NIEUWE HURL. CSIIRtr
"'buTtenland
BERTRAND DU GUESCLIN
De nood in België.
FEUILLETON I
WAT DE PERS ZEGT
VERSPREIDE BERICHTEN
UIT PLEK EN PLAATE
Dinsdag 12 luni Tweede Blad
Een correspondent van de „Nieuwe Crt."
Ichrijft
In den brief over den nood in België, dien ik
u voor eenige dagen zond, schreef ik aan het
einde, dat, als er geen verbetering in den toestand
kwam, wij stilaan een catastrofe tegemoet gingen
en verder: „Het eenige wat den toestand nog min
of meer dragelijk maakt, is, dat het broodrant
soen (335 gram per dag en per hoofd) nog zus
en zoo voldoet. Moest dit worden verminderd,
dan zou het er erger uitzien." Ik wist niet, toen
ik dat schreef, dat Ik al zoo dicht bij de waarheid
Was. Want vandaag kreeg ik het onrustwekkende
nieuws, dat inderdaad ieder oogenblik de vermin
dering van het broodrantsoen op 200 gram te
Wachten staat. Er is dus geen voldoende hoeveel
heid tarwe meer voorhanden, om het rantsoen op
een betrekkelijk voldoende peil te houden en welke
gevolgen uit die vermindering zullen voortsprui
ten en hoe men ze denkt te verhelpen, staat mij
als een raadsel voor den geest, dat niet kan
na'aten angstige gewaarwordingen te wekken.
\ls men' nagaat, dat, zelfs met 335 gram per
er reeds te allen kante honger werd geleden
Dezer dagen kwam een man, die vroeger bij
mij had gewerkt en dien ik tot nog toe als een
fatsoenlijken arbeider had leeren kennen, mij zijn
nood klagen en mij om een boterham smeeken;
hij had een zieke vrouw thuis, wie hij de noodige
zorgen niet kon geven en hij zelf toonde mij zijn
schamele plunje. Heden ten dage kan men zelfs
met een aalmoes in geld geen hulp meer bieden,
omdat er toch nagenoeg niets voor te koopen is;
en een enkele boterham kan men wel eens af
staan, al doet men er zichzelf dan ook wel te
kort mee, maar geregeld kan dat niet gebeuren.
Vanmorgen, toen ik naar mijn bezigheden
ging, kwam een eveneens fatsoenlijk uitziende
vrouw mij op straat achterop, terwijl zij een stuk
brood verorberde en mij meedeelde, dat dit het
eerste brood was, dat zij sedert ongeveer vieren
twintig uur at, buiten het bord soep, dat zij in
ten soeplokaal dagelijks ging nuttigen.
En wat zoo een bord soep thans aan voedings
waarde vertegenwoordigt, laat ik aan uw eigen
beoordeeling over, wanneer ik u zeg, dat er noch
erwten, noch boonen, noch rijst of rijstmeel meer
voorhanden zijn, om aan de soep nog tenminste
een eenigszins voedend karakter te geven, zoodat
men haar met groenten moet toebereiden, die, ik
behoef het u niet te zeggen, betrekkelijk weinig
voedingswaarde bezitten.
Men vraagt zich af waarom de zoo hoognoo-
dige tarwe voor ons land uitblijft. Want naar mij
uit betrouwbare bron werd verzekerd, is de
laatste boot met graan, bestemd voor de Com
mission for relief, den 8sten Mei jl. te Rotterdam
aangekomen. Is zoo iets soms aan gebrek aan
acheepsruimte te wijten? Of heeft Amerika zelf
niet genoeg meer om in voldoende mate naar
Europa te zenden?
Wilt u weten wat ons hier per hoofd gedu
rende de maand Juni officiéél, dus
door het Nationaal Comiteit voor Hulp en Voe
ding en door het gemeentebestuur zal worden
verstrekt? Ziehier dan: 800 gram suiker; 285
gram fruitsiroop400 gram kunsthoning; 440
gram confituur; y2 liter azijn; 250 gram soda;
3 K.G. zout (dit per gezin); 400 gram vleesch;
'5 gram koffie; 200 gram Amerikaansche reu-
2H; 100 gram Amerikaansch spek; 50 gram
zeep- 621/2 respectievelijk 125 gram boter, in
dien'er is, en aardappelen, 300 gram per dag
enper memorie, wanneer zij rijp zijn. Daar
bij komt dan natuurlijk het brood, dat men eet,
omdat men wel moet, maar dat allesbehalve
smakelijk is, voorat als men verplicht is het met
confituur, die van confituur alleen den naam,
maar niet de hoedanigheid heeft, of met siroop
of kunsthoning te besmeren.
