BUITENLAND
ELCK WAT WILS
KOLENDISTRIBUTIE.
KOLENDISTRIBUTIE
Het begin van verval.
WAT DE PERS ZEGT
P. W. TWEEHUIJSEN,
Houtskool.
S ÜEI IS*7
Dit nummer bestaat uit twee bladen
EERSTE BLAD.
Commissie district Haarlem.
¥eor kléin-Industrie i
Huisbrand:
T urf en Bruinkoienbriketfen
OPRUIMING van DAMESLAARZEN
WERELDBRAND
OOSTENRIJK-HONGARIJE.
9
mm gfpfSJ
■"!BPp|
4ISTE JAARGANG No. 933*
UWE HAARLEMSCHE COURANT
Alle betalende abafiné» op dit Blad, in het bezit van
een Verzekeringspolis, zijn, volgens da bepalingen op
de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
ff 4000 bij levenslange ongeschiktheid tot werken,
ff 500 bij overlijden, ff 800 bij verlies van een hand
ti voet, ff 250 bij verlies van een oog, ff fi-5 bij
verlies van een duim, ff 75 bij breuk van een arm
et been, ff iOO bij verlies van een wijsvinger, ff 2»
fel) verlies van een anderen vinger. De uitkeering dezer
bedragen wordt gegarandeerd door de „Hollandsche
Algemeens Verzekeringsbank" te Schiedam. (De vóór
1 October 1911 uitgegeven polissen zijn niet geldig.)
Ter verdeeling onder de kleêrmakers
zijn 40 H.L. Houtskool opgeslagen. Ter
bekoming van bons voor 5 K.G. kunnen
gegadigden zich vervoegen bij den Heer
EO. A. VAN BiLDERBEEK, Secretaris van de
Kamer van Arbeid voor de Confectiebedrij-
en, Pieter Kiesstraat 29rood, morgens
tusschen 7 en 8 uur.
De Directeur,
423 REITSMA.
district Haarlem en Omstreken
(gemeenten Haarlem, Bloemendaal, Bennebroek,
Heemstede, Schoten, Spaarndam en Haarlemmer-
iiede en Spaarnwoude).
De Brandstoffencommissie voor Haarlem en
Omstreken maakt bekend dat vanaf Don
derdag 10 Mei 1917 de volgende maximum
prijzen zijn vastgesteld
Industriekolen per 1000 K.G. f 33,50
Gietcokes (grof) f 38,50
Gietcokes (gebroken brechcokes)
per 1000 K.G. f 41,50
Alles franco bergplaats verbruiker.
Anthraciet (anthracietnootjes) per HL. f 2,30
Eierkolen f '»90
Steenkolen (kachelkolen) fff M f 1.90
Alles franco bergplaats verbruiker.
Gascokes (grof) afgehaald aan de gas
fabriek of bij den handelaar per H.L. f 1,50
Gascokes (geklopt) afgehaald aan de
gasfabriek of bij den handelaar perHL. f 1,60
Parelcokes afgehaald aan de gasfa
briek of bij den handelaar per H.L. f 1,50
N.B, Voor het aan huis bezorgen van
cokes wordt per H.L. 10 cents berekend.
Per H.L. afgehaald bij den handelaar f 2.80
bezorgd aan huis f 2.90
De maximumprijzen van turf en bruin"
kolenbriketten zullen nader worden bekenc
gemaakt. 42^
De Directeur,
REITSMA.
Het geheim van de wonderbaarlijke evolutie
der persoonlijkheid onder den invloed des Chris
tendoms schuilt in de wonderzoete Openbaring
van het Kindschap Gods, met de daaruit voort
vloeiende liefdevolle, innerlijke gebondenheid aan
de Wet des Vaders, zooals die, naar Maturin zoo
schoon zegt, niet in den vorm des Gebods, als
in het Oude Verbond, doch in den heerlijk ver-
troostenden vorm der Zaligsprekingen in
Christus' Bergrede allereerst der smachtende
menschheid werd geopenbaard.
Die innerlijke gebondenheid aan een vast
staande wet, wier onveranderlijke inhoud in het
barnen der tijden ongerept zou worden voort
gedragen door een van Christuswege ingesteld
orgaan, opende het vreugdevolle uitzicht op een
wereldorde der ware vrijheid, de heerlijkheid van
de vrijheid der kinderen Gods.
