NIEUWE HUIL. COURANT
BUITENLAND
VAN OVERAL
WARE ADELDOM
INGEZONDEN
Kindertoeslag als grondslag
der salariëering.
FEUILLETON
Woensdag 23 Mei
Tweede Blad
(Ingezonden.)
Het besluit van Sectie B. op liare 1.1. al
gemeen© vergadering genomen, om al de kin
dertoeslagen buiten de grondslagen der sa
larisregeling1 te houden, geeft mij gereedeaan
leiding tot enkele bemerkingen. Oonclus'e A
van het rapport der Studiecommissie inzake
salariëering luidde als volgt: „een familie-
loon voor iedere normale leerkracht, zon
der toeslagen.
De voorstanders van gezinsloon zonder toe
slagen gaan m.i. mank aan dit euvel, dat
zij de strikte rechtvaardigheid alleen nemen
ais criterium voor een behoorlijk loon. Nu
heeft Mr. Aalberse in het „Centrum" van
10 Mei aangetoond dat rechtvaardigheid
slechts één der vele criteria is om een recht
vaardig loon te bepalen.
Prof. Aengenent in zijn brochure: Salaris
regeling en Kath. Sociologie noemt nog twee
andere criteria n.l. het algemeen belang en
de naastenliefde.
De Staat optredend als werkgever heeft,
zekerlijk ook Ie vervullen plichten van naas
tenliefde en behartiging van het algemeen
welzijn.
Salus populi sup renin, lev eeri vast a ia-
gium. Het algemeen welzijn is de hoogste,
Wet voor den Staat.
Kindertoeslag voor meer dan middelgroot©
gezinnen is bij uitstek het cl gemeen b juig" te-
hartigen, want groote gezinnen zijn van onge
meen nut voor de Staatsgemeenschap. Dat be
strijding van nieuw-malthusiaansche praktij
ken een algemeen belang is voor den Staat,
toont ons Frankrijk, waar men zint op
allerlei middelen om het aankweeken van
groote gezinnen te bevorderen. Een zaak ech
ter dient men in het oog te houden dat bij
alle stoffelijke en natuurlijke middelen tot
hulp aa,u groote gezinnen, vooral ook eu voor
namelijk, oen plaats ingeruimd wordeaan
het bovennatuurlijk en geestelijk m.ddel, het
besef van verantwoording tegenover den
Schepper.
Tegenstanders van kinderto slagen kunnen
wel beweren tfüat al die middelen van na
tuurlijken aard niet baten, dat menschen zon
der zedelijk bewustzijn toch niet zul'.ea over
gaan een groot gezin te vormen, maar dat
neemt niet weg dat de Staat, d e (grooten-
deels) is aangewezen op het tijdelijk welzijn,
die middelen moet aanwenden en daarbij de
Kerk krachtig moet steunen, wier taak het
is het zedelijk bewustzijn te versterken. Wan
neer nu de Staat in de grondslagen der sa
lariëering opneemt toeslag voor meer dan
middelgroot» gezinnen vervult hij. wel dege
lijk zijn plicht van behartiging voor he. al-
gemeen welzijn en doet wat overeenkomstig
standers van Kindertoeslagen een verkeerde
meening hebben over de taak der overheid.
Zij denken zich den Staat als jets abstracts,
als iets of iemand, die liefdeloos behoort te
zijn d.w.fc dat hij zich mag cn kan, misschien
zelfs moet, onttrekken aan de zedelijke .ver
plichting om praetiseh de naastenliefde uit
te oefenen. En dit juist is foutief. De Staat
is een redelijke persoonlijkheid en zoo goed
als de staat-werkgever den strikten plicht
heeft van rechtvaardigheid, evenzeer heeft
hij den zedelijken plicht va,n naastenliefde.
