UtUS[ MUL CaORAKT JANSSEN WARE ADELDOM BAKKERSNACHT ARBEID. Karpetten en Tafetkleeden BE OORLOG DE VERSCHERPTE DUIKBOOTOORLOG LACHEDIÜGETJCS. FEUILLETON Dinsdag 13 Februari - Tweede blad ANEGANG hk. Warmoesstr ENORME SORTEERING VERSPREIDE BERICHTEN KORTE BERICHTEN OORLOGS-ALLERLEI dttó das lijn ?v™ Trt tl De Haarlemsche Senaat heeft Vrijdagmorgen moor het gas- en electriciteitsverbod voor bak kerijen tusschen 9 en 5 uur 's nachts, hier fei telijk den bakkersnachtarbeid tijdelijk afgeschaft. Wel kunnen B. en W. ontheffing verieenen, 'maar een ontheffing op ruime schaal zou zeker (niet strooken met den geest van het raadsbesluit. Want, nevens de kolenbesparing, beoogden de voorstellers wel degelijk de afschaffing van den '■nachtarbeid. Het is duidelijk toegegeven, en van „slinksche manieren" om tot een bepaald doel te komen, kan men dfln ook, naar onze meening, moeilijk spreken. Wanneer men zich trouwens in den gedach- tengang van de voorstanders der afschaffing verplaatst, kan men nauwelijks iets laakbaars in hun voorstellen vinden. Begrijpelijk is het, wan neer men een lievelingsdenkbeeld voedt, dat men een mooie gelegenheid om het doel nader- ,'1 ,te komen, niet onbenut laat voorbijgaan. Dat e, n ook de voorstanders niet, en zij grepen de gelegenheid aan. De eenige, ernstige grief, die een buitenstaan der tegen het raadsbesluit van Vrijdag kan heb- ■:I1> is misschien alleen dat zulk een ingrijpende maatregel, als het ware bij overrompeling, wordt ingevoerd, zonder dat alle voorstemmers eigen- hjk de draagwijdte van het besluit ten volle over zien. Maar het schijnt dat de afschaffing van den nachtarbeid door belanghebbenden over het algemeen niet wordt afgekeurd. Alleen de groot-industrie heeft ernstige be zwaren. En inderdaad zijn deze niet te onder schatten. „Als het moet, dan moet het natuurlijk," zeide ons een groot-industriëel, „maar u voelt welke moeilijkheden het oplevert om een bedrijf dat op nacht- en dagploegen is ingericht, in enkele da gen zóó om te werken, dat in zestien uur het zelfde gepraesteerd wordt als in vier-en-twintig uur. Vooral voor een groot middenbedrijf, dat juist ovens en plaatsruimte genoeg heeft om in de productie te voorzien zijn de moeilijkheden allerminst problematisch." Dit is zeer zeker een bezwaar tegen het verbod, maar hier kan de veiligheidsklep dienst doen der B. en W.'sche ontheffing, als het moet. Een ander bezwaar voor vele bedrijven, is de kwestie der broodbezorgers. Een gevolg van het raadsbesluit zal zijn, dat het brood niet in de vroege morgenuren wordt rondgebracht, maar later. Laat ons zeggen om 11 uur. De grootere bedrijven hadden daarvoor speciale bezorgers, die 's morgens de bakkersklanten bedienden en het verdere gedeelte van den dag hun bedrijf van kleer- of schoenmaker, looper of iets derge lijks uitoefenden. Het zal voor velen lastig, zoo niet onmogelijk zijn, hun bezigheden zóó te ver zetten, dat zij nu een ander gedeelte van den werkdag vrijmaken. Dat zijn bezwaren, die zeker oogenblikkelijk den bedrijfsleiders heel wat hoofdbrekens zullen kosten. Wij zijn echter even benieuwd wat 't publiek van den nieuwen maatregel zal zeggen Want zeer zeker speelt het versche cadetje op de ontbijttafel de groote rol in de heele be weging voor de afschaffing van den bakkers nachtarbeid. Er is wel niemand, ook onder de groot-bakkers niet, die de gezellen een rustigen nacht misgun nen, maar het verwende publiek hecht aan zijn versch brood. Dat weten de producenten, en het publiek vergeet zoo licht den evennaaste om zich zelf De concurrentie doet de rest. Misschien dat de plotselinge dwang