Bij hetgeen ik hierover opgesomd heb zijn er
zaken, die dan nagenoeg geen voedingswaarde
hebben, al zijn zij ook onontbeerlijk in een huis
houding. En het spreekt vanzelf, dat er veel moet
worden bijgekocht/indien men zijn maag wil
bevredigen. Doch ik behoef slechts te verwijzen
naar de prijzen, die ik in mijn vorigen brief heb
opgesomd, om u nogmaals aan te toonen, dat
slechts een betrekkelijk zeer gering aantal perso
nen bij machte zijn, om werkelijk op min of meer
voldoende wijze hun honger te stillen; dat daar
bij de overgroote meerderheid van de bevolking
honger moet lijden, ligt voor de hand.
Moest nu nog het broodrantsoen van 335 gram
op 200 gram worden gebracht, dan komen wij
voor een toestand te staan, die meer dan zorg
wekkend kan worden genoemd.
In officiëele kringen is men zeer pessimistisch
gestemd en vraagt men zich af vanwaar de red
ding kan komen. Indien Amerika ons niet meer
kan of wil helpen, zooals het tot nog toe deed,
dan richten zich in de allereerste plaats de blik
ken naar Nederland, dat gedurende dezen oorlog
reeds zulke onschatbare diensten aan ons land
heeft bewezen en nog bewijst. En de hoop wordt
gekoesterd, dringende stappen worden in dien
zin reeds aangewend, dat Nederland, dat ons
voor enkele weken nog 8000 ton tarwe leende,
ons ook thans weer op dezelfde wijze de behulp
zame hand zal willen toesteken, wanneer het er
toe in staat is, of ons anders weer met bekwamen
spoed door geregelde broodzendingen uit den
nood zal helpen. (Natuurlijk zal Nederland, als
tevoren, al het mogelijke doen tot leniging van
Episode uit den Franseh-Engelschcn oorlog
in de XlVe eeuw.
9)
Ter zake, zelde Oouleuvre ik heib u
nog niet gevraagd naar de reden waarom
gij den heer van Villers verlaten hebt, in
een woord, wat gij den goeden man te ver
wijten hebt.
ïk vergeef hem nooit, dat hij. mij eene
maand in een kerker heeft opgesloten, om
dat "k met een anderen schildknaap, zonder
WJn toestemming' gevochten heb: erger nog
vind ik b et <tii bii mii aldus heeft gestraft,
nadat, ik hem en zijn huis, twee jaren trouw
gediend had.
De oude gek schijnt dus van tucht te
houden.
Tucht is noodig, antwoordde Robert de
Rrécé met geveinsde woede, en ik kan wel
begrijpen, dat men iemand om eene laffe daad
daad straft, jtnaar het wil mij niet duidelijk
den nood in België; overigens is de commissie-
Fleskens, tot voorziening der Belgische grens
gemeenten, nog steeds in werking^ en heeft Ne
derland, samen met Spanje, de leiding van het
Relief-w'erk in België overgenomen. Red.)
In aansluiting met het bovenstaande wordt het
dringender dan ooit, dat de voorgenomen rege
ling om aan de hier woonachtige Nederlanders
met levensmiddelen ter hulp te komen, nu niet
lang meer op haar verwezenlijking laat wachten
tevens, dat het minimum van 2y> K.G. per
maand en per enkel lid in ieder gezin verhoogd
wordt.
Dit uitblijven zal wel in verband staan met
de nog steeds niet afgeloopen onderhandelingen,
welke, over het uitvaren der in Engelsche havens
liggende Reliefschepen, tusschen de Engelsche
en Duitsche regeering zijn gevoerd. Engeland
vroeg voor het uitvaren een „garantie sans réser
ve"; Duitschland stelde de Relief-commission
voor de schepen van de Mij. Zeeland te charte
ren, welke schepen, varende tusschen Vlissingen
en Southwold, dan zouden worden ontzien
Red.
VAN 114 TOT 132.
Uit „Het Huisgezin":
Het staat ei zoo droog en koud in de
officieel© statistiek: hei vedioudingscijfer
van de prijzen van 29 verbruiksartikelen is
van 114 in 1913 gestegen tot 192 in April
1917.
