r
DE DAG
WITTE SCHOENTJE
BUITENLAND
P. W. TWEEHUIJSEN,
district Haarlem en Omstreken
De sympathieën in Spanje.
AANDAG 21 MEI fSf?
4ISTE JAARGANG No. 834
IL
Alle betalende abonnés op dit Blad in het bezit van
een Verzekeringspolis, zijn, volgens de bepalingen op
de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
t 4000 bij levenslange ongeschiktheid tot werken,
500 bij overlijden, f300 bij verlies van een hand
of voet, f 230 bij verlies van een oog, f 123 bij
verlies van een duirtVf 75 bij breuk van een arin
of been, f SOO bij-verlies van een wijsvinger, 25
bij verlies van een anderen vinger. De uitkeering dezer
bedragen wordt gegarandeerd door de ,',Ho!landsche
Algemeene Verzekeringsbank" te Schiedam. (De voor
1 October 1911 uitgegeven poSissen zijn niet geldig).
(gemeenten Haarlem BWmendaai.Henne;
broek. Heemstede, Sclioten. Spaarndam
Baarlemmerliede en Spaarnwoude).
De Brandstoffen-Commissie voor
en Omstreken zal een dezer daSe" bet
noodigde hoeveelheid ^.^^ndistributie
district Haarlem bij deRijksk
die
aanvragen
B nog personen au»
Voor zoover er niet hebben ingezonden.
hun aanvraagt»1»} hun ejgen bejang aangera-
worden d«e Woen8dag 23 Mei
dén, llveren aan het bureau der Brand
stoffen-Commissie Ged. Oude Gracht 18,
kunnende anders met hunne belangen geen
rekening worden gehouden; geheele uit-
stuiting der distributie zou het gevolg der
nalatigheid kunnen zijn.
De Directeur,
707 RE1TSMA.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Haarlem maken bekend, dat
de stremming van de scheepvaart
- in de Burgwalgracht bij de Antho
niebrug is opgeheven. 709
De berichten over den gang van zaken in Rus
land zijn zéér belangrijk. Het schijnt, dat het
nieuwe Kabinet vastbesloten is den oorlog met
kracht voort te zetten en de tucht in het leger
desnoods met geweld tc herstellen.
De Italianen melden eenlge vorderingen van
hun offensief. Belangrijk zijn deze echter niet
Adier, de moordenaar van den Oostenrijkschen
minister-president, graaf Stürgkh, is ter dood
veroordeeld.
Aan het Westelijk front doen de Duitschers
thans krachtige tegenaanvallen. De stand der
legers veranderde daardoor niet. Flavas beweert,
dat er teekenen aanwezig zijn, die een ver
deren terugtocht der Duitschers doen
verwachten.
De Nederlandsche motorschoener „Annetta",
met stukgoed naar Havre onderweg, is Vrijdag
in den grond geboord.
Hedenavond zal de „St. Ct." vermoedelijk een
Kon. besluit bevatten betreffende de ontbinding
der beide Kamers der Staten-Generaal.
In de „Oermania" verscheen een artikel
over de merkbare wijziging in de houding
van Spanje, dat, zijn pro-üuitschgetinte on
zijdigheid zoo langzamerhand in een neutra
liteit ten gunste der geallieerden veranderd
heci t. Het artikel is wel merkwaardig, omdat
daarin van Duitsche zijde die verandering
Wordt, toegegeven en zelfs verklaard.
1 et 13, zegt (ie schrijver, .oppervlakkig
niet te begi ij pen, wat Spanje aan leiding kan
wezen, zijn totnogtoe zoo ..oprechte neutra
liteit", ten gunste der Entente 1e verzachten.
Politieke wrijfpunten bestaan er tusschon
Duik'chland en'Spanje niet. Spanje kan dus,
bij een overwinning van Centralen, volgens
hem op een gezonde ontwikkeling van zijn
(economisch leven rekenen, terwijl een zege
van den Vierbond de Middellandsche Zee aan
Frankrijk, Engeland en Italic „uitleveren"
zou I
lu allen gevalle zijn er drie factoren, die
voor de jorigste gebeurtenissen in Spanje
van veel beteekenis schijnen.
