r DE DAG WITTE SCHOENTJE BUITENLAND P. W. TWEEHUIJSEN, district Haarlem en Omstreken De sympathieën in Spanje. AANDAG 21 MEI fSf? 4ISTE JAARGANG No. 834 IL Alle betalende abonnés op dit Blad in het bezit van een Verzekeringspolis, zijn, volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor t 4000 bij levenslange ongeschiktheid tot werken, 500 bij overlijden, f300 bij verlies van een hand of voet, f 230 bij verlies van een oog, f 123 bij verlies van een duirtVf 75 bij breuk van een arin of been, f SOO bij-verlies van een wijsvinger, 25 bij verlies van een anderen vinger. De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de ,',Ho!landsche Algemeene Verzekeringsbank" te Schiedam. (De voor 1 October 1911 uitgegeven poSissen zijn niet geldig). (gemeenten Haarlem BWmendaai.Henne; broek. Heemstede, Sclioten. Spaarndam Baarlemmerliede en Spaarnwoude). De Brandstoffen-Commissie voor en Omstreken zal een dezer daSe" bet noodigde hoeveelheid ^.^^ndistributie district Haarlem bij deRijksk die aanvragen B nog personen au» Voor zoover er niet hebben ingezonden. hun aanvraagt»1»} hun ejgen bejang aangera- worden d«e Woen8dag 23 Mei dén, llveren aan het bureau der Brand stoffen-Commissie Ged. Oude Gracht 18, kunnende anders met hunne belangen geen rekening worden gehouden; geheele uit- stuiting der distributie zou het gevolg der nalatigheid kunnen zijn. De Directeur, 707 RE1TSMA. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Haarlem maken bekend, dat de stremming van de scheepvaart - in de Burgwalgracht bij de Antho niebrug is opgeheven. 709 De berichten over den gang van zaken in Rus land zijn zéér belangrijk. Het schijnt, dat het nieuwe Kabinet vastbesloten is den oorlog met kracht voort te zetten en de tucht in het leger desnoods met geweld tc herstellen. De Italianen melden eenlge vorderingen van hun offensief. Belangrijk zijn deze echter niet Adier, de moordenaar van den Oostenrijkschen minister-president, graaf Stürgkh, is ter dood veroordeeld. Aan het Westelijk front doen de Duitschers thans krachtige tegenaanvallen. De stand der legers veranderde daardoor niet. Flavas beweert, dat er teekenen aanwezig zijn, die een ver deren terugtocht der Duitschers doen verwachten. De Nederlandsche motorschoener „Annetta", met stukgoed naar Havre onderweg, is Vrijdag in den grond geboord. Hedenavond zal de „St. Ct." vermoedelijk een Kon. besluit bevatten betreffende de ontbinding der beide Kamers der Staten-Generaal. In de „Oermania" verscheen een artikel over de merkbare wijziging in de houding van Spanje, dat, zijn pro-üuitschgetinte on zijdigheid zoo langzamerhand in een neutra liteit ten gunste der geallieerden veranderd heci t. Het artikel is wel merkwaardig, omdat daarin van Duitsche zijde die verandering Wordt, toegegeven en zelfs verklaard. 1 et 13, zegt (ie schrijver, .oppervlakkig niet te begi ij pen, wat Spanje aan leiding kan wezen, zijn totnogtoe zoo ..oprechte neutra liteit", ten gunste der Entente 1e verzachten. Politieke wrijfpunten bestaan er tusschon Duik'chland en'Spanje niet. Spanje kan dus, bij een overwinning van Centralen, volgens hem op een gezonde ontwikkeling van zijn (economisch leven rekenen, terwijl een zege van den Vierbond de Middellandsche Zee aan Frankrijk, Engeland en Italic „uitleveren" zou I lu allen gevalle zijn er drie factoren, die voor de jorigste gebeurtenissen in Spanje van veel beteekenis schijnen. Aan de uiteenzetting van den schuiver van die drie factoren zullen we een en ander onlleenen, ontdaan van de ouuoodige frasen. ten eerste noemt hij de propaganda, die sedert. November 1911 door de Entente over hel Pyreneedn-schiereitand werd ontwikkeld 'dj heeft in deu loop des tijds een entente- gezinde strooming veroorzaakt, waarmee de Regeering rekening moet houden. Het vruchtbaarste is daarbij geweest de arbeid, door