Dat beteekent niets voor vermogende
menschen en voor wie oorlogswinst maak
ten.
Dat is ook te overkomen voor wie door
gunstige omstandigheden hun loonen of in
komsten in dezelfde of nagenoeg deze]fel©
verhouding zagen stijgen.
Maar hoe grijnst dat cijfer tegen hen, die
al blij mogen zijn met een duurtetoeslag
van ettelijke proeenten of met hetzelfde
inkomen van vóór den oorlog moeten trach
ten rond te komen.
Niet de allerarmste alleen zijn de dupe'
van de schrikbarende duurte» niet een tal
rijke klasse van werklieden, maar ook, en
misschien het meest, een breede groep uit
den middenstand, onderwijzers, ambtena
ren en wie met hen gelijk zijn te stellen,
die zekeren, zij het bescheiden, stand heb
ben op te houden, voor de opvoeding hun
ner kinderen tot betrekkelijk aanzienlijke
uitgaven verplicht zijn en, bij bezuiniging
op de voeding tot het uiterste en daar
beneden hun tekort niet te veel naar
buiten mogen laten blijken.
Voor deze categorie van burgers is de
strijd om het bestaan thans het zwaarst.
De overheid heeft, ook al moge zuinig
heid verplicht zijn, dit wel in het oog te
houden, in het belang mede van den dienst.
Want een behoorlijke, opgewekte vervul
ling van hun taak, vaak gewichtig werk,
is op den duur redelijkerwijs niet te ver
wachten van personen, die onder stoffelijke
zorgen dag-olijke als het ware gebulkt gaan,
Voor particulier© werkgevers geldt het
zelfde: willen zij van een deugdelijke
dienstprestatie verzekerd blijven, dan heb
ben zij naar vermogen tegemoet te komen
in de geldelijke zorgen van hun personeel.
Als een gulen op het oogenblik maar zes
tig cent waard is, dan kunnen de ontbre
kende veertig cent niet door bezuiniging
alléén worden gevonden, maar dient het
tekort op andere wijze te worden aange
vuld.
Waarbij de overweging moge gelden, dat
het voor do overheid zoowel als voor die
particuliere werkgevers veel waard is, met
de geschiktheid tot arbeiden ook den goe
den geest onder het personeel op peil te
houden.
TEGENSPRAAK.
(Officieel.) In oen door het Koninkiiiik Ser
vische geaantscÉtap aan de Nederlandecke pers
toegezonden communiqué word't het volgende
medegedeeld omtrent die behandeling van Ser
vische krijgsgevangenen dn Duiteahland:
„In Duitaohiand, om moer bliik van bescha
ving te geven, slaat men ze niot: maar zij wor
den voor dien ploeg ingespannen, in plaats van
paarden of ossen. I£n indien een gevangene liet
ongeluk heeft om ziek te worden, dan wordt
hem zijn broodrantsoen geweigerd, omdat hü
niet meer werkt."
Van bevoegde Duitsche ziide wordt thans ech
ter met. de meeste beslistheid verklaard, dat
d©z© beschuldiging volkomen in strijd met de
feiten, en absoluut uit de lucht gegrepen is.
DE TOESTAND DER RUSSISCHE
INDUSTRIE.
Volgens een particulier telegram uit Stock
holm aan de „ETf. Ztg." heeft in de laatste
dagen ongeveer 20 procent dor fabrieken .'.un
bedrijf stop gezet, aangezien de fabrikanten
verklaarden zich niet in staat te zien, de loonen
nog verder te verhoogen, waar de arbeidspres
tatie minder wordt. Ook de eerst kort geleden
mm^3I—mam»a—
worden hoe men iemand kan inkerkeren, d:e
moedig' den degen trekt, wanneer men hem
beleedigd heeft.
Dat begrijp ik ook niet, dappere kerel;
en ik verzeker u, dat gij bij ons zoo iets kunt
doen juist zooals gijwilt, zonder dat ik er
mij om bekommeren zal. Daar i3 niets zoo
goed dan een kranigen tweestrijd om in vre
destijd de orde te bewaren.
Terwijl hoofdman en soldaten zich gelijk
tijdig met de hoop op een rijken buit koes
terden, was Guy de Fontenelle, d e zijn rol
van schijndoode tot aan het vertrek der ban
dieten zoo goed gespeeld had, opgestaan en
in haast zijn zending gaan vervullen.
