lm NIHIL COURANT
Missie-kiekjes uit Oeganda.
handel en" nijverheid
STAD EN STREEK
^ERTRANDDU guesclin
Tweede Blad
WAT DE PERS ZEGT
KERK EN SCHOOL
KUNST EN KENNIS
LANDBOUW EN VioSGHERIJ
FEUILLETON
17 Juli
(Vervolg).
Eel middelpunt van elke missieëtatie wordt
|u gevormd door een lang gebouw, het te-
«uis der miss ion narissen en hunne rustplaats
a's het zware werk van den dag voorbij is.
't Is een lang huis, zonder bovenverdie
ping, zonder kelder en zonder trappen, om
de eenvoudige reden, dat daar geen behoef
te aan is: er zijn geen steenkolen en geen
aardappelen, geen bier en geen wijn te ba
daren, geen waisoh te drogen, geen Worsten
te rooken.
De huizen zijn lang, want in Afrika wordt
<to grond niet verkocht bij de vier kan ie me
ter, maar minstens bij do hectare, zoodat
iïien zich niet behoeft te bekrimpen wat ruim
te aangaat. Dan zijn er ook geen bouwcommis
sies, die zich met uwe plannen bemoeien;
in Oeganda kan men zijn huis bouwen zoo
ais men verkiest en het net zoolang ma-
kon als men zelf wil. En, zoo bestaat hot
kuis van den missionaris gewoonlijk uit eeno
rij van drie of vier kamers, met ramen
aan weerszijden, zoodat de wind er vrijen
koorgang heeft.
Het geheel© gebouw draagt ©en zwaar dak
■ran eene bijzondere soortgras, ailoopend
riet een hoek van minstens 45 graden. Zulk
uen dak, dat op, z'n minst één voet en bo
ron bij den nok twee voet dik is, geeft
he beste beschutting tegen zonnehitte en re
gen.
Soms echter zijn de tropisch© regens zoo
hevig, dat zelfs het beste dak gaat, lekken.
Meer dan eens ben ik 's nachts wakker ge
worden, niet door het huilen van den storm
of tiet felle weerlicht, maar door het frissche
stortbad, dat door het dak op mijn bed te
recht kwam. 't Is. een van de ellendigste
gewaarwordingen, welke men zooal onder
vinden kan. Er is niets tegen te doen dan
het bed op te nemen en naar een droog
Plekje te brengen als dat te vinden is. Slaagt
rien daar niet in, dan volgt men het voot-
heeld der missionarissen te Kamuli, die eens,
teen, het dak overal regen doorliet, eene pa-
Taply boven het hoofdeind© van hun bed
■bevestigden en zoo rustög verder sliepen.
Maar zelfs wanneer deze daken den regen
keeren, blijven zij toch een voortdurend ge-
raar. Want ais het huis door den bliksem
getroffen wordt, is het geheele dak in twin
tig minuten verbrand, en wat moet er dan
Van den schamelen inboedel terechtkomen?
,Dn dit 4s helaas geen feit, dat eens in d©
honderd jaar voorkomt: verschillende hui
zon ju onze Oeganda-missie zijta reeds ge-
tooffen en afgebrand, en daar er hier nog
geen veraekerings-maatschappijen zijn, wordtl
he missionaris er gewoonlijk n*et beter op.
Zoo werd omstreeks Paeohen 1912 de Na-
galama-missie door den bliksem getroffen.
Gelukkig waren de missionarissen Frs.
G. Mulder en F. van Agt juist naar hunne
verschillende werkzaamheden teruggekeerd,
'Want het weerlicht vernielde alles op de
tof el, waaraan zij een half uur te voren
gegoten hadden. En gelukkig ook gebeurde
bot op klaarlichten aag, zoodat honderden
inboorlingen rtter hulp snelden, deuren en
ramon uit hunne hengels rukten en aJles
Wat los was in veiligheid konden brengen.
Het geheele dak was ééne vuur-massa en
he wind joeg de vonken naar de daken der
naburige gebouwen; maar overal stonden tien-
tellen trouwe negers met groot© natte ba-
nnanbladeren gereed om elk begin van brand
hit te slaan.