liet Parijsclie ..comité catbolique de pro- pagande francaise a t'El ranger"verricht. ïoen het in 1915 zijn werk begon, gold Frankrijk voor kerkvijandig en een overwinning des lerverbonds scheen gelijk te staan met een nederlaag der Rooinsche kerk. Deze meening lieeii het „comité Catholique" door onver moeid werken weten te veranderen. Voor alle.» is daarbij ecliter van gewicht, dat. bet ziju voorzit! er, Monseigneur Baudrillart,, de eeior der Katholieke Universiteit tc Pfl- 1 'S- Francisco Mel- n. vertrouwensman van den Carlis- fu kroonpretendent, aan zijn zijde te nijgen, en daardoor in <ie kringen van den ade en de geestelijkheid te komen. Melgar heelt een vlugschrift geschreven, dat in min der dan drie maanden in een oplage van 250.090 exemplaren verspreid werd. De uit werking van dit vlugschrift versterkte die, welke reeds was teweeggebracht door het boek van den Deen Johannes Jörgensen- Klokke Boeland", dat in ruime mate koste loos of tegen een geringen prijs ver krijgbaar gesteld werd. „El Universo en El Debate", werden bovendien bereid gevon den, maandelijks vier of vijf artikelen ten gunste der enten1* op te nemen. De penning meester van bet comité, de Panjscfie boek- handelaar-uifeever Day, kon dan ook bij een persoonlijke fnspet* ereis m Spanje nfct mm- der dan 60 plaatselijke afdeelmgen en 385 correspondentschappen bijeenbrengen Het KS comité «rtte.het ,,co,mt«tt.lv national de propagande, opgericht dooi in MMadrid woonachtige onderdanen uit de En tente-landen, in de hand. Dit Madrileensehe comité staat oveneens onder overwegen^ Franschen invloed en werkt hoofdzakelijk, door de uitgave van twee tijdschriften, et eerste, het „Boletin de Information bevat artikelen over Duitsche gruwelen in Belgu, over de oorzaken van den wereldoorla*, den duikbootoorlog eti hot volkerenrecht £7$., ter- wijl liet andere, getiteld „Documentos en In- formes" met een geïllustreerde bijlage ver sierd, met daden tracht te werken. Daar naast organiséert het „Instituut francais" te Madrid, oorspronkelijk slechts voor on derzoekingsdoeleinden bestemd, voordracht- reeksen over het Pyreneeën schiereiland,, waarvoor mannen als Bergson, Edmond Pe* nier en Imbart de la Tour zich hebben be schikbaar gesteld. Tenslotte bestaan er in Malaga, Barcelona, Sevilla én Bordeaux verschillende tijdschrif ten, door Franschen in het leven geroepen, die het overige doen om de openbare mee ning tegen Duitschland te keeren. Niettemin zou de Fransché propaganda vruchteloos blijven, als zij niet sterke stroomingeu in het land zelf ontmoette. Deze uiten zidh ten- eerste in eendoor een Madrileensch blad „El Imparcial" opgenomen eisch tot een ToT verbond tusschen Spanje en Portugal, wat minstens zou leiden in de richting van de verwezenlijking der oude pan-iberischö idea len. Deex-minister-president, graaf Roma- nones, heeft het plan bereids gebillijkt, de Agrarische graaf de Eza heeft het aange moedigd uit een oogpunt van landbouwkun- kundig belang en invloedrijke politici als de oud-premier Dato, senator Roig Y Ber- goda, de afgevaardigde professor Giner de los Bios, en minister Markies de Baldei: glesias hebben eveneens toegestemd. P De' voorzitter van hét Atheneum, R. M. de Labra, is tegelijkertijd voor een goede verstandhouding met Portugal Spaansoh Ame rika err Engeland gaan- bezoeken. Van de bladen hebben zich La Epoca, El Universo, Espana, Sorreo, Espanal en Diario de la Marina evenzoo in pan-iberischen zin geuit, zooals zij ook algemeen er tegen geprotes teerd hebben, dat de pan-latijnsdhe plannen zouden worden „ingesmokkeld." In PortugaL is de Spaansche opwekking op vruchtbaren bodem gevallen. Gezagheb bende politici, als de minister van Buiten- landsche Zaken Alfonso da Costa, de vroe gere president Teofilo Braga en "de presi dent Machado hebben ten deele geestdriftig toegestemd en groote bladen als de „0.