Zijn verlangen om haar, die hij zoo op
recht beminde, aan de gruwelen, die met
de .yerwoesting van het slot gepaard zou
den gaan, te onttrekken, bezielden hem met
onverschrokken ijver. Zijn hart klapte ge-
wweldg; zijn bloed, dat kooritsachtig door
zijn aderen joeg, steeg hem naar het hoofd,
en geheel zijn lichaam rilde van koortsachtige
gejaagdheid.
Nauwelijks had hij een kwartier geloopen,
of hij hoorde duidelijk den hoefslag' van een
g&loppeerendi paard. Was het een ruiter die
te St. Petersburg opgerichte Amerikaansche
werf, waar dtuikboofen zouden worden gebouwd,
is gesloten. Naar „Rjeteoh" mededeelt, bracht
de voorzitter van den ministerraad rapport uit
omtrent eten toestand der Russische nijverheid,
waarin het heette, dat deze piet eene volslagen
desorganisatie bedreigd wordt. Het blad geeft,
een zeer welsprekend Voorbeeld van de over
dreven looneischen. die aan de werkgevers wor
den gesteld. Het personeel van 18 ondernemin
gen op het, gebied der metaalnifverheid. in bet
district Doner, wier' gezamenlijk kapitaal 195
miillioen Toebei bedraagt en wier bruto ont
vangsten en dividenden zich op reap. 75 en 18
millioen stelden, eisebte eene loonsverhooging,
diie op eene jaarlijksclie vermeerdering dér uit
gaven van 240 miillioen kwam te staan.
In een particulier telegram uit Londen van
4 Juni aan het Deen ach© blad „Politiken" wordt
medegedeeld, dat de Minister van Handel Iva
novo! ow (diio sind&dien zijne portefeuille weer
heeft neergelegd) op het congres voor de oor-
logs-nij verheid te Moskou verklaarde, dat de
©ogenblikkelijke toestand van dien aard is, dat
Rusland eene catastrophe toegeonoet gaat. Ook
de toestand aan het front heeft een dreigend
aanzien.
Do correspondenten der Engelsche bladen,
spreken als hunne meening uit. dat de arbei
ders on lusten uit klassenhaat voortspruiten..
Tijdens het vorige regime hebben do kapitalis
ten zeer veel aan den oorlog verdiend, en de
arbeiders wenschen thans te voorkomen, dat dit
ook in de toekomst liet geval zal bliiven. In Moe
kou en St. Petersburg dreigt eene algemeene
werkstaking. De buitengewone omstandigheden
hebben eene stijging der levensmiddel prijzen
zeer in de hand gewerkt, terwiil ook tal van
gebruiksartikelen peperduur zijn. Zoo betaalt
men b.v. voor een paar schoenen 4 pond ster
ling, Vooral in de groot© steden heeft men met
broodgebrek te kampen. Te St. Petersburg wor
den de bakkerswinkels letterlijk belegerd: niet
zelden wachten de menschen den ganschen
nacht voor de winkels, ten einde 's ochtends
maar wat brood te kunnen bekomen.
HET DUITSCHE MILITAIRISME.
In.Ml.officdeele verslag van do Duitsche Riiks-
dagzitting van 17 Mei kan men een belang,rijt
redevoering vinden van den sccialistischen af
gevaardigde Stuiecklen over de behandeling van
Duitsche soldaten en over de Pruisische leer
omtrent de Parlementaire onschendbaarheid.
Hieronder volgt een citaat, uit diit verslag over
genomen, zooals afgevaardigde Stuecklen het
uitsprak
„Ik heb een brief ontvangen van een soldaat,
behoorende tot een Saksisch regiment. D©z©
brief bevatte bijzonderheden over de behande
ling. aan soldaten van zijn regiment aange
daan. Ik heb van deae feiten kennis gegeven
aa n den Sak sisch en. minister van oorlog, die
een enquete bevolen heeft. De kolonel van 't
regiment in kwestie, verontwaardigd dat men
durfde tusschenibeide komen in de oefening
van zjjn macht over leven en dood zijner solda
ten, liet den man opsporen, die den brief had
geschreven, en verwees hem naar een krijgs
raad. Deze krijgsraad deed mii als getuige op
roepen, miaar, wel te verstaan, ik weigerde om
eenige inlichtingen te geven omtrent den brief,
die aan mii was gericht in miin kwaliteit van
Rijksdag-lid. De officier die den krijgsraad pre
sideerde. verklaarde dat Mi het vecht had om
den brief in beslag te nemen en een detache
ment soldaten naar mün huis te zenden om
bezit te nomen van het dooumea* ITii verklaar
de bovendien dat hü het rechr had om zün man
nen den Rijksdag t© doen binnendringen en
mijn popieren in bezit te nemen en te onder
zoeken. die er mochten worden gevonden.
