Vijf-en-zeventig gulden uitgekeerd.
AB6UST1KBS JISEPHUS WIER,
OPRUI MING
P. W. TWEEHUIJSEN,
WARE ADELDOM
DE OORLOG.
FEUILLETON
4ISTE JAARGANG No. 926?
Heden keerden wij aan Mej. GRIETJE ADRICHEM, te Heems-
kerk, die door een ongeval drie vingers verloor, f75, uit,
Haarlem, 19 Februari 1917. De Administratie.
agenda 21 eebbuabi
door de genade Goiis en de gunst van den
Aposiolischen Stoel
BISSCHOP VAN HAARLEM,
Huisprelaat van Z. H. den Paus,
Assistent-Bisschop bij den Pause!ijken troon
aan de Geestelijkheid en de Geloovigen
van Ons Bisdom Zahgheid «n den Heer.
DE VERSCHERPTE DUIKBOOTOORLOG.
Groote Vergadering
AANNEMERS-, TIMMER-, SCHILDERS- METSELAARS-
en SMIDSIEBRDF
op Donderdag 22 Februari a.s.
„ST. BAVO," Smedestraat.
VAN DE ZEE.
SLOBKOUSEN en WINTERPANTOFFELS
&?!r'%eSjoi'isstr>aat 27. TEL. 1770.
Soiled Schoeisel tegen billijke prijzen. C02S
tfEüSFfSEEOE BERICHTE»
KORTE SERfCHTEN
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Alle betalende abonnés op dit Blad, in het bezit van
een Verzekeringspolis, zijn, volgens de bepalingen op
de polissen yermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
ff 4000 bij levenslange ongeschiktheid tot werken,
ff 500 bij overlijden, ff 300 bij verlies van een hand
of voet, ff 250 bij verlies van een oog, ff 125 bij
verlies van een duim, 75 bij breuk van een arm
of been, ff 100 bij verlies van een wijsvinger, ff 25
bij verlies van een anderen vinger. De uitkeering dezer
bedragen wordt gegarandeerd door de „Hollandsche
Algemeene Verzekeringsbank" te Schiedam. (De vóór
l Oclober 1911 uitgegeven polissen ztjn niet geldig.)
Gebouw St. Bavo - Smedestraat 23
Bouwvereeuiging „St. Bavo", 8 uur.
Statenzaal „Prinsenhof" half 2
Vergadering van den Gemeenteraad.
Bisschop p e 1 ij k Museum J ansstr.
79 geopend eiken dag van 105 uur tegen
betaling van 25 eeuts. Uitgezonderd Zater
dagen en K.-K. feestdagen.
niinst Vfln
(Vervolg.)
v. wo-elijke beschouwing levert ons hun
Ben dorgediko de waarachtige
.tav» o. H. J. Ohr. in k* H.
ÏSSSffi Altaars, m Mw Uk niet
op de eerste plaats aan het helaas al te groote
getal van hen, die, aan het Sacrament -ge-
loovend, vergeten laat ons Bever naar waar
heid zeggen, verzuimen dat hemeböh brood
der ziel dikwijls genoeg te nuttigen om een
krachtig innerlijk loven te kunnen leddien. en
daarom moesten klagen met den Psalmistt
Miin liart verdorde, omdat ik vergat m*jn
brood to eten" (Be. 01, 5); Wij denken hier zelfs
niet aan lien, die hun paa&chplicht verzuimen
de hunne ziel laten doodhongeren, en zich zei
ven afsnijden van de gemeenschap der H. Berk;
dit is onder ons zoo bekend, dat Wij daarop
niet uitdrukkelijk behoeven te wijzen. Wij den
ken vooral aan diegenen, diezooal» va do