Deze alles-ondersteunende basis van den
majestueuzen bouw des Christendoms is onder
graven door de godsdienstige leiders der Hervor
ming; uit het theologische gebied overgebracht
naar het wijsgeerige door de Protestantsche
denkers als Kant, die de «//beschikking in de
plaats hebben gesteld van de gebondenheid aan
een boven het eigen ik gestelde goddelijke Wet.
Het scheen zoo mooi: de zelfstandige, zelfbe-
schikkende mensch, slecht3 gebonden aan de
uitspraken van zijn geweten.
Maar in den grond was het de bedrieglijke
voorspiegeling van Satan zelf: Gij zult Gode
gelijk zijn!
En de ijzeren consequentie der historie heeft
met bloedige letters de gevolgen geboekt van
dezen eersten heilloozén greep naar het „zoete
juk", waarvan de zachte druk niet anders is dan
de blijvende herinnering, dat wij zijn „van Gods
geslacht". Ze heeft de waarheid bevestigd van het
Woord der H. Schrift, dat de menschen, als ze
hun eigen weg willen gaan, „overdag in de duis
ternis loopen en in den helderen middag rond
zwalken als ware het donkere nacht".
Zie, hoe de „vrije denkers" in den aanvang
nog den „mensch", de „persoonlijkheid" hebben
willen verheffen, den adel der menschelijkheid
nog te zeer doorvoelend, om dadelijk den sprong
te kunnen maken naar de Staatsslavernij,
Als Jean Jacque3 Rousseau in zijn „Ernile"
de opvoeding van den mensch tot „persoonlijk
heid" behandelt, geraakt hij in een geestdrift,
die zijn pen somwijlen bewonderenswaardige
woorden ingeeft. Als hij zich door een hoog
geplaatste adellijke dame aldus laat toespreken:
„Mijn zoon een ambacht leeren! Mijn zoon een
handwerksmanMaar, mijnheer, wat denkt gij
dan geeft Jean Jacques ten antwoord:
Ik denk er beter over dan gij, mevrouw,
die uw zoon zoodanig wilt opvoeden, dat
hij nooit iets anders kan zijn dan een lord,
een markies, een prins en misschien een
maal minder dan nietsik wil hem daaren
tegen een rang geven, dien hij nooit kan
verliezen, een rang, die in alle tijden eervol
voor hem is: ik wil hem. opvoeden tot den
rang van mensch, en, wat gij er ook van
zeggen moogt, met dezen titel zal hij minder
gelijken hebben dan met alle titels welke gij
hem geven wilt.
Maar diezelfde Rousseau, die de waardigheid
van den vrijen mensch zoo hoog aanslaat, laat
hem in zijn Contract Social ten ondergaan in
absolute onderworpenheid aan een ongrijpbaren
Algemeenen Wil. In het 2e Hoofdstuk van het
4e Boek, dat de leden van den Staat juist vrij
4e Boek, verklaart hij dat de leden van den Staat
juist vrij zijn dóór den Algemeenen Wil, dat is
ten slotte in zijn stelsel de Staat zelf.
zijn dóór den Algemeenen Wil, dat is ten slotte
in zijn stelsel de Staat zelf.
En wat is er van den vrijen mensch, van de
menschelijke persoonlijkheid, in rechtelijk en
zedelijk opzicht geworden, toen de Fransche
revolutie Rousseau's theorieën ging toepassen?
Raadpleeg de Loi Martiale van 21 October
1789 en de wet van Merlin van 17 September
1793; en ge vindt het iederen burger tot plicht
gemaakt de overigen te bespionneeren, ge vindt
het bevel alle „verdachten" in hechtenis te nemen
en als verdachten aangewezen „allen die naar
hun gedragingen, naar hun omgang, naar hun
spreken en doen voor vijanden der vrijheid
moeten worden gehouden"; ja zelfs „allen, die
niet in staat zouden zijn de vervulling hunner
burgerplichten te bewijzen."
Ziedaar de zedelijke persoonlijkheid, in haar
doen niet alleen, doch zelfs in haar willen en
denken overgeleverd aan die ongrijpbare nevel
achtigheid, die Algemeene Wil heet, gesteld
onder de macht van den onvindbaren „Staat".