van den Haarlemschen Raad een heilzamen invloed heeft op den smaak van het Haarlemsche publiek. Wellicht dat het zich nu, in dezen tijd van aller lei opofferingen, alvast voorbereidt op wat blijk baar toch onafwendbaar te eeniger tijd komen moete de wettelijke afschaffing van den nacht arbeid Een opoffering zal het gemis van het geurige knappende versche brood op de ochtendtafel zeker zijnvoor velen zelfs een zeer groote op offering wij hebben ons door sommige belang hebbenden laten vertellen, dat zij geen grooter opoffering in den laatsten tijd kenden, met uit zondering dan van die, welke de wreede oorlog ons opdrong. En toch zijn wij aan vele dingen gewend geraakt, waarvan wij de moeilijkheden vroeger haast onoverkomenlijk achten. Welk een ongerief werd niet voorzien van een vervroegde winkelsluiting, voordat deze was in gevoerd. „Verbeeldt u dat ik uit Amsterdam kom, 's avonds na negenen, en ik moet nog inkoopen doen voor den volgenden dag. Hoe krijg ik mijn provisie dan binnen? Stel u voor dat-ik 's avonds na negen uur geen sigaren meer koopen kan!' Dat waren heusch bezwaren tegen de vervroegde winkelsluiting. Wij gelooven niet, nu wij aan den toestand gewend zijn, dat het minder goed gaat. En dat men minder sigaren dan vroeger rookt, om de vervroegde winkelsluiting alléén, wij mee- nen het niet. Men zorgt wel voorraad te heb ben of nog even vóór negenen den winkel binnen te wippen om niet zonder te zitten. Hetzelfde geldt voor de postbestellingen op Zondag. Om het hooge doelde Zondagsheiliging, was de afschaffing daarvan zeker alleszins gewet tigd. En toch, welk een ongerief zou het publiek daar theoretisch van ondervinden. Zondags geen be stellingen meer. Geen gelegenheid om ogn brie ven af te halen! En toch welke gewichtige stukken kunnen er onder de postzendingen zijn! Zulke bezwaren werden veelvuldig gehoord. De practijk is dat men gewichtige documenten, waarvan de tijdige ontvangst geboden is, wel zoo verzendt, dat ze vóór den Zondag overkomen. Ofwel, wanneer de zaak van zooveel gewicht is: men waagt er Zaterdags een telefoontje of tele gram aan. De groote kwestie is, dat men te veel aan ge woonten en sleur verslaafd wordt; dat het pu bliek in vele opzichten verwend wordt. En waar lijk het is goed om deze zucht naar steeds grooter gemak en behagelijkheid van tijd tot tijd wat te breidelen. Op het gebied der geïllustreerde voorlich ting was het publiek al bijna door het ver wende heen. De een of andere gebeurtenis van gewicht vond het 's avonds al reeds in 'n geïllustreerd tijdschrift. Men sprak ten slotte zijn bewondering al niet meer uit over de groote activiteit en actualiteit der redactie en den machtigen vooruitgang van de tech niek. Het was alsof het zoo wezen móest, alsof het zoo hoorde en men dacht niet aan een staf van werkers, die 'n geheele nachtrust hadden opgeofferd om de nieuws gierigheid van het publiek den volgenden dag te bevredigen, door een recente gebeur tenis te clicheeren. De Bond van Chemigra- fen heeft daarvoor een stokje gestoken. Van gebeurtenissen, die in den avond of in den nacht voorvallen, worden geen clichó's meer gemaakt in den nacht. Het publiek heeft zijn nieuwsgierigheid maar te bedwingen tot de volgende week, wanneer de verschijning van het tijdschrift niet wachten kan. Of is het schokkende feit van zoo groot wereld gebeuren, dan wordt de verschijning maar wat verlaat. De chemigrafen, bijzondere ge vallen uitgezonderd, werken niet meer in den nacht. Die beteugeling van menschelijke zwakhe den en gebrekjes heeft zijn goede zijde. Natuurlijk willen wij absoluut niet be weren dat het