RIM HURL COURANT
De Raad van Haarlem.
WARE ADELDOM"
RUITENLRMD
DE OORLOQ
mm OE LITURGIE
Zaterdag 17 Maart
Tweede blad
31 -
„Lang, lang heb ik moeten hoeren, ver
schijnen „de twintigste uitgave der jerimia-
Idea!"
Mevrouw de Bftrsaanes wordt niet bemind...
ik verkrijg daaromtrent eiken dag meer ön
üaeer zekerheid, als ik na de H. Mis mijn
bezoeken afleg bij die zieken en da armen
vwn het dorp. In dein beginne viel dit gebrek
•afc sympathie zelfs op rriij terug. Men ont-
Ting mij hetzij met stilzwijgen, hetzijnK»t
onbeschaamde woorden, altijd meteen terug
houding, dj© mij zeer veel leed "deed. Een
glimlach versoheen niet op de lippen; de
harten bleven gesloten; de ellende verschool
tioh achter .woorden yol bijtende scherpte!
en aJs ik eene hut verliet met de woorden:
^Tpt ziens, tot morgen," iwierd pi ij onver
anderlijk uitgeleide gedaan met: daar is
.te rijk voor1; daarvoor zij t gij een te
groot» dame!" i
»To rijk!' Te groot» H?;n»! Fortuin en
tfEftSPRESOE BERICHTEN
Do toestand in Frankrijk,
een titel maken het dus, in de oogen dezer
arme lieden, tot een onmogelijkheid mede
lijden ito hebben met het lijden van een
ander," dacht ik, bijna moedeloos over de
ze .aanhoudende vijandige stemming.
Zachtjes aan en zonder dat het in het
wg diep, zijn de betrekkingen minder ge
spannen geworden.
deron d®. schuchterheid der kin-
In nlJd» het eerst verdwenen...
L l,Jl" uachter mokken van
hun moeder t» verbergen jn pioats van
te3 bo°® biJ mjjjn nadering
te vluchten, bespieden de kleintjes nu mijn
komst in het dorp en ben ik getuig» vain
halsbrekende .wedrennen. Men stelt er prijs
op het eerst „mevrouw Sabine" goeden dag
zeggen. Da kleine deugnieten iweten wel,
uat mijn zak altijd opgepropt is met prentjes
boeken on suikergoed.
Na, de kinderen zijn de gebrekkigon en
e zieken tot mij gekomen. Niets is meer
staat om liet lichaam op te monteren en
iet hart ia onts.luiten dan wen zakje tabak,
wijn en bouillon, vergezeld van eenige vrien
delijke woorden.
at het gros van het leger betieft. do jgje-
KORTE BERICHTEN
OCCXLVIII.
INZEGENING VAN EEN SPOORBAAN EN
VAN SPOORWAGENS.
jSeinchten in 8 tot S sregals
zonden van het dorp».. ma,inen (en vrouwen,
hot bewaart nog aiR'jji, 'Been ik, dezelfde
vijandige koelheid, zonder d© uiMagcndheid'
van den molenaar Brirond, een dar stijfkop
pen van het dorp.
Sinds mijn aankomst had ik zijn onbe
schaamd gedrag opg®rnei'kt. Met zijn kort
pijpje in den mond on 4°° hoed op liet hoofd
zag hij mij! voorbijgaan zonder mijn groet
to beantwoorden, of stapte den molen binnen,
zoodra hij mij den weg naar Ja Saulaie zag
lns,laan. In mij zelve had' ik hom den bij
naam van „beer" gegeven; doch de „beer"
heeft een beertje van tien jaar, di» zloh
volstrekt niet stoort aan de vaderlijke ver
boden en schoppen. Door een der raamp
jes van den molen bespiedde Ton ie mijn
vertrek uit het kasteel en weldra verscheen
hij rood en hijgend door den haastigen loop
°P het pad, verheugd over het ontvangen
van den eersten kus en de eerste lekker
nijen.
Op zekeren dag kwam hij wat laat en
kon Toni© mijj teerst bereiken bij den In
gang van het dorp, toen needs een heel
bataljon 1 potte om een boek met rooden band,
.waarop ih gouden letters schitterde: >,Qa
avonturen van eep aardig knaapje."
„Wat is het mooi," riep ,Tonie uit... „Ik
zal het hebben, 'want ik ben een gelukskind.
Nietwaar, mevrouw Sabine, zal ik het niet
krijgen?"
Mij ontbrak de tijd om ta antwoorden.