laatste jaren nogal veelvuldig voorkomt
vergetend, dat het IJ. Sacrament als <*n voed
sel der ziel is ingesteld, d. w. z. als een middel
2 hot leven der ziel te bewaren, te roeden
te sterken, wel schijnen te meenen. dat ©j met
veelvuldig tot de H. Communie te naderen ge
noeg doen voor het leven hunner ziel, en deze
dan verder aan alle gevaren mogen bloot stel
len, ja zelfs de ziel van anderen mogen in ge
vaar brengen. Moeten Wij, Beminde Geloovi
gen, hier in bijzonderheden treden? Wij wensch-
ten, dat hot niet noodig ware; maai', alvorens
dit kwaad ook hier al te groote afmetingen
aanneemt, zooals helaas in andere landen reed®
het geval is, meenen Wij althans iets er °ver te
moeten zeggen, ofschoon een goed Katholiek
het uit zich zeiven moest hegrijpen. Wij zullen
het echter bij eene eenvoudige vingerwijzing
laten door de vraag te stellen: Des morgens
tol do II. Tafel naderen, en des avond» zich
overgeven aan vermakelijkheden, die of op zich
zolvcn zondig, of met gevaar voor zonde verbon
den zijn, is dit' nog het ware geloof aan de
waarachtige tegenwoordigheid van Jezus, Die
gezegd heeft:'„Wie mijn vlcesidi eet, heeft het
eeuwig leven" (Joes VI, 55) maar ook ons door
den Wijze van liet Oude Verbond Bet waar
schuwen: „Wie het gevaar bemint, zal er in
vergaan" (Eccli III, 27)? Veelvuldig de H.
Ooiumunio 'ontvangen, maar terzelfder tijd er
gernis geven óf wel door onzedige kleeding óf
door openlijk lezen van verboden geschriften
óf op welke wijze ook, is dit nog het gezonde
geloof aan de heilige tegenwoordigheid van
Jezus Christus, Die gezegd hoeft: ^„Weo der
wereld wegéns de ergenis" (Matth. XVIII, 7).
In één woord de veelvuldige H. Communie wil
len vereenigen met een geheel wereldsch lev1)"'
is dat een levend geloof aan de tegenwoordig
heid van Jezus, Die gewaarschuwd heeft:
mand kan twee lieeren dienen"? (Matth. VI,
24)? En daarbij komt nog, dat men hier zelfs
geen uitvluchten vinden kan, dat hier alleen
lichtzinnigheid in het spel is, zoo niet erger,
n.l. vermetel vertrouwen in liet óéne geval, on
christelijke liefdeloosheid in het tweede, groote
wereldsch gezindheid in het derde, en in alle
gevallen gebrek aan eerbied voor het H. Sacra
ment des Altaars met miskenning van het
hooge doel, waarvoor Christus dit Sacrament
heeft ingesteldvoeding, versterking van het
genade-leven der ziel. En welk offer wordt van
ons gevraagd, om ons aan dit kwaad niet schul
dig te maken? Een offer, wat onder geen
enkel opzicht in vergelijking kan komen met
liet offer, wat de H.H. Martelaren brachten
voor de belijdenis van hun geloof aan Jezus'
t eg en w o o rd i glieid in ihet Heilig Sacrament-;
het offer van liun leven na eerst allerlei marte
lingen te hebben ondergaan.