Men beweert altijd dat de Staat moet we
zen een model werkgever, waarnaar de par
ticuliere werkgevers hebben te zien als
.voorbeeld. Stelt men nu als eisch: de Staat
ontslagen van naastenliefde, dan vervalt het
inodel-werkgever-zijn. Dan zouden de par
ticuliere werkgevers een model hebben van
louter strikt recht; en wie zou dit van de
particuliere werkgevers durven beweren dat
ze nu alleen aan de rechtvaardigheid moeten
voldoen, maar ten opzichte hunner arbeiders
gogp pjjebten van naastenliefde hebben. Wie
dit beweert, is in schrille tegenspraak met-
4e beginselen, neergelegd in Rerum Nova-
rum, waar Leo XIII zegt dat hij vooral
Veel' heil verwacht van een ruime uitstor
ting der naastenliefde. Om dit laatste woord
,Van den grooton Paus nog even aan te hou
den, zij dit erbij gevoegd: de Paus verwacht
veel tot oplossing der Sociale vraag van de
naastenliefde. Een groot dee] der soc- vraag
bestond "(en wellioht bestaat nog) in de loons-
bepaling. Mag men nu niet met reden be
sluiten, dat ook derhalve in de loonsbepaling
behalve de rechtvaardigheid, die allereerst
ten allerstriktst vervuld moet worden, ook
Üe naastenliefde oen woord moet meespre
ken. Men beweert wel: daarover spreekt de
Paus niet bij de loonsbepaling, neen, maar de
Paus geeft slechts algemeen© lijnen en naas
tenliefde in de loonsbepaling is een afgeleide
conclusie uit 's Pausen encycliek.
Loon, zoo zegt men, is contra-prestatie van
arbeid. En wijl de arbeid voor de werklied.cn
persoonlijk is en noodzakelijk, moet dal loon
dan ook voldoende zijn om in de noodzake
lijke behoeften van den persobn, die gerech
tigd is tot hüwen en zoo een gfezin moet onder
houden. te voorzien. Zoo komt men tot geains-
loon. Het gezin is de zedelijke voortzetting]
van den vader-arbeider. En waar de strikte
rechtvaardigheid nu niet verder gaat dan het
middel-groot gezin, modt dé naastenliefde
aanvullen wat bij meer dan middel-groot gezin
ontbreekt. Dit nu geschiedt door kindertoe
slag voor meer dan middel-groot» gezinnen.
Deze zijn in 't kort de bemerkingen, die ik
wilde voegen aan het gepubliceerde rapport
van Sectie B.
Wijl mijh naam is genoemd als hebbende
zitting gehad in die studie comm'ssio, meende
ik dit te moeten openbaren, omdat ik niet
met alle conclusies van het rapport kan ac-
coord gaan.
Veeleer lokt mij dan ook toe de conclusie
van (het Hoofdbestuur der D. V. onder c.
Toeslag voor elk kind boven het aantal van
een middel-groot gezin.
Van harte hoop ik dat de Haarlemsche D. V.
die conclusie op hare e.v. algemeeno verga
dering mag zien aangenomen.
F. A BURYVTNKGL,
Geest. Adv. van Sectie B-
VERSPREIDE BERICHTEN.
EEN NOODKREET VAN DEN AARTS
BISSCHOP VAN REIMS.
De Parijsehe correspondent van ,J)e Tijd'
schrijft:
Z.E. Kardinaal Lucon, aartsbisschop van
het gebombardeerde Reims, heeft een schrij
ven gezonden aan den bisschop van Ver
sailles, waarin hij om hulp en geldelijke on
dersteuning vraagt voor zijn dioeesanien. Ik
laat hier enkele gedeelten uit den brief, die
lederen Katholiek met smart zal vervullen,
velgen,:
Het luu-t gebroken door de beproevingen-
welke mijn diocees in immer grooter aan
tal heeft te verduren, kom ik u vragen, Mon
seigneur, of het mogelijk zou zijn ons een
gedeelte der giften af te staan, welke aan
het comité van algemeeno liefdadigheid van
allo zijden worden ingezonden.
Tl kunt zich niet voorstellen, welke ellende
in het diocees van Reims wordt geleden. Be
halve de gewone ontberingen, welke de oor
logvoerende landen zich moeten getroosten,
hebben wij nog andere, verhonden aan een
door den vijand bezet gebied.
