Oistributiebsdrijf Spaanriem. OPHING TENNISSCHOENEN P. W. TWEEHUIJSEN, WARE ADELDOM WIJZIGING GELDIGHEIDSDUUR DER BROODKAARTEN. BE OORLOG FEUILLETON imw de zee. RIJ3^6 33 MAART 1911 4ISTE JAARGANG No. 9800 i- Tusschen de buffers. 39 Toen Rusland in 1905 door den Japanschen oorlog en de daarop volgende revolutie in era- stigen nood gestort was, was het de Keizer, die op grond van zijn persoonlijke vriendschappelijke betrekkingen den Czaar aanried om zich niet langer tegen de rechtvaardige hervormingswen- schen van zijn volk te verzetten. Het tegendeel du3 juist van hetgeen nu weer om zeer door zichtige redenen beweerd wordt. Barteljorisstraat 27. TEL. I77G KDRTE BERICHTEN NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT Alle betalende abcdinés op dit Blad, in bet bezit van ton Verzekeringspolis, zijn, volgens de bepalingen op de polissen vermeld, legen ongelukken verzekerd voor f 4000 bij levenslange ongeschiktheid tot werken, f 300 bij overlijden, 300 bij verlies van een hand voet, f 250 bij verlies van een oog, f 125 bij Jierlies van een duim, 4 bij breuk van een arm ©f been, f 100 bij verlies van een wijsvinger, 4 25 bij verlies van een anderen vinger. De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de „Hollandsche Algemeens Verzekeringsbank" te Schiedam. (De vóór I October 1911 uitgegeven polissen ztjn niet geldig.) I VER HOGGING ABONNEMENTSPRIJ S. M ij herinneren er onze abonné's aan, dat de verhoogring van den abonnementsprijs, veroor zaakt door de enorme prijsstijging van b'et pa pier, a.s. Maandag ingaat. Maandag over 8 dagen, dus 8 April, moet voor het eerst 13% cent betaald worden. De abonnementsprijs is van af 1 April als volgt Per week 13V2 cent, per kwartaal 1.75, franco per post en por kwartaal 2,12%, naar elders 1,75 plus de portokosten. DE AMINISTRATIE. DE GEMEENTEBESTUREN VAN HAAR LEM, HAARLEMMERL1EDE EN SPAARN- WOUDE, SPAARNDAM. SCHOTEN, HEEM STEDE, BLOEMENDAAL EN BENNEr BROEK maken bekend: dat door den Minister van Landbouw enz. het navolgende bepaald is: met ingang van 2 APRIL 1917 zal iedere broodkaart strekken tot het verkregen van1 brood, gedurende NEGEN dagen in stede van ZEVEN dagen niettegenstaande op de kaïftrt vermeld staat, dat zij slechts geldig is voor cene bepaalde week; mitsdien wordt de geldigheidsduur dor broodkaarten, bepaald als volgt: die waarop vermeld voor de 9o week van 2 tot en met 10 April. die waarop vermeld voor de 10e week van 11 tot en met 19 April. die waarop vermeld voor de lie week van 20 tot en met 28 April. die waarop vermeld voor do 12e week van 29 April tot en met 7 Mei. 8820 Voor den termijn van 31 Maart tot en met 6 April 1917 zijn de bons van de navolgende gerantsoeneerde artikelen geldig: Aardappelen Nrs. 13, (4, IS. Groene erwten nr. 3. Bak- en braadvet nr. 5. Gort of Havermout nr. 8. Varkensvleesch nr. S. Zeep nr. 5. Een en ander voor zoover de voorraad strekt. 