Ach, Beminde Geloovigen, laten wij het leven
toch ernstiger opvatten, bedenken dat het is
een opgaan naar liet eeuwige leven, en dat
wij daarvoor van God ontvingen de leiding der
H. Kerk, die ons in Zijnen naam den weg wijst
en de genade-middelen der H. Kerlc, die Hij aaij
haar ter uitdeeling toevertrouwde. Moge dit
ernst in ons gewekt of vermeerderd worden in
dien meeat ernstigen tijd van de Vasten, dien
wij nu weer gaan intreden, en waarin wii meer
dan anders er aan herinnerd worden, hoe ern
stig de Heer Jezus Christus onze heiligheid
heeft gewald, en welke offers Hij daarvoor
heeft gebracht; en bidden wij Hem, dat Hij
den rechten geest ver,nieuwe in ons en in al onze
geloofsgenooten. Tevens willen Wij u hier op
merkzaam maken, dat sinds jaren in Ons Bis
dom' een Broederschap ia opgericht ter eere
van de H.H. Martelaren Van Gorcum, om te
bidden voor do bekeering van ons Vaderland,
waarin helaas het ongeloof zoo schrikbarend
toeneemt; herhaaldelijk hebben Wij vermaand
om toe te treden tot dat Broederschap, dat zoo
weinig van u vraagt, n.l. dagelijks één Onze
Vader en één Wees gegroet met het schietgebed
„H.H. Martelaren van Gorcum, bidt voor ons
en vioor de bekeering van ons Vaderland." Nog
altijd telt dit Broederschap veel te weinig
ledenin vele parochiën bestaat het nog in het
geheel niet; er wordt veel te weinig gebeden
voor den terugkeer onzer landgenooten tot de
H. Kerk; en tooh zonder oen aanhoudend go-
bed zullen alle andere middelen, dia wij daar
voor zouden aanwenden, niet veel baten, terwijl
het aan houdend gebed zooveel bij G od vermag,
vooral ala wij het storten in vereeniging met
de Heiligen, dié voor Hem 1 erven ten offer
brachten. T
Bidt ook veel vooral in den aanstaanden tijd
van genade voor de verheffing der H. Kerk, en
voor den bloei van ons vaderland, dat beide in
vrede voor allen rampspoed mogen bewaard
blijven; voor, Z. H. den Paus, die zoo treurige
tijden beleeft en naar wiens vredeavermaningen
tot dusverre zoo weinig wordt geluisterd;
voor H. M. oonze beminde Koningin, die in deze
ernstige dagten zoö trouw waakt voor li'aar
volk, opdat het buiten "de gevaren moge blij
ven van dezen ongehoorden wereklkiijg; in
Óen woord voor al Uwe geestelijke en wereld
lijke Overheden opdat God hun licht en wijs
heid moge schenken, om dé aan hun zorg toe
vertrouwden op den waïen weg té leiden naai
den blüvendea vooral naar den eeuwigen vrede.
En zal dit On® herderlijk schrijven. op den
Zondag Quinquagesima in alle tot Ons Bis
dom behoorendo kerken, alsmede in dé kapel
len waarover eene Rector ié aangesteld, op Je
gebruikelijke wijze worden voorgelezen.
GegeVen t« Haarlem, den lOden Febr. 1917.
t AUGÜSTINTTS JOSEPHUS.
Bisschop van Haarlem.
Op last van Z. D. Hoogwaardigheid, i
L. Westerwoudt, Secretaris.
OVERZICHT.
Behalve een goed geslaagde actie 'der En-
gelsclien op beide oevers van de Ancre aan
het Westelijk front, waarover gisteren in een
telegram onder het Daatste Nieuws een en
ander werd gemeld, en het afslaan door de
Duit9chers van een voorwaartsche beweging
van de Ëngelschen ten zuid-westen van Mces-
sen (Messines), benoorden Armentières, is er
op de fronten weer niets belangrijks gebeurd.
Uit Mesopotamia melden de Ëngelschen
wel weer eenige vorderingen, doch die schij
nen van geringe beteekenis te zijn; terwijl
daarenboven door de Turken wordt gemeld,
dat de hoofdtroepen der Ëngelschen aan den
Tyger weer een paar kilometer zijn terugge
trokken. Het eigenlijke succes der Ëngel
schen bestaat dan ook voornamelijk- hierin
dat een kleine stelling, met een bezetting
van ongeveer 2000 Turken, "welke zij reeds
eenigen tijd hadden omsingeld, door de Tur
ken werd prijsgegeven.
Overigens is er niets belangrijks: de span
ning tusschen de Vereenigde Stalen en
Duitschland duurt voort; de min of meer
raadselachtige houding tusschen Oostenrijk
en Amerika houdt aan; de U- en mijnoorlog
maakt dagelijks een 'schrikbarend aantal
slachtoffers; de neutrale scheepvaart blijft
tot werkloosheid gedoemd, enz. enz.
