NIEUWE Him CHORUM
Si
kunst en «kennis
BERTRAND DU GUESCLIN
Haagsche Brieven.
Een Dominee over Roomsche
Liturgie.
ORDE EN ARBEID
FEUILLETON
Dinsdag 5 Juni
Tweede Blad
CIX.
Het Haagje en zijne omgeving hebben
zeer geboft met. de mooie Meimaand. Wie
hoeft het ooit beleefd, een geheele Meimaand
zonder sneeuw en ijs, het hagelbuitje van
ÏJ. Zaterdag de uitzondering, die den re
gel bevestigt dan even buiten beechonwiup
gelaten. Wij, ondere Hagenaar®, herinneren
ons immers nog levendig de glorieuze da
gen van de Haagsche kermis, al is diie dan
ook al dertig jaren afgeschaft. Indertijd met
minder drukte hier dan nn pas, dertig ja
ren later, in 's-Hertogenboscfc is geschied.
Welnu, er ging geen kermis voorbij, die in
de tweede week van Mei aanving, of er wa
ren altijd minstens een paar dagen, dat dte
■kermisgangers hagel en sneeeuw van de dek
zeilen der kramen en tenten konden schep
pen. En nn bijna geregeld mooi weer, dat op
sommige dagen zelfs aan Juli of Augustus
•deed herinneren. En dat na een zoo langen
en harren winter als we pas achter den rug
hadden met lewenemiddelen-schaarsehte, ko
len-nood en lichtHgebrek. Als een akelige
Nachtmerrie zijn we gelukkig dien ellendi-
gen tijd ai weer vergeten. En de natuur niet
ons, want al weer hebben wij het onbegrij
pelijke wonder kunnen aanstaren, van de her
leving van de schepping, van den opstand uit
den winterdood. Alle bloemen en struiken
bloeiden tegelijk, narcissen, tulpen en hya
cinthen, rhododendrons en seringen, goud'en
regen en azalea. Onze stadsparken zijn ware
lusthoven,, tuinen en bosechen een verruk
king voor bet oog. Ook al zijn alle bruikba
re gronden en terreinen ingenomen voor den
teelt van aardappelen, groenten en andere
eetbare producten. Ik lieb de vrije dagen ge
braakt om de z.g. „volkstuintjes'' een® te in-
specteeren, en ik moet eerlijk bekennen, dat
ik verstomd heb gestaan over wat de lee-
kehand daar te wrochten wist, zij het d'an ook
ondersteund en geleid door de onvolprezen
leiding van onzen stedelüken h©rtntemi!%
den welwillenden ov er-ij verigen beer
Westbroek, directe,,van den plantsoen
dienst. Veel verwachting van de aangehe
ven lenzen: „Plant en eet!" en „Teelt voedlsel
in nw tuinl', heb ik niet gehad, maar als
onder Gods zegen alles zoo voorspoedig
opgroeit en vruchten draagt als het
er nn voorstaat, dan zal zelfs de
zwartgalligs te pessimist tevreden kunnen
zijn over de resultaten. Niet, dat het vraag
stuk der massa-volksvoeding er minder nij
pend om zal zijn in den aanstaanden winter,
maar wel, omdat menigeen uit eigen tuin of
kweekerijtje eene aanvulling van zijne win
terprovisie zal kunnen halen, waarmede hij
zelf en menig vriend en maag nog zal kun
nen gebaat worden. Letterlijk geen vrucht-
haar plekje is onbenut geleten. Alle aanwe
zige gemeente-terreinen zijn in beslag geno
men, zoowel zand- als klei-, veem- als geest
grond. Het alleraardigste trof ik aan im het
hartje van de stad. vlak achter het beroemde
ruiterstandbeeld van Willem I. in het Noord-
"•indc tegenover het Koninklijk Paleis. Daar
het Haagsche bijkantoor van de Neder-
landsohe Bank, waarvan de huisbewaarder
een ydillisch plekje grond reeds jaren ach
tereen inrichtte tot een allerliefst tuintje,
Waar groote bedden geraniums en rozen
geurden, naast clematis en kamperfoelie.
Het smaakvol aangelegde tuintje heeft zijn
bloembedden meerendeel behouden, maar
zijn mooie gazone daaromheen zijn in
groenten-velden veranderd. En in stomme
verbazing staart men er op slabedden en
lage sperzioboouen, terwijl het geheel sierlijk
is omzoomd door rech top groei e mi e groote
boon en met de bekende bevallige vlinder
bloemen. Het is een aardig en tegelijlk aller
zonderlingst gezicht, zoo midden in de hui-
eenwoestern ij van de groote stad.