8847 Onlangs hebben wij in een uitvoerig artikel aangetoond hoe onze levensader tengevolge van de strijdwijzen door de Duitschers en Engel- schen op elkaar ter zee toegepast, wordt toegeknepen. Uit de gevolgen, welke wij sedert dien van de afsluiting der zeeën hebben moeten ondervinden, is maar al te zeer gebleken, dat onze voorstelling van feiten en van wat ons te wachten stond, niet overdreven was. De nu aangekondigde vermindering van het broodrantsoen is er een te sprekend bewijs voor, dan dat wij nog langer aan den nadeeligen invloed van den Duitschen duikbootoorlog en de maatregelen van Engeland z.g.n. tegen de bevoorrading van Duitschland zouden kunnen twijfelen. Officieel is het ons immers nu medegedeeld dat de oorzaak der vermindering van het brood rantsoen moet worden geweten aan het vasthou den onzer met graan, tarwe en bloem geladen schepen in de Lngelsche havens. Wat toch is het geval? Gelijk men weet, werden en worden, sedert de afkondiging van den verscherpten duikbooten oorlog door Duitschland, de onderhandelingen met Engeland voor onze scheepvaart gevoerd door de N. O. T„ die er bij de Engelsche regee ring al in was geslaagd gedaan te krijgen, dat onze schepen voor de Oceaanvaart geen haven van Engeland meer behoefden aan te doen, doch in Halifax, aan de overzijde van den Oceaan, zouden worden onderzocht, Voor verschillende in Amerika geladen schepen werden vervolgens overeenkomsten gesloten be treffende de route via Halifax; doch na dien is er weer een kink in den kabel gekomen, doordat Engeland er over ontstemd is geraakt, dat wij consequent zijn gebleven aan ons voorat bepaald standpunt ten opzichte van de niet-toelating van gewapende handelsschepen in onze neutrale havens. De beslissing ói.zer regeeiing ten aanzien van de „Princess Meiita" wordt door Engeland als eene onvriendelijke daad beschouwd en bij wijze van rancune-maatregel heeft het de bij zondere vergunning voor onze scheepvaart om Halifax in plaats van een Engelsche haven aan te doen, ingetrokken. Wij zijn dus met onze bevoorrading van aller lei graansoorten, waarvoor wij grootendeels op Amerikaansche producten zijn aangewezen, in de netelige positie gekomen, waarvan wij in ons hiervoren bedoeld artikel zeiden dat het ons boven het hoofd hing; namelijk het toeknijpen van onze levensader door het totaal stil leggen van de Nederlandsche scheepvaart. Een groot aantal onzer schepen, bijna uitslui tend met ladingen onontbeerlijk voedsel, wordt door de Engelschen vastgehouden onder beding dat onze scheepvaart weer een der aangewezen havens van de Engelsche kust zal aandoen, ter wijl anderzijds de Duitsche blokkadevoorschriften ons verbieden 't versperde gebied te bevaren, op verbieden liet versperde gebied te bevaren, op straffe van de kans, dat onze schepen onmee- doogenloos worden in den grond geboord. De verstrekkende beteekenis van deze nieuwe Engelsche plagerij is voor ons land, dat zich daardoor opnieuw „tusschen de buffers" bevindt, van allergrootst gewicht, en dit wel te meer, omdat niet zelfs bij eenige benadering is te voorzeggen, wanneer onze voedingsmiddelen zullen worden vrijgelaten, zoodat het gevaar niet denkbeeldig- is dat de ladingen grootendeels be dorven zullen zijn nog vóór ze onze havens zul len hebben bereikt. Wij worden door de oorlogvoerende partijen wel danig door onrechtmatige handelingen in ons zelfstandig bestaan getroffen. Want en daarop dient hier ook nadruk te worden gelegd niet alleen hebben wij te lijden onder de ver nederingen, welke Engeland ons aandoet, ook de Duitsche duikbootoorlog benadeelt ons ernstig in onze voedselvoorziening. Men denke hierbij maar eens aan de torpedeering van onze graan- en petroleum-tankschepen en het gevaar, dat onze nog onderweg zijnde schepen nog dagelijks dreigt met vernietiging. Het wordt tijd, dat