Brifond ging langs den weg naast zijn kar,
beladen met zakken meel. Hij had zijn zoon
bemerkt en kwam bleek van woed» en met
de zweep in de hand jtocloopen.
„Ha, daar betrap ik je, .vagebond, met
bedelen bij do aristo's (aristocraten) 1 Wil
je maken, dat je weg komt en wol vlug
ook, of ik »1» er op!"
Het .beertje keek den „beer" met 'een min
achtend getaar aan.
„Ik zal gaan als ik het boek heb," aedde
hij.
Do zin was nog niet geëindigd, toen de
zweep neerviel, niet op het kind maar op
mijn hand, dio ik had opgeheven om het
te beschermen. O, wat een slagl Alle kin
deren waren verschrikt op dé vlucht ge
gaan en wij bleven nu alleen op den weg
Tonie huilend van wanhoop; ik, met tranen
in de oogen, zoo hevig was de pijn, eu Bri
fond), met den mond vol tanden, niet wetend
wat hij moest zeggen, noch wat hij morst
doen. Hij mompelde eindelijk: „U .wilde in
dien slag niet geven. U h&b ik zoor veel
kwaad gedaan."
Ik liet hem mijn roode, opgezwollen hand
zien.
„Het heeft weinig te beteckenen; de pijn
zal spoedig voorbij zijn, maar indien de zweep
op hot gejaat van Tonie was terechtgekomen,
zou het ernstiger geweest zijn... 1>J straf
was te zwaar, beste vriend." - 1
En terwijl het. beertje water ging halen uit
do fontein van het dorp, keek ik den „beer"
recht in liet gelaat en vroeg; „Zeg, op, Bri,-.
fond, Waarom zijt go tegen mij ingenomen?,'*
„Om niets." j
„Om niets! Ajs men de mensehen niet groet»
als men hen zelfs ontvlucht, moet men daar
voor toch ven reden hebben."
Op zijn beurt keek hij mij aan en sprak
op vastberaden toon: „Ik heb niet één reden,1
ik heb er wel tien, niet juist door u, maar,
door do aristo's. de rijken, vooral door'
haar.
„Wie?"
„Uw» schoonmoeder. Ik was haar vroegoni
500 francs schuldig, toen de molen nog tot
ZIJN NAAM!
Ik kan mij heilig voorstellen dat er men-
eehen zijn die vurig wenselien te weten wie
ij,Raadslid" is, zelfs een beroemd weekblad
vischte er naar en naast.
En daar het adres van dit lid onbekend
is, krijgt de Eedactie van de Nassaulaan
aanvragen, sommaties zelfs om „zijn naam"!
Ook dat kan ik mij voorstellen. En de Nas-
eauërs sturen die aanvragen de laan uit naar
„Eaadslid" zelf, om advies. Of hij zich maar
ontsluieren wil.
Die sluwe Redactie, die in- en in-slimme
directie. Tot straf gaan wij iets onthullen:
Raadslid zei fweet niet wie Raadslid is. Toch
weet hij wc! hoe hij zelf in den Burgerlijken
Stand staat ingeschreven. Zij zijn burger
lijk. Zij hebben geen blauw bloed. Zij.
Zij? Ja, eerst dacht ik: er is een dubbel
ganger (oh sluwe directie!), maar toen, na
gezette studie, begreep ik dat er een derde
in het spel was, en... sinds die Vlaming
ging klappen.... geloof ik aan een vierde. Zoo
is dus het ongeloofelijke waar: Eaadslid weet
hoogstens wie een vierde partje is, maar
hij kent den vollen „Raadslidniet.
Da ben toch dinge.
Ik heb zitten gissen tot. mijn arm hoofd
raadselachtig werd, want de heele raadslid-
historie is een razend raadsel, ik kan mij
zoo goed begrijpen dat de „Volksstem er
tegenover een mijner onbekende mede
„Raadslidden" inliep. Ik zoek even hard als
de„Volksstem".
Het is een sluw zeer listiglijk spelletje
van U, directie, gij wilt er zeker, na ver
loop van tijd, een prijsvraagje van maken?
Pas op voor ondergeteekendc, die een
kwart al wist, en drie kwart reeds weet....
alleen dé Vlaming, zulle, die zit mij dwars.
Zoover ik kan nagaan heeft hij drie, hoog
stens vier „Raadjes van Haarlem" geschre
ven, en sindsdien begin ik seffens tegen
elk vroed gevaderde Vlaamsch te klappen
in de hoop hem aan zijn tongval te herken
nen, maar hij gaf geen kamp.
Of trap ik hem hier op gijn staart?
Dus hij is het, wiens devies is: Si omnes
patres sic, ego non sic? RAADSLTD.