Alle bewoonde huizen zijn van den kelder
tot den zolder systematisch geplunderd. Ve
len onzer genftbiliseerden priesters zullen
bij hun terugkeer geen epkel stuk huisraad
meer terug vinden. Alle gereedschappen
zijn door den vijand in beslag genomen. De
bewoners worden gedwongen ten bate van
den vijand te werken, zonder oenig loon, of
onbeduidend loon. Wanneer de vijand bijv.
2000 fr. loon aan een gemeente heeft uit
betaald, wordt zij spoedig daarop tot een
evenredige boete wegens een of ander denk
beeldig misdrijf veroordeeld. Hoe nijpend
zal niet de armoede der bevolking bij de
ontruiming zijn; 200.000 bewoners dezer
streken zijn geëmigreerd, wijl zij niet in hun
onderhoud konden voorzien, of wel geen wo
ning meer hadden. Ook dwongen de Duit-
schors hen wel andere woonplaatsen op te
zoeken.
Onder den naam van vluchtelingen zijn ze
thans door geheel Frankrijk verspreid. Wan
neer ze terugkeeren, zullen ze geen stok
huisraad meer vinden, misschien zelfs hun
huis niet eens. Do godsdienst is altijd de
weldoener der noodlijdende menscbheid ge
weest, Door uw liefdewerken vervult u deze
rol, Monseigneur, op een waarlijk bewonde
renswaardige wijze. Gaarne zoude ik u in
deze ten opzichte mijner dioeesanen navol
gen. Maar hoe aan do middelen de.-komen.
Van het verwoeste land kan men niet vor
deren, dat hetzelf zijn bouwvallen weder op
richt.
Nederig strek ik dus mijn hand om een
aalmoes naar u uit, II schrijf u dit te mid
den van het vreéselijk gedonder der kanon
nen, welke onze stad en mijn kathedraal
vernielen.
Duitsclie ballonnetjes zijn in Reims neer
gekomen waarop geschreven stond: wij ver
trekken, maar uw stad zal verwoest wor
den. De Dnitschers voeren hun bedreiging
uit. Zij behandelen ons zooals zij het St.
Quentin doen en gelijk zij Péronne, Bapau-
me, Chauny en al de dorpen van Picardi?
voor de ontruiming hebben behandeld.
Den 16en, 19eii, 21en en 22en April is de
kathedraal met een liagel van zware gra
naten beschoten, waaronder van 210 en 305
m.M. Op vijf plaatsen is het gewelf door
boord. Drie steunpilaren zijn gebroken. De
muren zijp op vele plaatsen zwaar bescha
digd, zoodat een ineenstorting der kathe
draal is te vreezen.
Indien u een brief van mij verlangt om die
aan de eomlté's voor te leggen, verzoek ik n
mij te willen mededeelen, in welke termen
hij moet worden gesteld.
Zoo is dan de aartsbisschop van Reims ge
dwongen zijn hand om een aalmoes uit te
strekken, hij, die vroeger de Fransche ko
ningen zalfde. Mogen mijn heiligen voorgan
gers medelijden met mij hebben en inij te
hulp komen!
WETENSCHAPPELIJKE OORLOGS-ON-
DER ZOEKINGEN IN AMERIKA.
In de „Académie des Scienses" te Parijs,
•heeft de heer Henry le Ohatelier uiteenge
zet wat liet werk is van den „Nationalen
Raad der Wetenschappelijke Onderzoekin
gen" te Washington. Deze Raad is aldaar,
op een verzoek van President Wilson, ge
richt tot de Academie van Wetenschappen,
aldaar, ingesteld, den lften April 1916.