wij Nederlanders ons eens van een andere zijde doen kennen, dan van den altijd gelaten en verdraagzamen bewo ner van het lage land aan de zee. Wij moeten naar beide zijden, vanwaar het gevaar van uit hongering ons bedreigt, onze vertoogen richten en te verstaan geven, dat wij niet onze rechten met voeten laten treden, zooals een Griekenland zich door uithongering tot onderwerping liet brengen. Ofwel, dat Engeland, ons recht ten opzichte van de al- of niet-toelating van gewapende han delsschepen in onze havens erkennende, weer ver gunnen zal dat onze schepen kunnen volstaan met het aandoen van Halifax; ofwel, dat Duitschland ten aanzien van onzen voedingsmid- delenaanvoer verzachting zal toestaan, waar door het onzen schepen vergund zal zijn om het versperde gebied te bevaren, teneinde aan de Engelsche voorschriften, om 'n Engelsche haven aan te doen, gevolg te kunnen geven. OVERZICHT. De .wereldhistorische gebeurtenissen in Rus land staan in belangrijkheid bovenaan; heeft Bethmann Hollweg gisteren in zijn Rijks dag rede gezegd. En er [was voor den Rijks kanselier reden toe om dit te zeggen, want do*gebeurtenissen in Rusland zijn niet alleen van diep ingrijpende beteekenis 'voor Rus land zelf, maar zullen ook niet nalaten hun terugslag te doen gevoelen ver buiten de grenzen van het vroegere Czarenrijk, en dan vermoedelijk wel in de eerste plaats in Duitschland. Hierop zijn de proclamaties der Russische volksmenners dam ook grootendeels gericht. In een oproep van den raad van afgevaar digden van arbeiders en militairen in welke raad het intusschen tot een scheuring is gekomen gericht tot het proletariaat van de geheele wereld, wordt het volk op geroepen om de kluisters der autooratie te verbreken en volgens het voorbeeld van het Russische volk te .weigeren om te blijven dienen tot middel van geweldpleging in de handen der koningen, bezittende klassen en bankiers en menschonteerende bloedbad. Zelfs worden de Duitsche democraten door hun „broeders" aan de overzijde van de Oostelijke grens reeds aangespoord tegen over Keizer Wilhelm te 'doen wat zij tegen over hun Czaar hadden gedaan. Voor Duitschland schijnt dan ook wel het grootste gevaar te schuilen in de Russische ophitsing, wijl daar de verbittering, tenge- lge van den honger met den dag toe neemt. En zoo ia de bezorgdheid van den Rijkskanselier over den toestand in Rus land zeer makkelijk te verklaren. Intusschen neemt de verwarring in Rus land nog gestadig toe en zal! liet „proleta riaat der geheele wereld" door de ont wikkeling der gebeurtenissen in Rusland ge waarschuwd zich nog wél eens bedenken over het voorstel van de Russische revolu tionairen alvorens hun voorbeeld te volgen. Nog altijd vreest men te St. Petersburg nieuwe onlusten als gevolg van een tegen- revolutie, die het einde van 'den oorlog tot doel zou hebben, Ook uit een andere richting en toch ook in verband met de revolutie in Ruslan'd, zijn weer vredesklanken té beluisteren ge weest. Het plotselinge bezoek van den Oos- ïenrijkschen keizer, vergezeld van Czernin, aan Berlijn, dat ook onverwachts weer werd besloten, zou namelijk volgens berichten (uit Zwitserland", via MilaanLonden, in ver band staan met nieuwe vredesvoorstellen aan de geallieerden, waarvoor de Russische revolutie het voorwendsel zou zijn. Hoewel er nog geen teekenen zijn, die daar omtrent eenige zekerheid verschaffen, is het onderwerp (vrede) ons toch te lief, dat wij daaraan niet nader onze aandacht zouden schenken. Daarom hopen wij morgen op. deze vrcdesgeruchten nader terug te komen. DE RUSSISCHE REVOLUTIE. Het Vaticaan en de revolutie. Naar de „Corriere della Sera" uit Rome ver neemt, heeft de H. Stoel nog geen enkele me- dedeeling der voorloop.