EEN TWEEDE JEANNE
D'ARC?....
Voor eenige dagen deed de Parijsche ïedac-
teur van de „Mb." het volgende verhaal, dat toj
had vernomen van een pater-Dominicaan, eze.
die Frankrijk doorreist ale waarlijk predikheer,
nu eens hier geroepen, dan ff111'1® P ,l"
ken, kwam onlangs door de A endee.
landstreek van de Ohouans, de mannen, u
het toeken v&n het H. Hart van Jezus op de
borst zinh jaren lang verzet hebben tegen de
no 7 Bourbons getrouw bleven.
5*7°'"^Dominicaan zat alleen in de spoor
coupé en koek naar het land, waar elke plek vol
Wort) fgo herinneringen is van den hevigs ten
strijd, en hij dacht aan het fedt-, dat eerst Lode
wijk XVI, toen hij gevangen zat, gehoorzaamd
heeft aan den oproep van Jezus, om Frankrijk
te wijden aan het Allerheiligst Hart.
Een paar soldaten. Vendéers, waren in het
zelfde compartiment gekomen en hadden den
monnik beleefd gegroet. Deze schonk eerst wei
nig aandacht aan wat de verlofgangers:, die
naar het front terugkeerden, bespraken. Maar
weldra hoorde hij do woorden: Mission divine.
En deze woorden in den mond dier eenvoudigen
verbaasden hem.
Wat later wendde een soldaat zich tot den
pater en vroeg hem. of hij gehoord had van het
meisje, dat een goddelijke zending ontvangen
had van het H. Hart van Jezus. En zij vertel
den hem het volgende: In een parochie van de
Vendée, van het bisdom Podtiera, woont een
meisje van twee-en-twintig jaar, dat niet lang
geleden een goddelijke zending ontvangen
heeft. Niemand weet welke. Want zij zwijgt er
over, zij mag het niet zeggen, niet openbaar
maki'u. AJU'co heeft zij gezegd, dat de zending
zeer moculijK en zwaar was. Zij is' een zeer een
voudig boerenkind, vroom, en nederig. Een
ieder ontvangt zij, vooral de soldaten. En zij bidt
met hen. Ook degenen, die met den pater reis
den, hadden haar bezocht, en dat simpel boeren
kind had diepen indruk op die mannen ge
maakt. De bisschop van Poitiers had haar ont
boden en gedurende meerdere dagen onder
vraagd en onderzocht door theologen en dokto
ren. En na dit onderzoek was er niets verboden.
En reeds vormt, de legende zich. De soldaten
vertelden al wat die geheime goddelijke zen
ding inhield! Natuurlijk dingen met betrek
king tot het einde van den oorlog. Ook zou dat
meisje naar Parijs gaan om tot de regeerder» te
spreken.
I- het zoo verwonderlijk en onwaiarachijnJijk,
zoo teekeude de schrijver bij dit verhaal aan,
dat uit dit volk, nu de nood zoo groot is, dit
volk, dat immer de sterken en dè heiligen heeft
voortgebracht, welke het redden en behouden
moesten uit diepste gevaren, diat een wezen
tóch vprheft, gezonden en gewekt door God, be
lasn:c; een goddelijke zending? Dit verhaal
■feuilleton
van di» verlofganger», dat, mogelijk, heli juiste
verslag geeft van de realiteit, ia wel «en sterk
bewijs, hoe in de zielen van velen de gedachte
levend ia, dat op bovennatuurlijke wijze, dat
door God alleen bijstand en de oplossing kan
gegeven worden.
In een bericht uit Genêve aan de „Vosa. Ztg."
worden thans enkele bijzonderheden gegeven
omtrent het in bovenvermeld verhaal genoem
de meisje, waarvan wij, evenals van het verhaal
zelf, natuurlijk met alle voorbehoud melding
maken.
Het bedoelde meisje is' de 20-jarige Claire
Po.rchaud, de zeer godvruchtige dochter van e -
landbouwersgezin, dat! een boerderij bewoont,
„Las Reinfillers" genaamd.
Het jonge meisje verhaalt dat, terwijl zij bad
in een kleine kapel in de nabijheid der boeren
hofstede, de H. Maagd haar verscheen' en zij
hemelsohe stemmen hoorde, die haar aanspoor
den Frankrijk te bevrijden.
Reeds moeten uit de Vendée en de aangren
zende departementen tal van bedevaarten wor
den -ondernomen naar „Les Reinfillers."
Tevens wordt gemeld, dat Claire Perchaud
zich tlia-ns te Parijs In een klooster bevindt.