Aan de uiteenzetting van den schuiver van
die drie factoren zullen we een en ander
onlleenen, ontdaan van de ouuoodige frasen.
ten eerste noemt hij de propaganda, die
sedert. November 1911 door de Entente over
hel Pyreneedn-schiereitand werd ontwikkeld
'dj heeft in deu loop des tijds een entente-
gezinde strooming veroorzaakt, waarmee de
Regeering rekening moet houden. Het
vruchtbaarste is daarbij geweest de arbeid,
door liet Parijsclie ..comité catbolique de pro-
pagande francaise a t'El ranger"verricht. ïoen
het in 1915 zijn werk begon, gold Frankrijk
voor kerkvijandig en een overwinning des
lerverbonds scheen gelijk te staan met een
nederlaag der Rooinsche kerk. Deze meening
lieeii het „comité Catholique" door onver
moeid werken weten te veranderen. Voor
alle.» is daarbij ecliter van gewicht, dat. bet
ziju voorzit! er, Monseigneur Baudrillart,, de
eeior der Katholieke Universiteit tc Pfl-
1 'S- Francisco Mel-
n. vertrouwensman van den Carlis-
fu kroonpretendent, aan zijn zijde te
nijgen, en daardoor in <ie kringen van den
ade en de geestelijkheid te komen. Melgar
heelt een vlugschrift geschreven, dat in min
der dan drie maanden in een oplage van
250.090 exemplaren verspreid werd. De uit
werking van dit vlugschrift versterkte die,
welke reeds was teweeggebracht door het
boek van den Deen Johannes Jörgensen-
Klokke Boeland", dat in ruime mate koste
loos of tegen een geringen prijs ver
krijgbaar gesteld werd. „El Universo en
El Debate", werden bovendien bereid gevon
den, maandelijks vier of vijf artikelen ten
gunste der enten1* op te nemen. De penning
meester van bet comité, de Panjscfie boek-
handelaar-uifeever Day, kon dan ook bij een
persoonlijke fnspet* ereis m Spanje nfct mm-
der dan 60 plaatselijke afdeelmgen en 385
correspondentschappen bijeenbrengen Het
KS comité «rtte.het ,,co,mt«tt.lv
national de propagande, opgericht dooi in
MMadrid woonachtige onderdanen uit de En
tente-landen, in de hand. Dit Madrileensehe
comité staat oveneens onder overwegen^
Franschen invloed en werkt hoofdzakelijk,
door de uitgave van twee tijdschriften, et
eerste, het „Boletin de Information bevat
artikelen over Duitsche gruwelen in Belgu,
over de oorzaken van den wereldoorla*, den
duikbootoorlog eti hot volkerenrecht £7$., ter-
wijl liet andere, getiteld „Documentos en In-
formes" met een geïllustreerde bijlage ver
sierd, met daden tracht te werken. Daar
naast organiséert het „Instituut francais"
te Madrid, oorspronkelijk slechts voor on
derzoekingsdoeleinden bestemd, voordracht-
reeksen over het Pyreneeën schiereiland,,
waarvoor mannen als Bergson, Edmond Pe*
nier en Imbart de la Tour zich hebben be
schikbaar gesteld.
Tenslotte bestaan er in Malaga, Barcelona,
Sevilla én Bordeaux verschillende tijdschrif
ten, door Franschen in het leven geroepen,
die het overige doen om de openbare mee
ning tegen Duitschland te keeren. Niettemin
zou de Fransché propaganda vruchteloos
blijven, als zij niet sterke stroomingeu in
het land zelf ontmoette. Deze uiten zidh ten-
eerste in eendoor een Madrileensch blad
„El Imparcial" opgenomen eisch tot een ToT
verbond tusschen Spanje en Portugal, wat
minstens zou leiden in de richting van de
verwezenlijking der oude pan-iberischö idea
len. Deex-minister-president, graaf Roma-
nones, heeft het plan bereids gebillijkt, de
Agrarische graaf de Eza heeft het aange
moedigd uit een oogpunt van landbouwkun-
kundig belang en invloedrijke politici als
de oud-premier Dato, senator Roig Y Ber-
goda, de afgevaardigde professor Giner de
los Bios, en minister Markies de Baldei:
glesias hebben eveneens toegestemd.