^ Russische regeering ontvangen, wat niet verhindert, dat kerkelijke kringen de gebeurtenissen te St. Petersburg, met het oog op de ontwikkeling van het Katho licisme in het Oosten gunstig beoordeelen. De betrekkingen van het. Vaticaan met de regeering van den Czaar waren allesbehalve hartelijk. De in Maart van het vorig jaar ter Vervanging van Nelidoff benoemde nieuwe ge zant is nog niet te Rome aangekomen. (Wij laten het bericht, dat wij slechts om .wille van volledigheid vermelden, geheel voor rekening van de „Oorriere della Sera", waar aan het' bericht werd ontleend. Red.) De tegenrevolutie. De Stockholmsahe correspondent van den ,Lokal Anzeiger" verneemt uit St. Peteraburg, ,»at in den arbeidersraad ©en scheuring is ont staan, omdat de meerderheid der arbeiders en der soldaten de propaganda der voorloopige re geering afkeurt. De uitgetreden meerderheid heeft een nieuw centraal comité gekozen; tot haar zijn dadelijk de beambten van posterijen en telegrafie en het spoorwegpersoneel toegetreden, zoodat het nieuwe centraal comité thans de belangrijkste verkeersmiddel, o. w. de spoorwegen, be- heeracht. Ook alle regimenten in St. Petersburg hebben zich bij het nieuwe comité aangesloten en dit heeft in het socialistische blad „Prawda" openbaar gemaakt, dat aan den misdadigen oor- los- onverwijld een einde moet komen. Verlangen naar den vrede. Het „Berliner Tageblatt" ontleent aan de „Avanti" den tekst van de redevoering, die Rerens'ki «alioudea beeft in de vergadering der kadotten en der socialistische partij, waarin h(j opkwam voor een spoedig einde van dén oorlog. Hij zei de o.a.Beseft gij uwe politieke verant woordelijkheid? Zijt gij in staat uwe persoon lijke en partijbelangen ondergeschikt te maken aan het belang der natie? Gelooft gjj in ernst, dat uiw program van Konstantinopel, Bohemen enz. het volk met geestdrift zal vervullen en tot nieuwe daden prikkelen? De tijd dat Rus land de heldenrol speelde, ia voorbij. Even dwaas ia het, overal verraders en Duiitsche agenten te zoeken. Gij zij-t onder den invloed van het verlangen naar imperialistische veroveringen. Gij loopt utqpiën en hersenschimmen na. zonder in het minst den werkelijken toestand van het land te begrijpen. Wij echter zien in, dat thans, na bijna, drie jaren oorlog, waarin alle materieels en menschelüke hulpbronnen uitgeput zijn, de tijd ts aangebroken, om de noodzakelijkheid te pre diken, dat de oorlog een einde neemt op den oasis van het recht van zelfbepaling der vol ken. Alle kabinetten moeten van imperialisti sche oorlogsoogmerken m gelijke mate afzien. Men wil mij het recht ontzeggen, uit naaan van het geheele demokratiache Rusland te spre ken, maar gij hebt dat recht evenmin. Alvorens te spreken, moet gij regelingen treffen, waar onder de openbare meening van Rusland zioh vrij kan uiten. Geeft' aan de massa de mogelijk heid, om zioh te organiseer en ea de oorlogsdoel einden te bespreken. Voor en aleer dit is ge schied, dient gij u ervan te onthouden om oor