gemis van een versche boter ham 's morgens met bovenstaande gevallen ook maar in de verte kan vergeleken wor den. Maar wij trachtten alleen eenige voor beelden aan te halen hoe gemakkelijk het publiek zich naar omstandigheden schikt, zelfs zich aanpast aan 'n stad zonder vol doende verlichting. Ook in de afschaffing van den nachtar beid voor bakkers zou men zich misschien wel schikken. En ten slotte stellen wij ons voor dit voor de vreesachtigsten onder het versch- brood-etend-publiek dat de techniek van het bakkersbedrijf al spoedig een equivalent voor versch brood zal gevonden hebben, waardoor ook zij schadeloos zullen worden gesteld. Wij hebben hier geen pleidooi willen le veren, voor de afschaffing van bakkersnacht arbeid. OQk wij kunnen de geheele portee van het raadsbesluit voor Haarlem nog niet overzien. Wij hebben alleen eenige bezwa ren,- gegronde en ongegronde, naar voren willen brengen. Wij hopen van harte dat de bakkers niet te veel nadeel van het raadsbesluit zullen ondervinden en dat het toch zal kunnen gehandhaafd blijven; dat met name het groot-bedrijf zich kunne aan passen aan de omstandigheden, bijzonder met medewerking van het publiek. Vrage: Is het niet gewenscht dat, om de Haarlemsche bakkers geen dupe te laten worden van de afschaffing van den nacht arbeid, de omliggende gemeenten ook ten spoedigste tot de invoering van den maat regel overgaan? Hier is werk aan den winkel voor de leden van den Kring van R.K. raads leden, waar de zaak al lang geleden aan hangig werd gemaakt. Of dat Haarlem een „verbod van invoer" voor versch brood uit- vaardige in de ochtenduren.? 1C\i 700, Een Duitsehe verklaring. Het Wolff-bureau publiceert de volgende officieele Duitsehe verklaring: In den nacht van den 12don op den 13en is de niet bekendgemaakte iermijn, waarin bij zondere consideratie zou gebruikt worden in het versperde gebied van den Atlandsclien Oceaan en het Engelsche Kanaal voor neu trale schepen, die niet tijdig van de Duiische aankondiging van het versperde gebied kennis konden nemen, geëindigd. In de Noordzee is dat reeds in den nacht op den 7en, in do Middellandscho Zee in den nacht op den llden het geval geweest. Van nu af geldt a!gemeen voor het versperde gebied de waarschuwing, dat de scheepvaart op geen afzonderlijk© waarschuwing meer rekenen kan. Schepen, die toch in het versperde gebied varen, doen dit met volle kennis van het hun en hun bemanningen dre'gende gevaar. Hiermede wordt uitdrukkelijk vastg-steld dat alle van vijandelijke zijde ■veropredde berich ten over het torpedeeren van neutrale sche pen zonder voorafgaand aanhouden vóór _de bovengenoemde voor de afzonderlijke ver sperde gebieden aangegeven data valsch zijn. De aangegeven termijnen gelden ze'fs voor vijandelijke passagiersschepen, in zoovei-re zij niet bewapend waren, daar er zich neutrale passagiers op konden bevinden, die nog niet van de afsluiting der zee op de hoogte waren. Geen Duitsehe nota te wachten. Reuter heeft een bericht van de „Associated Press" verbreid, volgens hetwelk de Duitsehe regeering tot de Vereenigde Saten een nota gericht heeft, waarin voorstellen ter vermij ding van den oorlog gedaan worden. Dit bericht is, volgens verklaring van het Berlijnsche Wolff-bureau, geh el uit de lucht gegrepen. Het is overigens volgens door de „Temps" gepubliceerde telegrammen reeds door Lansing en Zwitserschen gezant. In Washington "Ritter tegengesproken. De beweerde gevangenhouding van Gerard. Gerard heeft gisteren tegen den correspon dent van de „Daily News" te Zurich ge zegd: Ik weet, dat men in de pers gezegd heeft, dat ik als