In de Nsambya-missie gebeurde het eens
hnt het weerlicht 's nachts insloeg en on
middellijk een stuk van het dak wegrukte,
^ten der missionarissen, die daar onder sliep,
°htwaakte1 door den slag en wreef zich vol
Verbazing de oogen, toen hij de luoht boven
rich zag. Doch toen een oogenblik later over-
jbi vlammen uitsloegen, begreep hij, dat dit
?tet de geschikte tijd Was om lang over
jtet geval na te denken; hij1 sprong uit zijn
"tod' en maakte dat hij1 buiten kwam.
In Nkokonjeru was het een inboorling die
missiegebouw in brand Btak. Een jongen,
h soort slaaf van een opperhoofd in het
district, had zicli daar laten inschrijven voor
^t godsdienstonderricht, en zijn meester
hem terughalen. Maar slavernij en
jJteigenschap waren afgeschaft en öe jon-
werd geroepen om voor zijn meester en
den priester te verklaren wat hij wilde. Op
de vraag, waarom hij zijn meester verlaten
{rid, antwoordde hij, dat dez© hem slecht
behandeld had, zoodat hij ook na het Doopsel,
biet in zijn dienst wildie terugkeeren. De pries
ter vroeg hem, waar hij dan heen wilde, en
de knaap antwoordde, dat hij op de missie
Wensohte te blijven. Dit wekte den toorn van
den hoofdman op en dreigend voegde hij den
Priester toe, dat hij zichzelf recht zou weten
te verschaffen ingeval zijn slaaf niet terug
kwam. De priester echter kon die slavernij
riet in de hand werken door den jongen tot
.'■'rugkecr te dwingen; deze laatste bleef op
de
missie en een paar dagen later was er
'a nachts een rotxJe gioetl aan de lucht en eene
verschrikkelijk© opwinding öp tra missiesta-
tie. Hot huis dor missionarissen Stond ln
brand en er viel bijna niets meer te redden.
De priesters hladden gehandeld volgens plioht
en geweten, maar ten koste van een zwaar
offer: want een hunner had allés verloren
behalve de kleeren, welke hij' aan had.
Een dergelijk! geval had plaats in Gayaza,
eene Statie der Witte Paters. *t Is hier ge-
Oruik, dat de namen 'der Catechumenen, die
binnenkort het H. Doopsel zullen ontvangen,
in de kerk worden afgeroepen, en dat de
Christenen worden herinnerd aan hun plicht
den priester te Waarschuwen, indien zij! wie
ten dat er onwaard igen onder zijU; dus zoo
iets als. onze huwelijks-afkondigingen. 'Bij: ge
legenheid dan van deze afkondiging werd de
missionaris aldaar in kennis gesteld van hot
onwaardig gedrag van een der Catechume
nen, en was dientengevolge Verplicht hem
ongedoopt naar zijU dorp terug te zenden.
De afgewezene was hierover ten zeerste ver
bitterd, en kort daarop stond het huis van
den missionaris in brand.
ZijU er dan geen middelen om een brand
te blusschen? Brandspuiten hebben we niet
en ook andere patent-bluschmiddelen slaan
ons niet ten dienste. Het beste en meest
voor de hand liggende middel is in landsch
bier, waarmede dikwijls een begin van brand
nog gebluscht is. Zoodra er brand uitbreekt
in zulk een grasdak, klimmen de negers
naar de nok met een paar groote kalabnssen
vol bier en storten deze over do vlammen
uit. En het moet gezegd, het werkt veel
krachtiger dan water.
HUN BELOONING.
Voor onzen uitgébreiden veestapel hebben
wij voeder te kort.
Dit tekort moet uit het buitenland worden
aangevuld.
Die aanvulling is gedurende de oorlogsja
ren niet andeers dan gebrekkig kunnen ge
schieden.
De Engeteche maatregelen en de Duitscbe
maatregelen, die de vrije zee tot een bespot
ting hebben gemaakt, waren voor het aanvul
len van ons veevoeder-tekort een zeer ernsti
ge belemmering.
_Nu de zee volkomen dicht is en niets meer
binnenkomt, moeten wij een gedeelte van on
zen veestapel opruimen of laten verhongeren.
Natuurlijk rnimen wij op.
Een zeker percentage wordt afgeslacht en
de rest voeren wij uit.
Honderdduizenden stuks vee zullen tus-
schen Engeland en Duitschland eerlijk ver
deeld worden.