Hoewel al zoo vóór den oorlog opgericht,
was toen de oorlog reeds door Wilson voor
zien, want het doel van dezen Raad, hoewel
niet alzoo geformuleerd, was niets anders
dan de voorbereiding tot don jnogelijken
oorlog. Dit volgt Teeds uit de verschillende
détails der organisatie, die aan den heer le
Cbatelier, met allee daarop betrekking heb
bende officieele documenten zijn toegezon
den. Het eerste en belangrijkste Comité, dat
door dezen Raad is aangesteld, is bet „Mili
taire Comité", belast met alle studies, die er
aan zijn opgedragen door den President der
Ver. Staten of den Raad van Nationale Ver
dediging. Dit Comité, gedirigeerd door den
President van de „Smithsonian Institution",
Charlos Waleott, is samengesteld uit 3 offi
cieren van 't landleger, 3 marine-officieren
en 3 geleerden. Een tweede Comité, en een
der meest actieve, is het „Comité der Nitra
ten". Het was beiast met de studie van de
installatie der synthetische fabricage van
salpeter-zuur, in de Ver. Stateu op een wij
ze, die het land onafhankelijk maken zon van
allen vreemden import voor de fabricage
van die explosieven. Dit Comité, gepresi
deerd door den bekenden scheikundige, den
heer M. Noyes, heeft de beste benuttiging
gezocht voor de 100 millioen francs, toege
staan door het Congres met het oog op de
creatie van die nieuwe industrie in de Ver.
Staten.
In dezelfde orde van ideeën ligt het dat
de secretaris van dén Raad, (1e heer M. Hut
chinson, een euquette heeft gedaan in de
Entente-landen naar de beste manier om do
hulpbronnen van de wetenschap toe te pas
sen op de ontwikkeling van dc militaire
macht.
De President van den Raad, de heer Geor
ges Halo, directeur vau het observatorium
van Mount Wilson, is in Europa gekomen
om ter plaatse dc deelneming der geleerden
aan de Nationale verdediging te bestndee-
ren.
Reeds een jaar geleden werd dus do oor
log als onvermijdelijk beschouwd in Ame
rika. President Hale heeft zich liierover
op de volgende manier uitgelaten: „Geen
enkel verstandig mensch zou zonder verde
digingsmiddelen gaan wandelen in het ter
ritorium van Oost-Afrika, het domein der
leeuwen. Op dezelfde manier zal geen en
kele verstandige natie er buiten kunnen om
defensieve maatregelen tc nemen, vooral
als zij de rijkste is van allen, en zich boven
dien onherroepelijk verbonden heeft aan de
ze strijd formule van Monroe: „geen duim
grondgebied in onze hemisfeer aan geen en
kele Europeesehe natie."
In elk geval j6 deze actieve voorberei
ding in vollen vrede tot den oorlog, en op
een moment, waarop niemand aan den, oor
log geloofde, een voorbeeld van voorziening
en organisatie, waard om te worden bewon
derd en overdacht.
EEN OORLOGSNACHT.
In de „Daily Chronicle" geeft. Philip Gibbs
de volgende beschrijving van een nacht op
het slagveld:
„De zon ging in rooden gloed onder en in
de schemering hing een melkachtig waas bo
ven het geheelo oorlogslandschap, met de
boorstellingen cn staketsels van Lievin en
Lens zeer scherp geëtst tegjen de bleekblau
we lucht, waarin geleidelijk de duisternis
aangroeide en zachte regenwolken bijeen
kwamen; de schaduwen in de belegerde stad
Lens en in de bossehen er omheen waren
zwart geworden.
De volle maan was opgegaan, grootendeels
verborgen door de wolken, maar straalde toch
een gedempt 'licht uit, dat als een heldere
mist leek tc drijven over die tatgestrektheid
woesten grond1, waar sinds liet iiegin \an
den oorlog onophoudelijk eenduizenden man
nen hadden gestreden. De regenpoelen in de
kelderachtige gTana at tree hIers weerkaatsten
als zilveren spiegels het licht ©n de vlam
men der ontploffingen van de giroote. gra
naten.
Gezwollen lippen van kraters, hoopen ge
scheurde zandzakken boven de rommelmas-
sa's der granaten en loopgraven, lange gor
dels van prikkeldraad en verwikkelde massa's
draad, die over acres woesten grond ver
spreid lagen, waar niets leeft dan ratten, die
knagen aan dc beenderen van mensehen,
bleekwit en dit alles werd zichtbaar ge
maakt door de zoeklichten, die met kort©
tusschenpoozen van duisternis, over het ter
rein speelden.