De rang van mensch, door Rousseau zoo hoog
verheven, ten onder gegaan in een staatsburger
schap, waaraan de guillotine ieder oogenblik een
afdoend einde dreigde te. maken.
Nu de innerlijke gebondenheid aan hoogere
wet was losgewricht, moest de uiterlijke gebon
denheid aan den wil van een tyranniek bewind
althans de uitwendige orde staande houden.
Plato had het reeds gezegd: „de teugellooze
vrijheid is onscheidbaar van de hardste slavernij."
Alleen het wapengeweld van een man, dien de
zonderlinge Léon Bloy heeft genoemd „het gelaat
Gods in de duisternis", maar die eerder „geesel
Gods" mocht heeten, was in staat een einde te
maken aan den baaierd, waarin door de vrijheid
van innerlijken band, door het losstrikken van de
koorden, waarmede Christus Hemel en aarde
weder verbonden had, een volk was neergestort.
Maar het herstel der uiterlijke orde met
machtsmiddelen had allerminst een einde
gemaakt aan de ontwikkeling der begrippen, die
bij een volk als het Fransche tot een neerwerping
van het bestaande hadden geleid, doch die, met
noeste vlijt opgebouwd tot een waar stelsel, bij
beter geschikte volkeren tot vollen wasdom
zouden geraken
P.
DE MINISTER VAN OORLOG.
„Het is een zonderling© toestand. Een
Minister van Oorlog, wien in vredestijd
reeds lang de dienst zou zijn opgezegd, 1)
omdat hij van de meerderheid der Volks
vertegenwoordiging het vertrouwen niet
beeft, wordt gehandhaafd, juist omdat het
oorlogstoestand is. get schijnt een drog
reden tan toch is a>o. Voortdurend
blijkt van bezorgdheid over zijn leiding]
of gebrek aan leiding. Indien Bos
boom wegens ongesteldheid, zooa's dit on
der strategen gebruikelijk is, defungeer-
de, geheel Nederland zou zijn wijsheid prij
zen, maar tot dit inzicht is hij niet te
brengen. En het uitlokken van een crisis
tegen zijn wil durft niemand aan."
Aldus die Hr. Marchant in de VRAGEN Dl®
TIJDS van Maart 1.1. HET VADERLAND
neemt den minister in bescherming en schrijft;
Is de diagnose juist? Gelukkig niet. Ware zij
dat toch, zij zou do volksvertegenwoordiging
op de meest ernstig© wijze jn gtebrek© stellen,
daar deze dan uit .gemis aan durf het aller
grootste landsbelang zou verwaarloozen.
Indien toch Bosboom het vertrouwen van
de meerderheid des volks niet had, da n w are
niets gemakkelijker dan hem zijne plaats
voor een ander te laten ruimen, en dan kon
dat geschieden zonder eenige ongewenschte
opspraak te verwekken.
Over (Taf „geheel© Nederland, dat des Mi
nisters wijsheid zou prijzen, als hij aftrad,"
zullen .wij niet veel zeggen. De Nederland-
sche natie ziet in hare overgroot© meerder
heid ie|en last, zonder zich rekenschap te ge-
van, dat die is geschied ter wille van het
hoogste landsbelang, en deze meerderheid zou
in den val van den man, die haai- „dit alles
heeft aangedaan," zeker lucht vinden voor
het opgepropt gemoed.
Maar en dat is bedenkelijker, er zijn
velen ln het leger en ook piet weinigen
daarbuiten, die gevangen door het hóógst
onvoorzichtige woord van den Hr. Oolijn,
dat een© natie wat te zegigen heeft, die er
aan het eind van den oorlog met eenige
honderdduizenden vereelte toepen inkwam,
gulden droomen koesteren van een Nederland,
dat een niet onbelangrijk aandeel zou heb
ben in de eindbeslissing. Het is echter waar
schijnlijk, dat dit quantum sinds wat er in
Roemenië gebeurd is, ietwat is geslonken.
Maar één van de vele redenen, waarom
wij Bosboom niet zouden willen missen is,
dat hij tegen deze droomers altijd beslist
positie heeft gekozen, dat hij de realiteit
der dingen streng voor oögen houdende,
wel voortdurend met alle beschikbare mid
delen de capaciteit van onze weermacht
heeft opgevoerd, maar nooit er aan gedacht
heeft om buiten de lijn van het Kabinet te
gaan, die handhaving' van de meest strikte
neutraliteit in zijn vaandel schrijft, zoolang
de nationale eer dit gedoogt. De Hemel be
ware ons toch voor een Minister van Oorlog
die in deze tijden een rol zou willen spelen.
