en
groenten zijn dan de onze."
„En de bloemen 1 Je vergeet de bloemen,
mijn oude Willem. Je weet wonderbare re
sultaten te verkrijgen. Hoezeer is de gele
rozenstruik verleden jaar niet bewonderd i Ro
zen zoo breed als mijne hand, met een geur
om er den geheelen dag den neus boven
te houdenl Als je de betrekking hebt neerge
legd, zult ge uitstekende les aan uw zoon
kunnen geven; hij heeft veel studie van de
plantkunde gemaakt, maar gij bezit prak
tische kennis, wat nog grooter waarde heelt,
besloot $ij met bekoorlijken ernst.
„Drommels! Reeds vijf en vijftig jaar ben
ik 'bij het vak en de vorige maand was het
vijftig jaar geleden, dat mijnheer mij bij de
fabriek heeft aangesteld. Wat heb ik in dien
tijd tal van ruikers gemaaktl"
„Feest- en rouwruikers," fluisterde het jon
ge meisje.
het stichten eener studieclub, tevens Com
missie van Redactie voor adressen aan de
Overheid. Bespreking hervorming Retrai-
tefonds. Plechtigen dag van den Volks
bond: 'a morgens Gen. H. Communie en ge
dachtenis der overleden broeders (predikant
zeereerw. Rector Borsboom). s Avonds
plechtig Willibrordusiof (predikant zeereerw.
Heer Metz). Besluit Reglementshei/.Le
ning en Bestuursverkiezing uit te stellen,
om afdoende redenen.
December 1916. Voordracht over de Wet
op de distributie door den Edelachtbaren
heer Mickielsen, burgemeester van Halfweg.
Geschenk van een ventilator met electrisclie
beweegkracht door den V olksbond aan oe
Willem-Guskenszaal in „St. Bavo. Voort
zetting hervorming Retraite-fonds. Behan
deling begrooting van den Volksbond.
Alles bij elkaar genomen mag bet Hoofd
bestuur met eenige voldoening op zijn vele
werkzaamheden terugzien. Nog zijn verschil
lende zedelijke voordeelen te noemen, zooals
een zeer vriendelijken geest onder de ver
schillende bestuursleden, zoo ook geen zweem
van misverstand onder de talrijke leden van
den Bond. Veel belangstelling en hartelijke
samenwerking. Mogen we onder Gods besten
Zegen en met een hart vol hoop nog veel
kunnen tot stand brengen.
MEDEDEELINGEN.
Naar do Kroon. Dezer dagen „Geloof en
Wetenschap. Naar den Schouwburg. R. K.
Volkszang met het zangspel „Nelly".
Algemeene Vergadering Volksbond.
Door de Jaarfeesten en de ziekte van den
Voorzitter van den Volksbond acht het
Hoofdbestuur het beter de algemeene verga
dering van Februari te laten vervallen. Wel
is er Woensdag a.s. vergadering van ho'
Hoofdbestuur.
AGENDA GEBOUW ST. BAVO.
Zaterdag 3 Febr. .Witte Bioscoop 8 uur,
Zondag 4 Febr. Witte (Bioscoop, 2, 4 cn
8 uur. Bakkers, 121/2 uur.
Maandag 5 Febr. Leden Tabak Boek-
houdcursus. Esperanto. Ondersteunings
fonds. Leden Bloemisten, Ga/a uur.
Dinsdag 6 Febr. Ratronaatsfeest, 8 uur.
- Bestuur Timmerlieden.
Woensdag, 7 Febr. Geen algemeene verga
dering Volksbond, wel Hoofdbestuur.
Donderdag, 8 Febr. Volkszang, f7 uur.
Feest Vereenigde Melkhandelaren. (Be
stuur Spaarbank. Moedercursus.
Vrijdag 9 Febr. Leden Tuindersvereem-
ging „St. Bavo", half 8 uur.
„Ja, helaas... Reeds drie lijkkisten heb
ik de villa zien uitdragen! Uw grootvader,
uwe grootmoeder en uwe moeder. Arme me
vrouw! Te moeten sterven op den dag uwer
geboorte, toen zij zoo blij was eene dochter
te bezitten!..,. Ik hoor nog den bevelenden
toon, waarop mijnheer tot mij zeide, toen
zij den laatsten snik gegeven had: „Plundert
den tuin, opdat zij met slingers en kransen
bedekt, worde; daarna trek je^ alles uit; ik
wil geen bloemen meer zien..."
Ik moest het doen, juffrouw Sabme; ik
vernielde de planten evenwel met, daar ik
meende dat de wanhoop, van mijnheer met
tertijd wel verminderen zou, maar ik sneed
de knoppen weg, of liet ze door de geit op
eten, voor wie het lievelingskost was! Dat
duurde zoo tot aan uw. vierde jaarl
Op. zekeren dagl Ha, hoe heugt het mij
nogl Op. dien dag had gij met uw broeder
van de wandeling een armvol madelief.es
boterbloemen en viooltjes medegebracht, met
uw broeder gingt ge die bloempjes in te
grasranden langs de groote laan stoken, myn-
beer kwam daarlangs; gu bet uwe bloemen
in den steek en liept op hem toe, om hem
Vermaak'je je nogal goed, Sabine," vro<w
hij'.'
(Wordt ver\olgd',):
liet Sloe©: ar>ivf t j tt