P De' voorzitter van hét Atheneum, R. M.
de Labra, is tegelijkertijd voor een goede
verstandhouding met Portugal Spaansoh Ame
rika err Engeland gaan- bezoeken. Van de
bladen hebben zich La Epoca, El Universo,
Espana, Sorreo, Espanal en Diario de la
Marina evenzoo in pan-iberischen zin geuit,
zooals zij ook algemeen er tegen geprotes
teerd hebben, dat de pan-latijnsdhe plannen
zouden worden „ingesmokkeld."
In PortugaL is de Spaansche opwekking
op vruchtbaren bodem gevallen. Gezagheb
bende politici, als de minister van Buiten-
landsche Zaken Alfonso da Costa, de vroe
gere president Teofilo Braga en "de presi
dent Machado hebben ten deele geestdriftig
toegestemd en groote bladen als de „0.-
Mundo" of ,,de Opinion" deelen hun stand
punt. Men zal goed doen, aandacht aan deze
beweging te schenken.
De' derde factor, die van invloed is op
de houding van de Spaansche regeering,
is de verhouding ten opzichte van Zuid-Ame-
rika. In een schrijven aan den Koning heeft
Romanones b.ij zijn aftreden verklaart:
„Spanje is de bewaarder der geestelijke erf
goederen van een groot ras; het had de
historische aspiratie den voorrang te hebben
in het zedelijke verbond aller naties van ons
bloed. Dit streven zal voor goed mislukken,
wanneer in een voor de toekomst zoo beslis
sende stonde als de tegenwoordige, Spanje
en zijn dochters gescheiden zouden worden."
En inderdaad zijn de betrekkingen van Span
je tot de Zuid-Amerikaansche republieken
in den laatsten tijd juist nauwer geworden.
De ingenieur Tavrega heeft kortelings in op
dracht der Catalonische Vereeniging in Bue
nos Aires den Koning een gift van 200.090
peseta's overhandigd, welke dienen moest
voor den bouw van een Spaansch gezant
schapsgebouw in de hoofdstad van Argentinië
Bij zijn aankomst te Madrid heeft hij in 't
Atheneum een merkwaardige voordracht ge
houden over de toestanden der Spanjaarden
in Amerika.
Dok heeft hij einde Maart in verschillende
groote Spaansche bladen den eisch gesteld,
een aantal Spaansche onderdanen uit Zuid-
Amen.naar het, Cortes af te vaardigen
om eon engeren band te leggen tusschen
moe er land en dochters! a en.Ce'ijktij lig trekt
de Spaansche dichter Salvador Betida Mexico
door en schildert in de „Heraldo" de war
me sympathieën, die Spanje in zijn vroegere
koloniën vindt, lu de uitbreiding van deze
sympathieën liggen voo-r Spanje belangrijke
wereldpolitieke mogelijkheden en liet kabinet
te Madrid beijvert zich, zijn politiek duide
lijk te oriënteeron. De Zuid-Amerikaansche
republieken zijn echter grootendeels van
Noord-Amerikaanseh kapitaal afhankelijk en
kunnen zich niet de luxe veroorloven de
heeren in Washington tegen zich in le
nemen! Zij geraken alzoo gezamenlijk in
het vaarwater der Unie en daarna in het
spoor der Entente.
Tot zoover de oogenblikkelijke toestand.
Gf die zich, in aansluiting mot de stroomin
geu voor de Entente versterken zal nie
mand weet het. Maar het zou onzinnig we
zen, zicli voor hun aanwezigheid to ver
schuilen.