- Mundo" of ,,de Opinion" deelen hun stand punt. Men zal goed doen, aandacht aan deze beweging te schenken. De' derde factor, die van invloed is op de houding van de Spaansche regeering, is de verhouding ten opzichte van Zuid-Ame- rika. In een schrijven aan den Koning heeft Romanones b.ij zijn aftreden verklaart: „Spanje is de bewaarder der geestelijke erf goederen van een groot ras; het had de historische aspiratie den voorrang te hebben in het zedelijke verbond aller naties van ons bloed. Dit streven zal voor goed mislukken, wanneer in een voor de toekomst zoo beslis sende stonde als de tegenwoordige, Spanje en zijn dochters gescheiden zouden worden." En inderdaad zijn de betrekkingen van Span je tot de Zuid-Amerikaansche republieken in den laatsten tijd juist nauwer geworden. De ingenieur Tavrega heeft kortelings in op dracht der Catalonische Vereeniging in Bue nos Aires den Koning een gift van 200.090 peseta's overhandigd, welke dienen moest voor den bouw van een Spaansch gezant schapsgebouw in de hoofdstad van Argentinië Bij zijn aankomst te Madrid heeft hij in 't Atheneum een merkwaardige voordracht ge houden over de toestanden der Spanjaarden in Amerika. Dok heeft hij einde Maart in verschillende groote Spaansche bladen den eisch gesteld, een aantal Spaansche onderdanen uit Zuid- Amen.naar het, Cortes af te vaardigen om eon engeren band te leggen tusschen moe er land en dochters! a en.Ce'ijktij lig trekt de Spaansche dichter Salvador Betida Mexico door en schildert in de „Heraldo" de war me sympathieën, die Spanje in zijn vroegere koloniën vindt, lu de uitbreiding van deze sympathieën liggen voo-r Spanje belangrijke wereldpolitieke mogelijkheden en liet kabinet te Madrid beijvert zich, zijn politiek duide lijk te oriënteeron. De Zuid-Amerikaansche republieken zijn echter grootendeels van Noord-Amerikaanseh kapitaal afhankelijk en kunnen zich niet de luxe veroorloven de heeren in Washington tegen zich in le nemen! Zij geraken alzoo gezamenlijk in het vaarwater der Unie en daarna in het spoor der Entente. Tot zoover de oogenblikkelijke toestand. Gf die zich, in aansluiting mot de stroomin geu voor de Entente versterken zal nie mand weet het. Maar het zou onzinnig we zen, zicli voor hun aanwezigheid to ver schuilen. - WERELDBRAND EEN POLITIEKE CRISIS NABIJ? RUSLAND HERSTELT ZICH. DE VORDERINGEN DER ITALIANEN. VAN DE FRONTEN. Er zijn tal van teekenen aanwezig, die er op wijzen, dat een zeer gewichtige politieke crisis in Duitschland naderkomt. Wil men den toestand goed begrijpen dan dient men in het oog te houden, dat de Prui sische landadel, waaruit ook de invloedrijkste militaire bevelhebbers gesproten zijn. in Duitsch land dusver steeds de lakens, heeft uitgedeeld. Von Heydebrandt, de leider der conservatieve partij, die het politieke orgaan is dezei meest invloedrijken groep in Duitschland, wordt de „ongekroonde kon ie* van Pruisen" genoemd. Daar ook de hofkringen uit dezen adel voort komen, heeft de conservatieve groep, die bijv. ook den kroonprins steeds achter zich had, in hooge mate het oor des Keizere. Het is deze adel, die van binnenlandsche hervorming als kiesrechtuit breiding iQ Pruisen invoering der parlementaire verantwoordelijkheid enz. een diepen afkeer heeft. Een zijner vertegenwoordigers, de bekende von Oldenburg uit Janusriiau, heeft eens verklaard, dat een luitenant met-6 man voldoende waren om het geheele Duitsche Parlement uit elkaar te jagen. Gebeurtenissen als te Zabern plaats hadden, vinden steun bij deze groepen de Duit sche Rijksdag kroop ;n z'a schulp tegenover de militaire aanmatiging welke daaruit sprak, bang als hij was, dat de Rijksdag zelf wel eens het leven zou kunnen laten wanneer hij het op een krachtproef met de militaire autoriteiten liet aan komen. Doordrenkt als deze groep is van militarisme