Beschouwingen worden er over en weer
geleverd en daarbij is het meest opmerke
lijke, dat men wederzijds de beslissing van
den strijd aanstaande acht. Al meer dan een
half dozijn „grootheden" uit de verschillende
oorlogvoerende partijen zijn aan het woord
geweest en ieder heeft het gehad over den
op handen zijnden vreeselijken slag, welke
de beslissing moet brengen. En aan beide zij
den verzekert men overtuigd te zijn, de over
winning te behalen. Hoe kan het anders?
Maar ook wederzijds geeft men toe, dat
het een strijd op leven en dood zal zijn. Lord
Derby o.a., de Engelsche oorlogs-miuister,
d.e Zaterdag te Bolton een rede hield, zeide
o.in., dat „men niet te rooskleurig gestemd
moest zijn en dat men niet moest meenen,
dat liet einde zoo gemakkelijk zal kunnen
bereikt worden. Duitschland.— zoo waar
schuwde hij zal natuurlijk een reusachtige
poging doen om aan de bovenhand te komen.
De kritieke periode van den oorlog zal in
de volgende maanden aanbreken. Wij zullen
succes hebben, maar het zal geen gemakke
lijke taak zijn."
Die reusachtige poging van Duitschland,
zoo vertelde de Beiersche minister-president
in een interview met de „Münchener Neues-
te Each richten", bestaat in den verscherp
ten ciuikbootenoorlog. „Het oorlogsdoel der
ceSf .mogendheden - zeide hij - is de
n^rrincPi"8fv!'esen de aanvallen des vijands.
ns volkomen bereikt. Wij kuu-
fi? o egrensden volhouden. Doch
theoretisch geldt dit laatste ook voor den
tegenstander, onder voorwaarde echter, dat
voor nem de toevoer van materiaal over zee
voortduurt. Zoo wij den oorlog ten slotte
willen beëindigen, moet deze toevoer worden
afgesneden. Het middel hiertoe is de onder
zeeërs oorlog."
Wij staan dus voor den beslissenden slag.
De spanning aan het Westelijk front noemt
nog gestadig toe en de kleine vorderingen
der Ëngelschen iu den laatsten tijd in het
westen, doen de „Times" al jubelen: „Zoo
treedt generaal Haig stap voor stap het
„jaar van beslissing" in het Westen binnen."
Hit zijn teekenen, dat wij weldra het groo
te schouwspel zullen beleven. Wanneer de
eigenlijke en meest mooriïdadige slag zal be
ginnen? iWij weten het met; maar vol
gens de „Times" heeft_ de heer George As-
quith in een redevoering gezegd, dat men
binnen vijf weken het begin van den groot
sten slag van de geschiedenis mag verwach
ten.
Wie zullen dan overwinnen?..
Het duikbootengevaar.
.Van Engelééh® zÜd" ja al herhaaldelijk be
weerd, dat men het Ulkbootengevaar weldra
zou hebben ov'orwon"""* Oo-k de Londen sche
cc-r respondent van imposten" seinde een
telegram aan Hjn h arte Kristiania, waarin
hij te kennen gaf) da men in Engeland thans
ineent het duikhootgeyaar meester te zijn- Wel
.wordt het aantal tot zinken gebrachte en ver
meesterde duibbooten verzwegen; ]let 60kter
f echts een kwestie van Bid, wanneer de scheep
vaart weer zonder gevaar kan worden hervat-
Tal van berichten, zoo waarschuwt het Wolff-
bureau te Kristiania, geven echter een ander
beeld. Wanneer men m Kngd,a.nd, dcor liet
verzwijgen der ver Ta" koopvaardijsche
pen, meent het P11 doen gelooven, dat
het duikbootgévaiu is geweken, dan zal liet
•poedig blijken onjumt te Z1jn,
Van hot doen - n van duilcbooten is
sedert 1 Februari M 1 ints'ohe Marine niet»
bekend en evenmin a" het buitmaken van
Duiitsche duUdic»ten. derhalve blijft het feit
bestaan, dat wie ln aet afgezette gebied be
geeft, gevaar k°P
Een zelfde waarschiiwang ontving ook do
Hollands-oka scheepvaart van uit Berlijn. De
„Nieuwe Ct." nam» u ad uit de veilige aan
komst van het 8-a- 'j iS, ,dÜ'k" afgeleid, dat
het bevaren van het (i '"-'idogebied nog steeds
iwel mogelijk ia v0(?. ï^tr®k> svhe-pcn.