Al© die officieren van het, leger zich zulke
rechten toekennen is het gemakkelijk te be
grijpen hoe zij de mannen dien onder hun or
ders geplaatst rijn. kunnen behandelen. In dit
particuliere geval is de soldaat, die mii geschre
ven had. veroordeeld tot 8 dagen gevangenis
straf en toen zijn straf was ondergaan, ia hij.'
en ilk helb dit uit steilig© bron, bii wiizè van
disoiplinairen maatregel naar do gevaarlijkste
punten van de vuurlinie gestuurd. Het is een
absoluut feit: iedere kilachit dioor een soldaat
tegen zijn superieuren geformuleerd, wordt be
schouwd ais een inbreuk op de discipline.
Laat u mii nog heti geval mededoelen van
een anderen soldaat. PriodTiich geheet-en.
Friodirich had zn'ch beklaagd over een luite
nant van zijn bataillon en het resultaat, van
zijn reclame was diat men hem in een gekken
huis liet' opsluiten. Onderworpen aan het on
derzoek der gencesheeren werd liii gezond van
geest bevonden en de medische autoriteiten
zonden hom naar hot leger terug. Maar ziin
chefs zonden hem wederom naar een ander gek
kenhuis. Ik heb deze^ schandalige ziaak ter ken
nis van den minister van oorlog gebracht,
maar geen enkel gevolgjs gegeven aan miin
klacht, en Friedirich blijft' steeds opgesloten
in een gekkenhuis, ofschoon tien specialisten
in zielsziekten hebben bevestigd dat hii bii zijn
volle verstanfi 'is.
HET RUSSISCHE FAUNA SUS-LEGER.
De Maden te Moskou berichten, naar het
„Hamburger EremdenMatt" verneemt, over
anarchistische toestanden in den Kaukasius.
Volgens do .Hoeskojo Slowo", is het grootste
deel der Kaukaaisch© garnizoenen en de re
serve-afdool in gen in de Haukaslsche steden wit,
elkaar gegaan en zyn hot meerendcel van deze
soldaten naar hun woonsteden teruggekeerd
Officieren, die bnn_dit_t,raclitten te belelter_
hem vervolgde? deze verontrustende ge
dacht© deed hem den grooten weg verlaten;
hij sprong in het woud en luisterde aundaoh-
ig'. Het geluid kwam werkbaar nader, en wei
dra hoorde hij het snuien an een man, die
langen tijd snel gereden heeft.
Bij de kromming van den weg werd de
ruiter zichtbaar, en nu meende de page, in
't twijfelachtige licht der maan, den toog
van een priester te onderscheiden. Toen de
ruiter naderbij gekomen was, bleek het, dat
hij zich niet vergist had'.
-— Hola, Eerwaarde vader, riep hij, terwijl
hij hem |den weg versperde.
De geestelijke hield zijn piaard in, bedrem
meld door deze onverwacht© verschijning;
toch antwoordde hij met eene stem, waaruit
veel zelfvertrouwen sprak
Wat wilt gij, jonge man? waarom be
vindt gij u op dit uur in het woud.
Ik wil u beleefd vrqgfön, mU achter op
uw paard te nemen en mij naar het kasteel
van den heer van Villers te rijden.
Maar wie zijt gij dan, beste vriend?
antwoordde de priester, getroffen door die
zachte stem van den odelknaa|).
Ik heb eene nieuwstijding bij me, die
werden afgemaakt. Uit de cholera-barakken
ontsnapten de in observatie gehouden soldaten
en gingen uit die ©beden naar het land. Te
Bakoe werden 8 doctors vermoord, die weiger
den de zieken uat het hospitaal te ontslaan. Te
Fiflis werden banken en hotels door gedeser
teerde soldaten bezet en geplunderd. Andere
troepen soldaten Melden treinen aan. Heten ze
niet naar het front door en gebruiken ze nu
voor hun eigfen doeleinden.