gijzelaar werd vastgehou den, maar het zou misschien juister geweest zijn om te zeggen, dat, mijn vertrek afhing van de houding die men te Washington te genover Bernstorff aannam. Volgens berichten uit Madrid is ook aan de Oostenrijk-Hongaarsche regeering een ant- woord-nota gezonden, welke met het ant woord aan Duitschland overeenstemt. Het Spaansche protest- De Spaansche regeering verklaart in haar antwoord op de Duitsehe nota, dat deze haar, daar zij steeds de st riks le neutraliteit heeft in acht genomen, ten zeerste heeft bevreemd. Zij teekent verzet aan tegen den verscherpten duikbootenoorlog en eischt, dat voor de Spanjaarden, die zich steeds vol- kdlnen neutraal hebben betoond, de zeehan del onbeperkt zal vrijstaan. Verder wordt er in de nota op gewezen, dat het in uitzicht gestelde gevaar voor de levens van non-combattanten en neutralen in strijd is met alle internationale tradities. Spanje, dat bereid is, als het oogenblik daarvoor gekomen zal zijn, het initiatief te tot herstel van den vrede, moet zich dpii ./o'pn verzetten tegen elke uitbreiding van Jen in 0g' die leven van Spanjaar- zou kunnen brengen. Daar- alle moeilnkhed64' dat Duitschland> ondanks del zal weten tl11 Van deu oorIo&> een mid' j.; j. vinden, om aan de recht komen h«tWaren van sPanje tegemoet te hof aren> die ook de bescherming Paansche volk en van de onschend baarheid der nationale souvereiniteit ten doel hebben. Een Oostenrijksch oordeel over de Nederlandsclie en Spaansche protest-nota's. Naar aanleiding van den gisteren gepubli- ceerden tekst van de protesten van de Spaan sche en de Nederlandsche regeeringen te gen de nota van Oostenrijk-Hongarije over den verscherpten duikbootenoorlog zegt de „Beichspost": „Waar het staten betreft, die zooals Spanje en Nederland zich erop kun nen beroepen, dat zij gedurende den oorlog volkomen neutraal zijn gebleven of tegen willekeurige handelingen op zee ook dan hebben geprotesteerd, wanneer zulke daden in strijd met het volkenrecht van Engelsche of andere zijde werden gepleegd, is niets te zeggen tegen het bekendmaken van het eigen principieele standpunt in kwesties van zeerecht. Het antwoord op alle dergelijke klachten is trouwens even kort als eenvou dig. Wanneer de neutrale regeeringen met haar protesten tegen gewelddaden van on ze vijanden succes hadden gehad, dan zou den de centrale mogendheden niet genood zaakt zijn geweest haar toevlucht te ne men tot den verscherpten duikbootenoorlog. Onze maatregelen zijn alleen tot verdedi ging, afweer en uit noodweer. De protesten der neutralen zijn f resten tegen de onver mijdelijke gevolgen ^,ui oorzaken, die de neutralen niet Ult 11 weg hebben kunnen ruimen. Het spree' vanzelf, dat de gevol gen en uitwerkingen eerst kunnen verdwij nen, wanneer ook e oorzaken verdwenen Torpcdeeicn „zonder waarschu wing. De ,,Köln. Ztg. ^evat een artikel, waarin wordt opgekomen o n de meening, dat in de aangegeven D sc ie blokkade-gebieden varende schepen U1 waarschuwing" ge torpedeerd zouden den. Het blad zegt: zij zijn immers gc 'TO®c'luwd, dat de in de Duitsehe nota aa.n® P vJjn gebieden onveilig zijn, precies als m Engelsche bekendma king van 3 November 1914) waarin de ge. heele Noordzee ais """'«fry aera" werd ver klaard, en alle liaade sscliepen van neu tralen werden gu^LJ^H'wd, dat zij daar ernstig gevaar liepen van m^nen en oor logsschepen. Varen schepen in de aangewe zen zone, zoo doen zy dit, gelijk de Engel sche gezant dat in een schrijven aan den Nederlandsehen minister van 15 Januari 1915 zeide: „at their own risks". De door Enge land aangegeven gevaarlijke zone hebben