En nu is "fl" e Duitscha zijde ton
van alle R. K. Patroons in Het
uit Haarlem en omliggende plaatsen
des avonds te 8t/2 uur in 't Gebouw
Alwaar als spreker zal optreden den
Zeer Eerw. Heer G. van den HOUT,
Vicaris te Vucht, met het Onderwerp:
DISTRICT EN LANDELIJKE VAKBONDEN.
Niet één patroon verzuime of persoon
lijk te komen of zich schriftelijk op te
geven aan den Secretaris
7533 G. ALDERS Jr., Jan Steenstraat 39.
opzichte van deze opmerking verklaard, dat d..
-Wcsterdijk" een vrijgeleide had en dat alles
gedaan is om het schip een veilige vaart te ver
zekeren en het zeker door het blokkadegebied
te brongen.
-Zulke opmerkingen als die van de „Nieuwe
Courant" zoo wordt tenslotte gezegd
kunnen slechts ertoe dienen neutrale schepen
te verleiden door het blokkadegebied trachten
heen te komen. Er moet echter cp gewezen wor
den dat zij zich hierdoor aan zeer ernstige ge
varen blijven blootstellen.
Noorsche scheepvaart.
De Noorwegen-Amerikalijn staakt 1k4
veerdere vervoer van passagiers, vermits
Halifax nog niet als onderzoekshaven toe
gelaten is.
Door liet blokkadegebied.
Ook een Noorscli schip, dat zich in het door
Duitschland afgesperde. zeegebied cphïeld. is
door een Duitsche duikboot, ge-paard. Naar
„Tidens Tegn" uit Haugeuiind verneemt, luid
het Noorsche motorschip „Nöstc-d 3" gemeld,
bij Utsiro niet twee waarschuwingsschoten door
een Duitsche duikboot gepraaid te zijn De kem-
mandant van de duikboot gaf er zijn verbazing
over te kennen, dat de Nested 3 zich binnen
do versperring had gewaagd, maar vergunde
het schip, dat in Spanje zout voor Noorwegen
ging halen, door te varen. Het was wegens
aanvaring met het stoomschip Karmsund, dat
de „Nösted 3" te Haugcsuud binnenviel.
De Spaansche scheepvaart.
Volgens berichten uit Barcelona hebben de
Spa-ansche reeder-s besloten den uitvarenden
schepen motorbooten mede te geven. Dit be-
teekent. dat zij zullen trachten door het blok
kadegebied heen te breken.
De U- en mijnoorlog.
Het Engelsche s.s. „lolo" is in den grond
gehoord.
Het Engelsche s.s. „Okernen" is in den
grond geboord.
Aan de Noorsche bladen wordt gemeld,
clat het Noorsche s.s. „Stralsuu-d" getoi-pe-
deerd is.
Het Engelsche zeilschip „Netherton' en do
treiler „XL" zijn iu den grond geboord.
V cogens oen bericht uit Milaan is het Ita-
liaanscbe s.s. „Oceania" door een Oostenrijk-
sche duikboot tot zinken gebracht. De be
manning is gered.
De Noorsche stoomboot „Nordkap" van
Bilbao naar Nantes, met een lading hoef
ijzers, is 12 mijlen van de Fransehe kust in
den grond geboord.
Havas meldt den ondergang* door .ecu
duikbootaanval van liet Fransehe s.s. „Her
mine".
Volgens Stefani van liet Italiaansehe s.s.
„Oceania. Van beide schepen is de beman
ning gered.
De Noorsche scheepvaart.