Is het niet prachtig, dat wij de dwingelan
dij van Engeland en van Duitschland, die
ons noodzaken een bres te slaan in onzen vee
stapel en daarin een schade aanrichten, wel
ke in geen jaren ie te herstellen, beloonen
met hun datzelfde vee, de trots van den land
man en van ons land, af te staan?
Ala het ooit moeilijk was geen satire te
schrijven, dan is het nu, zegt het „Huisgezin''
Het is eigenlijk de dwaasheid in het kwa
draat, dat wij landen, die ons dermate in on
gelegenheid brengen, die over ons weinig
minder dan een nationale ramp aftrekken,
van voedsel voorien, dat wij hun het kostba
re vee afstaan, hetwelk nog niet voor de
slachtbank bestemd was.
Maar wij moeten wel, want wij kunnen zelf
al dat vleesch niet op.
De hoterproductie zal als gevolg van die
opruiming van een gedeelte van onzen vee
stapel aanmerkelijk verminderen en de bo
ter zal nog duurder worden.
Geen nood: Engeland en Duitschland! zul
len er niet te kort bij komen en ons van de
dure boter wel ontlasten.
Nu kan men straks al deze dingen wel weer
tegen de regeering gaan uitbuiten en aeli en
wee roepen dat minister Postbuma ons vee
en onze boter aan het buitenland verkwan
selt en het eigen volk gebrek laat lijden.
Maar minister Postbuma kan er zoo min
als wie ook iets aan doen.
Hij moet bukken voor de ijzeren noodza
kelijkheid.
Wij zijn als Hein land. in onze hoogst on
gunstige geografische ligging, la merci
van de twee machtige vijanden, die elkaar
op leven en dood bestrijden en er zich in het
minst niet om bekommeren of daarbij een
neutraal klein land in bet gedrang raakt.
Wat tusschen individuen als een laagheid
zou worden beschouwd, wat ook het geschre
ven en behoorlijk gecodificeerd volkenrecht
veroordeelt, is in de practijk van den oorlog
gangbare munt geworden.
Wü kunnen niet anders dan protesteeren
en ons overigens bij het onvermijdelijke neer
leggen.
Z. D. H. de aartsbisschop van Utrecht heeft
benoemd tot rector van het Moederhuis der .Zus
ters van de congregatie van den H. Jozef te
Amersfoort den weleerw. heer W. van Wijk.
MERG ÜEIUS-DIPLOMA.
Geslaagd voor het Morcurius-diplcgna van de
Federatie van Handels- en Kantoorbedienden-
Vereenigingen in' Nederland: voor boekhouden
268 oandidaten; voor Ne-derlandsohe handels
correspondentie 28 candid aten-; voor Fransohe
handelscorrespondentie 76 candïd&ten voor
Duitseha handelscorrcspondentio 160 candida-
ten; voor Engelsehe handelscorrespondentie
256 oandidaten; voor Spaansche handelscorres
pondentie 5 candidal en1.
EEN MOOI FOSSIEL.
Bij het mergelgraven in de St. Pietersberg
ia onlangs, volgen» de „Limb. K." een merk
waardige versteening gevonden: het lijk van
een klein roofdier, van den bouw en de grootte
eenor kat van dit huisdier verschillende
doordat het kleine slagtanden in de bovenkaak
heeft. Het fossiel is buitengemeen goed be
waard gebleven en in zijn geheel en ongebro
ken voorhanden; tot zelfs neus, ooien, klauwen
en staartwervel zijn 'te zien. Het geraamte ie
versteend en huid als 't ware gelooid!: zè heeft
nog ©enigen graad van buigzaamheid bewaard.
Het linkerschouderblad vertoont een gat van
zoodanigen vorm en grootte, dat het denken
doet aan een wond, door een pijlpunt veroor
zaakt. Misschien is het gekwetste dier gevlucht
en in een onvindbare schuilplaats gestorven;
het cadaver vertoont de half-gerokte. haif-ge-
krompen houding waarin lijken van aange
schoten dieren wel meer worden gevonden. Het
roofdierlijk is met groote behoedzaamheid uit
de mergellaag gekapt, waarin het besloten lag,
en is ia thans te zien bijl den heer Bega», aan de O.