Ook de „Pet.it Journal" bevat nadere bijzon
derheden echter gedeeltelijk in strijd met die
welke de „Voss. Ztg." geeft over het hier
besproken geval en zegt, dat er in de Vendée
zeer druk wordt, gesproken over de geheimzin
nige visioenen, welke Claire Perchaud zou
hebben gehad, en over de „stemmen," welke zij
zou hebben vernomen en welke haar zouden aan
manen, deel te nemen aan den strijd tegen den
vijand en de Fransche soldaten ter overwin
ning aan te voeren.
De feiten moeten zich hebben toegedragen in
Puy-Saint-Bonnet, in het departement van
Deux-Sèvres, een gehucht van '738 inwoners
meerendeels landbouwers.
In een kapelletje naast de hoeve van haar
ouders verrichte het meisje dagelijks haar gods
dienstplichten. Een groot aantel foto's van
soldaten waren op het altaar voor het
beeld dor Heilige Maagd neergezet. Daar nu is,
naar Claire Perchaud zegt, het Heilig Hart
haar verschenen, terwijl stemmen in de lucht
haar bevalen „Frankrijk te bevrijden."
Een buitengewoon talrijke menigte trekt
sedert eenigen tijd uit de departementen Maine-
et-Loire, A endéo en Deux-Sèvres in bedevaart
naar „Lee Reinfillers." De. geestelijkheid van de
streek, die zich aanriankelijk zeer gereserveerd
betoonde, bemoeide zich ten slotte met de zaak
en het bisdom Poitiers werd op de hoogte ge
bracht. Een pater'van de orde der Oblaten had
een onderhoud met Claire Perchaud, die daar
op naar Parijs werd gebracht. Zij woont daar
in een pension aan de Avenue Victor-Hugo, dat
door zusters van la, Sagesse wordt gehouden.
Reporters worden, op bevel van Monseigneur
Amette, niet bij het jonge meisje toegelaten.
Toen de verslaggever van het „Petit Journal"
op eenige nadere inlichtingen bij een der zus
ers aandrong, verklaarde deze, dat Claire Per-
o aud zeer eenvoudig en zeer vroom is. Op alle
vi a genwelke men haar doet, antwoordt zij:
tel moet mij niet ondervragen: ik mag niets
zeggen lederen dag begeeft zij zich naar de
basiliek van Montmartre, waar zij hing in gebed
verdiept blijft.
Van militaire zijde schrijft men ons:
Jean Martet geeft het volgende beeld van den
toestand in Frankrijk in „Honune enohaino":
In Crenelle ia geen petroleum meeralleen in
Villette kan men ze krijgen. In Monhouge is
geen suiker; men moet er voor tot aan Belle
ville gaan. De eene wijk geniet een voorrecht
v9or hout, en de andere voor zout. Op die wijze
hebben de overheden gezorgd voor de bevolking
en voor de verdeeling der levensmiddelen.
Als men zokex wil zijn in den loop van den
dag geen gebrek aan brood of aan een ander
onmisbaar levensmiddel te hebben, moet men
vroeg opstaan en zich op die jacht begeven. Een
goedo Parijsche huisvrouw moet in dezen tijd
haar inkoopen op dezelfde wijze doen als men
aan de oevers van da groote Afrikaanache zeëen
op de drijfjacht gnat naar rhinooeroasen. j£ij
heeft daartoe denzélfden moed en hetzelfde ga-
duld uoodig. Het eenige verschil is. dat men cm
met een half pond boter of met 50 kilo kolen
thuis te komen, veel meer verstand noodig: heeft
dan voor de jacht op een stuk wild.
Eén kunst ia nu zeer in de mode: de kunst der
diplomatie. Niets ia meer roerend dan de vrien
delijkheden, waarmee de schoon© dames tegen
woordig hun kolenliandelaren overladen en die
moeit», welke zij zich geven om, op goeden voet
te staan mot hun verfieveranoter. hl iet zoozeer
om de verfmaar wel om de.petroleum,
welke bij denzeJfden winkelier moet worden ge
kocht.
In hetzelfde verband geeft de „BataiUe" een
beschouwing over het laatste kwartiertje, dat
nu heet te zijn aangebroken: Evenals onze vij
anden moeten ook wij ons nu bezuinigingen op
leggen, en onze gordels wat moer toetrokken. En
steeds moet voor alles meer worden uitgegeven.