Men vertelt, dat ons Prinsesje, dat er dar
gelijks langs komt, er groot pleizier in heeft,
en nieuwsgierig zich op de hoogte houdt van
de resultaten van de practische liefhebberij
van den concierge van de Ned. Bank. Van
ons Prinsesje gesproken, rij behoeft zich de
zen zomer niet te behelpen in een gehuurde
burgermansvilla op Katwijk, als zij van de
teelu-cht wil genieten, zooals verleden jaar.
Op het mooiste plekje in onze Oostduinen
in de wandeling „klein Zwitserland" ge
naamd heeft do zorgzame hand van Haar
Koninklijke ouders dezen winter een aller
liefst buitenverblijf voor Haar laten inrich
ten. 0, zoo eenvoudig en practtsch, maar zoo
vol van lucht en heerlijk stroomend «wme-
Keht. En ruimte is er veel om te spelen en te
stoeien en nit te rusten in de volle weelde
van de heerlijke aanwaaiende zeek ooitjes.
Het badplaatspaviljoen ie nog net op tijd
klaar gekomen, ondanks alle moeite en te
leurstelling van een bouwerij in den tegen-
woordigen tijd. De maréchauseeó. die d© eer
gal genieten het vorstelijk verblijf te bewa
ken, heeft haar wachthuisje reeds betrok
ken.
Noemde ik het nieuwe lustoord zooeven
een badplaats-paviljoen, het ligt gelukkig
ver genoeg van het mondaine gewoel af, om
rijn zee- en duin-poëzle niet te verliezen.
Want helaas, voor wie herstellende rust en
zennwstillende kalmte zoeken» voor die is
op ons Sohevmingen geen plaats meer. Het
is alles mondaine enmindere drukte.
Alle hotels, van het deftige Oranje-, heit
luxueuze Palace- en het groote Badhotel af
tot het eenvoudige „Garni" toe, worden sinds
jaren in beslag genomen door een gerucht
makende menschenmenigte. die er alles ko
men zoeken, behalve hetgeen men allereerst
op een badplaats en „kurort" zou meenen te
moeten vinden. Overal mnriek en zang, dans
en tooneeluitvoering. Geen café-restaurant,
of het heeft zijn rood-gejast „foiganen-sfcrilk-
je." Hier woTdt aan de meest wulpsche mo
de zonder schaamte geofferd en alles, wat
den materialistisch en genotzoeker streden
kan, is in overmatige hoeveelheid voorhan
den. Sinds d© O.-W.-ers hier op den strand-
boulevard met hun luxe-equipage en -auto's
paradeeren, is bet nog erger geworden. Ton
nen gouda worden hier jaarlijks in enkele
maanden verteerd. En ondanks alles gaat
het de E. AI. S. (Exploitatie Maatschappij
Scheve®™ gen), den groeten hoteltrust, slecht.
Zoo slecht, dat juist Maandag en dien Ge
meenteraad een nieuw voorstel in behande
ling komt, om den hitna faillieten boedel
met gemeentegeld bij te springen. De E. M.
S. is in de grootste verlegenheid geraakt,
doordat zij ad dertien rampzalige jaren een
blok aan het been mee-sleept, een eigen elee-
trische fabriek, die haar enorme verliezen
oplevert en zóó veel. dat de Exploitatie-
Maatschappij „Seheveningen" zelve dreigt
te struikelen of althans niet verder voort
te kunnen, wanneer zij dat blok niet kwijt
raakt.
En wie zal beweren, dat de gemeente
„'s-Gravenhage" rich er niets van behoeft
aan te trekken, of de maatschappij die de
badplaats ontgint, daarmee al dan niet kan
voortgaan?
Nn staat de zaak zoo, dat aan de Exploi
tatie-Maatschappij door de gemeente al tal
van concessies zijn gedaan, maar dat zij
„dankbaar, maar niet voldaan", nog meer
vraagt en dan ook beweert meer noodig te
hebben.
