IIEIIl IIIIL CIIU1T
WARE ADELDOM
De Raad van Haarlem,
F. i> JANSSEN
Laope1*8 en batten
FEUILLETON
mm m liturgie
Zaterdag 10 Februari—Tweede blad
Nog vier dagen.
fok. Warmeessftr.
ENORME SQRTEERiNG
BE ÖÖKLÖQ
VEfSSPfSSllUE BERECHTEN
1CORTE BERICHTEN
BORLOGS-ALLERLEI
de warmta tafek» W;
ter, dag Boogaardt, hij is nog steeds bezig,
altijd dezelfde, de sliert is nog niet ten einde,
de gemoedelijkheid heeft hare eigene wetten:
De termijn is weer haast verstreken.
Nog slechts vier dagen bestaat er gele
genheid om te zorgen,, dat men op de kie
zerslijst wordt geplaatst.
Tot en met den llden Februari kunnen
zij, die meenen aanspraak te mogen maken
op het kiesrecht, zich aangeven voor plaat
sing op de kiezerslijst.
Die weinige dagen mogen dus met ..onbe
nut blijven om het korps rechtsche kiezels
uit te breiden.
Voor veertien dagen hebben wij reeds in
een uitvoerig artikel de noodzakelijkheid aan
getoond, waarom nu er vermoedelijk geen
stemmingen zullen worden .gehouden voor de
Tweede Kamer dit jaar toch met bij
zondere activiteit moet worden aangepakt
om zooveel mogelijk reclitsche kiezers op
de kiezerslijst te brengen.
Ten eerste: is het nergens zeker, dat.
er geen stemming noodig zal zijn, omdat de
mogelijkheid nooit is uitgesloten, dat een
„groep kiezers", onafhankelijk van de be
staande lciesvereenigingen, een candidaat zou
den stellen.
Ten tweede: hebben dit jaar toch de pe
riodieke raadsverkiezingen plaats en ten dien
opzichte staat het wel vast, dat er een hef
tige strijd zal worden gestreden. De provin
ciale stembusstrijd van verleden jaar ligt
nog te versch in het geheugen om te mo
gen verwachten, dat bij de a.s. raadsverkie
zingen een andere gedragslijn zou worden
gevolgd.
En ten derde: zal het jaar 1918 van bij
zonder groote politieke beteekenis zijn, zoo
dat wij op die gebeurtenissen moeten zijn
voorbereid.
Het is namelijk zeer waarschijnlijk, dat
dit jaar voor het laatst de omslachtige for
maliteiten der kiesrechtaanvrage in acht be
hoeven te worden genomen; immers, wordt
de grondwetsherziening aangenomen, dan
komt liet tegenwoordig kiesrechtstelsel te
vervallen en zullen de nieuwe voorschriften
van kraeht worden. Dan zal 1918 een jaar
zijn van groot politiek belang en daarvoor
zal het noodig zijn, dat het rechtsche lcie-
zersleger zoo groot mogelijk zij.
AVij roepen onze ijverige propagandisten
daarom nog eens op tot een laatste krachts
inspanning, opdat zoo noodig onze tegen
standers ons niet onvoorbereid vinden.
En iedere katholieke man, die vóór of
op 1.5 Mei a.s. den leeftijd van 25 jaar heeft
bereikt, late niet na te zorgen, dat zijn
naam op de kiezerslijst komt.
Voor inlichtingen en hulp wende men zich
tot de B.K. Kiesvereeniging of Propaganda-
club, ieder in zijn plaats, .waar men gaarne
iederen nieuwen kiezer van dienst is.
Men lieeft nog slechts vier dagen tijd.
Stel dus niet uit, doch zorg vandaag of
morgen reeds, dat uw kiesrecht-aanvrage tij
dig wordt ingezonden.
Wiens naam niet ambtshalve op de kie
zerslijst wordt geplaatst en Donderdagmor
gen er aan denkt, dat hij nog niet heeft ge-
™*gd voor zijn kiesrecht, behoeft dan ver
der «een moeite meer te doen: hij krijgt het
kiesrecht.,., niet!
De wet is onverbiddelijk: Woensdag 14
Februari is de laatste dag!
GEMOEDELIJK.