logsprogramma's op te stellen, waarvan hot Russische volk niets weten wil. Een aanklacht tegen den vroegeren Czaar en diens gemalmi De nieuwe minister van justitie, de veel ge noemde Kerenski, heet bezig te zija met de op stelling van een aanklacht tegen jea Czaar en de Czarina wegens spionnage. De Czarina zou te isarskoje Selo een station voor draadiooze telegrafie hebben gehad en belangrijke poli- „Dwaling, dwalingl De stem van het lam metje is zwakker-die van den wolf is sterker jén laat zich minder dikwijls hooren. Om tleze beide redenen glimlacht God tegen het lam- S«tje, dat Hij altijd kan terugvinden ea opent 'Zijn hart zoo wijd mogelijk voor de oude Wolven, die Hem misschien niet voor de tweede maal roepenKolonel, ik zal u hjan middeltje aan de hand doen, gebiuik het Sjms..., Zeg bij uw eersten aanval: „Miin öocl, jk offer het II op..,,." „En Hij zal mij genezen," onderbrak hij «et spottende stem. »'Ih weet het niei, maar het is zeker du*" lijdon u minder pijnlijk zal'' toeschijnen'" maar aan Andró, of ik u b :dr eg •gde Andreé: Met zijne schoorie, ernstige^ stem böves SA be^-oefd^ g®Wk' ^ten&L ik hebhet tiekó en militaire geheimen naar Berlijn hebben geseind. De „Roeskoje Woljt" schrijft naar aanleiding hiervan, dat te hopen is, dat men uit medelij den de ontaarde dynastie, welke aan millioe- nen Russen heti ieven heeft gekost, vergiffenis zal schenken. Het lot van den Czaar zal af hangen van den uitslag van het onderzoek tegen de politici en ministers, dat in de eerste plaats zal plaats hebben. Van landsverraad beschuldigd. De „Vossische Zeitung" meldt, dat Protopo- pof van landsverraad en da Czarina van mede plichtigheid daaraan beschuldigd is. Iu de acte van beschuldiging wordt een aantal stukken uit ©en geheimarchief van Protopopof vermeld als bezwarend. De bewerking van het materiaal en de ver dere onderzoekingen in de archieven vinden plaats onder leiding van Burzew. De acte van beschuldiging zal binnenkort gepubliceerd worden. DE REDE VAN DEN DUIT SCHEN RIJKSKANSELIER. Enkele dagen is reeds gemeld, dat de Rijks kanselier in de zitting van Donderdag, van den Duitschen Rijksdag andermaal een rede zou hou den over den algemeenen toestand. Er was dus weer, zooals steeds wanneer Bethmann Hoihveg het woord voert, buitengewone belanstelling voor de zitting van gisteren, mede ook door de omstandigheid, dat de derde lezing van de nood- begrooting, welke nu met uitzondering van de socialistische stemmen werd goedgekeurd, De rijkskanselier begon met te wijzen op den huidigen toestand in Rusland en oordeelde dat de wereld-historische gebeurtenissen in Rusland voor het oogenblik in belangrijkheid bovenstaan en dat de Czaar, voor zoover men kan nagaan, het slachtoffer is geworden van zijn eigen tra gische schuld. Sedert langen tijd, zoo zeide de Rijkskanse lier verder, waren Pruisen en Rusland door tra ditioneel geworden vriendschap verbonden, maar in het Russische heerschershuis was de laatste drager der oude goede betrekkingen eigenlijk reeds met Alexander II ten grave gedaald. Niet indachtig de banden, welke de naburige landen een eeuw verbonden hadden, niet indach tig het feit, dat geen vitale belangentegenstel lingen der beide landen scheidden, gleed de Czaar meer en meer in het vaarwater der En tente af en geraakte ten slotte in zulk een sterke afhankelijkheid van het autocratische regime