Te Afexandropol hielden deserteer end e sol
daten een munitietrein aan op die open spoor
baan. Zij losten granaten, vuurmonden en af
fuiten. wierpen ze op het open veld en ringen
met den trein naar Tiiflis. Toen zij: hier wer
den aangehouden, bedreigden rii de militie, die
hun ten slotte geen tegenstand bood. Ook van
het Kaukasische front komen dagelijks scharen
deserteurs aan. Een groot© af doding Tsjerkes-
sisch© kozakken haalde het personeel van een
hospitaaltrein, die gewonden van het front
moest halen, tot desertie over. Zij stapten in
den trein en verlieten het front. Ofsohoon de
arbeiders- en soldatenraden vaak een smee
ken <1 beroep doen op die muitende soldaten, heb
ben deze oproepen niets uitgehaald.
De anarchie onder de militairen heeft na
tuurlijk ook sterken terugslag op de burgerii.
Te Tiflig riin de meeste winkels gesloten.
Winkels met levensmiddelen en schoenen wor
den bestormd en uitgeplunderd. De stadhouder
van den Kaukasus heeft de regeorine rijn ont
slag verzocht. Een nota van den Russisch en
perbevelhebber deelt mede. dat reeds 80 pet-
van alile manschappen boven de 43 jaar van
het front mot verlof naar hun haardstel
teruggezonden. De overige 20 pet. zullen bin
nenkort eveneens verlof kriilgen.
De uit het troepen verband gebrachte man
schappen blijven onder militaire controle en
zullen worden gebruikt bii den arbeid van land
bouw en nijverheid. Aam het K aukawusfron
ziin alle manschappen boven de 45 jaar reeds
weggezonden. De „Novoje S'bienja" schrijft,
dat de arbeiders- en soldaten ra ad de regeering
het verzoek heeft gedaan, de leeftijdsgrens
voor den dienst aam het front belangrijk te ver
lagen. De regeenimg heeft de vervulling van
dit, verlangen toegezegd. Zoodra de reorgani
satie van het leger wordit doorgevoerd, zullen
de desbetreffend© maatregelen worden giet,rot -
fen.
Aldus volgens het „Hamburger Fremdien-
blatt" de berichten in Russische bladen. A'l» ze
onverkort en niet tendentieus riin weergege
ven, ziet het er met het Russische Ka.ukasus-
leger al zeer hopeloos uit.
DE OORLOGSDOELEINDEN DER
VER. STATEN.
President Wilson zond de volgende boodschap
aan de Russische regeer in,g:
„In verband met het aanstaande bezoek der
Amerikaansohe delegatie aan Rusland, om
uiting to geven aan de vriendschappelijke ge
voelens van het Amerikaansohe volk. de meest
doeltreffende middelen voor de samenwerking
tusschen beide volken te bespreken, om den
sitrijd voor de vrijheid dier volkeren tot een
zegevierend einde te brengen, komt het mii
geweneekt voor, wederom in het liidht van dit
nieuwe bondgenootschap te verklaren, welke
beweegredenen de Vereenigde Staten hebben
geleid, toen het aan den oorlog ging deelnemen.
De oorlogsdoeleinden der Vereenigde Staten
zijn de laatste weken minder duidelijk gewor
den door onjuiste voorstellingen. De zaak, waar
het om gaat. is echter van te groot gewicht en
van te groote beteckenis voor de gansohe
m.nsohheid. om te gedoogen. dat eenig misver
stand, hoe gering ook, onopgehelderd worde
gelaten.
Op het ogenblik is een keerpunt gekomen ie
den oorlog ten nadeele van Duitschland an in
hun wanhopig verlangen om d© onvermijdelijke
nederlaag te ontgaan, bezigen degenen, die in
Duitschland de macht in handen hebben, elk
middel en maken rii zelfs gebruik van den in
vloed van groepen en partijen onder hun eigen
onderdanen, tegenover wie zij nooit oprecht
hebben gehandeld of verdraagzaamheid hebben
betoond, om aan beide ziiden van den Ooeaau
een propaganda te voeren, waardoor rii hun
invloed in het eigen land behouden en hun
macht in hot buitenland ten nadeele van de
zelfde lieden, van wier diensten rii gebruik
maken.
De positie van Amerika in dezen oorlog is
zóó duidelijk uiteengezet, dat niemand veront
schuldigd kan worden, die daarvan een ver
keerd begrip heeft Het zoekt geen materieel
profijt of uitbreiding van eenigen aard. Het
strijd voor geen voordeel, geen eigen zelf
zuchtig doel, maar voor de bevrijding van alle
volkoren van de aanvalszucht van een auto
cratische macht.