de neutralen, Engelands waarschuwing eerbie digend, gemeden. Zij moeten, wanneer zij hun schepen niet willen verliezen, thans ook de Duitsehe waarschuwing maar niet in den wind slaan. Een dergelijke houding ten aan zien van de Duitsclie verklaring zal tenge- ge hebben, dat ieder ongewenscht scheeps- verlies wordt voorkomen. De moord te Serajewo. Het Weensche correspondenti&bureau meldt, dat het in de laatste dagen te Serajovo behan delde hoogverraads-procea tegen het Servische gemeentehoofd Banjac uit Ljesnica verdere be wijzen leverde voor de deelneming van Servi sche officiële kringen aan den moordaanslag op het Oostenrijkache troonopvolgerspaar. Vastgesteld werd, dat de bekende Servischf politieke vereeniging „Narodna Odbrama," dit ten doel had de revolutie in Bosnië voor te be reiden en de losscheuring van Bosnië en Her zegowina en hun vereeniging met Servië op elke wijze te bevorderen, een onvoorwaardelijk Ser vische staatsinrichting was. De president der vereeniging was de Servische generaal Bosc Jankovic. Als secretaris fungeerde majoor Pri- bicivic. Van de overige leden der „Narodna Odbrana" heeft in het bijzonder majoor Lan- kosie een beruchten naam verworven. Lankosie was degene, die de bedrijvers van den aanslag met bommen, revolvers en geld voorzag Het is ook bewezen, dat kroonprins Alexander aan de ophitsing tegen de monarchie reeds vroeger een werkzaam aandeel nam. Hij schrok er niet van terug, den student Jukic, die den bekenden aanslag op den bonus Cuvaj onder nam, door professor Poviovic zijn groeten te doen overbrengen. Ten slotte is er een orgineel document aan wezig van den Servischen minister van buiten- landsohe zaken, dat aan het Servische ministe rie van oorlog gericht is en waaruit blijkt, dat de „Narodna Obrana" van Servische centra les uit bestuurd werd. Ook de beklaagde Banjac had naar de over tuiging van het gerechtshof in dienst van de „Narodna Odbrana" gestaan. Men wist hem aan te toonen, dat hij de bedrijvers van den aanslag Princip Cabrenovio en Graben bii zidh in huis opnam en hun de doorreis naar Bosnië verge makkelijkte, ofschoon hii wist, dat de genoemde personen met het doel om hoogverraad te ple gen in het geheim naar Bosnië waren gezonden en met moordwerktuigen werden voorzien. Ban jac werd tot 12 jaar zware kerkerstraf ver oordeeld. Doorvechten! Winnen of verliezen! In een boodschap aan de ,/New York Times* verklaarde do Engelsche minister-president Lloyd George dezer dagen„Wij voeren thans niet een oorlog van verovering, doch van be vrijding, niet. van onszelven alleen, doch van de geheele wereld, van de huidige barbaarsche loei en onmenscheHjke practijk, die de naties van elkander vervreemdden, de eenheid der wereld en den vooruitgang tegenhielden en in al hun doodeliike schandelijkheid onthuld werden ge durende dezen oorlog. Tn zulke oorlogen voor vrijheid kan er geen schikking zijn. Zij worden gewonnen of ver loren!! Een allegaartje. Pr an sche bladen hebben er zich de laatste tijden moe bezig gehouden uit te rekenen schrijft de Toorts hoeveel volkeren aan de zijde der entente meevechten. Wij telden er 86, namelijk: Albaneezen, Anamieten, Arabieren, Australiërs, Basken, Bretanjers, Daliomeyers, Engelschen, Finnen, Franselien, Georgiërs Hawaian'en, Hindoes, Howa's, Kabielen, Ieren, Indianen, Italianen, Japaneezen, Litauers, Mon tenegrin non, Mooren. Polen, Portugeezen, Roemenen, Russen, Sakaladen van Madagas kar, Serviërs, Senegaleezen, Schotten, Tarta ren, Transvalers (lees: Afrikaanders), Ton- kinee-zen, "Vlamingen, Walen en Nieuw-Zeelan- ders. Als men Australiërs en Nieaiw-Zeelanders