En waar men in de Kamer overtuigd is, ten
minste de groote meerderheid, dat Bosboom
gtewoekerd heeft met de middelen, die hem
ten dienste stonden, en tevens, dat geen
enkele Minister van Oorlog, al ware het
Mars zelf, in deze tijden onaangevochten
zou blijven, wil men hem ook daarom
gaarne behouden, omdat ook zijn parool is:
Buiten den oorlog blijven.
Wie onze parlementaire geschiedenis kent
weet hoe schrikbarend het gebruik, om niet
te zeggen misbruik van het indienen van
moties is toegenomen, hoevele er nog1 liggen,
waarvan de voorstellers geen Kamerlid
meer zijn of zelfs niet meer tot liet rijk der
levenden behooren. En toch is er ééne soort
motie die ons Parlement niet kent, en waar
van wij het gfemis in dezen tijd dubbel be
treuren. Het is de motie waarbij vertrou
wen in een Minister of in het Kabinet
wordt uitgesproken. Nu de minderheid of
meerderheid, als men den heer Marchant
gielooven wil, die Bosboom gaarne voor een
ander plaats zou zien maken, den moed
mist om hare woorden tot daden te maken,
zou het goed zijn als de voorstanders van
Bosboom's aanblijven door eene motie van
vertrouwen in zijn beleid, de andersdenken
den konden dwingen er maar eens onder
uit te komen, maar helaas, waar onze Ka
mer dat soort moties niet kent, zijn de eer
sten in dezen -met lamheid geslagen, en staat
mij tegenover gansch onbewezen uitspraken
als van den heer Marchant in de „Vragen
des Tijds" onmachtig.
DE VIERDAAGSOHE OEFENING.
Da Tweede Kamer heeft het Vrijdag niet
aangedurfd, om den Minister van Oorlog mis
noegen te kennen te geven over zijn voorne-
liibu ou£o\lui'CiuU.ct Cbsn a-
lieel© land»oor vier dagen ouder de wapenen
te roepen ter oefening. De motie-Terlaan,
die verklaard wilde hebben, dat er g'aen, vol
doende grond was voor die oefening; werd
met 39 tegen 19 stemmen verworpen. 25oo-
da-t de geheel© landweer er vast op moet
rekenen ten bepaalden tijde op het aptpèl te
moeten komen.
Het is te denken, dat daaraan voor véle
verlofgangers weer ernstige moeilijkheden
verbonden zullen zijn en dat er dus in de
binnenkamers en wellicht ook in het open
baar heel wat tegen geprotesteerd zal wor-
den.
Daarom zoo meent DE TIJDi is het
misschien goed er aan te herinneren, dat het
naar huis zenden van geheele lichtingen alleen
gebeurd is, omdat nu 'eenmaal niet het go-
heele leger op de been behoeft te blijven
en er gelegenheid moet wezen tot opschui
ving.
Wij zijn nog] in gevaar van oorlog en er
is niets, wat er heenwijst, dat wij er stellig
zullen buiten blijven, Èr moet dus gelegen
heid zijn om eens te zien, hoe het gaat'bij
een tweede mobilisatie en of daarbij, alles
in elkaar past, zooals het behoort. Er zullen
fouten gemaatet worden, zooals bij. de eer
ste en men kan dan zien, waar ze zitten.
De 19 hoeren sociaal- en vrijzinnig-demo
craten, die vóór de motie stemden, hebben
de getogenheid weer eens te baat genomen,
om mooi weer te spelen met andermans pa-
Slechts enkele dagen,
Barieljjopisstraat 27. TEL. 1770
119
rasol. Maar intusschen mag verwacht wor
den, dat de landweer zich zal schikken in het
onvermijdelijke en dat de opgeroepenen don
la-st van de beste zijde zullen bekijken. Een
vierdaagsche afwezigheid uit het bedrrf k n
er in den regel in den zomer nog wei af!
Dat de stootkracht van het Duitsche leger
nog allerminst is uitgeput, is nu wel afdoende
gebleken. De Duitschers toch hebben het belang
rijke dorp Fresnoy, na een reeks van hevige
tegenaanvallen, ten slotte hernomen.
