NIEUWE HtARL tOIIRNKT
Emailleeren van Rijwielen 3.99
buitenland
feuilleton
WARE ADELDOM
De Raad van Haarlem.
DE OORLOG
H. J. w. d. MEER,
Schagchelstraat 7-9
LACHEDIÜGETJES.
8INSUEKLAND
Woensdag 7 Februari - Tweede Blad
VAN DE EUROPEESCHE GE
VECHTSFRONTEN.
7008
VERSPREIDE BERICHTEN
KORTE BERICHTEN
duitschland.
DENEMARKEN.
Berichten in I tot 5 regels.
ONWEER.
Da Raadsatmospheer is steeds eenigs-
pins drukkend. En als de stemm'ng n et span
nend zou zijn in den aanvang dan wordt zij
zoo bij punt 3 tot 4 van de Agenda. Een
thermometer is een nuttig ding in de raads
zaal, een barometer is overbodig, zou al
tijd op storm duiden. De hoek waaruit di
booze wind-waait is de vijfhoek. En uit d-e
vijfhoek ontketent zich d e storm meest bij
den geketende, Het is alsof hij Haarlem
althans Haarlem's Raad niet meer zoo lef-
heeft als voorheen. En daaruit vloe'd© voort
dat Haarlem, althans Haarlem's Raad iet
wat schuchter werd in liefkoozing. De poes
kon soms ineens zoo'n hoog ruggetje ma
ken en zoo'n dikken staart en verdacht gaan
blazen.
Wat is er dan toch gebeurd..,,. dat
vroeger wèl en nu niet?
Het is toch niet hierom wijl meer mannen
van onvervaarde Christelijke belijdenis hun
intrede Kleden in de Statenzaal?
Wij meenen dat hier de oorzaak moet ge
zocht in een gewoon psychologisch verschijn
sel.
Toen de voorzitter den Raad binnenstapte
vónd hij daar $e vroede vaderen en hij
was de nieuweling, daarna echter kwamen
vele nieuwelingen in den Raad en die von
den hem. En daardoor wisselde het respect.
Geen ziel kan hieraan ontsnappen.
Daarbij komt: wellicht boette den Raad
iets in wat zijn deftigheid aangaat, hij werd
meer „des volks" en wij gelooven te mo
gen zeggen: de burgemeester hecht aan „def
tig."
En eindelijk paarde do Raad in omgekeer
de verhouding aan mindere d ft ghe.d meer
dere vooruitstrevendheid, althans voortva
rendheid en nu gelooven wij deze laatste
eigenschappen ook in 's Raads Voorzitter
aanwezig, maar al willen tweo hetze tcio clan
doen zij nog niet hetzelfde en de Burgemees
ter gaat niet accoord met den „modus quo
der Raadsleden.
Tusschen Raad en Voorzitter moet gedacht
aan het „do ut des." Doch de toenadering
komt van één kant:" van den Raad.
Deze neemt alle vormen en égards in acht,
doet concessies, plooit méér dan velen lief
is maar toch rolt telkens de donder vanaf
de wethouderstafel en slaat de bliksem in:
het onweert, telkens weer. Dan zeggen de
Raadsleden: „Hij Laat zich weer gaan" en
zij mopperen niet doch verdragen het. Ho
pende op betere dagen. RAADSLID.
Wanneer de laatste dagen van de verschil
lende oorlogsterreinen gemeld wordt, dat er
geen gebeurtenissen van belang zijn geweest,
moet men wel beseffen dat nergens de strijd
maar een seconde gestaakt is.
Overal langs het 2000 K.M. lange front,
in België, Frankrijk, Rusland, Roemenië en
Macedonië staan in de loopgraaf-doolhoven
op elk uur van den dag en den nacht de
troepen met het geweer steeds gereed om
elke poging van de belegerde vijanden om
het cordon van de belegeraars te doorbre
ken, af te slaan. De waarnemers van de
artillerie en de mijnwerpers staan dag en
nacht op post. De batterijen, in de bossclien
verborgen, welke met sneeuw en ijs bedekt
zijn, zijn iedere minuut klaar om te vuren.