Zeer vlug keeren wij terug tot tijden, welke we
nooit voor mogelijk hebben gehouden. De men-
achen, die de dingen van uit de hoogte beschou
wen, d. w. z. zij., die niet lijden, wijzen er ons
lachend op, dat nu het laatste kwartiertje is
aangebroken, waarin de oorlogvoerende, die het
best de tanden op elkaar weet te houden en
zich het best telgen den honger heeft gewapend,
3e 'over witóiirig zal behalen. Zulke menaohen
zijn evengoed in Frankrijk als in Duateahikndi.
En daar Frankrijk van alle oorlogvoerenden
het meedfc heeft geofferd aan den rooden
Moloch, ondervindt het dè uitwerkingen van
de aderlating ook het meest.
In 191.4 geloofde ieder aan een korten oor
log. Frankrijk evengoed als, en misschien meer
dan de gehoeile wereld. Destijds reide men tot
ons: Houdt het maar één miaand uit, dan zullen
de .Russen In Berlijn zijn. De Russen zijn echter
nag steeds, gelijk ieder weet, nog wel «enig»
kilometers van Berlijn verwijderd. Frankrijk
heeft intusschen hard moeten aanpakken en
veel offers moeten brengen, om onze Russische
bondgenooten weer op adem, te doen komen.
Later zei men tot ons: Engeland treft voorbe
reidingen. en Frankrijk pakte andermaal aan,
en bracht nieuwe offers om dit mogelijk te ma
ken. Op die wijze kan het laatste kwartiertje
ons geducht pp de proef stellen
Hieraan, zij toegevoegd, dat volgens de offi-
eale rapporten blijkt, dat. de Franscho veestapel,
welke vóór den oorlog uit 15 millioen stuks be
stond,, op het eind van December 1910 12M mil
lioen bedroeg. Men heeft dus 2% millioen .inge
teerd. De Duitsche veestapel bedroeg in 1918
21 millioen stuks, waarvan sinds den oorlog een
vd?mindering zou zijn aan te wijzen van 200.000
stuks. In Frankrijk heeft men nu ook, noodge
dwongen op slot van zaken do vleeschrantsoe-
neering, de vleeschlooze dagen moeten invoeren.
Schending door vliegers van Zwitserseli gebied.
Het persbureau van den Zwitserschen Gene-
ralen Staf deelt mede; Van 2 tot 12 Maart is
er bij het heldere weder veel vliegeraetiviteit
geweest in den Elzas in de onmiddellijke nabij
heid van onze grens, die daardoor herhaaldelijk
lichtelijk geschonden werd. Den 9en vlogen twee
vreemde vlieg telgen des ochtends om half 12
boven hoogte 510 bij Bennevezin, maar maak
ten eene zwenking zoodra onze posten op hen
vuurden.
Om 2 uur werd in dezelfde streek ons grond
gebied opnieuw geschonden. Nadat odzo posten
eenige schoten hadden gelost, verliet*de vliegeT
het Zwibscrsche luehj,gebied.
Den lOen zijn 10 vreemde vliegers over ons
grondgebied gevlogen. Om half 2 vlogen vier
vliegtuigen over onze grens bij Sclioenenauch
en, »oderadt>rf in Westelijke richting. Waar-
schijnlyk waren Bet dezelfde vliegers, die om 1
uur 43 tuissehen Bonfol en Vendiincourt werden
waargenomen; door ons onder vuur genomen
zwenkten zij af naar Alle-Luguez en verdwenen,
in de richting van Belfort.
iwee andere vliegtuigen zweefden om 3 uur
13 gedurende 10 minuten boven Boncourt en
verdwenen in Oostelijke richting, door onze
ponten met vuur vervolgd. Ten slotte werd, een
vreemd vliegtuig gezien om 3 uur 50 boven
Boncourt.
Slechts in. één geval is de nationaliteit van
vliegtuigen vastgesteld kunnen worden, Onze
posten werden de Fransche leenteekenen gewaar
van de vier vliegtuigen diie boven Rodorsdorf
vlogen.
Italië en Engeland.
In de Italiaansche Kamer heeft, naar het
Ag. Stef. meldt, de minister van financiën Oar-
ca.no erop gewezen, dat het verbod van invoer
iul nngcland, inzenderheid wat fruit en zijde
betreft, zeer nadeelig voor ItaliS zou kunnen
worden, indien hierin geen verzachting werd
gebracht, maar hij vertrouwde op da oude
vriendschap der bedde volken om een goede op
lossing te bereiken.
Italië zoo,zoide Carcano verder ging in
den oorlog alloen. omdat het deze een noodzake
lijke en heilige plicht achtte;' omdat het over
tuigd was, dat het niet zijn geheele glorivolle
verleden kon prijsgeven door ofatand te doen
van zijn nationale eischen.