Als de handjes vriendelijk worden ver
strekt, clan hoort men plotseling: dag mijn
heer van Liemt, dag mijnheer Jonckbloedt,
dag mr. Audreae, dag dokter, en zoo circa
25 of 30 keer naar h^t aantal aanwezigen
'toelaat. Dat is je verrukkelijkste gemoede
lijkheid, dat doet warm aan, dat beduvelt een
mensch... oh ja, die Raad is gemoedelijk!
Maar wat er brandt in het harte, vervult het
hart met smarter...
Dag Wolzak, dag Poppe, dag Mr. Bruch;
hij is nóg al bezig, awel, zoo knus gemoe
delijk, dat wij in een Vlaamsche stemming
komen.
Dat zijn toch dinge, zulle, dat zijn me
toch dinge....
En hoe staat het nou met de polikliniek,
dokter, en hoe gaat het met je brugwachter,
collega, en hoe staat het met de potjes en
de coaks... drie dagen wachten in de kou?
A.wel zulle i
Dag dokter, dag mijnheer de burgemees-
niemand vergeten.
Da ben toch dinge... waveur is da? 't Ts
pertan gevoarlik, jong.
Doar komp toch proat van... van eiges,
van eiges, zulle.
Pats! Boem!
De hamer is gevallen, het eerste punt van
het programma, de opening van den voorzit
ter was als een slag aan den helderen he
mel. Een donderslag die zwarte wolken door
het luchtruim sliert. De zonnige gezichtjes
zijn opgeborgen, de sombere maskers voor
gedaan, waar bleef de Vlaamsche gemoede
lijkheid? 't Is uit, jong, 't is seffens tuit...
Het woord is aan den lieer Poppe..., wie
kan de wellen stoppen? vraagt Vondel, au,
die arme wethouder... maar straks wordt de
ander door midden gezaagd, en zij gaven
elkaar zoo leutig een handje, hoe zachter
de handjes, des te scherper de tandjes.
ITet woord is aan mr. Brucli.
Mijnheer de voorzitter, de verdachtmaking
van den lieer Audreae neem ik hoog op,
hij ziet spoken waar zij niet zijn....
Da ben toch dinge... waar zijn zij wel?
Wat oen spoken, kijk ze dansen: gemoe
delijkheid en politiekI
Doar komp toch proat van.... van eiges
zulle! Da geet nie.
RAADSLID.
700,
13ERLIJNSCH VARIA.
Men schrijft ons uit Berlijn:
Zoo lang aaneen heeft er nog uooit sneeuw
gelegen in Berlijn in de tien jaren waarover
ik meepraten kan. Zoo aan een stuk door
floot de ijzige Oostenwind nog geen drie we
ken lang. Het is een barre tijd. Alles, men
seden, materiaal, vervoermiddelen, op zijn
sterkst in beslag genomen door den oorlogs
god en dan de gestrengheid van een winter,
die het normale leven, zoover men hierbij
nog van iets normaals spreken mag, dubbel
bemoeilijkt. Doch nu pas ziet men, wat men
alles verdragen kan.
In Berlijn merkt men al dadelijk de waar
heid der woorden van den militairen opper
bevelhebber onzer wereldstad: „hoe het trot
toir eraan toe is .komt er niet op aan de straat
is het gewichtigste. Over de straat moeten de
paarden trokken wat wij noodig hebben, oor
logsgoederen en kolen en levensmiddelen".
Het trottoir is een hobbelige, glibbe
rige massa, waar men op sommige plaatsen
slechts met moeite heen balanceert,doch de
straat in het midden ziet er vrij goed uit,
dank zij het nieuwste hel persgilde, bestaan
de uit colonnes van 20 schooljongens der
hoogste klassen, die met toestemming hunner
ouders en onder leiding van een gymnastiek-
onderwijzer in de straten waar de verkeers-
misère 't ergste is, telkens een uur achter
elkaar aan 't werk getogen zijn. Help man,
help kind!
Hoewel er met kolen gospaard wordt-,
vooral om de trausportz.warigbeden der
laatste weken gespaard moet worden, zijn
wij hier nog niet zoo ver als in een stad in
Westfalen waar in elke woning niet meer
dan één kamer gestookt mag worden. Wel
hebben eenige bewoners van centraal ver
warmde huizen, zooals alle in de moderne
wijken zijn, een poos kou moeten lijden dooi
de vertraging bij den kolenaanvoer, doch de
huiseigenaren kunnen bij hun huurders over
het algemeen niet eens het kleine offer van
slechts een paar uren in plaats van den ge-
lieelen dag warm leidingwater tot hun be
schikking hebben, doorzetten. Er zijn nog
punten, waarop men in Berlijn verwend is.