en heerschzucht, kan ze zich niet neerleggen bij liet denkbeeld van een vrede zonder veroveringen. Reeds lang staat zij vijandig tegenover den Rijks kanselier, vooral omdat deze de binnenlandsche hervormingen wèl tot stand wil brengen. Maar von Heydebrandt. die een tacticus is van de fijnste soort wist zich steeds meesterlijk te beheerschen, ia afwachting van de gunstige gelegenheid om den Rijkskanselier een doodelij- ken stoot toe te brengen Blijkbaar acht hij thans dit oogenblik geko men. Bleef dusver het verzet der conservatieven be perkt tot een ijzig zwijgen, wanneer de Rijks kanselier in den Rijksdag aan het woord was; thans heeft von Heydebrandt het masker afge worpen. De Rijkskanselier heeft geweigerd te verklaren, dat hij een „Duitschen vrede" wilde en anders geen vrede; en tegen dit punt van zijn beleid gaat von Heydebrandt nu blijkbaar den grooten en wèlvoorbereiden aanval richten. De campagne is goed opgezet. In een der conservatieve bladen, de „Deutsche Tageszeitung", is een inzender eens beginnen uit te rekenen wat'd e oorlogskosten van het Duitsche Rijk zijn en welk een toestand er zou ontstaan, wanneer er vrede kwam zonder schadeloosstelling. De oorlogskosten bestaan volgens dezen inzen der uit de volgende posten: 1. Rente en amorfjsatie van de oorlogslee- ningen. 2. Pensioenen aan invaliden en achtergeble ven betrekkingen. 3. Vernieuwing vu haf materiaal voor leger en vloot. 4. Herstel van de gedurende den oorlog ver bruikte, verwaarloosde, vernielde, verloren ge raakte bezittingen van staat en gemeente. 5. Herstel van de verwoestingen in Oost- Pruisen en Elzas Lotharingen. 6. Herstel in de Koloniën. 7. De schuld-amortisatie van de gemeenten voor directe oorlogskosten, bijvoorbeeld voor den toeslag op de ondersteuning van soldaten-ge zinnen. 8. Schadeloosstelling van particuliere perso nen voor hun onmiddellijke verliezen in binnen- en buitenland. De drie eerste posten zijn de grootste en ver dienen daarom nader in oogenschouw te worden genomen. Die oorlogsleenmgen ten bedrage van onge veer 60 milliard, eischen bij 5 procent rente en slechts één procent amortisatie, jaarlijks 3.6 mil- "oeze 60 milliard dekken echter volstrekt niet de oorlogskosten. Deze zijn belangrijk hooger. Ook is de oorlog nog met ten einde. Bij een dageliiksche uitgave van 60 millioen groeit de schuldenlast dagelijks met drie millioen. De kos ten van rente en amortisatie zullen dus waar schijnlijk tusschen de 4 en vijf milliard beloopen. Blijven" wij echter bij 3.6 milliard, dan is dat reeds het twaalfvoudige van het een derde mil liard, dat indertijd voor den Wehrbeitrag jaar lijks moest worden betaald De rente, die aan invaliden en weduwen en weezen zal' moeten worden betaald, zal waar schijnlijk even veel gel kosten Na den oorlog van 1870, die ongeveer een milliard oorlogsonkosten veroorzaakte, werden van de vijf milliard, die Frankrijk betalen moest, 561 millioen uitgetrokken voor pensioenen. Deze werden met rente op rente^ daarvoor gebruikt. De veteranen werden daarbij echter op een hon- rerrafftsoen gozer, dat steeds een schandvlek zal blijven Daar groote getalien altijd aan elkaar o-eëvenredigd zijn en de kosten van den tegen- woordigen"oorlog tegen die van 1870 ongeveer van 70 tot 1 staan, krijgt men als men 561 millioen met 70 vermenigvuldigt, 39270 mil lioen dat wil dus zoggen ongeveer 40 milliard. Rekent men dat het leven in dien tijd slechts vijf tig procent duurder geworden is, dan zou het berlra* op 60 milliard komen, zonder dat men dan 'nog beter voor de veteranen gezorgd had C'a§a'n[iet einde van den oorlog zullen daar om 'o-edmende vele jaren, drie tot vier mil- liarden noodig zijn voor pensioenen. Laten we in onze rekening zeggen drie milliard, ofschoon bij een langen oorlog de nadeelon voor de gezondheid der soldaten natuurlijk veel ernstiger