Niemand wil de uioeilijkhoden en liet lijden
door den oorlog veroorzaakt, ook op econmieoh
gebied, loochenen, maar wij vertrouwen op dien
wil en de weerstandskracht van het Italiaan
sche volk, op do verdra,gen met onz» geallieer
den en op de eenheid van doeleinden, welke
Italië verbindt met het machtig» Engeland,
liet edelmoedige Frankrijk en het groote Rus
land. IV ij twijfelen er niet aau of Engeland zal
blijven zorgen voor do noodig» aanvoeren van
voorraden en geldmiddelen voor de betaling van
het buitenland. Do regeoriugea van (ia jjntente
toonden bij herhaling overtuigd te zijn van de
noodzakelijkheid van samenwerking, niet alken
op militair, maar ook op oconomdach gebied. De
minister sprak vervolgens erkentelijkheid uit
voor de ondervonden Hpantieelen steun van
Engeland, waarvan Italië nieuwe nog grootere
bewijzen zou krijgen, hij hoopte.
Het lcvensraiddcleiivraagstuk j„ Oostenrife
Hongarije.
Van Oostenrijksche zijde wordt de aandacht
gevestigd op het fed, dat m de laatste weken
een groote verbetering te eonstateeren is ge
weest in de levensmiddelen toestand in Oosten-
rijk-Hongarije. Niet alleen is het mogelijk ge
weest het aantal vleescMooza dagen, dat drie
per week bedroeg, metéén tö.verminderen, doch
maatregelen zijn in voorbereiding, ora voortaan
slechts één vleeschloozen dag mogelijk te ma
ken. wat met het oog OP den toestand waarin
de veestapel verkeert niet uitgesloten is.
Een der eerste regeer ingsd aden van den
nieuwen keizer was het stelsel der distributie
vain levensmiddelen grondig te herzien.
Overal in het land ziin inspecteurs aange
steld, die tot teak hebben aanraking te zoeken
met de bevolking en «11e klachten van die zijde
ingebracht dadelijk nauwkeurig te controleeren
•n waar noodig, in te grijpen. Dit heeft ten ge
volge gehad, dat vele voorraden van wier be
staan men niets afwist, voor den dag /.iin ge
komen, ï.oodat de rantsoenen waarop de be
volking gesteld ia in vele opzichten belangrijk
konden worden vergroot.
Verklaring van den nuntius te München.
De „B. Z. am Mittag" meldt o.a. over een
onderhoud met den nieuwen nuntius te Müu-
chen:
Het ia verblijdeud, dat de nuntius evenals zijn
voorganger uiting geeft aan zijn groote sympa
thieën voor Duitschland en dat liij alle geruch
ten, als zou in het \ratieaan een verandering, in
de neutra,litoit plaats hebben, met den grootston
nadruk tegenspreekt-.
Steeds opnieuw verzekert hii. dat de Paus er
steeds naar streeft, gedurende den wereldoor
log ook verder de strengste neutaliteit in aoht
te nemen. Even zoo is hot begrijpelijk, dat de
nuntius te München, die in zekeren zin nuntius
voor Duitschland is, allee, wat in het riik ge-
sohiedt, met de grootste belangstelling gade
slaat en dat heun de toestand der Katholieke
Kerk in geheel Duitschland ter harte gaat.
E,en boodschap van Wilson. Naar de „TJnited
Presise" verneemt zal de boodschap, diie de pre
sident tot het congres zal richten, buitengewoon
militant zijn. Vermoedelijk zal hij vragen de
jeugd militair to doen opleideu, en het leger uit
te breiden. A'oor hot geval dit ingewilligd
wordt, zal hij het congres vragen de buitenge
wone zitting geheel aan oorlogsmaatregelen te
wijden.
De spoorweg Moestafa PasjaDedeagatsj. De
Bulgaarsolie regeering heeft de Sobranje de
overeenkomst voorgelegd, afgesloten met den
Orientspoorweg, betreffende de overneming van
liet exploitatierecht van den spoorweg Moesta-
fapaaja, Dedeagatsj, voor een bedrag van 25
millioen francs.
Deze spoorweg werd, naar men zich herinne
ren zal,M>ij de grenswijziging langs de Maritza
op I Sept. 1915 door Turkije aan Bulgarije
afgestaan wegens betoonde neutraliteit.