Tengevolge van adressen en verzoeken
heeft de gemeente reeds aan de El-ectrici-
teitsmaatschappü (onderdeel, blok aan net
been van de Explortatie-Maaisehappii „Sehe
veningen") de bij de concessie bedongen re
tributie van 10.000 per jaar, In 1909 bo
le i'grijk verminderd (nh 1 r 3875), en d-e be-
loepen boeten kwijt gescholden, gunstige be-
polinger gemaakt voor de betaling van ach
terstallige retributie^scanl 1. en den plicht
tot kostelooze verlichting van den strand-
baulevard opgeheven.
Thans d.ws. sedert 1915 al» maar nu
komt het eerst In behandeling doet de
E M. S. nog het verzoek, dat de gemeente
zelve de zaken van het eluctrisehe bedrijf
zou overnemen en stroom Ie reren voor een
geringer en prijs dan waarvoor aan de gewo
ne afnemers wordt geleverd en in nader
adres vraagt de E. M. S. de '©varing voor 8
cent per Kilowatt in plaats van voor 12 cent
en het laten varen van den eisoh om 4000
te betalen voor kabelgebrulik.
Op het laatste punt willen B. en W. toege
ven, maar rij stellen den Raad voor, niet
in te gaan op het verzoek, voor 8 cent te le
veren in plaats van voor 12 cent, hoewel de
E.M.S. aanvoert, dat zelfs voor 8 ©ent leve
rende de gemeente nog winnen zou. dat rij
ongeveer de grootste afneemsfcer zon worden
en dat ook voor een andere groote afoneem-
eter (de Tram) een uitzonderingetarief le
gemaakt.
De vraag is nu: moet de gemeente al dan
niet tegemoet komen aan de wenschen van
de E. M. S.?
Wanneer deze brief onder de oogen van
mijn lezers komt. zal waarschijnlijk reeds
over deze vraag beslist zijn. Vlak voor de
uitspraak van onze vroedschap, durf ik de
voorspelling aan, dat de gemeenteraad
royaler zal rijn tégenover d® badlplaatshee-
ren dan het ooilege van B. en W„ en dat
zulks nit de discussies en conclusies wel blij
ken zal.
's-Gravenhage, 8 Juni 1917.
Dominee Bettao uit Pommeran heeft een
brochure 1) geschreven over de godsdienst
oefeningen der Protestanten in Duitschland.
Het schijnt er in Pommereu treurig mede
gesteld te rijn, ie oordeelen naar de nood
kreet, waarmee het geschriftje aanvangt Een
gemeente van 1100 zielen, waarin een twintig
tal volwassenen des Zondags de godsdienst
oefeningen bijwonen, wordt een oaee in de
woestijn genoemd. Te reoht vraagt Dominee:
hoe zal Eet er dan in de woestijn uitzien?
Vele dominee's in Voorpommeren moeten des
Zondag® voor drie of vjjf volwassenen het
woord voeren.
Als middel om leege kerken weder te be
volken, bespreekt Bettao de herziening van
de zoogenaamde Agenden; dat zijn de boe
ken, die den dienst regelen. Hoe verleide
lijk het ook zou zijn, om hiervan Vat te
vertellen, hoe hij meerdere Roomsche ge
bruiken willen Invoeren, (b.v. de assistentie Dij
de voorlezing' van het Evangelie door de
ouderlingen, gekleed in eenvoudige gewaden
in fie liturgische fleuren) ff.iarover wil ik
heden riiet spreken.
Er is namelijk nog iets anders. De. Bettao
heeft goed kennis genomen van den Rioom-
schen eeredienst. heeft ter plaatse zelf
onder den dienst een onderzoek ingesteld. En
wat hij daarvan zegt, ia wel de moeite waard
om onder de oogen onzer lezers te brengen.
Vergeten wij niet, er ls een Lutheraan aan
het .woord, een Dominee uit Voorpommeren.
Dien getuige moeten wij onthouden, want
telkens weer leest men in niet-Katholieke
geschriften over dien Roomschen vormen
dienst: 't ïs allemaal uiterlijkheid Dij die
Roomschen! En al zullen onze bediliaars
waarschijnlijk niet "bekeerd worden tot een
betere gedachte over onze liturgie, misschten
zal een of ander, als er nog wat eerlijk
heid j?ij hem is, Bettao navolgen en eens
een Roomschen dienst met een onpartijdig oog
bijwonen. Dominee schrijft dan:
„Men zegge 'toch niet. dat bij de Katho
lieken alles maar uiterlijkheid is, maar uiter
lijke vroomheid. Dezen winter was Ik te
„Berlijn op ©en dobr de weekschen dag voor-
„middags ongeveer ©en Uur in de open ka-
„pel van de Hedwigkerk. Als wij (Protestan
ten) onze kerken zoo open lieten staan, lioe-
„velen zouden er komen om stil te bidden?