Uit dit feit blijkt echter ook nog meer dan de
nog altijd groote kracht van het Duitsche leger,
namelijk dit, dat de vorderingen der Engelschen
op dit gedeelte der linie niet zoo onbelangrijk
zijn geweest als de Duitsche staf wel wil doen
gelooven.
Fresnoy, ongeveer 8 K.M. ten Zuid-Oosten
van Lens gelegen, was het meest vooruitgescho
ven punt der Engelsche linie in dezen frontsector.
Het lag feitelijk reeds achter de beroemde
Hindenburglinie; en ware de vermeestering er
van door de Engelschen een geheel onbelangrijk
feit geweest, het Duitsche commando zou geen
kostbare offers aan menschenmateriaal hebben
gebracht om Fresnoy te herwinnen. Het verlies
van het dorp is nog niet door de Duitschers
gemeld, zooals er meer verliezen zijn, die zij
verzwijgen. Hun legerbericht van heden gebruikt
het behaalde succes bij Fresnoy om het verlies
van twee andere belangrijke stellingen te
erkennen.
Het stafbericht meldt namelijk op de eerste
plaats, dat een deel van Bullecourt ook een
punt in de Hindenburglinie aan de Engel
schen verloren ging en voorts bevat het deze
vermelding: dat in aen nacht van 7 op 3 dezer
plaatselijke aanvallen der Franschen werden
uitgevoerd tusschen Vauxallion en
C o r b e n y, een plaatsbepaling, waarin voor
het eerst bedektelijk wordt toegegeven, dat het
geheele Craonne-plateau in handen van den
vijand is. Overigens melden de wederzijdsche
berichten ook heden slechts gedeeltelijke onder
nemingen, die echter wel de voorbode zullen zijn
van nieuwe groote aanvallen.
Berichten uit Duitschland melden, dat gedu
rende de laatste weken een zeer belangrijk troe
penvervoer heeft plaats gehad van het Oo9tel:j
iicldA tb» ..'ln«Un» IiAumeri
er blijkbaar op, dat Rusland in den eersten tij
niet in staat zal zijn iets van belang te onder
nemen. Er is dan ook inderdaad zéér weini
actie in het Oosten; en die welke er is, gaa
meestal nog uit van de Duitschers. Vooral i
de lucht ontwikkelen dezen vrij sterke activitel
maar de Russische afweerkanonnen schijnen go-
te zijn, want het laatste Russische legerbericht',
meldt het neerschieten van 3 vijandelijke vlieg- -
tuigen door het afweergeschut.
Van de overige oorlogsterreinen is er ure»
van beteekenis.
DE GALIOISCHE ^KOLENVELDEN.
Over dit onderwerp schrijft Fd. in de „In
dustrie Kurier"
Een zeer belangrijke overdracht van goe
deren in het gebied der West-Galicische kV-
tonvelden heeft dezer dagen te Krakau plat»
gehad. Een kolengebied van 770 K.M.2, dat
do Westdeutschen Thomas-Phosphatwerkeui»
de erven van Schlutzius hadden verworven,
is door koopacte het eigendom van het Ga-
licisclie Landsbeheer geworden.
Het kolengebied in kwestie omvat onge
veer een derde van allo Galicisclie kolenvel
den. Het strekt zich van de Oostenrijkscho
grens bij Riasta en Oswiecim tot aan Wiel-
Jde Drogi bij Skawina uit, in het Noorden
loopt het tot, Chrzanow, in het Zuiden tot
Wadowice. De geografische ligging kan zeer
gunstig genoemd worden. De natuurlijke wa-
i
ONS „DAGELIJKSGH BROOD."
Onder hét opschrift „Is ons tegenwoordig
„dagelijksch brood" minderwaardig of ,ver-
valscht?" schrijft Dr. Van Hamel Roos in
het „Maandblad tegen 'de VervalSchmgen"
het volgende:
Waar deze vraag herhaaldelijk tot ons jgfc»
richt wordt, en zij zeer zeker, in hoog© mate
de belangstelling zoowel van hot pubifek als
van deskundigen verdient, achten wij het
wenschelijk dienaangaande het volgende in
het midden te brengen.