Naar liet „Norsk. Tel. bur." meldt, bericht
de Noorsche gezant te Londen, dat de bijzon
dere beperkingen in den steeikkohmiiitvoer
votor Noorwegen zijn opgeheven.
(Hiermede is Noorwegen in dezelfde con
ditie gekomen als Denemarken, Zweden en
Nederland, waarbij dus alleen aan den eisch
moet worden voldaan, dat levensmiddelen
enz. moeten worden meegebracht, of dat
eenige vaarten naar Fransehe havens wor
den gedaan. Red.)
Naar de bladen melden, zijn de onderhan
delingen tusschen de veeders en de zeelieden
over de looneischen, voorloopig mislukt,
zoodat alle paseagieivsverkecr ima.r Amerika
voor ohbepaalden tijd is gestaakt.
De Zweedsclie scheepvaart.
Vrijdag 1.1. is de vaart tusschen Zweden
en de Ver. Staten hervat, vermeldt „Stock-
holms Tildningen". Dien dag zijn uit Gü-
tlienburg- twee stoomschepen vertrokken,
het eene naar New-York, het andere naar
Baltimore. Zij nemen den weg ten noor-
den van de Faröer-eilanden .welke onge
vaarlijk is gebleken.
De Deensclie zeelieden-
staking.
Het Deensclie stoomschip „United Sta/es",
dat te Kopenhagen klaar lag om zee te kie
zen, heeft- zijn vertrek moeten uitstellen, daar
liet geen stokers en geen matrozen had kun
nen aanmonsteren.
1 er der moesten drie stoomschepen met le
vensmiddelen, die naar Bergen zouden ver
trekken, om diezelfde reden hun vertrek uit
stellen.
Het einde van den oorlog.
Weer nieuwe stemmen waren te beluiste
ren in het koor van politieke profeten, die
het einde van den oor'og aankor.d gden.
Allereerst: dc stem van den Engels: h n
minister Henderson, die, in oen redevoering,
to Manchester gehouden, Vrijdagavond zeide,
dat „de groote aanvoerders van dé legers
der geallieerden te velde zeer bit er teleur
gesteld zullen zijn, indien zij in dea komenden
zomer den vijand niet zulk eea slag toebren
gen, dat hij met andere factoren mee die wij
kennen, niet tot de eindoverwinning voort,
waarop wij onze zinnen gezet hebben.'
Ten tweede: de stem van d n Enge'sclmn
minister van oorlog, lord Derby, die Zater
dag te Bolton het woord voerde ei de ver
wachting uit prak, „dat over Sttkele ma nden
de kritieke phase van den oorlog zou ko
men; welke wel sue rei- zou breng m, maar
geen gemakkelijke, onderneming zou wezen."
En ten derde: de stem van den Beierse li n
minister-president, graaf Von Hertüng, do
in een interview, dat Z.Exc. aan de „Muttsch.
Neu-aste Nadir." toestond, o.m. zede, dat „dé
oorlog t h a n s ten einde loopt en dat de eindJ
strijd van den oorlog van ongehoorde ver
bittering en verschrikking zal zijn."
Amerika, Duitschland en België.
Blijkens berichten uit Amerika schijnt daar
het gerucht verspreid te zijn, dat de Duitsche
oevrheid in België den Ainerikaausolien gezant
Whitlcck zou hebben opgedragen, de Ameri-
kaansche vlag op het gezantschap te Brussel
te laten neerhalen.
Van die bewering, zegt een Wolff-bericht. is
geen woord waar, evenmin als van die, dat de
leden van hot Amerikaansehe gezantschap te
Brussel zijn belemmerd bjj de uitoefening van
liet stcunwerk. Zij hebben integendeel in over
leg met de DuUaeke overheid dit menschlie-
vend work ongehinderd voortgezet, in samen
werking met de hulpcomités in België.
Out de beweringen van het tegendeel blijkt
opnieuw de onverantwoordelijke kuiperij onzer
tegenstanders, die met alle middelen trachten
de Ver. Staten tot oorlog met Duitschland op
te stoken.