L. V. poort teMaastricht.
NIEUWE INDUSTRIE
T© Philippine wordt een groote groentoH-
zouterij gebouwd voor het inmaken van de
zeegroenten uit den Braakman.
ST. BAVÖ-LEENING,
Seriën: 85 51 105 181 202 204 206 220
241 247 256 259 261 299.
Premiën: f 100 op serie 208, Aandeel no.
93. f 40, op elk der 20 volgende aand. serie
no. 85 aand. no. 11, 23, 28; e, no- 51 aand.
no. 5; s. no. 105 aand. no. 2; a. no. 131
aand. no. 83; e. no. 132 aand. no. 27, 81
42; s. no. 202 aand. no. 42, 76, 80; s. no.
205 aand. no. 40, 77; g. no. 220 aand. no.
68; s. no. 247 aand. no. 29, 65; s. no. 259
aand. no. 49; s. no. 261 aand. no. 48, 95;
f 20 elk der 55 volgende aandeelen: serie
no. 35 aandeel no. 18, 53, 62; s. no. 61
aand. no. 22, 26, 30 94; e. no. 105 aand.
no. 10, 62; b. no. 181 aand. 16, 63; 8. no.
132 aand. no. 24, 56, 79, 83; e. no. 202
aand. no. 8, 43, 64, 87, 94; e. nq. 204
aand. no. 68, 70 72; s. no. 206 aand'. no.
98; ser. no. 220, aand. no. 15, 88, 60, 65,
78, 85; s. no. 241 aand. no. 4, 88; no.
247, aand. no. 12, 44, 50; s. no. 256 aand'.
no. 17, 34, 35, 87, 50, 65, 58, 67, 76, 79,
82; e. no. 259 aand. no. 24, 43, 64, 78;
s. no. 261 aand. no. 8, 81, 86, 90; 8. no.
22.
Alle overige aandeelen der 15 uitgeloote
seriën, welke niet afzonderlijk in boven-i
staande premielijst voorkomen, worden in
gelost met een inleg ad f 10. De uitbeta
ling van de uitgeloote aandeelen en pre
miën zal geschieden aan de Bisschoppelijke
Secretarie te Haarlem (Nieuwe Gracht no.
80,) van af Maandag 1 October 1917.
HET 50-JAEIG JUBILEUM VAN DIE
MARECHAL NIEL.
De Maréehal Niel-roos viert haar jubileum
Vijftig jaar geleden werd ze gekweekt in den
tuin van een rozenkweeker te Lyon. Deze
noemde haar naar den destijds in Frankrijk
zeer populairen maarschalk Niel Het ia jam
mer dat de Marécha], Niel 'nog maar hoog
stens 2530 jaar bloeien aal. Evenals d©
meeste van de op die wijze verkregen bloe
men heeft ze een korten levensduur.
GROENTEN EN AARDAPPELEN.
Snij- en spercieboonen. Van heden af mag 60
pet. geveild .worden voor het buitenland.
Deze regeling wordt binnenkort vervangen
door eene, waarbij met beschikbaarstelling voor
de fabrieken der Groenten-Centrale, veilen van
een gedeelte voor versche consumptie in het bin
nen lapd etc. rekening gehouden zal worden. Reeds
nu kan worden medegedeeld, dat alle boonen ge
veild zullen moeten worden.
In verband hiermede wordt tevens nadrukkelijk
medegedeeld, dat noch uit het voor het binnen
land, noch uit het voor het buitenland geveilde
gedeelte, gezouten of gedroogd mag worden.
Slechts aan de ingeschreven conserveerinrichtin-
gen kan worden toegestaan voor het binnen-
landsch gebruik te verduurzamen in blik of glas
en wel: evenveel uit het voor het binnenland
geveilde gedeelte, als zij op dezelfde veiling,
uit het buitenlandsclie gedeelte h.-bben aange
kocht, onder voorwaarde dat uit het binnenland-
sche gedeelte in geen geval meer mag worden
aangekocht dan 50 pet.
Geen enkele verauurzamingsinrichting mag
overigens snfj- en epercleboonen, van waar ook
afkomstig, verduurzamen.
Bloemkool en bosjes peenVan lieden af moet
50 pet. voor het binnenland worden geveild.