Daarvoor is weer elders bepex-king noodig.
De lange discussies over het dl of niet boy
cotten der Berlijnsche „Sohrippe", het eenige
broodje, dat ons in oorlogstijd als bijna wat
gebalk gebleven was, maken in het vijandelijk
buitenR.ud natuurlijk den indruk, of de uit
hongering nu waarlijk bereikt zal worden.
Tech is de oorzaak van al dit zoeken en tas
ten naar een „eenheidsbrood" eenvoudiger en
onschuldiger. Toen de Berlijnsche magistraat
ons hij een hezoek aan de massa-spijziging in
een der grootste centrale keukens vertelde,
dat er gi-aan genoeg is in Dilitscliland, heb
ben wij dit geloofd en wij kunnen het nog
gelooven. Er zijn echter te weinig aardappe
len om het bakmeel ermee, zooals tot nog
toe steeds geschiedde, op de voorgeschreven
wijze aan te lengen en geschikte surrogaten
daarvoor zijn slecht te vinden. Daarom zal
de „Schrippe", waarbij relatief te veel meel
verloren gaat, or wel aan moeten gelooven.
Een groote rol bjj de broodech&a rsckte
speelt ook de toenemende zwendelarij met
vervalschte broodkaarten. Overigens wil nie
mand loochenen, dat dit stadium van den oor
log, voor de beslissende voorjaarsslagen
waarop beide partijen x-ekenen, wel het moei
lijkste voor het volk is. Eindelijk dan ook
nemen de scharen in aantal toe, die naar de
centrale stedelijke keukens stroomem In De-
ceinber nog waren het niet veel meer dan
80.000, in de laatste week wex-den er meer dan
120.000 geteld.
Belangrijk in verhand met het probleem
der uithongering, waarvoor Engeland1, dank
zij de Dnitsche revanche door onderzeeboo-
ton, ook wel eens te kijken zal staan, is een
pas medegedeelde statistiek over den ixxvloed
der levensmiddelen-toestanden op de gezond
heid deT schooljeugd. Hoofden van scholen
en schooi doktoren moeten elk kwarta al rap-
pm-teeron, of de kinderen onder de schaar-
schte lijden, of het schoolverzuimen toeneemt
tengevolge van ziekte en of deze ziekten in
oorzakelijk verhand met onvoldoende oor
logsvoeding staan. Zoover deze rapporten be
werkt zijn kwam men tot het resultaat dat
oen ernstige benadeeling der gezondheid der
schoolkindei-en nog niet te constateer:n va'.t,
hoewel toch in den herfst de eerste sympto-
nen eener beginnende ondervoeding bemerkt
werden. Tengevolge daarvan heeft de stad
Berlijn besloten gratis middageten aan alle
behoeftige schoolkinderen to verstrekken, en
deze maatregel ie sedert October in gang.
Daarentegen zijn organische ziekten tenge
volge der oorlogsvoeding niet geconstateerd,
wél gewichtsafname. Het schoolverzuim ech
ter moest in hoofdzaak toegeschreven worden
aan de moeilijke bereikbaarheid van vele
levensmiddelen waax-voor ook door de kin
deren —urenlang „gestaan" moest worden.
De oorlogsbuit uit Roemenië.
De groote buit, welke de centralen in hun
veldtocht tegen de Russen en Roemeniers iu
West- en Oost-Walachije behaalden, wordt thans
langs de Donau. vervoerd naar Oostenrijk-Hon-
garije en Duitsehland. Het geheelo scheepspark
van den Donau van ruim 400 stoomschepen en
2500 aken is in actie om het graan, hout, leer eu
alles wat voor de oorlogvoering bruikbaar is te
vervoeren. De inhoud van één schip komt over
een met dien van 650 waggons. Slechts de
groote booten van 2000 ton moeten in Turnu
Severin overgeladen worden. Als geschikte
etappe-verbindingsweg voor de Duitscbe, Oos-
tenrijksch-Hongaarsehe, Bulgaarsche en Turk-
sehe troepen is de Donau van onschatbare
waarde. Niettegenstaande het hooge water, de
nevel en de sneeuw gaat' het verkeer, zij het
ook met bezwaren gepaard, toch zijn gang.