- WERELDBRAND
EEN POLITIEKE CRISIS NABIJ? RUSLAND
HERSTELT ZICH. DE VORDERINGEN DER
ITALIANEN. VAN DE FRONTEN.
Er zijn tal van teekenen aanwezig, die er op
wijzen, dat een zeer gewichtige politieke crisis
in Duitschland naderkomt.
Wil men den toestand goed begrijpen dan
dient men in het oog te houden, dat de Prui
sische landadel, waaruit ook de invloedrijkste
militaire bevelhebbers gesproten zijn. in Duitsch
land dusver steeds de lakens, heeft uitgedeeld.
Von Heydebrandt, de leider der conservatieve
partij, die het politieke orgaan is dezei meest
invloedrijken groep in Duitschland, wordt de
„ongekroonde kon ie* van Pruisen" genoemd.
Daar ook de hofkringen uit dezen adel voort
komen, heeft de conservatieve groep, die bijv. ook
den kroonprins steeds achter zich had, in hooge
mate het oor des Keizere. Het is deze adel, die
van binnenlandsche hervorming als kiesrechtuit
breiding iQ Pruisen invoering der parlementaire
verantwoordelijkheid enz. een diepen afkeer heeft.
Een zijner vertegenwoordigers, de bekende von
Oldenburg uit Janusriiau, heeft eens verklaard,
dat een luitenant met-6 man voldoende waren
om het geheele Duitsche Parlement uit elkaar
te jagen. Gebeurtenissen als te Zabern plaats
hadden, vinden steun bij deze groepen de Duit
sche Rijksdag kroop ;n z'a schulp tegenover de
militaire aanmatiging welke daaruit sprak, bang
als hij was, dat de Rijksdag zelf wel eens het
leven zou kunnen laten wanneer hij het op een
krachtproef met de militaire autoriteiten liet aan
komen.
Doordrenkt als deze groep is van militarisme
en heerschzucht, kan ze zich niet neerleggen bij
liet denkbeeld van een vrede zonder veroveringen.
Reeds lang staat zij vijandig tegenover den Rijks
kanselier, vooral omdat deze de binnenlandsche
hervormingen wèl tot stand wil brengen.
Maar von Heydebrandt. die een tacticus is
van de fijnste soort wist zich steeds meesterlijk
te beheerschen, ia afwachting van de gunstige
gelegenheid om den Rijkskanselier een doodelij-
ken stoot toe te brengen Blijkbaar acht
hij thans dit oogenblik geko
men.
Bleef dusver het verzet der conservatieven be
perkt tot een ijzig zwijgen, wanneer de Rijks
kanselier in den Rijksdag aan het woord was;
thans heeft von Heydebrandt het masker afge
worpen. De Rijkskanselier heeft geweigerd te
verklaren, dat hij een „Duitschen vrede" wilde en
anders geen vrede; en tegen dit punt van zijn
beleid gaat von Heydebrandt nu blijkbaar den
grooten en wèlvoorbereiden aanval richten.
De campagne is goed opgezet.
In een der conservatieve bladen, de „Deutsche
Tageszeitung", is een inzender eens beginnen uit
te rekenen wat'd e oorlogskosten van
het Duitsche Rijk zijn en welk een
toestand er zou ontstaan, wanneer er vrede kwam
zonder schadeloosstelling.
De oorlogskosten bestaan volgens dezen inzen
der uit de volgende posten:
1. Rente en amorfjsatie van de oorlogslee-
ningen.
2. Pensioenen aan invaliden en achtergeble
ven betrekkingen.
3. Vernieuwing vu haf materiaal voor leger
en vloot.
4. Herstel van de gedurende den oorlog ver
bruikte, verwaarloosde, vernielde, verloren ge
raakte bezittingen van staat en gemeente.
5. Herstel van de verwoestingen in Oost-
Pruisen en Elzas Lotharingen.
6. Herstel in de Koloniën.
7. De schuld-amortisatie van de gemeenten
voor directe oorlogskosten, bijvoorbeeld voor den
toeslag op de ondersteuning van soldaten-ge
zinnen.