Deze grond was gisterennacht het storm-
centrum van den wereldoorlog. Onmiddellijk
na het intreden van de schemering en voor
het opkomen van de maau, stegen er liohten
op uit de Duitsche loopgraven. De oude dui
vel stak weder gijn kaarsen op om de hek-
Wees dus zoo goed, oom, Sabine voor te
bereiden op deze komst, die haai hevige ont
roering zal brengen en breng haar met de
«aak-De Briges op de hoogte. André houdt
veel van zijne zuster; nu vooral zal hij haar
nieuwe smart wenschen te besparenik ben
ter van overtuigd, dot de overwinning aau
bnze zijd© zal Zijn.
Duizend groeten aan uw drieën.
Herbert.
Ik .wikte mijn brief op, de post doen. ik heb
hem opengebroken om er in haast bij te
voegen, dat Broeder Marti al is naar Parijs Ont
boden is.
„Haast, zal .weldra terugkeeren," zegt.
het telegram. i
Dezen avond vertrekt hij. 'i
i XX. i
HenuequviUe, den..,. 18..
Mijn beste kind. Enkele regels maar: Ben
sonnet, zegt de dichter, heef evenveel waar
de als een lang giedioht." Welnu, mijn en
kele regels durven beweren, dat zij gelijk
staan met. acht bladzijden.
Wat ik je te zeggen heb, kan samengevat
worden iu één woord: Kom! Kom, zoodra
Broeder JMartialis teruggekomen is.Kom,
ik jgeloof, dat het hart van Sabine het ver
leden |itet meer gedenkt en geopend is om
u te ontvangen.
Het arme kind is tot tranen tos geroeid
over jufcve tusschenkomst bij haar broeder.
Niets kon haar gevoeliger treffen en ik. ver
zeker je, dat zij in hÉar kort Dank u ie
telegram toezendt, dal duizenden zaken uit
drukking geeft.
Na ©en week verblijf op Savigné heeft mijn
heer jGueldry ons dezen morgen verlaten;
maar je zult hem nog niet ontmoeten, .want
hij moet onderweg ceinige malen zijn re»
onderbreken, alvorens te Vorey terug te nee-
ren, Zijn huwelijksplan met Ondme lieert hij
mlvoe vróuw niét wdflten ook
Van idat o ogenblik af gerust, heeft. Sabine
zich innig verheugd over de tegenwoordigheid
haars .broedare.
Met werkelijke bewondering heeft André
dikwijls, zeer dikwijls over Jou gesproken.
Daar Sabine hem niet onderbrak, ja, hem
zelfs somtijds vragen stelde over den ar
beid aan de hoeve en over de inriohting
der school, heb ik haar op. zekeren dag je
brieven en je notitieboekje gegeven. Zij heeft
er mij niet over gesproken maai' ,ndj pok
niete teruggegeven en je tante zegt met een
fijn glimlachje, dat die blaadje* evenzeer
worden gelezen en herlezen, als jij het Dag
boek leest en herleest.
„Komaan, Herbert, buig' het hoofd en be
dank God voor het rustige geluk, dat .weldra
je deel zal zijn. Hij toont Zlob oneindig goed
ten opziahte van joü. Waarschuw mg, Zoodra
le zult kunnen komen.Ik zal je komen'af
halen en met ons beiden zullen wai alle zaken
regolea. iWü zullen HennequevlO© ceret na
Nieuwjaar {verlaten.
Geheel de uwe.
ïlaWen de SzvJgM,
M WW* *>owiel «n den
KBTOTTel als aan Colette gteschrevte*die haar
eenketel heen. Deze lichtfakkels 'gingen zeer
hoog, omhoog geworpen als door de hond van
een goochelaar, daalden dan en gingen uit.
Sommigen brandden een minuut of langier
en verlichtten de bossehen en loopgraven met
hun scherp wit licht. Een bleef er wel vijf
minuten als een groote ster boven Lens han
gen.
De kanonnen waren geeh oOfenbltk stil
geweest, maar nu, tegen negen uur begon een
hevig artlllerié-gevecht, met momenten van
verhoogde woede, totdat de gtehee'e wijde
streek van Loos tot Fresnoy onder kanon
vuur stond. Er woei een zachte lage wind,
die het doode gras deed ritselen en de lucht
was zeer lauw met laaghangende wolken,
zoodat ieder kanonschot, daaronder rollende
echo's wekte.