Waar onze Strafwet in Art. 830 spreekt
van vervaischink", noemt zij waren vervalscht:
aimeeir door bijmengiiug' van .vreemde be*
standdeelen de waarde of bruikbaarheid ver-
minderd is." In dien zin zoude voorzeker in
gewone tijden een vermenging van het tarwe
meel met 30 pCt. aardappelmeel als een ver-
valschingi beschouwd moeten worden, daar
uardrippeiimei zonder ©enigen twijfel de waar-
het meel vermindert, omdat het zeer
Vet 051 ®iuitstoffen bevat in vergelij-
rn wLet te,rw©meel. Het behoeft evenwel
n betoog, dat waar de hoogst© autoriteit
het aanwenden van aardappel-
m. dozen tijd beslist noodzakelijk acht,
leen hoodstand te voorzien, er ni©t ai-
doeh sPrake van vervalsching kan zijn,
noetrei Zel^'s m®t de minderwaardigheid ge-
swd!ii,umoet worden, tenzij de mo
tel* 1 af bestaat om het aardappelmeel door
In n te bunnen vervangen.
oniie»'.etti ni6n 1111 magUat, dat, volgens onze
het melkbrood van een der
#<*>fote t,b .eken te Amsterdam, zooals dit
vóór de aanwending van aardappelmeel sa
mengesteld .was, ©en eiwitgehalte hud van
11.10 pOt. en een vetgjëhait© van 2.05 pCt.
(bij, een watergtehalte van '«ra ddeld 85.32
pOt.), terwijl höt tegt- waterbrood
van dezelfde fabriek m.el'kbroea wordt, niet
dan op speciaal verzoen gebakken) slechts
0.45 pOt. vet en 7.88 pCt. eiwit (bij een water-
gehalte .van 37.81 pOt.) inhoudt, dan blijkt
hieruit, dat bij het tegenwoordige rantsoen
van 300 gr. brood per persoon en pjer dag,
een vermindering van 4.8 gram vet en 10.28
gram eiwit te constateeren is, derhalve dat
in het vroegere gewone melkbrood 4</2 maal
meer vet en ruim 12/5 maai meer eiwitstoffen
aanwezig waren.
,Waar nu buitendien bevoegde specialiteiten
op medisch gebied verklaarden, dat ontstane
maag- en ingewandstoornissen opbieden na
het staken van het tegenwoordige broodge
bruik, daar dringt zich do ernstige vraag
op, of het niet mogelijk zoude zijn ten deze,
in het algemeen belang; verbeteringen te bren
gen, volkomen daarbij rekening houdende met
de door den oorlogstoestand gebiedende nood
zakelijkheid ten opztohte van het gebruik van
tarwemeel surrogaten.
.Waar wij vroeger reeds herhaaldelijk wezen
op de aanwending van maïsmeel ais deugde
lijk voedsel, is het ons een voldoening' te
kunnen melden, dit blijkens de nieuwste pu-
blicatiën op het gebied van broodberoiding,
door een bekende autoriteit, Brof. dr. J. öto-
kiasa te Weenen, („Das iirot der Zukutet,"
uitgave van G us tav Fischer te Jena) een voor
treffelijk brood gebakken kan worden met lioo-
ger vet- en eiwitgehalte dan van liet met
aardappelmeel vermengde, van een mengsel
van 30 pCt.maïsmeel en 70 pCt. roggemeel'.
Het sterilised en van het maïsmeel is hierbij
natuurlijk onontbeerlijk, ter vermijding van
het schimmelig worden, terwijl' natuurlijk
slechts de beste hoedanigheid genomen mag
worden voor de broodbereiding.
Uit talrijke proefnemingen is gebleken: „dat
mtetebrood een voortreffelijk, goed verteer
baar brood is, hetwelk veel langer roed blijft
dan het tegenwoordige, weshalve men een
mengsel van maïsmeel en roggemeel als éen
vervangingsmiddel voor tarwemeel met voor
deel kan aanwenden."
In hoeverre onze aanwezige of nog te ver
krijgen voorraden in de behoefte aan tarwe,
rogge en maïs zullen kunnen worden voor
zien, is ons niet bekend, doch wij achten
liet zeer wenschelijk de in oorlogslanden be
kend geworden jongste ervaringen ter ken
nis van het pubiiek le brengen, en vertrou
wen dat deze een spoorslag mogen zijn voor
thi autoriteiten om, kan het zijn, spoedige en
hoogst wenschelijke verbeteringen te bren
gen in „ons dagelijksch brood."