Vroege aardappelen. Indien de prijs van poter
of drielingen loopt beneden 4 ct. per K.G. mag
de desbetreffende partij voor het buitenland wor
den overgeveild met inachtneming van hetgeen
hieromtrent is bepaald ln de circulaire van 22
Juni 1911.
Waar het thans reeds aan de markt brengen
van andere aardappelen dan de gewone vroege
soorten niet geacht kan worden te zijn ln het
belang van onze volksvoeding in de komende
maanden, wordt den veilinghesturen er met den
meeaten nadruk op gewezen, dat het veilen van
die latere soorten, ook al werden ze voorgekiemd,
verboden is en dat overtreding dezer bepaling
voor de veiling afvoering van d© lijst der export
veilingen en voor den aanvoerders het verbod tot
het veilen voor export tengevolge zal hebben.
Landerwten en bruine boonen. Waar tot dus
verre geen vergunning werd verleend tot het in
groenen toestand oogsten en veilen van z.g. land-
erwten, gelijk in 1916 wel het geval was, en
vergunningen daartoe in geen geval zullen won
den gegeven, zij aan de Veilinghesturen medege
deeld, dat niét alleen het veilen van z.g. land-
erwten voor uitvoer en de fabrieken verboden is,
maar dat harerzijds het groen plukken van zulke
erwten met alle kracht moet worden tegengegaan,
door dit artikel ook niet voor de binnenlandsche
markt te veilen.
Hetzelfde ^eldt voor bruine boonen, die men
hier en daar m groenen toestand verkoopt.
Overtreding dezer bepalingen zal voor de vei
ling afvoering van de lijst der exportvelllngen en
voor den aanvoerder het verbod tot het veilen
voor export tengevolge hebben. (Hbld.)
DE RECHTSCHE OVERWINNING IN
„ST. BAVO" GEVIERD.
Direct na de bekendmaking van den uit
slag trokken rechtsch© kiezers en propagan
disten met hunne dame» naar het gebouw
„Sint BaW, om op geestdriftige wijze die
rechtsche overwinning te vieren.
Omstreeks half negen wae die groote «aal
tot in alle hoeken gevuld ra steedis maar
propte zich een geestdriftige massa pp.
Met recht, er kon 'geen muis meer in,
Een aardig orkestje gaf bet „Wilhelmus1'
en eenige andere liederen te hooren enl hield
de ongeduldige aanwezigen een korten üjd
gezellig bezig, tot onder een stormachtig ap
plaus Mr. Bomans de zaal betrad en plaats
mam op het podium.
Vervolgens verschenen de verschillende be
sturen der respectievelijke kies vereenig In-
gen, de heeren Visser. Mr. Bruoh, Jonok-
bl-oedt, Koen v. Stoeten, leden van den ge
meenteraad, Burgemeester Machielse van
Halfweg en de heer Braakhuis en namen
allen eveneens op het podium plaat».
De beer Visser opende deze bijeenkomst
met een woord van welkom aan d© talrijk op
gekomen dames en heeren en verheugde zich
over den uitslag van heden, welke aan de
rechtsch© partijen een belangrijk succes had
gebracht.
Tot zijn 'spijt waren de herkozen en nieuw-
gekozen raadsleden nog niet aanwezig, daan-
om nam hij zich voor om deze Sn den loop
van den avond te felioiteeren.
Spreker sprak allereerst een woord van
dank aan God, Die wederom Zijn zegen had
gegeven over net werk der propaganda, zon
der wiens hulp en zegen alle werk faalt.
Vervolgen^ sprak hij woorden van bewon
dering voor het werk door de propagandisten
rerricht en dankte hen voor hun betoond©
ijver en toewijding voor de Rechtsch© zaak in
Haarlem.
Hoewel deze droeve ra gedrukte tijden mee-
nigeen van feestvieren doen afzien, meende
spr„ dat na zulk een zwaren arbeid en ma
zulk een succes, alle reden was onder elkan
der reebt feest te vieren, zooala de christellj-
ken dat vooral in de laatste jaren herhaal
delijk hebben gedaan.
Onderwijl kwam het raadslid Klein, luide
toegejuicht, de zaal binnen, en werden de
bulletins van de „Nieuwe Ha'arlemeche Cou
rant" gretig ingezien en de uitslag aan be
oordeelingen onderworpen.