Ik heb vele groote bombardementen ge
hoord, maar nooit een zoo luid als dit, ten
gevolge van dien vreemden atmosferischen
invloed. De vijand beschoot woest de lagere
hellingen van de Vimy-hoogte en elke granaat
die uiteenbarst» maakte een grommend ge
luid als het geblaf van een enorm beest.
Te Loos en Hulluch en Liévin werd de hek
senketel geroerd en z:j borrelde over naar
Angres en 't bosch van Beaumont, dat prach
tig was als een sprookjeswoud als de vuur
pijlen zijn lentegroen, dat nog niet door de
granaten stukgescheurd is, verzilverden.
Uit die plaatsen kwam een ontzettend la
waai met hevige dreuningen, die onder de
regenwolken voortrolden, als een donderslag
die langs een groot deel van het uitspansel
davert. Er waren ook nog andere geluiden
in dit nachtkoor van den duivel, afschuwe
lijker nog onder de hoogstaande maan de
vreeselijke hamerslagen der zware kanonnen,
die klopten, dringend manend klopten op de
deur des doods en het lange voortsnellen hun
ner projectielen door de donkere gangen van
den hemel, tot zij in groote botsingen het
einde hunner reis bereikten. Boven vele vel
den barstten Duitsche granaten uifeen, met
een gehuil der kogels als het .gekef van nij
dige wilde beestjes.
Maar het ergst van alles was het machine
geweervuur dat in buien uitbrak om Lens
en in liet bosch van Riaumont en verderop
bij hoogte 70. Tüsschen alles door klonk die-
duivelstaptoe. tat-tat-tat-lat. Onheilspellen
der dan de zware projectielen, doedelijker
in zijne bedreiging, ontzettender in het stac
cato van zijn getrommel.
Nu en dan, a,ls op een teeken van de stok
van eon dirigent, den grooten maestro van
den oorlog, was er een paar seconden stilte,
waarin ieder kanon ophield te vuren, en met
zijne geheele zie! luisterde; en de plotselinge
stilte was onaardsch en er doorheen klonk
het gefluit en gesjirp van kleine vogeltjes
en andere dieren.
Twee ratten, ©en zwarte en een bruine,
zetten elkander na langs den rand van een
loopgraaf. Anderen liepen over de loopplan
ken en men hoorde het getrippel hunner voe
ten en hun gepiep. Uit een boom, die alleen
in het veld stond, klonk de roep van een uil
als het geween van een kind of van een ver
doemde ziel boven dit kerkhof, waar vele
lijken onbegraven liggen, en waarvan de her
innering, iemand vervolgt.
Maar een seconde later brak de furie .weer
los; eerst >en schot dat klönk afs een uit
onze 12" houwitsers, en de aairde deed trillen.
En daarna vielen de andere kanonnen in.
Rood gloeide de heksenketel, waar de vlam
men uit de kanonnen zioh laag uitspreidden
en tdio zware granaten uiteenbarstten, tel
kens helle lichten opkaatsend naar de lucht
en scherp afteekenend in wit en zwart de ge
scheurde draadmassa's en de gebroken boom
stronken en de lichamen der ratten op den
voorgrond van een loopgraaf-borstwering.
Voorbij Lens laaide in de Duitsche linies
een g/oot vuur op. Het spreidde zioh uit als
een groote rood© roos met vlammende bloem
bladen en bleef daar oen uur branden.
Onze granaten hadden een munitie-depot
van den vijand getroffen en al de lieuvelen
in d*n omtrek werden rood verlicht door
de helsche glorie van het vuur.
Zoo dreunden den geheelen nacht die ka
nonnen voort en was de lucht voortdurend
vol van het gewemel en liet gehuil der grana
ten en de maan verschool haar gezicht achter
haar sluier, om dit afgrijselijke, dat .de aarde
tot een hel maakt, niet te zien.
Maar in een boschje vlak bij zong een
nachtegaal den geheelen nacht lang."
Voor dan inhoud dezer rubriek stelt de RedeetU
zich niet aansprakelijk.