Op honderden secties komt het tot artil
lerie-gevechten, vuurverrassingen, hevige ka
nonnades, die de taaiheid en plichtsbetrach
ting eischen en ook bloedige offers vergen.
In den nacht schuiven de patrouilles op
tot voor de prikkeldraadversperringen, zitten
gehurkt in de luisterposten aan de uitein
den der sappen en granaattrechters en vol
brengen in stilte heldendaden, waarvan nie
mand weet.
Elke dag worden moeilijke en gevaarlij
ke verkenningen tot in de vijandelijke stel
lingen ondernomen. De genisten werken in
de schachten en luisteren oplettend naar elk
geluid onder «en grond. Bij duizenden tele
fonen heerscht een gespannen koortsachtige
werkzaamheid bij het opnemen en doorge
ven van berichten.
Bij dag en bij nacht zijn manschappen
doende om het prikkeldraad te herstellen.
En dan zijn de vliegers aldoor verkennende
en vechtende aan het lange front in actie.
Dag en nacht zijn kolonnes onderweg door
sneeuw en ijs en in het vuur van de .vijan
delijke granaten, om schietvoorraad, voed-
sek en de post over te brengen naar de
vuurlinie; om zieken en gewonden terug te
brengen naar de duizenden verbandplaatsen.
De oorlogslazeretten zijn onafgebroken
werkzaam. De doctoren, verplegers en ver
pleegsters, de veldbakkerijen en veldslachte-
rijen zijn voortdurend, met koortsachtlgen
spoed in de weer.
Millioenen mannen zijn voortdurend, dag
en nacht, in gevecht of aan het werk, met
opgewekte toewijding, onwankelbare vastbe
slotenheid en onwrikbaar vertrouwen op de
eindoverwinning.
Japan en de troepen in Europa.
Men schrijft ons van militaire zijde:
Meermalen is er sprake van geweest, waarom
Japan geen troepen zendt naar de slagvelden
van Europa. In „L'Oeuivre" wordt uiteengezet
waarom Japan, tot zijn spijt, aan den oorlog in
Europa niet actief kan deelnemen. Japan mag
ingevolge een overeenkomst met Engeland in
1902 gesloten, geen strijdkrachten naar Europa
zenden. De taak van Japan n.l. bestaat in. de
handhaving van de orde te land en ter zee in
geheel Oost-Azië. Niet zoozeer om de handels
schepen der Entente te beschermen, maar ook
om ongewenschte gebeurtenissen te voorkomen.
In de Aziatische en Australische zeeën liggen
tal van eilanden en schiereilanden en voor
nam© havens, die buitengewone waakzaamheid
eischen. De verschillende Aziatische volken,
die onder de heerschappij staan van Wester
se ho mogendheden, zijn zonder uitzondering
trouw gebleven, maar alleen omdat zij steeds
onder toezicht stonden. Er zijn Indiërs, die
openlijk verklaren, dat zij wenschen, dat
Duitschland winnen zal. Dit is een kenschet
send bewijs voor de noodzakelijkheid, dat ge
varen moeten worden voorkomen, die zich
ten opzichte van de bezittingen van Westersche
landen zouden kunnen voordoen. En daarin
moet de reden worden gezocht, waarom Japan
geen militaire expeditie naar Europa zendt.
Japan verricht dus op andere wijze nuttig
werk.
Een vreeseljjk gevecht op het fis.
Uit St. Eeteysiburg wordt gemeld, dat de
Duitschers druk in de weer zijn, versterkin
gen aan te leggen in de streek van Kovel, ih
weerwil van het ruwe winterweer; ter verge
makkelijking 1 hunne operaties en concentraties
hebben zij hier ©en militaire hulplijn aange
legd van Kovel naar Pinsk. Het vaste voor
nemen schijnt nog steeds bij de Duitschors te
bestaan, de hier doorgedrongen Russen terug te
werpen, in hun vroegere stellingen bij Bara-
nowitsji. II ol belangrijkste gevecht van de
laatste dagen, bier geleverd, had plaats op het
ijs van de bevroren rivier Sebara, ten zuiden
van de stad Baranowitsji. De Duitschers zet
ten 's nachts den aanval in bij heftige koude,
hopende aldus de Russen te verrassen. Toen
echter de Duitscbe aanvalcolonnes in gesloten
formatie over het ijs naderden, openden, de Rus
sen hun concentrische artillerie- en mitrail
leur-vuur. In verwarring trachtten de aan
vallers terug te trekken op hun eigen oever van
de Sch.aa- Doch op dit oogienhlik lieten de Rus
sen de mijnen springen, welke zij onder het
iji8 hadden geplaatst, De verwoesting onder de
Duitschers was ontzettend, en geheel© afdee-
lingen verdwenen in de in het bevroren oppei-
vlak geslagen gaten.