zullen blijken dan bij oen korten oorlog. Om bij den maatstaf van den Wehrbeitrag te blijven, zou dat wederom het negenvoudige zijn van deze belasting. De tien jaren na den oorlog zullon buiten gewone kosten veroorzaken voor vernieuwing van materiaal in leger en vloot. Alle maga zijnen zijn leeg. De grondstoffen, die wij niet zelf ol' slechts in onvoldoende mate pro- duceeren ^ijn verdwenen. De andere vijf posten zullen gedurende een zekeren tijd ten minste een milliard jaarlijks kosten. Ons budget wordt dus ge durende langen tijd met ten minste negen milliard verhoogd. Op z'u minst, want an deren rekenen met 12 milliard. Het geheele bedrag overtreft dus jaarlijks dertig tot veer tig maal de jaarlijksche som van onzen Wehrbeitrag. De meest ondernemende rer kenmeesters hebben door de radicaalste maatregelen, zooals korenmonopolie, kolen- productie en uitvoerbelasting, grootscheep- sche vermogensbelasting die tot gedeeltelij ke opheffing van het eigendom gaat, door een monopolie od spiritus, electriciteitv pe troleum, door vertienvoudiging van de om zetbelasting, verdubbeling van de spoorweg tarieven, door belasting van den geheelen invoer, 4,5 milliard bij elkaar gerekend. Waar blijven de andere 4.5 milliard, vraagt de in zender. En het antwoord moet natuurlijk luiden, dat deze uit een behoorlijke oor logsschatting dienen gevonden te worden. In een ander conservatief blad, de „T&g- liche Rundsefhau" wordt beweerd, dat de „vice-kanselier" Erzberger naar Weenen is geweest en van daar allerlei donkere ver halen heeft medegebracht, die niet geschikt zijn om den wil tot zegepralen bij het Duit sche volk te versterken. Dit thema wordt breed uitgesponnen en is een voortzetting van de stelselmatige verdachtmaking van Oostenrijk-Hongarije, welke in conservatie ven kring sedert lang opgeld doet. En ten slotte ,is na deze voorbereiding, die zich nog veel verder uitstrekt en waarvan deze aanhalingen slechts enkele voorbeelden zijn von Heydebrandt zelf opgetreden in een groo te vergadering te Minden. Daar verklaarde hij rondweg dat de conservatieven ten zeer ste ontstemd ziju over den nieuwen Regee- ringskoers. De vergadering nam eenstemmig een reso lutie aan, waarin een Hindenburg-vrede ge- eischt wordt, alsmede een onaangetaste po sitie van de Kroon,, geen democratiseering van Pruisen en geen parlementair systeem. Hiermede is dus de strijd tusschen de conservatieven en den Rijkskanselier open lijk aangekondigd Men .mag de ontwikke ling daarvan met groote spanning tegemoet zien, omdat een lang niet onwaarschijnlijke overwinning der machtige fractie allerlei po litieke mogelijkheden met zicfh brengt. Zoo zijn bijv. de conservatieven altijd voor standers geweest van vriendschappelijke betrek kingen met Rusland. wanneer zij de macht in handen mochten krij gen, nu groote Duitsche troepenmachten aan het Oostelijk front zijn onttrokken en er kans begint te bestaan dat het Russische leger zich herstellen zal, zou men de meest verrassende dingen kun nen verwachten. Als het Russische leger in Juni gereed is om het offensief te hervatten, zou Duitschland in een zeer moeilijk parket geraken. En daarop wordt thans in Rusland blijkbaar aangestuurd. De nieuwe regeering heeft een verklaring ge publiceerd, dat zij weliswaar zal trachten mèt haar bondgenooten een vrede zonder annexatie te bewerken, maar dat het ter bereiking daarvan juist noodig is met alle kracht den voort te zetten. Dat het haar daarbij ernst is, blijkt wel uit twee feiten. Ten eerste uit een verklaring van den minister-president Prins Lwof, die tegenover ver tegenwoordigers der pers het volgende ver klaarde: De nieuwe regeering staat voor een groot vraagstuk, nl. om zoo spoedig mogelijk het ontwrichte bestaan des lands weder in het goede spoor te leiden. De regeering meent, dat haar eerste taak bestaat in de