Halfweg, 18 Mei 1817.
DE TARIEVEN DEE E. S. M.
Mijnheer de Eedacteur!
Wie bedriegt one? De Minister van Water
staat of de Directie der Elect*. Spoorweg
Mil. (E.SM.) De leer wete dat de EE.M.
in handen is van de HJJ.M.) Deze vraag
dringt zich onwillekeurig aan mU en aan
honderden met mij op en, wel om de vol-
fende reden. Uit de dagbladen dd. 15 Mex
lijkt, dat op een interpellatie van den heer
Schaper in de Tweede Kamer, inzake de
verhoogde spoorwegtarieven, door Minister
Lely werd verklaard! dat de bedoelde ver-
jonge meesteres een .waarlijk tref feu den brief
heeft gezonden.
XXL
Buiten, .een hemel vol sterren; een dik
sneeuwtapijt pver geheel den omtrek; een
snijdende wind, die 3© verdroogde takken der
appelboomen beweegt; hiet gedonder der gol
ven, rekende lange net staand en een vroolijk
klokken gespeel, dat het Kerstfeest aankon
digt.
In liet binnenste der hutten en der nog be
woonde villa's: groote, knetterende vuran,
strelende gezichten, liederen en schoentjes,
b« den haard neergezet.
Boven pp de rols in het kasteel Savigné
maakt men geen uitzondering op den fclge-
meenen regel De zaal was schitterend ver-
lioht en de vrienden van dèn graaf en de gra
vin, die er vereenigd .waren, voerden vroio-
lijke gesprekken, totdat het uait der midder-
hachtmis zou, a'nnbreken.
„Een denkbeeld van Bffl&ine," riep eens
klaps dokte)- Welter, die dezen avond zeer
opgewekt eoheen.
De jonge vrouw bladerde in een muziek-
hooging slechts tijdelijk was, en alléén
trof de gewone reisbiljetten en niet
reisahonnementen of scholierkaarteu, zood: I
deze houders niet getroffen zouden wo
den.
De EjS.M. nu, stopt ons heden een nieu
tariefblaadje in handen, waaruit blijkt, di
met ingang van 1 Juni a.s. nog wel de g 1
wone reisbiljetten heel weinig, maar juh j
de abonnementen en scholierkaarten 40
worden verhoogd.
Daaronder staat triomfantelijk „goedgf
keurd bij besluit van Z.Exc. den Ministo
van Waterstaat 12 Mei 1917"!!! dus 2 (latte
vóór dat Z.Exo. de bekende verklaring
de 2e Kamer afleerde.
Nogmaals: Wie bedriegt ons nuf Wij
ten het niet, vragen alléén maar.
Zou Z.Exo. zelf soms om den tuin gete
zijn? Wij mogen het niet gelooven.
De directie der E. S. M. heeft het au i
een paar jaar tijds gedaan weten te krijge;:
dat hare tarieven voor abonnementen e'
seholierkaarten biina 100 p.Ct. zijn verhoog
en heeft daarvoor in de plaats gegeven.,
beperkte dienstregeling.
Welke der andere spoorweg-directies ha
ook dèèr waar geen concurrentie te vreezer
was den treurigen moed hare tarieven ij'i
een kort tijdsverloop bijna te verdubbelen'
Door deze evom ongemotiveerde als laak
bare opdrijving wordt liet meest get roffel
het dorp Halfweg c.a., dat ook in veihoni
ding tof Haarlem b.v. veel meer wordt opfS
geslagen.
De nobele directie gaat blijkbaar van
idee uit dat de talrijke abonné's van Ilalf
weg c.a zoo goed als geen andere verb iifil
ding met A'dain en Haarlem hebben dajjj
de E.S.M., vandaar de voortdurende „op"
zetterij.
Honderden kleine middenstanders mj,
A'dam hebben hier nog een billijke won in;
kunnen vinden, de E. S. M. echter zal v;c
zorgen dat het de menschen ook onmogelijk
wordt gemaakt hier te wonen.