der overheerschende oorlogspartij, dat hij in de nood lottige dagen van Juli 1914 het beroep van den Keizer op de langdurige vriendschap ongehoord liet weerklinken. Steeds is door de tegenstanders de legende verspreid, dat de Duitsche regeering het reac- tionnaire en autocratische regime in Rusland tegen elke vrijheidsbeweging ondersteund heeft. Reeds voor een jaar heb ik in den Rijksdag ver klaard, dat deze bewering met de feiten in strijd was. De Czaar ging een anderen weg, die nocli met 't belang van zijn, noch met dat van ons land overeenkwam In een zich volgens onze plannen ontwikkelend Rusland zou nauwelijks plaats ge weest zijn voor onrustige uitbreidingsstrevingen, welke ten slotte tot dezen oorlog geleid hebben en het oude regime zoozeer belastten, dat het moeilijk is een natuurlijk en menschelijk mede lijden met het afgezette heerschershuis tot zijn recht te doen komen. De Rijkskanselier zeide vervolgensHet is dui delijk, dat wij vasthouden aan het grondbeginsel ons niet té werpen in den binnenlandschen toe stand van andere landen. Het praatje, dat wij er aan dachten het Cza- rendom weder op te richten, is een ijdele leugen en laster. Wij leden onder de zonaen van net oude Rusland zelf genoeg en hebben slechts één wenschRusland een veilig bolwerk te zien wor den van den vrede. Het Russische volk kan zon der bezorgdheid zijn voor eenigerlei inmenging onzerzijds. Wij begeeren niets anders dan een spoedigen vrede, op een voor beide partijen eervoflen grondslag. Wanneer in de eerstvolgende dagen de ver tegenwoordigers van het Amerikaansche volk over oorlog en vrede beslissen, dragen niet wij de verantwoording voor de ontwikkeling, die wij levendig betreuren. Het Duitsche volk koestert ;egen Amerika geen haat en vijandschap, doch zal ook zijn ingrijpen in den oorlog weten te ver dragen en te overwinnen. Het afbreken der betrekkingen door China be- teekent geen vrij besluit der Chineesche regee ring, maar is het resultaat van dwang. Voor onze vijanden gaat het er om, ode onzen, handel in Oost-Azië te vernietigen, en zich de vruchten van onzen arbeid zonder moeite toe te eigenen. Wij zijn intusschen er van overtuigd, dat de vrede ons de mogelijkheid biedt, het vernielde op kosten onzer vijanden weer op te bouwen. Dan zal ook de oude vriendschap met China herleven. De Rijkskanselier herdacht daarna de gebeur tenissen aan de fronten, in 't bijzonder aan hét Westfront, waar zich feiten voltrokken, waarvoor onzen dapperen troepen en de geniale leiding van von Hindenburg en Ludendorff warme dank toe komt. De onderzeeëvsoorlog in Maart was even suc cesvol als in Februari. De Rijkskanselier besprak daarna de binnen- landsche kwestie en verklaarde, dat de huidige debatten hem er niet van hadden overtuigd, dat de hervorming van het Pruisische kiesrecht thans aangepakt kon worden. Het was zeer bedenkelijk over zulk een kwestie ta beslissen, terwijl millioenen mannen in de loopgraven staan. De Rijkskanselier besloot met zijn vertrouwen uit te spreken, dat de boven alle meeningsver- schillen staande eenheid van het Duitsche volk hetzelve onoverwinnelijk zou maken. De li. en mülnoorlog. Hot Noorsohe gezantschap to Londen meldt, <1 at' het Noorscha s.s. „Marshall" uit Narvik in do Noordzee in den grond is geboord. De Noorsche vice-consul te Aberdeen meldt dat de Noorsche stoomschepen „Sandvig" en ,Nova" uit Bergen in den grond zijn geboord. Duitsch maandoverzicht. Zooals den 17en Maart bekend is gemaakt zijn in Februari 368 koopvaarders met een bruto-inhoud van 782,500 ton door oorlogsmaat regelen van de middelrijken vernietigd. Daar van waren 292 schepen onder vijandelijke vlag en wel 169 Engelsche, 47 Fransche, 28 Italiaan- sohe, 8 Russische, 4 Belgische, 2 Portugeesclie en 1 Japansch. Van 33 schepen kon naam en nationaliteit niot worden waargenomen. Ten minste 20 daarvan moeten Engelsche zijn, zoo dat het' verlies aan Engelsche scheepsruimte in Febr. op rond 500,000 ton mag Worden geschat. Van de 76 onzijdige schepen waren 38 Noor sche, 14 Nederlandsche, 18 Grieksohe, 7 Zwaad- sche, 5 Spaansehe, 3 Amerikaansche en 1 Por- tugeesch. Van 475,000 ton in den grond geboorde scheepsruimte kon de lading niet worden vast gesteld. Van de andere 306,500 ton was de lading al» volkt: 49,000 ton oorlogstuig, 91,500 ton steen kool, 16,000 ton olie en petroleum, 16,800 ton salpeter, 4800 ton ijzer, 11,300 ton erts, 550 ton metaal, 90,000 ton graan, 14,800 ton andera leevensmiddelen, 8700 ton veevoer, 36,500 M3. hout, 23,100 ton gemengde ladingen, waaronder 1500 balen huiden. Bovendien ongeveer 15,000 ton en 70,000 M3. stukgoed, verder 300 paarden en 3 Millioen mark aan goud. Bijna niet te gelopveu i Naar aanleiding van de verklaring van Sam Hughes betreffende het buitmaken van de „Deutschland" en de „Bremen", door de Engelschen, ontvangt de „New-York Herald" een bericht uit Baltimore van een zekeren Palmer, machinist op de stoomboot .„Mon golia", die van Engeland is teruggekeerd, volgens wieii meer dan honderd Bniische onderzeeërs door de Engelschen zijn buitge maakt. Een ontploffing in Bapaume..Door een on gelukkig toeval heeft in het raadhuis te Ba paume een ontploffing plaats gehad, die een instorting van het gebouw tengevolge had. Da twee kamerafgevaardigden voor Atrecht, dia zioh in het raadhuis bevonden, Ravul Briquet en Albert Taillandier, bevinden zich onder da slachtoffers, die onder do puinen bedolven wer den. Briquet was socialistisch, Taillandier reohtsrepuiblikeinsoh afgevaardigde. Do mobilisatie in Amerika, Naar Havas uit Washington seint', duurt da mobilisatie der militie voort en ia thana effeotief in 34 staten van da 48 en wal da meeat belangrijke. Deze militie is niet te verwarren met het leger, dat uit regelmatige troepen van beroepssoldaten bostaat. De hoofdstad ia thans op voet van oorlog. Er wordt een zeer strenge censuur uitgeoefend. De toestand in Griekenland. De staking der arbeiders van de electrisohe centrales duurt voort en wordt door de andere vakvereenigin- gen gesteund. De beloften van de regeering dat z(j de eischen der stakers zal steunen als deze dadelijk het werd hervatten, worden gewau- trouwd, daar de stakers denken dat de regee- „Aha," sprak mijnheer D'Ambremont op nadenkenden toon. Toen ik hem nog; eens hei haalde„Beproef het, kolonel, beproef het," trok hij aan zijn grooten knevel en sprak „Ik zal het beproeven; ik zal het beproe ven; zeg mij alleen maar, of die duivelsche pastoor u belast heeft mij de les te lezen?" „Pastoor Falhès? Neen ■i Ga tour tweemaal bezocht, maar ik houd niet van zwartrokken. Colin kent liet wachtwooid.Hij h-ceit hem n'oi laten bin nentreden. „Pastoor Falhès is een heilige," riep Andró uit. „Hij heeft benijdenswaardige ambten