8. Schadeloosstelling van particuliere perso
nen voor hun onmiddellijke verliezen in binnen-
en buitenland.
De drie eerste posten zijn de grootste en ver
dienen daarom nader in oogenschouw te worden
genomen.
Die oorlogsleenmgen ten bedrage van onge
veer 60 milliard, eischen bij 5 procent rente en
slechts één procent amortisatie, jaarlijks 3.6 mil-
"oeze 60 milliard dekken echter volstrekt niet
de oorlogskosten. Deze zijn belangrijk hooger.
Ook is de oorlog nog met ten einde. Bij een
dageliiksche uitgave van 60 millioen groeit de
schuldenlast dagelijks met drie millioen. De kos
ten van rente en amortisatie zullen dus waar
schijnlijk tusschen de 4 en vijf milliard beloopen.
Blijven" wij echter bij 3.6 milliard, dan is dat
reeds het twaalfvoudige van het een derde mil
liard, dat indertijd voor den Wehrbeitrag jaar
lijks moest worden betaald
De rente, die aan invaliden en weduwen en
weezen zal' moeten worden betaald, zal waar
schijnlijk even veel gel kosten
Na den oorlog van 1870, die ongeveer een
milliard oorlogsonkosten veroorzaakte, werden
van de vijf milliard, die Frankrijk betalen moest,
561 millioen uitgetrokken voor pensioenen. Deze
werden met rente op rente^ daarvoor gebruikt.
De veteranen werden daarbij echter op een hon-
rerrafftsoen gozer, dat steeds een schandvlek zal
blijven Daar groote getalien altijd aan elkaar
o-eëvenredigd zijn en de kosten van den tegen-
woordigen"oorlog tegen die van 1870 ongeveer
van 70 tot 1 staan, krijgt men als men 561
millioen met 70 vermenigvuldigt, 39270 mil
lioen dat wil dus zoggen ongeveer 40 milliard.
Rekent men dat het leven in dien tijd slechts vijf
tig procent duurder geworden is, dan zou het
berlra* op 60 milliard komen, zonder dat men
dan 'nog beter voor de veteranen gezorgd had
C'a§a'n[iet einde van den oorlog zullen daar
om 'o-edmende vele jaren, drie tot vier mil-
liarden noodig zijn voor pensioenen. Laten
we in onze rekening zeggen drie milliard,
ofschoon bij een langen oorlog de nadeelon
voor de gezondheid der soldaten natuurlijk
veel ernstiger zullen blijken dan bij oen
korten oorlog. Om bij den maatstaf van den
Wehrbeitrag te blijven, zou dat wederom
het negenvoudige zijn van deze belasting.
De tien jaren na den oorlog zullon buiten
gewone kosten veroorzaken voor vernieuwing
van materiaal in leger en vloot. Alle maga
zijnen zijn leeg. De grondstoffen, die wij
niet zelf ol' slechts in onvoldoende mate pro-
duceeren ^ijn verdwenen.
De andere vijf posten zullen gedurende
een zekeren tijd ten minste een milliard
jaarlijks kosten. Ons budget wordt dus ge
durende langen tijd met ten minste negen
milliard verhoogd. Op z'u minst, want an
deren rekenen met 12 milliard. Het geheele
bedrag overtreft dus jaarlijks dertig tot veer
tig maal de jaarlijksche som van onzen
Wehrbeitrag. De meest ondernemende rer
kenmeesters hebben door de radicaalste
maatregelen, zooals korenmonopolie, kolen-
productie en uitvoerbelasting, grootscheep-
sche vermogensbelasting die tot gedeeltelij
ke opheffing van het eigendom gaat, door
een monopolie od spiritus, electriciteitv pe
troleum, door vertienvoudiging van de om
zetbelasting, verdubbeling van de spoorweg
tarieven, door belasting van den geheelen
invoer, 4,5 milliard bij elkaar gerekend. Waar
blijven de andere 4.5 milliard, vraagt de in
zender. En het antwoord moet natuurlijk
luiden, dat deze uit een behoorlijke oor
logsschatting dienen gevonden te worden.