afzonderlijk telt-, zou men het de Ganadeezen ook moeten doen. Hot complot tegen het leven van Lloyd George Henderson. De zaak van de drie vrouwen en den man beschuldigd van samenspanning ter vermoor ding van de ministers Lloyd George en Hen derson is naar de openbare terechtzitting ver wezen. De beschuldigden zijn Alice Wheildon, oen vtouw van BO jaar, haar dochter Har- rictte (27 jaar,), Alfred George Mason (24 jaar) en Winnie Mason (23 jaar), vrouw van Alfred Mason en dochter van Alice Wheildon. Voor den politiemagistraat te Derby heeft do attorney-general in een uitvoerig requisitoir do zaak uiteengezet. Hieruit bleek dat geheime •agenten van de regeering het vertrouwen van mrs. Wheildon wisten te verwerven (toen ver denking tegen haar was opgekomen), en zoo er achter kwamen, dat een complot werd ge smeed nm do heeren Lloyd Georgo en Hender- UIT EEN PRUISISCHE KAZERNE. Sergeant (tot reoruut.) Kerel, je staat too scheef als de toren van Piaa; kom je uit die streek t Recruut: Neen sergeant, uit Baden-Badén. Sergeant: En stotteren doet de kerel ook al! EEN GEBRUIKSAANWIJZING. De uitvinder van een nieuw soort zuigfleseh schreef in de gebruiksaanwijzing: „Wanneer het kind gedronken heeft, sohroeve men hem stevig dioht en logge hem op een koele plaats, liefst in een kelder." BEELDSPRAAK. Professor (boos, omdat de kaohtel alleen het voorste gedeelte van de zaal verwarmt). Ja, van voren verbrandt men bijna, en van achteren klappertandt men!?.... son te vermoorden, door middel van strychnine of curare. Het schijnt dat geen der beschuldig den plan had persoonlijk deu moord uit te voeren, maar dat ze een medepliohtige wilden zien te krijgen, die de daad voor hen zou ver richten. Dien medeplichtige meenden ze ge vonden te hebben in een man, die naar nu bleek een geheim agent was, die zich in het vertrouwen van mrs. Wheildon had weten in te dringen, onder voorgeven een „conscientious objector" te zijn. Aan dezen man werden vier busjes met vergif toegezonden, met een ge bruiksaanwijzing hoe deze vergiften te gebrui ken, Het aandeel van Mason in het complot was, dat- h;j, een scheikundige, het vergif leverde. Terug naar den ouden tii«. De „Timeskon digt een prijsverhooging aan tot twee ftnivers, met het oog op papierbezuiuiging en om het oude gebruik te bevorderen, dat elk exemplaar in verschillende huizen circuleert. Als deze prijsverhooging niet voldoende is, zal de „Times" terugkeeren tol den ouien pry's van drie stuivers en zoo noodig zelfs tot dien van 18151836, n.l. zeven stuivers. Wie de censuur leiden. De Toorts deelt als waar gebeurd mede: Een landgenoot© schreef onlangs een langen brief aan haar man in Holland en eindigde „Dag Schatje" met een streepje daaronder. De Engelsehman der cen suur die voor de Vlaamsche brieven staat vindt den brief te lang om te lezen en zendt hem terug, als blijk van zijn taalkennis het volgend voor adres schrijvendMrs. Dag Schatje, Straat zoo ën zoo, London N.W. De Engelsche marine. Lambert, gewezen burgerlijk lord van de admiraliteit, heeft in een rede gezegd, waarom hij had geweigerd lid te worden van Lloyd George's ministerie. Hij keurde het n.l. af. dat Jellicoe van het opperbevelhebberschap van de vloot was ont heven en Fisher buiten de admiraliteit werd gebonden. Het Skandinavische muntwezen. Zweden heeft Noorwegen en Denemarken om instem ming verzocht met de invoering van ijzeren munten, van 1, 2 en 5 öre. De Noo.rdeche muntconventie maakt overeenstemming inde zen noodig. Noorwegen heeft het verzoek ■reeds ingewilligd, Benemarken zal het ver moedelijk eerstdaags doen. Dit hoeft niet