bevestiging van de kracht van het leger, hetwelk de maximum ge- vechtswaarde moet bezitten voor het offensief, ten einde den vijand buiten onze grenzen te werpen en vooral om onze bondgenooten krachtig te steunen. Het land weet, dat de gevechtswaarde van ons leger is gedaald en dat was niet alleen het gevolg van de minderwaardige voorziening In zake voedsel, munitie en fourage, maar ook 'van de verkeerde opvatting onzer oorlogsdoeleinden. Ten tweede uit deze dagorder van den zeer invloedrijken revolutionair Kerenski, die thans minister van oorlog is: Het vaderland is in gevaar en iedereen moe al zijn krachten aanwenden om dit gevaar af te weren. Geen verzoek om van een hooge leger- functie ontheven te worden, dat voortvloeit uit den vvensch om de verantwoordelijkheid in deze zoo ernstige tijden van zich af te schudden, zal door mij worden ingewilligd. Den deserteurs wordt bevolen zich weer vóór 28 Mei bij hun korps aan te melden. Allen, die dit bevel over treden, worden streng gestraft. In al zijn kortheid herinnert deze dagorder aan de strenge discipline in de Fransche revo lutie-legers. Het schijnt wel, dat de regeering voor deze krachtige houding steun zal vinden in het Land, want ook de leider der revolutionaire socialisten in Rusland, de bekende Rubanowitsj, heeft in een interview te Stockholm verklaard: „De oorlog moet voortgezet worden, totdat Duitschland in zulk een toestand is gekomen, dat liet proletariaat, de sociaal-democratische min derheid in Duitschland den wil tot da den voelt. In verband hiermee zie ik een tweeledige taak voor liet nieuwe Rusland: le. binnenlandsche orde, een diep, bewuste, moreele discipline en 2e. een versterking der defensieve kracht van het leger. Ik ben het nog altijd eens met Jaurès, die gezegd heeft: „De taak van ieder volk is het, zijn vrijheid te consolideeren. Maar juist daar om moet het volk zichzelf toebehooren en niet aan een ander; daarom moet het in staat zijn, zijn grenzen te verdedigen." Wat Jaurès over Frankrijk gezegd heeft, geldt thans ook voor Rus land. wij kunnen onze vrijheid slechts verdedi gen door onze grenzen te beschermen. Daarom is zulk een discipline en zulk een versterking van het leger noodig, dat geheel Duitsch land angst krijgt voor dit vrije volk. En dan komt het oogenblik, waarop de minderheid handelen kan." Wij hebben er vroeger reeds op gewezen, dat revolutionaire legers soms groote verrassingen hebben gebracht. Slaagt de nieuwe Russische regeering in het herstel der tucht, dan zou dit ook nu weer wel eens het geval kunnen zijn. Van de fronten is het nieuws zeer beperkt. De Italianen melden het zeer bloedig afslaan van Ooslenrijksche tegenaanvallen, de vermees- Barteljorisstraat 27. TEL. 17 119 tering eener nieuwe hoogte bij den Vodice en h nemen van 272 gevangenen, o. w. 4 officieren, b geslaagde kleine ondernemingen ten Oosten va Görz. Slaagt de nieuwe Russische regeering in h herstellen der tucht, dan zou dit ook nu weer w eens het geval kunnen zijn. Van de fronten is het nieuws zeer beperkt. Hut geschutvuur duurt over het geheele fro" voort, zoodat blijkbaar nieuwe aanvallen word voorbereid. De Oostenrijkers willen den tegenstander a leiden door aanvallen in de Alpen. In het Westen vergeefsche plaatselijke aanval len wederzijds. Een Havasbericht zegt dat bran den, ontploffingen en overstroomingèn achter hej Duitsche front op het voornemen wijzen van e~ verderen terugtocht. VERSPREIDE BERICHTEN, DE DUIKBOOTOORLOG. De bekende maritieme medewerker vs het „Berliner Tageblatt". de kapitein te- zee, Persius, wijdt een artikel aan de uitwe king van den duikbootenoorlog op de han delsvloten der verschillende staten, waar aan liet navolgende ontleend wordt: „De to tale tonnenmaat van de wereld-handel vloot bedroeg in 1913 46.970.113 ton, verdeel» over 23.897 stoomchepen, met een inhou van 