In een ander conservatief blad, de „T&g-
liche Rundsefhau" wordt beweerd, dat de
„vice-kanselier" Erzberger naar Weenen is
geweest en van daar allerlei donkere ver
halen heeft medegebracht, die niet geschikt
zijn om den wil tot zegepralen bij het Duit
sche volk te versterken. Dit thema wordt
breed uitgesponnen en is een voortzetting
van de stelselmatige verdachtmaking van
Oostenrijk-Hongarije, welke in conservatie
ven kring sedert lang opgeld doet. En ten
slotte ,is na deze voorbereiding, die zich
nog veel verder uitstrekt en waarvan deze
aanhalingen slechts enkele voorbeelden zijn
von Heydebrandt zelf opgetreden in een groo
te vergadering te Minden. Daar verklaarde
hij rondweg dat de conservatieven ten zeer
ste ontstemd ziju over den nieuwen Regee-
ringskoers.
De vergadering nam eenstemmig een reso
lutie aan, waarin een Hindenburg-vrede ge-
eischt wordt, alsmede een onaangetaste po
sitie van de Kroon,, geen democratiseering
van Pruisen en geen parlementair systeem.
Hiermede is dus de strijd tusschen de
conservatieven en den Rijkskanselier open
lijk aangekondigd Men .mag de ontwikke
ling daarvan met groote spanning tegemoet
zien, omdat een lang niet onwaarschijnlijke
overwinning der machtige fractie allerlei po
litieke mogelijkheden met zicfh brengt.
Zoo zijn bijv. de conservatieven altijd voor
standers geweest van vriendschappelijke betrek
kingen met Rusland.
wanneer zij de macht in handen mochten krij
gen, nu groote Duitsche troepenmachten aan het
Oostelijk front zijn onttrokken en er kans begint
te bestaan dat het Russische leger zich herstellen
zal, zou men de meest verrassende dingen kun
nen verwachten.
Als het Russische leger in Juni gereed is om
het offensief te hervatten, zou Duitschland in een
zeer moeilijk parket geraken. En daarop wordt
thans in Rusland blijkbaar aangestuurd.
De nieuwe regeering heeft een verklaring ge
publiceerd, dat zij weliswaar zal trachten mèt
haar bondgenooten een vrede zonder annexatie te
bewerken, maar dat het ter bereiking daarvan
juist noodig is met alle kracht den
voort te zetten.
Dat het haar daarbij ernst is, blijkt wel uit
twee feiten. Ten eerste uit een verklaring van den
minister-president Prins Lwof, die tegenover ver
tegenwoordigers der pers het volgende ver
klaarde: De nieuwe regeering staat voor een
groot vraagstuk, nl. om zoo spoedig mogelijk het
ontwrichte bestaan des lands weder in het goede
spoor te leiden. De regeering meent, dat haar
eerste taak bestaat in de bevestiging van de
kracht van het leger, hetwelk de maximum ge-
vechtswaarde moet bezitten voor het offensief, ten
einde den vijand buiten onze grenzen te werpen
en vooral om onze bondgenooten krachtig te
steunen.
Het land weet, dat de gevechtswaarde van
ons leger is gedaald en dat was niet alleen het
gevolg van de minderwaardige voorziening In
zake voedsel, munitie en fourage, maar ook 'van
de verkeerde opvatting onzer oorlogsdoeleinden.
Ten tweede uit deze dagorder van den zeer
invloedrijken revolutionair Kerenski, die thans
minister van oorlog is:
Het vaderland is in gevaar en iedereen moe
al zijn krachten aanwenden om dit gevaar af
te weren. Geen verzoek om van een hooge leger-
functie ontheven te worden, dat voortvloeit uit
den vvensch om de verantwoordelijkheid in deze
zoo ernstige tijden van zich af te schudden, zal
door mij worden ingewilligd. Den deserteurs
wordt bevolen zich weer vóór 28 Mei bij hun
korps aan te melden. Allen, die dit bevel over
treden, worden streng gestraft.