„Be geloof, dat het beter is, hierop niet te
„antwoorden. Daar ging het voortdurend in:
„en pit. Het was roerend die geloovigen te
„zien bidden, en het doed mij in de ziel leed,
„als ik zag, dat zij hun rozenkrans namen.
„Volwassen mannen kwamen, jonge lieden
„knielden, jonge meisjes kwamen voer het
„altaar, knikten met hun knieën en baden. God
„zegene hen! Een g-ebedsfeer hing stil en
„plechtig in bet kerkruim. Voortdurend hield
„nje de gedachte bezig, en heeft me sinds
„dien tijd geen rust gelaten; waar zijn zulk©
„bidders bij ons (Protestanten)? Den Volgen
en Zondag was ik tegenwoordig bij d©
„Hoogmis jn de Hedwigkerk. Hoeveel La-
„tijnscb en niet te verstaan bocht."
Hier moet ik Dominee even onderbreken:
want hij vergeet, dat juist het Latijn met de
daaruit volgende volstrekte eenheid en vast
heid in alle tijden ©n op alle plaatsen, het
mogelijk maakt, dat een Hollander zich thuis
voelt in ©en Roomsche Kerk in Japan, en
men zelfs de® Zondag® na de inname van
Antwerpen den Belg zag knielen naast den
Duitschen soldaat in de kathedraal van Ant
werpen bij de Hoogmis, opgedragen door een
Duitsch aalmoezenier. Dat er bezwaren aan
het Latijn zijn verbonden, dat weet iedere
Katholiek, maar juist het nadeel, dat er een
weinig aan het Latijn verbonden is, te verhel
pen, is een der doeleinden der liturgische
beweging. Waar die beweging doorwerkt met
volle kracht, door geregeld onderricht,
waar de Kerkvergadering van Trent» jsoo
zeer op aandringt, door missaalgobruik,
door geheel meeleven met den ©eredienst,
daar zal Bettao zijn „unverstandenes Zeug" in
de pen houden! Want niettegenstaande dit
zegt hij toch:
„Wat een godsvrucht! Naast mij een jong
„mensühenkind, dat te OommUnl-e ging. Te
ruggekomen viel het op de knieën om te
„bidden en men voelde bijna de vurigheid
„van zijn gebed mede. Spoedig maakte de
„geheel© godsdienstoefening een onwedex-
„staanbaren indruk, alsof iets ^©melsch tn
„bet aardsche zich mengde. Hier was hei
lig land, hier was vrede te vinden, nieuw
„teven, zelfstandig Christendom. Zonder zich
„te nageeren voor elkander, zonder zich te
„bekommeren om lelkander „leefde" hier iedevr-
„een in de godsdienstoefening zijn geloof,
„zioh persoonlijk overgevend, zonder schroom.
„Hier niettegenstaande allen vorm, toch niets
„vormelijks. Eu bij ons Protestanten hoeveel
„ormelvijks en toch geen bindende, dragea-
„de vorm. Wij schijnen het volk bij de gods
dienstoefeningen, door starre onpopulair©
"vormen aan den leiband te willen voeren eaa
"/wühm het niet, en kunnen het heelemaal
"niet. Daar bij de Roomschen schijnbare vrij-
"heid voor een ieder en tooh een vaste leiding
"door levende, populaire vormen."
God zegene u, Dominee, voor uw eerlijk,
openhartig woord!
Misschien zal b®' woord van dien Pommer-
sehen Lutheraan bij een of anderen Holland-
schen Katholiek de liefde tot zijn liturgie
versterken misschien ook hem overtuigen van
deKTOOtfT' apologetische waarde van de Li-
7~JL hef soede voorbeeld,
turgie en VA^ KOEVERDEN.
jMndschr. v. d. Liturgie.)
de niet minder gewichtige werkzaamheid van
Pater van MeurS ter zak» van „H©t Huisge
zin", dat nu dagblad ls maar het veel eerder
zou geweest zijn, waren van Meurs' plannen
doorgegaan.