Het Fransehe leger. De Fransehe Senaat
heeft het ontwerp, dat de militairen van de
lichtingen 1896 tot 1914, die vóór den oorlog
waren vrijgesteld of afgedankt, aan een herkeu
ring onderwerpt, aangenomen. Daarmee heeft
het ontwerp rechtskracht verkregen.
De levensmiddelenkwcstie iu Italië. In een
lang artikel bespreekt de „Messagero" de on
rustbarende kwestie der levensmiddelenverzor
ging iu Italië, liet blad zet uiteen, dat de in
stelling van maximum-prijzen onvoldoende is,
en dat de tijd is aangebroken om tot rantsoe-
nccriug' over te gaan, daar op „invoeren" thans
niet meer te rekenen valt.
Het Oosfeni'ijksclic vlooleominaudo. Naar de
Wetusche bladen melden is vice-admiraal
Njcgovar tot commandant van de oorlogsvloot
en scliout-bij-naelit Kadlcr, tot dusverre plaats
vervanger v!an don elief van het departement
van marine, tot chef van gemeld departement
benoemd.
De roof van het Palazzo Vcuczia, In Roum- is
oen kleine brochure verschenen waarin van
kanoniek en kerkelijk-politiek staudpunt den
roof van hot Palazzo di Venezia, bet pauselijk
gezantenrecht en in bet bijzonder hot rockt der
gezanten op eeu onschendbare woning uiteen
gezet wordt. De brochure is een officieuze
mededeeling van het Vatieaan, welke de rechts
gronden van het vroegere protest van den Paus
tegen de bezetting van het Palazza Ycnezia
vorder uiteenzet en bekrachtigt.
Een coalitie-kabinet. Do regeering van het
Australische gemeonebest is afgetreden. Hughes
heeft een Commonwealth war gouvernement,
gevormd, dat bekend zal staan als oorlogsmi-
15
De markiezin sidderde... Haar blik, die
oanskkps zeer hard geworden was, 'bleef
ihet een vreemden glans op Herbert rusten.
„Wat mij betreft, ik heb geen behoefte aan
eene andere genegenheid en werkelijk, ik
dacht niet dat jij zoo sentimenteel waart.
„Vergeef mij: de werkelijkheid van het
leven heeft als een stortbad op mijn ver
langens ingewerkt... Ofschoon ik het huwe
lijk met juffrouw Gueldry verwerp, ben ik in
werkelijkheid bijna van de noodzakelijkheid
overtuigd."
Hij stond op, deed eenige schreden in de
kamer, doch keerde weldra naar zijne moe
der terug,
„Meent u ook niet dat het goed zou zijn.
dit plan aan het oordeel van mijn oom te
onderwerpen
„Ik ben zekér van het resultaat van je
vertrouwelijke mededeeling," zéi mevrouw de
'H&rsannes op spot lenden toon: „Wat komt
het er op aan, schrijf: doch denk er aan,
wij moeten alles vermijden wat hem kan
krenken."
Met een schrijfmap op de knieën zat Her-
bert een uur later in den tuin en eindigde
een langen brief met de volgende regels:
Nu ik u met volstrekte vrijmoedigheid
op de hoogte gebracht heb met onzen toe
stand en mijn gevoelens, wat raadt n mij nu,
beste oom? Ik raad gemakkelijk, dat mijn
moeder tegen dit huwelijk beneden onzen
stand vreeseiyk opziet, maar met hare g'e-
wone kloekheid vat zij liet aan als het eeni
ge middel, hetwelk het huis Barsannes uit
zijn vernedering kan opheffen. Wat mij per
soonlijk betreft, ik had er liever de voor
keur aan gegeven ons geslacht te zien uit
sterven, dan den naam „Gueldry" op onzen
ouden stamboom te moeten inschrijven en
toch denk ik er aan van het meest linksche
kostschoolmeisje, dat men zich denken kan,
eene markiezin te maken. Behalve dat zij
een flinken bruidschat aanbrengt zal door
dit huwelijk de helft van liet hypotheek
van het kasteel jafgènomen worden !en !de heer
'Gueldry; geeft ons te verstaan, dat wij bin-
vnen een niet' al te langen tijd weer geheel
en al meesters vaIL^®arsanaes zullen wor
den. U, die mij"®.kent z,llt DöoriT
pen, wat onmeteWk® vreugde haar dit ver
schaffen zal.,.* waarlijk zoo wei
nig vreugde in. Iwen ^«imaakt, dat
ik het bijna miJnl),;kaeht ha-ar deze te
verschaffen.van mi|n
geluk Voor het overige moet ik u zeggen,
mijne bc,contents volkomen 'te
- ten einde mu hefc jonge tn6isj8j dat men
oen zijn allodaagsch toe-
KW »ij on.