De voorzitter noemde dezen dag verheugend
omdat wij niet alleen hebben behouden wat
wij hadden, maar bovendien nog 2 zetels had
den gewonnen en de raad nu is samengesteld
20 rechts en 18 linke. (Applaus).
Spreker wil in verband met deze overwin
ning enkele namen noemen van Ihen, diet
zich bijzonder hebben onderscheiden in de
dagen vooraf grande aan dieze overwinning.
In de eerste plaat» dank aan Mr. Bomans,
die door woord en geschrift, zijn artikelen
in de „N. H. Ct", het leeuwendeel ln deze
actie heeft gehad, en het voor de kiezers
duidelijk heeft aangetoond waarom Haarlem
rechts geregeerd moet worden'.
Vervolgens bracht spreker een woord van
hulde aan Ds. Wissen en J. A. de Lobel, die
met hun duidelijke redevoeringen op de ver
gadering van Vrijdag j.L. zeer veel tot het
welslagen van de verkiezing hadden bijgedra
gen.
Na nog een woord van hulde aan den oud
sten propagandist, den heer v. Pinxteren en
aan milde gevers die hun financieelen
bisotle uit den Fransch-Engelschen oorlog
in de XlVe eeuw.
32)
- Hij' bevestigde de teugels der paarden aan
j. eeuwenoude pijnboomen Mie hunne gril-
se schaduwen wierpen op overblijfse.en van
aard. Daarna richtten zich de twee
he'f6 ^riatenen met de grootste omzichtig-
ri iiaar de hoofddeur van het kasteel.
D binnen lleerechte eene stilte des doods.
^5 maan, wier bleek licht door de
dep ..vensters van den gevel scheen, kon
ten J' daar de deuren waren opengela-
te;1 ri,en' dat de vertrekken geheel waren
grild van alles.
v©rsc, aPDteo, van den wanden gerukt, waren
frind ,ei en hingen hier en daar op den
^©no e kostbare meubelen waren ver-
e,n stechfes op enkel© plaatsen log
'lALUf Cü stoel, half verteerd .door het
De bandieten hebben hier huisgehouden;
wij 'zijn geheel ten ondergang gedoemd, zei.Ie
Robert de Brécé, terwijl hij zijn zuster, het
eenige wat hem niet ontnomen was, har
telijk omhelsde.
Maar waar zijn de dienaren van onzen
vader
Zij zullen zich hebben laten dooden,
tot den laatsten man toe... arme vrienden.
Ontzettend i zeide de kleine Maiheline,
met de oogen vol tranen.
Het eenige wat ons overblijft, ze'de
Robert na ©enigen tijd, zijn de twee ondcr-
aa-rdsche kamers, aan het eind dezer gil
ler ij, en welke op geheime wijzo geopend
worden; misschien zijn zij nog niet ver
woest
God geve het, wij1 kunnen dan ten
minste tot aan den morgen uitrusten.
De nieuwe ridder nam zijne zusier bij de
hand en trad op de geheime deur toe.
Hij betastte het paneel dat, door een ge
lijktijdig drukken op twee plaatsen, wijken
moest en (aldus toegang gaf tot de twee
kamers. Na vela pogingen, welke in het be
gin, ten gevolge van da «Duisternis walke
aan het eind ider gaUferij toeemBchte, vru ak
teloos bleven, draaide de geheime deur op
hare hengels en verschafte toe/gang aan Ro
bert en zijne zuster,
had zich niet vergist; de twee ka
mers, geheel door de maan verlicht, wa
ren ongeschonden gebleven met hare bed
den met gebeeldhouwde kolommen, waarover
fijne roode gordijnen hingen, en met hare
zetels met rood fluweel bekleed.
God lofi riep de kleine Matheline uit,
terwijl zij de handen vouwde...,.
Weinige ©ogenblikken later sliep het ar
me kind, geheel gekleed in het bed in de
tweede 'kamer overmand als zij was door
den slaap, afgemat door vermoeienis. Haar
broeder liep in het andere vertrek op en
neer en dacht aan de verschrikkelijke ge
beurtenissen welke al zijne verwachtingen
vernietigd hadden.
Reeds langer dan een uur liep hij zoo
hee» en ,weer zonder" zijn gemoed tot be
daren' te kunnen brengen toen hij1 plotse
ling eenig geluid, eerst zwak maar later
duidelijker vernam. Hij liep naar de deur
en luisterde met alle aandacht.