De oorlog en de walvisehvangst.
Aan de „Tagliehe Rundschau" wordt ge
schreven: De oorlog is van groot economisch
nadeel voor de walvischvangst, die in hoofd
zaak van Noorwegen uit ondernomen wordt.
Men gaat nu bijna niet meer op de vangst-
uit in de Noordelijke IJszee, niettegenstaan
de de over het algemeen goede vangsten
en de enorme winsten, die de maatschappijen
maken, die zich op de vangst toeleggen. Di
videnden van 60 tot 75 procent worden elk
jaar betaald. De maatschappij Tönsberg Hval-
fangeri keerde over 1916 zelfs 150 procent
uit, Maar toch waren deze maatschappijen
met dergelijke winsten niet tevreden en stel
den voor het grootste gedeelte hun vloot in
dienst van Engeland voor vrachttransport
tusschen Engeland en Noorwegen of lieten
op eigen risico hun schepen tusschen beide
landen varen. De winst hierdoor te behalen
was grooter nog dan die door de walvisch
vangst. ïn 1913 werden ongeveer 10.000 wal-
visschen gevangen, in 1916 ongeveer 7000
minder.
Kabinetswijziging in Turkije.
De grootvizier in Turkije, Said Hallm Pas
ja. heeft om: gezondheidsredenen aan den Sul
tan zijn ontslag gevraagd. De minister van
binnenlandsche zaken Talaat-bey heeft, de vor
ming van een nieuw kabinet aanvaard.
Het nieuw© kabinet is aldus samengesteld:
•Talaat-bey groot-vizier binnenlandsche zaken
en tijdelijk financiën; Hassan Kiazim Effendi,
Sjeik-oel-Islam en Wahoefsj Nessimey-bey,
buitenlandsche zakten; Walil-bey justitie en
voorzitter van den Staatsraad; En ver-pas ja,
oorlog; Djemah-pasja, marine; Sehachsi-pasja
Openbaar onderwijs en tijdelijk posterijlen en
telegrafie.
Voorts aanvaardt de afgevaardigde voor
Oeserea, Scherif, het departement van han
del en landbouw; Ali Muerent bey, gouver.
neur van den Libanon, wordt minister van
Openbare Werken.
De Sultan verleende Talaat den titel van
grootvizier en pasja.
Het kabinet Talaat-pasja wordt algemeen
gunstig ontvangen. Verschillende leden van
het kabinet maakten deel u'.t van het vorige
ministerie. Het zal de tot dusver gevolgde
staatkunde voortzetten, voornamelijk de
krachtige voering vanden oorlog, aan de
zijde er bondgenooten, tot aan het bereiken
van de overwinning.
Toen de grootvizier naar de Porte ging,
werd hij door de bevolking hartelijk begroet.
De mazelen in Brussel. In Groot-Brussel
heerscht den laatsten tijd op erge wijze de ma
zelen. In de maand December werden alleen
in Brussel 186 gevallen aangeteekend, waar
van 14 met doodelüken afloop. In de voorsteden
kwamen 24 sterfgevallen aan mazelen, voor. In
de eerste week van Januari werd in Brussel
geen sterfgeval aan mazelen aangegeven. In
de voorsteden bedroeg het zeven. Do laatste
cijfers zijn weer gunstiger, dank de uitvoerige
maatregelen, welk© werden getroffen om de
besmetting met alle macht tegen te ga&n.
Brandstoffengebrek in Duitschland. In ver
schillende steden in Duitschland heeft de over
heid,wegens brandstoffengebrek de scholen ge
sloten. Dit heeft sommige lieden op het denk
beeld gebracht of het niet beter zou zijn alle
scholen tijdens de strenge koude te sluiten.