Pater Mulder heeft ijverig gegevens ver
zameld over de werkzaamheid der duikboo-
ten. Hij aanvaardt misschien wat al te grif
hetgeen sommige beschrijvers daarover ten
beste geven, met name ter zake van de
onkwetsbaarheid en onvatbaarheid der duik
boot. Ten deze sohijnt het laatste woord nog
niet gesproken. Het artikel is overigens zeer
lezenswaardig, vooral in deze tijden van den
duikbootenoorlog zonder erbarming.
Pater van Ginneken 'geeft weer een van
rijn hoogstöorspronkelijken geest getuigend
artikel over de vraag of Oyrano de Bergerac
van Rostand, aan plagiaat te danken is. De
wijze, waarop hij voor zijn betoog, apologe
tische waarde opeischt, is vooral oorspron
kelijk gedacht, doch bijv. tegenover de Pan-
Babyloniërs volkomen rechtmatig.
Pater O. Wilde zet zijn geschiedkundig ar
tikel „Polene ondergang en Herstel" voort
en ls thans aan het slot, gekomen.
Verder bevat deze afleveringen de gewone
als steeds met veel zorg bewerkte rubrie
ken.
Bobrlëtas Juni-aflevering.
Inhoud: Alcoholvrij© herbergen, P. fr. II-
defonsus, O.M. Gap. Is reddingswerk noo
dig? J. Verwoerd. Geheelonthouders-clubs
in het Kruisverbond, Jao. Jacobs, m.s.c.—
Verpleging van drankzuchtigen, L. M. V.
Het Bossche carnaval begraven, P. M.
Oorlogsvaria. Varia. Boekennieuws.
Nieuwe uitgaven. Officiëole mededeelingen
van het Centraal Bureau van Sobrlëtas.
Dr. (Ariëns-Eonds. Nagekomen van den
BloemendagL Wenschen van Heer.
De Varende Zanger no. 4»
van 15 April 1917.
Inhoud: J, W. Pie terse, Het kerkelijk Volks
lied: Hoe kan men het volk leeren zingen?
Willen Jagers, De taak der organisatie.
Bernard Verhoeven, De volkszang! in het le
ger. H. W. Michaelts O. S A. en Jos,
Reekers, Het Kikkerlied. A. vi d. Aar, Dit
en over onze Schoon© Letteren.
Maandschrift .voor de Liturgie,
Juni-afleverlngi
Inhoud: J. De Kroon, De H. Mis en Com
munie. J. E. Brom en W. van Koevoiden. Het
Liturgisch Vaatwerk IV. W. van Adrichem,
Voor de practijk van het Liturgisch Leven.
W. van Koeverden, De Gantiek van Zacha-
rias. - J. Alberdingk Thijm, Titels der Ker
ken tn Nederland. Redactie, Over de ver
taling van het Officie der H. Maagd. W.
van Koeverden, Een Dominee over Roomsche
Liturgie. Berichten. Mededeelingen van
het Ifederatiebeetuur. Van de Utreohtsohe
Vereeniglng. „Van de Redactie.
1) Dnaere Gottesdienste, Berlijn 1915.
UIT BOEK EN BLAD
Studiën, Juniaflevering,
L. O. G. Malm berg» Nij megen.
De redactie weet er de actualiteit in te
houden.
Pater Is Vogels schetst m een belang
wekkend artikel de zéér voorname rol, die
Pater van Meurs, onvergefelijker nagedach
tenis in de oprichting en bloei der „Katholieke
Illustratie" neeft gespeeld. Misschien zal Pa
ter Vogels ons ook nog eens vergasten op
J1A A RVE RO ADER ING VAN HET BUREAU
VOOR DE R. K. VAKOROANISATIE.
Het bestuur van bovengenoemd bureau zendt
ons het volgende communique:
De 7e Jaarvergadering van het Bureau voor
<Je R. K. Vakorganisatie, welke op 31 Mei en 1
Juni te Utrecht gehouden werd, kenmerkte zich
door buitengewone belangrijkheid. Oeen wonder
dan ook dat een groote belangstelling ook van
de zijde van Eerw. Bondsadviceurs zich open
baarde, speciaal ten opzichte van punt 3 der
agenda, behandeling van het Jaarverslag, waar
bij algemeene beschouwingen omtrent tactiek en
leiding zouden gevoerd worden.
De behandeling van dit punt, waarbij vooral
dit jaar veel discussie werd verwacht, werd ge
splitst. Eerst werden zakelijke opmerkingen over
het Jaarverslag gemaakt. Behoudens enkele re
dactiewijzigingen werd dit daarna met algemeene
stemmen goedgekeurd.