De bewaping van de koopvaarders. Een tel.
van het V B. bevat een uitvoerige poli mi tic van
de „iNordd. tegen de bewering van minister
C arson in het Lagerhuis, dat naar, zijn weten
het recht van bewapening van koopvaarders
noch van vijandelijke, noch van no*trale zijde
(althans grootere landen) is bestreden. Duitsch
land, zoo merkt de „Nordd." nu op, heeft o.a.
dit recht bestreden in de regeeringsnola van
8/2 '10; Oostenrijk-Hongarije deed dit in zijn
nota aan de Amerikaanse lie regeering, terwijl
Nederland, met het „Princess Meliia"-geval,
praktisoh bewezen heeft niet met die stelling
in te stemmen.
Mgr. v. Gerlach. Naar aanleiding van een Ro-
meinsohe correspondentie in dé „Neue Zür.
Nach." van bevoegde zijde medegedeeld:, dat
Mgr. Yon Gerlach nooit met eenige sp.ionnage-
zaak in betrekking heeft gestaan. Hij heeft zich
uitsluitend aan kerkelijke belaugeu gewijd, ter-
wijl ai liet tfeld, dat door zJjn handen ging, voor
K-odsHlicnstige doeleinden, bestemd was.
ENGELAND.
Het Katholicisme in1 Ierland.
De „Irish Catholic Directory" van 1917, liet
annua,rium van het Katholiek Ierland, publi
ceert eenige zeer interessante gegevens, waar
aan het volgende is ontleend:
Volgens ue volkstelling van 2 April 191.1 tolde
Ierland 4.390.219 inwoners. Hieruit blijkt dat
de Ierache bevolking de laatste tientallen van
jaren voortdurend afneemt. Ziehier eenige
cijfers:
Ia 1841 8.106.597 inwoners,
In 1861 574.278
In 1861 5.998.967
In 1891 4.704.750
In 1911 4.390.210
Van de 4.390.219 Iere» waren er 3.242.670
of 74 percent Katholiek, hetgeen een achter
uitgang van 65.991 tegen do volkstelling van
1901 beteekont.
Het protestantisme is in Ierland door
576.111 episcopalisten, 440.525 presbyterianen,
62.382 methodisten en 68.031 leden van andiore
protostautsclie sec ten vertegenwoordigd.
Bij dezelfde volkstelling had Engeland
1.885.655 Katholieken op 36.204.679 inwoners'.
In Ierland is het lager onderwijs openbaar,
d.i. afhankelijk van de Board of national edu
cation of wordt gegeven dooc broeders en an
dere Katholieke conimunautaiten.
Ierland telde in 1911 8.247 nationale lagere
scholen, tegen 56 <;o n gr e ga n is tische soliolen.
De eerste gaven onderwijs aan 471.759 Katho
lieke, 78.012 episcopalistische en 86.571 kin
deren. van andere secten. De and'ere onderwe
zen 10.131 kinderen.
Tussohen 1901 en 1910 waren 346.024 teren
uit Ierland geëmigreerd, waarvan 204,824 tus
sohen 15 en 25 jaar. Van deze emigranten ver
trokken er 274.405 naar de Vereenigde Staten,
24.927 naar Canada, 2.936 naar (Zuid-Afrika,
4.802 naar Australië, 1.214 naar Naouw-Zee
land, 22.162 naar Engeland en Wales, 14.532
naar Schotland en 536 naar andere stroken.
Ierlaud bezit 4 aartsbisdommen en 24 bis
schoppen, dus 28 diocesen. Sommige dezer dio-
Van de dichtst-bijzijnde kerk ef van een an
dere geschikte plaats uit, begeeft de geestelijk
heid zich naar het station, zingende of bid
dende: „De almachtige en barmhartige Heer
geleide ons op den weg vau vrede en voorspoed,
en de Engel Raphael vergezelle ons onderweg,
opdat wij in vrede, onverlet en blijde ten onzent
wederkeeren." Aan deze Antifoon sluit zich
Zachariaa' Lofzang aan, waarin gesproken
wordt van den Verlosser, die gekomen is om
„onze schreden te richten op den weg dos
vredos."
Ter bestemder plaatse zingt de Bisschop of
een ander hooggeplaatst geestelijke na het her
halen der Antifoon: „Hoer. ontferm U onzer!