43.070.177 bruto-registerton en 26.517.02 netto-registerton, en 6694 zeilschepen, me een inhouil van 3.890.936 netto-registerton. In de afgeloopen vier jaren hebben dez cijfers zich tengevolge van nieuwbouw e door verliezen, die aan de wederzijdsch vloten werden toegebracht, gewijzigd. Vol gens de officieëele opgave werden vanaf de aanvang van den oorlog tot 31 Maart jJ 5.711.000 vijandelijke bruto-register ton v nietigd, waarvan 4.370.500 Engelseh eigendo- was. Gedurende de maand April werd aa de vijandelijke handelsvloten door Duitech land eene schade van meer dan een millioen ton toegebracht. Hoevele schepen der een trale mogendheden vernietigd werden, niet bekend. Wel weet men, dat 630 sehepe met een totaal-inhoud van 2.116.00 ton doo den vijand werden opgebracht, doch de schepen kunnen oogenblikkelijk nog nie als verloren worden beschouwd. Ook om trent de verliezen der neutralen on tb rek e nauwkeurige gegevens. Ten aanzien van dë scheepsbouw beschikt men evenmin over be trouwbare cijfers. Onder deze omstandighe den kan de wereld-tonnenmaat oogenblik- slechte zeer oppervlakkig worden raamd, doch op grond van de reeds gep bliceerde feiten mag worden aangenomen dat over het geheel genomen de wereld ton nenmaat aan bet verminderen is, en, waaf deze in 1915 op circa 47 millieen werd ge schat, mag thans wel worden aangenomen, dat dit cijfer op 48 millioen is teruggegaan. HOE ER GEVOCHTEN WORDT. „L'Eeho de Paris" geeft het volgende veri haal van een gevechts-episode, zooala het uit den mond is opgeteekend van een gre nadier, korporaal Nadeau, van het regi ment infanterie. Midden in het gevecht zegt de kapitein hem: „Ga de verbinding verzekeren met de compagnie." Nadeau gaat heen. Op eenige honderden meters afstand vlie gen, witte vlokken uit elkaar; het is de., compagnie, die den laatsten tegenstand met handgranaten breekt. Van granaatkuil tot granaatkuil gaat Nadeau er op af Hij is op 't punt de compagnie te bereiken. Op eens knettert het droge „paf! pafl'*, van vijandelijke geweren om zijn ooren, hij is op een vijandelijke patrouille gestooten die ergens in een loopgraaf lag verscholen. Hij is alleen. Hij aarzelt niet. Met handgranaten gooit hij in den hoop, enkelen doodende of verwondende, anderen op den vlucht jagend Gourves, een grenadier van hetzelfde re giment, loopt tegen een Duitseh detache ment aan, gecommandeerd door eeu offi cier. Hij heeft geen handgranaten meer. Wat te doen? Hij sommeert den officier zich over te geven. Deze weigert. Gourves vliegt hem naar deu keel en worgt hem. Ka meraden snellen toe. De Duitschers, ontzet, geven zich over Sergeant Piquemal, aan het hoofd van eon patrouille, neemt aan deu rand van het bcsoh van G. een vijandelijke batterij van 105 waar. Hij stormt op de artileristen aT, velt met den kolf van ziju geweer den kom- mandant van de batterij neer, terwijl zijn mannen de kanonniers met de bajonet aan hun stukkeu rijgen, behalve één die men spaart om hem te ondervragen Maar het prachtigste voorbeeld van koel bloedigheid is dat van korporaal Dou. mergue. Hij komt bij eeu „abri" en roept „geeft u over!" Als antwoord vliegen er een paar hand granaten. Doumerguo werpt er op zijn beurt oen, springt in de schuilplaats, schiet den her senpan in elkaar van den eersten deu bes ten Duitseher dien hij er auntreft, en geeft deu anderen eeu teek en om er uit te komen. Zij gehoorzamen, verschrikt, de handen om boog. Doumergue, hun dou weg wijzend, steekt kalm oen sigarettor, op EEN FRANSCHE STEM OVER HET FRANSCHE OFFENSIEF. In de „Gaulois" schrijft generaal Cherfils over het Fransche offensief van 16 April: De middelen voor het offensief van 16 April waren blijkbaar zeer aanzienlijk, maar wij zijn onzen aanval in een stormachtige HIFIIWF HÜIRLEMSCHE COURflH

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1917 | | pagina 1