Wil de directie der E. S. M. méér wins'*
maken? Welnn laat ze dat dan trachten t?^
krijgen van lien wier middelen het veroor'
loven en die zich voor hun genoegen b.v. trj
Zand voort of te Aerdenhout kunnen vcs
tigen, maar niet ten koste van hen, dis
noodgedwongen voor zich en hunne IniaW
ren gébruik moeten maken van hare lijnSj
Aan zulk drijven dient paal en perk gesteld-
te worden.
Van de E. S. M. behoeven wij op geen
herziening te rekenen; de manieren dezer I
directie zijn tc bekend. Maar wij hopen datJ
de heer Schaper c.b. den Heer Lely alsnog
zal weten te bewegen, „deze vergissing" te
herroepen en de directie tot herziening te
noodzaken.
U beleefd dankend.
Hoogachtend. H
HO 'TRAKKER.
WANDELTOCHT.
M. de R.
Door de N. Holl. Propaganda-Gommissi
van R.K. Drankbestrijdersvereenigingen, uii
het Diocees Haarlem, zal op den 2en Pink
sterdag een openluchtmeeting gehouden wor
den in de gemeente Velsen, op een terrein'
gelegen achter de R.K. kerk te Driehuis
Duidelijk en klaar zullen onze R..K. begin
selen in de Drankbestrijding, door verschil
lende Bprekers uiteengezet worden.
Er is een plan gevormd, om vanuit Haar
lem een wandeltocht te houden naar het
meetingterrein. Om dezen tocht te doen sla
gen moeten er vele personen mede, zoowel
dames als heeren. Allen gewapend met de
Leeuwerik. Het moet op den 2en Pinkster
dag klinken langs den weg ons heerlijk
Roomsch lied:
„Roomschen dat zijn we, met ziel en harte,
„Roomsehen in huls, Roomsch (bok daarbuiten
Vol vroolijklieid zullen we optrekken, om
ernstig onderhouden te worden over het nut
en de noodzakelijkheid der R.K. Drankbe
strijding. Zoo zal het aangename weer ver
eenigd worden om te komen tot ons ver
heven doel.
Allen die één van onze vorige Landdagen
meegemaakt hebben, gaan natuurlijk weer
mede.
Toegangskaarten voor het terrein verkrijg
baar a 10 cent bij H. Bogaard, Spaarnwou-
derstraat; J. H. Terhorst, Gen. Bothastraat
76. Ik twijfel er niet aan, of allen die den
tocht mede maken zullen met plezier terug
zien op den 2en Pinksterdag en zullen op
geen van onze propagandadagen meer man-
keeren.
Nadere bijzonderheden omtrent uur en
plaats van vertrek zullen nader bekend ge
maakt worden.
U geachte Redaotie, nogmaals dankend
voor de mij verleende plaatsruimte.
Hoogachtend,
J. H. TERHOR rif.
Gen. Bothastraat .76, Schoten.
I
De brand in de Drantaoh v e n on.
Een special* verslaggever van de „Mb.
een todht' maakte door de geteisterde stireek.
boek: levendig hief zij het hoofd on en volgde i
de richting van Men blik liaare ouden vriencls,
„Dokter, ge zijt geen waarzegger," zeide
zij' met een glimlach.
„Wat, hebt gij dit boeob v*n huls: en
marentakken niét aangebracht? t
„Ik ben het niét.
feomaan, ik ben er: lfAls fftj het met zijt,
dan is hét u|w broeder.
Christian^ kind, gij hebt ge»wopen ons to
verstikken.'B lest! zj hoort mij nM--
Jutffrouw heeft haar verloofde, do rest jsr a
stervelingen bestaat niet meer ynor haar. I
„Ik hoor zeer goed," sprek Christian© spot- ,j
tend, ,/en evenals Sabine Wik vw me£pb|
dat u alle© behalve waarzegger 1», dokter.
fs hét. Nauwelijks was hij gisteren aanko
men, of hli heeft one meegetawnd, pm lulfl
te snijden in het bosoh van en ma
rentakken op d» oude
streken. Sabine en
bloemenmanden in orde pbmohtw HU[h*£
slingers aangebracht lange £e J^roüa«V
porttèree, de lustere,
aan l&nfcaarn In w
(Wordt -vervolgd.)