De pot verwjjt den ketel. enz.
Naar aanleiding van de Enge-lsche protesten
togen de houding van Duitsehland ten opzichte
van hospitaalschepen van den vijand, wordt in
een Wolff-telegram gewezen op het officieele
Oostenrijksehe rapport over het in den grond
boren van bet Oostenrijksehe hospitaalschip
„Elektra." Dit schip werd op 28 Maart 1916
bij helder weer bij Kaap Flankan door een Fran
sehe duikboot met torpedo's beschoten, waar
van één doel trof, twee verpleegsters werden
zwaar, een werd licht gewond. Later werd nog
hot lijk van een verpleegster iu het, wrak gevon
den. De „Elektra" was niet bewapend, had geen
draadlooze telegrafie aan boord en werd niet
door oorlogsschepen begeleid. Het schip was
volgens de voorschriften als hospitaalschip
aangeduid.
Behalve de „Elektra" werden de volgende
Oostenrijksehe passagiersschepen door vijanden
Ujke oorlogsschepen zonder waarschuwing aan
gevallen: het s.s. „Daniël Etnoe," 13 Febr. '16
bij Kaap Planka; de kustvaarder „Biokovo," 1
Juni '16 tusschen Zazu en Spalato zonder waar
schuwing tweemaal met torpedoschoten aange
vallen vorder werd het passagiersschip „Du-
broonik" op 9 Mei '16 zonder waarschuwing
met twee torpedo's beschoten. Onder de
Pas-sa-
giers waren twee priesters en verschillende
vrouwen en kinderen; de lijken van drie viou
wen werden geborgen, acht personen zijn ver
mist, De dader was een Fransehe duikboot. De
vrachtboot „Albanië" werd op 4 Juni '16 hij het
eiland Skerdo zonder- waarschuwing door twee
torpedo's getroffen. Het schip zonk; dader een
Italiaansche duikboot. Het passagiersschip
„Zagrb" werd 14 Jan- 1817 met een torpedo
zonder waarschuwing bij Kaap Planka in den
grond geboord; onder de 24 vermisten waren
drie vrouwendader een Ttaliaansche duik
boot.
De Amerikanen in Duitsehland.
De Amerikanen in Duitsehland maken zich
gereed om naar hun vaderland terug te kee-
ren. Welke route zij zullen kiezen, is nog
niet bekend, evenmin weet men langs welken
weg Gerard zal vei Lekken, ook niet wan
neer. Volgens den iierlijnschen correspondent
van de „Frankfurter /eitung" heeft de ge
zant de Amerikaansche dagblad-correspon
denten ontvangen en hun den raad gegeven,
naar Amerika terug te keeren via Zwitser
land, Frankrijk en bpanje. Er zijn overigens
niet veel Amerikanen meer te Berlijn. De
Amerikaansche kolome bestond vroeger uit
ongeveer 5000 personen, maar zij is tijdens
den oorlog aanmerkelijk geslonken cii er
zullen met inbegrip van vrouwen en kinde
ren nog slechts een paar honderd Amerika
nen te Berlijn over zijn. De meesten halen
hun passen en aan net gezantschap wordt
daardoor harder gewerkt clan ooit. Het is
een voortdurend komen en gaan in het ge
zantschapsgebouw, want ook zij die nog niet
wenschen te vertrekken, komen er toch al
lerlei inlichtingen inwinnen. Het gebouw aan
de Wilhelmsplatz wordt overigens niet stren
ger bewaakt dan vroeger. Twee politie-agen-
ten, nu de pelsmutsen om de ooren getrok
ken voor de felle kou loopen er, evenals
anders, heen en weer. Dat is al.
De „Berliner Lokal-Anzeiger" herinnert
aan een verdrag dat in 1799 tusschen Ame
rika en Duitsehland gesloten is, en dat in
geval van oorlog van belang wordt. Het is
oorspronkelijk gesloten tusschen Benjamin
Franklin en Frederik den Groote in 1785
en in 1799, later nog eens in 1828, ver
nieuwd. Tijdens dezon oorlog hebben beide
regeeringen reeds herhaaldelijk een beroep
gedaan op dit verdrag, zoodat men de gel
digheid er van niet meer in twijfel kan
trekken.