De kleine kinderen zouden dan thuis kunnen
blijven, de grooter© lichten arbeid kunnen ver
richtten.
In onbezet België. Ook in onbezet België
worden maatregelen genomen om aan het- al
gemeen gebrek aan voedingsmiddelen tegemoet
te komen. Een ministerieel besluit bepaalt, dat
enkel de noodzakelijke gewassen mogen woiden
verbouwd, n.l. drie achtste met taiwe, één
achtste met aardappelen, drie achtste met
veevoederplanten en één achtste met planten
voor de industrie. Op overtredingen is een ge
vangenisstraf gesteld van acht dagen of een
boete van twee honderd frank.
De oorlogskosten van Rusland. "Volgens de
„Torgowo-Promyschlennaja Gaseta" bedragen
de Russische oorlogskosten in den laatsten tijd
gemiddeld 1200 milli0en roebel per maand of
ongeveer 42 millioen per dag. Zooals hekend,
wordt in Rusland steeds meer papiergeld uit
gegeven, dat niet voldoende door goud wordt
gedekt.
De koude.
Al is het hier koud, in Duitschland lijdt
men toch nog meer van de kou. In geen
honderd jaar heeft men te Keulen zulk een
kou geconstateerd als op 1.1. Vrijdag. Van
den Rijn werd 23 gr. uit den Eiffel 26 gr.
Ce'sius vorst gemeld. In Oost-Pruisen neemt
de koude in felheid toe. Te Koningsbergen
noteerde de thermometer dien dag 24 gr., te
Insterburg 25 gr.
ZWEDEN.
IJs in zee.
Ook in liet Scandinavische Noorden
heerscht buitengewone koude. Groote deelen
van het Kattegat zijn dichtgevroren. Hou
den de koude en windstilte nog eenigè da
gen aan, dan zal liet Kattegat, practised
gesproken, geheel dichtvriezen. Aan de
westkust van Zweden en tot ver in het
Noorden slaat het ijs vast. De vorige week
moesten verscheidene schepen, die van Noor
wegen naar het Zuiden vaarden, in Gote-
burg binnenloopen, omdat ze niet verder kon
den. Van een station aan de Zweedsche
Westkust wordt bericht, dat zoover men met
een kijker zien kon, ae heele zee met ijs is
bedekt.
AMERIKA.
Sckackleton's Zuidpool-expeditie.
Uit Nieuw-Zeeland is te Washington dezer
diagen bericht ontvangen, dat zeven van de tien
leden van de R os s -nee - at deelnft. van gbackle-
ton's Zuidzec-expeditie. die sedert 6 Mei 1915
aan de basis bij de Ross-Zee ingevroren waren,
gered zijn.
Nadat het stoomsemp „Aurora", dat de Ross-
Zee-afdeeling beg®Ie e van zijn ankers was ge-
slagen en door het us meegesleept werd, ter
wijl er op dat oogenDtik tien man aan land
waren, bleef het tot taart 1916 hulpeloos
ronddrijven en k©eu e °P 3 April 1916 naar
Nieuw-Zeeland ter "ff- -W December voer het
schip, met luitenant ohaokleton aan brord,
weder uit om de achtergeblevenen te redden.
Heden werd een draadloos bericht van de
„Aurora" ^t-rongen. meldende, dat het schip
op 10 Januari tte Kaap Evens is aangekomen
en daar zeven overlevenden der afdeeling aan
getroffen heeft. Een van de overige drie leden
was op 9 Maart van heti vorig jaar overleden,
terwijl de beide anderen, onder wien ook de
leider der afdeeling, Mackintosh, in een
sneeuwstorm zijn omgekomen, toen zii tracht
ten van de hut uit Kaap Evans te bereiken.
De immigratiewet aangenomen.
Naar gisteren door Reuter uit Washington
werd gemeld, heeft de Senaat het met het veto
van den president teruggezonden wetsontwerp
op de immigratie, dat voor de immigranten een
lees- en schrijfproef voorschrijft, aangenomen
met 62 tegen 19 stemmen. De beraadslaging
was zeer levendig. Daar het Representanten-
huis het ontwerp reeds goedkeurde wordt het
wet.