verscWUiff Na v?rblijf van twee of drie
jaren op'het kasteel, noodzakelijk om het
evenwicht tusschen onze inkomsten en uit
gaven to herstel®"' zullen u*j opnieuw het
weelderige gemakkelijke leven kennen, welks
vermaken rnii de verbintenis zullen doen ver-
gS die ik in benarde dagen heb moeten
aangaan. Het staat natuurlijk vast, dat ik
mijne plichten als man van d-e wereld zal
nakomen.Maar waar plicht begint, het
hart afwezig
Tot ziens; ik kus de hnnd mijner tante en
verzoek u beiden te willen gèioovön aan
mijne gevoelens van eerbiedvolle toegenegen
heid. "Herbert
Het antwoord kwam per ommegaande.
„Dierbaar kind," schroef de heer De Savig-
né, „je brief heeft je tante 'en mij diep ge
schokt, daar, niettegenstaande je mijn raad
vraagt, de beslissing reeds schijnt genomen.
En welke beslissing, Herbert!
„Je bemint mij, ik weet het; ik geef je d e
genegenheid met woeker terug. Je vervangt
den zoon, die God mij heeft geweigerdjet hebt
mij dan ook altijd gevoelig bevonden voor
elke van j® vertrouwelijke ïnedeus-olmgen.
Raadpleeg je herinneringen maar.Mogen
onze betrekkingen ook niet van dagelykschen
aard geweest zijn, mijn wil, mij.'n hart benoo-
ven in dat opzicht geen enkel verwijt te vree-
/„uHe-den zoowel al-s in liet velleden kom
je vol vertrouwen tot mij; ik voorzie lfet:
evenals vroeger zal mijn invloed verlamd
worden. Jij, een man, zult toegeven, alsof
je een blind kind waart.
Wat komt- het er op aan! Moge op dit uur
de verlovingsring ook al aan den ving'r
van mejuffrouw Guoldry schitteren, deze re
gels komen je zeggen; „Ga- niet verder, breek
at' zonder verder nadenken.
Is het mijn recht aldus 'tot jo te gpreken?
Misschien..,. In elk geval is het voorzeker
mijn plicht.
Wat is de liefde, mijn dierbaar kind'? Ik
doel do ware liefde, de liefde volgens God,
waarop de grondslag der familie moet ge
vestigd worden, 't komt er niet op aan of
de familie een doorluchtigen of een onbeken
den naam draagt? Het is een overeenkomst
gesloten tusschen twee harten, die beloven
elkander te beminnen en te steunen. Of ook:
„de vereeniging van twee wezens, die zich
verbinden door wederkeerige voorkeur, welke
beiden vereert." Na. deze overeenkomst, na
deze vereeniging komen de tegenspoed, de
rouw, de duizenden stormen des levensri
christelijke echtgenocten zullen gezamenlijk
strijden, weenen, verdiensten vergaderen. In
dien daarentegen het geluk hen toelach.zul
len zij dubbele vreugde smaken, omd.it het
een geluk zal zijn, dat door den ander wordt
o-edeeld en daar zij verder en hoogcr sehou
w-en zullen zij, verre van bij de vreugd i i
te slapen, van dit rustpunt gebruik maken,
om Zich op. toekomstig lijden voor .te lie
reiden.
«vYordt vervolgd).