Vervolgens werd de kritiek op het beleid der
verschillende functionarissen aan de orde gesteld
Misverstand, persoonlijk inzicht en verschil van
taakopvatting gaf hier reden en stof tot ruime
bespreking. Bij de toelichting en verdediging
werd misverstand opgehelderd en werden ge
maakte fouten ruiterlijk erkend, waarna dit punt
als afgehandeld beschouwd werd.
Ten slotte werd de gelegenheid gegeven tot
meer principiëele beschouwingen aangaande het
«voerde Bestuursbeleid. O ju. werden door den
ZeerEerw. Heer 1. O. v. Schalk, geestelijk advi
seur van het Vakbureau. In dit verband enkele
vragen gesteld betreffende autonomie der Vakbon
den en uitgave van het tijdschrift van het
Bureau als weekblad. Ook werd de verhom-
daxig tusschen Vakbureau en Federatie ter
sprake gebracht De voorzitter zette uiteen»
dat er geen sprake van is dat het Bureau op
de autonomie der Vakbonden een aanslag
sou doen» en evenmin, dat het rich zou be
geven op het werkterrein der Federatie.
Maar het Bureau zal de discipline in de
Vakbeweging met gepaste middelen handha
ven en voor de belangen der Vakbonden,
welke zoo nauw verwant rijn aan die der
Federatie, zorg dragen. Zoowel van die be
sturen der Vakbonden als die dor Dioc. Bon
den wordt verlangd dat rij wederkeerdg het
verplichte lidmaatschap invoeren. In geen
geval mag men vergeten, dat de Vakbon
den, met hun leger van gesalarleerden» de
doorgangspoorten vormen voor de standsor-
ganisatie. Ook over het fends Jïerwonne
Levenskracht" werd, in verband met
communique van het Doorluchtig Ep
gesproken»
Over al deze zaken ontwikkelde zich
levendige discussie, waarbij men o.a. inlich
tingen vroeg over de beschuldigingen, i
den laatsten tijd door buitenstaanders geda
De voorzitter verdedigde in een mees'
lijke rede het standpunt van het Bureau. N
uit de geschiedenis van de Vakbeweging -
betben bewezen» hoe onwaar de beschul
ging van ongehoorzaamheid is. die eoin
magen de leiders naar het hoofd slingere
stelde hij er pa*ijs op, te verklaren, name
de heele vakbeweging, dat zij trouw ls
de uitspraken der Bisschoppen. Daam
wees spr. op de wondeplekken in de organi
satle, die verbetering behoefden. Er is n
geen goede verstandhouding tusscheu Fed
ratie en Vaikburean. Het Bureau wil gaa
daarnaar streven. Als de Federatie ook di
goeden wil betoont, zullen zli belde werke
tot het doen worden van een sterke Roo
sthe a-rbeideTslbcweging.
Overweldigend was de ovatie, die de voor
zit ter na rijn rede In ontvangst had te ue
men.
Onweersprekeliiik klonk de betuiging van
geestdriftige instemming, ten bewijze d
heel de Vakbeweging achter zijn lei de
staat.
Tot voorzitter werd. bij enkele candi-
deatstellimg herkozen» de heer J. v. Rijze-
wijk. Deze zal, zoo spoedig-dit mogelijk is,
geheel in gesalarieerd en dienst van het bu
reau komen. Het tijdschrift ..De R.-K. Vak
beweging zal met ingang van 1 Juli als we-
kelijksch tijdschrift gaan verschijnen.
Wegens al te drukke secretariaatsbezig
heden zal op verzoek van den tegenwoordi*
gen Redacteur, een andere Redacteur wor
den benoemd, terwijl tot dien. het Bestuu
voor de redactie zal zorgdragen.
Voor de commissie van Biistand va a
„Herwonnen Levenskracht" werden gek
zen: de heeren P. J. J. Haazevoet, P. J. S,
Serrarens en J. H. de Wit. Als lid van de
controle-commissie werd gekozen de heet
A. A. v. Hamersveld. voorzitter van den
Bond van R.-K- Handels-. Kantoor- en Win
kelbedienden.
Voor de regeling der rechtspositie van de
gesalarieerde bestuursleden van het Bureau
werd een oommissie van drie personen be
noemd. Tot de voorstellen der comm. geko
men, werd het minimum-salaris bepaald op
1456 en het maximum-salaris op 1768 gul
den. Het maximum zal hij het 3e dienstjaar
ingaan. Besloten werd dat de bijslag uit het
„Fonds hij werkstaking en uitsluiting"* ml®,
stens 2.50 zal bedragen» doch kan klimmen
tot 5 gulden.