In al zijn kortheid herinnert deze dagorder
aan de strenge discipline in de Fransche revo
lutie-legers. Het schijnt wel, dat de regeering
voor deze krachtige houding steun zal vinden in
het Land, want ook de leider der revolutionaire
socialisten in Rusland, de bekende Rubanowitsj,
heeft in een interview te Stockholm verklaard:
„De oorlog moet voortgezet worden, totdat
Duitschland in zulk een toestand is gekomen, dat
liet proletariaat, de sociaal-democratische min
derheid in Duitschland den wil tot da
den voelt.
In verband hiermee zie ik een tweeledige taak
voor liet nieuwe Rusland: le. binnenlandsche
orde, een diep, bewuste, moreele discipline en 2e.
een versterking der defensieve kracht van het
leger.
Ik ben het nog altijd eens met Jaurès, die
gezegd heeft: „De taak van ieder volk is het,
zijn vrijheid te consolideeren. Maar juist daar
om moet het volk zichzelf toebehooren en niet
aan een ander; daarom moet het in staat zijn,
zijn grenzen te verdedigen." Wat Jaurès over
Frankrijk gezegd heeft, geldt thans ook voor Rus
land. wij kunnen onze vrijheid slechts verdedi
gen door onze grenzen te beschermen. Daarom
is zulk een discipline en zulk een versterking van
het leger noodig, dat geheel Duitsch
land angst krijgt voor dit vrije
volk. En dan komt het oogenblik, waarop de
minderheid handelen kan."
Wij hebben er vroeger reeds op gewezen, dat
revolutionaire legers soms groote verrassingen
hebben gebracht.
Slaagt de nieuwe Russische regeering in het
herstel der tucht, dan zou dit ook nu weer wel
eens het geval kunnen zijn.
Van de fronten is het nieuws zeer beperkt.
De Italianen melden het zeer bloedig afslaan
van Ooslenrijksche tegenaanvallen, de vermees-
Barteljorisstraat 27. TEL. 17
119
tering eener nieuwe hoogte bij den Vodice en h
nemen van 272 gevangenen, o. w. 4 officieren, b
geslaagde kleine ondernemingen ten Oosten va
Görz.
Slaagt de nieuwe Russische regeering in h
herstellen der tucht, dan zou dit ook nu weer w
eens het geval kunnen zijn.
Van de fronten is het nieuws zeer beperkt.
Hut geschutvuur duurt over het geheele fro"
voort, zoodat blijkbaar nieuwe aanvallen word
voorbereid.
De Oostenrijkers willen den tegenstander a
leiden door aanvallen in de Alpen.
In het Westen vergeefsche plaatselijke aanval
len wederzijds. Een Havasbericht zegt dat bran
den, ontploffingen en overstroomingèn achter hej
Duitsche front op het voornemen wijzen van e~
verderen terugtocht.
VERSPREIDE BERICHTEN,
DE DUIKBOOTOORLOG.
De bekende maritieme medewerker vs
het „Berliner Tageblatt". de kapitein te-
zee, Persius, wijdt een artikel aan de uitwe
king van den duikbootenoorlog op de han
delsvloten der verschillende staten, waar
aan liet navolgende ontleend wordt: „De to
tale tonnenmaat van de wereld-handel
vloot bedroeg in 1913 46.970.113 ton, verdeel»
over 23.897 stoomchepen, met een inhou
van 43.070.177 bruto-registerton en 26.517.02
netto-registerton, en 6694 zeilschepen, me
een inhouil van 3.890.936 netto-registerton.