Er spreekt een humane geest uit dit ver
drag, dat bijv. ten aanzien van eventuele
krijgsgevangenen bepaalt, dat zij in ruime
kampementen ondergebracht en gelijk de sol
daten van liet eigen land gevoed moeten
worden. Artikel 23 bepaalt, dat kooplieden,
die in den vijandelijken staat gevestigd zijn.
het. recht zullen hebben daar nog 9 maan
den te blijven om hun zaken af te wikke
len en dan ongehinderd zullen mogen ver
trekken. Vrouwen en kinderen, mannen van
wetenschap, boeren, kunstenaars, handwerks
lieden en visschers zullen hun beroep mogen
blijven uitoefenen. Hun eigendom moet on
aangetast blijven.
Een nieuw geweer.
Uit New-York wordt aan de „Daily Chronicle"
bericht, dat aldaar een rechtsgeding plaats heeft
gehad, over een uitvinding ten einde den uit
vinder te verhinderen zijn patent te verkoopen.
De uitvinding betreft een toestel, dat slechts
12 pond weegt en dat, op een gewoon geweer
geplaatst, dit verandert in een machinegeweer,
waarmede 400 schoten per minuut door den man
kunnen worden gedaan. Er werd verklaard, dat
belanghebbenden in de Amerikaansche munitie-
fabricatie onderhandelingen hadden aangegaan
om de rechten te verkrijgen de nieuwe vinding,
waarvan de waarde werd geschat op 512.000
pd. st., te cxploiteeren. De eischers verzekerden,
dat zjj aandeel hadden gekregen in de patent
rechten.
De T. B. C. iu het Fransehe leger.
In geheel Frankrijk is Zondag een collecte ge
houden voor de tuberculeuze soldaten. Er zijn
op het oogenblik in Frankrijk meer dan hon
derdduizend soldaten, die door de gevreesde
ziekte zijn aangetast. Meer dan vijf-en-twintig-
duizend behoorden er in sanatoria opgenomen
te worden, maar bet ontbreekt, zooals do 1* ran-
aehe bladen melden, geheel en al aan een vol
doend aanlal inrichtingen om hen te kunnen
verplegen. Voor den oorlog stierven er in
Frankrijk van de menschen, die dood gingen
40 pet. aan tuberculose en van lien waren meer
dan 50 pet. tusschen de twintig en veertig jaar
oud. Hoe zal de statistiek na den oorlog zijn?
Het centrale comité ten behoeve van tubercu
lose. militairen, waarvan Bourgeois voorzitter
is, heeft do medewerking van de groote indu
strie ingeroepen. De motaal- en mijn-inlustrie
heeft dat beroep beantwoord met een eerste
lijst, waarop reed3 voor twee-en-een half mil
lioen frank geteekend is.
Overal kolenbezniniging. Tengevolge van liet
kolengebrek heeft de gouverneur van Keulen
bepaald dat alle theaters, cinema's, musea,
scholen en vergadering-lokalen voor den duur
van elf dagen gesloten zullen worden. Het slui
tingsuur voor openbare gelegenheden is op 10
U1,r gesteld.
Ook zijn eenige Berlijnsohe scholen tijdelijk
gesloten en hebben verscheidene gymnasia het
onderwijs voorloopig moeten staken. De reeto
ren kregen opdracht, de leerlingen naar huis te
zenden en na een zekeren tijd te laten terugkee-
ren.
Do Duitsch-Amerikanen. Philadelphia. Afge
vaardigden van 28 staten vertegenwoordigende
3 millioen leden van den Duitseli-Amerikaan-
schen Nationalen Bond, hebben do verzekering
van liun trouw gegeven aan de Vereenigde
Staten en hun instemming betuigd met de ver
breking van de diplomatieke betrekkingen. In
geval van oorlog zal een Duitscll-Amerikaansch
leger op do been worden gebracht.
Voor de E.ugelsclie handelsvloot. Uit Kopen
hagen wordt aan de „Berliner Lokal Anzeiger"
gemeld, dat verschillende Noorsehe reeders uit
Engeland telegrafische aanbiedingen ontvingen
op hunne in Engeland liggende schepen. 30 pd.
st. wordt per ton laadruimte aangeboden, doch
de Noorsehe reeders achten dezen prijs te laag.