Voot een vaste afdracht der Vakbonden
aan „Herwonnen Levenskracht" zal propa
ganda gemaakt worden. De uitvoering van
dit besluit zal evenwel wachten op spoedig
te plegen overleg met de Federatie. Voor het
verleenen van Rechtskundigen Bijstand aan
de leden van aangesloten Vakbonden, zal
overleg plaats hebben met de Federatie even
als voor de cursussen voor opleiding van be
stuursleden. De mogelijkheid tot oprichting
eener Centrale arbeidsbeurs werd door den
heer C. J. Kuiper Ingeleid. Voor de uitwer
king werd een commissie gevormd bestaan
de uit de heeren C. J- Kuiper, A. J. KI ure©,
terwijl nog drie Bonden een eommdssieli^
zullen aanwijzen.
Deze commissie zal zich in verbinding stel
len met het Centraal Comité voor Patro-
naatebelangen in Nederland.
Het Bestuur werd opgedragen een Com
missie tot onderzoek naar sociale fabriek®.
Instellingen te benoemen. Voot de uitgave
van een Apsirantenbkad zal overleg plaste
hebben met het Oentraal-Oomité voor Pa-
troonshelangen. De oprichting van een Pers
bureau voor krantenflrnipsels en een Crediet-
en Deposito-bank ten behoeve van de Vak
bonden» zal nader worden voorbereid en la*
ter oen punt van bespreking uitmaken.
Deze 7e Jaarvergadering, welke twee vol
le dagen in beslag nam. werd gesloten mei
een opgewekt woord van den voorzitter en
een huidewoord namens de Vakbonden uit
gebracht aan het Bestuur, meer speciaal aaa
den Voorzitter.
DE MUN WERKERSACTIE IN HEERLEN.
Op een door duizenden personen bezoohte
vergadering te Heerlen in de open lucht heef'
Zondagmiddag de voorzitter van den Algem
bond van ohristelijke mijnwerkers mededee-
ling gedaan van ide besluiten, 's ochtends dooi
de vergadering van afgevaardigden dei
bondsafdeelingen genomen. De ohristelijke
bond handhaafde rijn standpunt en weigert
in te stemmen met de loonactie van dët
neutralen mijnwerkersbond. Mgr. dr. Poeh
en tweo andere katholieke priesters waar
schuwden met drie leeken-eprekers de mijn
werkers voor de socialistische agitatie. Bi;
wjjze van protest werd na afloop van de ver,
gadering een optocht gehouden door de ge
meente.
„ST. RAPHAEL".
De Rooansoh-Katholieke bond van Spoor
en Tramwegpersoneel „St. Raphael zal oj
24 Juni a*. zijn algemeene vergadering hou
den te Nijmegen. De leden, in dienst bij d<
Episode uit den Franscli-Engelschen oorlog
in de XIVe eeuw.
In een oogwenk had zioh do arme edelman
omgekleed en wonderlijk was het te zien
boe zijn© forsohe gestalte overeenkwam met
zijne nieuwe wapenrusting en de prach
tige wapenen; het was alsof het staal hem
om het lichaam was gegoten en het me
taal tóch boog naar al zijne bewegingen.
Zoo, nu t»en ik gereed, zride hij; maar
ik ben ongerust...
iWaarover?
Dat, in weerwil van de moeite, die ik
mij geven zal, uw paard en uwe wapenen
een ongeluk overkomen kan, en don zoude
ik niet vreten waarvan bet geld te halen
om u nieuwe te venschaffen.
Dat doet er niet toe, maak maar dat
ik Jn dat geval niet» anders te betreuren
heb.
O, ik dank u, duizend maal.
Vooruit, ik blijf aan het vendter staan
om getuige te zijn van uwe overwinning.
Als ge het goed vindt, komt ge na afloop
terug.'Rijd nu -weg.tot weerzien.
Het strijdperk voor het steekspel was door
verschillende, rijk versierde amphithéaters
omgeven, welke, niet uitsluitend, maar toch
grootendeels door de dames waren bezet.