Over deze kwestie is twintig jaren gestreden
en drie presidenten spreken hun veto over den
maatregel uit.
Nu moet het wetsontwerp opnieuw terug
naar de bedde Kamers. En indien in beide
Kamers een meerderheid van minsten» twee
derde ?ach toch nog vóór het wetsontwerp ver
klaart, dan is de wet toch aangenomen.
POLEN.
Een 114-jarige overleden.
Te Lodz is onlangs de vroegere kapitein
van het Poolsche leger van 183031, Sie-
powron-Pietrowski, in den ouderdom van 114
jaar overleden.
Hij werd den 8sten Mei 1802 in Wilna ge
boren, studeerde aldaar in de filosofie en
trad in 1830 bij het uitbreken van den Pool-
schen opstand in het Poolsche leger. Door
zijn heldenmoed bracht hij het spoedig tot
kapitein, en werd in 1831 zwaar gewond
bij had niet minder dan 24 wonden opgo-
loopen door de Russen gevangen genomen
en naar Siberië vervoerd. 20 Jaren bleef
hij daar, vóór hij begenadigd werd en begaf
zich dan van Siberië naar Parijs.
Bij den opstand van 18üó keerde hij naar
zijn vaderland terug en sloot zich bij de
opstandelingen aan. Wederom werd hij zwaar
gewond gevangengenomen en naar Siberië
verbannen, waar hij tot zijn 100ste levens
jaar bleef. 10 Jaar lang moest hij met de
kogels aan de voeten in de beruchte mijnen
van Nerichinsk dwangarbeid verrich en. Eerst
in 1902 werd hij begenadigd. En nu, in den
tijd van den grooten wereldkrijg, waarin zijn
vaderland ook zoozeer is betrokken, is hij
pas overleden.
Die heeft dus al heel wat meegemaakt!
Een pauselijke onderscheiding.
Z. H. d© Paus heeft den protestantsehen doc
tor Holm uit Denemarken benoemd tot com
mandeur der Orde van den H. Sylvester, Paus
en Martelaar, als een bewijs van erkentelijkheid
voor zijn onderzoekingen in China.
Z. H. heeft dr. Helm doen weten, dat zijn
facsimile van het Nestoriaansch gedenkteeken,
dat hij van China had meegenomen en den
Paus aangeboden, in het Lateraansch museum
zal worden geplaatst.
In Duitaehland is de in beslagneming afge
kondigd van alle ruwe zijde en zijde-afval, als
mede van zijde vermengd met katoen, wol of
kunstzijde.
De Fran&che regeering is bereid, brieven
aan en van de in Spanje in vrijheid levende
Duitschera door Frankrijk dcor te laten, wan
neer de zendingen alleen familie-mededeelin-
gen bevatten.
De Japanache opperdreadnought „Hieëma"
(31,267 ton, snelheid 23 knoop, bewapening 12
veertienduimskanonnen), waarvan de bouw in
Mei 1915 wa9 begonnen, is dezer dagen var
stapel geloopen.
Te Parijs is op 86-j.arigen leeftijd over
leden professor dr. Richard. Liebreïch, die zich
op het gebied der oogheelkunde verdienstelijk
heeft gemaakt.
Edouard Drumont, de stichter en leider
van de „Libre Parole," is in den ouderdom van
73 jaren te Parijs overleden.
Aan het Iv ank arisch front werd in een
dorp, gelegen op 10 werst afstand va.n Kal kit,
den 4en Febr. een sterke aardbeving geconsta
teerd.
Het „Berliner Tagehlatt" verneemt, dat
er geen plan bestaat den Duiteehen Rijksdag
bijeen te roepen.
Maandagavond hoorde men te Maastricht
voortdurend vuren vanuit België, benevens drie
zware slagen als van een ontploffing.
Marcel Toussaint, een jong Fransch dich
ter, i® gesneuveld.
De Zweedsche Koning ie Maandag uit Ko
penhagen, waar hij den Deenechen Koning be
zocht, te Stockholm teruggekeerd en heeft toen
terstond ministerraad gehouden.