aan anderen overgelaten, om zioh in dit dorp te begraven, waar hij als een arme leeft en het Weinige, dat hij heeft, aan de ongelukkigen wegschenkt." „Kent gij hem?" „Ik geloof het well Een oud vriend van mijn vader! Het is een scherpzinnig, beschaafd man, even nederig als geteerd. Voor de kerk en; het.dorp'drcoinön hij en Sabir.e veel ver beteringen." Ik werdbloedrood ©n wierp Andró e n •verwijtenden blik tee..Mijnheer d'Ambreniont bemerkte hem. „O, o! Waarvan droomt gij dan, marki zin netje?" „We zullen er een anderen keer over bpre- ■ken," zei ik, terwijl ik opstond. „Nu zijn {wij hier een uur langer, dan.1" Hij hield aan. „Komaan, vlug, iK ben nieuwsgierig!. Eenl- ge woorden over uwe plannen. Als go |w©l- Étert, schel ik G'ftbanou en plaata hem alfl .schildwacht voor de deur©n zult gevangenen zijn." Jh glimlachte on legde hean snel uit iwat wij verlangden; een vereenigingslokaftl voor de dorpelingen, een school voor de kinderen... „Een heele zaak," onderbrak mijnheer d'Ambremont, „daarvoor heeft mem niet al leen geld maar ook goeden wR noodig. Ba- halve uw echtgenoot..-,." Ik onderdrukte een zucht,.., .Waar is die goede wil van Herbert? „Vervolgens," vroeg de kolonel opnieuw;. .„Daarna denken .wij er aan de kerk te versieren: eerstens voor God en tweedons om de landlieden te trekken. Wij zouden een mooi raam in het koor willen hebben, een harmonium op de galerij,,.," „Een harmonium? En wie aal er dan op spelen? Cahanou, die in zijn jonge jaren trom petter derde klas is geweest?" André begon te lachen: „U vergeet mijne zuster, kolonel, zij heeft veel kennis van muziek." „Ik raak ongetwijfeld mijn geheugen kwijt; maar Ik zou er op durveu zweren, dat ik op Barsannes nooit den klank van een p>:ano heb gehoord." Ik voelde, dat ik rood word... Sedert mijn huwelijk had ik inderdaad geen enkele maal mijn mooie Pleyel geopend, die ik dikwijls mét mijne blikken liefkoosde. „Ik geloof, dat mijn echtgenoot en zijne moeder niet veel van muziek houden," zei |k op zeer verlegen toon, „maar wanneer ik het harmonium bezit, zal ik in de kerk mjjne schade inhalen. „Wekken een harmonium en een raam uwe jaloezie op? Die dingen zullen toch wel zoo duur niet zijn?" „Helaas, het is altijd te duur, als men voor andere zaken zooveel noodig heeft." „De prijs," vroeg hij bruusk. „De prijs? .Wel het raam omstreeks 1000 of 1200 franks; het harmonium 2000 om pen goed instrument te hebben." „Totaal: 3200," mompelde de kolonel. Hij bleef nadenkend zitten, terwijl wij, ge reed om te vertrekken, hem met de groot-te verwondering aankeken. „Tot ziens, kolonel," zei ik eindelijk, toen deze droomerij te lang duurde. „Ik begin waarlijk te vreezen, dat ons bezoek ,u ver moeid heeft." Hij sprong uit zijn armstoel op, wat hem een kreet van smart ontlokte. „Vermoeid, uw bezoek? Het bewijs van 't tegenovergestelde is, dat ik uw bezoek ga betalen, kleine markiezin, omdat ge zulk een uitmuntende geneesheer zijt." Bij deze .woorden opende hij een der ladien van de schrijftafel, die in zijne nabijheid stond en nam er verscheidene bankbiljetten uit, die hij mij met een goedmoedigen glim lach toestak. i „Het raam en het harmonium zija er belde. Neem aan, mevrouw de dok teres, en wacht er niet al te lang mede uw patiönt opnieuw te oonsulteorén,,.,.":i -• VrlUT- (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1917 | | pagina 1