Het sohfjnt, dacht hij, dat iemand in He
galerij looptv,
Nu eens kwam het geluid Haider, dan weer
waa alles stil, waarna het zich wederom
hooren deed. Men kon er- duidelijk uit op
maken, dat de nachtelijke zwerver scheen
te aarzelen naderbij te komen.
fHet is hier wel zonderling, dicht Ro
bert, die van verlangen brandde om den
geheimziimigen bezoeker tegemoet te gaan.
De gedaoht©, dat hljj alleen was om zijne
zuster te verdédigen, hield hem een oogen
blik onbeweeglijk op de plaats.
«Sedert eenig© minuten echter waren de
stappen zoo naderbij gekomen, dat de Jong»
man zich willekeurig in verdedigde houding
opstelde
Na eenige oogenblikken sprong de deur
welke hem van de galerij scheidde open,
en zag Robert eene mensehelijk© gedaante
voor zich etaan.
Wie is daar, vroeg Robert luide.
Guy de Fon tone lie; zijt gij het Robert?
Guy die Ibntemell©, herhaalde Robert ver
baasd.
Ja, ik zelf, en ik heb wei zee uren
uit alle macht gereden om u He vinden.
En ^oe hebt gijl mij1 kunnen vinden?
$o midden van een verbrand, ontmanteld en
©teun hadden verleend, ward het woord
Ven aan den beer
Mr. Bruoh.
Na een geweldige ihspamrótg, aldus Mr.
Bruoh, in de voorafgaand» dagen, is het
waarlik verblijdend bij elkander te zijn om
te Juichen over bet behaalde succes.
Men loerde van Mriksch en neutrale zijde op
onzen val, doeh men beeft rich weer een»
vergist.
Hoewel de toestand ïn Öe bouwvakken ni
rooskleurig is, cement, tra» en kalk moei
zijn te krijgen en vaak van minder goeds
kwaliteit rijn, bleek bet cement deor coalitie
van prima kwaliteit te rijn.
Hecht en sterk staat de coalitie na den aan
val en komt met succes uit den «trijd.
Wij danken dat in de eerste plaats aan
en daarnaast aan het zwoegen en werken vaa
Anti-RovoiutionairemChriateUjk-Historische:
en R -K. Opperlieden en Metselaars, die al
len het hunne er toe hebben bijgedragen o
hét gebouw deor Coalitie sterk te maken
vandaag nog eens te versterken.
Een woord van hulde aan de leiders dar
propaganda, Mr. Bomans, Brinkman. Teller
ramp en Lip», en aan de stille werkers Klein
en Robber» le hier zeer zeker op z'n plaats
zonder de anderen iets te kort te doen, zoo
sprak Mr. Brack.
Vervolgens wees spreker op de verantwoor-
deHikhefd welke uit deze verifiëring voort
vloeide doch reikende op het vertrouwen dat
heden weer door de kiezers in de rechtsch en
raad is uitgesproken, en op de onmisbare
hulp van God.
Van alle zijden zullen wjj op de vingers
worden gezien, ons doen en ons niet deer
wordlen uitgespeeld, doch dit zal ons hecht__
does aaneensluiten en daarbij gesterkt door
uw vertrouwen, gaan wij met gerustheid de
taak aanvaarden, welke ons op de schou
ders ia gelegd, er niet aan twijfelend of deze
zal zijn in het belang van heel Haarlem.
Spreker eindigde met den wensch dat ook
in de toekomst het cement der coalitie rich
betrouwbaar en heeht zou toonen, hechter
als dat dier nieuwe schouwburg, zoo hecht abr
dat van het Paleis op den Dam.
Onder luid gejuich en het spelen van het
„Wilhelmus", traden Mr. Heerkens Thijssen,
Dr. van den Berg en Wolzak de zaal binnen,
en namen op het podium plaat».
Het woord was nu aan
Mr. Bomana
die luide werd toegejuicht.
iSpTeker herinnerde aan den avond van 1 Do
oember 1916, toen hij zeide dat de Haarlems l!
mermeer was leeggepompt, (toch nu blijkt er
nog wat grondwater te zijn.
Allereerst wenschte spreker de belofte na
te komen JJL Vrijdag aan Da Wisse gedaan, !s I
door het zenden van het volgende telegram:®!