In de afgeloopen vier jaren hebben dez
cijfers zich tengevolge van nieuwbouw e
door verliezen, die aan de wederzijdsch
vloten werden toegebracht, gewijzigd. Vol
gens de officieëele opgave werden vanaf de
aanvang van den oorlog tot 31 Maart jJ
5.711.000 vijandelijke bruto-register ton v
nietigd, waarvan 4.370.500 Engelseh eigendo-
was. Gedurende de maand April werd aa
de vijandelijke handelsvloten door Duitech
land eene schade van meer dan een millioen
ton toegebracht. Hoevele schepen der een
trale mogendheden vernietigd werden,
niet bekend. Wel weet men, dat 630 sehepe
met een totaal-inhoud van 2.116.00 ton doo
den vijand werden opgebracht, doch de
schepen kunnen oogenblikkelijk nog nie
als verloren worden beschouwd. Ook om
trent de verliezen der neutralen on tb rek e
nauwkeurige gegevens. Ten aanzien van dë
scheepsbouw beschikt men evenmin over be
trouwbare cijfers. Onder deze omstandighe
den kan de wereld-tonnenmaat oogenblik-
slechte zeer oppervlakkig worden
raamd, doch op grond van de reeds gep
bliceerde feiten mag worden aangenomen
dat over het geheel genomen de wereld ton
nenmaat aan bet verminderen is, en, waaf
deze in 1915 op circa 47 millieen werd ge
schat, mag thans wel worden aangenomen,
dat dit cijfer op 48 millioen is teruggegaan.
HOE ER GEVOCHTEN WORDT.
„L'Eeho de Paris" geeft het volgende veri
haal van een gevechts-episode, zooala het
uit den mond is opgeteekend van een gre
nadier, korporaal Nadeau, van het regi
ment infanterie. Midden in het gevecht zegt
de kapitein hem:
„Ga de verbinding verzekeren met de
compagnie."
Nadeau gaat heen.
Op eenige honderden meters afstand vlie
gen, witte vlokken uit elkaar; het is de.,
compagnie, die den laatsten tegenstand met
handgranaten breekt. Van granaatkuil tot
granaatkuil gaat Nadeau er op af
Hij is op 't punt de compagnie te bereiken.
Op eens knettert het droge „paf! pafl'*,
van vijandelijke geweren om zijn ooren, hij
is op een vijandelijke patrouille gestooten
die ergens in een loopgraaf lag verscholen.
Hij is alleen. Hij aarzelt niet.
Met handgranaten gooit hij in den hoop,
enkelen doodende of verwondende, anderen
op den vlucht jagend
Gourves, een grenadier van hetzelfde re
giment, loopt tegen een Duitseh detache
ment aan, gecommandeerd door eeu offi
cier. Hij heeft geen handgranaten meer.
Wat te doen? Hij sommeert den officier
zich over te geven. Deze weigert. Gourves
vliegt hem naar deu keel en worgt hem. Ka
meraden snellen toe. De Duitschers, ontzet,
geven zich over
Sergeant Piquemal, aan het hoofd van eon
patrouille, neemt aan deu rand van het
bcsoh van G. een vijandelijke batterij van
105 waar. Hij stormt op de artileristen aT,
velt met den kolf van ziju geweer den kom-
mandant van de batterij neer, terwijl zijn
mannen de kanonniers met de bajonet aan
hun stukkeu rijgen, behalve één die men
spaart om hem te ondervragen
Maar het prachtigste voorbeeld van koel
bloedigheid is dat van korporaal Dou.
mergue.
Hij komt bij eeu „abri" en roept „geeft u
over!"
Als antwoord vliegen er een paar hand
granaten.
Doumerguo werpt er op zijn beurt oen,
springt in de schuilplaats, schiet den her
senpan in elkaar van den eersten deu bes
ten Duitseher dien hij er auntreft, en geeft
deu anderen eeu teek en om er uit te komen.
Zij gehoorzamen, verschrikt, de handen om
boog. Doumergue, hun dou weg wijzend,
steekt kalm oen sigarettor, op
EEN FRANSCHE STEM OVER HET
FRANSCHE OFFENSIEF.
In de „Gaulois" schrijft generaal Cherfils
over het Fransche offensief van 16 April:
De middelen voor het offensief van 16
April waren blijkbaar zeer aanzienlijk, maar
wij zijn onzen aanval in een stormachtige
HIFIIWF HÜIRLEMSCHE COURflH