Brand aan boord. Er loopen geruchten dat
het s.s. „Princesse Alice" van de Norddeutsehcr
Lloyd, dat te Cuba (Philippijnen) in de liaven
ligt, door de bemanning is verlaten, wegens
brand aan boord. De sohade moet evenwel niet
aanzienlijk zijn, daar men het vuur heeft kunnen
blusselien.
CCCL.
INZEGENING VAN EEN NIEUW HUIS.
Wanneer een Katholiek een nieuwe .woning
betrekt, kan hij den priester uitnoodigen Gods
zegen daarover te komen uitspreken. Dit ge
schiedt met het volgende ceremonieel
„Onze hulp is in den naam des Hoeren! Die
hemel en aarde gemaakt heeft. De Heer zij
met u lieden. En met uwen geest.
Laten wij bidden.
U God, almacht.igen Vader, smeeken wij oot
moedig ten voordeel© van dit huis. deszelfs be
woners en deszelfs meubelen, opdat Gij U g^j
waardiget het te zegenen en te heiligen en te
overladen mot alle goeds. Schenk hun, H©ei,
den overvloed van uwen liemelschen dauw en
den nooddruft des levens van het vette der
aarde- en verhoor genadiglijk al hun verlangens
en wenschen. Gelieve derhalve bij onze intiele
dit huis te zegenen en te heiligen, gelijk Gij U
gewaardigd hebt de woning van Abraham,
Izaak en Jacob to zegenen; on dat binnen de
muren van dit buis de Engelen van uw licht
wonen en mogen zij hetzelve en zijn bewoners
bewaren. Door Christus onzen Heer. Amen.
Gekomen aan de-huiskamer kan liij t- volgend
gebed storten
Laten wij bidden.
„Zegen Heer, almachtige Gou, deze kamer:
opdat hier heersche gezondheid, kuischheid,
zelfoverwinning, deugd, nederigheid, goedheid
en welwillendheid, volledige gehoorzaamheid
aan uwe wet en dankzegging aan God den A adei
en den Zoon en den H. Geest. En deze zegening
blijve op deze kamer en liarc bewoners nu en
altiid. Amen."
Met vader en moeder het echtelijk slaapver
trek binnengetreden, zal de priester voora!
in onze dagen, nu de kanker der Neo-maltku-
siaanscbe praktijken zich hier en daar ook op
het Roomsclie erf begint te vertoonen niet
nalaten, dezen zegen, uit te spreken:
Laten wij bidden.
Zegen. Heer, dit slaapvertrek: mogen allen
die het bewonen, in uwen vredo verblijven en
in de vervulling van uwen wil volharden en
vergrijzen! Mogen zij zicli vermenigvuldigen tot
in lengte van dagen en het rijk der hemelen be
ërven. Door Christus onzen Heer. Amen.
Na iederen zegen wordt de desbetreffende
Het vertrek van Bernstorff en Gerard. Het
vertrek van Bernstorff en de andere Duitsclie
diplomaten uit Amerika is op Dinsdag a.s. vast
gesteld. De reis zal geschieden met liet stoom-
scliip „Frederik VIII" van de Skandinavisclie
Amerikalijn. Gelijk men weet heeft Engeland
een vrijgeleide toegestaan. De aankomst van
Bernstorff te Kopenhagen zou begin Maart to
verwachten zijn.
Omtrent de terugreis van den Amenkaan-
schcn gezant te Berlijn, Gerard, is nog niets ge
meld; zeker echter zal ook de datum van zijn
vertrek nu spoedig hekend worden.
Do consul-generaal Von Ropp. De federatieve
autoriteiten te Washington bestudeeren bet. bij
zondere geval van Von Ropp, ex-eonsul-gene-
raal van Duitsehland te San Francisco, dm
werd veroordeeld wegens deelneming aan aan
slagen tegen do veiligheid van den Amcrikaan-
schen staat.
Hü zal waarschijnlijk achterblijven en behan
deld worden als een gewoon veroordeelde, tot
zijn straftijd zal zijn verstreken.
een SHRAPNe llkog el
IN DE HARTSPIER.
In de „Deutsche Mod z'n'sche Wochen-
sclirii't" vertelt dr. Kalefcld van een z er
zonderlinge verwonding, waarbij een kog
in een deel van het hart bleef z tten, zonder
dit orgaan in zijn functie te storen.
Een musketier, 221/2 jaar oud, gezond en
sterk, kreeg een kogel in de linkerborst.