.Haarlem wint 2 zetels; de samenstelling is ;j r
thans: 20 rechts tegen 13 links", waartoe on
der applaus werd overgegaan.
Op zijn bezoek aan de Controle-bureaux he-
demnorgen zeide spreker reed»; het wordt
tegen 18. Verschillenden keken hem daarop
ietwat benauwd aan, doch hü stelde nu in 't1
licht hoe benauwd de liberalen zich in Dis
trict III moeten gevoelen nn hun bei do Wot.
houders er uit geknepen zijn.
Hij memoreerde nog de verkiezingen dei i
laatste jaren, en conetateerde dat in enkele1
jaren de geheele zaak waft omgezet. Inplaatg
van 18 Recht» en 20 Links, is het nn juist au-
dersom.
„Wat spreekt men nu nog van een kop van
jut, wij «eitten den heelen boel op z'n kop.1"I
Verder besprak Mr. Bomans nog de eigen- I
aardige neutraliteit van „Haarlem's Wel- 1
vaart en toonde aan de hand van het ver- j
kieringenummer aan, dat de strijd toge« fe
hem persoonlijk ging. niet om hem, maar om- :i;i
dat hij Katholiek was en die partij voor
stond.
Vandaag pas was spreker ter oore gekomen
waarom de S. D. A. P. geen compromis wild©
In I gingen ër volgens die heeren 4 recht-
schen uiL en de overige districten zouden ri. f
bij herstemming wel even opknappen, geluk-
kig, aldus spr., Is het hun elecht vergaan.
„Haarlem's Welvaart" schreef, dat hij hj
stemming slechts 100 kilo had geslagen, doel
vandaag was zeker de 200 wel bereikt en re
kenen wij alleen de herkiezing van Mr. Heer.
ken» Thüssen, dan kunnen wij gerust zegger
de 600 kilo te hebben gehaald.
Spreker ging nog na hoe in Distriet II alle:
te hoop liep om onzen R.-K. Wethouder t<
wippen, doeh wij hielden onzen Wethoudei
en namen er in III nog 2 bij.
Dat mag links ons eens nadoen.
„Haarlem's Welvaart" vindt Mr. Bomani
'n raren man omdat hij zei: weg met de poli1
tiek en leve de politiek, hij moest liever go
zegd hebben: weg met de kermis, leve cb
kennis, altijd volgens „H. W."
Als het dan toch kermis moet zijn, zeg
rar„ zijn de liberalen zeer zeker van oen kou
den kermis thuisgekomen.
(Mr. Baas verscheen intusschen onder lui(
applaus op het podium).
De overwinning van heden even typeerend
zei spreker: in I alles afgeslagen, in H al
lee afgeslagen en in III de linksohe wethou j;
«der op straat, juist zooal» raadslid in de „NJ
H. Crt." zeide, „door de verkiezing op s-traa
gezet'', du» was het nog zoo gek niet von< j
spreker.
Naast de®e vreugde valt ook nog iets te be
uitgeplunderd kasteel, zonder dat ik no 1
weet waaraan ik die verwoesting moet toel
sahrijven; want gij zijt de eerste person
<1ion Ik hier ontmoet... of het moest e n
verschijning wezen, die qq eenigen afstan 71
ons met luid schreeuwen is voorbij geloop« ;!1
Een© verschijning, herhaalde Guy ot
geloovig„ maar waar is uwe 'dierbare nu
ter Matheline?
Zij is van vermoeienis in slaap gev;t) i
len en rust hiernaast.
Maar hoe rijt gij hier gekomen?
Heeft men voer u belden de ojphaa I
brag neergelaten?
Op mijn eerste signaal... En van i I
dat wij binnengekomen zijn tot nn toe, hel ti|
bra wij niemand ontmoet.
- Set is vreemd; want diezelfde bn; 1
bleef onbeweeglijk, hoe luide ik ook gerty
pen heb. Met levensgevaar heb ik dan oc
den muur moeten beklimmen; dit was ir
des 4© moeilijker, omdat ik dit kistje 1
'mijl droeg. Philibérta heeft het mij voor l
medegegeven.
Hebt gij Philibérta dan nog jgespr
ken na ons vertrek?
(Wordt vervolgd).