In de vorige week zou, volgens een hier in
liet land verspreid gerucht-, de fabriek van ani-
lineverfsteffen, geneesmiddelen enz. van de fa.
Baijer te Leverkusen voor een groot deel in de
lucht gevlogen ziin-
LASTIG MENSCH.
Koopman (die een lastig handelsreiziger
gewaarschuwd heeft zijn huis te verlaten).
„Jan, kom eens boven en gooi dien onbe-
schaamden man de trappen af."
Handelsreiziger: „Totdat hij boven komt,
mijnheer, kunt ge deze stalen wel even
inzien."
DE REEBOUT.
Kastelein. „Waar loopt u zoo haastig heen,
meneer Koopman? Uwe reebout zal koud
worden?"
„Ja, het Is juist voor die reebout. Ik wil
eens even zien of de oude schimmel nog wel
in den stal staat."
DE DOOVE.
Mevr. Muller. „Bonjour, mijnheer Smidsen,
hoe maakt u het. Excuseer alsjeblieft mijne
linkerhand."
Smidsen (die zeer hardhoorig is en denkt
dat er over het weer gesproken wordt) „Ja,
mevrouw, zegt u dat wel, smerig hoor, sme
rig 1...."
RECHTS! REEKSCHE DRAADLOOZE
VERBINDING MET NEDERLANDSCH-
INDIE.
De directe draad oo. e verbind ng met on e
Oost is terecht genoemd een pol tieke nood
zakelijkheid.
Een directe verbinding, dus zonder tus-
schenstations in het buitenland, wier gebrul;
in normale tijden weliswaar verzeke.d is.
maar hoogst onzeker in tijden, waarin we
aan die draadlooze verb.nding me., onze ko-
'Ionies het meest behoefte zouden hebben.
Op het oogenblik dat wij beleven tpringt
de „politieke noodzakelijkheid" door draad
looze verbinding sterk in het oog.
En als straks de rust in Eiropa is weer
gekeerd, zal dan ook zeker wel een der eer té
bezigheden van ons Departement van Kolo
niën zijn, te zorgen dat deze verbinding
er spoedig komt.
In dat verband zijn de volgende mede
deel ingen van het „Vaderland" van groot
belang:
Aan den heea* dr. O. J. De Groot, die in
Juli van het vorig jaar aan de Techn. Hoo-
geschool promoveerde op een proels hrlft
„Radiotelegrafie in de Tropen," dat zéér
de aandacht trok, is nog in dezeLde maand
Juli door de regeering opgedragen, naar
Indië terug te keeren, en aan de in zijn
proefschrift beschreven proeven aid.ar een
verdere uitbreiding te geven. De proefne
mingen zouden worden genomen tuss en In
dië en een der bakende groote Europöesc e
stations (wij vermoeden he- station te Nauen),
en „wanneer die proefnem ngen zouden heb
ben uitgemaakt, dat een eenig-z.ns betrouw
bare radio-verbinding tusschen Indië en Eu
ropa verzekerd was, zou ook toi opneht ng
van een. krachtig station worden overgegaan
binnen Nederland.
De heer De Groot is zelf ten volle over
tuigd van de mogelijkheid der recht-(re k-
sche verbinding. Ee laatste stelling van zijn
proefschrift luidde: „Een radio verbind ng v n
Nederland met hare koloniën zonder g..bruk
van tusschenstations is een pol.tieke nood
zakelijkheid en technisch uitvoerbaar."
Einde Augustus j.l. is dr. De Groot ter
vervulling van de opdracht der Reg coring
naar Indië vertrokken, en sedert is hij daar
druk in de weer om de zaak verder voor te.
bereiden.
Het laatste wat wij van hem vernamen
was in een bericht uit Bandoeng in de „Java-
Bode." Het luidde als volgt:
„Alhier vertoeft dr. C. J. De Groot, spe
cialist op radiografisch gebied, die de vo
rige week in Indië is teruggekeerd van een
Regeeringsopdracht ter bestudeermg in Eu
ropa en Amerika van de nieuwste stat ons.