Op de eerste plaats verlangden zij hare
buurvrouwen in schitterende kleeding en ver
sierselen te overtroffen, vervolgens om den
winner te behagen aan wien zij den prijs
zouden uitreiken. Reeds hadden zij aan dezen
of (grenen ridder eenig sieraad geschonken,
bestaande meestal uit borduurwerk, van hun
eigen hand-.
De twee partijen, aanvallers en de tege-n-
ftanders, wachtten in slagorde óp het sein
Jbt den strijd.
De aanval -werd geblazen.
Aanstonds reden de ruiters op elkaar in,
de wapenrustingen kletterden, de lansen
braken, de paarden steigerden hinnikend, de
degens kruisten.
Ze betwisten elkaar het terrein, dogen uit,
en moedigen aan. Zij rijden uiteen om dsn
aanval te hervatten, mot steeds toenemende
verwoedheid; nu vallen er paarden neer en
slepen ihun berijder in den val mede, ter
wijl (de toeschouwers juichen en hun bijval
luide uiten. Zij, die overeind zijn gebleven
vereenigeu zich weer om den aanval te her
vatten. Maar daar het terrein met gevallenen
en paarden en wapenen is bedekt, kunnen
rij zich niet meer naar beboeren bewegen;
weldra kunnen zij slechts door behendigheid
de, door den strijd vereischte, bewegingen
maken. De woede neemt toe in gelijke mate
als het gevaar. De toeschouwers, of liever
toeschouwsters rijn zoo talrijk, zoo schoon,
dat geen ridder in hunne oogen de schande
wil 'verduren van eene nederlaag.
Telkens evenwel mindert het aantal der
strijders; dezen zijn van hun paard gewor
pen, anderen hebben slechts stukken lans
of zwaard over, en vallen hijgend neer, uitge
put door de nuttelooze inspanning.
Staakt den strijdt, houdt op, roept men
van alle zijden.
Op het hooren hiervan rijden de strijders
uiteen en blijven onbeweeglijk staan.
Het terrein wordt spoedig ontruimd van
de gewonden, want vwle ongelukken rijn voor
gevallen, hoewel de wapenen niet scherp .wa
ren.
De ongewonde overwinnaars zijn ten ge
tale van vijf overgebleven; de edel vrouwen,
hunne rechters, hebben bepaald dat zij den
prijs zullen betwisten, in een strijd van man
togen man. Ten tweede male dus geeft men
het toeken tot den aanval.
Een der vijf strekt terstond de handen
uit naar een van zijn tegenstanders, die hem
met dezelfde beweging beantwoordt.
Beiden nemen de geveohtsstelling aan, bei
den werpen hunne paarden vooruit met ge
lijke onstuimigheid. De eerste heeft echter
zijn lans met zulk een kracht en behendigheid
geveld, dat hij rijn vijand aan het hoofd raakt,
hem uit den zadel licht en zijn helm tien
passen ver weg doet vliegen. De drie andere
die hem opvolgen, ondergaan hetzelfde lot,
terwijl donderende toejuichingen der omstan
ders den overwinnaar te beurt vallen. Toch
is zijne overwinning nog niet volkomen: twee
ridders, tot nog toe toeschouwers van den
strijd, treden het strijdperk binnen, om de
overwonnenen te wreken.
Een zwijgen vol bewondering, begroet de
stoutmoedige uitdaging, .welke zij den held
van den dag naar het hoofd slingeren. Daarnt
roepen eemge stemmen: „Hot fa genoeg, ge
noegi." Terstond richt dé overwinnaar ricl
tot de menigte, en verklaart dat hij, ter eer»
Van de vrouwen, een nieuw© lans wil oreken
Een storm van toejuichingen volg' op dt
antwoord.
De eerste die zich aanbood trad naderboj
en richtte eenig© hoffelijke woorden tot hem
die rijne uitdaging zoo ridderlijk aannam
maar plotseling wierp de laatste zijn lam
op don grondt, om eerbiedig san te duiden
dat hjj den strijd weigerde. Een afkeuren!
gemompel ging op uit de menigte, die verwon
derd was over die onbegrijpelijke daad; hj
echter volhardde in zijn» weigering.
De tweed» ridder, alleen overgebleven,
baalde op rijne beurt de uitdaging.
Hjj verkreeg geene genade.
In ge vechtstelling antwoordde ditma*
de held.
Vervolgens de daad bq het woord roe
de, stortte hij zijn pal met
i
zijn tegenstander, dat hij In één slag,
en riiiter omver wierp.
(Wordt vervolgd#.