Do heersclïende klassen in Duitechland zijn
in den laatsten tijd begonnen eenzelfde vrij
zinnige en reoktvaardig© opvatting van hun
doel te verkondigen, maar alleen ter bewaring
van de macht, welke rii zich in Duitschland
verwerven hebben, van de zelfzuchtige voor
deden, welke zü ten onrechte voor zich ver
kregen hebben en van hun persoonlijke
heersohzuchtige plannen, van Berlijn tot Bag
dad en nog verder.
Regeering na regeering is door hun invloed,
zander openlijke verovering van grondgebied,
verstrikt In 'n net van intrigues, dat tegen niets
minder gericht was dan tegen den vrede en de
vrijheid der wereld. De mazen van dat net, moe
ten uiteen warden gescheurd, maat dat is niet
mogejük^tenriMietjrwds^J>egan«^J?wmK^£jy^
van zeer veel belang is voor de zekerheid,
en misschien voor het leven van de bewo
ners van het kasteel,
En gij zweert me bij het heil uwer
onsterfelijke ziel, dat gij alleen zijt,? her
nam de ander, die aan eenige aarzeling ton
prooi scheen.
Ik ben u te veel eerbied verschuldigd
om u t© bedriegen; ik ben geheel alleen,
verlaten als de H. Job.
Deze verzekering, bekrachtigd door eene
aanhaling uit de H. Schrift, scheen den eer-
biedwaardigen man gerust te stellen.
Dan stijg achter mij te paard, en moge
de goede God ons bijstaan, want ik ben de
slotkapelaan van den heer van Villers, en
als man en als Ohristen moet Ik uwe zonding
met al mijne krachten bespoedigen.
Zijt gij de slotkapelaan God zij
geloofd, riep Guy de Fontenelle uit, ter
wijl hij op het paard sprong, zoo gemak
kelijk als een vogel 'MU gedaan hebben...
En nu, moge uw paard den verloren tijd in
halen; wij hebben ons reeds te lang opge
houden.
Alsof het paard het glewioht van de zen
ding van den page begreep, het schoot voor*
worde gedaan. Et moeten voldoende maatregels
len genomen worden om te voorkomen, dat het
net opnieuw geweefd en hersteld wordt.
Natuurlijk trachten de keiizeirliik Duitsche
geering en zij, van wie zü tot hun eigen naf=
deel gebruik maakt, beloften te verkrijgen, lal
d'e oorlog zal eindigen met herstel van den
status quo ante. Het was de status quo antet
waaruit) deze onrechtvaardige oorlog voort
kwam, om dig macht der keizerlijke Duitschö
reaeering binnen het rijk en haar overhror-
sching en invloed daarbuiten te vergrooten.
De status quo ante moet zoodanig verandrrdi
worden, dat zulk een afschuwelijke oorlog voor
goed in de toekomst vermeden wordt,
Wy strijden voor de vrijheid, voor het zelf Ik».
stuur en voor de onbelemmerde ontwikkeling
van alle volkeren, en alle ondcrdeelen van da
regeling, die een eindie aan dezen oorlog zaï
maken, moeten in dien geest warde- overwo
gen en uitgevoerd.
Het onrecht moet allereerst hersteld worden
en dan moeten er genoegzame waarborgen
worden geschapen om te voorkomen, dat het
opnieuw begaan wordifc. Wü moeten geen mid
delen tot herstel overwegen alleen, omdat rii
ons aangenaam in de ooren klonken.
Practische kwesties kunnen slechts door
practische middelen worden opgelost. Phrasen'
zullen tot geen resultaat leiden.
Afdoend herstel, elk herstel, dat noodig ia(
aal en moet verkregen worden: maar het moet
geleid worden door ©en beginsel en dat beg.'l-
eed is eenvoudig.
Geen volk moet onder ©en som ereiniteit ge
dwongen woTdlen, waardoor het niet wenscht
te leven.
Geen grondgebied moet in andere handen
overgaan, behalve met het doel. dengenen, die
er op leven, een billijke bestaansbasis en vrij
heid te verzekeren.
Er moet niet op schadeloosstellingen worden
aangedrongen, behalve op die. wélke een beta
ling vormen voor het gedane kwaad.
Geen machtsherstel moet plaats vinden, be
halve datgene, dat er toe zal bijdragen dcc
vrede der wereld en de toekomstig© welvaart
en het geluk haa-er volker gnte verzekeren.