Bij de gewone Röntgen belichting in het Ka
pitaal werd de aanwezigheid van den kogel
in de linkerborstholte vastgesteld. Ondanks
dat was do pols regelmatig. Alleen klaagde
de gewonde voortdurend over steken^ iu do
linkerborstzijde en hartkloppingen. Na een
behandeling van diic maanden werd de *11U^
ketier naar zijn troep teruggezonden. E-m-
gun tijd jaarna kwam hij voor de tweedo
maal terug met een koortsige aimmdel-on -
steking. Ditmaal stelde men vast: kwaal aan
liet hart. Pas bij zeer nauwkeurige Ituii -
genopnamen, zoowel van voren als van ter
zijde, kon de juiste plaats van den kogel
worden vastgesteld. Uit liet resultaat van
Dr. Kalefeld's onderzoek blijkt, d;t. de shrap-
nellkogel den linkerlong doorboord den ach
terwand van het hartezukje. den spier van
de linkerkamer en nog doordrong tot in den
voorwand van. do linkcrkanior. De. Kalofo.d
meent, dat niet steeds in zulke ge\ allen e 11
operatie noodig is. Veel menschen met een
kogel in het hart bereiken zonder operatie
een hoogen leeftijd. Ook d.t gevat fiewijsi,
dat de levensverrichtingen door den kop 1
in de hartspier niet ernstig worden be,11-
vloed.
8)
kan me niet laten ophouden, Sabine,"
aeide hij terwijl hij haar meevoerde. „Wat
ken jo al dia menschen?"
'"„Het zijn rnenschen -uit de stad en den
omtrek ©on koop van twee stuivers, door een
glimlach veigezeld js voldoende, om „vrien
den" te wormm. Ja, populariteit is, Ik ver
zeker liet jö» oea gemakkelijk te verkrijgen
ding! Als je bm gamees ter, afgevaardigd© of
senator wenscht re worden, waarschuw mij
dan maar."
„Goed, ik zal er nota van nomen. Kom aan,
vooruit, vooruit, wij zuilen er nooit komen."
„Wij zijn er," riep uit. „je ziet dat
nieuw© huis? Daarin heen men het postkan
toor gevestigd; mijne arme Michaëia i8 er
veel beter gehuisvest dan in die bouwvallige
schuur."
Sabine, die haar broeder vooruitliep, opende
de deur, waardoor het publiek bnnenging;
lachend boog zij zich voor hot loket, waar
achter de .gedaante van een jong meisje ver
scheen. V
„Asjeblieft, juffrouw!; is or ©en brief post©
restante, onder de letters A. z. y,'u.?"
Michaëia Darnal hief levendig het hoofd
°P-
Zooals Sabine gezegd had, kon men haar
tot de leelijke menscnen rekenen; maar do
blik was schrander, de mond bevallig, het
geheel der verschijning zeer beschaafd, on
toen zij antwoordde had de stem, die zich
in (le stilte van het kantoor verhief, een wei-
luidenden klank.
„Jij» °P uur» WR aardige verrassing 1"
„Ja, ik, deze ruiker hyacuithen, dien ik
onderweg verborgen heb, uit vrees van hem
aan een ander te moeten geven dan aan jo
moeder, jlezcn - waaier en zijn schenker.
Kijk eens achter mij,"
„Mijnheer André," riep Michaëia uit, ter
wijl haar gelaat met een blos overdekt werd.
„Wat, is u aangekomen zonder te waarschu
wen?"
„Ja en jou geldt mijn eerste bezoek. Doch
ik begin er spijt over te gevoelen, omdat zes
jaar afwezigheid ons vreemdeling gemaakt
hebben. „Mijnheer" ©n ,,u 1" Daarop was ik
niet verdacht, Michaëia."
Hij reikte haar da hand onder liet uitspro
ken dezer woorden,E©11 weinig bevend
legde zij cr de hare in;"terwijl Bij haar kalmte
poogde terug te krijgen, zoide zij lachend:
„Vergeef mij; ik heb ongelijk; de baard geeft
je een zoo eerwaardig uitzicht.
„Diat je meende me niet denzelfden eer
bied te moeten behandelen alsof ik een aarts
vader ware.D'1®^ j|°" rinner je, dat ik
altijd „broer André ben zooals je me voor
mijn vertrek noenid©- '©ef me nu inlichtingen
omtrent je moeder.