Het verblijf van den heer De Groot alhier
houdt veroand met proeven be reffonde een
rechtstreeksche draadlooze verbinding tus
schen Indië en Nederland en het vaststel
len van de vereischte sterkte van het sta
tion, welke proeven in het voorjaar van 1917
zullen gehouden worden en waarvan de prac-
tische uitvoerbaarheid vasistaat. De voorbe
reidende werkzaamheden nemen terstond e n
aanvang. Da Regeering heeft het ernstige
voornemen, dit hoogst belangrijke plan met
den meest mogelijken spoed te verwezen
lijken. De totale kosten van de installaties in
Indië en in Nederland worden op vijf mil
lioen gulden geschat."
Er wordt blijkbaar, zoo besluit het „Va
derland," met de grootste voortvarendheid
aan de totstandkoming van een rechtstreek
sche draadlooze verbinding met Indië ge
werkt.
SPEK.
De minister van Landbouw heeft de vol
gende circulaire tot de gemeentebesturen ge
richt
Gelijk u bekend zal zijn, mogen, wanneer
in een gemeente zieh overtollig spek bevindt,
4> i
m!l»wla?keö> waarover ik mij volstrekt
A oenv"^^' Wa,t md wel ongerust
maakf e ul ID- zun der neK^gen van je zus-
ter. Gelukkig zullen wij £u fwee teg£n één
Verwonderd keek André mijnheer ffueldry
\elnu, dat is de reden waarom ik j©
terugkomst verhak®''©. Eiken dag kan ik voor
Babine een huwelijksaanzoek verwachten, het
welk al mijne wenschen bevredigen zal. Zij
Weet er nog niets van; later zal ik je de
zaak verklaren. Vooruit, aan tafel! Ik sterf
van honger. Wat! le Annette en Marie
Diet eens goeden dag?'
„Dat ig reeds g^aanl Kijk maar eens
Haar haar vroolijk gezicht! Toen ik aankwam,
ben ,ik eerst de villa binnengetreden in de
boop er u te vinden: ieder heeft mij wel
kom geheeten, zelfs die groote gek van een
•Béris.
Zij zetten zich! tegenover elkander in do
eetzaal neer, door welker vensters het oog
verscheidene bosehrnke heuvels omvatte. De
jong© man wierp een blik op dien bekenden,
gezichteinder en slaakte een zucht van ver
lichting.
„Men gevoelt zich' gelukkig, na eene lange
afwezigheid weer in zijn geboortestreek terug
gekomen te zijn," zeide hij. „Die herinneringen
aan het verleden keeren in zoo groote ge
tale terug, dat ik vandaag] tien jaren minder
meen te telllen." i
Toen de kamervrouw met haar arbeid ge
reed was en de beide mannen alleen liet,
veranderde hij eensklaps van toon en vroeg
met gedempte stem
„Zeg mij, vader, wie denkt er aan Sabine?"
„Aha, is je nieuwsgierigheid reeds opge
wekt; ik moet je bekennen dat ik bevreesd
ben, dat je zuster ons in óns onderhoud over
vallen zal."
„Zij maakt toilet, en een vrouwentoilet.
„Duurt lang? Meen je dat? Sabine is niet
behaagziek, met genoeg zelfs naar mijne mee-
ning, en daar zij weet da,t het ontbijt klaar
staat, heeft zij een dubbele reden, om1 niet
op. zich te laten wachten. Hiervan is sprake:
je herinnert je het kasteel van Barsannes?"
„Zeker! Het schoonste kasteel uit het heele
landl Ik heb vroeger de muren van het park
dikwijls beklommen, om zijn mooie klokjes
te zien of in het bosch eenige bloemen voor
Sabine te plukken. Is het nog altijd .eren
verlaten?"
Zonder op deze maag Fe anrwooftren. ver
vólgde mijnheer G.uoldryn ,,En ken. je (te
markiezin De Barsa™,' s
„Weinig. Zij bewoonde het, kasteel zoo zel
den! Ik vraag af> vader," vervolg
de de jonge: man lachende, „welke betrekk ng
er kan bestaan t«8fclien mevrouw de Bar-
sannes en het ondci werp. dat ons bezig
houdt. Wij zijn te >Alcmc' luyden," dan dat
do markiezin zich venvaardigen zou eene
echtgenoot© in Sab'U<; te zoeken, die zij bo
vendien niet moet kennen. Ik heb neg nooit
een zoo hooghartig® wouw ontmoet."