En dian moeten de vrij# volkeren der wereld
zich aaneensluiten in een of ander bondgenoot
schap voor een of andere practische samen
werking, die hun krachten zal vereenigen, om
vrede en gerechtigheid te waarborgen in het
onderling optreden der naties. De broederschap
der menschheid moet niet langer een schooue,
maar ledige phrase riin. Zii moot tot een leven
de werkelijkheid worden. De natieg moeten int
een gemeenschappelijk leven komen en een
actief bondgenootschap stichten, om d'it leven
te beschermen tegen aanvallen van een autecra-
tische macht.
Voor deze dlingen kun en wij goed en bloed
offeren, want dit ziin dingen, die wii altiid
hebben nagestreefd en tenzii wii nu goed en
bloed veil hebben en slagen, zullen wii nooit M
staat riin ons aaneen te scharen of ooit- weet
onze overwinnende kracht te toonen in de
groote zaak der menscheliike vrijheid. De dag
is gekomen om te overwinnen of het onderspit
te delven. Indien de autocratische machten
one kunnen verdieelen, zullen zii ons de baai
worden. Indien wij aaneengesloten bliiven, zul
len wij zeker de overwinning behalen, de oven
winning, welke de vriiheid zal brengen. Wii
kunnen dian edelmoedig ziin. maar wij mogen
dan óf nu niet zwak ziin óf eenigen waarborg
van gerechtigheid of veiligheid veronachtza
men.
ALMELO. Om mogelijke ondervoeding van
kinderen in de eerste levensjaren te voor
komen, stellen B. en W. den raad voor, voor
elk gezin voor de kinderen tot 5 jaar melk
verkrijgbaar te doen stellen 3 cent bened n
den vastgestelden prijs, tot een maximum
hoeveelheid van 1 liter per dag en per kind.
De maatregel zal voor de gèmeente een uit
gaaf van f 350 per week vorderen.
ARNHEM. B. en W. hebben een voorst. 1,
houdende een ontwerp-verordening tot invoe
ring van een progressieve belastingheffing
bij den gemeenteraad ingediend. Daarin stellen
B. en W. voor, inkomens tot f 600 (thans
f 500) geheel onbelastbaar te stellen, en den
kinder-aftrek vast te stellen als volgt.: voor
I kind f 25, voor 2 kinderen f 50, voor 3
kinderen f 75, voor 4, f 100, voor 5, f 125
en voor 6 of meer f 150. Nieuw is de b pa-
paling, dat bij. het ophouden van een bron
van inkomen in den loop van het jaar kwijt
schelding' van de nog te betalen belasting kan
worden verleend.
Hl hun toelichting zeggen B. en W. o m.,
dat het wel "vast staat, dat de belasting-
schroef zal moeten worden aangedraaid en
belastingbronnon aangeboord zullen moeten
worden, waarvan men tot nu toe geen gebruik
wenschte te maken, maar zelfs dan zal de
opbrengst der plaatselijke directe belasting
naar het inkomen nog aanmerkelijk moeten
stijgen en wel tot een bedrag dat over de
laagst en lage aangeslagenen niet mee. te
dragen is. Om aan dit bezrwaar te ontkomen,
kunnen B. en W. geen andere oplossing v'n-
den dan eensdeels door progressie de lagere
klassen te ontlasten,anderdeels door het be
ginsel der verteringsbelasting meer op iea
voorgrond te brengen. Het ligt dan ook in
hun voornemen, nog' vóór 1918 een voorstel
zonder dat .de niéuwe last het scheen te hin
deren.
De priester had den page gaarne" over de
gevaren, die het kasteel van Villers beireig-
den, ondervraagd, maar behalve dat do galop
van het paard zijn stem onverstaanbaar maak
te, zeide de page aanhoudend:
Wanneer wij in 't kasteel zijn vader,
zult gij alles vernemen; nu mogen we geen
seconde verliezen, God zou er ous voor straf
fen.
De priester hield zich alsof hij aan alles
geloofde; maar zijn reisgezel merkte op,
dat hij vaak zijn hand onder den toog bracht
als om zich te verzekeren, dat eenige za
ken, die hij er verborgen hield, nog altijd
op hunne plaats waren. Hij meende zelfs
te gevoelen, wanneer de bewegingen van
het paard hen dichter bijeenbrachten, dat
de geestelijke uit voorzorg, die toenmaals
wel noodig was, zich met een harnas om
kleed had. De jonge page glimlachte over
deze voorzichtigheid.
(Wordt vervoltrd.)