Een wolk van di©6™©1'^ bed 'kte liet voor
hoofd van het jon?öc.!w!SJ\
„Altijd hetzelfde' babme heeft het ja moe
ten schrijven; de verlamming is volkoman.
Geen gene zilte h©laa?'r ra°g©lijk. Het is oen
lang© doodstrijd. wordt wakker,"
ging zij voort. terWJ1, z© het hoofd plotseling
naar een hoek van b©t kantoor wendde. „Kom
spoedig binnen, et buiten."
Bij het venster, waarvoor de blinden de
reneesche wol har©
schouders en was het
overige van het lichf f in een deken gewik
keld. Zij maakte juiste beweging bij
het binnenkomen vak Andre en bab no, m.i .1
hare oogen schitterden van vreugde en hare
lippen drukten een moederlijken kus op het
voorhoofd dat h^idon hii-a,r toestaken.
„Mijn kind, wat c©51 geluic je weer te z.cn,
sprak zij tot den jongen man met ©ene stem
even zacht als die van hare dochter. „Afwe
zigheid brengt werkelijk verwonderlijke ver
anderingen voort; zonder jo zuster zou ik je
niet herkend hebben.
„De verrassingen die do terugkomst veroor-
zaaKt zijn werkelijk vermakelijk! Dezen mor
gen hebben wij de ©ene geestvervoering 11a
de andere gehad. André vond niet meer het
zwakke schepseltje dat hij edelmoedig hielp,
als het kina of olie van kabeljauwlever drin
ken moest; ik zocht de gladde kin, waarop
Michaëia en ik allerlei stof.-' 1 smeerden, om
or iets op. te doen groeien. Onze haarbalsem
was goed, Michaëia. Hoe het „iets" gegroeid
is!"
De jonge postdirbctrice keek André Guel-
dry aan.
„Een woud," zeide zij.
Daarna wendde zij zich tot mevrouw Dar
nal.
„Het hart van André is niet vorandetd,
mama. Hij heeft om zijn speelgenoot© gé-
dacht. Kijk eens, wat een mooie waaier."
„Een waaier. Helaas, arm kind, Michaëia
zal nooit in de wereld verschijnen."
„Wat weet men er van," riep, Sabine uit.
„Terwijl zij dat oogenblik verbeidt, kan zij
er zich van bedienen, om de muggen van dit
akelige kantoor te verjagen. Er wordt aan
het loket geklopt; ik ben er zeker van dat
het voor een postzegel van '2'/2 ©ent is. Da
menschen hebben van vriendschap, niet het
minste begrip."
Terwijl Michaëia haar dienst hervatte, riep
mevrouw Darnal met den blik den jongen
man bij haar stoel en vroeg op, gedempten
toon, terwijl zij op hare dochter wees„Zij
1 is zeer veranderd, niet waar
„Een weinig bleeker, fluisterde mj.
„Ja, bleeker, magerder. Zij sch tt rd toch
van gezondheid! Arme kle.no 1 Zij heelt rust
en lucht noodig: twee onmogelijkli den. D.t
kantoor is een gevangenis en ik ben con
vreeselijke lastpost voor haar.'
„In elk geval een zier beminde lastpost.'
zei Sabine.„Komaan, het loket wordt ge
sloten. Laat ons elkander ver van alio onbe
scheiden blikken omhelzen en vertrekken
wij."
„Nu reecLs, riepen beid© vrouwen tegelijk.
„Ja André wordt verwacht en ik zal van
zijn afwezigheid gebruik maken om zijne
kamer in orde te brengen: koffers, kleeie-
ren tonn en 011 pakken versperren den weg.
Morgen zullen wc een langer bezoek brengen,
niet waar, André
„Ja, als ik ten minste niet ongelegen kom.
"Een broeder komt nooit ongelegen," zei
Michaëia, en zij voegde er op gedempten
toon bij: „Mama zal zoo gelukkig zijn K 'e
ontvangen!"
„Tot morgen dan."
„Tot morgen."
Toen André en Sftb»nc z ei. H' 1 op n ut
bevonden, liepen zij een oogenblik stilzwij
gend voort, beiden nog geheel bezig m 1
dit korte onderhoud.
„Wat een bestaan voor dit arme kind,"
zei' André eindelijk.
W ordt verv olgd)