„Waarde vriend, bf g loot dat die zoo hoog
hartige vrouw Sabine aan haar zoon verlangt
toXrÜmarkiee Herbert?, 't Is niet moge-
llikZachter toch..- la> ia b0et mogelijk.
Als bewijzen gel^n haar zeer genadige groe
ten (tot aam de vorige maand vereerde tój
mij zelfs met g®®n bllk)j twee bezoeken
aan de fabriek onder nietige voorwendsels;
haar aandringen J?H.noi';a,ris Allot, om het
juiste cijfer van Samnes bruidschat te we
ten; ten slotte: haar overdreven loftuitingen
aan het adres van den jongen markies en
haar zuchten over de onverwachte catastro
fen, die de groote fanmliën in oogjenblikke-
lijken nood brengen.'
„Het zou een prachtig huwelijk zijn," zei
André met stralend gelaat.
Zachter vervolgde nij op eenigszins bit
teren toon: „Bn «na toegang verschaffen bij
de kasteelbewoners uit den omtrek, die ons
als hunne lakeien aanzien."
„Een prachtig huwelijk, hm, niet uit het
oogpunt van geld. De Barsamnes verkceren
in de grootste ellende: ©en Jood heeft de
hand gelegd op hun hotel in de rue de Va
rennes; het kasteel hier is verhypo'hekeerd,
de helft van het park is verkocht, de hoeven
zijn in. andere handen overgegaan. In dit
ongeluk schijnt de l'.nnenfabr k.nt, die zijne
dochter een bruidschat medegeeft van vijf
honderdduizend frank, goed genoeg te zijn
om schoonvader te worden. Daar zij hun
blazoen opnieuw willen vergulden, vergeten
de Barsamnes de groote klomper dier familie
Gueldry, om een geldhuwelijk aan te gaan.
En ik zal dit geld met heel mijn hart geven,
want mijne twee dierbaarste verlangens ten
opzichte van Sabine zijn: haar in mijne na
bijheid te behouden en haar nederig© af
komst achter een ouden aristocratische^ naam
te verbergen. Begrijp dat ik geen beteren
kon vinden dan de Barsamnes. Voor jou zeif,
André, zal deze verbintenis kostbaar zijn.
JD© verhoudingen zullen aangenamer en ge
makkelijker voor j© worden in dit eenzame
land en als j© op den ©enen of anderen dag
hartstocht voor de politiek mocht opvatten,
zullen alle kasteelbewoners door hun bloed
verwantschap en vrienden machtige bond
genooten zijn."
„Onder de republiek is hun macht zeer
beperkt! Het is waar dat een goede uitslag
zeker ls, daar wij door de Barsannes de aris
tocratie en door ons zelf de arbeiderspartij
op onze hand hebben. Doch zoover zijn wij
nog niet. Wat mij nu in verrukking brengt,
het is de gedachte ©ene markiezinnenkroon
to zien geplaatst op de gouden lokken van
Sabine.Vader, kunt gij er aan twijfelen,
dat zij ook maai' een minuut aarzelen zou?
Elke vrouwelijke ijdelheid zou door deze keu
ze gevleid zijn."
Mijnheer Gueldry stiet zijn bord v&n z.cli
Meen je dat, André? Den Hemel zij dank,
je "lijkt niet alleen op mij door 'het gelaat
alleen; je neigingen komen op zeer veel pun
ten mét de mijne overeen. Zonder net mis
schien te willen bekennen, lijdt je evenals
ik door het nederige onzer afkomst; je be
mint de weelde, de wereld, het vermaak (na
tuurlijk in alle eer), ontspanning en den
arbeid. Sabine, ik herhaal het je>
vende afbeeldsel harer moeder: God, jij, ik,
een of twee vriendinnen, haar armen, <1©
werklieden, haar bloemen en boeken en Hé-
ris vormen haar alles. Gueldry in een werk-
manskiel heeft in haar oogen evenveel waar
de als een pair van Frankrijk. Het is een
vreemd schepsel! Maar, et.daar ls zijl"
(Wordt vervolgd'*)!