mede te brengen, dat ook Noorwegen en Denemarken ijzeren in plaats van koperen ören gaan slaan, maar ze zullen de Zweed- sche dan als ruilmiddel moeten toelaten. EEN VREESEL1JKE LIJ DENSGESCHIEDENIS. Een Reuter-telegram deelt het een en ander mede van de lijdensgeschiedenis van een stoker, Batiazello, afkomstig van de Philippijnen, die zich aan boord had bevonden van de getorpe deerde stoomboot „Vedamore," die \V oensdag in volle zee werd getorpedeerd, waarbij 25 men- sclien omkwamen. Batiazello werd opgepikt, 70 mijlen ten westen van de Icrsche kust, ge heel naakt en half stervend, liggende op den bodem van een sloep. Ilij vertelde hoe zijn boot vol water was geloopen toen het schip naar den kelder ging. Allen, die in de boot zaten, kwamen in bet ijskoude water terecht. Toen hij eindelijk weer boven wa9 gekomen, zag hij, dat alle sloepen te ver weg waren om zijn hulpkreten te kunnen booren. Hij zwom toen van het eene stuk wrakhout naar het andere, tot hij tenslotte een sloep bereikte, dio half vo.l water was. Met de grootste moeite wist hij zich aan boord te hijschen Hij was toen geheel naakt, daar hij, om beter te kunnen zwemmen, alle, bij het vergaan van het schip ijlings aangeschoten, kleeren had uitgedaan. In den scherpen noordoostenwind leed hij ont zettend in de open boot. Met zijn handen schepte hij het watei uit de boot. totdat hii bewusteloos op den bodem van het vaartuigje^ in elkaar zakte. Na eenigen tijd werd hij wak ker door het gekrijschvan zeemeettwen, die over de sloep vlogen. Toen hij na 24 uur word gered, was hii geheel hulpeloos; zijn ledematen waren bevroren. Had hij niet zulk een ijzer- sterk gestel gehad, dan ware hij er nooit bovenop gekomen. 10 cvdJ'r-h?1 vT niat'k:ezin hebben er niet aan gedacht, het zichzelven af te vragen daar m de wereld het geW ophooger wordt gesteld dan het gevoil. STarmen de nedengen spreken allen in ontkenneS zin Door ellende gedreven beg^on z!n z ch naar het slot, of richten zich tot de meesteres van het kastv als zich op hun weg bevindt, doch wordt do afgebeden hulp som tijds verleend, geen medelijdende blik ver gezelt het hulpbetoon, geen glimlach ver troost. den grijsaard en net kind, geen woord schenkt aaninoodigiBg ^°P- Men vreest, nten eerbiedigt mevrouw de Barsannes, maar men bemint haar niet. Eenige intieme vrienden weten alleen welké vurige natuur dit koele hulsel verbergt, wel ke hartstocht dit hart voedt, hetwelk met staal schijnt gepantserd. Zeer jong gehuwd met haar neef, een wuft en verkwistend wezen, vergat de markiezin al haar teleurstellingen op den dag, waarop haar zoon geboren werd. Sinds het eerste uur is het deze, dien zij met eenige, jaloer- sche, zelfzuchtige, onzinnige liefde bemlntl..,. Herbert heeft haar nooit verlaten. Gedurende lange jaren gaf ©en leermeestér het kind onder het toezicht der moeder het noodige onderwijs. Toen er sprake kwam van een loopbaan te kiezen, vergat de markiezin de ineenstorting van haar fortuin bij het vooruitzicht van eqn mogelijke scheiding en verklaarde zij op Imo gen toon, dat een Barsannes genoeg had aan zijn adeldom en niet tusschen toga en zwaard behoefde te kiezen. En de jonkman, wel schrander nxaar even hoogmoedig als zijne moeder, bleef een „lediglooper," in plaats van een man te worden. De ondergang van het adellijke huis Bar sannes was toen nog niet een feit geworden. Door een laatste dwaasheid had de markies zich voor groote sommen verbonden, daar hij hoopte groote winsten te behalen in een onderneming, welke op hechte grondslagen gevestigd scheen. Gedurende eenige jaren deelden de deelhebbers enorme dividen den. Op