PRESIDENT WILSON'S GEWOONTE.
Naar de Washing tonsche correspondent
van de „Daily Telegraph" meldt, blijkt pre
sident Wilson, zoowel lichamelijk a's geeste
lijk volkomen opgewassen te zijn "tegen de
zware verantwoordelijkheid én d veie zor
gen die de oorlogstoestand met zich brengt.
Hoewel Dij zestig jaar telt zou niemand
hem meer dan veertig geven.
Voor een deel dankt pre den: Wilson dit
jeugdig; uiterlijk aan het veelvuldig verblijf
in do open lucht. Goed of'slecht weer hij speelt
golf of maakt met zijn vrouw een verre van-
deling. President Wilson weet vrij snel een
beslissing te nemen, en is dat eenmaal ge
schied, dan houdt hij zich met de afgedane
zaak niet verder bezig.
Töt 's president's beste vrienden behoort
zijn medicus dr. Gary T. Gravson, een jong©
man die veel invloed op Wilson schijnt te
hebben en veel in zijn nabijheid vertoeft.
De leefwijze van den president der Ver-
eenigde Staten is uiterst sober. Ontbijten doet
hij op zijn kamer, het noenmaal wordt klök-
felag één uur geserveerd, het diner heeft om
zeven uur plaats. Tusschentijds gebruikt de
President zelden of nooit iets.
HET' HEELAL EN DE VERKIEZINGEN.
Uit een redevoering van prof. Arthur
Schuster, van de universiteit van Manches
ter, over „liet gemeenschappelijke streven van
de wetenschap en de menschheid":
Een vriend van mij in Amerika, die ©en
machtigen telescoop bezit, kreeg' op' 'n avond
bezoek van een heftigen politicus. Het was
juist tijdens de verkiezing van een nieuwen
president. Taft en Bryan waren de twee con
currenten en er was groote overspanning in
de gemoederen.
Na eenig© sterrengroepen door den kijker
te hebben beschouwd en op zijn vragen ant
woord te hebben ontvangen, vroeg do bezoe
ker:
Hoeveel ruimte nemen die sterren, die ik
daar zie, nu wel aan den hemel in?
Zoo ongeveer de oppervlakte van de maan.
En gij zegt dat elk van di© sterren ©en
zon is als de onze?
J a.
En dat rondom elk van die sterren ©en
stoot van planeten rondwentelt?
Ja. 4»
En dat het zeer wel mogelijk is, dat op die
planeten levende wezens kunnen bestaan?
Wij kunnen het niet zeker zeggen, wel dat
het zeer mogelijk is althans op ©en groot
aantal planeten.
Na een ©ogenblik te hebben nagedacht, zm
toen de politicus op zijn beurt: „Maar w*
beteekent het dan ten slotte, of Taft dat:
wel Bryan gekozen wordt!"
„AN-DE-LUSSIeRS."'
Dialoog tusschen een conducteur en
controleur op de Haagsohe tram:
Hebben alle reizigers een kaartje
Allemaal, behalve de daar juist b n i m
gekomen „An-de-lussiërs."
'N BEST MIDDEL.
Stucadoor: „Het is niet in. het be.aug van
mijn baas, mevrouw, en daarom moet u er oo
niet met hem over spreken, maar toch wil ik
het u zeggen. Als u mij een groot bierglas
vol jenever geeft om in de kalk te doen, d;ui
worden de plafonds veel helderder wit en
blijven langer schoon. U behoeft dan maar
om de twee jaar te laten witten."
Mevrouw geeft den jenever, vindt den
Stucadoor een uur later in een diepen sis
en ik het met haar zelve niet eens, of d
man kalk met jenever, of de jenever zonder
kalk heeft gedronken. Dit vond ze echtei
wel zeker, dat 't niet jn 't belang van dei
baas was.
DE VASTE EN LIOHTB SLAAP.
Slaapt jouw yrouw yast?
Dat hangt er heelemaal van af. Zo fe
zoo vreedzaam als een lam èlapen wanneer
uren achtereen 's nachts met onzen brullen
den zuigeling rondtrek; doch zonder manke
ren wordt z© wakker als ik uit de soos ko
mende, op m'n koiisen naar boven sluip.