Onze AA:der enz. Miaak Uwe dienaars
zalig! Mijn God, die op U hopen. O Heer,
zend ons hulp van uit uw heiligdomEn be
scherm ons Van uit Sinn. Wees ons, Heer, ecu
sterke toren I Tegen onzen vijand. Dat de
vijand niets tegen ons vermogeI En dat de zoon
der boosheid zich niet verstoute ons te bena
deel en. Gezegend zij de Heer ten allen dagel
De God van ons heil geve ons een voorspoedi
ge réis. Toon ons, Heer, uwe wegen! En
leer ens uwe paden. Mogen onze schreden
gericht worden om uwe geboden te onderhon
den. Bochtige wegen zullen roclit zijn. En
do hobbelige paden effen. God heeft aan
zijne Engelen bevolen omtrent u, opdat zij
u bewaken op al uwe wegen. Onze hulp is
in den naam des Heeren! Die hemel en aarde
gemaakt heeft. Heer, verhoor mijn gebed!
En mijn geroep kome tot U. D« Heer zij
met u. En mét uwen geest.
Laten wij bidden. Almachtige, eeuwige
God, Gij, die alle elementen geschapen hebt
tot uwe eer en tot nut van dezen spoorweg
en zijn machines te zetgenen en door uwe
voorzienigheid welwillend te beschermen, op
dat, terwijl uwe dienaars ijlings voortsnellen
op hun weg, zij wandelend in uwe wet eu
den weg uwer geboden betredend geluk-
kiglijk het li om el ach vaderland mogen hereiken.
Door Christus onzen Heer, Amen.
Laten wij bidden. Zie genadig neder, Heer
God, op onze smookingen en zeTecu met uwe
heilige rechterhand dezen wagen, doe ze bege
leiden door uwe heilige Engelen, opdat zij al
len, die ermede reizen, ten allen tijde bevrij
den en bewaren voor iedere ramp. En gelijk
go aan den Ethiopiër, die op zijn wagen zet
en de Heilige Schriften las, door uwen leviet)
Philippus het geloof en de genade hebt "ge
schonken, zoo toont Gij eveneens aan uwe die
naren den weg des heils, opdat zij, geholpen
door uwe genade en zender ophouden zich toe
leggend op goede werken, na wisselval
ligheden van hun levensweg de eeuwige vreug
de mogen genieten. Door Christus onzen Heer
Amen."
Hierna besjjrenkelt hij de spoorbaan en de
spoorwagens meti wijwater.
Tot sloit wordt het, blijde danklied: „Tal
Beam", „U, o God, loven wijaangeheven
met bet daarbij behoorend gebed:
Laten wy bidden. God, Wiens barmhar
tigheid geen mate, Miens goedheid geen gren
zen- kent, wij danken Uwe Majesteit voor da
woldaden zoo lieflijk geschonken, en ten a!!en
tijd», ^meeken wij Uwe Goodortierendhcid, dat
Gij, Die geeft hetgeen wij afsméeken, ons niet
verlaat, maar nioogt voorbereiden voor de toe
komstige belooning. Door Christus onzen Heer.
Amen
ceseu zjjn zeer klein. Dat van Ross telt slecht*
11 parochies en 28 priesters, van Raphoe 26
parochies en 80 priesters, van Kilala 22 paro
chies met 39 priesters. Dublin, dat het groot
ste diocees is, tolt 614 priesters. Het volgendo
is Cork met 204 priesters.
In het geheel telt Ierland 3.737 wereldgees
telijken en 2.466 parochiekerken en kapelien.
Vorder zijn er nog talrijke kloostergeestelijken.
-- In de bo-sschen en binnenlanden van lndo-
China zijn rijke sohatten van plantaardigen aard
gevonden.
Uit Bergen wordt geseind, dat 10 Noor-
sohe stoomschepen w. o. de Loevl 11.000 ton,
voor elf millioen kronen aan Italië verkocht
ziju.
De Russische Generaal Broessiloff, die
weer genezen is. hoeft in Roemenië weer het
opperbevel op zkh genomen.
In Kristiania is weer cokesgebrek en er
heerscJit nog altijd koude. De scholen, die c! ecu
tijd .gesloten zijn geweest, zul Jen vermoedelijk
weor moeten sluiten.
Als bezuinigingsmaatregel is hot in Dene
marken automobilisten verboden, op werkdagen
te rijden buiten een kring met een straal van
40 K.M. van hun huis af, op Zondagen van
15 K.M.
Hot interna (duale Itoode Kruiis-comité
heeft besloten het Kamerlid Lampeus, afgei-
vnardigde voor Gent, die sedert ÏB maanden 'Q
Duitschland gedeporteerd is, wegens gezond
heidsredenen naar Zwitserland te zenden.
„Dagens Nyheter" meldt, dat Russische
revolutionnaaron do spoorbrug over do Deuze,
de verbinding tussohon het Finsche en het Ru».
sische spoorwegnet, in de luoht hebben laten
vliegen.