dit oogenblik zou het voor Herbert gemakkelijk geweest zijn een huwelijk aan te gaan volgens zijn rang en zijn smaak. Maar de moeder sneed kortweg elke onderhande ling op Wit punt af. „Haar zoon was te jong. Hii behoefde met huwen geen haast te ma ken. Later zou men wel eens zien..." In werkelijkheid wiioe zij hem zoo lang mogelijk bij zich houden en behield zich het recht voer eene keuze te doen onder de riikste en aanzicidijksbe meisjes der streek. zf zou een zacht en goed vrouwtje uitkiezen, die in lichanTclijh ea ec'^.telijk opziaht on- beteekenend d° opper macht over het hart haars zoons te doen beHerbert was voorwaar geen zwakkeling, k„minde zijne moeder hartstoclHc- r'frn J-ïh bovenden nog zeer jong was, i a aal,JJrrkt geen haast, om Zich door had hij fverbintenis als het huwc- den da."- waarop hu aan het strand van Trou- ville ontmoette en hij mevrouw De Barsannes verklaarde haar te willen huwen. Deze bliksemstraal naü de moeder niet voorzien en haar wanhoop werd des te groo ter, omdat miss Ddel Helmwood, 't zij in hare familie, 't zij in naar persoon, alles ver eenigde wat den hoogmoed van Herbert kon vleien, zijn blikken stre den en zijn hart veroveren. Met zeldzaam vrouwelijken tact stelde de markiezin alles in het werk om den jonkman van zijn plan af te brengen. .Tegenover een riefde, die eiken dag ^.'ooter werd, leed zij de nederlaag. In de ziel gewond door woede jaloersch- heid, gekweld door namelooze smart, begon de groote dame, die zich door niets uit het veld liet s'aan, ooq.enbiikk.en van moedeloos heid te kennen en bittere tranen te vergie ten. Door een ongodsdienstige moeder opge voed, wist zij niet dat men aan den voet des kruises kracht, troost en zelfverloochening vindt; dat het gebed den monsch met alken opvoert naar die eindeloozo, geheimzinnige gewesten, maar ook de zaken vm dit onder- maansche als waardeloos doet voorkomen. Zij wist niet, of wilde niet weten^ dat alles niet met ons eindigt F" terwuF J ''oc tet glimlachen dwong b.j het hooien der droo- men van haar zoon. herhaalde zij tijdens haro slapcloozo nachten met do grootste wanhoop: i;Op den dag van Zijn huwelijk zal ik allo geluk moeten vaarwel zeggen. Op het onverwachtst trad $e 'dood het hotel Barsannes binnen; Twee dagen na de verloving van Herbert met miss Eidel, stortte de onderneming, waar op markies De Barsannes met kapitalen van een ander zijne hoop had gesteld voor het herstel van zijn fortuin, ineen, zooals zoo vele van dezelfde soort m.s.ukt zijnTer neergeslagen door deze ramp, kreeg do mar kies een aanval van beroerte en \rel, om niet weer op te staan. Zonder een droefheid te veinzen, welke - zij niet gevoelde, zag mevrouw Da Barsannes van het eerste uur af den toestand flink in de oogen. Men moest do geleende sommen teruggeven, om de eer ongeschonden te be- waren; daarvoor moest men alles verkoopen Vervolgens? Vervolgens... zou da al ion- de* komenMaar deze ellende zou Her- bert niet kennen, als miss Eidel trouw bleef aan hare verbintenissen, ondanks do voor- gevallen gebeurtenissen. Wat do markiezin- betreft zij wist, (lat de toekomst voor 'haar niet meer bestaan zou. als het huwelijk ge sloten was. Koel en fSfeon vervuld m u do gedachte haar naam voor elke vlek te i> waren, drong zij de mannen der wet. tot don grootstcn spoed. Aanplakte 1 jetten meldden Óen verkoop van het hotel, van hoeven en uc helft van het park van Barsannes. Daar do ruïne algemeen beken t was, ge beurde het op zekeren dag. dat cr een kleine doos aan markies Herbert overhandigd w.-rd. Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1917 | | pagina 5